Followers

Sunday, June 30, 2013

Ang Mamaw Sa Laboratory: THE FINALE!

Written by: Tzekai


NOTE: Maraming salamat po sa lahat ng sumubaybay at sumuporta sa AMSL,kita kits po sa next story ko.

AT MARAMING SALAMAT KAY SIR MIKE FOR GIVING ME THE OPPORTUNITY ;)
Thank you po ng madaming madami sir! ;)


GRAND FINALE

Prue's POV
Kinabukasan,pag gising ko ay wala na si Kreyd,nag iwan lang sya ng note na magkita na lang kami sa school.
Hindi pa din ako kumikilos,nakahiga pa din ako at nakatingin sa salamin.
Totoo ba ito? Totoo ba ang lahat ng nangyayari sa buhay ko? Hindi pa din mawala sa isipan ko ang mga nalaman,kapatid at kakambal ko si Seiji,hindi ako tunay na anak nina Mama at Papa at itinago nila yon sa akin for 18 years! Idagdag pang nanganganib na naman ang buhay ko! Bakit ba nararanasan ko ang lahat ng ito?
Nagdesisyon na ako,kailangan kong makausap sina Mama at Papa tungkol dito,para hindi ako magkimkim ng sama ng loob sa kanila.
Bumangon na ako at dumeretso sa banyo para maligo,at ng matapos na ako ay nagbihis at bumaba na ako kahit medyo masakit pa din ang paa ko.
Kailangan matapos na ang lahat ng problema,ayoko ng pakiramdam na madaming iniisip at namimigat ang dibdib.
Naabutan ko sina Mama at Papa sa dining,si Papa nagbabasa ng news paper,si Mama nagti-tea.
"Ma,Pa, I want to talk with you" seryoso kong sabi ng makaupo, seryoso nila akong tiningnan.
"About what anak?" tanong ni Mama.
"Is it true? Ampon lang ako? Please dont lie,nagkita at nagkausap na kami ng kakambal ko" matatag kong sabi. Mahabang katahimikan ang namagitan sa amin,halatang nabigla sila sa aking tanong,nagkapalitan sila ng tingin.
"Yes its true,we're so sorry at inilihim namin sayo,we thought na hindi mo na dapat pa iyong malaman dahil masaya naman tayo at mahal ka namin" ani Mama.
"Kung mahal nyo po ako,sana noon nyo pa sinabi! Hindi yong sa iba ko pa malalaman at sa mismong kakambal ko pa!" hindi ko na maiwasang hindi lumakas ang boses.
"Makinig ka muna anak,Youre Mom is one of those women na may difficulties sa pagbubuntis,one day after ng pagsisimba namin may lumapit sa aming babae bitbit ang isang sanggol,ibinigay ka nya sa amin at sinabi ang nangyari at buong puso ka naming tinanggap dahil matagal na kaming humihiling na magkaroon ng anak,at ikaw ang katuparan non" seryosong sabi ni Papa,sa narinig ko ay agad ding nawala ang tampo ko.
Sino ba ako para magtampo at magalit? Dapat nga magpasalamat pa ako dahil itinuring nila akong sa kanila mismo.
"S-salamat po" nahihiya ko ng sabi.
"Gusto namin makilala ang kakambal mo at ang mga umampon sa kanya" pagkuway sabi ni Papa, napangiti na lamang ako dahil doon.
Ng nasa school na ako ay saka ko lang naisipang tingnan ang phone ko, ang daming missed calls at text messages.
Kagabi pa to ah? Binasa ko ang nasa pinaka taas na text.
"I need you,we need to talk,nasa parking ako" ang sabi sa text,agad akong nagpunta sa parking at nakita ko nga sya na nakasandal sa kotse nya.
"Sakay na,may importante tayong pag uusapan"
-----
Kreyd's POV
"Kreyd!" napalingon ako sa tumawag sa akin, kakapark ko pa lang.
"Huwag ka ng bumaba!" dagdag pa nito.
"Ha? Bakit? Anong meron?" taka kong tanong.
"Huwag kang mabibigla,pero nasa panganib ang buhay ni Prue,may natuklasan kami kahapon pag uwi natin,si Seiji na ang sasama at magpapaliwanag sayo,dalian nyo na!" hysterical na sabi ni Phoebe,nagtaka at kinabahan ako. Sumakay na si Seiji sa passenger's seat ng kotse ko.
"Please mag ingat kayo,kailangan mahabol nyo sila" dagdag ni Piper. Nagtataka man ay tumalima ako at pinaandar na ang sasakyan.
"Sundan natin ang kotse ni Vera,naglagay ako ng tracking device sa kotse nya na connected sa phone ko tol,malalaman natin kung nasan sila" sabi ni Seiji habang nagmamaneho ako.
"Vera? Bakit si Vera?" taka kong tanong.
"Napag alaman naming kakambal din sya ni Venus at gusto nya ipaghaganti ang kapatid nya,narinig daw sya nina Piper kagabi na nagsasalita mag isa at binabanggit nya ang paghihiganti kay Prue na ngayon daw nya gagawin" sagot ni Seiji. Gumapang ang kilabot sa buo kong katawan,hindi pwedeng mangyari to. "lumiko ka sa unang kanto tol at tumbukin mo ang NLEX" dagdag nya na agad kong sinunod.
Kaya pala parang pamilyar sa akin si Vera? Kaya pala kakaiba ang tingin ko sa kanya.
-----
Prue's POV
"San tayo pupunta at mag uusap Vera? Saka dahan dahan sa pagmamaneho,may phobia na ako sa ganyan" sabi ko kay Vera ng mapansin kong nasa Express way na kami.
"Sa impyerno,kakausapin mo si Venus,tanda mo pa ba sya? Namatay sya dahil sayo"
Nanlalaki ang matang napatingin ako sa kanya,hindi ako makapaniwala sa sinabi nya,natakot ako bigla.
"K-kilala mo si Venus?" hindi makapaniwalang sabi ko,tumawa sya ng nakakakilabot at lalo binilisan ang takbo ng kotse,napahawak ako sa upuan.Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
"Ofcourse! She's my twin sister,tanda mo ba pano sya namatay? Sa ganito din diba? At ipapadanas ko yon sayo" nanlilisik ang mga matang baling nya sa akin.
"Parang awa mo na Vera,tigilan mo to,aksidente iyon,ang mga magulang mo pinatawad kami,sana ikaw din" nagmamakaawa kong sabi,kailangan makumbinsi ko sya,alam kong mabait sya tulad ng una nyang ipinakita sa amin.
"Dahil bobo at tanga sila! Alam mo hindi ka dapat naman sa ganitong paraan mamatay,niligaw kita sa gubat,naglagay ako ng pampadulas sa hagdan pero nakaligtas ka pa din,pero sabi nga ng kambal ko,walang ginawang bading,at ang mga bading dapat mawala,lalo kana! Kaya pasensyahan na lang at ito ang huling option para sa kamatayan mo!" singhal nya sa akin. Hindi ako makapaniwala! Sya ang may gawa ng mga iyon? Pinagkatiwalaan ko pa naman sya!
"Ikaw may gawa non?"
"Oo,at ihanda mo na ang sarili mo sa kamatayan! Magsasama tayo sa impyerno! Magbabayad ka sa nangyari sa kambal ko!" aniya at itinodo ang bilis ng sasakyan.
Agad akong nag isip ng paraan,hindi pwedeng matatapos ang buhay ko sa ganito lang. Hindi totoo ang sinasabi nyang mawawala ang mga tulad ko. Dahil kung totoong walang ginawang tulad ko,bakit kami nandito at nagmamahal? Hindi ako pwedeng mamatay,madami pa akong gustong gawin.
Mabilis kong inagaw sa kanya ang manibela,gusto ko ito itigil sa isang tabi para makalabas ako,ngunit marahas nya akong binalya kaya nauntog ako sa harapan ng kotse,nakaramdam ako ng matinding hilo.
"Akala mo makakaisa ka huh?" aniya at humalakhak. Sinapak ko ang mukha nya dahilan para mabitawan nya ang manibela,hinawakan ko ito at sinubukang iliko patabi sa kalsada npunit laking gulat ko ng hawakan nya ang manibela,nag agawan kami, hanggang sa makita kong pabunggo kami sa isang puno,pilit ko pa ding iginalaw ang manibela,kasunod nun ay ang pagdilim ng paligid.
Nagmulat ako ng mata ng makaramdam ako ng matinding kirot sa ulo, pagkapit ko sa aking ulo at tiningnan ang aking kamay puro dugo ito.
Napatingin ako sa paligid,pero halos walang tao,naaamoy ko na din ang gas ng kotse. Tiningnan ko si Vera,duguan habang nakasubsob ang ulo sa manibela.
Tumingin ako sa labas,nakita ko ang kotse ni Kreyd at lumabas sya dito.
Tinanggal ko ang seat belt at binuksan na ang pinto. Palabas na sana ako ng may humablot sa akin pabalik sa loob.
"Saan ka pupunta? Hindi ka makakatakas" sabi ni Vera,halos hindi ko na sya makilala,nakakatakot na talaga sya. Pumiglas ako kahit sobrang nanghihina at nahihilo na ako ngunit hablot pa din nya ang buhok ko.
May nadinig akong nagsalita.
"Im sorry Vera"
"Bitawan mo ako!!"
Nakita kong nakalapit na si Kreyd,pumikit ako,naramdaman kong binuhat nya ako,ilang saglit pa ay nakarinig ako ng malakas na pagsabog saka ako tuluyang nilamon ng dilim.
And so tinungo ko ang fourth floor kung nasaan ang laboratory at talagang nagtayuan ang balahibo ko dahil deserted na ang fourth floor,wala ng katao tao.
Minadali ko na ang paglakad at sa wakas narating ko na ang Lab! Nasa dulong room kasi eh!

