Ang BABY Boy 8

Part1 Part2 Part3 Part4 Part5 Part6 Part7

Naging regular na kay Carl ang ma-late na sa kaniyang pagtulog dahil bothered na bothered siya sa kaniyang kasalukuyang situation with Joey Boy at ang higit sa lahat ay kaya siya hindi makatulog-tulog ng maayos ay naging regular na din sa kaniya ang pagdalaw ng same na panaginip kada gabi...

Laging napapanaginipan nitong si Carl na isinusuplong siya sa presinto ni Ma'am Silvs dahil napag-alamanan na nito ang kanilang BubbleGum session ni Joey Boy...

Nandoon din sa kaniyang panaginip sina Manong Cris, ang Maid na si Katie't pati na din ang kaniyang Nanay Cion and Ate Carmie'y kasama din sa presinto din at talaga namang galit na galit ang mga ito sa kaniya dahil sa kaniyang pangmoMolestiya kay Joey Boy at kahit anong gawin niyang pag-i-explain ay hindi ito tinatanggap ng mga Police at ang ending ng kaniyang panaginip ay ikinukulong siya ng mga ito.

Magigising na lamang itong si Carl sa kaniyang panaginip kapag umeksena na ang umiiyak na si Joey Boy...

This is the same dream na palaging napapanaginipan ni Carl kada gabi kaya nama'y naging visible na sa kaniyang mga kasama sa mansion ang pagkakaroon niya ng malalalim at maiitim na mga eyebags.

Minsa'y natanong siya ni Ma'am Silvs kung bakit siya nangangalumata at parang nanghihina ngunit ang sinasagot na lamang nitong si Carl sa kaniyang Amo'y hindi lang siya makatulog...

Walang mapagsabihan kasi itong si Carl sa kaniyang Dilema with Joey Boy at talaga naman kasing nakakahiya kapag may nakaalam pa nito...

Isang araw ding pinagplanuhan ni Carl ang kaniyang gagawing solution sa kaniyang problema dahil hindi na talaga niya makayanan ang pang-uusig sa kaniya ng kaniyang kunsensiya dahil sa ginagawa nila ni Joey Boy kada gabi bago sila matulog...

Kahit pagbali-baligtarin ni Carl ang lahat ng anggulo at bigyan niya ng reason ang kanilang ginagawang BubbleGum Session ni Joey Boy ay palagi na lamang itong nagreresulta sa iisang explanation...

Batid ni Carl na siya ang may wastong pag-iisip kahit na mas matanda sa edad sa kaniya itong si Joey Boy kaya nama'y ang lahat ng sisi ay nasa sa kaniya...

Alam din ni Carl na hinayaan niya itong si Joey Boy sa wisyo nitong makipagLips to Lips sa kaniya kaya ito namihasa't naAdik at hinahanap-hanap na nito ang kanilang BubbleGum Session during their bedtime...

Ang hindi makaya-kaya nitong si Carl ay ang fact na sinamantala niya ang pagiging isip bata nitong si Joey Boy dahil hindi niya maitatangging gusto din naman niya ang nangyayari sa kanilang dalawa...

Ang pinakamaslap pa'y isang mentally disabled na maituturing itong si Joey Boy at alam ni Carl na matured na ang pangangatawan nito at maaring hindi lang pagliLips to Lips ang kanilang magawa...

Alam ni Carl na bumibigay siya't nawawala siya palagi sa wisyo everytime na sinisimulan ng ilapat ng inosenteng si Joey Boy ang mga lips nito sa kaniya...

Batid ni Carl na nararamdam na din niya ang pagkakaroon ng hard-on ni Joey Boy kung minsan sa kanilang pagba-BubbleGum kaya nama'y nagplano na siyang tigilan na ang kabaliwang pinag-gagawa nilang dalawa ni Joey Boy...

"CareGiver ka ni Joey Boy..." Ang nasambit na lamang ni Carl one time sa kaniyang sarili habang hinihintay niya itong si Joey Boy sa School nito.

Alam ni Carl na baka matalo siya sa temptation at mamolestiya niya itong si Joey Boy...

Aminado naman itong si Carl na mahal na mahal niya itong si Joey Boy but for Joey Boy's sake and welfare ay gagawin na niya ang kaniyang napagdesisisyunang plano kahit alam niyang may possibility na magiging drastic ang result nito...

Wala nang iba pa kasing maisip itong si Carl at yun lamang kasi ang alam niyang makakaSolve sa problema niya at iyon din ang tanging paraan para maging safe itong si Joey Boy from him...

Ayaw mang tanggapin ni Carl sa kaniyang sarili ngunit batid niyang para siyang naging predator ng musmos at inosenteng si Joey Boy...

Hindi lang preadator but nararamdaman niyang para na din siyang isang pedophile...

**********One Evening Before Their Bedtime**********

Hindi na nagulat pa itong si Carl nang lumabas na siya sa kanilang bathroom after he took a bath at nakita na niyang nakapuwesto na sa kaniyang bed itong si Joey Boy at kitang-kita niyang excited na naghihintay na ito sa kaniya...

Alam ni Carl na nag-a-Anticipate na naman ito and looking forward itong si Joey Boy sa kanilang gagawing BubbleGum Session...

"Let's sleep na Kuya Carl... Ehek..." Ang excited na sambit ng nakaSmile na si Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl.

Kitang-kita din ni Carl ng mga sandaling iyon ang malaking umbok sa harapan ng pajama nitong si Joey Boy...

Nagsimulang magkaroon kasi ng HardOn na itong si Joey Boy after nang magkaroon ito ng WetDream episode one time...

"Kuya Carl..." Ang sweet and muling pagtawag ni Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl ngunit nagkunwaring walang narinig itong si Carl.

Hindi niya pinansin itong si Joey Boy bagkus ay umupo na lamang siya sa empty King Size bed ni Joey Boy at nagpatuyo na lamang siya ng kaniyang buhok...

Ilang minutes ding pinupunasan ni Carl ng towel ang kaniyang buhok and even though na tuyo na ito'y tinagalan pa niyang lalo ang pagtoTowel sa kaniyang buhok ng ilan pang mga minutes...

"Kuya Carl..." Ang sweet and muling pagtawag ni Joey Boy sa kaniya.

Nagbuntong hininga na lamang itong si Carl at suko na talaga siya sa kakulitan nitong si Joey Boy...

Kaagad siyang tumayo at pumasok muli sa Bathroom upang isampay ang kaniyang ginamit na towel and after that ay wala pa din siyang imik na humiga na sa tabi ng nakaSmile na si Joey Boy...

"EHEK..." Ang masayang outburst kaagad ni Joey Boy nang tumabi na sa kaniya ang kaniyang Kuya Carl at nang akmang iha-Hug na niya ito'y biglang tumagilid patalikod sa kaniya itong si Carl.

"EHEK..." Ang gulat na usal ni Joey Boy.

"Kuya Carl... I want some BubbleGum..." Ang sweet na paglalambing ni Joey Boy sabay ng pagyakap niya sa nakatalikod sa kaniyang si Carl.

"Mwaaah... Mwaaah... Mwaaah..." Ang sunod-sunod na pagKiss ni Joey Boy sa likod ng ulo ni Carl ngunit wala pa ding imik ito.

"Mwaah... Mwaaah... Mwaah..." Hindi tumigil itong si Joey Boy sa pagki-Kiss niya kay Carl hanggang sa naKiss na niya ang batok nito.

Just like before ay parang nakuryente na naman itong si Carl nang lumapat ang malalambot na lips nitong si Joey Boy sa kaniyang batok...

Nakadagdag pa ng kuryente ang pagkakayakap ng matitikas na mga braso nito sa kaniya...

At higit pa dito'y damang-dama ni Carl ang hardOn nitong si Joey Boy sa kaniyang puwitan...

"Kuya Carl..." Ang muling paglalambing ni Joey Boy nang hindi pa din siya iniimik ng kaniyang Kuya Carl.

"ANO BA JOEY BOY!!!" Ang galit na saway ni Carl.

"EHEEEK!!!" Ang gulat na outburst naman ni Joey Boy dahil that's the first time na gawin sa kaniya ito ng kaniyang Kuya Carl.

"I want some BubbleGum Kuya Carl... Please Kuya Carl..." Ang walang kapagurang paglalambing ulit ni Joey Bo kasabay ng kaniyang mahigpit na pagyakap sa kaniyang Kuya Carl at pagkatapos ay lalo pa siyang nagsusumiksik dito.

"DID I PROMISE BA THAT I WILL GIVE YOU BUBBLEGUM???!!!" Ang next na galit na inusal ni Carl kay Joey Boy.

