Authors note..
minsan mga bagay na kailngan natin tanggapin kahit masakit kahit gaano kahirap, kahit labag pa to sa loob natin kasi pag namahal ka dapat alam mo kung paano magsakripisyo.. paano magparaya.. may mga taong tinadhanang magmahalan pero hindi tinadhanang magkasama habang buhay.. heres the chapter 43 enjoy :)
Lumipas pa ang tatlong buwan si alvin yung lagi kong kasama.. Si alvin yung nagiging dahilan ng mga ngiti ko..sya yung nagpapasaya sakin kapag malungkot ako. Si raymond? Classmate parin namin pero hindi ko na sinubukan syang kausapin o lapitan.. Hindi na ko ulit lumapit sa kanya.
Kahit minsan hindi niya na ko tiningnan kahit makasalubong kami parang hindi niya na ko nakikita parang hindi na ko nageexist sa mundo niya. Para akong hangin sa kanya.. Minsan si ate May saka yung mommy ni raymond tumatawag para kamustahin ako.. Pero bihira. Sinubukan ko naman gawin yung ginagawa ni raymond..ang umiwas.. Magpanggap na walang nakikita.. Unti unti naman ng nababawasan yung mga gabi ng pagiyak.. Yung mga gabi ng pangungulila
Tama si alvin time heals all wounds.. Nakakaya ko ng makita si raymond na hindi umiiyak. Unti unting naghihilom yung mga sugat ko.. Unti unting nawawala.. Hindi man mawala yung mga bad memories.. Pwede namang gumawa ng bago.. Mga bagong memories. Yung masasaya..yung mas masasaya.
" gagraduate na tayo!" bungad sakin ni alvin ng isang beses ako pumunta ko sa bahay nila.
" paulit ulit ka pa nga hindi halatang excited ka?" ngiti ko. " si joana masyadong busy sa boyfriend niya di na tayo naalala?" dagdag ko pa.
" anong hindi naalala?" lumingon naman ako saka nakita si joana sa likod ko kasama si jerome.
" kuya carlos?" bati sakin ni jerome na nakangiti.
" gumagwapo ka ah?"balik kong bati dito.
" syempre alam mo na kuya?" lumingon naman to kay joana.
" grabe joana ngayon ka lang napadpad dito ah?" singit ni alvin.
" syempre busy kami ng mahal ko.. Gagraduate na tayong tatlo!" saad ni joana na medjo malakas ang boses.
" oo na excited kayo!" saad ko
" parang ikaw hindi?" saad ni alvin yumakap naman to sakin.
" kayo na ba?" tanong ni joana.
" hindi pa nga eh. Hanggang yakap lang ako kaya wag ka ng mangealam joana?" saad ni alvin dito.
" tagal naman?" saad naman ni jerome.
" wag nga kayo?" saad ko.
" wait saan tayo magaaral?" tanong ni joana.
" hindi ko pa alam eh?" sagot ko.
" gusto kayo kausapin ni mommy?"
" bakit daw?" maang ni joana
" about ata sa college natin tatlo?"
" huh bakit?" tanong ko pero nagkibit lang ng balikat si alvin.
Ng gabing yun kinausap nga kami ng mommy at daddy ni alvin.. Balak nitong sagutin yung pagaaral naming tatlo sa college.. Tatangi sana kami ni joana dahil kaya naman namin pagaralin yung sarili namin pero hindi ito pumayag ang gusto nito na magkakasama parin kami ng papasukan..sa maynila na daw kami magaaral at titira sa condo na regalo ng daddy ni alvin. Sa bandang huli napapayag naman kami nito si joana naman hindi pumayag na tumira sa condo dahil hindi niya kayang hindi umuwi sa pamilya niya at malayo kay jerome.
Ito na yung chance para tuluyang kalimutan yung mga nangyare.. Magsimula ng bago.. Harapin ang bukas na wala ng luha.. Kasama si alvin...
Dumating ang graduation.. Lahat kami masayang masaya.. Tapos na din sa wakas.. Puro congratulations ang maririnig mo mula sa mga teacher at studyante.. Para sakin pagkatapos ng araw na to.. Matatapos na din yung paghihirap ko.. Physically and emotionally.. Nagagwa ko ng tanggalin sa sistema ko si raymond.. Nagagawa ko ng hindi sya bigyan ng kahit isang sulyap.. Tumatak na sa pusot isipan ko na dapat na syang kalimutan.. Ngumiti naman ako.
Kinagabihan pagkatapos ng graduation ay nagkaroon ng maliit na salo salo sa bahay nila alvin envited lahat.. Kasama yung family ko a family ni joana at ilang mga classmate namin tumagal ang kasayahan hangang hatinggabi hanggang isa isa ng nagpaalam ang mga bisita naiwanan kami ni alvin na nasa garden nila nakatingin sa langit habang nakatingin sa mga stars.
" ang ganda ng mga stars noh?" bulong ni alvin.
" yeah super ganda?" sagot ko.
" yung gift ko sayo oh?" abot ni alvin sa isang maliit na box binuksan ko naman to saka nakita ang isang singsing tumingin naman ako sa kanya. " will you marry me?" bulong nito saka kinuha yung kamay ko.
" baliw mo kasal agad bata pa natin ah?"
" joke lang ito naman busted agad ako hang sama mo talaga.?" ngiti niya.
" gift ko sayo?" abot ko ng isang maliit na box dito.
" wow may gift ka sakin?"
" oo naman noh kala mo ikaw lang." binuksan naman nito yung box at makita ang isang wrist watch..
" relo?" kunot ang noo niyang tumingin sakin alam ko kasing hindi sya nagsusuot ng relo. Ngumiti lang ako sa kanya saka kinuha ito para isuot. " hindi umaandar sira ata?"
" wait lang ito oh?" nagsimula naman umikot yung kamay ng orasan nito. " alvin ito na yung muling simula ng pagikot ng oras ko. Kasama ka.. Tayong dalawa.. Gusto ko na ibigay lahat ng oras ko sayo.. Mahal na kita alvin.. Mahal na mahal na.. " kita ko naman yung pagnganga niya.
" seryoso ka? Eh pano si raymond." ngumiti naman ako sa kanya.
" alvin wala na.. Kaya ko na.. Yung puwang niya dito sa puso ko.. Wala na.. Siguro mahal ko pa sya pero hindi na katulad ng pagmamahal ko sayo.. Mahal ko sya kasi naging part sya ng buhay ko.. Ikaw? Hindi ko na maimagine yung buhay na wala ka.. Hindi ko alam ano mangyayare kapag wala ka sa tabi ko.? "
" carlos totoo ba to? Wait pakisampal nga ako?"
" baliw mo? Totoo nga to. Ayaw mo ata eh?"
" gusto ko wait totoo na talaga to? Grabe? Seriously. Pakisampal ako please?"
" ayoko nga? Ayoko na masaktan ka" tanggi ko dito.
" sampalin mo ko please yung malakas...baka nananiginip lang ako?"
" para kang tanga alvin..?"
" sige na sampalin mo ko please?"nginitian ko naman sya saka binigyan ng isang malakas na sampal.
" carlos!!?" sigaw ng mommy ni alvin sabay naman kaming napalingon ni alvin dito. " bakit mo sinampal si alvin!?" halatang galit yung mukha nito hindi naman ako makatingin dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. agad naman tumakbo si alvin dito saka yumakap habang umiiyak.
" mommy?" saad ni alvin habang umiiyak.
" carlos hindi mo naman kailangan saktan yung anak ko.. Alam ko mahal ka niya pero yung saktan mo sya physically hindi ko na papayagan yun." hindi naman ako makatingin sa mata nito. " pwede ka ng umalis!!" saad nito saka tinuro yung gate..tumungo naman ako
" mommy kami na?" maya maya saad ni alvin kumunot naman ang noo ng mommy niya.
" huh eh bakit may sampalan?"
" hindi kasi ako makapaniwala kaya sabi ko samapalin niya ko?" lumingon naman sakin si alvin saka hinawakan yung pisnge na nasampal ko. " grabe carlos ang sakit nun tinotoo mo ah?" ngiti sakin ni alvin.
" mapilit po sya eh?" ngiti ko sa mommy ni alvin.
" kayo na talaga?" tanong ng mommy ni alvin " daddy.. Pumunta ka dito?" sigaw ng mommy ni alvin agad naman lumapit yung daddy ni alvin. " sila na?!" lumapit naman sakin si alvin saka ako niyakap.
" finally!?" saad ng daddy ni alvin ngumiti naman to sakin. " kayong dalawa gawan niyo ng paraan para mabigyan niyo ko ng apo huh yun lang hiling ko sa inyo.. I Wish the best for the both of you." dagdag pa nito.
" thanks dad..I'm so happy kasi ok lang sa inyo.. Thank you talaga mom and dad?"
" gusto ko makasal kayo sa states huh dun legal na yung same sex marriage?" saad ng mommy ni alvin.
" kasal agad agad?" sagot ni alvin na natatawa "gusto mo ba yun babe?" baling sakin ni alvin.
" grabe naman babe ka jan? Korni mo talaga" sagot ko tawanan naman sila.
" saka na yung kasal pag katapos niyo ng college ok?" saad ng daddy ni alvin.
" yes dad."
" come here?" saad ng mommy ni alvin lumapit naman kami saka kami niyakap nito at ng daddy niya..this is a new beginning.. Alvin and me.. Gagawa na kami ng bagong memories.. Mga bago at masasayang memories.. Dapat ng kalimutan yung mga bagay na dapat ng kinakalimutan.
Sa di kalayuan ay may isang pares ng mata ang tahimik na lumuluha sa gitna ng dilim..gaano man karaming luha ang pumatak hindi na maibabalik ang nakaraan.. Hindi na mauulit at hindi na pwedeng itama ang mga pagkakamali.. Isang taong patuloy na nagmamahal pero pinagkaitan na ng pagkakataon.. Dahan dahan naman itong naglakad palayo sa lugar na yun.. baon ang sakit ngkahapon..
Yehey cla na at natauhan din c carlos...tnx sa update
ReplyDeleteRandzmesia
Ow my oh my oh my and this is it!!!!...
ReplyDeletemasaya!? Naman!! After everything naging ok din sia at oo kinailangan magsakripisyo ni mond kahit labag sa kanya kahit gaano pa kasakit yun yun ang pinili niang daan and that is the consequence masakit man but he needs to accepy it and for alvin and car rhats ito yung bagong umpisa for him dapat maging masaya silang dalawa..
Author please wag mo na ibalik si raymond....alvin and carlos pa din aq....sna ndi na magtwist and story....
ReplyDeleteNapa smile din ako after chapter 43 hehehe....sana cla na plss
ReplyDeleteYehey!!! Go team carlvin!!!! Woot woot!!!!
ReplyDeleteEto ung story na naiinis ako. Dont get me wrong. The story is great pro i cant seem to side with any of carlos' love interest. Ang hirap isipin na wla nman ginawang masama either of them pro because of the circumstamces mahihirapan sila parepareho. Haist. I just think na maxadong harsh ang fate dito sa story but still a great story. I hope it would have a happy ending.
ReplyDelete