Pag pasok ko agad na sumalubong sa akin ang malamig na hangin

Ano to? Bakit bukas ang aircon? Aksayado sa kuryente ang school na to!

Ng bigla akong may marinig na ungol. Talagang nagtayuan angmga balahibo ko sa katawan!

Huh? Shit! Ano yon?

At umungol ulit ito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napasigaw na ako sa takot!

Sabi na eh! Totoong may mga kakaibang nilalang sa school pag sapit ng gabi!

"WAAAAHHH!! Tulooonggg!! May MAMAW!!" sigaw kong ganyan at napa atras,hindi ko namalayan na naatarasan ko switch ng ilaw at bumukas ito.

Lumiwanag sa buong Lab. Huh? Oo nga pala? Bakit ko kasi hindi nga agad binuksan ang ilaw pagkapasok ko pa lang?

"Ang ingay mo! Nagising tuloy ako dahil sa pag sigaw mo! At sino ang sinasabi mong Mamaw?!"

Nilingon ko ang nagsalita. At talagang napanganga ako at napakurap ng ilang beses!

Shit? Mamaw nga! Mamaw sa kagwapuhan!!

"Kasi naman akala ko Mamaw! Patay ilaw tas may uungol? Sinong hindi matatakot nun aber?" sabi ko namang ganyan,kunwari mataray ang lola nyo.

"Pinagbantay kasi ako kanina dito,nakatulog ako sa pagod" sagot naman nya.

"Huh? Bakit hindi ka ba estudyante dito?" agad kong tanong,ewan bigla ako nacurious eh.

"Working student ako dito sa school,sa pagod ko kanina sa paglilinis sa buong building ay nakatulog na pala ako habang nag babantay dito" sabi naman nya. So it means janitor sya dito sa school after ng mga class nya?

Ang unfair naman ng school nato? May mga agencies naman na pwede kuhaan ng mga janitors pero bakit estudyante pa? Sayang ang sobrang kagwapuhan ng mamaw na to kung janitor ang peg nya.

"Uhm alam mo ba san nakalagay mga test papers ni Mr.Kapritso?" tanong ko na lang para maiba usapan.

"Ayon sa may dulong table,sa tabi ng mga test tubes" aniya sabay nguso sa direksyong itinuro.

Agad ko ito tinungo at kinuha ang mga test papers.

"Ano,uhm salamat,una na ako" paalam ko sa kanya at lalabas na sana pero tinawag ako.