"EHEEEEK!!!" Ang nasambit na lamang ni Joey Boy at talaga namang gulat na gulat ito sa inasal sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl.

"DI BA BAWAL KA NG SWEETS KAPAG GABI???!!!"

"EHEEEK!!!"

"BAKA GUSTO MONG ISUMBONG KITA SA MOMMY MO???!!!"

"EHEEEK!!!"

Nagpapasalamat na lamang iton si Carl nang kumalas sa kaniyang pangyayapos itong si Joey Boy at nanahimik na lamang ito at hindi na nangulit pa.

"Kuya Carl..." Ang mahinang sambit lang ni Joey Boy after a few minutes upang pukawin muli ang attention ng kaniyang Kuya Carl.

"MAGSLEEP KA NA!!!" Ang galit na utos pa din ni Carl sa kaniya.

"EHEEEK!!!"

"SIGE NA MAGSLEEP KA NA!!! DOON KA NA SA BED MO!!!"

"EHEEK!!! I want to sleep here eh..."

"KAPAG HIND KA NAGSLEEP NA EH HINDI NA KITA PATUTULUGIN DITO SA TABI KO!!!" Ang pagbabanta muli ni Carl sa nagulantang na si Joey Boy.

"Kuya Carl..." Ang hindi makapaniwalang nasambit na lamang ni Joey Boy sa mga sandaling iyon.

"SSSHHHHH!!!"

"EHEEEK!!!"

"SHHHHH!!! HUWAG KA NANG MAINGAY SABI!!!"

"EHEEEK!!!"

"SHHHH!!!"

"... ... ..."

"... ... ..."

"... ... ..."

Hindi na nagpumilit pa ulit itong si Joey Boy at hindi na din ito nag-ingay, reklamo or even gumawa ng kaluskos ito.

...

...

...

"Ngoooorkkks... Ngoooorkkks... Ngooooorkkks... Sssszzzz..." Ang narinig na lamang ni Carl na mga hilik nitong si Joey Boy sa kaniyang tabi.

Hindi na namalayan nitong si Carl ang pagpatak ng mga minuto at nanatiling gising na gising pa din siya...

Kahit na parang kinukurot ang kaniyang puso sa kaniyang ginawa kanina kay Joey Boy ay kaniya itong tiniis...

Ito kasi talaga ang naisip na plano nitong si Carl...

He will ignore Joey Boy and kapag wala pa ding effect ito'y mag-Gagalit-galitan siya para hindi na ito mangulit pa...

He will condition Joey Boy hanggang sa mawala na sa system nito ang paghingi-hingi nito ng BubbleGum sa kaniya...

Alam ni Carl na napakaHarsh ng kaniyang ginawa kay Joey Boy but iyon lamang ang tanging paraan na kaniyang naisip para hindi na ito mamihasa pa...

Naaawa siya kay Joey Boy pero kailangan niyang gawin ito at titiisin na lamang niya ang walang kamuwang-muwang na si Joey Boy...

**********Tuesday Morning**********

Nakahinga naman ng maluwag itong si Carl habang nagbreBreakfast sila dahil sweet na sweet and malambing pa din sa kaniya itong si Joey Boy...

Ang inaakala talaga nitong si Carl ay magtatampo ito dahil sa kaniyang ginawang pagiging harsh niya dito last night...

Parang batang nakalimutang lahat ni Joey Boy ang nangyari kagabi at nagpatuloy pa din siya sa kaniyang mga routine that day...

Walang kamuwang-muwang talaga itong si Joey Boy na kahit harsh na sa kaniya ang kaniyang Kuya Carl ay nananatiling attached and sweet pa din siya dito...

Habang nasa biyahe sila papunta sa kaniyang School ay sinamantala ni Joey Boy na dumikit sa kaniyang Kuya Carl upang makatiyak siyang hindi ito nagagalit sa kaniya...

"Ang sweet sweet naman ni Joey Boy..." Ang masayang sambit ni Manong Cris nang makita niyang tahimik na nakayakap lang itong si Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl.

Tahimik na pinakinggan na lamang ni Carl ang pagtawa ni Manong Cris dahil kahit siya'y nagulat din sa behaviour nitong si Joey Boy dahil kung normal ang pag-iisip nito'y hindi siya nito yayakapin at lalmbingin dahil sa ginawa niya kagabi dito...

Takot din kasi itong si Joey Boy na baka iwan na naman siyang muli ng kaniyang Kuya Carl...

**********3:30pm**********

"Ate Katie... Ate Katie..." Ang pangungulit ni Joey Boy sa kanilang maid nang makita niya itong nagwawalis sa kanilang living room nang makababa na siya from his room after niyang makapagNap.

"Ano yun Joey Boy..." Ang tanong naman ni Katie habang nagwawalis siya.

"I want to watch TV!!!"

"Wait lang Joey Boy... I'll finish my pagwawalis muna..."

"Sige na Ate Katie... Please..."

"Joey Boy... May assignment ka diba?" Ang biglang pag-entrada naman ni Carl sa dalawa.

"EHEEEK!!!" Ang gulat na usal naman nitong si Joey Boy.

"Get your school bag na..." Ang matigas na utos ni Carl.

"EHEEEK!!!" Ang hindi makapaniwalang outburst naman ni Joey Boy.

"Sige na! Get your school bag na!"

"But I want to watch TV..."

"Gumawa ka muna ng assignment!"

"EHEEEK!!!"

"MAGAGALIT AKO SAYO!!!" Ang pagbabanta muli nitong si Carl.

"NO KUYA CARL!!! I'll get na my bag..." Ang mabilis and nagpaPanic na sambit naman ni Joey Boy and after that ay nagtatakbo na itong paakyat sa kaniyang room upang sundin na ang iniuutos ng kaniyang Kuya Carl.

"Wow naman Dong!!!" Ang nasambit na lamang ng maid na si Katie dahil namangha siyang napasunod kaagad nitong si Carl ang makulit na si Joey Boy.

...

...

...

Tahimik lang itong si Carl na binabantayan itong si Joey Boy na gumagawa ng kaniyang assignments pero kahit napakadali lang ng ipinagagawa ng mga teacher ni Joey Boy ay hirap na hirap pa din ito...

"Kuya Carl... I'm so tired na..." Ang reklamo ni Joey Boy nang inilapag na niya ang hawak niyang pencil.

Ang assignment kasi nitong si Joey Boy ay gumawa ng isang Card para sa kaniyang Mommy.

"Patingin nga..." ng sambit naman ni Carl at pinigilan talaga niyang mangiti ng mabasa niya ang kahig manok na scribble ni Joey Boy sa nakaFold na Oslo paper.

'Mommy,

I LOVE YOU

Joey Boy'

Ang nakasulat lang sa oslo paper na tinupi para magmukhang itong greeting card.

"Kulayan mo na ito... Matatapos ka na para makapanood ka ng TV!" Ang sambit muli ni Carl nang inilapag na niya sa harapan ni Joey Boy ang ginagawa nitong assignment.

"SIGE NA JOEY BOY!!!"

"EHEEEK!!!"

Wala nang nagawa pa itong si Joey Boy at kaagad niyang nilagyan ng color ang isang malaking heart na kaniyang idrinawing sa gitna ng ginawa niyang Card. Ilang minutes ding pinaganda ni Joey Boy ang card na kaniyang ibibigay sa kaniyang Mommy.

"FINISHED NA!!!" Ang outburst kaagad ni Joey Bo nang matapos na siya sa pagko-Color.

"EHEEEK!!!" Ang sunod na malakas na outburst ni Joey Boy sabay tayo nito sa kaniyang kinauupuan at takbo sa kitchen.

Tahimik lang na inililigpit ni Carl ang mga gamit ni Joey Joey Boy at alam niyang medyo nagEffort talaga ito sa paggawa ng kaniyang assignment.

Hindi na ginambala pa ni Carl itong si Joey Boy nang makita niyang hinahainan na ni Katie ito ng snacks sa kusina.

"Let's eat na Kuya Carl!!!" Ang masayang alok lang ni Joey Boy nang mapansin niyang ang kaniyang Kuya Carl na nakatayo na sa Kitchen.

Hindi na lamang inimikan ni Carl itong si Joey Boy at nakuntento na lamang siya na pagmasdan ang magana't masayang pag-i-iSnack nito...

"Sorry talaga..." Ang naiusal na lamang ni Carl sa kaniyang isip towards Joey Boy at kung hindi niya gagawin ang kaniyang plano'y baka lalo pang lumala ang situation nilang dalawa.

**********9:00pm**********

Ganoon na naman ang ginawa nitong si Carl kay Joey Boy nang manghingi muli ito ng BubbleGum sa kaniya at sa kabutihang palad nama'y napasunod at nasaway niya ito kaya naging tahimik lang ang kanilang pagtulog ng gabing iyon...

