Ang MAGIC Sa Coffee Farm 1

*******Spanish Era*******

Halos mawala na ang mga Iris ng matandang babae dahil sa pagkairita nito habang tinutungo niya ang kanilang Veranda dahil hating gabi na hating gabi na'y ginising sila ng isang malakas and nagpaPanic na pagkatok sa kanilang pintuan.

BLAG BLAG BLAG!

Lalo pang dumilim ang mood ng matandang babae habang palakas ng palakas ang pagkalabog sa kanilang pintuan dahil sa pagkatok dito ng taong nasa sa labas.

"Ano na naman kaya yan..." Ang Sigh ng matandang babae habang iniaalis na niya ang kandado sa bintana ng kanilang Veranda upang silipin kung sino ang nang iistorbo sa mahimbing nilang pagtulog sa dis oras ng gabi.

"POR FAVOR SENYORA!!! POR FAVOR SENYORA!!! POR FAVOR SENYORA!!!" Ang nagpaPanic na bulahaw ng isang lalaking nasa labas ng Mansion ng Matandang Babae.

BLAG! BLAG! BLAG!

Tuluyan ng nawala ang pagka Cool ng Matandang Babae dahil wala pa ding tigil ang malakas na pagkatok ng lalaki sa kanilang pintuan...

"ANO KA BA???!!! GIGIBAIN MO BA ANG PINTUAN NG MANSION!!!???" Ang malakas na sigaw ng matandang babae sa lalaki sa labas ng makadungaw na siya sa bintana ng kanilang Veranda.

"DONYA SENYORA!!! DONYA SENYORA!!! DONYA SENYORA!!! POR FAVOR!!! POR FAVOR!!! POR FAVOR!!!" Ang nagpaPanic pa ding outburst ng lalaki nang makita niya ang kaniyang Amo na nakadungaw sa taas ng Veranda.

"PUNYETA NAMAN!!! MAGTAGALOG KA NA LANG!!!" Ang galit na galit na bulyaw ni Donya Senyora sa kanilang trabahador sa Coffee Farm.

"Donya Senyora!!! Si Tandang Lola... Naghihingalo na po..." Ang sambit ng trabahador.

"Totoo na ba yan???!!!" Ang masungit na reply naman ni Donya Senyora.

"Parang totoo na po siguro ito Donya Senyora..." Ang nag aagam agam na sagot naman ng Trabahador.

Kahit ang trabahador ay nagda Doubt kung matutuluyan na ba si Tandang Lola at that time...

"Sana sinigurado mo muna... Susunod na kami ng Don Senyor nyo sa bahay nila..." Ang sambit naman ni Donya Senyora.

Kahit medyo may pagkamataray itong si Donya Senyora ay malambot ang kaniyang puso towards their Coffee Farm workers at mahal na mahal niya ang mga ito. Gayundin naman ang kaniyang husband na si Don Senyor kaya naman mahal na mahal din sila ng kanilang mga workers sa coffee farm.

Pero kahit na pure Spanish itong si Don Senyor and Half Pinay and Half Spanish naman si Donya Senyora ay hindi sila tulad ng ibang mga Spanish na nasa Philippines na salbahe at mababa ang tingin sa mga Filipino na nasa Working Class and below the poverty line...

They respect all their workers and since mataas ang position ni Don Senyor sa Society ay nabibigyan niya ng Protection ang kanilang mga Coffee Farmers against sa mga bad guys ng Spanish Era Society and Government...

Kahit din ang mga children nila ay magalang and mababait sa kanilang mga workers and dahil dito'y mataas ang pagtingin sa kanila ng mga Filipino lalong lalo na ang kanilang mga Trabahador...

Maunlad na maunlad ang Coffee Farm nina Don Senyor and Donya Senyora dahil talaga namang nagDouble ng kanilang effort ang kanilang mga workers para maging matagumpay ang kanilang Coffee Farm and yaon lamang kasi ang paraan na kanilang alam at pupuwedeng gawin upang masuklian ang walang katumbas na kabaitan sa kanila ng buong Family nina Don Senyor and Donya Senyora...

******At The Nipa Hut Of Tandang Lola*******

Lahat ng mga nasa labas and loob ng Kubo ay tumabi at nagbigay ng way para makapasok kaagad sina Don Senyor and Donya Senyora ng dumating na ang mga ito upang tignan ang kalagayan ni Tandang Lola...

Si Tandang Lola kasi matagal na matagal ng nagtratrabaho sa Coffee Farm ng mga Angkan ni Don Senyor and lahat ng mga trabahador doo'y itinuring ang matanda bilang kanilang Lola...

Kahit ang family nina Don Senyor and Donya Senyora ay itinuring din na kanilang GrandMother itong si Tandang Lola...

Nagsa Sideline din itong si Tandang Lola bilang isang Albularya and Hilot kaya nama'y kilalang kilala siya sa kanilang lugar and Siya din ang nangalaga sa Family nina Don Senyor from generation to generation...

"Kumusta na po Kayo Tandang Lola..." Ang concern na tanong kaagad ni Don Senyor nang makalapit na siya sa nakahigang si Tandang Lola.

"Don Senyor... Hindi na ata ako magtatagal... Nais ko lang na mapasalamatan ko kayo ng personal bago ang huling hininga ko dito sa mundo..." Ang nanghihinang usal naman ni Tandang Lola.

"Huwag naman po kayong magsalita ng ganyan... Kailangan pa po kayo namin... Ng mga magigin apo po namin..." Ang usal naman ni Donya Senyora.

"Naisin ko mang magtagal eh hindi na siguro ako pahihintulutan ng mayKapal..." Ani ni Tandang Lola.

Nagkatingin na lamang ang mag asawa sa sinabing iyon ni Tandang Lola at pagkatapos ay kinindatan na lamang ni Don Senyor ang biglang nagpigil sa kaniyang ngiting si Donya Senyora...

Hindi na kasi mabilang ang times kung saan sila ipinatawag ng dis oras ng gabi dahil ilang beses na ding naghingalo at nag Assume itong si Tandang Lola na mamamatay na siya...

"Huwag nyo pong sabihin yan Tandang Lola..." Ang on cue na usal ni Donya Senyora sa matanda.

Kahit ang mga trabahador na nakikiusyoso sa Kubo ay pigil din ang mga ngiti dahil sa pag arte ni Donya Senyora...

"Pustahan hindi pa mamamatay yang si Tandang Lola..." Ang sambit ng isang trabahador sa kaniyang kasamahan.

"Pssssstttt..." Ang pasimpleng saway naman ni Don Senyor sa kanila.

"Paumanhin po..." Ang biglang bawi naman ng trabahador nang tinignan sila ng masama ng mag asawa.

"Masaya akong lilisanin ang mundo dahil sa inyong mag asawa..." Ang pagpapatuloy na pagpaalam ni Tandang Lola sa mag asawa kaya nama'y muling nabalot ng katahimikan ang loob ng buong kubo.

"Don Senyor... Donya Senyora... Maraming maraming salamat po sa kabaitan ng inyong pamilya sa akin at sa lahat ng mga kasama ko dito sa Hacienda..." Ang next na sinabi ni Tandang  Lola sa mag asawa.