"Saglit lang,sabay na tayo,uuwina din ako, grabe gabi na pala" aniya at lumabas na kami at sinara na nya ang pinto
Napangiti na lang ako ng maalala ko ang unang araw ng pagkikita at pagkakakilala namin ni Kreyd.
"Mahal! Sabi ko na nga ba at nandito ka sa Lab eh!" ani Kreyd ng lumapit sakin at halikan ako.
"Wala lang,tiningnan ko lang itong Lab sa huling pagkakataon,ang sarap kasi balik balikan ng unang araw ng pagkakakilala natin" sabi ko naman at inihilig sa balikat nya ang ulo ko habang nakatayo kami sa labas ng Laboratory.
"Oo nga,ang unique ng pagkikita natin diba? Tingnan mo ngayon,ito na tayo Mahal,mag asawa na tayo,wala ng makakapag hiwalay sa atin" aniya,inakbayan ako at hinalikan sa ulo.
"Ang dami nating pinagdaanan,malungkot lang na kailangang may magbuwis ng buhay,pero ganun talaga,sana kung nasan man sina Venus at Vera,napatawad na nila tayo" sabi ko naman.
"sshhh,huwag na sabing isipin yon,kung nasan man sila alam ko nahanap na nila ang liwanag at napatawad na nila tayo,apat na taon na din ang lumipas mahal,pakawalan mo na ang guilt sa puso mo okay?"
Tama sya,apat na taon na yon,panahon na nga siguro talaga para pakawalan ko na ang guilt sa puso ko. Ngayon kakatapos nga lang ng Graduation namin at dito ako dumiretso,kumbaga huling sulyap kung san nagsimula ang lahat.
"Kahit graduation maglalampungan pa din ba kayo? Kambal hinahanap na kayo ng Mama at Papa nyo,tumawag daw si Manang na hindi daw sila magkanda ugaga ni Popoy sa mga pamangkin ko at sa pagluluto kaya dalian nyo dyan" nagulat kami sa biglang pagsingitni Seiji sa usapan namin. Nagkatinginan at humagikgik kami ni Kreyd.
"Tara na nga! May celebration pa tayo ng tropa mamayang gabi" ani Kreyd at sumunod na kami.
Tama po kayo ng nabasa,mga pamangkin ni Seiji,it means,mga anak namin ni Kreyd,ang panganay ay produkto ng Surrogacy nung 3rd year kami,si Zander,sperm ni Kreyd ang gamit at nitong 4th year sperm ko naman ang gamit sa surrogacy at si Gero ang kinalabasan,at yung isa,adopted namin si Nichie na napaka gandang bata,ang tatlong iyan ay mahal na mahal namin.
Sinong nagsabing hindi pwede magmahalan ang parehong kasarian at hindi pwedeng magka anak at lumigaya? Bakit kami ng Mamaw ko ay nakamit ang lahat ng iyon?
Masaya ako sa tinakbo ng buhay ko,ang dating simple kong buhay ay nagbago at nagkaroon ng kulay,ng dahil sa nakilala kong Mamaw sa Laboratory.
Kung tatanungin nyo kung kamusta ang tropa? Ayon going strong naman ang mga relasyon nila,alam nyo na siguro kung sino ang para kanino.
Ang kambal ko namang si Seiji ay naging close kina Mama at Papa,ganun din ako sa mga magulang nya,at ang maganda dun,close ang mga magulang namin.
"Papa! Mama!" agad na salubong samin ng dalawang taong gulang naming anak na si Zander. Kinarga agad ito ni Kreyd.
"Hows our little man?" lambing dito ni Kreyd,ang sarap lang tingnan ng mag ama.
"Okay lang po! Si Tito Popoy at Lola Manang ang nag alaga samin nina Gero at Chichi" bibong sagot nito, Chichi ang tawag nya kay Nichie.
"Oh eto na mga anak nyo,dyan na kayo para mapagpatuloy ko pagtulong sa pagluluto,ang daya nyo talaga" ani Popoy sabay abot sa akin ng natutulog na si Nichie at kay Seiji naman inabot si Gero.
"Tutunganga na lang ba kayo dyan? Asikasuhin nyo ang bisita" ani kuya Khyron na biglang sumulpot sa kung saan,isa nga pala din sya sa nagluluto,masyadong pinaghandaan itong graduation party namin.
"Haha saglit kuya,dalhin lang namin ang mga bata sa kwarto nila" sagot ni Kreyd dito.
"Nandun si Kebin,natutulog na" sabi ni kuya Khyron na ang tinutukoy ay ang 1 year old din nyang anak.
"Ah okay,sige kuya" at umakyat na kami at pinatulog muna ang mga bata. Ng makapag bihis na kami,nakita naming inaasikaso ng mga magulang namin ang mga bisita.
Ng sumapit ang gabi,nagdatingan ang tropa,kantahan,sayawan,inuman at lasingang walang humpay,sa wakas! Papasok na naman kami sa panibagong mundo.
Matapos ang party ay dumiretso na kami sa aming kwarto.
"Napagod ako,pero may gusto pa akong gawin" pilyong sabi ni Kreyd pagkahiga pa lang namin.
"Gawin mo na habang kaya ko pa sumabay,inaantok pa man din ako" nakangisi ko namang sagot sa kanya.
"Ah ganon!" at bigla syang pumatong sakin at dinilaan ang tenga ko,dun kasi ako nanlalambot talaga.
Hanggang sa napunta na nga sa mainit na pagtatalik ang aming ginawa.
Kahit lumipas na ang apat na taon,parang tulad pa din ng una ang lahat,bawat halik,bawat haplos,bawat ulos at bawat pagbitaw ng mga salita ni Kreyd kung gaano nya ako kamahal ay parang nung una lang,nagdudulot pa din ito ng kakaibang kiliti at kaligayahan sa aking pagkatao.
"Mahal na mahal kita Prue,kahit paulit ulit ko tong sabihin hindi ako magsasawa,ikaw ang gusto kong makasama hanggang sa ating pagtanda,hanggang sa mag asawa na din ang mga anak natin,hanggang sa mamuti ang buhok natin,ikaw lang,hanggang kamatayan,ikaw ang aking mamahalin" madamdaming sabi ni Kreyd ng matapos ang aming pagniniig,hindi ako nakasagot,tumagos sa puso ko ang mga sinabi nya,at hindi ko man lang namalayang naluha na pala ako,luha ng kaligayahan.
"Mahal na mahal din kita Kreyd,ikaw lang ang nag iisa sa puso ko,ikaw lang ang mamahalin ko,at ikaw lang ang Mamaw na mamahalin ko habang buhay" sagot ko at niyakap sya ng mahigpit.
Sino bang mag aakala na hahantong ang buhay ko sa ganito? Ng dahil lang sa Mamaw sa Laboratory.
WAKAS :)

Ang Mamaw Sa Laboratory Chapter 27,28,29 and chapter 30

Written by : Tzekai




CHAPTER 27
Prue's POV
"Kamusta naman friend? Na operahan ka lang hindi ka na nagparamdam" ani Paige.
"And take note girls,nag shift pa sya ng course" dagdag ni Phoebe.
"Oo nga pala,at bakit?" segunda pa ni Piper. Panay ang tanong nila pero ayaw nila ako pagsalitain,mga bruha talaga! Napansin kong may kasama pa silang isang babae,tahimik pero maganda,tiningnan ko lang ito kasi parang pamilyar sya sa akin.
"Ay! Nakalimutan naming ipakilala sayo,transferee sya,new classmate namin, si Vera, Vera meet Prue" ani Phoebe.
Nginitian ako nito at nakipag kamay. Ang weird parang may kakaiba akong naramdaman.
"Nice meeting you Vera,enjoy ka lang sa company namin,and dapat makilala mo na din ang boys" sabi ko na lang, I just shrugged the strange feeling.
"Thank you,I hope so nga" nakangiti nitong tugon.
Napatingin ako sa relo ko,malapit na ang first subject ko kaya nagpaalam na ako sa kanila.
Bakit wala pa din si Mamaw? Ang tagal naman nya?!
Pagdating ko sa room nagulat pa ako dahil ang tahimik ng lahat,inilibot ang tingin sa mga magiging kaklase namin,wala pa din si Kreyd!
Ng biglang may nagtakip ng mata ko,kilala ko agad kong sino,amoy pa lang.
"Anong eksena to Mamaw?" sabi ko habang nakalagay pa din ang mga kamay nya sa mata ko.
"Wala naman,tara" aniya at inakbayan na ako papasok sa loob ng room, I can say na naging agaw atensyon kami.
Natutuwa ako,ang sarap sa pakiramdam na ang mahal mo,asawa mo ay kaklase mo lang,pareho tuloy kami ganado mag aral. Ng dumating ang break,which is vacant naman ng tropa,nakatanggap kami ni Kreyd ng text mula kay Piper na nagsasabing pumunta daw kami sa coffee shop sa labas ng school,at ganun nga ginawa namin.
Gulat ko na lang pati si Popoy,Philip at Janssen nandun.
Nakipag manly hug agad si Kreyd sa boys at ako naman beso beso sa girls,napansin kong kasama pa din pala si Vera.
"Hi there Vera" nakangiti kong bati dito.
"Oy tol ano yan? Wedding ring?" tanong ni Philip kay Kreyd. Ngumiti lang naman si Kreyd,sa akin tuloy nalipat ang tingin ng lahat.
"Bakit?" tanong ko.
"Bruhaa kaaa! Bakit hindi mo sinabi kanina na kasal na kayo?" ani Phoebe.
"Direderetso kasi kayo magsalita,umorder na nga muna tayo para makwento na namin ni Kreyd at masimulan na din kung bakit pinatawag nyo lahat dito" sabi ko na lang.
Habang humihigop ng kanya kanya naming kaming at kumakain ng cake dinetalye namin ni Kreyd ang lahat,at dun lang sila nag congratulations,mga baliw!
"Maiba ako,ano nga ba dahilan at ipinatawag nyo kami?" ani Art.
"kasi ganito yon,nagplano kaming tatlo ng outing,lahat na naayos namin,nakapag paalam na din kami kina Dad at Mom" ani Piper.
"You mean kayong triplets?" tanong ni Paige.
"Ofcourse! Matalino kami eh,nacontact na din ni Philip ang driver ng bus" sagot ni Phoebe.
"Bus? Teka? Bakit?" tanong ko,hindi ko kasi ma gets.
"Slow mo girl? Mag a-outing tayo!" nakangiting sabi ni Piper.
"Naisip kasi naming tatlo na yun na lang hindi natin nagagawa,pwede kayong magsama ng gusto nyo isama since isasama ko si Krista" ani Philip.
Wow! Bigla ako na excite! Outing with tropa! Mukhang masaya yon!
"Kelan ba?" ani Coop.
"Pwede ba mag diving at snorkling dun sa pupuntahan? Para makapag handa na din ako" segunda ng pinsan kong si Janssen. Ramdam ko ang excitement sa aming lahat.
"Next next week pa naman,hahanap pa ako ng magandang resort" sagot ni Philip.
"Walangya! Akala ko bukas na! Kung makapag pa urgent meeting naman kayo!" natatawang sabi ni Art. Pinagtulungan tuloy namin ang triplets.
Habang masaya kaming nagkekwentuhan ay napansin ko sa gilid ng aking mga mata yung lalaking nakilala ko kanina,nakatingin sya sa akin,ang weird.

-----
2nd week of 2nd sem. Nandito ako ngayon sa isang bench malapit sa oval at hirap na hirap sagutan yung reviewer sa Math, nakakainis kasi! Kung bakit may klase si Mamaw ngayon,dapat tinutulungan nya ako dito eh.
"Fancy seeing you here" sabi ng isang boses kaya nilingon ko.
"Oy,ikaw pala! Makapag fancy seeing you here ka naman kala mo wala tayo sa iisang school" biro ko sa kanya,natawa sya at umupo sa tabi ko.
"Ano yan? Math reviewer?" aniya.
"Oo,sumasakit na nga ulo ko eh,bakit kasi sa lahat ng course ata hindi maaalis ang Math" sagot ko naman. Im not really a fan of this subject
"Patingin nga" aniya at kinuha sakin ang reviewer. "madali lang to,tara turuan kita" dagdag nya.
"Oh yes! Finally! Salamat uhm uhm.." sabi ko,patay! Nakalimutan ko pangalan nya.
"Sabi na nga ba nakalimutan mo pangalan ko,its Seiji" nakangiti nyang sabi. Ang weird,bakit ganun? Parang pakiramdam ko safe ako sa kanya? Ganun din pakiramdam ko sa asawa ko eh.
"Hehe! Pasensya na Seiji,sige turuan mo na ako"
At sa wakas nagets ko na din,hindi na siguro ako makukulelat nito sa quizz.
"Oh ayan! Ewan ko lang kung hindi mo pa maperfect yan"
"Salamat Seiji"
"Wala yon! O sige,maiwan na kita,malapit na mag start next subject ko,ingat ka palagi at saka wag ka masyado magtitiwala sa mga taong ngayon mo lang nakilala" aniya.
Huh? Bakit? Bigla ako naguluhan.
"Bakit? Kahit ikaw?" taka kong tanong. Anong ibig nyang sabihin? Kinabahan tuloy ako.
"Yup,kahit sa akin,o sige na,see you around" aniya at umalis na,sakto padating si Kreyd at nagkasalubong sila at nag manly hug. Huh? Magkakilala sila?
"Magkakilala pala kayo nun?" tanong ko kay Kreyd pagkalapit nya,humalik muna sya bago sumagot.
"Yup,kaklase ko sya sa isang subject,so pano? Tara na! Gutom na ako eh" at pinag intertwine na nya ang aming mga kamay at tumungo na kami sa cafeteria.
Hindi maalis sa isip ko ang sinabi ni Seiji. Naging malaking palaisipan sa akin yon.
Anong ibig nyang sabihin? Sino ba talaga sya?
That day kina Kreyd ako umuwi,magluluto daw kasi si Nanay at saka ipapakilala na daw samin ni kuya Khyron ang girlfriend nya.
Sabi ko hindi makaka score si Kreyd,but it turns out na ako ang hindi nakatiis,tumabi ba naman sa akin na walang saplot! Ang lakas lang manukso,at sa gabing iyon naranasan ko kay Kreyd ang iba't ibang posisyon na hindi pa namin nagawa dati,pakiramdam ko nga parang ayaw ko na matapos. Hindi ko matandaan kung ilang beses namin ginawa,basta ang tanda ko lang 4:30am na kami natapos at nakatulog.
Sabay kaming pumasok sa school,kahit na nahihirapan ako maglakad ay pinilit ko maging normal,ayokong pagtinginan ng mga tao no? Samantalang ang mamaw na to pangisingisi lang!
Pagdating sa school ay nakasalubong namin si Vera.
"Kreyd pwede ko ba mahiram si Prue?" anito ng makalapit sa amin,tiningnan ko muna si Kreyd at hinintay ang sagot nya.
"Oo ba,basta ba ibabalik mo ng buo ang asawa ko,may klase pa kasi kami Vera" nakangiting sagot ni Kreyd dito.
"Salamat! O sige na alis na kami" ani Vera at agad akong hinila,hindi man lang kami nakapag paalam ni Kreyd ng maayos sa isa't isa.
"San ba tayo pupunta Vera?" tanong ko habang papunta kami sa parking. Tumingin ako sa paligid,nahagip ng paningin ko si Seiji na nakatingin sa amin sa di kalayuan.
"Basta,sakay ka na" sagot ni Vera at binuksan ang pinto ng kotse nya. Ewan parang nakaramdam ako ng kaba at takot.


CHAPTER 28


Prue's Pov
"Vera,san ba tayo pupunta? Saka bagalan mo ang pagdrive" sabi ko,kinakabahan kasi ako sa bilis ng pagmamaneho nya,ayoko ng ma aksidente ulit.
"Kalma lang gurl,may ipapakita lang ako sayo" naka ngiti nyang sagot habang nagmamaneho.
"Okay"
Ilang saglit pa tumigil kami sa isang building,isang condo bldg,dito siguro sya tumutuloy.
"Dito ka nakatira?" tanong ko nung nasa elevator na kami,pinindot nya 9th floor.
"Yup,ayoko sa mga magulang ko eh,kaya nagsolo ako" sagot nya,naimpress naman ako bigla,napaka indipendent na nya to think na she was just 17 or 18 years old.
"Wow! Impressive! Nakakabilib ka" naka ngiti kong sabi na sinagot din nya ng ngiti.
TING!
At lumabas na kami ng elevator,konting lakad sa napakatahimik na hallway then tumigil kami sa tapat ng isang pinto,then inislide na nya ang key card nya. Pag pasok pa lang ay namangha na ako!
Babaeng babae ang interior design,Pink at white tas may mga stuff toy pa syang anime,namangha ako lalo.
"Wow! Pareho tayong mahilig sa anime Vera,sa japan pa talaga ako nagpapabili" sabi ko habang inililibot ang paningin sa paligid.
Malaki itong unit nya, pagpasok sa pinto ay sala agad ang bubungad sayo,sa right side ng sala ay mini bar then kitchen.,sa left side ng sala dun yung room nya.
"Ako umuorder pa talaga at pinapadala dito, tara sa kwarto para mapakita ko na sayo"
Sumunod ako sa kanya sa kwarto nya,then may mga kinuha syang box sa cabinet,inilapag nya sa kama nya at isa isang binuksan.
O_O
Mga two piece at swimsuit!
"Hoy Vera! Hindi ako magsusuot ng ganyan no?" agad kong sabi,umandar na naman ang pangunguna ko,tumawa lang naman sya.
"I know,gusto lang kitang kunsultahin kung alin ang bagay para kanino, kung alin dyan ang bagay kay Paige,Piper at Phoebe, you know parang thank you gift ko sa kanila para naman mas kaakit akit sila pag nag outing tayo" litanya nya habang chinecheck isa isa yung mga swimsuit.
Maging ako tiningnan ko na din,alin nga ba? Hindi naman siguro choosy ang mga impaktang yon,aba subukan nilang umarte,lulunurin ko sila sa araw ng outing,mahiya naman sila kay Vera na nag effort pa.
Pagkatapos namin magdesisyon kung alin ang para kanino,tinulungan ko na din si Vera igift wrap ito,lulubusin ko na ang kabaitan ko.
Tapos na kami sa pagbabalot ng tumawag si Kreyd,bumalik na daw ako sa school, na absent/nan na ako sa isa naming subject at sakto break na din.
"Nasan ka ba?" tanong ko habang papunta na kami sa elevator ni Vera.
"Nandito sa coffee shop,kasama ang tropa,dalian mo namimiss na kita" sagot nya,hindi ko naman mapigilang mapangiti at kiligin sa sinabi nya,napapailing na lang si Vera.
-----
Kreyd's Pov
"Ang tagal naman nila" reklamo ko,namimiss ko na kasi ang asawa ko,bakit pa kasi ako pumayag na isama sya ni Vera? Yan tuloy,absent sya sa isa naming subject! Hay!
"Kalma lang,they're getting to know each other pa no" sagot ni Phoebe. Hindi na lang ako sumagot at muli tumanaw sa labas,napansin kong naglalakad si Seiji, medyo okay kami nyan,kaklase ko sya sa isang subject. Agad akong tumayo at lumabas para tawagin sya, gusto ko din kasi malaman ang pinag usapan nila ng asawa ko.
Agad naman itong lumapit at binati ako.
"Bakit tol?"
"tara sa loob,ipapakilala kita sa tropa namin ni Prue" sagot ko at nauna ng pumasok ulit sa coffee shop,agad din naman syang sumunod
"Oh.. Sino yang gwapo mong kasama Kreyd?" ani Paige.
"Sya si Seiji,kaklase ko sa isang subject at kaibigan namin sya ng asawa ko, Seiji sila sina Paige,Art,Coop,Piper at Phoebe, may tatlo pa kaming tropa pero hindi dito nag aaral" pagpapakilala ko, agad naman nakipag kamay si Seiji sa kanila.
"Its nice meeting you all" anito at nag bow, oo nga pala,hapon tong gagong to.
"Tara at maupo ka" paanyaya ni Art dito
"Nga pala Seiji,anong pinag uusapan nyo ng asawa ko bago ako dumating?" pauna kong tanong saka humigop sa frapuccino kong wala ng lamig.
"Asawa?" parang nagtaka pa nitong tanong.
"Yup,si Prue" nakangiti kong sagot. Proud akong ipagmalaki at ipagsigawan sa buong mundo na asawa ko sya at mahal na mahal ko sya.
"Ah, I see, nilapitan ko lang at tinuruan ng konte,nagrereview kasi sya kanina ng makita ko" sagot naman nya.
"Ah.. Mahina talaga sa math yon eh" sabi ko at nagtawanan sila.
"Hala ka! Isusumbong kita! Panigurado hindi ka makaka score" natatawang pananakot ni Coop,at epektib naman dahil kinabahan ako haha!
"Huwag tol! Maawa ka!" suway ko kay Coop na tinawanan ng mga kumag. Ayaw ko kayang ma-zero hahaha! Ang pilyo ko talaga XD
"Anyways,dahil friend ka na namin Seiji,bakit hindi ka sumama sa outing next week?" pag aalok ni Piper.
"Okay lang ba? Hindi ba nakakahiya?" nahihiyang sabi ni Seiji.
"Tol,bawal ang hiya hiya sa tropang to, meron nga dito bago lang din eh,si Vera,at ayun nagbabonding sila ni Prue ngayon" sabi ko naman.
"Ganon ba? Sige sasama na ako" sabi nya.
Ano tong napapansin ko kay Seiji? May kakaiba,ang weird eh.
Ilang saglit pa dumating mag isa si Prue,ng tanungin namin kung nasan si Vera pumunta daw sa locker nito.
"Uy Seiji! Katropa ka na din? Mag ingat ka sa mga yan,mga baliw mga yan at mahahalay,samin ka lang lagi ng asawa ko didikit" puna ni Prue kay Seiji.
"Nahiya naman daw kami sa pagiging banal nyong dalawa" bara ni Art dito na ikinatawa namin,agad naman nagblush ang asawa ko dahil dun, ang cute talaga!
Sa araw na ito kina Prue ako matutulog,salitan kami, ewan ayokong hindi sya katabi sa pagtulog,nasanay na din talaga ako eh.
Katatapos lang ng aming lovemaking ng mapag usapan namin ang mga bago sa tropa.
"Alam mo,ang weird nina Seiji at Vera,pero mabait sila diba?" malambing nyang sabi habang nakaunan sa dibdib ko at nilalaro laro ng daliri nya ang isa kong nipple,hindi ko tuloy mapigilang ma arouse na naman.
"Hmmn.. Napapansin mo din pala yon? Siguro medyo nangangapa pa sila sa atin" tugon ko naman habang sinusuklay suklay ng mga daliri ko ang buhok nya.
"Baka nga" ani nya.
"Prue.. Gano mo ako kamahal" seryoso kong tanong,minsan lang kasi din kami makapag usap ng ganito.
"Mahal na mahal,hindi ko na nga masukat eh" sagot nya. Napangiti ako. Totoo naman kasi,hindi masusukat ang pagmamahal.
"Ako din,mahal na mahal kita,kaya gusto ko sanang maka round four" pilyo kong sabi na ikinahagikgik ng asawa ko.
Bumangon sya at inupuan ako.
"Let the game begin!" aniya kaya sinunggaban ko na sya ng halik.

CHAPTER 29

Prue's POV
At sa wakaaaass! Dumating na ang araw ng outing namin,friday to be exact,then by sunday uuwi na din kami.
"Popoy! Dalian mo! Baka naiihi na sa inip si Kreyd sa labas!" tawag ko kay Popoy sa labas ng kwarto nya.
Agad naman itong bumukas at lumabas na sya ng naka backpack.
"Masyado kang excited,kalma lang,hayaan mo maihi ang asawa mo kakahintay sa labas" naka ngisi nyang sagot na ikinatawa naming dalawa.
"Oy! Nadinig ko yon ah? Dalian nyo nasa labas na ng subdivision yung bus" biglang singit ni Kreyd sa tawanan namin ni Popoy,lumapit ako at hinalikan sya.
"Talagang pinangatawanan nila ang pagsundo ah?" sabi ko sabay baling kay Popoy "Tara na Poy,kung bakit kasi hindi mo sinama ang nililigawan mo"
"Busy kasi yon eh,masyadong grade concious" sagot ni Popoy,masaya ako na nakatagpo na sya ng bagong mamahalin,sana tuloy tuloy na.
"Mag iingat kayo dun! Baka madaming nagkalat na mga sea snake at dikya pati mga sea urchins! Maganda na yung nag iingat" singit ni Manang sa usapan.
"Opo Nay,wag kayo masyadong mag alala,sige po,alis na kami" paalam nito kay Manang at nag kiss pa sa noo.
"Manang,pakisabi na lang po kina Mama at Papa na naka alis na kami" paalam na din ni Kreyd dito at lumabas na kami,konting lakad lang naman eh yung gate na ng subdivision.
"Mabuti naman at dumating na kayong tatlo" salubong sa amin ni Philip habang naka akbay sa girlfriend nyang si Krista.
"Tol ayos tong mini bus nyo ah? Pang artista,parang bahay ang loob" ani Popoy na nakasilip na pala sa loob ng bus.
"Ganyan talaga para kumportable tayong lahat,tara na" at sumakay na kami,ako naman si Krista ang dinaldal ko,minsan lang kasi to sumama sa tropa,pag napipilit ni Philip.
"Kuya alis na po tayo" utos ni Philip sa driver at umandar na nga ang mini bus.
Tama si Popoy,ang ganda ng loob,para kang nasa bahay,ganito yung mga nakikita kong sasakyan ng mga artista eh.
"Nasan ang girls?" tanong ko,hindi ko pa kasi sila napapansin mula kanina.
"Dyan sa kwartong yan,nagtsitsikahan" sagot ni Janssen na prenteng nakaupo sa parang couch,naglalaro sa PSP nya.
Agad akong tumalima at pumasok sa loob,maliit lang pero kasya ang limang tao,maliit na kama din at may Tv,parang pang artista talaga.
"Andyan ka na pala,look,ang gaganda ng swimsuit,regalo samin ni Vera" salubong sakin ni Paige. Hello? Kasama kaya ako ni Vera sa pagbabalot ng mga yan.
"Ang ganda nga! Isuot nyo yan pag nagswimming na tayo" nakangisi kong sabi.
"Prue,I have a gift also para sayo,pero sa resort ko na ibibigay" naka ngiting sabi ni Vera.
"Wow! Nakakatouch! Akala ko nakalimutan mo na ako" biro ko pa. At ayun,nagdaldalan lang kami ng nagdaldalan,hanggang sa makaramdam ako ng antok kaya nagpasya na ako lumabas. Naabutan ko ang mga boys na masayang nagkekwentuhan. Napansin ko agad si Seiji kaya tinanguan ko sya at gumanti naman sya ng ngiti.
Tumabi na ako ng upo kay Kreyd at inihilig ko na ang ulo ko sa balikat nya. Pero inayos nya ang pwesto ko at ipinatong nya ang ulo ko sa lap nya. Hindi ko na kaya ang antok kaya pumikit na ako ng tuluyan habang magka intertwine ang mga kamay namin ni Kreyd.
Nagising na lang ako na parang may humalik sa labi ko,syempre,sino pa ba? Kundi ang pinaka gwapong Mamaw sa buong Universe ^o^
Bitbit ang aming mga gamit ay bumaba na kami,at namangha kaming lahat dahil white sand talaga at pino ang mga buhangin, sa may bandang kanan ay isang bahay na may dalawang palapag.
"Wow! Ang ganda dito bro" ani Coop habang inililibot ang paningin sa paligid,naunahan ako magsalita! Hmp!
"Binili to ni Papa several years ago,hindi pa sya nadedevelop pero Im sure mag e-enjoy tayong lahat" nakangiting sabi ni Philip.
"Tara dun sa Resthouse para maayos na natin ang mga gamit natin" pangunguna ni Piper. Sumunod kami,kanya kanyang kwentuhan ang tropa habang naglalakad.
At ng makapasok kami sa bahay lahat kami napa Yes! Ang sarap kaya na magtotropa kayo tas nasa iisang bahay lang.
"May apat na kwarto dito,dalawa sa baba,dalawa sa taas,yung isa si Manong driver ang mag occupied,yung isa yun yong Master's bedroom,kaya ang mga girls magkakasama sa isang kwarto,at ganun din kaming mga boys,malinaw ba guys?" paliwanag ni Philip.
"How about me?" taas kilay kong tanong,aba kalimutan daw ba ako?
"Sige sa amin ka na,mukhang hindi naman papayag ang asawa mo na hindi ka makatabi" nakangising sagot ni Philip.
"Buti alam mo" pag singit ni Kreyd na ikinatawa namin.
Nagsipasukan na kami sa kwarto at inayos ang mga gamit namin,then lumabas na kami,magpeprepare ng barbiQue sa tabing dagat. Nakaka excite! May mga kanin at ulam na daw sabi ni Phoebe,iinitin na lang.
Ayun,kahit tirik na tirik ang araw ay ganadong ganado kami. Niyaya ako nina Paige na maglibot libot daw muna sa paligid,pabayaan na daw namin na ang boys ang maghanda ng pagkain,hindi na ako nakapag paalam sa asawa ko kasi ang mga bruha excited na maglibot!
And so naglakad lakad kami habang nagkekwentuhan about sa lugar,hanggang nakarating kami sa kakahuyan.
"Bakit kaya may kakahuyan dito no? Kung ikaw titira dito Paige payag ka?" sabi ko pa,lumipas ang ilang segundo at walang sumagot, pagharap ko wala na sila. Nag freak out ako,natakot ako syempre,pano kung may mabangis na hayup na pagala gala dito sa kakahuyang ito?
Tiningnan ko ang buong paligid,pano ako napadpad dito ng hindi ko namamalayan?
Naglakad lakad ako habang tinatawag ang mga pangalan nila pero walang sumasagot. Hanggang sa napansin ko na lang na medyo nagdidilim na,gusto ko ng umiyak.
Saka ko naisipan na may cellphone nga pala,bakit hindi ko naisip kanina? Agad kong kinapa ang bulsa ko,pero sa malas,walang laman! Walang himala! Tama si Nora Aunor! Haay! Iniwan ko nga pala ang phone ko sa resthouse!
Nakaramdam na ako ng kakaibang takot kaya tumakbo na ako,bahala na san ako mapadpad basta makalabas ako sa kakahuyang ito!
PLAK!
"Ugh! Shet! Pag minamalas ka nga naman ng bongga!" natalisod pa ako. Ang sakit ng bokong bokong ko, pag angat ko ng tingin nagtayuan ang balahibo ko,may cobra sa harapan ko at handa akong tuklawin ano mang oras.
Naluha na ako sa takot,hindi ako makagalaw,nanginginig ako,at ang cobra ay bumuka pa ang magkabilang gilid ng ulo,para bang handang handa na syang sunggaban ako.
Gumapang ito palapit,umatras ako,at ng makita ko itong susugod ay napapikit na lang ako. Pero ilang segundo ang lumipas walang nangyari.
"Ayos ka lang ba? Tara na,nag aalala na sila lahat lalo na si Kreyd"
Napamulat ako ng mata at nakita ko si Seiji na may hawak na patpat.
"Seiji? S-salamat" maluha luha kong sabi,tinangka ko tumayo pero mukhang napuruhan talaga ang ankle ko.
"Ayos ka lang ba?"
"Hindi ako makatayo"

"Prue!" paglingon namin si Kreyd,nanakbo papunta sa amin. Agad syang lumuhod at niyakap ako.
"God! Nag alala ako ng sobra sayo,akala ko kung ano na nangyari" aniya at bumaling kay Seiji "Salamat tol"
"Wala yon,pero mukhang napilayan sya" sagot ni Seiji.
"Kaya mo bang tumayo?" tanong ni Kreyd,umiling ako at agad nya akong binuhat,bridal style.
Dahil sa nangyaring insedente,hindi ko na enjoy ang unang araw ng outing,lagi din ako binabantayan ni Kreyd,pero nag galit galitan ako sa kanya,ayoko kasing ng dahil sa akin ay hindi sya makapag enjoy,wala syang magawa kundi sundin ang gusto ko. Nanatili lang ako sa kwarto at nakontento na lang na pakinggan ang mga tawanan nila sa labas.
Siguro mga alas 10 na yon ng gabi ng nakaramdam ako ng uhaw,kaya pinilit kong tumayo at lumakad palabas ng kwarto,nahihirapan ako pero kinaya ko naman.
Ng nasa puno na ako ng hagdan at pababa na ay parang may naapakan akong basa kaya dumulas ako at napasigaw.
"Aaaaaahhhhh!!"
Ngunit hindi semento ang sumalo sa akin. Pagtingin ko si Seiji na nag aalala ang mukha,nakita ko pang nagsipasukan sila,nauuna si Kreyd na lumapit.
Gusto ko sana magpasalamat kay Seiji sa pagligtas sa buhay ko sa pangalawang beses ngunit nakaramdam na ako ng matinding hilo,kasunod nun ang pagdilim ng paningin ko.
Hindi ko alam kung gaano katagal ako nakatulog pero ng magising ako ay tahimik na ang lahat,tiningnan ko ang paligid ng kwarto, tulog na sina Coop,Art,Popoy at Janssen.
Nasan si Kreyd at Seiji?
Agad akong bumangon,matigas ang ulo ko eh,pinilit ko ulit maglakad at lumabas ng kwarto hanggang sa may marinig akong nag uusap, sigurado ako,ang asawa ko yon at si Seiji,sinundan ko ang mga boses,mukhang nasa terrace sila!
Maingat at dahan dahan kong tinungo ang terrace at nagtago,yung sapat lang para marinig ko ang usapan nila.
"Tol may tatanungin ako sayo,huwag ka sanang ma o-offend at huwag mo isiping nagseselos ako,tiwala naman ako sa pagmamahal sa akin ni Prue" boses iyon ni Kreyd,medyo kinabahan ako.
"Ano yon tol?"
"Bakit parang sobrang binabantayan mo si Prue? Dalawang beses mo na sya niligtas, may gusto ka ba sa kanya?" ani Kreyd. Nagsimula ng bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba.
"Dahil yon ang dapat ko gawin,ang protektahan sya,matagal na panahon ko syang hinanap tol,at sasabihin ko sayo,wala akong gusto sa kanya,ginagawa ko yon,dahil iyon ang dapat" sagot ni Seiji. Naguluhan ako. Anong ibig nyang sabihin?
"Hindi ko maintindihan,anong ibig mong sabihin?" takang tanong ni Kreyd.
"Kapatid ko sya,kakambal" sagot ni Seiji. Sa puntong iyon parang napako ako sa kinatatayuan ko. Pano nangyaring may kapatid ako at kakambal pa?
"Huh? Pano nangyari yon? Isa lang ang anak nina Mama at Papa,huwag kang ganyan tol,hindi magandang biro yan" hindi makapaniwalang sabi ni Kreyd.
"Yon ang totoo,at kailangan maprotektahan natin sya"
"Anong ibig mong sabi--"
"T-totoo ba lahat ng sinabi mo Seiji?" pag interupt ko sa usapan nila. At gulat silang napatingin sa akin,hindi siguro nila inaasahang naroon ako nakikinig.
"Prue..."

CHAPTER 30

Prue's POV
"Prue" sabay na sabi ni Kreyd at Seiji. Tinitigan ko sila. Gusto kong makita nila sa aking mata na gusto kong maipaliwanag sa akin ang katotohanan.
Bumaling ako kay Seiji. "Totoo ba lahat ng sinabi mo na narinig ko?"
Lumapit sa akin si Kreyd at inalalayan akong maka upo din sa pwesto nila. "Ngayon gusto ko marinig ang lahat lahat" sabi ko. Medyo niyakap ko pa ang sarili ko dahil sa lamig ng hanging amihan,halos alas tres na din siguro ng madaling araw. Napansin siguro ni Kreyd na giniginaw ako kaya niyakap nya ako.
"Totoo ang sinabi ko,kapatid kita at kambal tayo" sagot ni Seiji,hindi pa din ako makapaniwala na kapatid ko sya.
"Paano nangyari yon?" halos sabay naming sabi ni Kreyd.
"Naaksidente ang mga magulang natin Prue,sanggol pa tayo noon,iniwan tayo sa isang kakilala dahil importante daw ang lakad ng mga magulang natin ngunit nabangga ang jeep na sinasakyan nila,wala na din tayong ibang kamag anak at hindi din kilala ng mga kumupkop sa akin ang mga kamag anak ng magulang natin kung meron man" panimula nya,pakiramdam ko parang biglang nagbago ang pagtingin ko sa sarili ko.
"Yung pinag iwanan sa atin na kapitbahay ay sinubukan tayong ampunin pareho ngunit hindi pumayag ang asawa nya,bitbit daw nya tayong dalawa ay pumunta sya sa simbahan,may nakita daw syang mag asawa,pinoy ang babae at hapon ang lalaki,dun nya ako ibinigay,at ikaw naman ay ibinigay sa mga magulang mo ngayon" dagdag nya.
"P-pano mo nalamang ako to? Pano mo ako nahanap?" kaya siguro nung una palang ay magaan na ang loob ko sa kanya at parang safe ako pag kasama sya.
"Pinahanap ko muna ang mga magulang mo at yon nga nakita na kita,kaso nahuli ako,napahamak kana,kaya nagdesisyon akong lumipat sa school nyo para mabantayan ka,aaminin ko nung una nagulat ako na ganyan ka,pero kapatid kita,tanggap at mahal kita,iisang laman at dugo lang tayo" mahaba nyang paliwanag,hindi ko man lang namalayang tumulo na pala ang luha ko,pasimple ko itong pinunasan,I was too overwhelmed with this so much information. Hindi ko tuloy din maiwasang magdamdam kina Mama at Papa,bakit nila nilihim sa akin?
"Tol,ano naman yong sinasabi mong panganib?" singit ng asawa ko,pati ako naging interesado din. Ayoko na ng gulo,tapos na sa amin ang bangungot kasama si Venus.
"Nalaman ko ang nangyari dun sa Venus. Kaya hindi ako matahimik,alam kong hindi natapos ang kalbaryo ni Prue sa pagkamatay lang ni Venus" sagot ni Seiji. Kinilabutan ako,nakaramdam ako ng takot.
"Natatakot ako" hindi ko mapigilang isatinig ang saloobin ko.
"Huwag ka matakot,nandito ako,nandyan din ang kapatid mo,idagdag mo pa si Popoy,hindi ka namin papabayaan" ani Kreyd at hinigpitan ang yakap sakin mula sa likuran.
"Tanggap mo na ba ako bilang kapatid?" ani Seiji. Napatingin ako sa kanya,medyo naninibago ako,siguro kaya ko naman syang tanggapin,pero dapat ko ding makausap mga magulang ko.
Muli tinitigan ko si Seiji,at dun ko lang narealize na magkahawig nga kami.
"Medyo magkamukha nga kayo asawa ko" ani Kreyd.
"Oo naman,tanggap kita" sabi ko,at sa isang iglap niyakap ako ni Seiji. At ang yakap nyang yon kakaiba,para bang yakap ni Mama at Papa,parang biglang naramdaman ko sa kaibuturan ko ang lakas ng kuneksyon namin sa isa't isa,at tuluyan ko ngang natanggap,kambal nga kami.
Napag desisyunan naming tatlo na wala munang ibang makaka alam ng mga napag usapan namin. Papangatawanan daw nila ang pagiging tagapagtanggol ko,pakiramdam ko nga parang mas naging close bigla ang asawa ko at si Seiji,siguro dahil sa mga napag usapan.
Last day ng outing,pinabayaan ko lang silang mag enjoy,nandito lang ako sa isang maliit na cottage at tinatanaw silang nagkakasiyahan sa dalampasigan habang lumalantak ng special fried chicken na luto ni Kreyd,si kuya Khyron daw ang nagturo sa kanya ng recipe ng special fried chicken,pinagmayabang pa talaga.
Pero kahit papano,hindi ko maiwasang mainggit dahil nagtatampisaw sila sa dagat,gusto ko din maglangoy para makita ko na ang buntot ko,diba pag nabasa ng tubig lumalabas ang buntot ng sirena? Chos! Seriously,namamaga padin kasi ang ankle ko,kung bakit kasi sa kanang paa pa.
"Salamat ulit at natanggap mo ako kambal" ani Seiji ng makalapit.
"Paulit ulit? Anyways,wala naman ako karapatang umayaw diba?" biro ko sa kanya na ikinahagikgik nya.
"Maganda siguro kung may tawagan tayong dalawa?" nakangiti nyang sabi.
"Hmmn.. Edi kambs na lang" sabi ko naman,wala na kasi akong maisip eh.
"Hmm,pwede na yan kesa wala" sabi nya sabay tawa. Kambal ko talaga to? Wow lang ah,kaya siguro napaka ganda ko rin?! Wahihi ^o^
"Natatandaan mo yung sinabi ko sayo dati?" aniya.
"Alin? Yung huwag magtitiwala sa mga bagong nakilala even you? Well exempted ka na dun" naka ngiti kong tugon.
"Oo,lagi mo yan tandaan ah?" tango na lang naisagot ko,naalala ko kasi yung pinag usapan kagabi na baka manganib ang buhay ko.
Bago mag alas tres ay nagpack up na kami at sumakay ulit sa mini bus,nakakahinayang na hindi man lang ako nakapaglangoy,pero masaya na ako na masaya ang tropa.
Magkatabi kaming natulog sa byahe ni Kreyd,at ng makauwi sa bahay ay dun na din sya natulog pagkatapos naming ibigay ang mga pasalubong kina Mama at Papa na binili namin kanina sa daan ng mag stop over kami.
Naalimpungatan ako dahil walang tigil kaka ring ang phone ko,tingnan ko kung sino,pero dahil sobrang antok pa ako ay natulog ulit ako at niyakap ang mahimbing na natutulog na mamaw.
- Next chapter,the Finale :3

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails