Followers

Friday, June 6, 2014

Less Than Three- Part 49

 AUTHOR'S NOTE:


Una sa lahat, gusto ko pong humingi ng tawad sa lahat ng mga avid readers ko. Pasensya na po if it took 2 months before ako makapag update ulit.


Sana po maintindihan po ninyo na marami po akong inaasikaso at nahirapan lang po akong pagsabayin ang pag aaral at pagsusulat.


Malapit na po matapos ang Less than Three at mga ilang chapters na lang yun at wag po kayong mainip. DI ko naman po pinapahaba, hinahanapan ko lang po ng tamang ending po.


I hope magustuhan po ninyo.


Itong update na to ay para po ngayong sabado since naka broaband pa rin ako at baka wala na akong load bukas.. kaya ngayon na lang. :)

If ever na matapos ko yung kwento, 2 times a week ako mag update. But sa ngayon, once a week at tuwing saturday po ako mag update. :)


I hope you will understand my points. Sorry po at Salamat. :)


#mouse

-----------------------------------------------



This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.

Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.

The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.

This story is a fiction. Any resemblance to namesplacesevents and others are not intended and coincidence only.

The stories I've written are for 18 years old and above.

No animals are hurt in this story.

The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.

The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.

You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.

Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.

Enjoy everybody and thanks for reading my stories.

Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)


You can contact me through:
1. Facebook Page:

Dylan Kyle's Diary (fb page)

2. Blog:

Dylan Kyle's Diary (blog)

3. e-mail:

dylan.kyle.santos@gmail.com

4. Facebook:

Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)

5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)




Always Here,

Dylan Kyle Santos

....................................................................................


Chapter 49

(Night and Love)




[Kieth’s POV]




“Ano ba naman tong si Alex, kanina pa ako natawag? Hindi man lang sinasagot ang tawag ko.” Inis na sabi ko.



“Pre, chill lang. Di lang nasagot nag-aalala ka na.”



“Pare, parang hindi mo nararanasan yun ah.”


“Baka magsawa yan sayo pag ganyan ka ng ganyan sa kanya. Sige ka baka iwanan ka na lang niyan basta.”


“Tsk. Di yun.”


“Chill lang. Magbigay ka nga ng space sa kanya, hindi yang kung anu-ano na lang nasa isip mo. Sige ka, kapag nasakal yan sayo eh kakawala yan.”


“Gusto ko lang naman kasing kamustahin siya.”


“Magtext ka. Then hintayin mo yung reply.”


“Gusto ko personal ko siyang nakakausap.”


“Ang demanding mong maging boyfriend.”


“Palibhasa wala kang kwentang boyfriend. Kita mo pagnagtagal si Charlene di mo na girlfriend.”


“Oi oi oi. Napaka sweet ko ngang boyfriend. At isa pa, siya ang nagsabi sa akin na kailangan may space kami sa isa’t-isa.”


“Tsk.”


“Magkikita din naman kayo bukas. O teka, ready ka na ba bukas?”


“Oo okay na. Natawagan ko na nung isang linggo pa yung lugar.”


“Sagot mo date naming dalawa ha. Potek, walang bawian ng usapan. Ikaw naki-usap sa akin na makikishare ka.”


“Anak ng, ang usapan natin hati tayo sa bayad, bakita biglang ganito?”


“At the first place ako ang nakaanap ng lugar, nakikisingit baho lang kayong dalawa.”


“Ka-damot mo. Sa susunod na taon hindi kita isasama kapag nakahanap ako ng magandang lugar.”


“Tss. Dami mong alam. Teka, kamusta na ang plano sa kasal ng ate mo?”


“Ewan ko dun. Bahala sila doon.”


“Kelan ba?”


“Ang balita ko kasi ay March 26. March 20 kasi ang end of term natin diba, kaya may pahinga sila ng 2-3 days. Releasing of grades naman ng 22.”


“Mukhang sobrang busy ni sir Hamilton ah.”


“Oo nga eh.”


“Nako, lagot ako doon.”


“Oh bakit?”


“Baka ibagsak ako nun.”


“Ang tamad mo kasing mag-aral.”


“Wow pre nakakahiya naman sayo. Ka-sipag mong mag-aral.”


“At least pumapasa ako.”


“Pasalamat ka kay Alex.”


“Taena mo. Sariling sikap ako. Alam yan ni Alex.”


“Bakit masyado kang defensive?”


“Taena mo.” Sabi ko.





First Valentines ko to with Alex kaya naman aligagang-aligaga ako. 



Gusto ko masisiyahan siya sa gagawin ko. 


Sobrang dami ng effort na ginawa ko dito kaya hindi dapat masayang ang lahat.