"Nawa'y..." Ang pagsisimulang muli ng matanda habang hawak hawak na niya ang tig isang kamay ng mag asawa.

"Nawa'y patuloy kayong pagpalain ng MayKapal sa walang tigil ninyong kabaitan sa lahat..." Ang pagtatapos ni Tandang Lola.

"TANDANG LOLAAAAA!!!" Ang sigaw ng isang babaeng trabahador nang makita nilang biglang ipinikit ni Tandang Lola ang dalawang mga mata nito.

"ANG ARTE MO!!! DI PA AKO PATAY!!!" Ang malakas na ismid ni Tandang Lola sa babae.

"IPINIKIT KO LANG ANG MGA MATA KO!!!" Ang masungit na pagpapatuloy pang muli ni Tandang Lola.

"O siya... Magpahinga na po kayo... Huwag na po kayong mag alala at mahaba pa po ang buhay ninyo..." Ang mabilis na usal kaagad ni Don Senyor.

On Cue na ding tumayo itong si Donya Senyora kasabay ng pag kilos na din ng mga iba pang trabahador upang magsi alisan na din dahil false alarm na naman ang paghihingalo ni Tandang Lola...

"Basta tandaan nyong mabuti..." Ang pahabol ni Tandang Lola nang hindi niya pinakawalan ang kaniyang pagkakahawak sa kamay ng mag asawa.

"Ano po iyon Tandang Lola..." Ang sabayang reply naman ng mag asawa.

"Patuloy na pagpapalain ng MayKapal ang inyong Pamilya at ang inyong Hacienda hangga't patuloy ang inyong pagmamahal sa inyong nasasakupan..." Ang mahinang sambit ni Tandang Lola na ikinatahimik ng lahat.

Hindi maipaliwanag ng mag asawa kung bakit may biglang silang nakaramdaman tila kakaiba dahil sa mga sinabi sa kanila ng matanda...

Gayun din naman ang mga trabahador na nakarinig sa sinambit ng matanda...

Lahat sila'y nagsitayuan ang mga balahibo sa kanilang mga batok at para bang may kung anong Aura ang biglang lumukob sa loob ng kubo ni Tandang Lola...

"Mangako kayo sa akin... Patuloy ninyong mamahalin ang inyong mga tauhan at nasasakupan... Ipaalam ninyo din yan sa inyong mga anak at sa inyong magiging kaapu-apuhan..." Ang pagpupumilit ni Tandang Lola sa Mag asawa.

"Pangako po Tandang Lola..." Ang mahinang sambit ni Don Senyor.

"Tatandaan po namin yan..." Ani naman ni Donya Senyora.

"Yaan lamang ang huli kong hiling sa inyong mag asawa... Salamat..." Ang malumanay na usal naman ni Tandang Lola at pagkatapos ay kaniya nang pinakawalan sa kaniyang pagkakahawak ang mga kamay ng mag asawa't mapayapa na siyang pumikit muli upang mamahinga.

"Tignan mo nga kung humihinga pa..." Ang bulong ni Don Senyor sa kaniyang asawa at para ba siyang nagdududa na hindi false alarm ang paghihingalo ngayon ni Tandang Lola.

"Ngooorkssss.... Zzzzzz.... Ngooooorkssss.... Zzzzzz...."

"Buhay pa Mahal..." Ang nakangiting usal naman ni Donya Senyora nang marinig niya ang mahinang paghilik ng matanda.

"O siya... Magsiuwian na kayo... Patawag nyo na lang ulit kami..." Ang bilin ni Don Senyor sa mga trabahador nang makalabas na sila ng Kubo ng matanda.

"Sige po Don Senyor..." Ani naman ng mga trabahador sa kanilang mag asawang amo.

Tahimik na nagsipag uwian na ang lahat upang maipagpatuloy na nila ang kanilang naudlot na mahimbing na pagtulog dahil sa False alarm na emergency na paghihhingalo ni Tandang Lola...

Wala ni isa man o kahit din ang mag asawa na banggitin ang huling kahilingan ni Tandang Lola ngunit lahat ay malalim na pinag iisipan ang mga kataga nito sa mag asawa na ipagpatuloy ang pagmamahal ng mga ito sa kanilang mga tauhan at nasasakupan...

*******After A Few Hours********

Habang masayang sumasayaw ang mga huni ng mga kulig-lig at ang mga pag kokak ng mga palaka sa malawak na Coffee Farm ay walang kaalam alam ang lahat ng mga taga Hacienda na malalalim at mabibigat na ang mga paghinga ng nakahigang sa Tandang Lola habang gising na gising ito't pilit nitong nilalalaban ang panghihila sa kaniya ng matinding pagkaantok...

Alam ng matanda na kapag tuluyan na niyang ipinikit ang kaniyang mga mata at natulog ay hinding hindi na siya magigising pa kahit kailanman...

Tanggap niyang hanggang yaon na lamang ang natitira sa kaniya buhay kaya nama'y gagawin na niya ang kinakailangan niyang dapat gawin bago siya tuluyang lumisan sa mundo...

Taimtim na nagsimulang manalangin na ang matanda...

"Panginoon...

Alam ko pong narinig ninyo ang binitawang pangako ng mag asawa na ipagpapatuloy po nila ang pagmamahal sa kanilang mga tao't nasasakupan...

Narinig din po ninyong pati na din ang kanilang mga anak at magiging kaapu-apuha'y tuturuan nilang magmahal sa buong hacienda't mga nagtratrabaho dito...

Salamat po Panginoon at napagsilbihan ko po sila't naranasan ang kanilang kabaitan..." Ang nahihirapang pananalangin ng matanda ngunit nagpatuloy pa din siya dito.

"Salamat po sa ibinigay ninyong buhay sa akin...

Panginoon...

Nawa'y pahintulutan po ninyo akong humiling sa inyo sa pinakahuling pagkakataon...

Patuloy nyo pong pagpalain ang Haciendang ito na nagsilbing tahanan at naging kublian ng mga marami kong kababayan sa mga walang pusong Dayuhan...

Patuloy nyo pong pagpaalain ang aming mga Amo at ang kanilang mga angkan...

Hindi po namin masusuklian ang kanilang ginawang kabutihan sa aming lahat...

Kayo na po Panginoon ang sumukli sa kanilang ipinakikitang kabutihan sa lahat...

Nawa'y huwag na huwag nyo po silang hayaang makalimot sa kanilang ipinangakong ipagpapatuloy ng kanilang angkan ang pagmamahal sa buong Hacienda't kanilang mga tao...

Pagpalain po ninyo sila Panginoon...

Kapag dumating po ang panahong isa sa kanilang mga angkan ang nakalimot noo'y paaalalahanan po ninyo sila...

Ipaalala po ninyo ang kabutihan ng kanilang Pamilya...

Kayo na po ang bahala sa pamilya nina Don Senyor...

Donya Senyora't kanilang mga anak...

At sa mga darating pa nilang mga kaapu-apuhan...

Ipinagkakatiwala ko po sila sa inyong mga mapagpalang kamay Panginoon...

...

...

...

Maraming maraming salamat po...

...

...

...

Payapa na po akong lilisanin ang Hacienda...

...

...

...

Papunta sa piling ninyo...

...

...

..."

Kasabay ng malakas na pag ihip ng hangin at ang pagtigil ng paghuni ng mga kuliglig at ang pagkokak ng mga palaka'y ipinikit na ni Tandang Lola ang kaniyang mga mata inipon niya ang kaniyang lakas at huling hininga...

"Kaawan kayo ng Maykapal..." Ang last na sinambit ni Tandang Lola para sa Angkan nina Don Senyor and Donya Senyora on her last breath.

**************

Hindi talaga makapaniwala ang lahat na matutuluyan na talaga itong si Tandang Lola that evening  at talaga namang expected kasi nila na false alarm lang talaga iyon.

To show their respect ay ipinalibing nina Don Senyor and Donya Senyora ang mga labi ni Tandang Lola sa pinaka mataas na Hill sa kanilang Coffee Farm kung nasa saan din nakatanim ang pinaka kauna unahang Coffee Tree ng Hacienda...

After that ay kinausap ng mag asawa ang kanilang mga anak about sa last wish sa kanila ni Tandang Lola and doon na nagsimula ang lahat...

After ilang months lang ay lalong nakilala ang Coffee Farm nina Don Senyor and Donya Senyora kaya nama'y in due time ay mas lalo pang naging Successful ang kanilang family business...

Mas nag triple ang asset ng mag asawa at lalong umusbong at lumawak ang kanilang Coffee farm and Hacienda...

Kumalat din ang balita about sa last word ni Tandang Lola sa mag asawa at doo'y pinaniwalaan nila na nag iwan ng Blessing ang matanda para sa Family ng mag asawa at sa buong hacienda...

Sa kalaunay ikinalakal and ini export na din ang mga Coffee Bean from Don Senyor and Donya Senyora's Coffee farm kaya nama'y nakilala ang kanilang family and Hacienda sa Philippines during the Spanish Era...

Eventhough nagkasigalot sa kanilang Lugar during the American and Japanese Invasion ay nanatiling mapayapa at Safe na safe ang Buong Hacienda and Coffee Farm...

Kahit na din ipinasa na sa mga next Generations nina Don Senyor and Donya Senyora ang pangangalaga and pagpapatakbo sa CoffeFarm ay patuloy pa din ang pag usbong and ang pagiging successful ng Hacienda...

Nakatanim na din sa Family ng mag asawa and ipinapaalam sa mga bagong members ng kanilang Family ang Blessings na iniwan sa kanila ni Tandang Lola kaya nama'y mas pinairal ng kanilang Family ang pagmamahal nila sa kanilang mga tauhan and Hacienda...

Kung napakaHarmonious ng relationship ng Family at ng kanilang mga Coffee Farm workers during the time of Don Senyor and Donya Senyora ay mas higit pa ang nangyari sa Relationship ng mga next generations...

Inaalagaan talaga ng mga Workers ang Coffee Farm ng Family dahil sa napakabuting ipinapakita sa kanila ng mga ito kaya nama'y mas lalo pang naging matagumpay ang kanilang Coffee Farm Business...

Walang nangyaring sigalot...

Hindi pineste...

Walang naging Problema sa Coffee Farm...

Kinalauna'y naging isang Alamat ang Nangyaring Blessing ni Tandang Lola sa Mag-Asawang Don Senyor and Donya Senyora at lahat ng taga doo'y nalalaman ito...

Lumipas pa ang panahon at ang Alamat na tinatawag noon ng mga Tao'y napalitan ng Title...

Sa ngayo'y tinatawag na nila itong 'MAGIC' sa Coffee Farm...

Ang 'Magic' kung bakit hanggang ngayon ay matagumpay na matagumpay pa din ang buong Hacienda...

*******Present Day*******

Hinding hindi maipinta ang mukha ng Binatang si Richard nang makuha na niya ang kaniyang luggage at pagkatapos ay kaagad na tumungo na siya sa labas ng Francisco Bangoy International Airport dahil siguradong matagal ang ipinaghintay ng mga susundo sa kaniya that day...

Labis ang pag aalala ni Richard at kaagad na umuwi siya from the US nang makatanggap siya ng tawag from home na malubha na ang kalagayan ng kaniyang Daddy...

Sa US nagCollege kasi itong 26 years old na binata and ngayo'y kumukuha siya ng Masterals Degree in Fine/Visual Arts...

"KUYAAAA CHAAAAAAAN!!!!!!!!" Ang malakas na tili ng isang babae nang makalabas na si Chan sa Davao International Airport.

"Sakalin ko kaya ito..." Ang nakasmile na bulong ni Chan sa kaniyang sarili.

Kahit loud ang kaniyang bunsong kapatid na babae ay miss na miss na niya ang kakulitan nito...

NapakaBusy talaga niya sa kaniyang Intership sa isang Fashion Magazine as a Photographer and pinagsabay pa niya kasi ang kaniyang Masterals kaya two years ago pa ang last na uwi niya sa Davao.

"AMISHU KUYAAAAA CHAAAAN!!!" Ang malakas na bulahaw ng bunsong kapatid na babae ni Chan habang niyayakap niya ang kaniyang Kuya ng Mahigpit.

"Hindi ka na nahiya Sue..." Ang natatawang sambit ni Chan sa kaniyang kapatid nitong si Susan habang pilit niyang makawala sa mga yakap nito.

"Na miss lang talaga kita Kuya..." Ang natatawang sambit ni Sue sa kapatid at pagkatapos ay muli na naman niya itong niyakap ng mahigpit.

Napangiwi itong si Chan nang maramdaman niyang parang dinudurog ang kaniyang buto dahil sa Hug ng kaniyang kapatid...

"Ano bang kinakain mo at ganyan ka makayakap..." Ang sambit ni Chan habang hinihimas himas niya ang kaniyang mga ribs.

"HA! HA! HA! Eh di yung luto ni Manang!"

"Teka Sue... Kumusta si Papa..."

"Okay naman siya... Hinihintay ka sa bahay..."

"ANONG OKAY?"

"Ansabe mo Kuya?"

"What I mean... Okay na si Papa? Wala na siya sa ICU?" Ang concern na tanong ni Chan sa kapatid.

"Naniwala ka naman kay Ate!" Ang nakaSmirk na sambit naman ni Sue sa kaniyang Kuya.

"WHADDAFUUUCK!!!" Ang hindi makapaniwalang usal ni Chan sa kaniyang napag alaman from Sue.

"Hindi ka kasi uuwi kung hindi pa sinabing malala si Papa!" Ang sumbat naman kaagad ng natatawang si Sue sa kapatid.

Halos gumuho ang buong mundo ng binatang si Chan ng mga sandaling yaon...

Aminado naman ang binata na mas gusto niyang magStay sa US kaysa sa kanilang Coffee Farm/Hacienda dahil mas malaya siyang nakakagalaw siya doon...

Higit sa lahat ay hindi siya takot na ipakita ang kaniyang tunay na sexuality kapag nasa US siya kaya lahat ng reason ay sinasabi niya sa kaniyang Parents  kapag pinapauwi na siya ng mga ito sa Philippines para magbakasyon...

Kesyo mahal daw ang pamasahe...

May Project sila at Work...

Busy sa School...

Lahat ay sasabihin niya huwag lang siyang umuwi sa Davao.

HighSchool pa lamang ay alam na ni Chan na he's bisexual at attracted siya sa Opposite and same sex...

"OIST KUYA!!! Para kang naStroke..." Ang bati ni Sue sa kaniyang Kuya Chan nang wala siyang narinig na reaction mula dito.

"Ba't kayo nagsinungaling..." Ang naiiyak na sambit ni Chan.

"Ang kulit kasi ni Papa..."

"Ano naman si Papa..."

"Pauwiin ka daw namin sa kahit anong paraan... Kapag sila daw ang nagsasabi sa iyo eh kung ano ano daw ang idinadahilan mo!" Ang mabilis na answer kaagad ni Sue sa parang binagsakan ng langit at lupang si Chan.

"SHIIIIT!!!" Ang naiinis na usal ni Chan at talaga namang hindi na siya nakapag pigil pa ng mga oras na iyon.

Hinayang na hinayang talaga itong si Chan dahil sinagot na niya ang matagal niyang manliligaw na Fil-Am BoyFriend last week at may plano silang magbakasyon for a week kaya lang nga ay nakatanggap siya ng masamang balita sa Daddy niya kaya siya nagmamadaling umuwi sa Pinas...

"Babalik na ako doon..." Ang mabilis na usal ni Chan sabay bitbit ng kaniyang bagahe at harap sa entrance ng Francisco Bangoy International Airport upang pumasok ulit dito.

"HEPS!!! Saan ka pupunta Kuya... Lika na sa Bahay!" Ang mabilis na sambit ni Sue sabay hablot niya sa luggage ng kaniyang Kuya at sa kuwelyo nito.

"ARAAAAY!!!" Ang malakas na bulahaw ni Chan ng walang pasabing kinaladkad na siya papunta sa Parking lot ng kaniyang Younger Sister na si Sue.

"Nakakahiya!!!" Ang sambit ni Chan dahil napansin niyang may iilang mga nakatingin sa kanila.

Naging matingkad sa pamumula sa kahihiyan ang mukha nitong si Chan dahil sa pagiging mga Spanish Mestizo ng kanilang Family...

"Lampa ka pa din hanggang ngayon!" Ang usal lamang ni Sue habang walang siyang kahirap hirap na kaladkarin ang kaniyang Kuya Chan habang bitbit niya ang Luggage nito papuntang Parking Lot.

**************

Naging tahimik lamang si Chan habang hinihimas himas niya ang kaniyang leeg habang byumabiyahe sila pabalik sa Hacienda dahil parang namamaga na ito dahil sa pagkakahila ni Sue sa kaniyang kuwelyo...

Napasimangot itong si Chan habang tinitignan niya ang nagmamanehong si Sue dahil kahit na mas bata ito sa kaniya at the age of 22 and very petite ang katawa'ay mas malakas ito sa kaniya at kayang kaya siya nitong gulpihin and wala siyang kalaban laban dito...

"Ang liit liit mo eh ang lakas lakas mo!" Ang usal na lamang ni Chan dahil nabibingi na siya sa katahimikan sa loob ng kanilang sinasakyan.

Two hours kasi ang kanilang tatahakin sa Biyahe papunta sa kanilang Hacienda kaya nama'y makikibalita na siya sa kaniyang kapatid kung ano na nga ba ang lagay ng kanilang Coffee Farm.

"Dahil sa luto nga ni Manag diba!!! HA HA HA HA!!!" Ang malakas na tawa ni Sue habang hindi nito iniaalis ang mga paningin and concentration sa Road.

"Umayos ka nga! Ang ganda ganda mo tapos para kang construction worker kung tumawa!" Ang puna naman ni Chan sa kapatid.

Medyo tomboyish kasi itong si Sue...

"Paki mo!!!" Ang mataray na sambit naman ni Sue.

Napasmile na lamang itong si Chan dahil naMiss talaga niya ang kulitan nilang magkakapatid.

"Si Ate Chin?" Ang tanong naman ni Chan kay Sue upang kumustahin niya ang kanilang Eldest Sibling.

"Ayun... Nasa bahay... Alam ni Ate kasi Ngayon ang dating mo kaya pumunta..." Ang sambit ni Sue sa kaniyang Kuya Chan.

"Magluluto ba si Manang?" Ang nakangiting hula kaagad ni Chan.

"Ano pa nga ba! Kaya wala pa sa alas kuwatro eh nandoon na kaagad si Ate Chin!! Ang hagikhik naman ni Sue.

"Kaya hindi na pumayat si Ate! Bwahahaha!!!" Ang malakas na halakhak naman ni Chan.

Since nung mga bata pa sila'y kapag nagsama kasi itong dalawa'y palagi nilang tinutukso ang pagiging obese ng kanilang Ate Chin na kung minsa'y pinagmumulan ng pag aaway nilang tatlo...

Medyo nagLighten up na din itong si Chan at unti unti na niyang nareRealized na mas matimbang ang kaniyang Family kaysa sa kaniyang New Fil Am Boyfriend na naiwan niya sa US...

"Si Mama... Si Papa..." Ang next na tanong ni Chan.

"Okay din naman sila... Si Mama eh medyo nirarayuma na pero si Papa eh malakas pa keysa sa kalabaw!" Ani naman ni Sue.

"Oist! Dahan dahan lang sa pagmamaneho!" Ang biglang saway ni Chan sa kapatid ng maramdaman niyang tumutulin na ng paunti unti ang kanilang sinasakyan.

"Dahan dahan na nga ito..." Ang reklamo naman ni Sue sa kapatid.

"Hindi ka naman dapat maging mabilis kasi... Hindi naman tayo nagmamadali... At kapag nabangga tayo eh nakakahiya na makita na nasa Owner tayo... Ba't di nalang kasi ginamit yung Ford..." Ang di papatalong reklamo naman ni Chan sa kapatid.

Laki sa layaw ang magkakapatid ng kanilang Parents kaya lamang ay parang medyo na iSpoiled itong si Chan dahil kaisa isa lang siya na lalaki sa magkakapatid...

May mga magagandang University naman sa Davao City pero since maluho ang pagpapalaki ng kanilang mga Parents sa kanila'y pinag arala silang tatlo sa Manila since PreSchool to College and ito din ang reason kung bakit hindi na marurunong magDavaoenyo ang magkakapatid...

"Ang dami mo talagang arte..." Ang nakangising sambit ni Sue sabay apak niya ng mariin sa gas pedal at gear at pagkatapos ay inilipat niya sa kwarta ang kambyo.

"POTAH NAMAN!!!" Ang outburst ni Chan ng kumapit siya sa kung anumang pupuwedeng kapitan niya dahil sa tulin ng kanilang pagtakbo.

"Baka hindi na kayanin ng owner natin ito at magkalas kalas!!!" Ang next na outburst ni Chan para lamang bagalan ni Sue ang pagpapatakbo ng sasakyan.

"Well maintained ko ito!" Ang walang pakialam na usal naman ni Sue.

"MANAHIMIK KA NA LANG AT GUTOM NA GUTOM NA AKO!!! SABI MO 10AM EH NASA AIRPORT KA NA!!! MAAGA PA KAYA AKONG NANDOON!!!" Ang sunod na saway ni Sue nang mapansin niyang akmang hihirit pa sa pagrereklamo ang kaniyang Kuya Chan.

"MALAY KO BANG DELAYED ANG FLIGHT! Ang dami daming pupuwedeng magsundo sa akin eh ba't ikaw pa!!!" Ang di papatalong si Chan.

"Mag aanihan na at busy ang lahat tas inutusan pa ni Mama si Benjie na linisin ang kuwarto mo!" Ang usal naman ni Sue.

"Sinong Benjie..." Ang tanong naman ni Chan sa kapatid.

"Si Bentot! Benjie na daw ang itawag sa kaniya dahil 28 years old na daw siya!" Ang natatawang sagot naman ni Sue.

Kaagad namang natigilan itong si Chan nang marinig niya ang pangalan ng kanilang kababatang si Bentot...

Slight na nagblush itong si Chan due to the fact na si Bentot pa ang naglinis ng kaniyang room...

Anak ng isang trabahador nila sa Farm itong si Bentot aka Benjie na ngayon at kalaro kalaro nila ito kapag nauwi sila sa hacienda kapag vacation nila from school. Pinag aral din sa Local Schools and University ng Parents nila itong si Benjie hanggang sa makapagtapos ng Agriculture and until now ay namamasukan pa din ito sa kanilang Coffee Farm...

"Kumusta na siya?" Ang pamintang tanong ni Chan sa kapatid habang pinipilit niyang ikubli ang pagka excitement niya kay Benjie.

Last na kita niya sa kanilang kababata ay two years ago pa at masasabi niya na hunk na hunk at morenong moreno itong si Benjie dahil sa pagtratrabaho nito sa kanilang Coffee Farm...

"Ayun... Ayos naman... Malakas pa din kumain... Madali pa ding malasing... Lampa pa din..." Ang walang expression na sambit ni Sue.

Medyo tumaas ang dalawang kilay ni Chan dahil naramaman niyang may slight na pagkaBitter ang tone of Voice ng kaniyang kapatid...

"Anong balita na sa kaniya Sue..." Ang maingat na tanong muli ni Chan para hindi siya mahalata ng kapatid na interesado siya kay Benjie habang pilit niyang pinipigilan na mangiti dahil sa kanilang topic na si Benjie.

"Alam mo ba Kuya Chan na nalasing si Bentot onetime... ABA NAMAN...

NAGSABING GUSTO DAW NIYA AKONG LIGAWAN!!!" Ang sambit ni Sue.

"ANSABE MO???!!!" Ang gulat na usal ni Chan at talaga namang naSurprise siya sa sinabi sa kaniya ng kapatid.

"Gusto niya akong ligawan..." Ang ulit ni Sue.

"Talaga..." Ang talunang usal na lamang ni Chan at naDissapoint siya at slight na nagselos dahil talaga namang long time and bigtime crush niya itong si Bentot/Benjie.

"Oo Kuya... Sinagot ko nga eh!" Ang sambit ni Sue.

"HA!!!???" Ang next na malakas na naiusal ni Chan at halos magunaw na ang kaniyang buong mundo that time sa pagseselos.

"Oo Kuya..."

"... ... ... ... ..." Walang naiReply itong si Chan at tahimik lamang niyang tinitignan ang nagdra Drive niyang kapatid.

That time ay halos gusto nang sakalin ni Chan itong si Sue pero hindi naman niya masisisi ito dahil clueless ang kaniyang bunsong kapatid na patay na patay siya sa kababata nilang si Benjie....

"Nasuka nga Kuya eh..." Ang next na usal muli ni Sue na biglang ikinagulat muli ng kaniyang Kuya Chan.

"Ba't nasuka?" Ang naguguluhang tanong ni Chan.

"Sinikmuraan ko! Bwahahahaha!!! Papatusin ba naman ako ng Mokong!" Ang natatawang usal ni Sue kasabay ng pagdiDisplay niya ng kaniyang kamao sa pagmumukha ng kaniyang Kuya Chan.

"Ang dami ngang isinukang pulutan ni Bentot..." Ang pagpapatuloy ng nakangising si Sue.

"GOOD!!!" Ang hindi mapigilang outburst naman ni Chan at halos mangiti siya ng mga sandaling iyon dahil para siyang nabunutan ng isang malaking tinik sa lalamunan.

"Ansabe mo Kuya?" Ang clueless na tanong naman ni Sue sa kapatid.

"Ah... Eh... Ahm..." Ang nauutal na sambit ni Chan habang nagbre Brainstorming siya sa kung anong sasabihin niyang explanation sa kapatid para hindi siya nito mabuking.

"Kuya..."

"Ahm... Bata ka pa... iEnjoy mo muna pagiging single mo..." Ang tanging nasabi lamang ni Chan sa kapatid.

"Oo nga Kuya eh... On the Process na din ang Visa ko para makapunta na ako sa US at masamahan kita... Pinayagan na din ako nina Mama at Papa..."

"HUWAG DOON!!!" Ang malakas na sambit ni Chan sa kapatid at talaga namang ayaw niyang makasama ito sa US dahil tiyak na tapos ang kaniyang maliligayang araw sa pagiging Bisexual niya kapag nakasama na niya itong si Sue doon.

"Bakit naman Kuya..."

"Mahirap ang buhay doon... Kailangan mong kumayod para di ka magutom..." Ang pagsisinungaling ni Chan sa kapatid.

"Eh alam mo naman palang mahirap ang buhay doon eh bakit doon ka nag i iStay..."

"Kailangan Sue... Kailangang pursigihin ko ang Career ko doon..."

"Hindi mo ba mapraPractice sa Coffee Farm natin ang Business Management Course mo..." Ang sambit ng Clueless na si Sue sa bigla na namang natigilang si Chan.

Ang alam ng lahat ay International Business Management ang kinuhang course ni Chan sa US para makatulong talaga siya sa kanilang Coffee Farm lalong lalo na sa pag e Export nila ng kanilang mga Products...

Nagsinungaling itong si Chan sa kaniyang Parents para lamang payagan siya at papag aralin Abroad at nang makatungtong na siya sa US ay kaagad agad na nagpalit siya ng Course into Fine/Visual Arts to follow and pursue His Real Dream...

Ayaw na ayaw talaga ng binatang si Chan na magStay and magWork sa kanilang Coffee Farm...

"Malapit na Tayo Kuya..." Ang next na sambit ni Sue sa kapatid.

NapaSmile kaagad itong si Chan nang makita niya ang familiar road na tinahawak na ng kanilang sinasakyang owner...

"Dahan dahan lang Sue at malubak..." Ang saway ni Chan sa kapatid nang hindi pa rin nito binabagalan ang pagpapatakbo sa owner type Jeep.

"Miss na miss ka na nina Mama at Papa Kuya Chan..." Ang masayang sambit ni Sue habang ipinapasok na niya sa malaking gate papunta sa kanilang Hacienda ang Owner Tye Jeep.

"HAIIIIISSSSSTTTTT..." Ang bugtong hininga na lamang ni Chan dahil sa biglaang pagbuhos ng mga mixed emotions sa kaniyang puso nang maamoy na niya ang sariwa't malamig na hangin sa kanilang Hacienda.

"It's good to be back home... I Guess..." Ang agam agam na namutawi na lamang sa puso't isipan ni Chan that time dahil slight niyang pinag iisipan kung bakit siya biglaang pinauwi sa Davao ng kaniyang Daddy.

*******At The Hacienda Luciente - Cervantes' Mansion*******

Hindi din talagang naiwasan ni Chan na slight na maluha nang yakapin niya ang kaniyang Mama and Papa and then ang kaniyang Ate Chin at pati na din ang kanilang Yaya/Mayordoma/Cook na si Manang ay hindi din nakaligtas sa paglalambing ng kaisa isang binata ng Pamilya Luciente- Cervates...

Pagkatapos ng Batian and kumustahan ay kaagad na nagyaya na itong Panganay na si Chin dahil gutom na gutom na ito at hinintay nila ang pagdating ng kaniyang kapatid na si Chan para sabay sabay silang makapagLunch...

Ilang minutes pa lamang na nakakaupo ang buong Pamilya sa kanilang long Dining Table ay naging aktibong muli kaagad ang pangungumusta nilang lahat sa bagong uwing si Chan...

"Kailan matatapos ang Masteral mo Son..." Ang biglang pagsingit ng kanilang Daddy sa masayang usapan ng magkakapatid.

"Ahm... Matagal pa po Daddy... Mga Two years pa..." Ang mabilis na pagsisinungaling ni Chan.

"Bakit naman ganoon katagal ang Masterals ng International Business Management..." Ang nagtatakang sambit naman ng panganay na si Chin habang pumapangos ng Lechon Manok.

"Eh ganun talaga Ate Chin... Hindi naman ako makapag Full Load since busy din ako sa pinapasukan kong Bussiness Firm..." Ani ni Chan sa panganay nilang kapatid.

"Teka nga pala Ate Chin... Nasan na ang Hubby mo?" Ang mabilis na pagChange ng topic nitong si Chan para hindi sa kaniya matuon ang usapan.

"Si Greg... Ay naku... May Business meeting na naman at may bago silang ide Develope na Area..." Sagot ni Chin sa kapatid.

"Yun ba yung sa Kabilang Barrio Ate?" Ang sambit naman ng bunsong si Sue.

"Oo... Medyo malapit nang kumagat sina Mr. Valderama sa Offer nila..." Pagpapatuloy ng panganay na si Chin.

"Sad naman..." Ang sambit ni Sue.

"Bakit naman? Bibilhin nga nila ang Koprahan nina Mr.Valderama and they double the prize pa nga. Anong Sad doon?" Ani ni Chin.

"Cristina... Kawawa naman ang mga trabahador nina Mr.Valderama..." Ani ng kanilang Mommy.

"Eh babayaran din naman sila nina Greg eh..." Ang defensive na sagot ni Chin.

"Kahit na... Hindi sapat yun sa panghabang buhay nila..." Ang sambit naman ng kanilang Daddy.

"Si Mr.Valderama na ang magdeDecide noon Papa..." Ang last na sambit ni Chin sa kanilang Daddy at kaagad na nilantakan na niya ang nag uumapaw niyang plate para makita sa mesang abala na siya sa pagkain dahil alam na alam ni Chin na magsersermon na naman ang kanilang Daddy sa kanila tungkol sa pangangalaga ng mga Workers and Laborers.

"Ano sa tingin mo Richard..." Ang sambit naman ng kanilang Daddy kay Chan.

"Ahm... Okay na po siguro yun... Basta hindi malugi sina Mr.Valderama..." Ang mabilis na sagot naman ni Chan sa kaniyang Daddy.

"Yun lang ba ang masasabi mo Anak..." Ang next na usal ng Daddy ni Chan sa Binata.

"Pagod po ako sa biyahe at di po ako makapag isip ngayon Papa..." Ang pagsisinungaling na lamang ni Chan dahil wala talaga siyang kaalam alam sa mga ganoong situation since Fine/Visual Arts ang kaniyang Course.

"Kung ako kay Mr.Valderama eh hindi ko ipagbibili ang Farm... Kawawa naman yung mga tauhan niya... Ilang Decades and generations na din ang mga tauhan nila sa kanilang Coprahan..." Ang usal naman ng bunsong si Sue.

"Hindi mo maiintindihan yan Sue..." Ang sambit naman ng Panganay na si Chin.

"ATE CHIN NAMAN... BA'T INUBOS MO ANG CRISPY PATA!!!???" Ang malakas na outburst ni Sue nang mapansin niyang puro buto na lamang ang nakahaing Crispy Pata.

"Eh babagal bagal kasi kayo eh..." Ang nakangising sambit ng Panganay nilang kapatid.

"Kala ko ba nagda Diet ka na Cristina..." Ang nagtatakang tanong ng kanilang Mommy kay Chin.

"Ayaw ni Greg na pumayat ako..." Ang natatawang sambit naman ni Chin habang naglalagay siyang muli ng rice sa kaniyang plate.

"Bwahahaha..." Ang di mapigilang tawa ng middle child na si Chan.

"Bakit ka natatawa?  Ha?" Ang sambit kaagad ni Chin sa kapatid.

"Aminado kang mataba ka Ate Chin???" Ang usal naman ng matalas na tabas ng dila nitong si Chan sa kaniyang panganay na kapatid.

"EXCUSE ME!!! Nagustuhan ako ni Greg dahil sa pagiging Chubby ko noh!!!" Ang defensive na sambit kaagad ni Chin.

"HAISSSSTTTT..." Ang bugtong hininga na lamang ng kanilang Daddy.

"Huwag nyo na ngang pag usapan si Kuya Greg at na a upset si Papa!!!" Ang natatawang sambit ni Sue na ikinangiti naman ng lahat puwera lang sa kanilang Daddy.

Medyo naiinis kasi itong si Don Miguel sa asawa ng kaniyang panganay na Anak na si Cristina sa tuwing may binibili itong mga Farm sa kanilang lugar upang iDevelope...

"HUWAG MO NAMANG UBUSIN YANG SUGPO AT KARE KARE!!!" Ang outburst ni Chan sa panganay na si Chin nang makita nitong sumasandok na ang kaniyang Ate ng mga ulam.

"Huwag kayong mag away at maraming akong ipinalutong ulam kay Manang..." Ang saway naman ng kanilang Mommy sa magkakapatid.

"Eto na eto na..." Ang usal ni Manang nang inilabas nito from the Kitchen ang dalawang platter ng Crispy Pata.

"YAHOOOOO!!!" Ang outburst ng magakkapatid nang inilapag na ni Manang ang Platters ng mga Crispy Pata sa Mesa.

"Sayang talaga ang pinag aralan mo Cristina... Magagamit mo iyon sa pagpapatakbo ng Coffee Farm natin..." Ang moody pa ding usal ng kanilang Daddy sa hapag.

"Daddy naman! Huwag nga po kayong panira ng Moment! Ang saya saya natin eh!" Ang saway naman ni Chin sa kanilang Daddy.

Napailing na lamang itong si Don Miguel sa iniusal ng kanilang Panganay na Anak dahil talaga namang umasa siyang tutulong ito sa Coffee Farm nang makaGraduate ito ng Business Management sa UST kaya lamang ay parang nagunaw ang kaniyang pangarap nang magsabing mag aasawa na kaagad ito...

Although pupuwedeng tumulong sa pagma Manage itong si Chin sa kanilang Coffee Farm ay mas naging abala ito sa Pagsupport sa napangasawa nitong Land Developer na si Greg...

"Siguro naman Richard na pagkatapos mong magMasteral eh ikaw na ang mag aasikaso sa Coffee Farm natin..." Ang next na usal ni Don Miguel sa kanilang Binata.

"Papa naman eh!!! Huwag na muna nating pag usapan yan at hindi pa nga ako natatapos sa Masterals ko eh!" Ang naiinis na sambit kaagad ni Chan sa kaniyang Daddy at talaga namang ayaw na ayawa niya ang topic na siya ang mag aasikaso sa kanilang Farm.

"Ikaw ang lalaki Richard kaya magiging responsibility mo iyon..." Ang pag e explain ni Don Miguel.

"Ay naku Papa! Kaya ako umuwi dito kasi sinabihan ako ni Ate Chin na malubha ang sakit nyo... Eh wala naman pala kayong sakit kaya susulitin ko na lang ang pagstay ko dito at magrerelax ako't mag e enjoy!" Ang hindi papatalong usal ni Chan sa kaniyang Daddy.

Napapailing na lamang itong si Don Miguel sa ipinakikitang Attitude ng dalawa niyang Anak...

"Susan... Mag e enroll ka na ba sa susunod na pasukan?" Ang usal ni Don Miguel sa kanilang bunsong anak nang makita niya itong tatayo na sana sa mesa.

Alam na alam ni Don Miguel na umiiwas itong si Sue na mapagtuunan niya ng pansin...

"Teka lang po Papa at tatawagin ko po si Bentot at baka di pa kumakain..." Ang segway naman ni Sue sa kaniyang Daddy.

"Kumain na si Benjie bago pumunta sa Coffee Farm... Di na kayo nahintay at gutom na gutom na kasi..."  Ang explain kaagad ng kanilang Mommy.

"Ganoon!? Hindi man lang niya ako sinalubong?" Ang hindi mapigilang usal ni Chan para sa kaniyang kababatang si Bentot.

"Napakabusy nun kasi at mag aanihan na sa Coffee Farm... Buti nga napakiusapan kong ayusin niya ang kuwarto mo..." Ang reply ni Donya Fidela kay Chan.

Napanguso na lamang itong si Chan at medyo hindi niya naikubli ang kaniyang pagkaBitter at pagtatampo sa kababata dahil kanina pa niya ito gustong makita...

"Maupo ka na Susan at wala na dito si Benjie... Ano na... Mag e enroll ka na ba sa susunod na pasukan?" Ang pagpaptuloy ni Don Miguel sa kanilang bunsong anak.

"AYOKO KASI DADDY NG MANAGEMENT EH... AYOKO DIN SA MANILA MAG ARAL..." Ang naiinis na outburst ni Sue sa kaniyang Daddy.

"Para din yan sa Future mo iha..." Ang sambit naman ni Donya Fidela sa bunso nila.

"Ay naku Mama... Hayaan nyo na kasi si Sue kung ano ang gusto niyang kunin at hinding hindi talaga yan makakatapos kapag pinilit nyo siya  sa hindi niya gusto..." Ang sambit naman ni Chin.

At the age of Twenty Two ay hindi pa din nakaka Graduate itong bunsong si Sue at talaga namang nagrerebelde ito dahil ayaw na ayaw nito ang pinakukuhang kurso sa kaniya ng kaniyang Parents...

"Paniguradong kapag ini Enroll nyo ulit yan sa Manila eh hindi pa natatapos ang PreLims eh nagDrop na yan sa lahat subjects!!!" Ang gatong pa nitong si Chan.

"Oist Kuya!!! Matataas naman ang grades ko sa mga Minors ko ah! Ayoko lang talaga ng Business Management!" Ang outburst kaagad ni Sue.

"Papa naman kasi... Payagan nyo na akong mag AgriCulture sa Mindanao State... Kasi naman Eh!!!" Ang bratinellang sambit ni Sue sa kanilang Daddy.

"Hindi bagay sa iyo ang ganoong Kurso Susan..." Ang tanggi naman ni Don Miguel sa bunsong Anak.

"Tawagan mo nga si Bentot at sabihin mong may pasalubong ako sa kaniya para pumunta kaagad dito!" Ang utos naman ni Chan sa kaniyang bunsong kapatid na si Sue.

Gustong gusto na talagang makita ni Chan ang kaniyang kababata...

"Busy yun Son sa Coffee Farm..." Ang saway naman ni Don Miguel kay Chan.

"Kahit na Papa! Ang tagal naming di nagkita hindi man lang niya ako nagawang kumustahin!" Ang pagmamaktol nitong si Chan.

"HOY BENTOT! Balik ka daw dito sa Mansion at may Pasalubong sa iyo si Kuya Chan! BILIS!!!" Ang biglaang narinig na lamang ng lahat sa Mesa habang kausap ni Sue itong si Benjie sa phone.

"Anong pasalubong mo sa amin?" Ani naman ng Panganay na si Chin sa kapatid.

"Wala nga akong nabili doon at nagmamadali akong umuwi... Di ba sabi mo sa akin na malubha si Papa..." Ang sarcastic na sagot naman ni Chan sa kapatid.

"Wala kang pasalubong kay Bentot Kuya?" Ang nakangiting tanong naman ni Sue.

"WALA!" Ang masayang sagot naman ni Chan na ikinatawa ng tatlong magkakapatid.

"ANO BA KAYO... HINDI NYO NA PUPUWEDENG UTUS UTUSAN SI BENJIE TULAD NG DATI!!!" Ang naiinis na saway ni Don Miguel sa mga anak.

Kapalit kasi ng pag aaral kay Benjie ng mag asawa'y nanilbihan itong Errand Boy sa kanilang Mansion kaya nama'y ganoon na lamang kung ituring ito ng magkakapatid...

Alam ni Don Miguel na malaki ang naitulong nila kay Benjie sa pag papa aral niya dito hanggang sa magtapos ito ng College kaya nama'y kahit na anong iutos ng mga anak niya dito ay kaagad na sinusunod...

"Okay lang naman yun kay Bentot Papa... Pupunta't pupunta yun dito dahil akala niya may pasalubong siya!!!" Ang resback naman ni Sue.

"Busy yun sa Farm..." Ang pag uulit naman ni Donya Fidela.

"Yaan nyo na... Puwede naman siyang tumanggi at sabihing mamaya na lang..." Ani naman ni Chan.

"Nahihiya yun sa inyo kaya susunod kaagad..." Ang usal ni Don Miguel.

"Hindi ko maimagine ang hitsura ni Bentot kapag nalaman niyang wala kang pasalubong..." Ang natatawang usal ni Chin at walang pakialam ito sa sinasabi sa kanila ng kanilang Daddy.

"Di bale... Pakainin na lang natin siya..." Ang usal naman ni Chan habang pilit niyang itinatago ang pagka excitement niyang makita muli ang kaniyang Long time crush.

"Hinid siya tatanggi sa pagkain... Ha ha ha..." Ang usal naman ni Sue.

"TSK!" Ang nasambit na lamang ni Don Miguel dahil sa ipinapakitang behaviour ng kaniyang mga anak.

Hindi na napigilan pa ni Don Miguel ang pagkadismaya sa tatlo kaya nama'y tumayo na ito't nilisan ang Mesa't nagtungo sa Veranda...

"Kayo talaga..." Ang sambit naman ni Donya Fidela sa tatlo.

"Hayaan nyo na lang si Papa... Mawawala din ang sumpong niyan..." Ang walang pakialam na usal ni Chan sa kaniyang papatayong Mommy na si Donya Fidela upang puntahan ang kaniyang asawang tahimik na nakadungaw sa Bintana ng Veranda.

"ATE CHIN NAMAN... WALA NA NAMANG CRISPY PATA!!!" Ang malakas na outburst nina Chan and Sue sa mesa na lalo pang ikinainis ni Don Miguel.

"Babagal bagal kasi kayo eh!" Ang matagumpay na reply naman sa dalawa ng kanilang nakangisi't matakaw na Ate Chin.

*************

Medyo nag alinlangan pang lapitan nitong si Donya Fidela ang kaniyang nananahimik na Husband na si Don Miguel dahil alam niyang na upset ito sa kanilang mga anak ngunit itinuloy na din niya na kausapin ito to give comfort nang makita niyang malalalim ang pag sigh ng kaniyang asawang nakadungaw and nakatingin sa labas ng bintana sa kanilang veranda at the direction of their Coffee Farm...

"Are you okay Honey..." Ang malambing na tanong ni Donya Fidela sa kaniyang asawa kasabay ng malumanay na pagpapatong niya ng kaniyang isang kamay sa balikat nito.

"BWAHAHAHAHA!!!" Ang malakas na pagtatawanan ng magkakapatid mula sa mesa na ikinangiti na lamang ng mag asawa.

"Hindi ko alam honey..." Ang mahinang usal na lamang ni Don Miguel at muli siyang tumingin sa direction ng kanilang Coffee Farm.

"Ilang taon na kaya yang Coffee Tree na yan..." Ang sambit ni Donya Fidela nang tumingin na din siya sa direction ng kanilang Coffee Farm.

Kitang kita kasi from the Veranda ang Ancient Coffee Tree ng Hacienda Luciente - Cervantes na mayabong na mayabong na nakatayo sa pinakamataas na Hill ng Coffee Farm...

Sa nasabing Hill din nakahimlay ang mga labi ni Tandang Lola...

"Lord... Help Us Please..." Ang bugtong hiningang naipanalangin na lamang ni Don Miguel ng mga sandaling yaon habang nakatitig pa din siya sa Ancient Coffee Tree.

"Don't lose Hope on Them Honey..." Ang pagko Comfort ni Donya Fidela sa nagbubuntong hiningang si Don Miguel.

Alam ng mag asawang sumobra ang pagka i Spoil nila sa kanilang mga anak at hindi na nila namalayan pang malalaki na ang mga ito't malayong malayo na ang mga puso ng tatlo sa kanilang Coffee farm...

The real reason kaya inutusan kasi nitong si Don Miguel sina Chin and Sue na pauwiin na itong si Chan ay para maipasa na niya dito ang pangangalaga and pamamahala sa kanilang Coffee farm...

Matatanda na silang mag asawa and hangga't malakas pa si Don Miguel ay isasalang na niya itong si Chan sa pagmaManage ng Coffee Farm since ito naman ang Legit na tagapagmana ng kanilang Hacienda at para masubaybayan na din niya ito hangga't nabubuhay pa siya...

"I think we'll do again some Decision making Honey...." Ang matamlay na usal ni Don Miguel sa kaniyang asawa.

Tanging isang malamyos na pag ngiti lamang ang isinukli ni Donya Fidela kay Don Miguel dahil na gets na niya ang nais nitong sabihin...

Batid nina Don Miguel and Donya Fidela ang tinatawag ng lahat sa kanilang lugar na 'Magic' sa kanilang Coffee Farm at kahit na wala ito'y minahal ng mag asawa ang kanilang hacienda't mga tauhan katulad ng pagmamahal at pangangalaga ng kanilang mga ancestors...

The only dilemma nga lang ay hindi nila makitaan ang kanilang tatlong anak ng compassion at pagmamahal sa kanilang Coffee Farm...

Kitang kita nilang hindi interesado ang tatlo na mamahala sa kanilang Coffee Farm...

"HAISSSTTTT...." Ang mahabang pagbuntong hininga na lamang ni Don Miguel at tahimik niyang tinignan ang kaniyang tatlong anak na masayang nagtatawanan at nagsa salo salo sa hapagkainan...

"Parang mahihirapan ata ko Honey..." Ang naiusal na lamang ni Don  Miguel at that time.

"Kaya mo yan Honey..." Ang pagpapalakas naman ng loob ni Donya Fidela sa kaniyang asawa nang mahigpit niya itong niyakap.

"Tsk!" Napailing na lamang itong si Don Miguel at pakiramdam niya'y maduguan ang pagpili niya sa tatlong anak niya kung kanino niya ipapamahala ang kanilang Coffee farm.

...

...

...

Sa kanila bang Obese and matakaw na Eldest Daughter na si Cristina na mas pinili pang ibigay ang 100% nitong support sa ganid nitong Land Developer na Husband...

...

...

...

Sa kanila bang Middle Child na si Richard na wala silang kamuwang muwang sa tunay na sexuality nito't  nag iba ng kinuhang course na napakalayo sa pamamahala sa kanilang Coffee Farm na kinakitaan nila ng pagkawala ng interest sa kanilang Hacienda at mas gusto pang magStay sa US...

...

...

...

Or sa pa petiks petiks nilang bunsong si Susan na happy go lucky at walang ka ambi ambisyon sa buhay...

...

...

....

"Help Me Lord..." Ang helpless na taimtim na panalangin ni Don Miguel habang nakamasid lamang silang mag asawa sa nagkakapikunan naman ngayong sina...

...

...

...

Chin...

...

...

...

Chan...

...

...

...

And...

...

...

...

Sue...

To Be Continued