Kahit na magkatabi sila ni Joey Boy ay balisa pa din itong si Carl at kahit na gusto niyang yakapin at magsorry kay Joey Boy ay tiniis na lamang niya na huwag ng gawin iyon para maCondition at mawala na sa system ni Joey Boy ang nakawilihang pakikipagLips to Lips nito sa kaniya...

Hindi lang ginagawa ito ni Carl for Joey Boy but ginagawa din niya ito sa para sa kaniyang sarili dahil katulad ni Joey Boy ay nawili na din siya sa kanilang pagkakaroon ng Physical contact ni Joey Boy...

********************

Naging ganoon ang pakikitungo ni Carl kay Joey Boy kada gabi ngunit hindi pa din tumitigil sa kakahingi ng BubbleGum at sa pagiging sweet and malambing nito sa kaniyang Kuya Carl...

Medyo namromroblema na itong si Carl at parang walang effect pa din ang kaniyang ginagawa kay Joey Boy at para bang nakatatak na sa isipan nito ang pagbaBubbleGum...

Ilang gabi ding ini-Ignore ni Carl ang paglalambing sa kaniya ni Joey Boy everytime na bago sila matutulog kaya nga lang ay maliit na progress lang ang nakikita niya sa kaniyang pinagplanuhan...

"JOEY BOY STOP NA!!!" Ang galit na galit na usal ni Carl sabay tulak niya sa katawan ni Joey Boy habang nakahiga sila sa kaniyang bed dahil pilit na yumayakap at  nagsusumiksik ito sa kaniya.

"EHEEEK... KUYA CARL..." Ang gulat na gulat na sambulat ni Joey Boy nang tinulak siya papalayo ng kaniyang Kuya Carl.

"Kuya Carl..." Ang mahinang usal na lamang ni Joey Boy at talagang nagtataka ito at slight na natakot nang itinulak siya ng kaniyang Kuya Carl.

"Kuya Carl..."

"SSSSSHHHH!!!" Ang galit na saway naman sa kaniya ni Carl sabay tagilid ulit nito patalikod sa kaniya.

"Kuya Carl..."

"... ... ..."

"Kuya Carl..."

"... ... ..."

"Kuya Carl..." Ang walang sawa pa ding paglalambing sa kaniya ni Joey Boy.

Hindi na inimikan at pinansin ulit ni Carl si Joey Boy dahil talaga namang naGuilty siya at hindi naman niya talagang sinsadyang maitulak ng malakas itong si Joey Boy papalayo sa kaniya.

"Kuya Carl..." Ang mahinang sambit na lamang ni Joey Boy.

Tahimik lang itong si Carl at binalewala ang paglalambing sa kaniya nitong si Joey Boy at pinabayaan na lamang ni Carl na yumakap ito sa kaniya hanggang sa makatulugan na lamang muli ni Joey Boy ang pagtawag sa kaniyang pangalan...

That time ay hindi na napigilan ni Carl na tumulo ang kaniyang luha't awang-awa na siya kay Joey Boy...

**********Friday Evening**********

"Joey Boy... Cake na lang ulit ang ibigay mo ha..." Ang sambit ni Ma'am Silvs sa kaniyang anak habang nagdi-Dinner sila.

"EHEK!!! Cake na naman Mommy..." Ang reklamo kaagad ni Joey Boy dahil sa tuwing bibisita siya kina Nanay Cion and Ate Carmie'y palagi na lamang Red Ribbon Cake ang kaniyang binibitbit.

"May naisip ka bang iba Baby..." Ang sweet namang sambit ni Ma'am Silvs.

"Uhhhmmm... Ahhhmmm..." Ang may sound pang pag-iisip ni Joey Boy.

"Naku Ma'am Silvs... Pwede po bang pass muna ang pagbisita ni Joey Boy sa amin... Sorry po talaga at aalis po kasi kami bukas..." Ang biglang usal naman ni Carl.

"EHEEEK!!!" Ang gulat na usal kaagad ni Joey Boy.

"Ganun ba Carl... Sige..." Ang reply naman kaagad ni Ma'am Silvs.

"Opo Ma'am Silvs..."

"Narinig mo iyon Joey Boy... Dalawin na lang natin ang daddy mo then after that eh mamasyal na lang tayo at manood ng sine..." Ang sambit naman ni Ma'am Silvs sa nakayuko't tahimik nyang anak at matagal-tagal na din silang hindi nakakadalaw sa cemetery.

"Joey Boy..." Ang muling usal ni Ma'am Silvs nang parang hindi siya narinig ni Joey Boy.

"... ... ..." Hindi pa din sumasagot itong si Joey Boy.

"Joey Boy..."

"... ... ..."

"Next weekend po eh pwede pong bumisita naman si Joey Boy eh..." Ang biglang bawi ni Carl nang magkaroon bigla ng isang napakabigat na akwardness sa hapag.

"Narinig mo yun Baby... Tayo na lang ang mamasyal bukas at next time ka nalang pumunta sa bahay ng mga Kuya Carl mo..." Ang muling usal ni Ma'am Silvs.

"Yes Mommy..." Ang biglang sagot naman ni Joey Boy sabay tayo nito sa mesa't mabilis pa sa alas kuwatrong pumanhik ito sa kaniyang room kahit na hindi pa nito nauubos ang kaniyang Dinner which is normally namang sinisimot nito.

"Pabayaan mo na lang yun..." Ang nakaSmile na sambit lang ni Ma'am Silvs nang makita niyang parang bumagsak ang mukha ni Carl.

"Sorry po talaga..." Ang nasambit na lamang ni Carl ng mga sandaling iyon at talaga namang he felt so sorry for Joey Boy pero kailangan niyang gawin ito talaga.

Napagdesisiyunan na din ni Carl na itigil muna ang pagdalaw-dalaw ni Joey Boy sa kanila dahil mas intense ang pangungulit nito kapag nag-i-iSleepover ito sa kanila.

**********9:00pm**********

Nakipagkuwentuhan pa itong si Carl kay Ma'am Silvs at talaga namang tuwang-tuwa itong si Ma'am Silvs nang inireReport sa kaniya ni Carl ang progress ni Joey Boy sa school...

Matapos mapainom ng gamot ni Carl ang kaniyang amo'y kaagad na siyang nagpaalam dito upang umakyat na din sa kanilang kuwarto ni Joey Boy upang matignan ang kaniyang alaga  at kanina pa siya nag-aalala para dito...

"Carl..."

"Ano po yun..."

"Thank you talaga..." Ang last na sinambit ni Ma'am Silvs sa binata at talaga namang thankful na thankful ito sa kaniya.

"Wala pong anuman Ma'am Silvs..."

"Hindi ako magsasawang pasalamatan ka for being there para sa anak ko..." Ang pahabol na pagtatapos ni Ma'am Silvs bago tuluyang umakyat itong si Carl.

Mas lalo pang inusig ng kunsensiya ang binata dahil sa sinambit sa kaniya ni Ma'am Silvs at talaga namang clueless na clueless ang kaniyang amo sa kaniyang ginagawa kay Joey Boy...

********************

Mas lalong nagulat itong si Carl nang makapasok na siya sa kanilang room at mabungaran niyang nakahiga na sa sariling bed nito itong si Joey Boy at nakatalukbong ito ng Comforter...

Nakatutok na din dito ang nakaNumber Three na electric fan at nakatodo na din ang airconditioner sa kanilang room...

Gustuhin mang lapitan at kausapin ni Carl itong si Joey Boy upang iExplain dito kung bakit hindi muna siya makakapunta sa kanilang bahay ay pinigilan ni Carl ang kaniyang sarili at nagdecide na lamang siyang iCheck ang kanilang bathroom...

Nang makita niyang nasa laundry hamper na ang pinagbihisan ni Joey Boy ay kaagad siyang naligo ngunit bothered pa din siya sa naging behaviour ni Joey Boy kaninang Dinner...

Mas lalong nangamba itong si Carl nang makita niyang nakatalukbong pa din itong si Joey Boy nang makalabas na siya sa bathroom at katulad ng dati'y tahimik na lamang siyang humiga sa kaniyang bed at pinagmasdan niya ang nakatalukbong pa ding si Joey Boy...

"Haiiist..." Ang buntong hininga na lamang ni Carl sabay tagilid niya patalikod upang hindi na niya makita pa itong si Joey Boy.

Masakit kay Carl ang kaniyang ginagawang pang-i-Ignore kay Joey Boy everytime na matutulog na sila pero alam ni Carl na makakabuti ito para dito...

"Sorry talaga Joey Boy..." Ang mahinang usal na lamang ni Carl bago siya mahimbing at talaga namang sinasaksak ang kaniyang puso sa tuwing maaalala niya ang malungkot nitong mukha kaninang dinner.

Walang kaalam-alam ang natutulog na si Carl na gising na gising pa din itong si Joey Boy...

Kung upset si Carl ay mas upset na upset ang isip batang si Joey Boy...

Tahimik lang na lumuluha ito at kahit na humikbi'y hindi nito ginawa dahil ang iniisip nito'y baka magalit sa kaniya ang kaniyang Kuya Carl...

...

...

...

"Hu... Hu... Hu..." Ang mahihinang pag-iyak na lamang ni Joey Boy at talagang hindi niya ito mapigilan dahil sa bad news na ipinaalam sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl kanina sa Dinner.

Natitiis pa nitong si Joey Boy ang pagiging harsh sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl everytime na susubukan niyang humingi dito ng BubbleGum pero hindi niya nakayanan ang mapag-alamanang hindi siya makakabisita kina Nanay Cion and Ate Carmie this weekend...

Dahil isip bata nga itong si Joey Boy ay talagang expected and ina-Anticipate niya everyday ang weekly visit niya and ang kaniyang pag-i-iSleepOver sa bahay ng kaniyang mga Kuya Carl...

Love na love at napalapit na din kasi siya sa Nanay Cion and sa ate Carmie nito kaya nama'y laging looking forward itong si Joey Boy na makita sila upang mayakap at maiKiss...

Looking forward din itong si Joey Boy na makakain at masubuan ni Nanay Cion ng mga masasarap na homecooked meals kapag nagpupunta siya sa bahay ng mga ito...

From Monday to Friday at talaga namang namiMiss niya sina Nanay Cion and Ate Carmie lalong lalo na ang mga kalaro niyang mga batang kapitbahay ng kaniyang mga Kuya Carl...

Walang kaalam-alam talaga itong si Carl na naging labis na ang kaniyang ginawa dito kay Joey Boy...

"Hu... Hu... Hu..." Ang mahinang pag-iyak pa din ni Joey Boy habang inaalala niya ang masasayang larawan nina Nanay Cion and Ate Carmie sa kaniyang isipan.

Labis ang pagkaUpset ni Joey Boy ng mga sandaling iyon...

Hindi batid ni Carl na kaniyang naipagdamot ang mumunting kaligayahan ng naghihinagpis na si Joey Boy...

Wala siyang kaalam-alam na napakalaking bagay para kay Joey Boy na makita't makasama niya kahit isang beses isang linggo sina Nanay Cion at Ate Carmie...

"Hu... Hu... Hu..." Ang walang patid na mahinang pag-iyak ni Joey Boy na siyang nakatulugan na din nito.

Ang pakiramdam kasi nitong si Joey Boy ay kinuha at sinira ng kaniyang Kuya Carl ang kaniyang kaligayahan tuwing sumasapit ang weekends...

Nasaktan ng labis ang musmos na puso't diwa ng isip batang si Joey Boy sa pagdedesisiyon ng walang kamalay malay na si Carl...

Napagtiisan ni Joey Boy ang pagiging harsh sa kaniya lately ng kaniyang Kuya Carl ngunit hindi niya nakayanan pa ang pagsasabi nitong hindi siya pupuwedeng makadalaw sa kanilang bahay...

**********Satuday Morning**********

Naging normal ulit ang routine nina Joey Boy and Carl ng umagang iyon at walang kaalam alam itong si Carl sa dinadamdam nitong si Joey Boy ngunit napansin din naman niyang slight na hindi na lumalapit ito sa kaniya at nakikipag-interact especially during their breakfast...

"Joey Boy... Next weekend ka na lang magVisit sa amin ha... Aalis kasi kami..." Ang pag-papaalam ni Carl kay Joey Boy habang nakaupo ito sa mesa.

"Ate Katie... Ate Katie..." Ang pagtawag ni Joey Boy sa kanilang maid instead na magReply siya kaniyang Kuya Carl na siyang napansin naman kaagad ni Ma'am Silvs.

"After breakfast I want to watch TV..." Ang sweet na request ni Joey Boy sa kanilang maid.

"Diba mamasyal kayo ng Mommy mo?" Tanong naman ni Katie.

"EHEK!!! I forgot!!!" Ang natatawang sambit kaagad ni Joey Boy sabay tingin niya sa nakaSmile na si Ma'am Silvs.

"I'll go ahead na to prepare!" Ang maliksing next na sinambit ni Joey Boy sa lahat at katulad ng dati'y agad siyang tumayo't nagtatakbo paakyat sa kaniyang room ignoring pa rin his Kuya Carl.

"Hayaan mo na lang yun Carl... Baka nagtatampo pa..." Ang nakangiting usal naman ni Ma'am Silvs nang makita niyang slight na malungkot pa din ang pagmumukha ni Carl.

Kapansin pansin naman kasi talaga ang pag ignore ni Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl during breakfast...

"Sorry po talaga Ma'am Silvs at may lakad po talaga kami..."

"Don't worry iho... Isip bata lang talaga ang Baby ko... Malilimutan din niya iyan kapag namasyal na kami mamaya..." Ang pagpapalubag ng loob and pagbibigay ng assurance ni Ma'am Silvs at alam niyang medyo naUpset din itong si Carl sa naging behaviour ng kaniyang anak dito.

Wala namang nagawa pa itong si Carl kungdi magtiwala na lamang sa sinabi sa kaniya ni Ma'am Silvs at umaasa siyang sana'y lumipas din ang pagtatampo sa kaniya nitong si Joey Boy...

Hanggang ngayo'y clueless na clueless pa din itong si Carl na napakalaking impact ang kaniyang ginawa dito nga kay Joey Boy...

**********10:00am**********

Laking gulat talaga nina Nanay Cion and Ate Carmie nang bumaba itong si Carl sa tricycle na mag-isa dahil expected nila'y ihahatid si Carl ng Revo nina Ma'am Silvs at kasama nga nito si Joey Boy.

"Nasaan na si Joey Boy..." Ang tanong kaagad ni Ate Carmie nang makababa na ng tricycle ang kaniyang kapatid.

"May lakad sila ng Mommy niya ngayon kaya hindi makakadalaw..." Ang matamlay na pagsisinungaling lang ni Carl na siya namang ikinasimangot ng kaniyang Nanay Cion and Ate Carmie.

"Sayang naman..." Ang naisambulat naman ni Nanay CIon.

"Ano pong Sayang Nay..." Ang tanong kaagad ni Carl.

"Naku... Nag imbita pa naman ako ng mga kalarong bata ni Joey Boy para bumisita sila dito mamayang hapon at magluluto sana ang Ate Carmie mo ng spaghetti para mapagsalu-saluhan nila." Ang upset na sagot lang sa kaniya ni Nanay Cion.

Kahit sina Nanay Cion and Ate Carmie'y nawili't nasanay na din na tuwing sasapit ang weekends ay doon sa bahay nila mag-i-iSleepover si Joey Boy.

"Text mo kaya sina Ma'am Silvs na dumaan sila ni Joey Boy dito mamayang hapon..." Ang pagbabakasakali naman ni Ate Carmie.

"Naku Ate... Hindi ko alam kung saan sila pupunta eh... Huwag na lang kaya..." Ang mabilis na sagot naman ni Carl at baka mabuking siya sa kaniyang ginawang pagsisinungaling.

"Ganun ba... Haaaist... Carmie..."

"Ano po yun Nay..."

"Papuntahin mo nalang si George mamaya..."

"Sinabihan ko na ho kaya lang busy daw siya..."

"Ha... Anyare Ate?" Ang gulat na tanong naman ni Carl.

"WALA!!!" ang naiinis na sambit lang ni Ate Carmie sa nagtataka niyang kaniyang kapatid na si Carl.

**********3:00pm**********

Itinuloy pa din nina Nanay Cion at Ate Carmie ang kanilang pagpapa-iSpaghetti sa mga bata kaya nga lang ay parang hindi naging masaya ang kanilang naging salu-salo dahil sa absence ni Joey Boy at kahit na ang mga kalarong bata ni Joey Boy sa kanilang lugar ay medyo naUpset din nang nalaman nilang wala pala doon si Joey Boy.

Katulad ng batang isip na si Joey Boy ay looking forward ang mga batang makalaro siya Pagdating ng weekends. NagAnticipate and nagExpect kasi sila yesterday na makikita nila ngayon si Joey Boy nang sinabihan sila ni Ate Carmie nang inimbitahan sila nito kagahapon...

Maagang natapos naman ang salo-salo at talaga namang kitang-kita ni Carl at ramdam din niyang parang may iba at kulang sa kanilang bahay...

Nasanay na din kasi siyang palaging nasa sa bahay nila itong si Joey Boy kapag nakaDayOff siya...

...

...

...

On the part naman nina Joey Boy ay labis ang pagtataka ni Ma'am Silvs nang tumanggi itong manood ng sine at nagyaya ng umuwi na lamang...

"Ayaw mo bang manood ng Despicable Me 2 Baby... Diba matagal mo na yung gustong panoorin..."

"I'm tired na Mommy eh..."

"Ganoon ba..." Ang nakaSmile na sambit lang ni Ma'am Silvs dahil alam nitong nagtatampo pa din ito at hindi ito nakasama sa bahay nina Carl.

"Yes Mommy... And I will do my assignment pa kasi eh..." Ang sweet lang na isinagot ni Joey Boy kay Ma'am Silvs.

"Sige Baby... Let's go home na..." Ang sweet na reply lang ni Ma'am Silvs sabay hug niya ng mahigpit kay Joey Boy dahil natutuwa siyang kusa na itong nagVolunteer na gumawa ng assignment.

**********9:30pm**********

Nakadagdag sa pa paglevel up ng nararamdaman nitong si Carl ang kaniyang pag-iisa sa kaniyang kuwarto at talaga namang doon siya inatake ng bigtime ng kaniyang kunsensya...

Walang masisi itong si Carl kungdi ang kaniyang sarili dahil sa kaniyang kapabayaan kaya naOut of hand na ang kanilang ginagawa ni Joey Boy...

Kung dati'y ang kanilang physical contact lang ni Joey Boy ang iniuusig sa kaniya ng kaniyang kunsensya ngunit ngayo'y mas matindi na dahil guilting-guilty talaga itong si Carl sa kaniyang pagiging harsh kay Joey Boy ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ang pakiramdam niya'y may isa pa siyang malaking pagkakasalang nagawa kay Joey Boy...

Kahit na anumang gawing pagbri-Brainstorming ni Carl ng mga saglit na iyo'y hindi niya mabatid kung bakit siya nakakaramdam ng matinding kalungkutan at extreme guilt towards Joey Boy...

Aminado itong si Carl ng mga sandaling iyon na mas lalo niyang namiMiss itong si Joey Boy ngunit wala siyang kaalam-alam na sa mga sandaling iyo'y nasa ganoong situation din itong si Joey Boy...

Dahil sa pagiging attached na niya sa kaniyang Kuya Carl ay miss na miss na niya ito kaya nama'y instead na sa sarili niyang bed siya magSleep ay sa bed na lamang siya ng kaniyang Kuya Carl nahiga ngunit hindi pa din nito napawi ang matinding kalungkutang kaniyang nararamdaman mul sa kaniyang musmos na puso ng mga sandaling iyon...

Hindi kayang iComprehend ng diwa nitong si Joey Boy kung bakit naging harsh na lamang sa kaniya ang kaniyang Kuya Carl at lalong lalong hindi maintindihan ni Joey Boy kung bakit suddenly na lang ay hindi na siya isinama ng kaniyang Kuya Carl sa kanilang bahay...

"Kuya Carl..."

"Joey Boy..."

Ang magkasabay na banggit nina Carl and Joey Boy sa name ng bawat isa nang mga oras na iyon...

Pareho nilang iniisip ang bawat isa kahit ilang milyang layo ang namamgitan ngayon sa kanila...

Kahit magkaiba ang level ng kanilang pag-iisip ay pareho lamang ang kanilang nararamdaman sa kanilang mga puso...

Nais nilang mayakap ang isa't isa sa mga oras na iyon...

Ang masaklap nga lang ay mas affected itong si Joey Boy dahil mas doble ang nararamdaman nitong pangungulila sa kaniyang Kuya Carl dahil sa musmos na puso't isipan nito...

Pareho lang sina Joey Boy and Carl na nakatulugan ang pag-isip kung ano na nga ba ang ginagawa ng bawat isa ng mga sandaling yaon...

**********Sunday Morning**********

Kahit ang manliligaw ni Ate Carmie na si George ay tila naUpset din nang pumunta na ito sa bahay nina Nanay Cion upang sunduin sila at sama-sama na kasi silang nagsisimba every Sunday...

Pakiramdam nina Carl, Nanay Cion, Ate Carmie and George habang nasa kalagitnaan sila ng mass na parang hindi sila kumpleto dahil wala nga itong si Joey Boy...

"Carl..." Ang sambit ni Nanay Cion habang nakasakay sila sa owner type jeep ni George na binabagtas ang daang papauwi sa kanilang bahay.

"Ano po yun Nay..." Ang reply naman kaagad ni Carl.

"May itinabi akong spaghetti sa ref... Dalhin mo kay Joey Boy ha..." Ang sabi ni Nanay Cion sa kaniyang anak.

"Sige po..."

"Bumalik ka na agad doon..." Ang next na sinabi ni Nanay Cion kay Carl.

"Maaga na lang po ako bukas..."

"Pagkatapos nating mananghalian ngayon saka ka bumalik..."

"Bukas na lang po Nay..."

"Huwag ka nang makulit Carl..." Ang banta naman ni Ate Carmie.

"Baka mapanis pa ang Spaghetti kung paabutin mo pa Bukas!" Ang pagtatapos ni Nanay Cion at hindi na ito tinutulan pa ni Carl dahil kahit hindi niya aminin sa kaniyang sarili'y excited siyang makita kung ano ang magiging reaction ni Joey Boy kapag pinasalubungan niya ito ng Spaghetti na niluto talaga ng kanyang Nanay Cion and Ate Carmie just for him.

Slight ding nagtaka itong si Carl kung bakit nagStay pa itong si George sa kanilang bahay after nitong makapagCoffee at dati-rati'y aalis na ito kaagad ngunit ngayo'y tila naghihintay ito sa salas habang nagluluto sina Nanay Cion at Ate Carmie ng pananghalian...

"Nagpapligaw ka na ulit sa kaniya Ate..." Ang hindi mapigilang tanong ni Carl sa kaniyang Ate Carmie habang nagsasaing ito.

"Bakit masama ba..." Ang masungit na sagot naman ni Ate Carmie ngunit kitang kita ni Carl na nagblu-Blush ito.

"Huwag ka na ngang usyuso at baka mapurnada pa!" Ang natatawang sambit lang ni Nanay Cion kay Carl at talaga namang natutuwa siyang makitang nagpapaligaw na ulit ang kaniyang panganay na dalaga.

"Kausapin mo na lang si George at baka naiinip na iyon..." Ang next na inusal ni Nanay Cion kay Carl ngunit pumasok na pala sa kusina itong si George.

"Tulungan na kita dyan Carmie..." Ang alok kaagad ni George sa dalaga.

"Maiwan na namin kayong dalawa dyan at wala na namang gagawin..." Ang mabilis na sinambit ni Nanay Cion sa dalawa sabay hila niya sa kamay ni Carl palabas ng kusina.

Wagas-wagas ang pagngiti nina Nanay Cion and Carl nang mga sandaling iyon at mas lalo na itong si George ngunit ang hindi nila alam ay masWagas ang nararamdamang kasiyahan nitong si Ate Carmie.

Alam nila Nanay Cion and Carl na may gusto din itong si Ate Carmie kay George ngunit nagpapakipot lamang ito. Matagal nang hinihintay ito ni Nanay Cion at talaga namang gusto na niyang makapag-asawa ang kaniyang dalaga at halos ipagtulakan na nila sina George and Ate Carmie sa isa't isa.

**********3:30pm**********

Tahimik lang itong si Carl habang masaya niyang pinagmamasdan na inuubos ni Joey Boy ang bandehadong Spaghetti na ipinadala sa kaniya nina Nanay Cion and Ate Carmie para nga dito kay Joey Boy ngunit medyo kinukurot pa din ang kaniyang puso nang hindi siya pinansin nitong si Joey Boy nang dumating siya kanina...

"BURP!!! BUSOG!!! Tsalap... tsalap... tsalap..." Ang sambit lang ni Joey Boy nang maubos na niya ang spaghetti't maibaba na niya ang hawak niya fork at pagkatapos ay kaagad na binanatan nito ang tatlong Zest-O na kasama sa ipinasalubong ni Carl.

"Baby... What are you going to say to your Kuya Carl..." Ang pagpapaala naman ni Ma'am Silvs sa kaniyang anak nang tumayo na ito mula sa hapag.

"Thank you Kuya Carl..." Ang walang tonong sinambit lang ni Joey Boy at saka mabilis na itong umakyat muli papunta sa kaniyang room.

"Don't worry Carl... Ganyan lang yang si Joey Boy..." Ang nasambit nalang muli ni Ma'am Silvs dahil kitang-kita na naman sa pagmu-mukha ni Carl ang pagkaUpset dahil sa pagtatampo sa kaniya ni Joey Boy.

"Ang weird nga Ati..." Ang entrada naman ni Katie.

"Anong weird..." Ang tanong kaagad ni Ma'am Silvs.

"Dapat di na yan nagtatampo... Ngayon lang tumagal ang pagtatampo nyan... Record breaking..." Ang usal naman ni Katie sa kaniyang observation kay Joey Boy.

"Huwag mong pansinin na lang ang sinabi ni Katie..." Ang usal kaagad ni Ma'am Silvs kay Carl ngunit kahit siya'y nagsimulang magtaka na din kung bakit hanggang ngayon ay nagtatampo pa din itong si Joey Boy sa Kuya Carl nito dahil dati rati'y halos segundo lamang ang itinatagal kapag nagtatampo ang kaniyang anak.

"Kamusta ang lakad nyo?" Ang tanong ulit ni Ma'am Silvs kay Carl upang maiba ang usapan.

Gumawa ng istorya itong si Carl kay Ma'am Silvs habang nagkakape sila para magkaroon ng back up story ang kaniyang pagsisinungaling at laking pasasalamat naman ng binata na kinagat naman ng kaniyang Amo ang naisip niyang kuwento.

"Lilipas din ang pagtatampo nyang si Joey Boy..." Ang sambit muli ni Ma'am Silvs kay Carl at talaga namang kitang-kita kasi sa expression ng binata ang pagkaUpset nito.

"Salamat ulit sa pag-aalaga mo kay Joey Boy... Pakisabi sa Nanay and Ate mo na Thank You talaga..." Ang last na sinambit ni Ma'am Silvs kay Carl nang matapos na silang makapagKape ng hapong iyon.

**********9:00pm**********

Hindi na talaga matiis ni Carl ang pang-i-Ignore sa kaniya nitong si Joey Boy kaya nama'y bago siya matulog ay kinausap niya ito...

"Joey Boy..." Ang mahinang pagsisimula ni Carl.

Nakahiga na sa kaniyang sariling bed itong si Joey Boy and nakatalukbong na naman ito ng comforter...

"Joey Boy..." Ang muling sambit ni Carl nang hindi pa din siya iniimik nitong si Joey Boy

Walang kaalam-alam itong si Carl na labis ang kaguluhan ng damdamin ng nakatalukbong na si Joey Boy...

"Is there something wrong..." Ang next na usal ni Carl.

"... ... ..."

"... ... ..."

"... ... ..."

"... ... ..."

"... ... ..."

"Haiiissst..." Napabugtong hininga na lamang itong si Carl after ilang minutes ng pananatiling silent nitong si Joey Boy kaya nama'y nahiga na lamang siya para makatulog na at alam naman niya ang dahilan kung bakit nagtatampo itong si Joey Boy sa kaniya.

Susundin na lamang niya ang sinabi ni Ma'am Silvs at hihintayin na lamang niya na lumipas ang pagtatampo sa kaniya nitong si Joey Boy...

Sa ngayo'y nagPromise si Carl sa kaniyang sariling hindi na siya magiging harsh kay Joey Boy at tutal nama'y nakalimutan na ata nito ang panghingi-hingi sa kaniya ng Bubble Gum...

Ang hindi alam ni Carl ng mga sandaling iyo'y tuluyan nang nabuo ang takot sa puso ni Joey Boy...

Ang akala nilang pang-i-ignore ni Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl ay ang pagtatampo lang nito ngunit ang hindi nila batid ay natatakot na ang isip batang si Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl...

Nararamdaman ni Joey Boy ang pagiging Harsh ng kaniyang Kuya Carl sa kaniya at lalong nagLevel Up sa inosenteng paningin ni Joey Boy ang Harshness ng kaniyang Kuya Carl nang hindi siya isinama nito nang umuwi ito at nagDay Off...

Kung tutuusi'y napakaliit na bagay lang ang ginawa ni Carl ngunit sa mata't puso ni Joey Boy naituring niya itong isang kaparusahan sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl dahil sa level ng kaniyang pag-iisip...

Ang inaakala nitong si Joey Boy na ang tanging paraan lamang para hindi na sa kaniya magalit muli ang kaniyang Kuya Carl ay ang pagiging tahimik niya dahil naaalala niya na lagi siyang sinasaway at sinasabihan ni Carl ng 'Sssshhhh' dati...

Takot na itong si Joey Boy na parusahan pa siya ng kaniyang Kuya Carl at hindi na muli pang isama siya sa kanilang bahay...

**********The Following Days**********

Hindi pa din maintindihan ni Carl ang pagiging tahimik at ang pang-i-ignore sa kaniya nitong si Joey Boy at gayundin naman ang kanilang mga kasama sa Mansion dahil pansin na din nila ang malaking pinagbago ng pakikitungo ni Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl...

Although sumusunod naman itong si Joey Boy sa kaniyang Kuya Carl ay wala na ang dating sweetness at ang malambing na behaviour nito towards Carl...

Hindi na din ginagambala pa ni Joey Boy sa kaniyang paghingi-hingi ng BubbleGum itong si Carl ngunit pati ang kaniyang pagHug and ang pagKiss sa cheek nito ay natigil na din...

Napansin at naramdaman na din ni Carl na parang wala na silang connection  nitong si Joey Boy hindi tulad noong dati pa...

Pakiramdam niya'y binabantayan at sinasamahan na lamang niya itong si Joey Boy sa mga activities nito at hanggang doon na lamang ang ugnayan nilang dalawa...

**********One Evening**********

As usual ay mabilis na umakyat itong si Joey Boy after nilang makaPagDinner at makainom ng Milk and just like before ay nagpaiwan muli itong si Carl upang kausapin itong si Ma'am Silvs...

"Ano yun Carl..." Ang nakaSmile na sambit ni Ma'am Silvs nang nakaupo na sila sa mesa nang kitchen at nagkakape.

"Ahmmm... Ano po kasi... Ma'am Silvs..."

"Ano yun Carl..."

"Kasi po... kasi po... ano po eh..."

"Sabihin mo na Carl... Huwag kang mahihiya..." Ang nasambit ni Ma'am Silvs at alam niyang may nais iparating na importante sa kaniya itong si Carl.

"Kasi po... Magpapaalam na po ako..." Ang mahinang usal ni Carl at talaga namang hindi niya matignang direcho itong si Ma'am Silvs.

"... ... ..."

"Sorry po talaga..." Ang sunod na inusal ni Carl nang wala siyang narinig na Reply from Ma'am Silvs.

"Carl... Final na ba yan..." Ang reply lang ni Ma'am Silvs na siya naman ikinagulat ni Carl.

"Ah... Eh... Ano po..."

"Is that your decision..." Ang malungkot na sambit muli ni Ma'am Silvs.

Na-anticipate and napaghandaan na naman ito ni Ma'am Silvs dahil kapansin pansin ang pananamlay ni Carl for the past weeks and nasanay na din naman kasi itong si Ma'am Silvs sa mga naunang CareGiver ng kaniyang anak na si Joey Boy na nahirapan sa pag-aalaga sa kaniyang anak...

Clueless pa din itong si Ma'am Silvs sa situation ni Carl...

"Ahm... Nahihirapan na po ako kay Joey Boy..." Ang nahihiyang tugon naman ni Carl kay Ma'am Silvs.

Nagsasabi naman ng totoo itong si Carl at talaga namang nahihirapan na siya sa ginagawang pang-i-Ignore sa kaniya nitong si Joey Boy at inakala niyang talagang nagtampo na ito sa kaniya sa pagiging harsh niya dito...

"It's to good to be true..." Ang nasambit na lamang ni Ma'am Silvs sa kaniyang sarili dahil nanghihinayang siya kay Carl.

Kahit na nagtataka itong si Ma'am Silvs sa reason ni Carl kung bakit ito nagpapaalam ay nanatiling tahimik na lamang siya...

"Sorry po talaga Ma'am Silvs... Hindi ko na po kayang alagaan si Joey Boy..."

"Carl... I can't force you naman... I do hope that you're making the right decision...

Is it final na ba..." Ang muling paniniguro ni Ma'am Silvs na tinunguhan lamang ng binata.

"Kailan ang balak mo?" Ang next  na tanong naman ni Ma'am Silvs.

"As soon as possible po..."

"Sige Carl... I respect your decision... I know my son is a lot to handle..." Ang nakaSmile na sambit lang ng talunang si Ma'am Silvs na siyang lalo pang ikinaGuilty nitong si Carl.

Alam ni Carl na nadissapoint sa kaniya itong si Ma'am Silvs pero batid niyang mas naDissapoint niya itong si Joey Boy dahil hindi siya naging mabuting tagapangalaga nito...

**********After A Few Days**********

NakapagpaWanted Ad na muli itong si Ma'am Silvs for Joey Boy's new caregiver at dumating na nga ang araw ng pag-alis nitong si Carl dahil may mga nag-apply na ulet para maging CareGiver nitong si Joey Boy...

Labis na umasa talaga itong si Ma'am Silvs na magbabago pa ang isip nitong si Carl ngunit hanggang ngayon'y desidido pa din ang binatang umalis na sa kanila...

Kahit itong sina Manong Cris at Katie ay hindi napiga ang real reason kung bakit nagbitiw si Carl sa kaniyang trabaho at ang tanging explanation lang ng binata sa kanila'y nahihirapan na siyang alagaan itong si Joey Boy na labis ding ipinagtaka nina Manong Cris and Katie...

"NagnaNap na ba si Joey Boy..." Ang tanong ni Ma'am Silvs kay Carl isang hapon.

"Opo... Kunin ko lang po ang mga gamit ko..." Ang mahinang sambit lang ni Carl at pagkatapos ay umakyat na siya sa kanilang room ni Joey Boy.

Sinigurado muna ni Carl na naghihilik na itong si Joey Boy bago niya inilabas sa cabinet ang kaniyang bag...

Matagal nang nakapag-impake itong si Carl at talaga namang tina-Timing-an niyang wala sa room itong si Joey Boy habang nag-iimpake siya.

Napagplanuhan na nina Ma'am Silvs and Carl na itaon ang pag-alis nitong si Carl habang nagnaNap sa hapon itong si Joey Boy at may chance na baka humabol ito kapag nakita nitong umalis ang kaniyang Kuya Carl...

...

...

...

Lalong bumigat ang kasalukuyang nararamdaman ni Carl nang mapatingin siyang muli sa nahihimbing na si Joey Boy...

Kinagat na lang niya ang sarili niyang mga lips kasabay ng kaniyang pagsinghot...

Kanina pa gustong umiyak ni Carl at talaga namang parang di niya makayanang iwan itong si Joey Boy ng hindi nakakausap at nakakahingi ng Sorry...

Alam ni Carl na marami't malaki ang kaniyang naging atraso dito at mas lalo pang nagLevel up ang kalungkutan sa puso ng binata habang nakapako ang kaniyang paningin sa maamong mukha ng natutulog na si Joey Boy...

"Lord..." Ang mahinang naiusal na lamang ni Carl  ng mga sandaling iyon kasabay ng pagsisimula ng pagpatak ng kaniyang matatabang mga luha mula sa kaniyang malalamlam at namumugtong mga mata.

"Pasensiya na po kayo talaga sa akin...

Sorry po Lord at hindi ko naalagaang mabuti itong si Joey Boy...

Alam ko pong malaki ang nagawa kong kasalanan sa kaniya...

Patawarin ninyo po ako...

Lord...

Kayo na pong bahala kay Joey Boy...

Lagi nyo po siyang pabantayan sa inyong mga guardian angels...

Kayo na din po ang bahala sa Mommy niya...

Lord...

Patawarin nyo po ako sa pananamantala ko sa pagiging isip bata ni Joey Boy...

Sorry din po sa pagiging harsh ko po sa kaniya...

Kayo na pong bahala kay Joey Boy...

Mahal na mahal ko po siya..."

Ang pagtatapos ni Carl sa kaniyang panalangin at pagkatapos ay napaupo siya sa gilid ng kama ni Joey Boy at doo'y tahimik siyang tumangis...

Ilang minutes ding umiyak itong si Carl habang nakaupo siya sa tabi ng nahihimbing na si Joey Boy...

"Ba-Bye na Joey Boy..." Ang mahina't namimiyok na sambit muli ni Carl sa natutulog pa ding si Joey Boy at pagkatapos ay mabilis niyang binigyan ng isang kiss sa cheek ito.

"Mwaaahhh..."

Kaagad na tumayo't binitbit ni Carl ang kaniyang bag upang lumabas na sa kanilang room ni Joey Boy...

"Take Care Joey Boy..." Ang huling sinabi ni Carl nang nilingon niyang muli ang natutulog na si Joey Boy bago siya lumabas at isinara ang pintuan ng kanilang kuwarto.

********************

Laking gulat talaga nina Nanay Cion and Ate Carmie nang makauwi na sila ng bahay galing palengke't madatnan nila itong si Carl dahil ang alam kasi nila'y tuwing weekends lang nga ito nauwi...

"HA???!!!" Ang gulat na naisambulat lang nina Nanay Cion at Ate Carmie nang ibalita sa kanila ni Carl na nagResign na ito sa kaniyang trabaho.

"Sino na ang mag-aalaga kay Joey Boy?"

"Bakit ka nagResign?"

"Binugbog ka ba ni Joey Boy?"

"Inihagis ka na naman ba sa Swimming Pool ni Joey Boy?"

"Sobra na bang kulit ni Joey Boy?"

"Blah... Blah... Blah..." Ang sunod sunod na tanong ng shocked na sina Nanay Cion and Ate Carmie at talaga namang nagulat sila at medyo nalungkot dahil parang part na ng kanilang family kasi sina Joey Boy and Ma'am Silvs.

"Hindi ko na po kayang maalagaan si Joey Boy...

Kukuha na po kasi si Ma'am Silvs ng talagang marunong mag-alaga sa mga kagaya ni Joey Boy..." Ang matamlay na pagsisinungaling ni Carl sa kaniyang Nanay and Ate.

"Pero sinabi mo bang puwede pang pumunta dito si Joey Boy kapag Sabado't Linggo..." Ang pagbabakasakali naman ni Ate Carmie na inilingan lamang ni Carl.

Kitang kita din ni Carl ang pagkaUpset sa mga mukha nina Nanay Cion and Ate Carmie ng mga sandaling iyon...

Napalapit na talaga kasi silang dalawa kay Joey Boy...

"Nay eto po..." Ang muling binigkas ni Carl at kaagad niyang iniabot ang isang puting envelope sa kaniyang Nanay Cion.

"Ano to?" Ang gulat na tanong ni Nanay Cion kay Carl nang makita niya ang makapal na bugkos ng pera na nasa sa loob ng puting envelope.

"Separation pay ko ho daw... Nagalit si Ma'am Silvs nung tinanggihan ko..." Ang explain lang ni Carl sa kaniyang Nanay.

"Ano ba ang talagang nangyari Carl..." Ang usisa ulit ni Nanay Cion at talagang hindi siya makapaniwalang basta-basta na lamang bibitiwan ni Carl ang kaniyang trabaho at napakabait naman ng mga amo nito't alagang si Joey Boy.

"Sinabi ko na naman Nay kasi Eh... Mahirap nang alagaan si Joey Boy at kailangang professional na ang mag-alaga sa kaniya... Yung may Background at marunong mag-alaga sa mga katulad ni Joey Boy..." Ang naiinis na pagsisinungaling muli ni Carl sa kaniyang Nanay Cion.

"Tulog lang po muna ako at palaging puyat po ako doon..." Ang sunod na usal ni Carl nang tumayo na siya sa Sofa upang maiwasan na ang pagtatanong pa ng kaniyang Nanay Cion.

Iniwan na lamang ni Carl na nakanganga't clueless na clueless pa din sina Nanay Cion and Ate Carmie at talaga namang hindi sila makapaniwala sa sinabi sa kanila ni Carl at medyo dissapointed din sila't they're looking forward pa naman sa darating na weekend ng pag-i-iSleepOver sa kanila ni Joey Boy...

**********That Evening**********

Kaagad na inakyat ni Ate Carmie sa kuwarto itong si Carl upang sabihang maghahapunan na sila at para na din niya masabi sa kapatid ang isang goodnews na siguradong ikatutuwa nito...

Maghapon kasing nagkulong lang si Carl sa kaniyang kuwarto dahil upset na upset and nalulungkot pa din ito sa pang-iiwan niya kay Joey Boy...

"CARL!!!" Ang malakas na sambit ni Ate Carmie nang makapasok na ito sa kuwarto ni Carl at makitang nakahiga lamang ang kaniyang kapatid.

"Para kang namatayan..." Ang next na naiusal ni Ate Carmie nang matamlay siyang tinignan ng kaniyang kapatid.

"Kakain na tayo... Hala tumayo ka na dyan..." Ang utos ni Ate Carmie sa kaniyang kapatid ngunit para bang hindi siya nito narinig.

"Alam mo ba Carl..." Ang next na sinambit ni Ate Carmie.

"Ano yun?" Ang curious namang tanong ni Carl sa kaniyang kapatid.

"Ah... Wala..." Ang nakangiting sambit lang ni Ate Carmie at kaagad na tumayo sa higaan itong si Carl dahil naCurious siya sa pilyang ngiti ng kaniyang Ate.

"Ano nga yun..."

"Basta..." Ang lalo pang nakaSmile na pang-aasar ni Ate Carmie sa kapatid.

"Kasi naman Ate... Ano nga yun!!!???"

"Si George..."

"Ano naman si George..."

"Sinagot ko na!!!" Ang masayang sambulat naman ni Ate Carmie sa kaniyang kapatid.

"... ... ... "

"Anong problema mo... Bakit ganyan ang reaction mo?" Ang tanong ni Ate Carmie kay Carl nang makita niyang walang karea-Reaction sa kaniyang sinabi si Carl.

Alam ni Ate Carmie na matutuwa itong si Carl katulad sa nangyari sa kanilang Nanay Cion nang ibinalita niya dito na sinagot na niya ang matagal na niyang manliligaw...

"Wala naman Ate... Alam ko namang sasagutin mo yun..." Ang matamlay pa ding sagot ni Carl at wala talaga siya sa mood ng mga sandaling iyon.

"Loko ka talaga Carl..." Ang sambit naman ni Ate Carmie sa kaniyang kapatid at walang pasabing umupo na din siya sa kama nito't niyakap ng mahigpit itong si Carl.

Talagang napakasaya ni Ate Carmie ng mga sandaling iyon ngunit clueless na clueless ito sa kasalukyang kalungkutan ng kaniyang kapatid na si Carl...

"POTEK NAMAN CARL... ANO BA YAN..." Ang biglang sambulat ni Ate Carmie nang mapansin niya sa gilid ng kaniyang mga mata ang bag ni Carl.

"HINDI MO BA NAKIKITA ITO... NILALANGGAM..." Ang naiinis na sambit ni Ate Carmie sa kapatid nang kinuha nito at itinuro ang side pocket ng bag ni Carl.

"HINDI MO PA DIN INILALABAS ANG GAMIT MO!!!" Ang next na ratsada ulit ni Ate Carmie sa kaniyang natamemeng kapatid.

"Bakit puro Candy???!!!" Ang nagtatakang sambulat muli ni Ate Carmie nang makita niya ang laman ng nilalanggam na side pocket ng bag ni Carl.

Parang tinamaan ng kidlat itong si Carl nang malaman niya ang laman ng side pocket ng bag niya...

Wala talaga siyang idea na may mga candy doon...

Lalo pang natameme itong si Carl nang makita niyang may hinugot na nakatuping oslo paper ang kaniyang Ate Carmie mula sa loob ng nilalanggam na side pocket ng kaniyang bag...

Lalong naging mabigat ang pakiramdam ni Carl nang mga sandaling iyon habang nakatingin lang siya sa kaniyang Ate Carmie na binubuklat at binabasa kung anuman ang nakalagay sa parang card na oslo paper...

"Carl... Ano ba talaga ang nangyari..." Ang mahinang sambit lang ng kaniyang Ate sa binata nang iniabot na ni Ate Carmie ang maliit na oslo paper kay Carl.

...

...

...

Hindi maipaliwanang ni Carl ang kaagad niyang naramdaman at ang pagpasok ng matinding kalungkutan sa kaniyang puso habang binabasa niya ang kahig manok na sulat ni Joey Boy na nakalagay sa oslo paper...

...

...

...

Hindi na namalayan pa ni Carl ang pagtulo ng kaniyang mga luha habang hawak-hawak niya at paulit ulit niyang binabasa ang notes na nakalagay sa oslo paper...

...

...

...

Dear Kuya Carl,

Don't be angry with me

Im sorry

Love,

Joey Boy

...

...

...

Parang sinaksak ng napakadaming kutsilyo ang puso ni Carl ng mga sandaling iyon at lalo pang naglevel up ang kaniyang guilt feelings towards Joey Boy...

...

...

...

Tahimik lang siyang pinagmamasdan ni Ate Carmie...

...

...

...

Walang kaalam alam itong si Carl na palihim na nilagyan ni Joey Boy ang bulsa ng kaniyang bag ng mga Candy at isinuksok niya dito ang hand made card na ginawa niya for his Kuya Carl...

Hindi batid ng murang kaisipan ni Joey Boy kung bakit naging harsh sa kaniya ang kaniyang Kuya Carl at wala ding kamuwang muwang itong si Joey Boy kung bakit hindi siya isinama nito sa kanilang bahay...

Ang pakiramdam talaga ni Joey Boy ay may nagawa siyang malaking kasalanan kaya ganoon na lamang ang pakikitungo sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl...

Ang maliit na paraan lamang ng paggawa ng card ang tanging naisip ng isip batang si Joey Boy upang makahingi ng sorry sa kaniyang Kuya Carl sa kung anumang kasalanan niyang nagawa dito...

Hindi ipinakikita ni Joey Boy na affected siya ngunit deep inside ay hindi talaga nakayanan kasi ni Joey Boy ang pagiging harsh and ang pang iignore sa kaniya ng kaniyang Kuya Carl...

...

...

...

Walang tigil pa din ang pag agos ng mga luha ni Carl dahil batid niyang hirap na hirap itong si Joey Boy sa pagsusulat ng notes at sa pagdra-Drawing ng isang malaking Heart sa gitna ng card...

...

...

...

Damang dama ng puso ni Carl ang matinding effort nitong si Joey Boy sa pag-gawa ng card makahingi lang ito ng Sorry sa kaniya...

Lalo pang naGuilty itong si Carl dahil wala namang kasalanan sa kaniya itong si Joey Boy at nagawa niyang ganunin ito...

...

...

...

"Ate..." Ang sambulat ni Carl sa kaniyang kapatid at hindi na niya mapigilang mapahagulgol nang niyakap na siya ng kaniyang Ate Carmie.

"Ssshhhh...." Ang pagpapatahan na lamang ng nagulantang na si Ate Carmie sa umiiyak na si Carl.

Hindi na napigilan pang kimkimin ni Carl ang kaniyang naramramdaman kaya nama'y habang humahagulgol siya'y ipinagtatapat niya sa kaniyang Ate Carmie kung ano nga ba ang tunay na nagyari kung bakit siya umalis kina Joey Boy...

...

...

...

Katulad ng nangyayari kay Carl ay ganoon din ang nagyayari kay Joey Boy habang yakap-yakap ito ng kaniyang Mommy Silvs...

...

...

...

"UWAAAAAAH...

UWAAAAAAH...

UWAAAAAAH..."

"Shhh... Tama na Baby... Tahan na..." Ang pang-aalo ni Ma'am Silvs sa humahagulgol na si Joey Boy.

Kahit na sina Manong Cris and Katie'y labis labis ang pagkaawa talaga kay Joey Boy...

Hindi din nila maiwasang magtaka kung bakit ganito na lamang ang pagngawa ni Joey Boy...

"UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

WHY DID KUYA CARL LEAVE ME...

UWAAAAAH..." Ang sunod sunod na pag iyak ni Joey Boy.

Dati rati'y walang pakialam itong si Joey Boy kapag umaalis na ang mga naging tagapagCareGiver niya but now ay halos magunaw ang buong mundo nito nang napag alamanan nitong umalis na pala ang kaniyang Kuya Carl.

...

...

...

"WHY DID HE DIDN'T SAY GOODBYE TO ME...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

WHY DID KUYA CARL LEAVE ME...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

I'M BEHAVE NAMAN...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

WHY MOMMY...

WHY...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

I WASN'T ABLE TO HUG AND KISS HIM BEFORE HE LEFT...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH..."

Halos mabingi na sina Ma'am Silvs, Manong Cris and Katie sa malakas na pag atungal ni Joey Boy...

...

...

...

Walang magawa itong si Ma'am Silvs kungdi yakapin na lamang ang humahagulgol na si Joey Boy...

Halos madurog na din ang puso nina Manong Cris and Katie habang tahimik lang nilang tinitignan ang kalunos-lunos na si Joey Boy...

"KUYA CAAAAARL...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH..."

...

...

...

Halos sabay sabay ang pagtulo ng mga luha, sipon at laway ng kaawa-awang si Joey Boy...

...

...

...

"WHY DID YOU LEAVE ME...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH...

UWAAAAAH..."

...

...

...

Hindi talaga makayanan ng musmos na puso't diwa ni Joey Boy ang mga nangyari...

...

...

...

Hindi matanggap-tanggap ni Joey Boy na sa pangalawang pagkakataon ay iiwanan siyang muli ng kaniyang Kuya Carl nang hindi nagpapaalam...

To Be Continued

Diana Ross - If We Hold On Together Mp3