Kasama ko ngayon si Jake sa pagpla-palano dahil nga double date kami. 


Di naman double date talaga as in kasi magkahiwalay din naman ang gagawin naming apat. 



Magkasama lang kami sa plano, wag nga lang sana na ako lang mag-isa sa bayaran.



“Pre, leggo na ako.” sabi niya



“Ge ingat. Wag papahuli kay Charlene na may ibang babae ha.”


“Taena mo, mga Gawain mo pinapasa sa akin.”


“Hahahah. Sige na. Naasiwa ako pag nakikita kita eh.”


“Labyu pare, pakiss nga.”


“Pakyu ka. Umalis ka na nga lang. Mamaya luhuran mo pa ako.”


“Samlang mo pare. Baka ikaw lumuhod sa akin. Sabihin mo lang at ipapasubo ko to.”


“Taena mo. Tigang ka na ata. Kelan ba huli mo ha? Ni-hindi ka maka score kay Charlene. Umalis ka na. Ibato ko pa tong basong hawak ko.”


"Taena mo pare. Good boy ako. Virgin pa ito."


"Eh sino yung nalasing sa atin last year at pagkapasok ko ng kwarto eh kagulo na ang mga gamit doon?"


"Gago... mabait ako."


"Asa pa."


“Ge ge ge. Bukas ha. Text mo ako.”



Kaalis lamang ni Jake nang dumating sa bahay si ate Kate at si kuya Hamilton. 


Ang dami nilang pinamili, siguro para sa kasal yun.



“Para saan yan?” tanong ko.



“Para sa kasal namin.”



“Ang dami naman yan.”



“Iniisa-isa na namn para hindi na kami cramming sa kasal.” Sagot ni kuya.



“Ah kaya pala. Kuya, asan pala si Alex? Kanina ko pa tinatawagan hindi naman sinasagot.”



“Naku, maagang umalis kanina sa bahay. Pagkagising ko wala na siya eh. Baka naman kasama si Charlene.”



“Hindi ba nagtext sayo?” tanong ni ate.



“Sabi lang niya eh busy siya.”


“Eh baka naman busy talaga.”


“Bahala na nga ate. Puntahan ko na lang mamaya.”


“Baka naman magsawa na yan sayo.” Sabi ni ate.


“Bakit ba pare-pareho kayo ng sinasabi? Nakakasawa na ba yung mukha ko?”


“Hindi naman, nakakaalibad-bad lang.”


“Ate naman.”


“Joke lang. Magkikita naman ata kayo bukas eh bakit hindi mo na lang hintayin yun?”



“Sabi ko nga. Tsss.”



“Nakapag ready ka na ba?” tanong ni kuya.


“Saan?”


“Bukas. May date siguro kayo ano?”


“Ah… Ready na ready na.”


“Teka jan na muna kayo, ako ay mag-aayos muna. Anong gusto niyang pagkain?”


“Lasagna.” Sabi ko.


“Ang effort gawin ah.” Sabi niya


“Tulungan na kaya kita.”


“Hindi ako na bahala. Papatulong na lang ako kay manang.”




Pagkaalis naman ni ate saka kami nagkausap ni kuya. 


“Kamusta na kayo?” tanong nito.



“Okay naman kame. Naayos na namin mga problema, sana nga naayos na nga lahat.”


“Pagpasensyahan mo na kapatid ko ha kung medyo makulit, loko-loko at sakit sa ulo.”


“Okay lang kuya. Mahal ko yang kapatid mo kaya tanggap ko anuman yan. Sanay na rin ako sa sakit ng ulo na ibinibigay niya sa akin.”


“Buti at pasensyoso ka, kundi nalagutan na.”


“Oo nga eh.” At nagtawanan kami.


“By the way, ilang araw ko na rin napapansin pag-iiba ng kilos ni Alex. Marami ata ang nangyari sa inyo ng birthday mo ah. Ayaw magsabi sa akin, maraming sinisikreto.”


“Ah wala naman.”


“Hirap maglakad, tapos laging namumutla. Mukhang pinahirapan mo siya noong gabi ah.”


“Ah eh…”


“Mga kabataan naman ngayon oo.”


“Sorry kuya ha. Di ko na napigilan. Lakas tama ako tapos ayon. Nag-init talaga ako kaya napasabak siya. Sorry sorry.”


Sa lahat ng tao, sa kuya ako ni Alex natatakot. 


Di lang dahil sa malaki ito, kasi malaki ang respeto ko dito. 


Nakita ko naman ang pagtawa ni Kuya Hamilton sa akin.


“Ayos lang. Mukhang may basbas naman kay mama. Kaso warning kang ha, ingat kayong dalawa. Baka naman yan lang ang atupahin ninyo. Ingatan mo lang katawan ng kapatid ko. Swerte mo ikaw nakauna sa kanya. Akalain mo nga naman. Si Blake nga di nakatikim sa kanya. Buhay nga naman.”


“Hahaha. Oo nga eh. Pero kuya ayos lang sayo na may nangyari sa amin ni Alex?” Namula tuloy ako.


"Nababahala ako siyempre... pero may magagawa pa ba ako sa kapusukan ninyo? Nangyari na eh."


"Sorry talaga kuya kung wala akong paalam mula sayo."


"Be a good boy... Sige na. Puntahan ko na muna ate mo.” Sabi nito.

“Sige-sige.” Sagot ko.


Hindi ako makatingin ng ayos kay kuya. 


Nahihiya ako. 


Takte ano bang nangyayari sa akin?


 Hindi ko talaga kayang magsinungaling kay kuya. Tsk tsk tsk.


Ilang minuto matapos akong mapag-isa ay narinig kong tumunog ang phone ko at nakita ko na ang tumatawag ay si Alex. 


Agad ko namang sinagot ito.


“Hello babe.” Sabi ko.


“Ui babe sorry ngayon lang ako nakatawag.”


“Busy ka ata eh.”


“Medyo. Bawal kasi ang cellphone dito.”


“Let me guess, shooting?”


“Maka shooting naman. Photo shoot.”


“Ah. Okay. Okay lang.”


“Sure ka?”


“Oo. Sige na baka nakakaabala na ako.”


“Galit ka ba?”


“Nope. Di ah. Pati nasa work ka kaya wala akong karapatang magalit. Buti at tumawag ka kasi magtatampo ako kung hindi.”



"Awww. Ang sweet mo.”


“Tsss. Basta bukas kailangan free ka.”


“Oo naman. Ako pa. Kita na lang tayo bukas.”


“Gusto mo sunduin kita ngayon?”


“Hindi na. Kay Kuya na ako magpapasundo. Nanjan siya ngayon ano?”


“Oo. Sige sabihin ko na lang. pag di siya available ako na ang bahala. Teka okay ka nab a?”


“Okay naman ako.”


“I mean yung likod mo? Okay na ba? Nakakalakad ka na ba ng ayos?”


“Ewan sayo. Pinaalala mo pa. Tsk. Sige na.”


"Si kuya kasi nabanggit."


"What the..."


"Oh bakit?"

"Anong sabi niya?"


"Na masakit daw likod mo at hirap lumakad. SAbi k sorry kasi kasalanan ko nung gumawa tayo ng baby."


"Takte ka... inamin mo?"

"Oo... alam na kasi niya."


"Waaah."


"Okay lang naman sa kanya kaya don't worry."


"Sa kanya okay sa akin hindi. Bahala ka jan."

"Sorry na."


"Hayxit. Sige na."


“I love you.”


“I love you too. Kita tayo bukas. Mwaps.”



[Alex’s POV]



“Hi ma.” Bati ko kay mama pagdating ko ng bahay.



“Oh medyo ginabi ka na ata kayo ng kuya mo?” tanong nito.


“Medyo natagalan po kasi yung photo shoot ma. Nakakapagod. Napaghintay ko nga po si kuya nang matagal eh.”


“Kala ko eh kung anon a ang nangyari sa inyo eh. Kumain na ba kayo?” tanong ni mama.


“Pinagdala ako ni kuya nang pagakin ma kaya okay na po ako.”


“Oh siya, magpahinga ka na.”


“Sige po.” Sabi ko.



Agad kong inihiga ang sarili ko sa malambot kong kama. 


Hay buhay. 


Sa wakas at makakapagpahinga na ako ngayon. 


Ipinikit ko ang mata ko para matulog pero naalala ko nga pala na dapat akong tumawag kay Kieth pagkauwi ko ng bahay.



Kinuha ko ang phone ko sa aking bulsa at dinial ang number ni Kieth. Di naman nagtagal ay sumagot ito sa aking sagot.



“Kamusta na babe?” tanong nito.


“Kararating ko lang po nang bahay. Eto pagod, nakain ko nap ala yung pinadala mong pagkain. Thanks babe.” Sabi ko.


“Oh pahinga ka na.”


“Opo. Ikaw din.”


“Sige sabay na tayo. I love you babe.”


“I love you more babe.” Sagot ko.


“I miss you.” Sabi niya


“Sorry babe kung I can’t make out today.” Sabi ko.


“Okay lang, may trabaho ka kaya naiintindihan ko. At isa pa, this serve as your OJT. Isang taon ka na lang at graduate ka na.”


“Graduate TAYO… TAYO kaya mag ayos ka.”


“Opo. Napakabait kong estudyante. Kapag ako nakauno sa mga course load ko ngayon, who you ka sa akin.” Sabi niya


“Yabang mo ah. Pag ako…”


“Naku din a kailangan. Ikaw makauno? Given nay un.”


“Loko. Haixt. I love you babe.” All of the sudden nasabi ko na lang.


“Ang sweet mo ata ngayon.” Sabi niya


“Bumabawi lang. Bakit, ayaw mo ba?”


“Eto naman nagtampo agad.”


“Ano palang balak mo sa summer?” tanong ko.


“OJT namin yun. Tapos may mga visitation pa kami sa iba’t-ibang company kaya medyo busy na din ako.”


“Ah. OJT ko rin sa summer eh.”


“Nga pala, diba may inalok si kuya Alec na offer sayo internationally? Oh anong nangyari?” tanong niya.


“Pinagiisipan ko pa eh.”


‘Nang dahil sa akin?”


“Part off.”


“Tsk. Diba nga sabi ko sayo okay lang yun sa akin?”


“Titignan ko pa sa sched ko. Ang mangyayari kasi kung tatanggapin ko yun eh yun na ang magsisilbing OJT ko ulit.”


“Pwede bang dalawa ang OJT?”


“Di ko nga alam eh. Pero kung hindi pwede at tinanggap ko yun, magsisimula ulit ako sa simula.”


“Ohhh.”


“Kaya ayon.” Bigla na lang akong napahikab.


“Oh tulog ka na kaya.”


“Opo. Sorry short notice.” Sabi ko.


“Short notice ka jan. SIge na tulog ka na. Good night. I love you babe.” Sabi niya


“I love you too. Take care. Pray ka ha. I love you sooooo much!”


Ako na ang nag end ng call. Agad kong inilagay ang phone ko sa may divider at saka ko nakita ang regalo ko kay Kieth. Kinuha ko ito at muling pinagmasdan.


“Uso naman ang long engagement.” Sabi ko sa sarili ko.



Oo, magpro-propose ako kay Kieth. 


Eto ang patunay na siya ang gusto kong makasama habang buhay. 


I love him and I will not let him to get away.


Di ko alam kung anong mangyayari pero kakayanin. 


Baka mamaya ma-shock siya. 


Hindi nman kaagad-agad eh magpapakasal kami kasi bata pa kami. 


Gusto ko lang na magkaroon siya ng assurance sa akin, alam ko namang matutuwa siya sa gagawin ko.


Ibinalik ko na muli ito sa aking divider at saka tumayo at nagpalit ng damit. 


Matapos ang lahat ng ito ay inihiga ko na ang sarili ko at saka ko naramdaman ang antok at nakatulog ako ng mahimbing.


Tanghali na rin ako nagising. 


Sabagay mamaya pang 2:30 ang klase ko, pero inaantok pa rin ako. 



9 am na pala kaya nag inat-inat na ako. 


Kinuha ko agad ag cellphone ko at chincek ang mga messages.


Imba talaga tong si Kieth, tadatarin ba naman ako ng mga messages. 


Nako. I checked every messages at imba na naman makabanat ng mga quotations.


“I’m maybe far from you in distance but I’ll not consider it to be the reason why to forget you, I may not keep in touch always but in my mind and in my heart I’ll always be caring for you. Happy Valentines Babe! I love you!”


Naku, I’m sure nag google lang yan sa quotes nay an. Hahaha. There’s more.


“I miss you when there’s no reason, how much more if there was? I miss you when we talk, how much more if we don’t? I miss you after were together, how much more if I never see you?  I miss you now, how much more later? Happy Hearts day mahal ko. I love you ALEX!”


Sa dinami-rami ng messages niya, hindi pa ba ako kikiligin. 


Kaya ngayon ako ay magrereply para naman malaman niya na gising na ako.


“Hey mr. Kieth Jerickson Lee, Happy Hearts Day sayo! Umagang-umaga pa lang ako ay nalulunod na sa iyong umaapaw na pagmamahal. Para kang tubig at ako ang drum, ikaw ang pumupuno ng buhay ko. I really love how you make me smile. We may not be the best of what we are, we may not talk often, you may cry without me knowing but I just want you to know that no matter how difficult things can be, in he long run, I’ll be always here. I love you! Heart heart! Mwah! I’m excited for later. Miss you!” then I send my message.


Agad akong lumabas ng kwarto dala ang regalo ko para kay mama. Valentines day is not for lovers only, but for all people youy love.


Agad kong sinurpresa si mama at ibinigay ang reagalo sa kanya. “Happy Valentines Day ma! I love you!”


“Owww.. Ang sweet.” Sabi ni mama.


“Oo naman ma. Para saan pa ang pagwowork ko kung di kayo kasama.”


“Akala ko para lang kay Kieth yan eh.”


“Ma naman, hindi no.”


“Oo na.”

“Uhmmm.. bango nang niluluto ninyo ah.”

“Yeah. Carbonara para sa baby ko.”

“Naku magtatampo pa yang si Princess.”

“Minsan lang kita ipagluto anak. Pati natutuwa ako sayo.”

“Aww, ang sweet mo ma.”

“Mas sweet ka. Hahaha. Oh binate mo nab a si Kieth.”

“Opo. Ako pa.”

“Oh siya, punta ka na sa living room at may naghihintay sayo na mga gamit doon.”

“Gamit?”

“Mga gift galing sa babe mo.”

“Oh?”

Agad naman akong tumakbo papunta sa salas naming at saka ko nasaksihan lahat ng mga regalo ni Kieth para sa akin. Teddy bear, roses, chocolates at marami pang iba. Ginawa na atang shop ni Kieth ang bahay naming.

“Ang sweet ng boyfriend mo ah.” Sabi ni kuya.

“Oo nga eh… how sweet… isn’t it amazing?”

“Nope.”

“Isn’t it surprising?”

“Disgusting.”

“Panira ka ng moment. Inggit ka lang. palibhasa di ka romantic. You never appreciate life.”

“Sus. Dami mong alam.”

“Di mo ata binigyan ng isang rose si ate Kate.”

“Di nga…”

“Ano ba namang klaseng fiance ka?”

“I give her a garden my brother. Di mo afford yon.”

“Edi ikaw na malaki sweldo.”

“Ako pa ba?”

“By the way nagkausap na kayo ni kuya Alec?”

“Nope di pa. Bakit?”

“I think may proposal siya sa company na pinagtra-trabahuhan mo?”

“Ah ganun ba. I make a call later.”

“Sige at ako ay aakyat na.”

Patakbo akong umakyat ng kwarto ko at saka ko binuksan muli ang phone ko at tinawagan si Kieth. “Hi BABE!” sigaw ko.

“Hello babe. Happy Valentines Day!” sabi niya.

“Happy Valentines day din mahal ko.” Sagot ko.

“Did you like my gift?”

“Gift? Baka naman giftssssss?”

“Ganun na rin yun.”

“Thanks babe. I love you! I really love you! Ang sweet mo.”

“For you.”

“Di ka pupunta dito?”

“Kita na lang tayo mamaya.”

“Awww. Pa-surprise ka ah.”

“Naman.”

“May klase pa kasi ako eh.”

“Okay lang, take time.”

“May ginagawa ka ba?” tanong ko.

“May inaasikaso lang. By the way need to go na rin.”

“Ah ganun ba. Mukhang busy na busy ang babe ko.”

“Naman. Oh kita tayo mamaya ha. I love you! I really love you!”

“Okay sige na nga. I love you!”

He ended the call kaya namn nagdesisyon na akong bumaba ulit upang kumain ng masarap na pagkain iniluto ni mama.





[RD’s POV]




It’s Independence day! Oh, mali pala Valentines Day pala. Mabuhay ang mga single! At mamatay lahat ng dahilan kung bakit tayo single! Hahaha. Just kidding.




Every year ko na rin namang nararanasan na single ako. Ano pa ba ang nabago sa buhay ko? Kialngan nga ba magkakaroon ng improvement ang buhay ko? Ive never been so happy in my life with another person.




“Kain ka na.” nagulat na lamang ako nang magsalita si mama sa likuran ko.

“Sige po.”

“Mukhang malalim ang iniisip mo ah. Si Alex ba?”

“Bakit ko pa siya iisipin eh nakalimutan na niya ako. He never call me. Ni ngayon nga di niya ako binate. Ano pa ba ang gagawin ko?” sabi ko.

“Edi may sama ka ng loob kay Alex?”

Di ako sumagot. “Anak may tanong ako?” dagdag ni mama.

“Ano po iyon?”


“Ano bang meron kay Alex at patuloy ka pa ring umaasa na babalik siya sayo? Ilang beses na akong nagtataka kung bakit nga ba hanggang ngayon eh inaasam mo na makapiling siya? ANo bang meron siya na wala ang iba?”




Nanatili ang katahimikan sa buong paligid. 


Ano nga ba ang dahilan kung bakit ako umaasa? 


Bakit nga ba patuloy lang ako sa pag mamahal sa kanya gayong hindi naman niya ako mamahalin talaga?


“Sa totoo lang ma, hindi ko alam. Ewan ko. 


Nasaktan lang ako, pero mahal ko pa rin siya. 


Siguro ganun lang talaga ma ang pakiramdam ko sa kanya. Anuman ang gawin niya, mahal ko pa rin siya.”


“Ang swerte ni Alex sayo anak.”


“Ako nga lang siguro ang di sinuwerte.”

“So anong balak mo ngayon anak?” tanong ni mama sa akin.

“Wala naman po. Tulog? Kain? Ah baka nood na lang ng TV.”

“Gusto mo bang magdate tayo?” tanong ni mama.




Isang ngiti ang namutawi sa aking bibig. “Sure ma.” Sabi ko.


“Buti naman at hindi mo ako nireject.”

“Kayo pa. ANg lakas ninyo sa akin. Gusto ninyo isama natin si Kuya?”

“Naku anak, out of the country sila ng ate mo.”

“Ah ganun ba. Sayang.”

“Ayaw mo bang tayong dalawa ;lang?”

“Siyempre gusto. Para masolo kita ma.” Sabi ko.

“Siya siya. Magporepare ka mamaya ha. Magdate tayo. I already have reservations.”

“SO prepared na prepared kayo ah.”

“For you anak. Alam mo namang mahal na mahal kita at hindi kita iiwan.”

“Salamat ma.. thanks for everything.”

“Walang anuman.”



Isang ngiti ang nakita ko sa mga labi ni mama. 


Napaka sutil kong anak, pero pinagpala ako ng isang butihinh ina. 


Napakaswerte ko sa mga bagay-bagay. 


Siguro panahon na para magbago. 


Panahon na kaya para kalimutan ko si Alex? 


Panahon na kaya para tulungan ko ang sarili kong makalimot sa kanya?




[Alex’s POV]



This is it pansit. Eto na yung araw na kung saan magpro-propose ko kay Kieth. 



It’s Valenines day at excited ako.


 Kauuwi ko lang galing school at nagpre-prepare na ako para umalis.


Kausap ko ngayon si Charlene sa phone para sa plano para mamaya. “Hey teka.” Sabi ko.



“Bilisan mo at nagpapaganda pa ako.”



“Edi dapat pala isang buwan kang naghanda para naman may improvement.”


“Ang hard mo best ah.”


“Just kidding. Best kinakabahan ako.”

“Naku, wag ka nga. Siguado naman akong oo yung sagot nun.”

“Sana nga. Woooh.”

“Relax nga. Mastressed ka nan eh.”

“Oo na sige na.”

“Binati mo ba?”

“Ha?”

“Si RD?”

“Ah siya ba…”

“Ay hindi ako.”

“Di na eh. Di ko na siya kinakausap.”

“Dedma na lang?”

“Iwas gulo na lang.”

“Baka mamaya malaman natin na nagbigti nay un.”

“Ay wag ka namang ganyan.”

“SIge na nga. Got to go.”

“Okay kita na lang tayo mamaya.” Sabi ko at nagsimula na akong magbihis.




Kamusta na kaya siya? Kinakamusta ko naman siya through tita at wala akong pinagsasabihan kahit sinuman. Siguro naman hindi na magagalit si Kieth kung kamusta lang naman. Hindi ko magawang bisitahin siya kasi nga bawal at isa pa, ayoko nang gumawa ng gulo pa.




He seemed to be okay na rin naman. Sabi ni tita iniinom na niya ang gamot niya kahit papaano pero ayaw pa rin nitong magpadala sa ibang bansa para sa medications. Ang sabi nga sakain ni titan a kapag nagtagal at lumala pa ang kalagayan ni RD eh sasailalim na ito sa chemotheraphy, na talagang iniiwasang mangyari.




Bakit kasi ang tigas ng ulo ng lalaking ito. Kainis. Kapag nagkataon na makita ko siya, lagot siya sa akin. Tutuktukan ko siya ng sobra.



After ilang decades eh nakapag bihis na rin ako. Siyempre kailangan papogi ako sa boyfriend ko. Pinaligo ko na nga ang pabango ko kaya sigurado ako, nasa sasakyan pa lang ako eh amoy na amoy na niya ako.



“Ang gwapo natin ngayon ah.” Sabi ni kuya.

“Tsss. Ewan sayo. Inggit ka lang kasi pinagpala ako ng ganitong mukha.” Sagot ko.

“Oh baka late ka na. Hindi ka ba susunduin ni Kieth?”

“Nope. Sabi ko wag na.”

“So mamasahe ka lang papunta sa date ninyo?”

“Yup.”

“Di sweet ng boyfriend mo ah.”

“Wew. Ako ang nagsabi na wag na niya akong sunduin since galing pa akong school at out of the way siya. Galing pa naman siya sa pag-aayos ng date naming dalawa. Tsk.”

“Talaga lang ha.”

“Oh wala kayong date ni ate Kate?”

“Meron. Mamaya pa naman.”

“Parang di ka excited ah.”

“Paki mo ba?”

“Angas neto. Sige na aalis na ako.”

“Aga pa ah.”

“Kanina sabi mo baka malate ako tapos ngayon maaga pa. Anong klase kang tao?”

“Gwapo. Ako ay isang klase ng tao na kinahuhumalingan ng marami.”

“Nakakadiri ka kuya.” Sabi ko.

“Sige na umalis ka na.”

“Teka papaalam na ako kay mama.”



Hinanap ko si mama pero sinalubong ako nang tumatakbong magandang nilalang at humahangos papunta sa aking kinalalagyan.



“Oh ma, parang nakakita ka ng multo.”

“Si Kieth… si.. Si Kieth!” sabi nito.

“Huh?”



Bigla na lamang hinila ni mama ang kamay ko palabas ng bahay at saka ko nakita ang tinutukoy ni mama. 


Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. 


Di ko akalain na makikita ko ang ganitong kagwapo na nilalang.


“Babe?” ang nasambit ko na lamang.


“Surprise…” sabi nito.



Agad akong tumakbo sa kanyang kinalalagyan at saka siya niyakap nang mahigpit. Isang ngiti ang bumungad sa aking mga labi at kitang-kita ko ang sarili kong yumakap sa kanya.



“Dami mong alam.” Sabi ko.


“Para sayo.” Sabi niya.


“Natanggap mo ba?” tanong ko.


“Yep. Akala ko kung anong package meron sa bahay naming. DI ko akalain na may surprise ka din na ganun.”


“Eh ikaw inunahan mo ako. Di nga lang yun kasing ganda at kasing dami nung sayo, pero asikasaong-asikaso ko yun.”


“It is enough. Sobra-sobra pa nga eh. It makes me so special.” Sabi niya.


“I love you!” at dinampian ko siya ng halik sa kanyang labi.


“You want to do it right now?”


“Dami mong alam. SUmbong kita kay kuya eh.” Sabi ko.


“He already knew it.”


“What?!” gulat na sabi ko.


‘yeah. Sorry. He makes me confess. Nadulas na ako at hindi ko na mabawi mga sinabi ko.”


“Argsh.”


“Sorry na babe.”


“Nakakahiya. Kaya pala kagabi pa lang eh kung anu-ano na sinasabi sa akin.”


Tumingin ako ng masama kay kuya at nginitian lang ako. nakakahiya. 


Baka sinabi na niya kay mama yung mga bagay nay un, naku makukurot ako sa singit pag uwi nito.



“Ang sweet naman ninyo.” Sabi ni mama.


“Thanks ma. Nga pala natanggap ninyo po yung flowers and chocolates na pinadala kop o sa inyo?” tanong ni Kieth.


“Naku oo, tanggap na tanggap ko. Salamat iho.” Sagot nito.


“Oo, pati yung sa akin tinanggap. Tsk.”


“Oi hindi ha.Tumikim lang ako.”


“Tikim ng pang-ubos.” Sabi ko.


“Hindi kaya kita payagan makipag date jan.”


“Joke lang ma.”


“Nga pala babe, sabi ni mama thanks daw. Mas nagustuhan niya ang regalo mo kesa sa regalo ko.”


“Really?”


“Nakakahalata na nga ako, mukhang mas mahal ka pa niya kesa sa akin.”


“Drama mo. Tara na nga at baka ma-traffic pa tayo.”


“Really babe? Ngaon mo pa sinabi. Nung papunta pa nga ako dito eh traffic na jan sa labasan.”


“Hala. SIge na umalis na tayo.”


“Kuya, pinapsabi ni ate na pumunta ka muna daw dun sa bahay. May ibibigay daw si mama sayo. Sa lahat ng natanggap niyang reaglo, sayo daw yung na-touch siya.” Sabi ni Kieth.


‘kay mama ba may regalo ka?” tanong ko.


‘Siyempre. Kay mama yung pinakamahal.”

“Anong regalo sayo ni kuyama?” tanong ko.

“Secret.” Sagot nito.

“Baka mainggit ka lang.” sabat ni kuya.

“Ewan. Siya kami ay aalis na.”

‘Sige humayo kayo at magpakarami.” Sabi ni Kuya.

“Kuya!” sigaw ko.

“Hahaha. Joke lang.”




Hinila ko na palabas si Kieth, mamaya kasi kung anu-ano na sabihin ni kuya lalo na kay mama. Nagsimula na rin naman kaming umalis ilang sandal matapos kaming makasakay ng sasakyan.



“Babe, papunta na rin ba sila Charlene?” tanong ko.

‘Yep. Kanina pa sinundo ni Jake si Charlene.”

“Ah ganun ba. Umpft. Ah eh…”

“Okay ka lang?”

“Yep?”

“Kinakabahan ka ata.”

“Hindi naman.”

“Wala naman akong gagawin sayo.”

“Tangek hindi yun.”

“Edi kinakabahan ka nga. Tsss. First Valentines natin to kaya chill lang. Kaw talaga. Para namang first time sex ang gagawin natin. Diba nga…”

“Shut up! Yan ka na naman eh pinapaalala mo.”

“Bakit? We have a good time having fun with each others…”

“lalalalala… lalalala.. lalalala.”

“You’re so cute.” Sabi niya.

“Magmaneho ka na nga lang.”

“oo na po. Kaya mag ready ka na lang jan. Lalo na mamayang gabi. Ibang Kieth ang makakasama mo sa pagtulog.”

“Dami mong alam.”

“I miss you.” Sabi niya

“Nako Kieth tigil-tigilan mo ako. Isang linggo mo akong pinahirapan sa mga pinag gagawa mo. Di ka ba naawa sa katawan ko?” seryoso kong sabi.

Bigla lang siyang tumawa ng malakas. “Babe, nakakatawa itsura mo. Talagang seryosong seryoso ka ah. Hahaha. Niloloko lang kita. Promise ko ngayong gabi eh walang mangyayari.”

“Tsk.”

“Aayaw ka pa talaga eh nagugustuhan mo nga. Kaya nga tatlong beses nating nagagwa yun.”

“Pinagbibigyan lang kita.”

“Hahaha. Parang di naman. Kitang-kita ko nga na nasasarapan ka eh.”

“Talagang dapat pinag=uusapn pa yun? Tsss. Nahihiya na tuloy ako sa sarili ko.”

“Joke lang.”

Matapos ang mahabang discussion ay nakarating na rin kami sa lugar na pupuntahan namin. Pagbaba ko pa lang ng sasakyan ay lumundag na agad ang puso ko sa saya. The whole place is so amazing.

“Isn’t it wonderful?” tanong ni kieth sa akin.

“Babe, I love you!” sabi niya bigla.

“Sorry di ko maarkila ang buong lugar ha. Ayaw nila akong payagan since peak season daw.”

“Loko. Arkila ka jan. Okay lang sa akin maraming tao. As long as we are together.”

“Yun nga lang may asungot.” Sabi niya.

“Hahah. Yaan mo na.”

“Sabagay, sa kanila naman talaga dapat to, nakihati lang tayo.”

“Kitams. Hahahah.”

“Shall we?”



Inilahad niya ang kamay niya at inilahad ko naman ang kamay ko. 



Holding hands while walking, medyo matagal-tagal na rin nung huli naming ginawa ito.


Napatitig ako sa aming mga kamay. Lalong lumakas ang tibok ng puso ko nang maghawak ang kamay naming dalawa. Gusto kong maluha si di malamang dahilan. Bakit nga ba kailangan maging emosyonal ako ngayong araw?


“Babe, okay ka lang ba talaga?” nabasag ang pagmumuni-muni ko nang magsalita siya.

“Oo naman.” Sabi ko.

“Ang lamig ng kamay mo eh. Kinakabahan ka ata eh. Di naman kita aanuhin eh.” Tumigil siya nang bahagya.

“Masaya lang ako.”

“Sure ka.”

“Oo naman. Wag mo nala…”




Natigil ako sa pagsasalita nang maglapat an gaming mga labi. Isang halik ang nagpakalma sa nababagabag kong kalooban. Isang ngiti ang ibinigay niya sa akin saka kami nag patuloy na maglakad.



Hindi naman kalayuan at natanaw na naming sila Charlene. Agad siyang tumayo at sinalubong ako. “Ang tagal naman ninyo.” Sabi nito.



“Sorry medyo traffic eh.”



“Ang gwapo mo best. Talbog mo lahat ng mga tunay na lalaki dito eh.”



“Tunay na lalaki talaga?”


“Inaasar mo na naman bestfriend mo eh.” Sabi ni Jake.


“Sanay na ako jan sa babaeng yan.” Sabi ko.


“Joke lang. Oh siya enjoy the night!” sabi nito.



Akala ko yung lugar na mismo ang nagsilbing surpresa para sa akin, pero hindi pala.


Marami papala akong dapat abangan sa mga surpresa ni Kieth, at hindi lang yun, may mga bagay pala na maaring magdulot sa apagbabago ng buhay ko ngayong gabi.




(Itutuloy)


1 comment:

  1. It was just recently the I read your story and I liked it. I can feel the sentiments of your other readers because it has been almost a year now since you started. However, this is a great story and I'm excited with how events will turn out until the ending. Thanks!

    Marvs :-)

    ReplyDelete

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails