Followers

Thursday, March 31, 2011

MSOB GEB SA AUGUST 13!!!

I would like to announce that the MSOB GEB is scheduled on August 13, 2011. The venue is either Tagaytay.

Bagamat malayo pa ito ngunit puno na po ang lahat ng slots natin, although malaki naman ang chance na palawakin pa ito. Kaya kung interesado po kayo, please keep yourselves updated for the announcement. First-come, first served po tayo. Wala pong favoritism.

Libre po ang EB na ito dahil may iilang followers po na magii-sponsor sa nasabing EB

1. Panawagan para sa additional sponsors:

Ngunit nanawagan pa rin po ang MSOB kung may willing pang tumulong in their own ways kasi, may kulang pa po tayo, like the prizes ng mga games, operational expenses, drinks...

Kaya sana kung may interesado pa d'yan na tumulong, you are welcome po. Sponsors are automatically included po sa EB

2. Panawagan para doon sa gustong mag-volunteer:

Kailangan din po natin ng volunteers, like sa event coordinator, in-charge ng food and drinks, games, registration and welcome, documentations, etc...

Kung may mga volunteers po sa mga gawain, you will be automatically included din po sa line up ng participants ng EB.Kailangan lang po natin na may experience po, may time and dedication to do the job, dynamic, nakakapag-coordinate sa mga Admin in terms of accessibility sa lugar niya and availability sa net... 

Kung sino man po ang interesado sa nasabing 1 and 2, please email me po at: getmybox@hotmail.com

Maraming Salamat po!


-Mikejuha-

Wednesday, March 30, 2011

Paraffle Na Pag-ibig [12]

WARNING: This post contains explicit scenes and is not suitable for readers below 18.

By: Mikejuha

email: getmybox@hotmail.com

fb: getmybox@yahoo.com
fb group: http://www.facebook.com/login/setashome.php?ref=genlogin#!/home.php?sk=group_136612009740737&ap=1

----------------------------------------------------

Syempre kunyari, hindi ako affected. “Ganoon ba? Good for him!” ang sarcastic kong sagot.

Na ikinagulat naman ni Fred. “Huwat? Papayag ka na lang basta na sabsabin at lamunin siya ng aswang na babaeng iyon?” Ang banat kaagad ni Fred.

“Bakit? Karapatan naman niyang pumunta kahit saang lupalop ng mundo di ba? Wala siyang commitment kahit kanino, matanda na siya, matalino... Sino ba tayong magbabawal sa karapatan niya, di ba?”

“Woi, ikaw na babae, este, lalaki ka... first of all, sa harap natin sinabi niyang hindi siya mag aattend. At sa harap pa ng bruhang iyon! And second of all, denepensahan ko pa siya sa demonyetang iyon na may laylay na mga boobs para lumayas iyon at hindi na mangungulit. Ang point ko lang naman dito fwend ay paninindigan. Word of honor! Ganyan ba ang pagkatao niya? Pagkatapos niyang sabihing ayaw niya at pagkatapos kong lapain sana ang babaing iyon sa harap niya, pupunta din pala siya? Ano sya? Walag bayag? Kunyari may sinabi pa siyang knight in shining aror niya ako dahil sa pagdepensa ko sa kanya sa pangungulit ng bruhang iyon na may tabinging kilay? Kakainis!”

Idudugtong ko pa sana na pati sa pag-uusap naming dalawa sa flat ko ay sinabi din ni Aljun na hindi daw talaga siya pupunta dahil hindi naman siya nag-eenjoy sa ganoon at wala naman siyang gagawin doon... Ngunit di ko na sinabi pa ito. “Saan mo naman nalaman na pumunta si Aljun?”

“Sa fb ng bruhang iyan! At ikinalat pa ang picture niyang nandoon si Aljun sa party niya, naka-tag yata ang buong sambayanan! At may kuha pa silang dalawa lang na magkatabi at halos lalapain na niya si Aljun! Gusto mo tingnan natin ngayon?”

“Ah.. huwag na. Hindi ako interesado...” ang nasabi ko na lang bagamat masamang-masama ang loob ko sa narinig. Parang sinaksak ng maraming beses ang puso ko at walang patid ang pagtagos ng dugo dito... Tahimik na lang akong yumuko, kinuha ang ballpen sa aking bulsa, binuksan ang aking notebook, at nagkunyaring nagbasa at nag-aral ng leksyon sa subject na iyon.

Ngunit marahil ay sadyang malakas ang pang-amoy ni Fred. Siguro, ganyan talaga ang best friend. Kaunting galaw mo, naramdaman kaagad niya kapag tunay kang nasaktan o nagkunwari lang. Parang alam niya ang kahit kaliit-liitang bahagi ng iyong kalamnan. “Fwend... alam kong nasaktan ka eh. Mag-open ka naman sa akin sa naramdaman mo o. Para alam ko kung ipaglaban ba natin iyan o makuntento ka na lang bang buong buhay na magtiis...”

Subalit deny-to-death pa rin ako. Siguro ganyan din talaga kapag may naramdaman ka ngunit ayaw mong tanggapin. “Fred... wala akong naramdaman, ok? At huwag kang mag-alala kasi kung darating ako sa puntong iyon, ikaw ang unang makakaalam...” ang nasabi ko na lang bagamat parang gusto ko na ring bumigay at mag-open up, humagulgol, umiyak, maglupasay sa sakit na aking naramdaman sa balikat ng isng kaibigan.

“Ok... kung iyan ang desisyon mo, fine. Pero kung hindi mo na kaya fwend, nandito lang ako. At hindi kita pababayaan kahit hindi ka pa umamin dahil alam ko, mayroon kang naramdaman! Bistado na kita fwend! Sana tigilan mo na iyang pride at pagde-deny.”

Binitiwan ko ang isang ngiti kay Fred sabay sabing, “Salamat Fred. Isa kang tunay na kaibigan...”

Maya-maya, dumating na rin si Gina at ganoon din ang hatid na balita; na kalat na kalat na daw sa buong campus na si Aljun ay nag-attend sa pary ni Giselle at na nagkalat na rin ang mga pictures nila sa fb... “Akala ko ba hindi mag-aattend si Aljun doon!” ang sambit ni Gina.

“Hayaan mo na siya. Kaligayahan niya iyon kaya wala tayong magagawa.” Ang sagot ko naman.

“Oo nanam. Wala na tayo doon. Pero wala ba siyang paninindigan?”

Na siya namang lingon sa akin ni Fred at ipinakita ang pagtaas ng kilay niya.

Hindi na ako sumagot. Dumating na rin kasi ang aming professor. Ngunit may point si Gina. At si Fred.

Noong matapos ang klase, dumeretso kami sa student center. Hinintay namin si Aljun upang sana ay makausap namin at malinawan kaming lahat bagamat sa isip ko lang ay parang nawalan na ako ng ganang makinig sa kung ano man ang sasabihin niya. Masakit kaya... para sa akin ay wala siyang dahilan upang mag-attend sa party ni Giselle pagkatapos niyang magbitiw ng salitang hindi pupunta.

“Kailangan niya talagang mag explain, fwend!” ang sabi ni Fred.

“Tama!” ang sagot din ni Gina.

“ano ba ang number pala niya at ako na ang tatawag sa kany upang malaman niyang naghintay tayo dito?” tanong ni Fred.

“Huwag na! Dapat siya ang may kasalanan, siya ang magpaliwanang na hindi natin pinaalalahanan, di ba?” ang sagot ko naman. Syempre, dapat siya ang mag-effort na mag-explain. Mas maganda kasing kung sino ang may kasalanan, siya ang dapat na mag-explain na hindi na tinatawagan o tinatanong.

Ngunit magta-time na lang para sa sunod naming klase, wala pa ring Aljun ang sumipot. Ewan kung ano ang naramdaman nina Fred at Gina ngunit ako, parang lalo lang akong nasaktan at mistulang bulkang Mayon ang aking kalooban na kumukulo ang mga lava sa galit.

“Woi. Gagala na lang tayo mamaya?” ang mungkahi ni Fred.

“Sige! Sige!” Ang excited namang sagot ni Gina. “Gusto ko sa beach tayo! Parang night swimming!”

“Ok ako d’yan!” ang sagot din ni Fred.

At dahil gusto ko ring makapagrelax ang isip at parang ganti ko na rin kay Aljun kaya sumang-ayon na rin ako.

At natuloy naman kami sa pagbi-beach. At doon ko na-confirm na talagang may crush si Gina sa akin. Sobrang sweet niya. Pakiwari ko ay pansamantalang nawala rin ang mga iniisip ko at sakit ng damdamin dahil sa ginawa ni Aljun. At habang ganyang na nakaupo kaming dalawa ni Gina sa buhanginan at dikit na dikit ang mga katawan at nakalingkis pa ang kamay ko sa kanyang beywang at nagtatawanan, nagkukuwentuhan... hindi naman ma-drawing ang mukha ni Fred na para bang nandidiri sa kanyang nasaksihan sa amin ni Gina. Naiimagine ko nga sa isip niya na nagsusumisigaw ito at ang sabi ay, “Ewwwwww! Pumapatol sa babae! Kadiri!”

Nangingiti lang ako. Kung sa kami ni Aljun ang nagtatabi at naglalampungan ay kinikilig siya at hindi maaawat sa pagrereact, sa nasaksihan niya sa amin ni Gina ay parang ayaw niya kaming tingnan, ang bibig niya ay ngumingiwi at palihim na dinidilatan ako. Lalo na kapag ganyang hinahawi ko ang buhok ni Gina kapag tumatakip ito sa mukha niya gawa ng paghampas ng hangin. Para siyang nasusuka sa nakikita.

Kaya noong umalis si Gina sandali upang mag CR, agad akong kinumpronta ni Fred. “Woi! Ano ka ba! Babae at barkada pa natin ang pinapatulan mo? Nakakdiri ka! Dinungisan mo ang bandera nating mga bakla!”

Na sinagot ko naman ng malakas na tawa. “Fred... hindi ako bakla, ok? At may naramdaman ako kay Gina. Crush niya ako at crush ko rin siya. Masaya akong kasama siya. Anong problema doon?”

“Ewwwwwwww!!! Nakakasuka! Paano na lang si Aljun? Paano na lang ang pustahan natin?”

“E di talo ka...”

“Ano? Wala naman sa usapan ang babae ah!”

“Ah e di wala... pareho tayong panalo.”

“Punyeta ka, tomboy ka pala!” ang sagot na lang niyang may bahid na pagkainis, nagmamaktol. “Basta! Ayokong basta ganyanin mo na lang si Aljun. Nasasaktan ako Fwend!”

“Nasasktan ka? Andaming nagmamahal noon!” sagot ko.

Natahimik na si Fred noong bumalik ma si Gina.

Tuloy pa rin ang kuwntuhan naming dalawa tungkol sa mga buhay-buhay, mga problema, mga nakakatuwang experiences sa school, etc. etc... Masaya naman at lalo ko pa siyang nakilala. Parang kulang ang oras sa dami ng aming topics.

At marahil ay hindi na nakayanan ni Fred ang pagmamasid sa amin, at eksakto namang dumaan sa harap namin ang isang life-saver at attendant ng beach, walang ka-kyeme-kyemeng hinikayat niya itong samahan kami.

“Tapos na po ang duty ko Sir eh...” ang sabi ng beach attendant.

“E, di mas maganda. Libre ka na pala e. Pwede bang imbitahan na lang kitang samahan kami. Bayaran ko na ang oras mo. Hindi naman bawal sa inyo di ba?” ang panghikayat pa ni Fred.

“H-hindi naman po...”

“Pwes, inimbitahn kita at may dagdag-kita ka pa! Ano sa palagay mo...?”

Bahagyang napahinto ang attendant at nag-isip. Maya-maya ay sumagot din, “Ah... kung ganoon e di sige po, para may dagdag income ako hehe” ang sagot ng attendant.

In fairness din naman, hunk na hunk ang life saver na iyon. Marahil ay nasa 23 years old at may taas na 5’10? At dahil sa nature ng trabaho niy at sabak pa sa mabibigat na trabaho, rugged na rugged tingnan ang katawang sunog tingnan dahil sa pagbibilad sa araw.

Tuwang-tuwa naman si Fred sa nakulembat na lalaki at nang-iinggit pa sa akin.

“Jake na lang ang tawag mo sa akin, Sir” ang sabi noong life-saver.

“At Fred na rin ang dapat mong itawag sa akin, huwag nang Sir. At hetong dalawa kong kasama ay sina Jun at Gina...” sabay turo sa amin.

Iniabot ni Jake ang kamay niya sa amin at isa-isa niya kaming kinamayan.

Binigyan ni Fred ng isang boteng beer si Jake at pumuwesto silang dalawa sa malayo-layong parte ng beach at doon naupo, akaharap sa dagat.

 Syempre, solo na namin ni Gina ang isa’t-isa.

Tumunog ang message alert ng aking cp. Noong binuksan ko ang inbox, nakita ko ang message ni Aljun. “Boss... nasaan ka? Nandito ako sa student center, naghihintay sa iyo.”

Ngunit inignore ko ito.

“Sino iyon?” tanong ni Gina.

“Mommy ko.” ang sagot ko na lang.

Tuloy pa rin ang pagkukwentuhan namin ni Gina. Tungkol sa subjects, sa school, sa mga professors, sa mga classmates, sa mga nakakatawang eksena sa klase, mga nakakatawang teaching styles ng professors at mga loko-loko at kengkoy at sobrang seryosong mga estudyante.

Nag message alert muli ang aking cp. Tatlong sunod-sunod. Si Aljun uli at nagtatanong pa rin dahil nandoon pa rin daw siya sa student center at siya na lang ang natirang tao doon.

Hindi ko pa rin ito sinagot. Syempre, inis na inis pa rin ako sa ginawa niya.

Maya-maya, habang patuloy pa rin ang aming kuwentuhan ni Gina, nag-ring na ang cp ko. Si Aljun uli.

Pinindot ko lang ang “silence” key upang hindi mahalatang pinatayan ko sya ng cp. At noong matapos na ang call, sinet ko sa “silent” ang cp ko para hindi na siya maka-istorbo pa.

“Sino iyong tumawag? Ba’t hindi mo sinagot?” ang tanong uli ni Gina.

“Nag-miss call lang iyon” ang pag-aalibi ko.

Naniwala naman siya.

At patuloy ang aming kuwentuhan hangang sa medyo naging seryoso na ang topic. At doon ko nalaman ang buhay niya bilang isang anak na malayo sa mga magulang dahil nasa abroad ang mga ito at ang pagtira niya sa mga lolo at lola niya. Med’yo natouched ako sa kwento ng buhay niya kasi parang kabaligtaran ang aming mga experiences. Naghahanap siya ng pagmamahal ng mga magulang dahil nasa malayo ang mga ito samantalang ako, ay nasasakal na sa sobrang pagmamahal nila, dahilan kung kaya naisipan kong lumayo at lumipat sa university na iyon upang maranasan at matutunan ang tumayo sa sariling mga paa, at maging independent. Sa buhay ko kasi, lahat ng hihilingin ko ay nakukuha ko. Isang hiling ko lang ay nand’yna na sa aking harapan. Parang walang challenge, walang value ang mga bagay na nakakamit ko dahil hindi ko pinaghirapan ang mga ito.

“Parang napaka-ironic talaga ng buhay ano?” ang nasambit ko. “Ikaw, ang problema mo ang kulang sa pagmamahal ng mga magulang samantalang ako, ay dahil sobra-sobra to the point na parang nawalan na ako ng sariling existence at sariling identity...”

“Oo nga. Ikaw, gustong maranasan ang naranasan ko ngunit ako, gustong maranasan naman ang naranasan mo.”

Tawanan.

“Ironic talaga ang buhay minsan ano? Mahirap mo talagang ma-fathom ang lalim nito. Pero ang sagot lang naman siguro sa lahat ng ka-weirduhan sa buhay ay tamang diskarte at pagtanggap sa kung ano man ang ibinigay sa iyo. Kasi may mga bagay sa buhay natin na hindi na natin puwedeng baguhin pa ngunit pwede namang tanggapin. Kagaya mo, naghahanap ka ng pagmamahal ng mga magulang. Ang pinakamaganda mong magawa na lang ay tanggapin ang lahat di ba? Ngunit ipadama mo pa rin sa mga magulang mo na mahal mo sila, sa kaya mong gawing paraan upang kahit papaano, buo pa rin ang lahat sa inyo. At naniwala din akong kahit may mga kanya-kanyang kakulangan tayo sa buhay, may mga magagandang biyaya din tayong natatamasa. Kagaya mo, kahit papaano, buhay pa ang magulang mo at alam mong mahal ka nila kung kaya sila nag trabaho sa abroad. Pero iyong iba... wala na silang mga magulang o kaya, hindi nila alam kung nasaan...” Ang nasabi ko. Bigla tuloy sumingit si Aljun ang ang interview sa kanya. Kasi, bagamat hindi niya kilala ang ama niya, ang sagot niya sa interview ay hindi mabura-bura sa aking isip na lalong nagpatindi pa sa paghanga ko sa kanya. Sabi niya sa interview na iyon, “Ako? kung hindi ko natanggap na wala akong tatay, baka nagwala na rin ako. Baka sinisi ko ang nanay ko at ang lahat ng tao sa mundo. Ngunit tinuruan ko ang sariling tanggapin ang lahat kasi, nad’yan na iyan eh. If I keep on blaming my mother or other people for my misfortune, it doesn’t change the fact that my father is nowhere. In fact, my life gets more mesirable if I would do that. I’d rather be part of the solution to the problem rather than a part of the problem. I love my mother. And she has suffered so much. I can’t afford to see her suffer some more... Gusto kong sa bawat paggising niya sa umaga at nakikita niya ako, masasabi niya sa sariling isa akong blessing sa buhay niya; isang inspirasyon at hindi isang sumpa...” Ngunit hindi ko na ito sinabi pa.

“Tama ka Jun. Dapat pa rin akong maging masaya kasi, nand’yan lang ang mga magulang ko, buhay sila at kahit papano ay nakakausap ko pa rni naman, nakaka-chat, nakaka-text, o natatawagan.”

Bahagyang natahimik kami. Naramdaman ko namang isinandal ni Gina ang kanyang ulo sa aking balikat. Parang ang sarap ng pakiramdam. Lumakas ang kabog ng aking puso.

“Ang lalim pala ng iyong pananaw sa buhay...” sabi niya.

Ngiti lang ang aking iginanti. Ang hindi niya alam, marami din akong natutunan kay Aljun.

Tahimik uli. Nakita kong nilaro-laro ng kanyang mga daliri ang buhangin sa kanyang gilid. “Jun... nagkaroon ka na ba ng girlfriend?” ang pagbasag niya sa katahimikan.

“Hindi ko pa naranasan iyan. Sobrang higpit ng ng mga magulang ko sa akin e... na kahit mga personal na buhay ko ay kontrolado rin nila.” ang sagot ko. “I-ikaw... nagka boyfriend na?” ang pagbalik ko sa tanong niya.

“Meron dati... pero wala na kami. Mga isip-bata pa kami noon at parang laro-laro lang ba, kunyari magsyota pero parang hindi rin” sabay tawa.

Hindi ako nakasagot. Tahimik lang akong nagmamasid sa dagat at nag-isip sa kanyang sinabi. Maya-maya, “T-toong crush mo ako?” ang tanong ko.

Inangat niya ang kanyang mukha sa akin, ang kanyang mga mata ay mistulang nakikipag-usap. Tumango siya.

Para akong na mesmerize sa kanyang nakakabighaning mukha. Hinaplos ko ito at ang sunod na naalimpungatan ko ay ang paglapat ng aming mga labi...

At naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa aking katawan na parang ayaw niya akong makawala. Sinuklian ko ang kanyang mahigpit na yakap. May isang minuto din kaming naghahalikan. Pakiwari ko ay huminto ang lahat sa aming paligid, pati na rin ang pag-inog ng mundo, sa isang minutong paghahalikan namin.

Pagkatapos ng halikan, hindi ako nakapagsalita. Hindi kasi ako makapaniwala na sa ganoon kabilis na pangyayari ay maranasan ko ang halik ng isang babae, ang halik ni Gina. Iyon ang pinakaunang halik na naranasan ko sa isang babae.

Ewan kung ano ang laman ng isip ni Gina sa sandali ng aming katahimikan. Ngunit sa parte ko, hindi ko lubos maisalarawan ang saya. Parang naglupasay ang aking damdamin sa unang karanasan kong iyon. Parang sumisigaw ang aking isip ng, “Wow... isa na akong ganap na lalaki!”

Nabasag na lang ang katahimikan noong mapansin naming dalawa sina Fred at Jake na tumayong naka-holding hands at tinumbok ang cottage.

“Waahhhh!!!! Naka-holding hands na ang dalawa!” ang sambit ko.

“At mukhang sa loob ng cottage ang punta nila! Anong gagawin nila doon?” dugtong naman ni Gina.

“Ambilis mamingwit ng lalaki ampota! May milagrong mangyayari sa loob ng Cottage! Tara silipin natin!” dugtong ko ding biro.

Tawa nang tawa kami ni Gina. Hinayaan na lang namin sina Fred at Jake sa loob ng cottage. Halos isang oras din sila doon.

Mag aalas-dose ng gabi noong maisipan naming umuwi. Habang nakasakay kami ng tricycle pauwi, pinutakte namin ng biro si Fred.

“Grabe kayo. Ba’t lumipat pa kayo sa loob ng cottage? Ano ba ang mayroon doon sa loob?” ang biro ni Gina kay Fred.

“Woi, huwag na nating pag-usapan iyon Fwend, nahihiya ako!”

“Hahahaha! Nahihiya ka? Haliparot ka nahihiya ka?” ang banat ko sa kanya. “Ano boyfriend mo na ba iyon?

“S-sabi niya...” Ang medyo nahihiyang sagot ni Fred.

Na pabiro ko namang sinambunutan. “Um! Um! Hindi ka na nahiya sa amin! At sa cottage niyo pa ginawa ang inyong mga kahalayan at kalaswaan?”

Tawa pa rin kami ng tawa. At pati ang driver ng tricycle ay napatawa na rin.

“In fairness Friend, ang cute niya...” ang sabi ni Gina.

“Cute nga siya fwend pero ang kanya, hindi cuteeeeee! Grabeeeeee fwend! Kabayo ang laki!” ang excited na sigaw ni Fred.

Lalo naman lumakas ang aming tawanan.

“Wait... talaga na bang kayo na?” ang ulit ni Gina sa tanong niya.

“Oo fwend! Hindi ako makapaniwalang ganyan pala kabagsik ang aking taglay na alindog!”

Na pabiro ko uling sinambunutan sabay sabing, “Talipandas ka! Inakit mo sigurong bilhan ng cp!”

Hindi kami maawat sa katatawa at kasayahan hanggang sa pumara na ang tricycle sa aking flat. Una kasing madadaanan ang aking lugar bago sila makarating sa kani-kanilang mga dorms. “Ok, dito na lang ako! Good night! Gusto ko sanang papasukin muna kayo sa loob kaso gabing-gabi na. Next time na lang ha?” ang sambit ko.

“OK lang Jun! Next time na lang?” ang sagot nila. At kinamayan ko si Fred, habang si Gina naman ay hinalikan ko sa pisngi. At nakita ko na namang palihim akong inismiran ni Fred.

Habang naglalakad ako patungong pintuan ng aking flat, hindi ko naman maiwaglit sa isip ko si Gina. Hindi ako makapaniwalang sa gabing iyon matikman ko ang halik niya. Parang ang saya-saya ko. Nasabi ko sa sariling, “Wow... ganoon pala ang pakiramdamn kapag kahalikan mo ang iyong crush...” Parang gusto ko na siyang ligawan. Parang gusto ko nang maging kami.

Nasa ganoon akong pagmumuni-muni noong binuksan ko na ang pinto. At nagulat ako sa aking nasaksihan. Si Aljun ay nakaupo sa hapag kainan kung saan nakalatag ang hapunan namin at handa na ang mga ito. Nakaharap siya sa pintuan at ang mukha ay hindi madrowing sa galit. Nakita ko rin ang 6 na basyong bote ng beer sa harap niya.

“Saan ka ba nanggaling at hindi ka man lang nagtext o ni sumagot sa tawag ko?” ang pasalubong kaagad niyang tanong.

“Aba! Siya pa itong may tapang na magalit sa akin!” sigaw ng isip ko. Ngunit nagtimpi pa rin ako. “Bakit ka pumasok dito? Paano ka nakapasok?” ang bulyaw ko na lang.

“Bakit? Nalimutan mo bang binigyan mo ako ng duplicat na susi? Ngayon saan ka galing?”

Para naman akong nabilaukan. Naalala kong binigyan ko pala siya ng duplicate na susi sa flat ko. “Bakit ano bang pino-problema mo? Malaki na ako at kaya ko na ang sarili ko. At ayaw kong may maraming nagtatanong kung saan ako nagpupunta. Kaya nga ako umalis sa poder ng mommy at daddy ko ay dahil ayaw kong tinatanong kung saan-saan nagpupunta. Bakit? Tatay ba kita?”

“Lasing ka ano?”

“Anong pakialam mo?” sabay tumbok sa refrigerator at kumuha ako ng beer ang tinungga iyon.

“Wala nga akong pakialam ngunit hindi iyan ang dapat na isagot mo sa taong nagmamalasakit sa iyo.”

“Hoy, Mr. Aljun Lachica. Sinabi ko ba sa iyong magmalasakit ka sa akin? Hindi naman ah! At huwag mo akong pakialaman sa mga lakad ko dahil ako, hindi rin nakialam sa mga lakad mo!”

Natigilan siya sa huli kong sinabi. Marahil ay napaisip siya sa pagpunta niya sa party ni Giselle.

Timumbok ko uli ang ref upang kumuha uli ng beer gawa nang mabilis kong naubos ang una kong kinuha. Ngunit wala na palang lamang beer ang ref. Naubos na rin pala niya. Tinumbok ko ang divider kung saan naka-display ang iba ko pang mga wines at kinuha ko ang Johnny Walker black label at iyon ang tinungga ko nang tinungga, tiniis ang pait at init niyon sa aking lalamunan. Nais ko talagang malasing agad para lalo pang lumakas ang loob kong awayin siya.

Tumayo kaagad siya noong napansin niyang halos makalahati na kaagad ang nainum ko. Tinangka niyang agawin ang bote sa aking kamay. “Magpakamatay ka ba sa kalasingan?” bulyaw niya.

“Wala kang paki-alam! Sigaw ko.” At noon ko na naramdamang tila umikot na pala ang aking paligid at biglang natumba ako.

Nasalo naman niya ang aking katawan at pinilit niya akong kargahin sa kanyang mga bisig. Dadalhin na sana niya ako sa aking kuwarto subalit sumuka ako sa tindi ng pagkahilo.

Dinala na lang niya ako sa lababo at doon ako sumuka nang sumuka.

“Ok ka lang?” ang tanong niya.

Hindi ko siya sinagot. Bagkos, tinangka kong maglakad patungo sa aking kama. Inalalayan niya ako at pinaghiga pa. Pagkahiga niya sa akin, dali-dali naman siyang nagpunta sa kusina at noong makabalik na ay may dala-dalang palanggana na may lamang tubig at hawak-hawak sa kabilang kamay ang isang towelette.

Tinanggal niya ang lahat ng saplot sa aking katawan pati na ang brief! Doon ako nabigla sa ginawa niyang iyon.

Pinahid niya sa katawan ko ang maligamgam na basang towelette. At bagamat hilong-hilo pa ako, alam na alam ko pa ang kanyang ginagawa. Naalala ko tuloy ang unang eksena ko sa kanya kung saan ako naman ang gumawa sa kanya noon, maliban na lang sa pagtanggal ng brief niya.

At dahil wala nga akong brief, pati ang ari, singit, at bayag ko ay hindi nakaligtas sa kanyang pagpunas. Parang napahanga naman ako sa kanya. Kasi walang ka kyeme-kyeme niyang ginawa sa akin ang ganoon. Para bang kilalang-kilala niya ako at bahagi ng kanyang pamilya o mahal sa buhay na walang ni katiting na ka-kyemean ang ipinakita niya sa pag-alaga sa akin. Mbuti na lang at nahihilo pa ako kung kaya hindi ako tinigasan.

Pagkatapos niya akong punasan, umupo siya sa gilid ng kama at kinausap ako. “Ano ba ang problema mo boss?”

“Wala akong problema!” ang matigas ko pa ring boses.

“A-alam kong may kasalanan ako. Sorry na...” ang pag-amin niya.

“Wala akong pakialam!” ang matigas ko pa ring sagot sabay tagilid.

“Boss please... hindi ko naman kagustuhan ang pumunta sa party ni Giselle eh.”

“Wala akong paki!”

“Boss naman. Paano ako makakapaliwanag sa iyo kung hindi mo sinasagot ang texts at tawag ko at ngayon, hindi mo pa ako kinakausap ng matino?”

“Wala akong paki!”

At marahil ay nainis na, bigla na lang siyang tumayo sa ibabaw ng kama at pilit akong hinila upang mapaupo. At noong mapaupo na akong ang mga hita ko ay nakabuka, naupo na rin siya sa gitna ng nakabuka kong mga paa at ang dalawang hita niya ay nakabuka din, inilingkis sa ibanang parte ng aking katawan habang ang mga bisig niya ay nakayapos sa akin.

At dahil nahihilo pa ako, para akong isang nanlulumong may sakit na pilit na pinaupo. “Ibuka mo nga ang mga mata mo at tingnan mo ako? Putsa hindi makausap ng matino eh!!!” Utos niya, ang boses ay galit na.

Pilit ko namang ibinuka ang mga mata ko at tiningnan siyang bakas sa mukha ang pagkainis. “Nahihilo akooooo!!!” ang sambit ko.

“Makinig ka sa sasabihin ko!” bulyaw din niya.

“Matulog na ako boss... nahihilo akoooo” ang sagot ko.

Subalit hindi niya ako binitiwan. Bagkus, “Ok... heto hindi ka makatulog nito.” At naramdaman ko na lang ang mga labi niyang dumampi sa mga labi ko. Hinahalikan niya ako!

“Uhhhmmmmphhh!” ang lumabas na ingay sa aking bibig. Gusto kong tumutol sa paghalik niya ngunit may sarap din akong naramdaman na parang koryenteng dumaloy sa aking buong katawan.

Amoy na amoy ko pa ang beer sa kanyang bibig at ang lasa nito sa kanyang laway. Ngunit sa tindi ng kanyang paghalik, ito pa rin ang pinakamasarap at pinakamabangong laway na natikman ko.

Matagal niya akong hinalikan. Naramdaman ko ang pagsisipsip niya sa aking labi at ang dilang ipinapasok niya sa aking bibig kung saan pinaglalaruan at kinikiliti ang kaloob-looban nito.

Tinugon ko naman ng pagsisipsip ang kanyang dilang nasa loob ng aking bunganga. Para akong isang batang sumipsip ng isang napakasarap na icycle. At dahil nahihilo pa rin ako, nanatiling nakapikit lang ang aking mga mata bagamat para din akong lumulutang sa ere sa magkahalong kiliti at pagkahilo habang yakap-yakap niya ako ng mahigpit.

Mistulang nahimasmasan ako sa naramdamang galit ko sa kanya. Parang isang kantang “Kay Sarap Nang May Minamahal” kung saan sinasabi sa lyrics nito na “...at kahit na may pagkukulang ka, isang halik mo lang limot ko na...”


Parang tumutugtog ang kantang iyan sa aking isip habang naghahalikan kami.

Noong binitawan na niya ako sa pagkakahalik, dinig na dinig ko pa ang kanyang habol-habol na paghinga. “O siguro naman ay pwede na tayong mag-u—“

Hindi na niya naituloy pa ang pagsasalita gawa ng paghablot ko sa kanyang buhok at pagdiin ko sa aking bibig sa kanyang bibig. Wala siyang magawa kundi ang magpaubaya. Naghalikan uli kami. Ramdam ko ang nag-aalab naming pagnanasa...

Gumagapang na ang mga labi niya sa aking leeg at sa aking dibdib noong biglang sumingit na naman sa aking isip ang pagpunta niya sa party ni Giselle. Kaya bigla akong napasigaw; iyong sigaw ng isang lasing na malumanay, parang sa isang batang naglalambing. “Bakit ka pumunta sa party ni Gisellllllleeeeeeeeeeee!!!!”

Bigla din siyang napahinto. “Sinabi na sa iyong magpaliwanag ako eh, ayaw mo namang makinig.”

“Bakiiiiitttttttt?????” ang giit ko.

“Ok...” ang narinig kong sabi niya. Tuluyan na siyang huminto sa paghahalik sa akin. “Kasi ganito po iyon... noong makarating na ako sa dorm ko galing ako dito, nandoon pala ang mga lalaking officers ng student council at inanyayahan akong kumain kami sa labas dahil may caucus daw; may isang importanteng issue na pag-uusapan. Palagi naman naming ginagawa ang ganoon e, sa isang restaurant sa labas nagdidiskusyon ng issues habang kumakain at may kaunting beer kasi hindi naman ako talaga umiinum, alam mo iyan. Bonding kumbaga at may napagmeetingan pa. Kaya, walang pagdadalawang isip na sumama ako. Ngunit ang hindi ko alam ay kinontsaba pala sila ni Giselle. Ang lahat pala ng officers ng council ay nandoon at hindi ipinaalam sa akin na doon ang punta namin dahil alam nilang hindi ako mahilig mag-aattend ng party. Akala ko noong una ay bahay iyon ng isa sa mga officials ng council. Nagulat na lang ako noong nasa loob na kami at nakaupo na sa isang mesa at si Giselle ang lumapit. Alangan namang aalis ako, di ba? Hindi naman tayo bastos na sa gitna ng maraming tao ay mag walk out na lang bigla... Bastos naman iyon. Kaya nirespeto ko ang pagpanatili bagamat masama ang loob ko sa mga kasama ko. Sa isang banda, naisip ko rin naman na hindi ko sila masisisi gawa nang hindi nila alam na may binitiwan akong salita na hindi ako pupunta. Kaya sinakyan ko na lang sila. Uminum din ako at nalasing ng kaunti. At doon na pumasok ang picture-picture ni Giselle. Puro pakitang-tao lang iyon boss... maniwala ka. Sana ay maintindihan mo”

Hindi ako kumibo.

“Masanay ka na kasi... nasa public office ang boyfriend mo!”

Pakiramdam ko ay biglang nagsilayasan ang lahat ng espiritu ng alak sa aking katawan at nawala bigla ang aking kalasingan sa pagkarinig ko sa huli niyang sinabing “boyfriend mo”

“Anong sabi mo?” ang pagpaklaro ko sa kanya sa huli niyang sinabi.

“Boy—friend” pag-emphasize din niya, kinlarong pinaghiwalay ang dalawang salita. “Lalaking kaibigan”

At naramdaman kong bigla ding bumalik muli ang mga espiritu ng alak sa aking katawan at dinagdagan pa ng pagkaturete at panlulumo ang aking pagkahilo.

“Bakit ano ba ang nasa isip mo?” ang tanong niya.

“Lalaking kaibigan! Bakit ano ba ang akala mong iniisip ko?”

“Lalaking kaibigan...” ang sarcastic din niyang sagot sabay bitiw ng isang nakakalokong ngiti. “Hindi ka na ba galit sa akin?” dugtong niya.

“Ewan!” sagot ko.

Hinaplos niya ang aking mukha. “Tandaan mo palagi boss... tapat ako sa iyo. I-expect mo na sa takbo ng pagiging ganito natin ay maaaring may mgawa pa akong hindi mo magustuhan. Ngunit tandaan mo palaging may dahilan kung bakit nagawa ko ang isang bagay. Alamin mo lang at pakinggan ang aking panig bago mo ako husgahan o patawan ng galit. Hindi lahat ng nakakasakit ay sinadya. Hindi lahat ng hinala ay tama.”

Hindi na ako kumibo. Presidente ba ng student council ang magpaliwanag sa iyo... kung hindi ka rin ma-kumbinse.

“Ah... sandali ha, may kukunin lang ako!” ang sambit niya.

At iniwanan akong nakaupong naka cross-legged sa ibabaw ng aking kama.

Noong bumalik na, dala-dala ang isang malaking papel na bag na sinadyang ginawang pambalot sa kanyang sorpresa para sa akin. “Dyarannnnnnnnnnn!!!!!! At inilibas niya ang isang bouquet ng mga bulaklak, iba’t-ibang klase pa!”

Sobrang napangiti naman ako sa pagkakita noon. At parang lumayas na naman ang masasamang espiritu ng alak sa aking sistema at muling nawala ang aking pagkalasing at pagkahilo.

Ewan hindi ko rin maintindihan. Bagamat ginawa niya akong babae sa pagbigay niya ng mga bulaklak, may matinding dulot na saya naman ito para sa akin. Iyon bang “thought” sa pagbigay niya noon, sa “effort” na ipinakita niya. At syempre, maganda din naman talaga ang mga bulaklak na dala niya, at malalaki pa! Di ba sweet? Siguro kahit sinong lalaki ang gagawan ng isang Aljun Lachica ng ganoon ay mababakla talaga.

“Nasaan ang chocolate?” biro ko.

At nag “Dyaraannnnnnn!” na naman siya at ipinalabas ang isang supot.

“Ano iyan?” tanong ko

“Siopao!” sagot niya.

“Waaahhhh! Paborito ko!” iyon kasi ang alam niyang paborito kong kainin, sa isang Chinese restaurant na malapit lang sa school.

At muli siyang sumampa sa aking kama at naupong nakaharap muli sa akin, ang dalawang binti ay nakabukaka, inlingkis sa aking ibabang katawan. Kinuha niya ang isang siopao, tinanggal ang papel sa puwetang bahagi nito atsaka isinubo sa aking bibig.

Kinagat ko ang siopao. At habang ang mga ngipin ko ay nakalock pa dito, binitiwan niya ito, inilingkis ng mahigpit ang mga kamay niya sa aking katawan at kinagat na rin ang kabilang parte ng siopao.

Pigil ang pagtatawa ko sa ginawa niya habang patuloy pa rin ang pagkagat-kain ko sa siopo at ganoon din ang ginawa niya... hanggang sa unti-unting maubos ito at humantong ang lahat sa pagpang-abot ng mga bibig na namin at sabay pagkagat-kagat at pagsisipsipsipsip ng aming mga labi... kapwa ninamnam at nilasahan ang magkahalo naming mga laway na may halo pang durong na mga laman-laman ng siopao...

(Itutuloy)

EXCHANGE OF HEART pt4

By: Gelo

Tulala at takang taka si louie sa nakita nyang pagyayakapan namin ng mama nya.

“ilang saglit lang ako nawala close na kayo agad? Wanep ha! May yakapan pa kayong nalalaman?” patanong at gulat nyang sabi.

“anak! Sya si andeng hindi mo naalala?kinakapatid mo!” galak na galak nyang pag sabi habang naka-akbay parin sakin.

“si andeng?” inaalala nya ang pangalan ko habang hawak parin ang binili nyang miryenda. “ung bang lagi kong kalaro nung bata pa ako sa court? Yung lagi mong pinapasalubungan ng macaroni salad pagka-uwi mo sa trabaho ma? Sya ba yun?” excited nyang sabi.

“oo anak! Sya nga yung si andeng!” tuwang tuwa sya habang inaakbayan ako. nilapag naman agad ni louie ang binili nyang miryenda ang sinakal nya ng braso nya ang leeg ko sabay pag kotong at pag gulo nya sa buhok. Tuwang tuwa ang mokong! Natuwa naman din ako sa nadiskobre ko, kaya pala iba yung naramdaman ko nung una ko syang nakita na para bang matagal ko na syang nakilala.

“ikaw pala si andeng ha! Hindi ka naman nag sabi agad! Anong nangyari sayo ha? Dati barakong barako ka ha tinatalo mo pa nga ako sa basketball eh ngayon tumabinge ka na!” sabay tawa nila mag ina ng malakas!

“malay ko ba ikaw yan? Eh dati diba my luslus ka? Laki ng bayag mo nalaylay sa pagitan ng legs mo pano kita hindi matatalo sa basketball? Eh ngayon wala na pano ko malalaman ikaw yan? Bayag pa nga tawag ko sayo dba? Ahahahahahahaha” dami kong tawa non nakitawa naman din si ninang sakin.

“grabe ka naman! sa lahat ba naman ng pwedeng maalala yun pa? ikaw nga laki laki din ng pwet mo non kala mo namamaga eh kaya tawag ko din nga sayo PWET!” tawa din sya ng malakas para makabawi sa pangangsar ko sa kanya.

Kinuwa naman ni ninang ang binili ni louie na miryenda at nilagay sa plato at hinain sa maliit nilang mesa sa sala. Masaya naming pinag saluhan ang miryenda habang inaalala ang nakaraan at inalam ang mga pangyayari sa buhay habang magkalayo sa isa’t-isa. Pinaoperahan pala ni ninang si louie para matangal ang luslus nya pero natatawa talaga ako dahil hindi na louie tawag ko sa kanya BAYAG na! urat na urat naman sya at ako naman daming tawa! Habang nag kukwentuhan hindi ko namalayan 6pm na! patay na naman ako nito napatayo naman ako agad.

“shit! 6pm na!kailangan ko ng umuwi!” maluha luha ako habang inaayos ang mga gamit ko.

“bakit inaanak?” gulat at takang taka si ninang bakit ganun nalang ako mag react dahil 6pm na.

“kasi ma hindi na sya pag bubuksan ng papa nya pag umabot sya ng 6pm tulad kagabe buti nalang pinag bigyan sya ewan ko lang ngayon!” medyo natataranta na din sya dahil sa kanya kinabe na naman ako mukang guilty ang itsura ni bayag!

“ganun ba?sino ba nag babwal sayo?papa mo? Ako bahala samahan kita sa pag uwi binubugbug ko yang tatay mo nung mga dalaga at binati pa kame kaya hindi makakapalag sakin yang inaanak!” pag mamayabang ni ninang sakin.

Nag doorbell na ako. ayoko ng gantong pakiramdam na nanlalamig at pinapawisan ng malamig tulad ng kahapon, medyo naluluha ako na ko dahil nakadalawang doorbell na ako wala pang nag bubukas. Napatingin nalang ako kila ninang at louie ng may halong pag aalala at hinagkan naman ko agad ni ninang upang mapawi ang kaba ko.

“wag ka mag alala inaanak ako bahala sa papa mo!” confident nyang sabi.

Bumukas na ang bintana malapit sa pinto namin, si papa!

“jan ka na matulog sa labas!” sabay sigaw sa likod ng “ walang mag bubukas ng pinto! Ang mag bukas sa labas din matutulog!” galit na galit nyang pag sigaw. Nagsimula ng tumulo ang luha ko, patago ko namang nilihim kila ninang at louie na pinunasan ko luha ko. Sa bahay ata nila ninang ako makaktulog nito.

“hoy anthony buksan mo nga tong pinto hinayupak ka!” sigaw ni ninang. Nagulat naman kame ni louie sa ginawa ni ninang! Bumukas naman agad ni papa ang pinto.

“hoy tony! Anong balak mo? Patulugin tong inaanak ko sa kalsada ha? Gusto mo upakan kita?”matapang na bulyaw ni ninang kay papa.

“alma?”gulat na tanong ni papa.

“oo ako to! Bakit? My balak ka bang papasukin kame? At nilalamok na kame dito!” maldita nyang sagot. Naka cross pa ang mga braso sa bandang dibdib nya.

“halika pasok kayo hindi ka naman nagsabi andyan ka! Musta ka na ha? Long time no see! Maliit ka pa nung huling nag kita tayo hangang ngayon maliit ka pa rin! Ahahahaha!” tawa ni papa ng malakas. Napawi naman ang kaba ko sa tawa ni papa.

“tarantado! Gagu ka ba? Bat ayaw mong pag buksan inaanak ko ha? Gusto mo sunugin ko bahay mo? Yang babae mo ang sarap ng higa sa bahay mo samantalang itong inaanak ko sa labas mo papatulugin?” bulyaw nya sa papa ko, mukang tutang pinapagalitan naman ang papa ko ngayon ko lang sya nakita ng ganun ang tindi pala ng ninang ko.

“wag ka masyadong maingay baka marinig ka nya, ito naman! Eh alam ng inaanak mo ang batas ko dito sa bahay hangang 6pm lang kung hindi sa labas sila makakatulog.” Pag papaliwanang nya.

“kaya nalate ng uwi yan dahil galing sa bahay at nag kwentuhan kame ng BONGASHUS! Sa mga pangyayari sa mga buhay namin at ok lang malate yan noh kung sa bahay ko naman galing safe dun at ipapahatid ko naman yan sa anak ko pag-uwi.” Malditang sagot padin ni ninang.

“ganun ba? Edi mabuti kung ganun. Eh teka nga pano ba kayo nagkita ha?” pag tataka ni papa nakakamot pa sa ulo.

“baka gusto mo paakyatin muna kame at pakinin noh? At itour mo muna ako sa bahay mo medyo my kalakihan eh, yabang mo ha asensado kana!” medyo kalmado na ang boses ni ninang.

“syempre hindi ako nag-iipit ng pera eh kilala mo naman ako mahilig sa mga gamit eh ikaw kulang nalang magbaon ng pera sa lupa di lang magastos ang pera mo!” pangungutsa ni papa.

“wala kang pakelam pera ko yun! Sya nga pala, anak mag bless ka sa ninong mo. Ninong mo yan hindi mo lang alam dahil hindi mo pa nakikita yan simula’t sapul dahil tuwing pasko magaling mag tago yan!” hinawakan naman ni ninang ang kamay ni louie upang ilapit kay papa, nag bless naman itong si louie.

“wag ka maniwala sa mama mo kaya hindi mo ako nakikita dahil nasa labas ako ng bansa,ito talagang mama mo sisiraan pa ako sayo” pagkumbinsi nya kay louie.

“hoy! Madami ka ng utang jan ha!pwede mo ng hulog hulugan”

“bakit ikaw din naman ah madami ng utang sa anak ko kaya patas lang! Ahahaha!”tawanan naman kame lahat.

Umakyat na kame at sa bahay na din nag hapunan sila ninang. Matapos ang hapunan nag-usap sila ni papa at ninang samantlang kame naman ni louie humiwalay na at sinamahan ako ni louie sa kwarto ko.

“wow pwet! Laki naman ng kwarto mo pati ng kama! nakakaingit!” manghang mangha ang mokong humiga higa pa sa kama ko sinusubukan ang lambot ng kama ko. Hindi sa pag mamayabang talagang malaki kwarto ko kesa sa kwarto ni papa ewan ko bakit dito ako pinuwesto ni papa.

“ui yung tsinelas mo wag mo iapak sa carpet ko!” pag saway ko sa kanya nakatsinelas kasi sya non.

“ay sorry lang! Ang selan naman nito! Dati dati damit mo pa nga pinupunas ko sa sipon ko wala ka namang angal! Ngayon tsinelas lang!” pagreklamo nya.

“dati yun! Sige payag ako ipunas mo yang sipon mo sa carpet ko! Ahahahaha! “ tawa naman kameng dalawa!

“gago to! Swerte mo din noh? Ganda na ng buhay mo dito di tulad ng kwento mo sa buhay mo sa probinsya nyo.” Pag iba nya ang usapan.

“oo nga eh! Pero hindi rin, oo nga nasa akin na lahat ng gusto ko dati. pera,gadgets and pamumuhay pero alam mo yung kulang pa rin? Kasi mas masaya sana kung kasama ko ang pamilya ko sa probinsya sa pag tamasa ng lahat ng to.” Nagsimula akong maging malungkot pero hindi ko pinakita kay louie yun ayaw kong sabihin nyang mahina ako.

“ok lang yan! Andito naman kame ni mama pwede mo na din kameng ituring na pamliya mo, pag my problema ka punta ka lang ng bahay tutulungan ka namin” sabay akbay sakin. Naantig naman ako sa narinig ko.

“salamat” ng may halong ngiti na malungkot ang mata.

Maya maya may kumatok. Bigla tuloy nasira ang moment namin ni louie at binuksan ko ang pinto, si ninang at papa.

“tara na anak uwi na tayo baka mainip mga kapatid mo sa bahay.” Yaya ni ninang kay louie. Sinamahan na namin ni papa sila ninang pababa ng bahay.

“tony, adeng una na kame, wag mong pagalitan yang inaanak ko ha! Pag nagsumbong skin yan susugurin kita dito” pananakot ni ninang.

“oo na!” pag sang-ayon naman ni papa na parang na under kay ninang.

“uwi na kame andy salamat sa dinner” pag papaalam naman ni louie sakin.

“geh ingat kayo sa pag uwi.” Sabay ngiti ng lumapit itong s louie at bumulong.

“PWET!” tumawa ng parang gago sabay takbo.

“BAYAGRA!madapa ka sana!” pag kanti ko nauna naman agad si papa sa pag akyat sa taas.

Aaminin ko masaya ako sa araw na to kasi kahit umalis na si papa next week may kakampi na ako dito sa paglagi ko as manila hindi ko mararamdaman ang HOME SICK dahil may pangalawang pamilya na ako agad na pwede kong takbuhan. Salamat at pinagtagpo ulit kame ng Diyos ni louie. At natulog ako ng mahimbing nong gabing yun.

Kinabukasan, kinuwento ko agad kay faye ang lahat. At nagulat ako sa reaction nya! Di tulad ng dati pag my kinukwento ako sa kanya about kay louie kilig na kilig ngayon parang walang narinig at mukang malungkot.

“teh? Nag almusal ka ba? Bakit parang iba mood mo ngayon?” Tanong ko sa kanya.

“oo naman! Longanisa pa nga inalmusal ko eh!” sabi nya.

“oh! Anong ineemote jan? dAti dati pag my kinuweto ako about kay louie daig mo pa ako kung kiligin ngayon parang wala kang narinig! Alam ko na! alam ko na!”

“oh ano?” nakasimangot nyang pagbaling sakin.

“nag seselos ka noh? Umamin ka! Nag seselos ka!” pangangasar ko.

“gaga! Diba nga may kasulatan na tayo akin si aldrin sayo si louie? Bakit ako mag seselos!” pag ka dismaya nya sa sinabi ko!

“eh ano nga kasi? Parang tanga naman to eh!” inis kong sagot my padabog dabog pang nalalaman.

“yung totoo nag seselos nga ako! pero hindi gaya ng iniisip mo noh! Eh kasi ngayong alam mo ng si louie yung kababata mo nung bata ka pa at ninang mo mama nya mas magiging close na kayo syempre sya na lagi mong sasamhan at ako iiwan mo na sa ere!” malungkot nyang sabi.

Napangiti naman ako sa sinabi nya parang naantig ako sa drama ng gaga.

“TANGA! Pwede ba yun? Syempre hindi noh! iiwan ba kita ng ganun ganun nalang? Syempre hindi! Oo nga nalaman ko na sya pala ang kababata ko at ninang ko mama nya pero it doesn’t mean na lagi na kame mag sasama helo? Alangan ipag siksikan ko sarili ko sa company nila ni aldrin noh! At syempre hindi kita kayang iwan! Ang drama mo naman teh! May nalalaman ka palang ganyan?”sabay tawa ng malakas!

“cheh! Siguraduhin mo lang ha! Kung hindi aagwin ko si louie sayo!ahahahaha” tawa rin sya.

Pero sa totoo lang hindi ganun ang nangyari dahil itong si aldrin niligawan si faye at naging sila kaya sila tuloy laging mag kasama at ako naman lagi kame mag kasama ni louie kahit san kame mapunta. Madalas ding kameng apat ang laging mag kasama. Masaya ang tropa namin, pag nag-uusap ang dalawang mag jowa kame naman ni louie nag haharutan! Wala kameng pakelam sa iba kung ano sasabihin eh ito kasing si louie sOOOOOOOOOOOOOObrang maharot at makulit kahit nag susulat ako kukulitin ako at mag tatanong kung ano sinusulat ko at hindi ako titigilan hangang hindi nya ako nakikitang namumula sa galit.

“Hindi ka ba napapagod?”tanong ko sa kanya habang kinukulit ako.

“san? Sa pangkukulit ko sayo?” tanong nya na sinagot din agad.

“oo!kasi ako napapagod na!” sagot ko ng pagalit!

“ah! Ako hindi!” pang-aasar nya. “ang cute mo kasi tignan habang naiinis lalo na pag namumula sa inis” sabay ngiti at pisil sa pisngi ko. “ang cute cute mo talaga”

Biglang lumapit tong isang classmate namin na lalake sa isang subject lamang at nagtanong habang nag haharutan kame ni louie.

“hey! I just wanna ask? Is there something sa inyong dalawa?” tanong ng classmate naming si Mah.

Nagtinginan naman kame ni louie at napangiti na parang bang nag-uusap ang aming mga mata kung ano ang sasabihin.

“his my boyfriend, why?” sabay hawak ko sa kamay ni louie at tipong hinilot hilot, madalas ko kasing gawin sa kanya yun.

“ah ok!” sabay labas ng pinto ni Mah na parang bang my halong pan didiri sa muka. Tawanan naman kameng dalawa ni louie ng makitang nasa labas ng sya ng pinto.

“lakas trip ka din noh?!”sabi ni louie.

“bakit ba? Bahala sila anong sabihin nila alam naman natin ano talaga ang totoo” sabay tawa ko ng malakas!

Masaya kameng umuwi,tulad ng dati dadaan muna kame sa bahay nila bayag upang magmano kay ninang at mga kapatid naman ni louie magmamano sakin ewan ko bakit nila kailangan magmano sakin eh kinakapatid lang naman nila ako, eh kasi daw nakasanayan na nila kahit daw sa mga pinsan nilang nakakatanda nag mamano sila kaya ok na din sakin at close na din kame ng mga kapatid ni louie lalo na yung kapatid nya na lalake na bakla pero hindi umaamin sa kanila sakin lang umamin ahahahaha! Minsan minsan sinasabi nya sakin mga secrets nya sakin lalo na yung mga crush niya. Pero halata naman sa kilos nya na bakla sya eh ayaw lang tangapin ni ninang na bakla nga anak nya at si louie rin ganun. Sobrang naging malapit na kame ni louie sa isa’t-isa tipong halos nagiging magkamuka na kame o kaya kulang nalang magkapalitan na kame ng muka. Pag nawawala tong si louie at my nag hahanap sa kanaya sakin naman agad sya tinatanong ng mga tao. Gamit nya gamit ko na din,hiramin ng damit, gadgets minsan cellphone kulang nalang pati brief mag hiraman kame. Pati pag dating sa pera, pera nya pera ko, pera ko pera nya pero madalas pag may malaki syang pera ako pinapahawak nya dahil magastos syang tao kaya ako nag mamanage. Masaya ako sa company nya ngayon lang ako nagkaroon ng kaibigan na ganto ang turingan.

Nasa loob kame ng kwarto nya papuntang Sm non upang bumili ng materials sa project namin ng may naisip na namang kalokohan itong si louie. As usual hinihintay ko na naman syang matapos mag-ayos ganto naman lagi eh pag my lakad kame never syang naunang mag-ayos sakin minsan nga nadadatnan ko tulog pa at ako pa ang gumisising at nag papaalala na may lakad kame. Urat dibah?

“pwet! Halika!” pag yaya nya sakin habang nag aayos sa salamin.

“oh ano?” lumapit naman ako agad.

“tignan mo nga yang sarili mo!” pagturo nya sa salamin.

“oh? Anong problema sakin?” tanong ko.

“wala kang ka fashion fashion! Alam mo gwapo ka naman eh hindi ka lang marunong mag ayaos ng sarili mo” pag puri nya sakin.

“wala kang pakelam ganto na ako at kontento na ako sa sarili ko” sabay upo sa kame nya. Si louie kasi maporma di tulad ko simple manamit.

“halika nga aayusan kita!” hinala nya kamay ko palabas at dinala ako sa barber shop at pinagupitan. Ng maka uwi kame pinili nya ako ng damit nya na sabi nya hindi pa nya nagagamit bagong bago at inayusan ako ng porma at buhok.

“nakanang! Tang ina mas gwapo ka pa sakin ha! Kulang ka lang sa ayos eh tignan mo sarili mo sa salamin kung naging lalake ka lang mas madami ka apng chicks sakin eh!” pag hanga nya sakin matapos nya akong ayusan.

“cheh! Chicks ka jan tabe nga tignan ko sarili ko!” napatingin ako sa salamin. Oo nga ang gwapo ko pala pag nag ayos. Maputi,singit ang mata,makinis ang muka at mapupula ang mga labi, ngayon ko lang nakita sarili ko ng ganto.

“tara pakita ka kay mama siguradong matutuwa yun sa makikita nya sayo” sabay hatak sa kamay ko pababa ng bahay nila.

“ma may papakilala ako sayong gwapong binata” pag mamalaki nya habang tago tago nya ako sa likod nya. “charan!”

“ang gwapo naman ng inaanak ko! Lalaki na ang inaanak ko!” surprise na surprise ang ninang ko sa nakita nya.

“ninang naman eh! Hindi naman ako lalake eh ayaw ko non ok na sakin na gwapo alisin na natin yung lalake!”pag dadabog ko.

“oh sige sige pero dapat ganayn ka na lagi mag ayos ha? Mas bagay sayo.”

Dumating na ang araw na pag alis ni papa. Actually umabot pa sya ng isang buwan pa dahil sa hindi nya agad nasikaso ang mga papeles nya kaya napatagal sya imbes na isang lingo na lamang. Nalungkot naman ko dahil feeling ko wala na ako kakampi sa bahay kahit anjan ang kapatid ko sa ama hindi naman kame masyadong close at nakakabata sakin un kaya wala kameng common matters na pwedeng pag usapan. Kung pwede nga lang kila ninang nalang ako tumira dun nalang ako titira eh, masya din kahit papano dahil pwede na akong lumampas ng uwi within 6pm. Naging ok naman ang lahat nung umalis si papa trinatrato naman nila ako ng mabuti sa bahay minsan nga ako nasususnod at naging close din kame ng stepmom ko binibigay nya kasi ng lahat ng pangangailanagn ko di tulad ng ibang madrasta na minamaltrato ang anak ng asawa nila.

Dumaan ang ilang buwan nasanay na ako sa sitwasyon sa bahay, naka adjust na din ako sa bago kong environment salamat na din sa tulong ni louie dahil sya lahat nag introduced ng mga bagay bagay sakin at lugar dito sa manila pero hindi pala lahat ng magandang pangyayari sa buhay ko dito ay habang buhay. Nalaman ng stepmom ko na my babae na namana ng papa ko sa ibang bansa at napag desisyonan nyang umalis sa bahay kasama nag kapatid ko na anak nya at ang katulong namin na pinsan nya.

“tita wag na po kayo umalis please wag nyo ako iwan dito mag-isa please nag mamakaawa ako sayo” pag mamakaawa ko sa step mom ko habang umiiyak.

“andeng hindi na kame pwedeng mag tagal dito! Hinid ko matitiis na tumira sa bahay na to habang alam kong niloloko ako ng papa mo” tugon nya sakin habang umiiyak din.

“tita mapag-uusapana naman natin to eh please stay please!” pag pupumilit ko sa kanya.

“ayaw ko din namang umalis at iwan ka mag-isa dito andeng dahil napamahal ka na din sakin mabuti kang bata at matalino kaya mo to wag ka lang makaklimot sa Diyos tutulungan ka nya.” Pag kumbinsi sakin ng stepmom ko.

“tumawag ako sa papa mo sinabi ko na aalis na ako hindi man lang sya nag salita habang kausap ko sya o mag text man lang upang pigilan kame ng kapatid mo.wala! wala! Isa lang ibig sabihin non wiling na syang palayain kame! Masakit mang isipin ngunit kailangn na namain umalis dito sana maintindihan mo andeng.” Halos mabasa na buong muka nya sa kanyang luha.

Wala na akong nagawa kung di yakapin sya at umiyak gayun din ang kapatid ko na walang tigil sa kakaiyak.

“tita mag-ingat kayo lalo na tong kapatid ko alagaan mo syang mabuti gawin mo syang mabuting tao at sana stay in contact parin tayo someday mag kikita tayo ha??”

“oo anak! Pangako ko yan sayo ikaw din kakayain mo lahat ito manalig ka lang sa Diyos.” Habang hawak ng dawalang kamay nya ang pisngi ko.

“opo!opo! i love you po tita ingat kayo” unang beses kong palang nasabi ito sa stepmom ko. Madrama ang huling tagpo naming iyon. Tuliro akong naiwan mag-isa sa bahay habng madaming mga chismosa sa labas ng bahay ay pinag uusapan kame hindi ko nalang pinansin at sinaraduhan ko nalang ng pinto. Iyak parin ako ng iyak sa kama ko at tinawagan ko si papa.

Ringing.. at biglang sinagot ni papa at hindi ko na sya hinayaang mag salita inunahan ko na sya agad ng bulyaw!

“i hate you pa! I hate you! Napaka bait sayo ni tita elsie pero niloko mo sya kahit kelan hindi ka na mag babago! Wag ka magulat isang araw pati ako mawawala na sayo pag di ka nag bago!” sabay baba ng cellphone ko at umiyak ulit ng todo.

Nang napagod ako sa kakaiyak at luminaw ang pag-iisip ko bigla kong naiisp pumunta kila ninang at doon muna mamalagi dahil hindi ako sanany na ako lang ang mag-isa sa bahay. Mga 10pm ng gabi kumatok ako sa bahay nila ninang.

TOK!TOK!TOK.. bumukas ang pinto at si sinungaban ko agad ng yakap at iyak si louie.

“oh! Anong nangyari sayo? Napa rito ka? Anong oras na ha! Hoy ano? Mag salita ka nga! Ano na rape ka ba? Ituro mo sakin gugulpihin ni mama!” gulat na gulat na pag-uusisa ni louie.

“gagu! Hindi ako narape!” sabay batok kay louie. At kinuwento ko nga ang lahat ng pangyayari kay ninang at louie habang ang dalawang bata ay tulog na ata sa taas.

“gagu talaga yang tatay mo! Kahit kelan hindi na nag bagu yan! Kaya hindi ko sinagot yang tatay mo nung nangliligaw sakin yan eh nung mga dalaga at binata pa kame ewan ko jan sa nanay mo palibahasa mahilig sa singit at gwapo kaya napasagot nanay mo!” kwento ni ninang.

“tsk!tsk! dito ka nalang matulog pwet kawawa ka naman dun sa inyo mag isa ka lang baka multuhin ka pa dun, habang wala ka pa kasama sa bahay nyo dito ka muna.” Pag yaya sakin ni louie.

“tama! Dito ka muna tutal malaki naman kama ni aweng dun ka nalang muna.” Pag sang ayon ni ninang.

“talaga? Ok lang? Salamat ha? Hindi ko talaga alam ang gagawin. Buti nalnag anjan kayo.” Nag simula na naman akong umiyak.

Umakyat na kame para matulog, pinahiram naman ako ni louie ng damit para pang palit. Naligo muna ako kasi nakasanayan ko ng maligo bago matulog. Ng matapos ako maligo nadatnan kong may nakalatag na banig sa sahig at unan at andun si louie nakahilata. Sinipa ko ng mahina para magising.

“hoy! Anong ginagawa mo jan ha?!” bulyaw ko sa kanya!

“hindi mo ba nakikita? Natutulog! Istorbo naman to oh natutulog na yung tao!” sabay kamot sa ulo at inis ang muka.

“tumayo ka nga jan! Ang laki laki ng kama mo jan ka mag tutulog! Kala mo naman rereypin kita ha? Kapal ng muka ha!” pag susungit ko.

“eh kasi naman nakakahiya sayo eh ang laki laki ng kama mo sa inyo baka kako hindi ka sanay matulog ng may kasama sa kama” pag papaliwanang nya.

“nako! Tumayo ka na jan! Ok lang sakin kahit sampu pa tayo dito sa kama sa probinsya nga apat kame sa kame eh! Tara tayo na jan!” pag aya ko sa kanya.

“hindi! Ok na ako dito promise!”

“ayaw mo ha!” tumabi ako sa tabi nya at tinandayan sya.

“ano bang!?” inis syang humarap patalikod sakin.

“sige na kasi tabihan mo na ako sa kama please!” with matching pacute epek pa.

“sige na nga! Tumaya ko na jan!” sabay pag hawi ng paa ko na naka tanday sa bewang nya.

“yun naman pala eh kailangn lang nilalambing ang bayag! Ahahaha!” sabay talon ko sa kama at tabi sa kanya.

“malikot ako matulog ha! Nangyayakap ako!” salita nya habang nakaharap sakin ng nakapikit.(pinatay ko na ang ilaw non bagu tumalon sa kama pero my konti ilaw na umaaninag sa loob ng kwarto galing sa bintana gawa ng sinag ng buwan)

“ok lang maingay naman ako pag tulog ewan ko lang kung magawa mo pang yumakap sakin!” bawi ko sa kanya.

Mga ilang oras na nakalipas hindi parin ako makatulog siguro namamahay at hindi parin maalis sa isip ko ang huling eksena namin ng stepmom ko ng bigla akong nagulat ng may yumakap sakin sa bandnag dibdib! Naalala ko my kasama pala ako sa kama ng nilingon ko ang lapit na pala ng muka ni louie sa muka ko muntik ko ng mahalikan ang ilong nya. Ewan ko bat hindi ko tinangal ang pagkalagay nya ng kamay nya sa dibdib ko nagugustuhan ko din ata. Ang bango nya naadik na na naman ako sa amoy nya medyo nag-iinit na ako at my di maiwasang mag-isip ng kabulastugan hehehe. Niyakap ko din sya. magkaharap na ang mga muka namin mag kadikit ang mga ilong ramdam ko ang bawat pag hininga nya at init nito di alintana na galing ito sa bibig nya. Dito ako bilib sa taong ito kahit sa pinala hagard at pinaka pawisan nyang katawan hindi mo sya maamuyan ng baho sa katawan. Mas hinigpitan ko pa ang yakap ko na lalong pag palapit saming dalawa hindi naman sya pumapalag sa ginagawa ko ewan ko bang kung gising sya at gusto nya ang ginagaw ako o talagang tulog mantika ang gago. HALOS MAGKALAPIT NA ANG MGA LABI NAMIN PARANG MAY MAG NAG UUGDYOK SAKIN NA HALIKAN ANG KANYANG MASARAP NA LABI HANGANG SA..

ITUTULOY!

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails