GAPANGIN MO AKO. SAKTAN MO AKO. II
Written by: Cookie Cutter (I-add ako sa Facebook)
_________________________________________________________________________________
DISCLOSURE - LATCH ft. SAM SMITH
_________________________________________________________________________________
---
Book 1: Teaser | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 I 20, 21, 22: Final Chapter | Epilogue
Teasers: Dimitri | Riza/Jonah | Corina/Jun | Gio | Gab | PM/Arthur
DISCLOSURE - LATCH ft. SAM SMITH
(Disclaimer 1: Hindi ko po pag-aari ang video at hindi ko po pag-aari ang larawan para sa kuwentong ito. For representation lang po ang mga ginagamit na materyal. Kung may hindi nagugustuhan ang paggamit ko sa mga materyal na ito, pakisabihan po ako nang matanggal agad. Maraming salamat.)
(Disclaimer 2: May materyal na sexual. Read at your own discretion.)
(Note: Pasensiya na kung matagal nakapag-post. Akala ko napost ko na tong chapter na to hanggang sa sinabi ni Kuya Jason na Chapter 6 pa daw na post ko. Paki-abangan ng next chapter sa next Monday. Mahaba naman tong chapter na to so hindi pa rin kayo lugi. Bibilisan ko na para mabilis tayo matapos. O siya.)
MARAMING SALAMAT SA MGA SUMUBAYBAY! KINA KUYA JASON, JIM, MILES GO, SA MGA NAGCOMMENT, SA MGA NAG MESSAGE SA FACEBOOK AT NAG-EMAIL. MARAMING SALAMAT SA PASENSIYA AT WALANG HANGGANG PAG-UUNAWA! <3
(Disclaimer 2: May materyal na sexual. Read at your own discretion.)
(Note: Pasensiya na kung matagal nakapag-post. Akala ko napost ko na tong chapter na to hanggang sa sinabi ni Kuya Jason na Chapter 6 pa daw na post ko. Paki-abangan ng next chapter sa next Monday. Mahaba naman tong chapter na to so hindi pa rin kayo lugi. Bibilisan ko na para mabilis tayo matapos. O siya.)
MARAMING SALAMAT SA MGA SUMUBAYBAY! KINA KUYA JASON, JIM, MILES GO, SA MGA NAGCOMMENT, SA MGA NAG MESSAGE SA FACEBOOK AT NAG-EMAIL. MARAMING SALAMAT SA PASENSIYA AT WALANG HANGGANG PAG-UUNAWA! <3
Part 1: "Sorpresa"
Chapter 7: "I own everything now."
- PM Realoso“One thing I’ve learned about life Arthur is to treasure the people around you. You’ll only have one chance to be with them. Staying behind for them is an abuse.”
---
Chapter 7
“TULONGGGGG!!!!!!” Sigaw ni Gio habang takbo ng takbo papalayo sa mga humahabol sa kanya. Dahil sa sobrang pagod, patuloy pa rin siya sa pagtakbo nang lumingon siya sa harap at napansin niyang may silhouette ng lalaki na nakatayo na tila ba nag-aabang.
Patay. Patay. May nag-aabang pa sa akin sa kabilang kanto. Tangina. Panginoon tulungan mo ako!! Sigaw ni Gio sa kanyang isip.
Maya-maya, may naapakan siyang bato habang papalapit siya sa lalaki na hindi niya naaaninag ang mukha. Di kalaunan ay sumemplang siya sa sahig, bumangga muna sa lalaki bago umuna ang mukha sa sahig.
Nandilim ang kanyang paningin habang tinitignan niya ang lalaki.
Habang nawawalan na siya ng malay-tao, isang malakas na PSSST ang kanyang narinig. Kasunod nito ang mga walang humpay na pagmumura ng mga humahabol sa kanya, hanggang sa nakarinig siya ng suntok at sapak.
Hanggang sa dumilim na ang kanyang paningin. Hindi na niya rin narinig ang mga humahabol sa kanya. Malamang naupakan na. May mga apak na papalapit siyang narinig.
“The ambulance is on the way.” Ito ang huling narinig ni Gio. Medyo nadismaya siya dahil boses ng ibang tao ang kanyang narinig.
Patay. Patay. May nag-aabang pa sa akin sa kabilang kanto. Tangina. Panginoon tulungan mo ako!! Sigaw ni Gio sa kanyang isip.
Maya-maya, may naapakan siyang bato habang papalapit siya sa lalaki na hindi niya naaaninag ang mukha. Di kalaunan ay sumemplang siya sa sahig, bumangga muna sa lalaki bago umuna ang mukha sa sahig.
Nandilim ang kanyang paningin habang tinitignan niya ang lalaki.
Habang nawawalan na siya ng malay-tao, isang malakas na PSSST ang kanyang narinig. Kasunod nito ang mga walang humpay na pagmumura ng mga humahabol sa kanya, hanggang sa nakarinig siya ng suntok at sapak.
Hanggang sa dumilim na ang kanyang paningin. Hindi na niya rin narinig ang mga humahabol sa kanya. Malamang naupakan na. May mga apak na papalapit siyang narinig.
“The ambulance is on the way.” Ito ang huling narinig ni Gio. Medyo nadismaya siya dahil boses ng ibang tao ang kanyang narinig.
Boses ng lalaking sumapak sa kanya nang minsang maghalikan sila ni PM sa coffee shop.
Boses ng amerikano.
--
Boses ng amerikano.
--
Nagising si Gio sa sunod-sunod na ingay na gawa ng ambulansya at sa mga naglalarong kulay sa kanyang paningin. Pinilit niyang buksan ang kanyang mga mata at kinusot ang mga ito. Kahit nanlalabo pa ang kanyang paningin, alam niyang hindi pa siya nakagalaw sa dating puwesto niya bago siya mawalan ng malay.
Ramdam niya rin ang sakit sa katawan gawa ng kanyang pagkadapa.
Ramdam niya rin ang sakit sa katawan gawa ng kanyang pagkadapa.
“The subject is fine. Prepare checkup.” Utos ng medic sa kanya habang inalalayan siyang makatayo.
“So far wala namang mali sa katawan mo, sir. Mabuti na lang at may tumulong kaagad sa’yo. Kung hindi, siguro nasa morgue ka na ngayon.” Iling ng medic na umalalay sa kanya papalakad sa ambulansya.
“Sino po ba ang tumulong sa akin?” Pinilit ni Gio na ayusin ang kanyang mukha sa kabila ng sakit ng katawan.
“So far wala namang mali sa katawan mo, sir. Mabuti na lang at may tumulong kaagad sa’yo. Kung hindi, siguro nasa morgue ka na ngayon.” Iling ng medic na umalalay sa kanya papalakad sa ambulansya.
“Sino po ba ang tumulong sa akin?” Pinilit ni Gio na ayusin ang kanyang mukha sa kabila ng sakit ng katawan.
“Siya po.” Turo ng medic sa sasakyan na malapit sa kanto.
“Pakitulungan na lang po ako papunta doon.” Pakisuyo ni Gio habang akay-akay siya ng medic. Munti ang mga yapak na ginawa niya hanggang sa maabot na niya ang sasakyan na tinuro ng medic.
Naka-tint pala ang bintana nito. Kinatok niya ito at dahan-dahan bumaba ang bintana. Habang bumababa ito, umaasa naman si Gio na mukha ni PM ang kanyang masilayan.
Ngunit parang hindi yata ito ang araw para sa kanya.
“Can I help you?” Diretsong tanong ng lalake habang nakatingin kay Gio.
Mistulang nanigas si Gio at magalang na lang siyang umiling. “N-Neverm-mind…” Dahan-dahan siya tumalikod nang nagsalita si Arthur.
“You expecting PM to help you out?” Pahabol ni Arthur. Nang marinig ni Gio ang pangalan ni PM, tumigil naman siya sa paglakad.
“Guts, Gio. What guts do you have? Can I have some? Hahahahaha!” Sarkastikong tawa ni Arthur. Kahit nakatalikod si Gio, nararamdaman niya ang sakit habang tumutulo na ang kanyang luha. Hindi dahil sa pang-iinsulto ni Arthur, kung hindi dahil hindi niya inakala na ang dati niyang kaibigan ang hindi pa niya masisilayan sa oras na nadisgrasya siya.
Inayos ni Gio ang kanyang postura at diretso pa ring naglakad. Tinabig niya ang medic.
“Tulungan na kita si-” Alok ng medic.
“Wag na!” Sigaw ni Gio habang pinupunasan ang kanyang luha. Tuloy-tuloy ang patak ng kanyang luha hanggang sa maabutan niya ang isang silya na nasa tapat ng isang puno.
“Pakitulungan na lang po ako papunta doon.” Pakisuyo ni Gio habang akay-akay siya ng medic. Munti ang mga yapak na ginawa niya hanggang sa maabot na niya ang sasakyan na tinuro ng medic.
Naka-tint pala ang bintana nito. Kinatok niya ito at dahan-dahan bumaba ang bintana. Habang bumababa ito, umaasa naman si Gio na mukha ni PM ang kanyang masilayan.
Ngunit parang hindi yata ito ang araw para sa kanya.
“Can I help you?” Diretsong tanong ng lalake habang nakatingin kay Gio.
Mistulang nanigas si Gio at magalang na lang siyang umiling. “N-Neverm-mind…” Dahan-dahan siya tumalikod nang nagsalita si Arthur.
“You expecting PM to help you out?” Pahabol ni Arthur. Nang marinig ni Gio ang pangalan ni PM, tumigil naman siya sa paglakad.
“Guts, Gio. What guts do you have? Can I have some? Hahahahaha!” Sarkastikong tawa ni Arthur. Kahit nakatalikod si Gio, nararamdaman niya ang sakit habang tumutulo na ang kanyang luha. Hindi dahil sa pang-iinsulto ni Arthur, kung hindi dahil hindi niya inakala na ang dati niyang kaibigan ang hindi pa niya masisilayan sa oras na nadisgrasya siya.
Inayos ni Gio ang kanyang postura at diretso pa ring naglakad. Tinabig niya ang medic.
“Tulungan na kita si-” Alok ng medic.
“Wag na!” Sigaw ni Gio habang pinupunasan ang kanyang luha. Tuloy-tuloy ang patak ng kanyang luha hanggang sa maabutan niya ang isang silya na nasa tapat ng isang puno.
Kahit iika-ika siya, napansin niya na may lalaking naninigarilyo. Matangkad, maputi, naka-office attire, matangos ang ilong, at higit sa lahat pamilyar.
“A-Angelo?!” Nanlaki ang mga lumuluhang mata ni Gio nang makita niya si PM.
Humithit lang si Angelo at bumuga ng usok, hindi pinansin si Gio. Kunot ang noo nito at mapanuri ang mata.
“Kanina ka pa ba jan? Nakita mo ba lahat? Alam mo ba lahat?” Dire-diretsong tanong ni Gio sabay pigil sa pagtatangis.
Ngumisi ng bahagya si PM at hinarap si Gio. “Oo. Nakita ko kung paano ka magsisisigaw na parang inahing katayin. I never expected that one from you.” Hithit, buga, tawa.
Nakapako lang ang mga paa ni Gio sa sahig at ginustong sapakin si PM dahil sa pagiging malamig nito.
“EH GAGO KA PALA EH! KITA MO NANG MUNTIK NA AKONG PATAYIN, NAGAWA MO PANG TUMAWA?! ANONG AKALA MO SA LAHAT NG BAGAY NA NANGYAYARI SA TAO, NAKAKATAWA?! ABNORMAL KA BA ANGELO?! DIYOS KO NAMAN!” Sigaw ni Gio habang hindi na niya mapigilan ang maiyak at niluha lahat ng lungkot.
Sarkastikong tumawa si PM. “Problema mo na yan,” cool na panimula ni PM. “Bakit? Sino bang may sabi sa’yo na magdasal ng hating-gabi? Magdadala ng sasakyan, susuot ng magagandang damit tapos sasabihin kasalanan ko bakit hindi kita tinulungan?” Lumapit si PM kay Gio at kinatok ito sa sentido.
“Kasalanan mo, panindigan mo!” sabay paulit-ulit na katok sa kanang sentido ni Gio. Binugahan niya ito ng usok sa mukha.
“PUTANG INA KA! NAPAKA-INSENSITIVE MONG TAO! GRABE KA ANGELO! ANG LAKI NA NG PINAGBAGO MO!! MALAKI BA TALAGA KASALANAN KO PARA MAGING GANITO KA SA AKIN?! PWE!” Sabay dura ni Gio sa harap ni PM. Tumalikod siya at naglakad pabalik sa mga pulis na kasalukuyang iniimbestigahan ang pangyayari.
Kahit mumuntiin ang kanyang hakbang ay pinaramdam niya kay PM na ayaw niyang makinig dito.
Nilaro lang ni PM ang kanyang ngipin gamit ang kanyang dila habang pinatay ang nag-aalab na yosi.
“Nagbago ako, Gio. Oo. Totoo iyan.” Tinapon ni PM ang patay na yosi. “Di kagaya mo, hindi pa rin natuto. Di ka na talaga natuto Gio. Walong taon na ang lumipas, sa akin mo pa rin binabaling iyang katarantaduhan mo.” Sabi ni PM sa sarili habang tinitignan si Gio.
“Ako pa rin ang may kasalanan sa mga bagay na pinaggagagawa mo. Kaso ngayon, ikaw na lang ang umiiyak.” Tumawa si PM at dumiretso sa sasakyan na kinalalagyan ni Arthur.
--
“I told you, PM. I should have beaten those guys for you. You didn’t really have to beat them.” Sabi ni Arthur habang papasok sa sasakyan si PM. Umupo siya sa driver’s seat at kinuha ang pepper spray na pinanggamit ni PM upang humina ang mga humahabol kay Gio.
“It’s okay, Art. I only got few cuts. This will go away. Did they have those guys arrested already?” Tanong ni PM kay Arthur habang tinaas ang sleeves na lalong nagpapakita sa mga maskuladong braso ni PM. Hindi naman maiwasan ni Arthur na malibugan sa angking gayuma ni PM.
“Y-Yeah…” Distracted na sagot ni Arthur. “They did. They went ahead and secured the guys in the precinct for more interrogation.”
Napansin ni PM na biglang tumalikod si Arthur at pasimpleng lumayo sa kanya.
“What’s your problem?” Tanong ni PM habang tinanggal niya ang kanyang polo-shirt dahil sa natuyong pawis sa kanyang damit.
“N-Nothing.” Iniwasan ni Arthur na mahagilap ang katawan ni PM.
Maya-maya, nang tignan ni PM ang mga mata ni Arthur sa salamin, alam na niya kung bakit umiiwas ito ng tingin.
“For goodness sake Arthur! How many times did we hook up, and you can’t even dare to look at my body?” Iritableng tanong ni PM sabay punas sa kanyang katawan gamit ang polo-shirt na kanyang tinanggal.
“I-I’m sorry PM.”
“What the fuck. You know what, just go ahead and give this to Gio.” Inabutan ni PM si Arthur ng puting sobre. Kaagad namang tinignan ni Arthur ang sobre at tumingin kay PM.
“Please?” Ngumiti si PM para makumbinsi si Arthur na ibigay ito kay Gio kaagad. Tumayo naman si Arthur at dumiretso sa pwesto kung saan nakaupo sa puno si PM kanina.
“Hey.” Malamig na bati ni Arthur nang maabutan niya si Gio. Sinuklian lang siya ni Gio ng isang inosenteng tingin na tila ba hindi interesado makinig.
Pinakita ni Arthur ang envelope na kanyang hawak-hawak kay Gio. Kinuha naman ito ni Gio at kaagad na binuksan.
“I don’t know what the content is. But I bet that’s great news.” Sarkastikong sabi ni Arthur kay Gio.
Hindi alam ni Gio ang laman ng sobre na dala-dala ni Arthur. Kahit hindi sigurado kung ano ang laman nito, inangat niya ang kanyang kamay papunta kay Arthur para kunin ang sobre.
Nang mapasakamay na niya ang sobre, dahan-dahan niyang binuksan ito at bumulaga sa kanya ang laman ng sulat:
HI! PM REALOSO JUST CHOSEN YOU TO BE ANGELO MONTEMAYOR! PLEASE REPORT DUTY NEXT WEEK, WHOLE WEEK, FOR THE CONTRACT-SIGNING, BRIEFING AND PHOTOSHOOT. I’M SORRY I ONLY HAVE FEW MONTHS HERE IN THE PHILIPPINES BUT LET’S WORK ON THIS SHIT AS FAST AS WE CAN!
TRULY,
PM REALOSO.
“A-Angelo?!” Nanlaki ang mga lumuluhang mata ni Gio nang makita niya si PM.
Humithit lang si Angelo at bumuga ng usok, hindi pinansin si Gio. Kunot ang noo nito at mapanuri ang mata.
“Kanina ka pa ba jan? Nakita mo ba lahat? Alam mo ba lahat?” Dire-diretsong tanong ni Gio sabay pigil sa pagtatangis.
Ngumisi ng bahagya si PM at hinarap si Gio. “Oo. Nakita ko kung paano ka magsisisigaw na parang inahing katayin. I never expected that one from you.” Hithit, buga, tawa.
Nakapako lang ang mga paa ni Gio sa sahig at ginustong sapakin si PM dahil sa pagiging malamig nito.
“EH GAGO KA PALA EH! KITA MO NANG MUNTIK NA AKONG PATAYIN, NAGAWA MO PANG TUMAWA?! ANONG AKALA MO SA LAHAT NG BAGAY NA NANGYAYARI SA TAO, NAKAKATAWA?! ABNORMAL KA BA ANGELO?! DIYOS KO NAMAN!” Sigaw ni Gio habang hindi na niya mapigilan ang maiyak at niluha lahat ng lungkot.
Sarkastikong tumawa si PM. “Problema mo na yan,” cool na panimula ni PM. “Bakit? Sino bang may sabi sa’yo na magdasal ng hating-gabi? Magdadala ng sasakyan, susuot ng magagandang damit tapos sasabihin kasalanan ko bakit hindi kita tinulungan?” Lumapit si PM kay Gio at kinatok ito sa sentido.
“Kasalanan mo, panindigan mo!” sabay paulit-ulit na katok sa kanang sentido ni Gio. Binugahan niya ito ng usok sa mukha.
“PUTANG INA KA! NAPAKA-INSENSITIVE MONG TAO! GRABE KA ANGELO! ANG LAKI NA NG PINAGBAGO MO!! MALAKI BA TALAGA KASALANAN KO PARA MAGING GANITO KA SA AKIN?! PWE!” Sabay dura ni Gio sa harap ni PM. Tumalikod siya at naglakad pabalik sa mga pulis na kasalukuyang iniimbestigahan ang pangyayari.
Kahit mumuntiin ang kanyang hakbang ay pinaramdam niya kay PM na ayaw niyang makinig dito.
Nilaro lang ni PM ang kanyang ngipin gamit ang kanyang dila habang pinatay ang nag-aalab na yosi.
“Nagbago ako, Gio. Oo. Totoo iyan.” Tinapon ni PM ang patay na yosi. “Di kagaya mo, hindi pa rin natuto. Di ka na talaga natuto Gio. Walong taon na ang lumipas, sa akin mo pa rin binabaling iyang katarantaduhan mo.” Sabi ni PM sa sarili habang tinitignan si Gio.
“Ako pa rin ang may kasalanan sa mga bagay na pinaggagagawa mo. Kaso ngayon, ikaw na lang ang umiiyak.” Tumawa si PM at dumiretso sa sasakyan na kinalalagyan ni Arthur.
--
“I told you, PM. I should have beaten those guys for you. You didn’t really have to beat them.” Sabi ni Arthur habang papasok sa sasakyan si PM. Umupo siya sa driver’s seat at kinuha ang pepper spray na pinanggamit ni PM upang humina ang mga humahabol kay Gio.
“It’s okay, Art. I only got few cuts. This will go away. Did they have those guys arrested already?” Tanong ni PM kay Arthur habang tinaas ang sleeves na lalong nagpapakita sa mga maskuladong braso ni PM. Hindi naman maiwasan ni Arthur na malibugan sa angking gayuma ni PM.
“Y-Yeah…” Distracted na sagot ni Arthur. “They did. They went ahead and secured the guys in the precinct for more interrogation.”
Napansin ni PM na biglang tumalikod si Arthur at pasimpleng lumayo sa kanya.
“What’s your problem?” Tanong ni PM habang tinanggal niya ang kanyang polo-shirt dahil sa natuyong pawis sa kanyang damit.
“N-Nothing.” Iniwasan ni Arthur na mahagilap ang katawan ni PM.
Maya-maya, nang tignan ni PM ang mga mata ni Arthur sa salamin, alam na niya kung bakit umiiwas ito ng tingin.
“For goodness sake Arthur! How many times did we hook up, and you can’t even dare to look at my body?” Iritableng tanong ni PM sabay punas sa kanyang katawan gamit ang polo-shirt na kanyang tinanggal.
“I-I’m sorry PM.”
“What the fuck. You know what, just go ahead and give this to Gio.” Inabutan ni PM si Arthur ng puting sobre. Kaagad namang tinignan ni Arthur ang sobre at tumingin kay PM.
“Please?” Ngumiti si PM para makumbinsi si Arthur na ibigay ito kay Gio kaagad. Tumayo naman si Arthur at dumiretso sa pwesto kung saan nakaupo sa puno si PM kanina.
“Hey.” Malamig na bati ni Arthur nang maabutan niya si Gio. Sinuklian lang siya ni Gio ng isang inosenteng tingin na tila ba hindi interesado makinig.
Pinakita ni Arthur ang envelope na kanyang hawak-hawak kay Gio. Kinuha naman ito ni Gio at kaagad na binuksan.
“I don’t know what the content is. But I bet that’s great news.” Sarkastikong sabi ni Arthur kay Gio.
Hindi alam ni Gio ang laman ng sobre na dala-dala ni Arthur. Kahit hindi sigurado kung ano ang laman nito, inangat niya ang kanyang kamay papunta kay Arthur para kunin ang sobre.
Nang mapasakamay na niya ang sobre, dahan-dahan niyang binuksan ito at bumulaga sa kanya ang laman ng sulat:
HI! PM REALOSO JUST CHOSEN YOU TO BE ANGELO MONTEMAYOR! PLEASE REPORT DUTY NEXT WEEK, WHOLE WEEK, FOR THE CONTRACT-SIGNING, BRIEFING AND PHOTOSHOOT. I’M SORRY I ONLY HAVE FEW MONTHS HERE IN THE PHILIPPINES BUT LET’S WORK ON THIS SHIT AS FAST AS WE CAN!
TRULY,
PM REALOSO.
Hindi maunawaan ni Gio ang nararamdaman sa kanyang puso. Bumugso ang mga luha mula sa kanyang mga mata at hindi mapigilan ang lungkot sa kanyang dibdib. Ni hindi nga niya alam bakit umiiyak pa siya.
Dahil kaya kahit papaano, napansin pa rin siya ng dating matalik na kaibigan?
Inangat ni Gio ang kanyang ulo at tinignan si Arthur na inip na inip siyang tinignan.
“And for your information man, I didn’t save you. PM did. You better be thankful to him.” Umiling si Arthur at tumalikod. Dumiretso na siya sa sasakyan na kinalalagyan ni PM.
“Let’s go?” Tanong ni PM kay Arthur.
“I hope that teaches him a lesson PM.” Uminom ng tubig si Arthur.
“I don’t care about him. If ever he got the job, it’s because he’s got the talent.” Ngumisi si PM habang nagbacking.
Papaandarin na niya sana ang gas nang may dabog siyang narinig sa kanyang bintana.
“ANGELO!! HINTAY!! HINTAYIN MO AKO!!!” Sigaw ni Gio habang pinipilit makakapit sa sasakyan para makuha ang pansin ni PM. Ngunit tinignan lang ni PM ang luhaang mukha ni Gio at dumiretso nang tingin sa daan.
“ANGELO PLEASE!! LUMABAS KA NAMAN!! I’M SORRYYYY!!” Sigaw ni Gio habang dahan-dahan nang nag-abante ang sasakyan ni PM.
Nang tumakbo na ang sasakyan, sinubukan ni Gio na habulin ang sasakyan. Pinilit niyang tumakbo sa kabila ng sakit ng katawan na kanyang iniinda, mapababa lang si PM sa kanyang sasakyan.
“PM PLEEEASE!!” Hindi na nakayanan ni Gio ang sakit ng paa at nadapa habang nabitawan na niya ang hawak sa sasakyan ni PM.
“PM!” Huling sigaw ni Gio habang umiiyak.
--
“Why didn’t you stop the car and listen to him?” Tanong ni Arthur kay PM. Hindi lang kumibo si PM at diretso ang tingin sa kalsada.
“One thing I’ve learned about life Arthur is to treasure the people around you. You’ll only have one chance to be with them. Staying behind for them is an abuse.” Ngumisi si PM at sarkastikong humagikgik.
Exactly my point PM. I hope one day you practice what you believe in. I hope you treasure me the same way I wanted you to. Sabi ni Arthur sa sarili habang nakatingin sa mga bahay-bahay sa mala-probinsya.
Katahimikan.
“You’re still about to make me some dinner, Art.” Seryosong tono ni PM.
“Sure, I would!” Ngumiti si Art. Hinawakan ni Arthur ang kamay ni PM na nakahawak sa kambyo. Tinignan ni Arthur ang mukha ni PM.
Nabasag ang kanyang puso nang kinuha ni PM ang kanyang kamay at nilagay sa manubela. Tila ba di pinansin ang haplos ni Art sa kanyang kamay. Natulala lang si Arthur kay PM.
In time.
--
Dahil kaya kahit papaano, napansin pa rin siya ng dating matalik na kaibigan?
Inangat ni Gio ang kanyang ulo at tinignan si Arthur na inip na inip siyang tinignan.
“And for your information man, I didn’t save you. PM did. You better be thankful to him.” Umiling si Arthur at tumalikod. Dumiretso na siya sa sasakyan na kinalalagyan ni PM.
“Let’s go?” Tanong ni PM kay Arthur.
“I hope that teaches him a lesson PM.” Uminom ng tubig si Arthur.
“I don’t care about him. If ever he got the job, it’s because he’s got the talent.” Ngumisi si PM habang nagbacking.
Papaandarin na niya sana ang gas nang may dabog siyang narinig sa kanyang bintana.
“ANGELO!! HINTAY!! HINTAYIN MO AKO!!!” Sigaw ni Gio habang pinipilit makakapit sa sasakyan para makuha ang pansin ni PM. Ngunit tinignan lang ni PM ang luhaang mukha ni Gio at dumiretso nang tingin sa daan.
“ANGELO PLEASE!! LUMABAS KA NAMAN!! I’M SORRYYYY!!” Sigaw ni Gio habang dahan-dahan nang nag-abante ang sasakyan ni PM.
Nang tumakbo na ang sasakyan, sinubukan ni Gio na habulin ang sasakyan. Pinilit niyang tumakbo sa kabila ng sakit ng katawan na kanyang iniinda, mapababa lang si PM sa kanyang sasakyan.
“PM PLEEEASE!!” Hindi na nakayanan ni Gio ang sakit ng paa at nadapa habang nabitawan na niya ang hawak sa sasakyan ni PM.
“PM!” Huling sigaw ni Gio habang umiiyak.
--
“Why didn’t you stop the car and listen to him?” Tanong ni Arthur kay PM. Hindi lang kumibo si PM at diretso ang tingin sa kalsada.
“One thing I’ve learned about life Arthur is to treasure the people around you. You’ll only have one chance to be with them. Staying behind for them is an abuse.” Ngumisi si PM at sarkastikong humagikgik.
Exactly my point PM. I hope one day you practice what you believe in. I hope you treasure me the same way I wanted you to. Sabi ni Arthur sa sarili habang nakatingin sa mga bahay-bahay sa mala-probinsya.
Katahimikan.
“You’re still about to make me some dinner, Art.” Seryosong tono ni PM.
“Sure, I would!” Ngumiti si Art. Hinawakan ni Arthur ang kamay ni PM na nakahawak sa kambyo. Tinignan ni Arthur ang mukha ni PM.
Nabasag ang kanyang puso nang kinuha ni PM ang kanyang kamay at nilagay sa manubela. Tila ba di pinansin ang haplos ni Art sa kanyang kamay. Natulala lang si Arthur kay PM.
In time.
--
“Ladies and gentlemen! The girl group that will shake the world! Creamiest of the crop! Auditions held two weeks ago, two weeks training, and well-polished and managed by media corporate duo PM Realoso and Arthur Boyd. No further adieu, Alpha Female!”
(DJ IS MINE - WONDER GIRLS)
(Note: Wala na akong makitang matino eh huhu. For representation only.)
“Tangina.” Mura ni Corina habang napatigil sa pagkain.
“Tangina! Shit! Laurel!!! LAUREL!!!” Sigaw ni Corina. Agad agad namang pumasok si Laurel sa opisina ni Corina.
“Ihanda mo ang sasakyan! Pupunta tayo ng NGC!” Utos ni Corina. Tumango si Laurel at kaagad na tinawag ang kanilang driver.
“Hinahamon talaga ako ng baklang ito! Putang ina niya! Hindi pa talaga siya natauhan sa hayop na humamon sa kanya at eto na naman siya, manggugulo?! Ha ha, tingnan natin ngayon kung sino ang mananalo!” Pinatay ni Corina ang telebisyon habang kinuha ang kanyang sweater at lumabas patungo sa parking garage.
Mahigit ilang minuto ay nakarating na sila sa NGC. Kaagad na lumabas ng sasakyan si Corina at pumasok sa NGC.
“Good noon, Ma’am Salviejo!” Bati ng guard na di pinansin ni Corina. Dire-diretso lang siya papasok hanggang sa napadaan siya sa cafeteria ng kumpanya kung saan napansin niya ang kanyang asawa.
Galit na galit ang mukha ni Corina at nagngingitngit sa inip. Kaagad na tumayo si Dimitri at sinalubong si Corina.
“Hi babe! Lunch tay-” Sabay kapit kay Corina ngunit winakli ni Corina ang hawak kay Dimitri at tinulak niya ito.
“May kasalanan ka sa akin! Hindi ko mapapatawad ang mga pinaggagagawa niyo sa akin!” Naglakad ulit si Corina hanggang sa naabutan na niya ang studio lineups.
“Corina, ano bang problema mo babe?” Pagpapaamo ni Dimitri kay Corina ngunit hindi nagpaawat ang huli.
“Tangina! Shit! Laurel!!! LAUREL!!!” Sigaw ni Corina. Agad agad namang pumasok si Laurel sa opisina ni Corina.
“Ihanda mo ang sasakyan! Pupunta tayo ng NGC!” Utos ni Corina. Tumango si Laurel at kaagad na tinawag ang kanilang driver.
“Hinahamon talaga ako ng baklang ito! Putang ina niya! Hindi pa talaga siya natauhan sa hayop na humamon sa kanya at eto na naman siya, manggugulo?! Ha ha, tingnan natin ngayon kung sino ang mananalo!” Pinatay ni Corina ang telebisyon habang kinuha ang kanyang sweater at lumabas patungo sa parking garage.
Mahigit ilang minuto ay nakarating na sila sa NGC. Kaagad na lumabas ng sasakyan si Corina at pumasok sa NGC.
“Good noon, Ma’am Salviejo!” Bati ng guard na di pinansin ni Corina. Dire-diretso lang siya papasok hanggang sa napadaan siya sa cafeteria ng kumpanya kung saan napansin niya ang kanyang asawa.
Galit na galit ang mukha ni Corina at nagngingitngit sa inip. Kaagad na tumayo si Dimitri at sinalubong si Corina.
“Hi babe! Lunch tay-” Sabay kapit kay Corina ngunit winakli ni Corina ang hawak kay Dimitri at tinulak niya ito.
“May kasalanan ka sa akin! Hindi ko mapapatawad ang mga pinaggagagawa niyo sa akin!” Naglakad ulit si Corina hanggang sa naabutan na niya ang studio lineups.
“Corina, ano bang problema mo babe?” Pagpapaamo ni Dimitri kay Corina ngunit hindi nagpaawat ang huli.
“Good noon ma’am, hanap natin?” Tanong ng guard kay Corina.
“Saan ba ang Music Popping ngayon?”
“Studio 12 po ma’am.”
“Saan ba ang Music Popping ngayon?”
“Studio 12 po ma’am.”
“Okay, thank you!” sarkastikong pasasalamat ni Corina. Sinugod niya ang studio 12 nang mapansin niyang hindi na ang Alpha Female ang nagpeperform.
“Corina? Bakit andito ka sa studio 12?”
Sinampal ni Corina si Dimitri.
“Tangina ka Dimitri! Ano bang ginagawa mo para matigilan yung baklang iyon para ma-launch niya ang girl group niya?! HA?! Hinayaan mo ba siya?!” Nagulat si Dimitri sa lakas ng sampal na ginawad ni Corina sa kanya.
“Hindi kasi bab-”
“‘Hindi-kasi-babe-’ mo yang mukha mo! Alam mo bang hihirap tayo sa kagaguhan ng punyetang baklang iyon? Hindi mo ba napapansin na pinapahirapan niya ako kasi ginagantihan niya ako dahil nakuha kita Dimitri?! Hindi mo ba napapansin na dahan-dahan niyang inaalis kung anong meron ako?! Itong kumpanya ko, ikaw! At ikaw, anong ginagawa mo?! WALA!” Tulak ni Corina kay Dimitri. Napaatras naman si Dimitri sa ginawa ni Corina.
“Teka lang Corina, wag ka namang manggulo-” Pilit na inawat ni Dimitri si Corina sa pagsugod kay PM.
“BITAWAN MO AKO!” Wakli ni Corina sa paghawak ni Dimitri.
“Kuya, saan po ba ang opisina ni PM Realoso?” Tanong ni Corina sa janitor.
“Nasa top floor po. Liko ka lang sa kaliwa, at transparent glass lang po iyong opisina niya kaya mabilis niyo lang po itong makikita.”
“Thank you.” Diretso si Corina sa elevator habang kinukumbinsi siya ni Dimitri na tumigil na.
“Please naman Corina, wag naman ganit-”
“Gagawin ko ang hindi mo pa ginawa Dimitri! Kung walang gagawa nito, sa kangkungan ang bagsak nating dalawa!” Nanlilisik ang kanyang mga mata hanggang sa natunton na niya ang opisina ni PM.
Diretso siyang pumasok at nakita niya ang anim na magagandang babae na malamang ang Alpha Female, isang manager, at isang Amerikano.
“HOY BAKLA!” Lumapit si Corina sabay swipe sa lahat ng bagay na nasa mesa ni PM. Nahulog lahat ng gamit sa sahig.
Nagulat naman ang lahat ng mga nasa loob sa ginawa ni Corina. Tumingala lang si PM at nginitian si Corina.
“Hi Corina! How can I help you?” Tumayo si PM at ngumiti.
“Hinahamon mo ba ako Angelo?! Akala mo ba uurungan kita?!” Hinampas ni Corina si PM sa dibdib.
Tinignan lang ni PM ang kamay na tumama sa kanyang dibdib.
“I don’t know what you’re talking about?” Umiling si PM sabay inosenteng ngiti.
“PLASTIK! PUTANG INA KA! ANONG TAWAG MO SA KANILA?!” Tumalikod si Corina sabay turo sa mga magagandang babae ng Alpha Female. Gulat na gulat ang mga babae sa hindi maawat na init ng ulo ni Corina.
“Dalawang linggo lang silang trained tapos may libre pang exposure sa Music Popping?! May album pa?! Hanep ha! Ilang milyon ba ang kaagad winithdraw ni Grandyaryo para sa’yo? Para sirain mo ako?! Siguro magkasabwat kayong dalawa para patumbahin niyo ako, ano?!”
“Ma’am, you have to calm down-” Pagpigil ni Arthur kay Corina.
“Wag mo akong hawakan kano!” Wakli ni Corina sa kamay ni Arthur.
“It’s okay, Arthur. Everybody, out!” Kaagad na lumabas ang Alpha Female, ang manager, at si Arthur sa loob ng opisina. Naiwan si Dimitri sa loob.
Tinignan ni PM si Dimitri mata sa mata. “I said, everyone, out!”
“Pero-”
“Di mo ba narinig ang sabi ng bakla? Lumabas ka sabi Dimitri! LABAS!” Sigaw ni Corina. Kaagad namang sinunod ni Dimitri ang utos ni Corina.
Nang makalabas na si Dimitri, nagsalita na si Corina.
“Start explaining.” Utos ni Corina habang hinampas ang mesa ni PM.
Umupo lang si PM sa kanyang upuan at nilaro ang kanyang kamay.
“I don’t have to.” Ngumiti si PM at pinatong ang mga paa sa mesa. Kinuha niya ang baso ng kape at iinumin sana ito nang kinuha ni Corina ang tasa at nilapag sa mesa.
“May kausap ka!” Sabay sampal ni Corina kay PM.
Naiwan ang mukha ni PM sa kanan at dahan-dahan lumingon kay Corina.
“Hindi ako masyadong pumapatol sa babae, kanina pa kita pinagpapasensiyahan at dahil gusto mo talaga akong lumaban, hala sige magpainit ka muna!” Kinuha ni PM ang mainit na baso ng kape at binuhos ang laman nito sa mukha ni Corina.
Napasigaw si Corina sa mainit na temperatura na tumalsik sa kanyang mukha.
“GAGO KA!” Sigaw ni Corina habang pinupunasan ang mukha para matanggal ang init ng kape.
“You asked for it.” Mapanghamon na sabi ni PM sabay sampal sa mukha ni Corina at sipa sa tiyan nito, dahilan para mapaupo sa sahig si Corina.
Ramdam ni Corina ang tadyak sa kanyang tiyan at init ng kanyang mukha.
“Ang tapang tapang mo na ngayon bakla ah? Bakit, akala mo di ko napapansin ang panghahamon mo sa akin? Akala mo di mo napapansin ang paglalandi mo sa asawa ko?!” Dahan-dahan tumayo si Corina at paikang tumayo.
Tumayo naman si PM at nilapitan si Corina.
“Ay? You mean yung asawa mong nasa labas na hindi ka man lang tinulungan pagkatapos kitang tadyakan at buhusan ng kape? Yung asawa mong walang malasakit sa’yo kung hindi nakatingin lang sa’yong nagdurusa?”
Napalingon kaagad si Corina kay Dimitri na nasa labas ng opisina ni PM.
“Haha! Asawa pa ba ang tawag mo sa kanya Corina? Iyan ba ang asawang pinagyayabang mo sa akin ngayon? Iyan ba ang asawang pinaglalaban mo? Ano pa?” Ngumisi si PM.
“E dahil sa’yo! Nilalandi mo! Kung lalayuan mo lang sana kami, wala sana tayong magiging problema!”
“Eh wala naman talaga tayong problema eh? Ikaw lang naman ang gumagawa ng sariling problema mo! Bakit mo ba pinagtutulakan na nilalandi ko ang asawa mo? Bakit mo sinasabing ako ang may kasalanan bakit medyo malamig na ang asawa mo sa’yo ngayon? Do you mean mas masarap ako sa’yo dahil ako ang dahilan ng walang kwentang relasyon niyo? Sinasabi mo bang nahuhulog saken si Dimitri dahil nilalandi ko siya, ganon?”
“Well you should know Corina, hindi pa nga ako lumalandi. Wala akong pakialam sa inyong dalawa. Pero kung sinasabi mong matabang na ang asawa mo sa’yo, at hindi ko pa siya nilalandi… think about paano kung nilalandi ko na siya? Siguro hihiwalayan ka na niya.”
“May anak siya sa akin!” Sigaw ni Corina.
“So? Bakit ka insecure sa akin? Bakit ka insecure sa mga hakbang ko? Bakit insecure ka sa Alpha Female?”
“Pinahihirapan mo ako!”
“Nope. We are not on the same level, Corina. My project girl group is perfect with international standards. Yours… well, so explains bakit humihirap ka.”
Malalalim ang hininga ni Corina habang nakatingin kay PM.
“Oh, one more thing Corina!” Kinuha niya ang office phone at tinawagan ang kanyang secretary.
“Pakidala dito ng mga contracts ni Miss Salviejo, please.” Sabay soli sa telepono sa kanyang mesa. Bumalik siya sa kanyang upuan at pinatong ang dalawang paa sa mesa.
Nang papalapit na ang secretary ni PM, kaagad siyang umayos ng upo. Pumasok na sa loob ng opisina ang kanyang secretary at pinasa kay Corina ang mga folders na dala ni Corina.
“Pakibuksan ng unang folder please.” Sabi ni PM. Sinunod naman ni Corina.
“Ano ‘to?” Gulat na tanong ni Corina?
“Well, kung bobo nga naman. Nag-expire na ang contract mo Corina. Hindi na pwede ang free ride dito. Kaya nga hindi pinaperform yung THE GIRLS (grupo ni Corina) sa Music Popping, di ba? Kasi, hindi na pwede ang free ride!”
“Eh yung Alpha Female?” Panghamon ni Corina.
“Corina? Bakit andito ka sa studio 12?”
Sinampal ni Corina si Dimitri.
“Tangina ka Dimitri! Ano bang ginagawa mo para matigilan yung baklang iyon para ma-launch niya ang girl group niya?! HA?! Hinayaan mo ba siya?!” Nagulat si Dimitri sa lakas ng sampal na ginawad ni Corina sa kanya.
“Hindi kasi bab-”
“‘Hindi-kasi-babe-’ mo yang mukha mo! Alam mo bang hihirap tayo sa kagaguhan ng punyetang baklang iyon? Hindi mo ba napapansin na pinapahirapan niya ako kasi ginagantihan niya ako dahil nakuha kita Dimitri?! Hindi mo ba napapansin na dahan-dahan niyang inaalis kung anong meron ako?! Itong kumpanya ko, ikaw! At ikaw, anong ginagawa mo?! WALA!” Tulak ni Corina kay Dimitri. Napaatras naman si Dimitri sa ginawa ni Corina.
“Teka lang Corina, wag ka namang manggulo-” Pilit na inawat ni Dimitri si Corina sa pagsugod kay PM.
“BITAWAN MO AKO!” Wakli ni Corina sa paghawak ni Dimitri.
“Kuya, saan po ba ang opisina ni PM Realoso?” Tanong ni Corina sa janitor.
“Nasa top floor po. Liko ka lang sa kaliwa, at transparent glass lang po iyong opisina niya kaya mabilis niyo lang po itong makikita.”
“Thank you.” Diretso si Corina sa elevator habang kinukumbinsi siya ni Dimitri na tumigil na.
“Please naman Corina, wag naman ganit-”
“Gagawin ko ang hindi mo pa ginawa Dimitri! Kung walang gagawa nito, sa kangkungan ang bagsak nating dalawa!” Nanlilisik ang kanyang mga mata hanggang sa natunton na niya ang opisina ni PM.
Diretso siyang pumasok at nakita niya ang anim na magagandang babae na malamang ang Alpha Female, isang manager, at isang Amerikano.
“HOY BAKLA!” Lumapit si Corina sabay swipe sa lahat ng bagay na nasa mesa ni PM. Nahulog lahat ng gamit sa sahig.
Nagulat naman ang lahat ng mga nasa loob sa ginawa ni Corina. Tumingala lang si PM at nginitian si Corina.
“Hi Corina! How can I help you?” Tumayo si PM at ngumiti.
“Hinahamon mo ba ako Angelo?! Akala mo ba uurungan kita?!” Hinampas ni Corina si PM sa dibdib.
Tinignan lang ni PM ang kamay na tumama sa kanyang dibdib.
“I don’t know what you’re talking about?” Umiling si PM sabay inosenteng ngiti.
“PLASTIK! PUTANG INA KA! ANONG TAWAG MO SA KANILA?!” Tumalikod si Corina sabay turo sa mga magagandang babae ng Alpha Female. Gulat na gulat ang mga babae sa hindi maawat na init ng ulo ni Corina.
“Dalawang linggo lang silang trained tapos may libre pang exposure sa Music Popping?! May album pa?! Hanep ha! Ilang milyon ba ang kaagad winithdraw ni Grandyaryo para sa’yo? Para sirain mo ako?! Siguro magkasabwat kayong dalawa para patumbahin niyo ako, ano?!”
“Ma’am, you have to calm down-” Pagpigil ni Arthur kay Corina.
“Wag mo akong hawakan kano!” Wakli ni Corina sa kamay ni Arthur.
“It’s okay, Arthur. Everybody, out!” Kaagad na lumabas ang Alpha Female, ang manager, at si Arthur sa loob ng opisina. Naiwan si Dimitri sa loob.
Tinignan ni PM si Dimitri mata sa mata. “I said, everyone, out!”
“Pero-”
“Di mo ba narinig ang sabi ng bakla? Lumabas ka sabi Dimitri! LABAS!” Sigaw ni Corina. Kaagad namang sinunod ni Dimitri ang utos ni Corina.
Nang makalabas na si Dimitri, nagsalita na si Corina.
“Start explaining.” Utos ni Corina habang hinampas ang mesa ni PM.
Umupo lang si PM sa kanyang upuan at nilaro ang kanyang kamay.
“I don’t have to.” Ngumiti si PM at pinatong ang mga paa sa mesa. Kinuha niya ang baso ng kape at iinumin sana ito nang kinuha ni Corina ang tasa at nilapag sa mesa.
“May kausap ka!” Sabay sampal ni Corina kay PM.
Naiwan ang mukha ni PM sa kanan at dahan-dahan lumingon kay Corina.
“Hindi ako masyadong pumapatol sa babae, kanina pa kita pinagpapasensiyahan at dahil gusto mo talaga akong lumaban, hala sige magpainit ka muna!” Kinuha ni PM ang mainit na baso ng kape at binuhos ang laman nito sa mukha ni Corina.
Napasigaw si Corina sa mainit na temperatura na tumalsik sa kanyang mukha.
“GAGO KA!” Sigaw ni Corina habang pinupunasan ang mukha para matanggal ang init ng kape.
“You asked for it.” Mapanghamon na sabi ni PM sabay sampal sa mukha ni Corina at sipa sa tiyan nito, dahilan para mapaupo sa sahig si Corina.
Ramdam ni Corina ang tadyak sa kanyang tiyan at init ng kanyang mukha.
“Ang tapang tapang mo na ngayon bakla ah? Bakit, akala mo di ko napapansin ang panghahamon mo sa akin? Akala mo di mo napapansin ang paglalandi mo sa asawa ko?!” Dahan-dahan tumayo si Corina at paikang tumayo.
Tumayo naman si PM at nilapitan si Corina.
“Ay? You mean yung asawa mong nasa labas na hindi ka man lang tinulungan pagkatapos kitang tadyakan at buhusan ng kape? Yung asawa mong walang malasakit sa’yo kung hindi nakatingin lang sa’yong nagdurusa?”
Napalingon kaagad si Corina kay Dimitri na nasa labas ng opisina ni PM.
“Haha! Asawa pa ba ang tawag mo sa kanya Corina? Iyan ba ang asawang pinagyayabang mo sa akin ngayon? Iyan ba ang asawang pinaglalaban mo? Ano pa?” Ngumisi si PM.
“E dahil sa’yo! Nilalandi mo! Kung lalayuan mo lang sana kami, wala sana tayong magiging problema!”
“Eh wala naman talaga tayong problema eh? Ikaw lang naman ang gumagawa ng sariling problema mo! Bakit mo ba pinagtutulakan na nilalandi ko ang asawa mo? Bakit mo sinasabing ako ang may kasalanan bakit medyo malamig na ang asawa mo sa’yo ngayon? Do you mean mas masarap ako sa’yo dahil ako ang dahilan ng walang kwentang relasyon niyo? Sinasabi mo bang nahuhulog saken si Dimitri dahil nilalandi ko siya, ganon?”
“Well you should know Corina, hindi pa nga ako lumalandi. Wala akong pakialam sa inyong dalawa. Pero kung sinasabi mong matabang na ang asawa mo sa’yo, at hindi ko pa siya nilalandi… think about paano kung nilalandi ko na siya? Siguro hihiwalayan ka na niya.”
“May anak siya sa akin!” Sigaw ni Corina.
“So? Bakit ka insecure sa akin? Bakit ka insecure sa mga hakbang ko? Bakit insecure ka sa Alpha Female?”
“Pinahihirapan mo ako!”
“Nope. We are not on the same level, Corina. My project girl group is perfect with international standards. Yours… well, so explains bakit humihirap ka.”
Malalalim ang hininga ni Corina habang nakatingin kay PM.
“Oh, one more thing Corina!” Kinuha niya ang office phone at tinawagan ang kanyang secretary.
“Pakidala dito ng mga contracts ni Miss Salviejo, please.” Sabay soli sa telepono sa kanyang mesa. Bumalik siya sa kanyang upuan at pinatong ang dalawang paa sa mesa.
Nang papalapit na ang secretary ni PM, kaagad siyang umayos ng upo. Pumasok na sa loob ng opisina ang kanyang secretary at pinasa kay Corina ang mga folders na dala ni Corina.
“Pakibuksan ng unang folder please.” Sabi ni PM. Sinunod naman ni Corina.
“Ano ‘to?” Gulat na tanong ni Corina?
“Well, kung bobo nga naman. Nag-expire na ang contract mo Corina. Hindi na pwede ang free ride dito. Kaya nga hindi pinaperform yung THE GIRLS (grupo ni Corina) sa Music Popping, di ba? Kasi, hindi na pwede ang free ride!”
“Eh yung Alpha Female?” Panghamon ni Corina.
“Well, I’m one of the owners now. Wala ba akong karapatan sa sariling station ko? Bakit? Sa tingin mo owner ka?”
“Si Dimitri-”
“As far as I’ve known, Dimitri AND Jun Salviejo have big share. Hindi Dimitri AND Corina.”
“Conjugal ownership?”
“Nope, doesn’t qualify. Dimitri named the share to himself in partnership with his father. Kung pag-aari niya lang ang company mo, edi sana pwede pang free ride. But, wala siyang share sa kumpanya mo eh. So, wala ka nang free ride. Please open the next file.” Binuksan naman ni Corina ang kasunod na folder at mas nagulat siya sa kanyang nakita.
“Corina, you have to pay the next broadcast fee. Iyan ang mga packages. P 50,000 for one minute, P 150,000 for two minute-broadcast, P 300,000 for three-minute song ng THE GIRLS.”
“Sinasadya mo ito Angelo!”
“I know. Alam ko naman na mukhang pera kang gaga ka eh. So it’s either you pay, or go to other station and promote. Dun ka sa company ni Gab… which I doubt may free ride dun, or even affordable advertising fee. Alam ko naman kung gaano kagalit si Gab sa inyo. So, sa top two stations, wala kang mapapala. Kahit dun ka pa sa mga puchu puchu na mga station, I doubt kung affordable lang iyong sa kanila. So, Corina. Make your choice?”
Nanigas si Corina sa galit at frustration. Napako ang kanyang tingin sa mga files na hawak niya. Tumingin siya kay PM na puno ng galit at pinunit ang mga folders at files sa harap ni PM.
“I SWEAR PM! PAGBABAYARAN MO ITO!!”
Lumapit si PM sa pintuan at tinawag si Arthur. Nang nasa loob na si Arthur, nagsalita si PM: “You may now go out, Corina. Arthur, she needs help.” Ngumisi si PM kay Corina. Hinawakan na ni Arthur ang braso ni Corina nang iwasan ito ni Corina.
“KAYA KO NA!” Sigaw niya kay Arthur. Diretsong lumabas ng opisina si Corina at naglakad pababa. Sumunod naman si Dimitri sa kanya.
“Sabi ko na sa’yo, di ka na sana sumugod!” Sabi ni Dimitri habang sinusundan si Corina.
Tumalikod si Corina at sinampal si Dimitri. Napatigil si Dimitri sa ginawa ni Corina kahit ilang beses na siyang nasampal nito.
“Wala kang kwenta.” Tahimik na sabi ni Corina habang lumuha siya. Tumalikod na si Corina at tinuloy ang paglalakad.
Hindi na sumunod si Dimitri kay Corina.
Samantalang mula sa malayo, pinapanood ni PM si Corinang umalis na may ngisi sa mukha.
“Serves her right. Inside, girls.” Anyaya ni Ashley sa iba pang miyembro ng Alpha Female.
Napako naman ang mga paa ni Dimitri at hindi makagalaw.
--
“Anak, gising na.” Tinapik ni Criselda si Gio na mahimbing na nakatulog. Nang makagising na, kinusot ni Gio ang kanyang mga mata at humikab.
“Masakit pa ba ang katawan mo anak?” Tanong ni Criselda habang inalalayan si Gio na makaupo.
Nang makaupo na si Gio at makabangon mula sa pagkakahiga, nagflashback sa kanyang isip ang sinabi ni Arthur sa kanya.
“Si Dimitri-”
“As far as I’ve known, Dimitri AND Jun Salviejo have big share. Hindi Dimitri AND Corina.”
“Conjugal ownership?”
“Nope, doesn’t qualify. Dimitri named the share to himself in partnership with his father. Kung pag-aari niya lang ang company mo, edi sana pwede pang free ride. But, wala siyang share sa kumpanya mo eh. So, wala ka nang free ride. Please open the next file.” Binuksan naman ni Corina ang kasunod na folder at mas nagulat siya sa kanyang nakita.
“Corina, you have to pay the next broadcast fee. Iyan ang mga packages. P 50,000 for one minute, P 150,000 for two minute-broadcast, P 300,000 for three-minute song ng THE GIRLS.”
“Sinasadya mo ito Angelo!”
“I know. Alam ko naman na mukhang pera kang gaga ka eh. So it’s either you pay, or go to other station and promote. Dun ka sa company ni Gab… which I doubt may free ride dun, or even affordable advertising fee. Alam ko naman kung gaano kagalit si Gab sa inyo. So, sa top two stations, wala kang mapapala. Kahit dun ka pa sa mga puchu puchu na mga station, I doubt kung affordable lang iyong sa kanila. So, Corina. Make your choice?”
Nanigas si Corina sa galit at frustration. Napako ang kanyang tingin sa mga files na hawak niya. Tumingin siya kay PM na puno ng galit at pinunit ang mga folders at files sa harap ni PM.
“I SWEAR PM! PAGBABAYARAN MO ITO!!”
Lumapit si PM sa pintuan at tinawag si Arthur. Nang nasa loob na si Arthur, nagsalita si PM: “You may now go out, Corina. Arthur, she needs help.” Ngumisi si PM kay Corina. Hinawakan na ni Arthur ang braso ni Corina nang iwasan ito ni Corina.
“KAYA KO NA!” Sigaw niya kay Arthur. Diretsong lumabas ng opisina si Corina at naglakad pababa. Sumunod naman si Dimitri sa kanya.
“Sabi ko na sa’yo, di ka na sana sumugod!” Sabi ni Dimitri habang sinusundan si Corina.
Tumalikod si Corina at sinampal si Dimitri. Napatigil si Dimitri sa ginawa ni Corina kahit ilang beses na siyang nasampal nito.
“Wala kang kwenta.” Tahimik na sabi ni Corina habang lumuha siya. Tumalikod na si Corina at tinuloy ang paglalakad.
Hindi na sumunod si Dimitri kay Corina.
Samantalang mula sa malayo, pinapanood ni PM si Corinang umalis na may ngisi sa mukha.
“Serves her right. Inside, girls.” Anyaya ni Ashley sa iba pang miyembro ng Alpha Female.
Napako naman ang mga paa ni Dimitri at hindi makagalaw.
--
“Anak, gising na.” Tinapik ni Criselda si Gio na mahimbing na nakatulog. Nang makagising na, kinusot ni Gio ang kanyang mga mata at humikab.
“Masakit pa ba ang katawan mo anak?” Tanong ni Criselda habang inalalayan si Gio na makaupo.
Nang makaupo na si Gio at makabangon mula sa pagkakahiga, nagflashback sa kanyang isip ang sinabi ni Arthur sa kanya.
“And for your information man, I didn’t save you. PM did. You better be thankful to him.”
“Nagkwento ka kagabi anak nang nakatulog ka. Ayos ka lang ba?” Pag-ulit na tanong ni Criselda ngunit nakatulala lang si Gio at may pilit iniisip.
“Si Angelo ang nagligtas sa akin.”
“Nak?” Tanong ni Criselda.
“Niligtas ako ni Angelo nay… at pinabigay niya ito sa akin.” Sabay abot kay Criselda ng sobre na natanggap niya kay Arthur.
Binasa ni Criselda ang sobre na natanggap niya. At sa halip na sumaya para sa kanyang anak, isang patak ng luha ang tumulo mula sa kanyang mga mata. Tinabi niya naman ang sulat at pinunasan ang kanyang mukha.
Kaagad na niyakap niya ang kanyang anak.
“Sigurado ka ba dito anak? Wag mo na lang itong tanggapin. Masasaktan ka lang.” Hinaplos ni Criselda ang anak.
“Huwag. Tanggapin niya yan. Ayaw niyang sumikat? Mabuti iyan sa kanya at malaman niya kung paano niya sinaktan si Angelo. Gago pala eh, tatakasan niya ba mga responsibilidad niya? Ulol ka palang bakla ka eh.” Sigaw ni Vergel.
“Ikaw na ang bahala anak. Pero mag-ingat ka sana please.”
“Masyado mo namang bine-baby yang anak mo. Ang laki laki na niyan.” Bumaba nang hagdanan si Vergel at iniwan sa kwarto ang mag-ina.
“Mag-ingat ka anak… Please.” Niyakap ni Criselda si Gio nang mahigpit.
“O-Opo nay..”
“Nak?” Tanong ni Criselda.
“Niligtas ako ni Angelo nay… at pinabigay niya ito sa akin.” Sabay abot kay Criselda ng sobre na natanggap niya kay Arthur.
Binasa ni Criselda ang sobre na natanggap niya. At sa halip na sumaya para sa kanyang anak, isang patak ng luha ang tumulo mula sa kanyang mga mata. Tinabi niya naman ang sulat at pinunasan ang kanyang mukha.
Kaagad na niyakap niya ang kanyang anak.
“Sigurado ka ba dito anak? Wag mo na lang itong tanggapin. Masasaktan ka lang.” Hinaplos ni Criselda ang anak.
“Huwag. Tanggapin niya yan. Ayaw niyang sumikat? Mabuti iyan sa kanya at malaman niya kung paano niya sinaktan si Angelo. Gago pala eh, tatakasan niya ba mga responsibilidad niya? Ulol ka palang bakla ka eh.” Sigaw ni Vergel.
“Ikaw na ang bahala anak. Pero mag-ingat ka sana please.”
“Masyado mo namang bine-baby yang anak mo. Ang laki laki na niyan.” Bumaba nang hagdanan si Vergel at iniwan sa kwarto ang mag-ina.
“Mag-ingat ka anak… Please.” Niyakap ni Criselda si Gio nang mahigpit.
“O-Opo nay..”
--
Busy sa pag-eedit ng promotional video si PM nang may katok siyang narinig mula sa labas.
“Pasok!” Sigaw ni PM. Narinig niyang bumukas ang kanyang pintuan at mga yapak ang namutawi sa buong silid.
“May I help you-” Biglang nagbago ang mukha ni PM dahil sa mukha nang taong nasa harap.
“Hi. I hope I’m welcomed.” Pagsasalita ng lalake habang tapon ng awkward na ngiti.
“I don’t think so.” Masungit na sagot ni PM.
“Now, what do you want, Gab?” Tanong ni PM habang patuloy sa pag-eedit ng video.
“Gusto ko lang mangumusta.” Sabay upo ni Gab kahit kinakabahan na siya sa matabang na dating ni PM sa kanya.
“Bakit ka umupo? Sino bang nagpapaupo sa’yo?”
“I’m sorry.” Kaagad na tumayo si Gab at humingang malalim.
“Diretsuhin mo nga ako Gab.”
“I haven’t seen you in a while PM.”
“Bullshit.” Sinarado ni PM ang kanyang laptop at diretsong nagpack up ng gamit.
“Saan ka pupunta PM?” Nataranta si PM.
“Away from you. Nabibwisit ako sa’yo, sobra.” Sinarado ni PM ang kanyang laptop bag at diretso sa elevator habang nakasunod si Gab sa kanya.
“PM, I just want to talk to you.”
“You have 2 minutes until we get to the carpark.”
“Well, uhhh.” Napakamot si Gab sa ulo.
“Time is running.”
“Please go out with me!”
“Date? Lol, no.”
“PM, please!”
Bumukas ang pintuan ng elevator at dumiretso sa labas si PM patungo sa kanyang sasakyan.
“PM please!”
“No.” Pinaandar ni PM ang kanyang sasakyan.
“Isama mo na lang ako sa lakad mo, promise hindi ako magsasalita, whatsoever. Please lang. Isama mo ako sa’yo babe please!” Pagmamakaawa ni PM habang nilock ang pintuan para di makapasok si Gab sa loob ng sasakyan.
“Go to hell.” Sabi ni PM kay Gab.
Nang nakaandar na ang sasakyan, diretsong nagdrive si PM palabas ng gusali.
“PM WAITTTTTT! ARGHHHHH!” Sinipa ni Gab ang kanyang sasakyan.
“Bakit napakapahabol mo? Bakit hindi kita makuha-kuha Angelo? Bakit hindi kita matimbrehan? Bakit hindi kita mapakalma? SHIT!!” Binuksan niya ang pintuan ng kanyang sasakyan at kaagad naupo sa driver’s seat.
“Kailangan ko siyang habulin… Saan kay-” Napatigil sa pagsalita sa sarili si Gab nang malaman niya kung saan kadalasan tumatambay si PM.
“Hahabulin kita PM.” Sinarado niya ang pintuan at pinaandar ang kanyang sasakyan. Kaagad siyang humarurot palabas ng gusali.
“Mahuhulog ka rin sa akin PM. Mamahalin mo rin ako.” Ngumisi si Gab habang patuloy sa pagmamaneho.
--
Matatapos na sana si PM sa video at napa-yes siya dahil script na lang ng video ang kanyang gagawin.
“Tapos ka na ata diyan ha.” Nagulat si PM sa pagtabi ng lalaki sa kanya.
“Tangina Gab, sinusundan mo ba ako?” Umiling na lang si PM. Diretso ang tingin niya sa laptop at nag-transcribe ng video.
“Siyempre. Pakipot ka eh. Ayaw mo pa akong kausapin eh kabisado naman kita. Alam ko kung saan kita hahanapin.” Sabay panakaw ng halik ni Gab sa pisngi ni PM.
“Umayos ka nga.” Pag-iwas ni PM kay Gab habang patuloy siya pag-transcribe.
“Ang bango mo pa rin PM, kagaya noon.”
“Siga pa. Loko pa more.” Sabay inom ni PM sa kapeng inorder niya. Inagaw ni Gab ang kape ni PM at ininom ito.
“Ang pait naman ng taste mo PM. Bakit ang hilig hilig mo talaga tumambay sa coffee shop?”
“Pampawala ng dikit na dikit na mantika kagaya mo.”
“Sungit mo naman PM.” Pinatong ni Gab ang kanyang kamay sa kabilang balikat ni PM. Inakbayan niya ito sabay himas.
“Tigilan mo nga yan.” Utos ni PM sabay tanggal sa kamay ni Gab.
“Pag di mo ako titigilan, bubugbugin kita.” Inayos ni PM ang kanyang laptop at pinasok sa bag. Dinala niya ang kanyang bag at tumayo para umalis.
Naiwang nakaupo si Gab, medyo dismayado.
“Saan ba naman ako nagkamali.”
--
“Haaay, dito. Walang Gab. Siguro naman di niya malalaman andito ako.” Binuksan ni PM ang kanyang laptop at naupo sa gilid ng fountain park. Habang busy siyang nagtatranscribe ng video na katatapos niya lang gawin, napansin niya ang isang freshman na dala-dala ang isang bata na nasa edad singko at kasama ang lola nila.
“Pasok!” Sigaw ni PM. Narinig niyang bumukas ang kanyang pintuan at mga yapak ang namutawi sa buong silid.
“May I help you-” Biglang nagbago ang mukha ni PM dahil sa mukha nang taong nasa harap.
“Hi. I hope I’m welcomed.” Pagsasalita ng lalake habang tapon ng awkward na ngiti.
“I don’t think so.” Masungit na sagot ni PM.
“Now, what do you want, Gab?” Tanong ni PM habang patuloy sa pag-eedit ng video.
“Gusto ko lang mangumusta.” Sabay upo ni Gab kahit kinakabahan na siya sa matabang na dating ni PM sa kanya.
“Bakit ka umupo? Sino bang nagpapaupo sa’yo?”
“I’m sorry.” Kaagad na tumayo si Gab at humingang malalim.
“Diretsuhin mo nga ako Gab.”
“I haven’t seen you in a while PM.”
“Bullshit.” Sinarado ni PM ang kanyang laptop at diretsong nagpack up ng gamit.
“Saan ka pupunta PM?” Nataranta si PM.
“Away from you. Nabibwisit ako sa’yo, sobra.” Sinarado ni PM ang kanyang laptop bag at diretso sa elevator habang nakasunod si Gab sa kanya.
“PM, I just want to talk to you.”
“You have 2 minutes until we get to the carpark.”
“Well, uhhh.” Napakamot si Gab sa ulo.
“Time is running.”
“Please go out with me!”
“Date? Lol, no.”
“PM, please!”
Bumukas ang pintuan ng elevator at dumiretso sa labas si PM patungo sa kanyang sasakyan.
“PM please!”
“No.” Pinaandar ni PM ang kanyang sasakyan.
“Isama mo na lang ako sa lakad mo, promise hindi ako magsasalita, whatsoever. Please lang. Isama mo ako sa’yo babe please!” Pagmamakaawa ni PM habang nilock ang pintuan para di makapasok si Gab sa loob ng sasakyan.
“Go to hell.” Sabi ni PM kay Gab.
Nang nakaandar na ang sasakyan, diretsong nagdrive si PM palabas ng gusali.
“PM WAITTTTTT! ARGHHHHH!” Sinipa ni Gab ang kanyang sasakyan.
“Bakit napakapahabol mo? Bakit hindi kita makuha-kuha Angelo? Bakit hindi kita matimbrehan? Bakit hindi kita mapakalma? SHIT!!” Binuksan niya ang pintuan ng kanyang sasakyan at kaagad naupo sa driver’s seat.
“Kailangan ko siyang habulin… Saan kay-” Napatigil sa pagsalita sa sarili si Gab nang malaman niya kung saan kadalasan tumatambay si PM.
“Hahabulin kita PM.” Sinarado niya ang pintuan at pinaandar ang kanyang sasakyan. Kaagad siyang humarurot palabas ng gusali.
“Mahuhulog ka rin sa akin PM. Mamahalin mo rin ako.” Ngumisi si Gab habang patuloy sa pagmamaneho.
--
Matatapos na sana si PM sa video at napa-yes siya dahil script na lang ng video ang kanyang gagawin.
“Tapos ka na ata diyan ha.” Nagulat si PM sa pagtabi ng lalaki sa kanya.
“Tangina Gab, sinusundan mo ba ako?” Umiling na lang si PM. Diretso ang tingin niya sa laptop at nag-transcribe ng video.
“Siyempre. Pakipot ka eh. Ayaw mo pa akong kausapin eh kabisado naman kita. Alam ko kung saan kita hahanapin.” Sabay panakaw ng halik ni Gab sa pisngi ni PM.
“Umayos ka nga.” Pag-iwas ni PM kay Gab habang patuloy siya pag-transcribe.
“Ang bango mo pa rin PM, kagaya noon.”
“Siga pa. Loko pa more.” Sabay inom ni PM sa kapeng inorder niya. Inagaw ni Gab ang kape ni PM at ininom ito.
“Ang pait naman ng taste mo PM. Bakit ang hilig hilig mo talaga tumambay sa coffee shop?”
“Pampawala ng dikit na dikit na mantika kagaya mo.”
“Sungit mo naman PM.” Pinatong ni Gab ang kanyang kamay sa kabilang balikat ni PM. Inakbayan niya ito sabay himas.
“Tigilan mo nga yan.” Utos ni PM sabay tanggal sa kamay ni Gab.
“Pag di mo ako titigilan, bubugbugin kita.” Inayos ni PM ang kanyang laptop at pinasok sa bag. Dinala niya ang kanyang bag at tumayo para umalis.
Naiwang nakaupo si Gab, medyo dismayado.
“Saan ba naman ako nagkamali.”
--
“Haaay, dito. Walang Gab. Siguro naman di niya malalaman andito ako.” Binuksan ni PM ang kanyang laptop at naupo sa gilid ng fountain park. Habang busy siyang nagtatranscribe ng video na katatapos niya lang gawin, napansin niya ang isang freshman na dala-dala ang isang bata na nasa edad singko at kasama ang lola nila.
Malamang mag-eenrol yung lalaking freshman. Sabi ni PM sa kanyang isip.
Pinagmamasdan niya ang magpamilya habang masaya itong pumasok sa restaurant na nasa loob ng campus nila. Napili nilang maupo sa labas. Maya-maya, dumating na ang tatlong barbeque na inorder nila, at ang matanda ay naglabas ng isang tupperware ng kanin. Humingi sila ng tatlong plato para gagamitin nilang pangkain.
Di namalayan ni PM na nahulog na pala niya ang kanyang laptop habang dahan-dahan lumalapit sa magpamilya. Naluluha ang kanyang mga mata at di niya maunawaan ang kalungkutan na nadarama niya.
Mga ilang metro na lang ang layo ni PM at sa magpamilya na masayang kumakain nang biglang lumakas ang hangin. Mga sampung minutong tinignan ni PM ang magpamilya nang lumipad ang panyo ng batang babae.
Walang ano-ano ay sinundan din naman ng batang babae ang panyo na lumilipad sa ere.
“Mina, dito ka lang!” Tawag ng matanda ngunit hindi pa rin nagpaawat ang bata.
Lumalayo na ang batang babae mula sa kaniyang pamilya. Hinahabol ng bata ang panyo.
Habang sinusundan ng bata ang panyo, nanatiling malungkot si PM na humahabol sa bata at ang kalungkutang ito ang naging dahilan para maging paralisado at limitado si PM sa paggalaw.
“MINAAA!” Sigaw ng matanda habang ika-ika itong sinusundan ang bata.
Nang mapalingon si PM sa kabilang kanto, napansin niya ang isang trak na papalapit sa bata na nahihirapang kunin ang panyo na nasa gitna ng kalsada.
Palapit ng palapit na ang trak sa bata, ang matandang babae ay napatakbo patungo sa bata na nakatalikod sa trak na papalapit.
“MINAAAA!!!” Sigaw ng matanda.
Susugurin sana ni PM ang bata nang naunahan siya ng matanda na itulak ang batang babae bago pa man ito mabangga ng trak.
Natapon ang batang babae sa gilid ng daan.
Tinignan ni PM ang sahig. Kulay pula ang malapot na tubig ang dumaloy.
“NAAAAAAAAAAAAAAY!!” Sigaw ng lalakeng tutungtung sa college, mula sa malayo.
Unti-unting nalalagutan ng hininga si PM nang napansin niya ang batang babae na gumagapang palapit sa matanda na nakataob sa sahig na walang malay. Bumaba ang trak driver at napakamot ng ulo.
Dumating ang lalakeng freshman at iyak ng iyak sa matandang walang malay.
Mistulang dinukot ang puso ni PM sa kanyang nakita.
Nagflashback sa kanyang isip ang imahe ng nanay niya bago pa man mabalot sa apoy ang kanilang bahay.
Tinignan ni PM ang mukha ng lalake na iyak ng iyak.
“Kasalanan ko po. Pasensiya na sa inyo.” Lumakad paatras si PM papalayo sa kanila. Umiiyak na si PM at tulo ng tulo ang kanyang mga luha.
“Kasalanan ko iyon.” Dumugdog ang langit at bumuhos ang ulan.
Habang hinahanap ni PM ang kanyang daan dahil sa lakas ng ulan, hindi pa rin matanggal sa isip niya ang mukha ng nanay niyang nakangiti.
Nay, I’m sorry binigo kita. I’m sorry kung wala akong nagawa para buhayin ka. I’m sorry kung ang mahina ako noon. I’m sorry nay. I’m so so sorry… Iyak ni PM habang basang-basa na siya sa ulan.
Halos natanggal sa kanyang isip ang laptop na malamang ay basang-basa na rin. Lahat ng files na pinagkakaabalahan niya. Lahat ng project na tatapusin niya, dahil sa pangyayaring yumanig sa kanya, sa harap ng kanyang mga mata.
At sa pangalawang beses, may nasawi na naman sa harap ng kanyang mga mata.
Pinagmamasdan niya ang magpamilya habang masaya itong pumasok sa restaurant na nasa loob ng campus nila. Napili nilang maupo sa labas. Maya-maya, dumating na ang tatlong barbeque na inorder nila, at ang matanda ay naglabas ng isang tupperware ng kanin. Humingi sila ng tatlong plato para gagamitin nilang pangkain.
Di namalayan ni PM na nahulog na pala niya ang kanyang laptop habang dahan-dahan lumalapit sa magpamilya. Naluluha ang kanyang mga mata at di niya maunawaan ang kalungkutan na nadarama niya.
Mga ilang metro na lang ang layo ni PM at sa magpamilya na masayang kumakain nang biglang lumakas ang hangin. Mga sampung minutong tinignan ni PM ang magpamilya nang lumipad ang panyo ng batang babae.
Walang ano-ano ay sinundan din naman ng batang babae ang panyo na lumilipad sa ere.
“Mina, dito ka lang!” Tawag ng matanda ngunit hindi pa rin nagpaawat ang bata.
Lumalayo na ang batang babae mula sa kaniyang pamilya. Hinahabol ng bata ang panyo.
Habang sinusundan ng bata ang panyo, nanatiling malungkot si PM na humahabol sa bata at ang kalungkutang ito ang naging dahilan para maging paralisado at limitado si PM sa paggalaw.
“MINAAA!” Sigaw ng matanda habang ika-ika itong sinusundan ang bata.
Nang mapalingon si PM sa kabilang kanto, napansin niya ang isang trak na papalapit sa bata na nahihirapang kunin ang panyo na nasa gitna ng kalsada.
Palapit ng palapit na ang trak sa bata, ang matandang babae ay napatakbo patungo sa bata na nakatalikod sa trak na papalapit.
“MINAAAA!!!” Sigaw ng matanda.
Susugurin sana ni PM ang bata nang naunahan siya ng matanda na itulak ang batang babae bago pa man ito mabangga ng trak.
Natapon ang batang babae sa gilid ng daan.
Tinignan ni PM ang sahig. Kulay pula ang malapot na tubig ang dumaloy.
“NAAAAAAAAAAAAAAY!!” Sigaw ng lalakeng tutungtung sa college, mula sa malayo.
Unti-unting nalalagutan ng hininga si PM nang napansin niya ang batang babae na gumagapang palapit sa matanda na nakataob sa sahig na walang malay. Bumaba ang trak driver at napakamot ng ulo.
Dumating ang lalakeng freshman at iyak ng iyak sa matandang walang malay.
Mistulang dinukot ang puso ni PM sa kanyang nakita.
Nagflashback sa kanyang isip ang imahe ng nanay niya bago pa man mabalot sa apoy ang kanilang bahay.
Tinignan ni PM ang mukha ng lalake na iyak ng iyak.
“Kasalanan ko po. Pasensiya na sa inyo.” Lumakad paatras si PM papalayo sa kanila. Umiiyak na si PM at tulo ng tulo ang kanyang mga luha.
“Kasalanan ko iyon.” Dumugdog ang langit at bumuhos ang ulan.
Habang hinahanap ni PM ang kanyang daan dahil sa lakas ng ulan, hindi pa rin matanggal sa isip niya ang mukha ng nanay niyang nakangiti.
Nay, I’m sorry binigo kita. I’m sorry kung wala akong nagawa para buhayin ka. I’m sorry kung ang mahina ako noon. I’m sorry nay. I’m so so sorry… Iyak ni PM habang basang-basa na siya sa ulan.
Halos natanggal sa kanyang isip ang laptop na malamang ay basang-basa na rin. Lahat ng files na pinagkakaabalahan niya. Lahat ng project na tatapusin niya, dahil sa pangyayaring yumanig sa kanya, sa harap ng kanyang mga mata.
At sa pangalawang beses, may nasawi na naman sa harap ng kanyang mga mata.
Nay, miss na miss na kita nay… Si Angela miss ko na rin. Kayo. Nay bakit nangyayari ba ito sa buhay ko… Pagewang gewang si PM na binabaybay ang daan kahit malabo ang kanyang paningin.
Sa ngayon kelangan ko talaga kayo nay. Kung may tutulong lang sana sa akin na pagaanin ang loob ko. Please lang nay, saan na ba kayo… Pasensiya na po… Hindi ako masaya sa buhay ko na wala kayo. Nay, iparamdam niyo naman po sa akin ang pagmamahal niyo sa akin… Nay pakinggan niyo naman ako mula diyan sa langit.
Nadapa si PM dahil sa basang-basa na ang kanyang sapatos.
Kahit nadapa siya at masakit ang kanyang katawan dahil sa pagkakadapa, sinubukan niyang tumayo.
Nang nakatayo na siya, may kulay dilaw na ilaw siyang napansin na papalapit sa kanya. Sunod na honk honk ang kanyang narinig. Dahil sa lungkot at kaba, napako na naman ang kanyang paa at hindi na naman siya nakagalaw.
Nay… kung kelangan ko kayong sundan diyan para maramdaman ko ang pagmamahal niyo, gagawin ko. Nay… please bigyan niyo ako ng sagot…
Sa ngayon kelangan ko talaga kayo nay. Kung may tutulong lang sana sa akin na pagaanin ang loob ko. Please lang nay, saan na ba kayo… Pasensiya na po… Hindi ako masaya sa buhay ko na wala kayo. Nay, iparamdam niyo naman po sa akin ang pagmamahal niyo sa akin… Nay pakinggan niyo naman ako mula diyan sa langit.
Nadapa si PM dahil sa basang-basa na ang kanyang sapatos.
Kahit nadapa siya at masakit ang kanyang katawan dahil sa pagkakadapa, sinubukan niyang tumayo.
Nang nakatayo na siya, may kulay dilaw na ilaw siyang napansin na papalapit sa kanya. Sunod na honk honk ang kanyang narinig. Dahil sa lungkot at kaba, napako na naman ang kanyang paa at hindi na naman siya nakagalaw.
Nay… kung kelangan ko kayong sundan diyan para maramdaman ko ang pagmamahal niyo, gagawin ko. Nay… please bigyan niyo ako ng sagot…
Lumalapit ang ilaw at palakas ng palakas ang honk honk sa direksyon ni PM.
Nay… ipadala niyo ang pagmamahal niyo sa akin, please.
HOOOOOOOOOOOOONK!
Napapikit si PM. Kadiliman.
Sunod na malakas na pwersa ang kanyang naramdaman.
--
“Hindi mo naman kailangan mamatay para makaramdam ka ng pagmamahal.” Bulong ng lalaki sa tenga ni PM.
Napansin ni PM na nakapatong siya sa isang lalaking mas matangkad sa kanya. Kaagad niyang binuksan ang kanyang mata.
“GAB?!” Gulat na gulat si PM sa kanyang nakita.
“Tangina. Shit. I’m sorry Gab. I’m sorry!” Tumayo si PM at inalalayan si Gab na makatayo.
“Teka, wait.” Kahit masakit pinilit ni Gab na makabangon.
Nay… ipadala niyo ang pagmamahal niyo sa akin, please.
HOOOOOOOOOOOOONK!
Napapikit si PM. Kadiliman.
Sunod na malakas na pwersa ang kanyang naramdaman.
--
“Hindi mo naman kailangan mamatay para makaramdam ka ng pagmamahal.” Bulong ng lalaki sa tenga ni PM.
Napansin ni PM na nakapatong siya sa isang lalaking mas matangkad sa kanya. Kaagad niyang binuksan ang kanyang mata.
“GAB?!” Gulat na gulat si PM sa kanyang nakita.
“Tangina. Shit. I’m sorry Gab. I’m sorry!” Tumayo si PM at inalalayan si Gab na makatayo.
“Teka, wait.” Kahit masakit pinilit ni Gab na makabangon.
“Ayos ka lang ba? Bakit ka ba kasi sunod ng sunod saken!” Tanong ni PM nang makatayo na si Gab.
“Ayos lang ako. Pasensiya ka na. Sabi kasi nila, wag ilayo sa paningin ang mga importanteng bagay. Kung mahalaga sa’yo ang isang bagay, wag na wag mo nang ilalayo ito. At palagi itong bantayan.”
“Bullshit.” Sabay hampas ni PM sa likod ni Gab.
“Ayos lang ako. Pasensiya ka na. Sabi kasi nila, wag ilayo sa paningin ang mga importanteng bagay. Kung mahalaga sa’yo ang isang bagay, wag na wag mo nang ilalayo ito. At palagi itong bantayan.”
“Bullshit.” Sabay hampas ni PM sa likod ni Gab.
“UGH!” Ungol ni Gab nang tumama ang kamay ni PM sa likod niya. Nang tinignan ni PM ang kanyang kamay, nagulat siya sa kulay pulang naagnas habang natatamaan ng tubig-ulan. Kaagad na chineck ni PM ang likod ni Gab at napansin niyang may bubog na nakatusok dito
“Oh shit. I have to take you to the hospital.” Sigaw ni PM.
“No, I’m okay.” Winakli ni Gab ang kamay ni PM habang binilisan niyang maglakad.
“GAB!”
“I SAID I’M OKAY-” At lumuhod lang bigla si Gab sa sahig. Hapong-hapo at naghahabol ng hininga.
“Nagpapanic attack ka. Putang ina. May sugat ka pa sa likod. I’m taking you to the hospital-” Tuluyan nang bumigay si Gab at humundusay sa sahig.
“OH SHIT. GAB!!!”
--
“Mr. Realoso?” Tawag ng doktor kay PM.
Tumayo si PM at dumiretso sa doctor. “Po?”
“Ayos na ang pasyente. Natanggal din naman namin ang bubog kaya with regard to the patient’s back, ayos na po.”
“Eh bakit siya nahimatay?!”
“Nagpapanic attack lang po ang pasyente dahil sa trauma. Might have been dahil sa adrenaline rush niya etc. Tanong ko lang po, may ginawa po bang kakaiba ang pasyente bago po ito nagkastab wounds?”
Natigilan si PM at napaisip sa nangyari kanina. Nagka-adrenaline rush si Gab dahil sa pagligtas kay PM.
“Uhhh, meron po.”
“Okay. Sabi niya kasi sa akin may tinakbo siya. But anyway, nagkamalay naman siya ngayon. Dahil lang sa panic attack, kaya mejo nakulangan siya sa oxygen, kaya nawalan siya ng malay. But ayos na po siya ngayon. Puntahan mo na lang siya sa loob. Babantayan muna namin ang pasyente for three days kung may reaction mula sa pagkakabagok niya. Okay?”
“Okay po.” Tumango si PM at dumiretso sa room ni Gab.
Nang makapasok na si PM sa silid ni Gab, nakita siya ni Gab at ngumiti ng pagkagwapo gwapo.
“Oh shit. I have to take you to the hospital.” Sigaw ni PM.
“No, I’m okay.” Winakli ni Gab ang kamay ni PM habang binilisan niyang maglakad.
“GAB!”
“I SAID I’M OKAY-” At lumuhod lang bigla si Gab sa sahig. Hapong-hapo at naghahabol ng hininga.
“Nagpapanic attack ka. Putang ina. May sugat ka pa sa likod. I’m taking you to the hospital-” Tuluyan nang bumigay si Gab at humundusay sa sahig.
“OH SHIT. GAB!!!”
--
“Mr. Realoso?” Tawag ng doktor kay PM.
Tumayo si PM at dumiretso sa doctor. “Po?”
“Ayos na ang pasyente. Natanggal din naman namin ang bubog kaya with regard to the patient’s back, ayos na po.”
“Eh bakit siya nahimatay?!”
“Nagpapanic attack lang po ang pasyente dahil sa trauma. Might have been dahil sa adrenaline rush niya etc. Tanong ko lang po, may ginawa po bang kakaiba ang pasyente bago po ito nagkastab wounds?”
Natigilan si PM at napaisip sa nangyari kanina. Nagka-adrenaline rush si Gab dahil sa pagligtas kay PM.
“Uhhh, meron po.”
“Okay. Sabi niya kasi sa akin may tinakbo siya. But anyway, nagkamalay naman siya ngayon. Dahil lang sa panic attack, kaya mejo nakulangan siya sa oxygen, kaya nawalan siya ng malay. But ayos na po siya ngayon. Puntahan mo na lang siya sa loob. Babantayan muna namin ang pasyente for three days kung may reaction mula sa pagkakabagok niya. Okay?”
“Okay po.” Tumango si PM at dumiretso sa room ni Gab.
Nang makapasok na si PM sa silid ni Gab, nakita siya ni Gab at ngumiti ng pagkagwapo gwapo.
“PM, I hope you reconsider.” Binuksan ni Gab ang cabinet sa kanyang gilid at nagbigay ng isang folder kay PM.
“Ano ‘to?” Tanong ni PM.
“Pag-uusapan natin mamaya. Kamusta?” Tanong ni Gab kay PM.
“No. Ikaw ang kamusta?” Malamig na bati ni PM.
“Eto, nakaratay.” Sagot ni Gab.
“Problema mo na ya-”
“BABY GABBBBBBB!!!” Sigaw ni Nina mula sa likod. Kaagad na sinugod ng babae si Gab at pinauulanan ito ng halik.
“Ayos ka lang ba baby? Eto, nagdala ako ng food. Kawawa naman ang baby ko!”
“Nina, teka wait-”
“Open your mouth!” sabay subo ni Nina ng mansanas kay Gab.
“Pee-erm, wairt!!!” Tawag ni Gab kay PM nang lumabas na si PM ng kwarto. Naupo si PM sa mga upuan sa labas ng silid ni Gab at di kalaunan nakatulog na dahil sa pagod.
--
“Mabuti naman at nakagising ka na.” Malditang bungad ng isang babae sa harap ni PM. Kinusot ni PM ang kanyang mata at napansin na ang babaeng aligid ng aligid kay Gab.
“I’m sorry?” Masungit na sagot ni PM.
“Bumangon ka! Ke lalaki mong tao, lalaki din pala gusto mo?! Hoy, sinasabi ko sa’yo, akin lang si Gab at wala kang karapatan agawin siya sa akin!” Sigaw ng babae kay PM.
“Hoy, hindi kita kilala, at dapat mo rin sigurong malaman na itong si Gab ang habol ng habol sa akin-”
“HINDI BAKLA SI GAB!”
“Ano ‘to?” Tanong ni PM.
“Pag-uusapan natin mamaya. Kamusta?” Tanong ni Gab kay PM.
“No. Ikaw ang kamusta?” Malamig na bati ni PM.
“Eto, nakaratay.” Sagot ni Gab.
“Problema mo na ya-”
“BABY GABBBBBBB!!!” Sigaw ni Nina mula sa likod. Kaagad na sinugod ng babae si Gab at pinauulanan ito ng halik.
“Ayos ka lang ba baby? Eto, nagdala ako ng food. Kawawa naman ang baby ko!”
“Nina, teka wait-”
“Open your mouth!” sabay subo ni Nina ng mansanas kay Gab.
“Pee-erm, wairt!!!” Tawag ni Gab kay PM nang lumabas na si PM ng kwarto. Naupo si PM sa mga upuan sa labas ng silid ni Gab at di kalaunan nakatulog na dahil sa pagod.
--
“Mabuti naman at nakagising ka na.” Malditang bungad ng isang babae sa harap ni PM. Kinusot ni PM ang kanyang mata at napansin na ang babaeng aligid ng aligid kay Gab.
“I’m sorry?” Masungit na sagot ni PM.
“Bumangon ka! Ke lalaki mong tao, lalaki din pala gusto mo?! Hoy, sinasabi ko sa’yo, akin lang si Gab at wala kang karapatan agawin siya sa akin!” Sigaw ng babae kay PM.
“Hoy, hindi kita kilala, at dapat mo rin sigurong malaman na itong si Gab ang habol ng habol sa akin-”
“HINDI BAKLA SI GAB!”
Napuno na si PM at walang kiyemeng sinampal ang babaeng matangkad gamit ang folder na hawak niya. Tinulak niya ito at natumba ang babae sa sahig.
“KUNG SINABI KONG MAKINIG, MAKINIG! TANGINA MONG PUTA KA HA, INIINIS MO NA AKO!! UNA, HINDI KO HINAHABOL SI GAB, AT PANGALAWA, NAGMAMALASAKIT AKO SA LALAKI MONG DIKIT NG DIKIT SA AKIN! KUNG DI DAHIL SA AKIN, MALAMANG BIYUDA KA NA NGAYONG PUNYETA KA! KAYA ETO ANG ITATATAK MO SA MALIIT NA UTAK MONG IYAN!” Sabay turo sa sentido ni Nina.
“SA’YO NA SI GAB KUNG SA’YO NA! PERO SA ORAS NA AKO ANG HINAHABOL NG LALAKI MO, PWES HINDI KO NA KASALANAN IYAN!” Sabay batok sa babae.
Tumalikod si PM at naglakad patungong canteen. Nang makahanap ng upuan, kaagad niyang binuksan ang folder para matanggal ang init ng ulo.
Nang mabasa niya ang laman nito, napangisi siya.
APPLICATION OF JOINT SHARE OWNERSHIP ang nakasulat sa loob ng folder.
“So gusto mo palang i-share sa akin ang shares mo ha? Sa Magic broadcasting. Why not.” Ngumisi si PM at finill up-an ang form.
Maya-maya, may text siya na natanggap mula kay Gab498.
“KUNG SINABI KONG MAKINIG, MAKINIG! TANGINA MONG PUTA KA HA, INIINIS MO NA AKO!! UNA, HINDI KO HINAHABOL SI GAB, AT PANGALAWA, NAGMAMALASAKIT AKO SA LALAKI MONG DIKIT NG DIKIT SA AKIN! KUNG DI DAHIL SA AKIN, MALAMANG BIYUDA KA NA NGAYONG PUNYETA KA! KAYA ETO ANG ITATATAK MO SA MALIIT NA UTAK MONG IYAN!” Sabay turo sa sentido ni Nina.
“SA’YO NA SI GAB KUNG SA’YO NA! PERO SA ORAS NA AKO ANG HINAHABOL NG LALAKI MO, PWES HINDI KO NA KASALANAN IYAN!” Sabay batok sa babae.
Tumalikod si PM at naglakad patungong canteen. Nang makahanap ng upuan, kaagad niyang binuksan ang folder para matanggal ang init ng ulo.
Nang mabasa niya ang laman nito, napangisi siya.
APPLICATION OF JOINT SHARE OWNERSHIP ang nakasulat sa loob ng folder.
“So gusto mo palang i-share sa akin ang shares mo ha? Sa Magic broadcasting. Why not.” Ngumisi si PM at finill up-an ang form.
Maya-maya, may text siya na natanggap mula kay Gab498.
Gab489: Can’t wait to work with you. :)
Nireplyan din naman ni PM ang message ni Gab489.
Montemayor88: Likewise.
“Libre lang naman siguro ito. Now this is fun. I got the chance to control NGC, and Magic Corporation. It’s like saying I’m owning the Philippine Media now.” Ngumisi si PM at patuloy sa pag-fill up.
“I don’t know kung katangahan ba ‘to or what.” Sabi ni PM.
“Nope. Ginagawa ko lang ito to be closer to you.” Sagot ni Gab mula sa kanyang likod.
“Ka-ooperasyon mo nga lang tas tatayo tayo ka na. Baka mabinat ka at susundan mo ang nanay ko sa taas.”
“I’m serious.” Sagot ni Gab. “Gusto ko mapalapit sa’yo. And if business means getting closer to you, Willing akong ishare lahat ng meron ako para makasama ka.”
“Then let’s do business.” Alok ni PM sa kanyang kamay para makipag-shakehands.
Ngunit hindi ito pinansin ni Gab. Sa halip ay sinunggaban ni Gab ang mga labi ni PM. Hinalikan ni Gab si PM sa harap ng maraming tao.
Hindi rin maunawaan ni PM bakit hindi siya makapanlaban. Habang magkalapat ang kanilang mga labi ay nakabukas ang mga mata ni PM sa gulat. Gumapang naman ang kamay ni Gab sa leeg ni PM at narakaramdam si PM ng kilig pagkatapos ng mahabang taon simula nang nawala siya.
Mistula namang nadurog ang puso ni Nina mula sa malayo habang pinagmamasdan ang lalaking gusto niya na hinalikan ang iba.
Ito na kaya ang simula ng pagbabago ni PM?
--
Nireplyan din naman ni PM ang message ni Gab489.
Montemayor88: Likewise.
“Libre lang naman siguro ito. Now this is fun. I got the chance to control NGC, and Magic Corporation. It’s like saying I’m owning the Philippine Media now.” Ngumisi si PM at patuloy sa pag-fill up.
“I don’t know kung katangahan ba ‘to or what.” Sabi ni PM.
“Nope. Ginagawa ko lang ito to be closer to you.” Sagot ni Gab mula sa kanyang likod.
“Ka-ooperasyon mo nga lang tas tatayo tayo ka na. Baka mabinat ka at susundan mo ang nanay ko sa taas.”
“I’m serious.” Sagot ni Gab. “Gusto ko mapalapit sa’yo. And if business means getting closer to you, Willing akong ishare lahat ng meron ako para makasama ka.”
“Then let’s do business.” Alok ni PM sa kanyang kamay para makipag-shakehands.
Ngunit hindi ito pinansin ni Gab. Sa halip ay sinunggaban ni Gab ang mga labi ni PM. Hinalikan ni Gab si PM sa harap ng maraming tao.
Hindi rin maunawaan ni PM bakit hindi siya makapanlaban. Habang magkalapat ang kanilang mga labi ay nakabukas ang mga mata ni PM sa gulat. Gumapang naman ang kamay ni Gab sa leeg ni PM at narakaramdam si PM ng kilig pagkatapos ng mahabang taon simula nang nawala siya.
Mistula namang nadurog ang puso ni Nina mula sa malayo habang pinagmamasdan ang lalaking gusto niya na hinalikan ang iba.
Ito na kaya ang simula ng pagbabago ni PM?
--
“Sir, I just got a report that PM Realoso and Gabriel Victorio are owning Gab's share”
“Under?” Tanong ni Sheldon Grandyaryo habang nagkakape ito sa kanyang opisina.
“Magic Corporation.” Sagot ng sekretarya ni Sheldon. Naluwa niya ang kape na kanyang nainom at kaagad na binaba ito sa kanyang mesa.
“That can’t be! He just signed contract with us? Breach of contract!”
“Nope sir. Hindi po siya exclusive for NGC. Ang contract na pinirmahan niya with us ay ang kanyang ownership ng kumpanya. Hindi niyo po siya napapirma ng exclusivity contract kaya malaya po siyang bumili ng shares sa ibang kumpanya kahit conflict of interest ng previous company na kasama niyang pinirmahan ng kontrata.”
“But he can be sued di ba?”
“He can’t be, sir. Unfortunately, he’s not working for NGC. Ang contract na pinirmahan niya ay ang kanyang pag-aari ng kumpanya. Meaning to say, NGC works for him. Kulang ka ng safety net at that time na pinapirma mo siya ng merging of shares nung lumipad ka ng US.”
“SHIT! So are you saying we’re losing him?!” Sigaw ni Sheldon.
“Yes and no sir. Yes, dahil he now owns Magic and might use Magic to control NGC, and no dahil pag-aari niya pa rin ang NGC.”
“This is not happening.” Umiling si Sheldon habang minamasahe ang kanyang ulo.
“How do we keep this guy then? He’s an asset to the company! Marami siyang nakuhang investor dahil sa kanyang titulo. HOW DO WE FUCKING KEEP HIM?!”
“Alam mo na ang sagot diyan sir.” Tumaas ang kilay ng kanyang secretary.
“You mean, I, with the biggest share, get to merge with him?!”
Tumango ang kanyang secretary.
“That means throwing money away!” Sigaw ni Sheldon.
“Or you lose money because he might withdraw from NGC. Matalino pa naman siya sir, malinis siya. He can drop the contract with NGC sa movie project niya, since he is one of the biggest owners ng NGC, at ilipat ito sa Magic, which by the way ay nangunguna sa atin. Cost-benefit analysis, we lose money if we lose him. And we don’t want to make him angry or else, mag-wiwithdraw siya and lipat siya ng station.”
“FUCKING DILEMMA!”
“Naisahan po kayo. You have to decide fast dahil mas matalino ang kalaban niyo. We lose more money, and exposure, if we let him slip away. If we at least partially retain him, with his project, magkakapera pa tayo. And all that just to merge shares with you.”
“I don’t have any choice, do I?” Tanong ni Sheldon.
“Unfortunately…” umiling ang secretary kay Sheldon.
“Tanginang Gabby Victorio yan! Kung di siya nag-offer ng joint ownership, di sana ako din! SHIT! Ihanda mo na ang mga papers and first thing in the morning, ibigay mo iyan kay PM.” Dismayadong utos ni Sheldon.
“Yes sir.” Kaagad na lumabas ang secretary at nag-encode.
GAGO! Sigaw ni Sheldon.
“Under?” Tanong ni Sheldon Grandyaryo habang nagkakape ito sa kanyang opisina.
“Magic Corporation.” Sagot ng sekretarya ni Sheldon. Naluwa niya ang kape na kanyang nainom at kaagad na binaba ito sa kanyang mesa.
“That can’t be! He just signed contract with us? Breach of contract!”
“Nope sir. Hindi po siya exclusive for NGC. Ang contract na pinirmahan niya with us ay ang kanyang ownership ng kumpanya. Hindi niyo po siya napapirma ng exclusivity contract kaya malaya po siyang bumili ng shares sa ibang kumpanya kahit conflict of interest ng previous company na kasama niyang pinirmahan ng kontrata.”
“But he can be sued di ba?”
“He can’t be, sir. Unfortunately, he’s not working for NGC. Ang contract na pinirmahan niya ay ang kanyang pag-aari ng kumpanya. Meaning to say, NGC works for him. Kulang ka ng safety net at that time na pinapirma mo siya ng merging of shares nung lumipad ka ng US.”
“SHIT! So are you saying we’re losing him?!” Sigaw ni Sheldon.
“Yes and no sir. Yes, dahil he now owns Magic and might use Magic to control NGC, and no dahil pag-aari niya pa rin ang NGC.”
“This is not happening.” Umiling si Sheldon habang minamasahe ang kanyang ulo.
“How do we keep this guy then? He’s an asset to the company! Marami siyang nakuhang investor dahil sa kanyang titulo. HOW DO WE FUCKING KEEP HIM?!”
“Alam mo na ang sagot diyan sir.” Tumaas ang kilay ng kanyang secretary.
“You mean, I, with the biggest share, get to merge with him?!”
Tumango ang kanyang secretary.
“That means throwing money away!” Sigaw ni Sheldon.
“Or you lose money because he might withdraw from NGC. Matalino pa naman siya sir, malinis siya. He can drop the contract with NGC sa movie project niya, since he is one of the biggest owners ng NGC, at ilipat ito sa Magic, which by the way ay nangunguna sa atin. Cost-benefit analysis, we lose money if we lose him. And we don’t want to make him angry or else, mag-wiwithdraw siya and lipat siya ng station.”
“FUCKING DILEMMA!”
“Naisahan po kayo. You have to decide fast dahil mas matalino ang kalaban niyo. We lose more money, and exposure, if we let him slip away. If we at least partially retain him, with his project, magkakapera pa tayo. And all that just to merge shares with you.”
“I don’t have any choice, do I?” Tanong ni Sheldon.
“Unfortunately…” umiling ang secretary kay Sheldon.
“Tanginang Gabby Victorio yan! Kung di siya nag-offer ng joint ownership, di sana ako din! SHIT! Ihanda mo na ang mga papers and first thing in the morning, ibigay mo iyan kay PM.” Dismayadong utos ni Sheldon.
“Yes sir.” Kaagad na lumabas ang secretary at nag-encode.
GAGO! Sigaw ni Sheldon.
--
Kinabukasan…
“PM?” Pumasok si Sheldon sa opisina ni PM. Tumingin lang si PM sa kanya at bumalik sa pagtitipa sa kanyang isa pang office computer.
“What are you doing?” Mahinang tanong ni Sheldon na may tonong paglalambing.
“I’m re-doing my girl group promo video. Nabasa kasi laptop ko, pinapulot ko na lang sa SEAU para ipaayos. Kaya back to zero ako ngayon. Ikaw tanda, anong pakay mo?” Si PM na hindi man lang tinignan si Sheldon.
“Eto.” Sabay latag ng folder sa mesa ni PM. Tinigilan muna ni PM ang pagtatrabaho at tinignan ang folder. Nang mabasa niya ang laman nito, tumawa siya.
“IKAW DIN?! HHAHAHAHA. ANONG NAPASOK SA MGA UTAK NIYO AT GUSTO NIYO AKONG GAWING MAYAMAN?!” Umiling si PM at bumalik sa office computer niya.
“Frankly PM, Narinig ko na pina-pirate ka ni Gab Victori-”
“At ang bobo niyo kasi hindi niyo ako napapirma ng exclusivity contract kaya eto ka ngayon, nagmamakaawa na wag akong umalis sa pamamagitan ng pagsheshare ng shares mo sa akin kasi pag hindi niyo nagawa iyon, aalis ako at mas mawawalan kayo ng pera. Tama?” Pagbibirong tono ni PM.
Natigilan naman si Sheldon sa sinabi ni PM. “Alam mo pala lahat nang ito?” Gulat na tanong ni Sheldon.
“Oo. Kaso ewan ko sa’yo. Siguro nagiging hyped ka sa pagkuha sa akin kaya exclusivity contract hindi natin napag-usapan. Anyway. Sure. Makikipag-share ako ng ownership sa shares mo. That means, I have at least 50% control sa shares mo, at I have the control to my own share. Lalabas na dalawa na shares ko sa NGC, tama?” Sabi ni PM.
“O-Oo.” Sagot ni Sheldon.
“Okay.” Ngumisi si PM, “Iwan mo lang iyan diyan at pipirmahan ko yan mamaya para mapanotarize mo na. Pwede ka nang lumabas.” Sabi ni PM.
Tumayo si Grandyaryo at tinignan sa mukha si PM. Ang talinong bata nito. Di pa ako nakagalaw, basang-basa na niya lahat ng gagawin niya! Naisahan ako… Sabi ni Sheldon sa sarili.
“Kako po, the door is open.” Ngumisi si PM habang hindi tinitignan si Sheldon. Nahiya si Sheldon sa narinig kaya kaagad siyang umalis ng opisina ni PM.
Matalinong bata.
“PM?” Pumasok si Sheldon sa opisina ni PM. Tumingin lang si PM sa kanya at bumalik sa pagtitipa sa kanyang isa pang office computer.
“What are you doing?” Mahinang tanong ni Sheldon na may tonong paglalambing.
“I’m re-doing my girl group promo video. Nabasa kasi laptop ko, pinapulot ko na lang sa SEAU para ipaayos. Kaya back to zero ako ngayon. Ikaw tanda, anong pakay mo?” Si PM na hindi man lang tinignan si Sheldon.
“Eto.” Sabay latag ng folder sa mesa ni PM. Tinigilan muna ni PM ang pagtatrabaho at tinignan ang folder. Nang mabasa niya ang laman nito, tumawa siya.
“IKAW DIN?! HHAHAHAHA. ANONG NAPASOK SA MGA UTAK NIYO AT GUSTO NIYO AKONG GAWING MAYAMAN?!” Umiling si PM at bumalik sa office computer niya.
“Frankly PM, Narinig ko na pina-pirate ka ni Gab Victori-”
“At ang bobo niyo kasi hindi niyo ako napapirma ng exclusivity contract kaya eto ka ngayon, nagmamakaawa na wag akong umalis sa pamamagitan ng pagsheshare ng shares mo sa akin kasi pag hindi niyo nagawa iyon, aalis ako at mas mawawalan kayo ng pera. Tama?” Pagbibirong tono ni PM.
Natigilan naman si Sheldon sa sinabi ni PM. “Alam mo pala lahat nang ito?” Gulat na tanong ni Sheldon.
“Oo. Kaso ewan ko sa’yo. Siguro nagiging hyped ka sa pagkuha sa akin kaya exclusivity contract hindi natin napag-usapan. Anyway. Sure. Makikipag-share ako ng ownership sa shares mo. That means, I have at least 50% control sa shares mo, at I have the control to my own share. Lalabas na dalawa na shares ko sa NGC, tama?” Sabi ni PM.
“O-Oo.” Sagot ni Sheldon.
“Okay.” Ngumisi si PM, “Iwan mo lang iyan diyan at pipirmahan ko yan mamaya para mapanotarize mo na. Pwede ka nang lumabas.” Sabi ni PM.
Tumayo si Grandyaryo at tinignan sa mukha si PM. Ang talinong bata nito. Di pa ako nakagalaw, basang-basa na niya lahat ng gagawin niya! Naisahan ako… Sabi ni Sheldon sa sarili.
“Kako po, the door is open.” Ngumisi si PM habang hindi tinitignan si Sheldon. Nahiya si Sheldon sa narinig kaya kaagad siyang umalis ng opisina ni PM.
Matalinong bata.
--
“Hello?” Sagot ni Dean Jonah sa kabilang linya.
“H-Hi…” Bati ni Arthur.
“Yup, Arthur. What’s up?” Tanong ni Dean Jonah.
“Well… PM and Gab… sharing shares at Magic.” Malungkot ang tono ni Arthur.
“Then isn’t that good news for him then? Why do you sound so gloomy about that?”
“Because it mean that they’ll have more time together.”
“Aaaand…?”
“That kills me inside.” Umiyak si Arthur.
“Hayyy. Arthur, listen up. This isn’t the time to cry and give up. PM has seen you for 8 years already, so all you have to do is to prove how those 8 years of taking care of him can do more if he’ll be with you. This is the time that you have to do more than you had in all those 8 years. Be a man and face the challenge.” Sabi ni Jonah.
“But exactly Jonah! Gab’s going to have the advantage. They’ll have to work together.”
“And you’re not?”
Natigilan naman si Arthur sa tanong ni Jonah.
“Okay… I guess I’ll have to do more.”
“Exactly. So now Arthur, I have to get back to work, okay?! Good luck!” Sabay patay ni Jonah sa telepono. Bumaling ang kanyang tingin sa girl group na nagrerehearse.
I hope he’ll pick me.
“Hello?” Sagot ni Dean Jonah sa kabilang linya.
“H-Hi…” Bati ni Arthur.
“Yup, Arthur. What’s up?” Tanong ni Dean Jonah.
“Well… PM and Gab… sharing shares at Magic.” Malungkot ang tono ni Arthur.
“Then isn’t that good news for him then? Why do you sound so gloomy about that?”
“Because it mean that they’ll have more time together.”
“Aaaand…?”
“That kills me inside.” Umiyak si Arthur.
“Hayyy. Arthur, listen up. This isn’t the time to cry and give up. PM has seen you for 8 years already, so all you have to do is to prove how those 8 years of taking care of him can do more if he’ll be with you. This is the time that you have to do more than you had in all those 8 years. Be a man and face the challenge.” Sabi ni Jonah.
“But exactly Jonah! Gab’s going to have the advantage. They’ll have to work together.”
“And you’re not?”
Natigilan naman si Arthur sa tanong ni Jonah.
“Okay… I guess I’ll have to do more.”
“Exactly. So now Arthur, I have to get back to work, okay?! Good luck!” Sabay patay ni Jonah sa telepono. Bumaling ang kanyang tingin sa girl group na nagrerehearse.
I hope he’ll pick me.
“Are you okay?” Tanong ni Ashley nang minsang makalapit ito kay Arthur.
“I guess.”
--
“Ano ba naman iyan! Ayusin ninyo ito! Tapos itong outline, polish niyo pa! Ang colors di nagbeblend! Ang movement, magaspang! Ayusin niyo lahat ito!” Sigaw ni Dimitri sa kanyang mga employee habang pinapaulit ang gawang draft animation mula as client sa Hong Kong.
“Sir!” Sigaw ng secretary ni Dimitri.
“LAYAS NA KAYO AYUSIN NIYO NA IYAN! O IKAW, ANO, BAKIT?!” Tanong ni Dimitri sa secretary niya.
“Sir, we’re still on the first week of the month, pero out of 193 clients na nagsign up sa atin for this month, nagwithdraw ang 141 sa kanila.”
“I’m sorry?” Pagpapaulit ni Dimitri sa kaniyang secretary.
“141 na po ang nagwithdraw dahil sa bagal ng progress ng mga project nila. 52 na lang ang natitira at hindi na po tayo makakapagdagdag pa since tapos na ang peak season natin which is usually first week.”
Natulala si Dimitri habang nakatingin sa paligid.
“Take a break, everyone…” Malungkot na sabi ni Dimitri.
“Sir?”
“Just leave me alone. Let’s talk about business later.” Sagot ni Dimitri sa kanyang secretary.
Naglakad-lakad si Dimitri at lumabas ng silid para magyosi.
“Oh, anak, bakit mukhang pagod ka ata?” Tanong ni Jun at sinabayan na rin siyang magyosi.
“Wala tay eh… This is now six months in a row na more than 50% ang clients na nagwithdraw for this month. I’m sure before this month ends, we’re closed.”
“Tsk. Anak. Kaya pa bang irevive yan?” Tanong ni Jun.
“Hindi na ata tay. -67.89% nang lubog ang company since nagbukas ito. Hindi pa po ako nakakaabawi sa capital. Which by the way, ang capital galing sa NGC funds. Test subsidiary sana ako, pero hindi ko nasucceed ang company. Pag makalampas kami ng 150 clients, hindi naman inaayos ng mga employees. I’m so fucked up kay Grandyaryo. Pag alam niyang more than six months na ang operation ng subsidiary tapos ganito kalaki ang deficit, I’m sure tanggal ang kumpanya, tanggal ako sa trabaho.” Hithit ni Dimitri sa sigarilyo.
“Alam mo, wag kang masyadong madown. Dapat bawiin mo ito, lalo na sa panahon ngayon na lumalakas si Angelo. Don’t you know he now owns Magic Corp? Notary na lang ang kulang, and he’s done.”
“Si Gab talaga.” Umiling na lang si Dimitri.
“Not just that, Sheldon offered to share ownership sa shares niya to keep PM from moving away completely. Which means… PM is owning more than he did!”
“Wala nga tayo sa kalingkingan ng share ni PM mag-isa, tapos eto dalawang shares pa ang natanggap niya sa magkabilang kumpanya. Eh mabuti pa siya! Ako gusto ko lang naman maitayo tong subsidiary para maging separate na ito at wala ng payong from NGC. COO pa lang ako eh, CEO pa rin si Sheldon, which goes to say na CEO na rin si PM. Pag malaman ito ni Sheldon, ititigil niya ang project na ito. Saan pupulutin ang 108 employees ko?”
“Kaya mo iyan hijo. Eh siyempre matalino ka eh, mana ka nga sa akin.” Tapik ni Jun kay Dimitri.
“Mana nga sa’yo kaya lumulubog ang kumpanya. Kasi naman, ang ginagamit sa pag-iisip, ang titi. Just so you know Dimitri, ang gamit sa pag-iisip at strategy, utak, hindi titi. Okay?” Tumabi si PM at pinagitna si Jun.
“Matagal ko nang alam na lumulubog yang pinanghahawakan mo Dimitri. I have the reports since the very first day you operated, at kung gugustuhin kong sirain ka, I can just give all the monthly report kay Sheldon. But I want to be fair.” Sabay alok ng folder kay Dimitri.
“Ano iyan?” Defensive na tanong ni Jun.
“Wala ka na dun.” Sagot ni PM. Binuksan naman ni Dimitri ang folder at napansin niyang ang laman nito ay TRANSFER OF OWNERSHIP / PURCHASE OF ENTITY.
“I’m sorry PM, hindi ko ibebenta ang kumpanya na pag-aariin ko.” Sabi ni Dimitri kay PM.
“I guess.”
--
“Ano ba naman iyan! Ayusin ninyo ito! Tapos itong outline, polish niyo pa! Ang colors di nagbeblend! Ang movement, magaspang! Ayusin niyo lahat ito!” Sigaw ni Dimitri sa kanyang mga employee habang pinapaulit ang gawang draft animation mula as client sa Hong Kong.
“Sir!” Sigaw ng secretary ni Dimitri.
“LAYAS NA KAYO AYUSIN NIYO NA IYAN! O IKAW, ANO, BAKIT?!” Tanong ni Dimitri sa secretary niya.
“Sir, we’re still on the first week of the month, pero out of 193 clients na nagsign up sa atin for this month, nagwithdraw ang 141 sa kanila.”
“I’m sorry?” Pagpapaulit ni Dimitri sa kaniyang secretary.
“141 na po ang nagwithdraw dahil sa bagal ng progress ng mga project nila. 52 na lang ang natitira at hindi na po tayo makakapagdagdag pa since tapos na ang peak season natin which is usually first week.”
Natulala si Dimitri habang nakatingin sa paligid.
“Take a break, everyone…” Malungkot na sabi ni Dimitri.
“Sir?”
“Just leave me alone. Let’s talk about business later.” Sagot ni Dimitri sa kanyang secretary.
Naglakad-lakad si Dimitri at lumabas ng silid para magyosi.
“Oh, anak, bakit mukhang pagod ka ata?” Tanong ni Jun at sinabayan na rin siyang magyosi.
“Wala tay eh… This is now six months in a row na more than 50% ang clients na nagwithdraw for this month. I’m sure before this month ends, we’re closed.”
“Tsk. Anak. Kaya pa bang irevive yan?” Tanong ni Jun.
“Hindi na ata tay. -67.89% nang lubog ang company since nagbukas ito. Hindi pa po ako nakakaabawi sa capital. Which by the way, ang capital galing sa NGC funds. Test subsidiary sana ako, pero hindi ko nasucceed ang company. Pag makalampas kami ng 150 clients, hindi naman inaayos ng mga employees. I’m so fucked up kay Grandyaryo. Pag alam niyang more than six months na ang operation ng subsidiary tapos ganito kalaki ang deficit, I’m sure tanggal ang kumpanya, tanggal ako sa trabaho.” Hithit ni Dimitri sa sigarilyo.
“Alam mo, wag kang masyadong madown. Dapat bawiin mo ito, lalo na sa panahon ngayon na lumalakas si Angelo. Don’t you know he now owns Magic Corp? Notary na lang ang kulang, and he’s done.”
“Si Gab talaga.” Umiling na lang si Dimitri.
“Not just that, Sheldon offered to share ownership sa shares niya to keep PM from moving away completely. Which means… PM is owning more than he did!”
“Wala nga tayo sa kalingkingan ng share ni PM mag-isa, tapos eto dalawang shares pa ang natanggap niya sa magkabilang kumpanya. Eh mabuti pa siya! Ako gusto ko lang naman maitayo tong subsidiary para maging separate na ito at wala ng payong from NGC. COO pa lang ako eh, CEO pa rin si Sheldon, which goes to say na CEO na rin si PM. Pag malaman ito ni Sheldon, ititigil niya ang project na ito. Saan pupulutin ang 108 employees ko?”
“Kaya mo iyan hijo. Eh siyempre matalino ka eh, mana ka nga sa akin.” Tapik ni Jun kay Dimitri.
“Mana nga sa’yo kaya lumulubog ang kumpanya. Kasi naman, ang ginagamit sa pag-iisip, ang titi. Just so you know Dimitri, ang gamit sa pag-iisip at strategy, utak, hindi titi. Okay?” Tumabi si PM at pinagitna si Jun.
“Matagal ko nang alam na lumulubog yang pinanghahawakan mo Dimitri. I have the reports since the very first day you operated, at kung gugustuhin kong sirain ka, I can just give all the monthly report kay Sheldon. But I want to be fair.” Sabay alok ng folder kay Dimitri.
“Ano iyan?” Defensive na tanong ni Jun.
“Wala ka na dun.” Sagot ni PM. Binuksan naman ni Dimitri ang folder at napansin niyang ang laman nito ay TRANSFER OF OWNERSHIP / PURCHASE OF ENTITY.
“I’m sorry PM, hindi ko ibebenta ang kumpanya na pag-aariin ko.” Sabi ni Dimitri kay PM.
“Pride much, Dimitri? Let’s be practical. When I purchase this one, I give Grandyaryo big amount. Big enough na hindi niya makikita performance mo. I will own this, COO ka pa rin. You get to keep your company. Pero, hanggang general management ka lang. Ang mawawala sa’yo, total ownership. But it’s better than ireport ko kay Sheldon ang status ng Blue Canvass Animation (Kumpanya ni Dimitri, subsidiary ng NGC). Ano na lang ang sasabihin ng mga employees mo sa’yo once mag-freeze operation na kayo hanggang sa madissolve kayo? I know I still own it kahit hindi ko pa iyon bilhin, kasi as what your dad told you: I own NGC now, so I kinda own Blue Canvass. What’s different lang if I’ll have to REALLY buy it, then you’re clean and safe from Sheldon. You still get to keep your trust. But, please expect na maraming bad employees na matatanggal.”
“So you decide Dimitri. Keep Blue Canvass Animation, or let Sheldon know how bad of a tycoon you are. And if ever you have your decision… you know where my place is.” Naglakad palayo si PM hanggang sa makapasok na siya sa loob ng NGC.
“Tangina! Di ko alam kung bakit ang talino ng batang iyon. Na-corner na niya naman tayo anak! Anak, kung kaya mo pang i-revive, please do! Wag mong ibenta ang kaluluwa mo sa baklang iyon!”
“I know, tay. I know. Not gonna happen.” Pinatay ni Dimitri ang kanyang yosi at pumasok sa loob, iniwan ang kanyang tatay sa labas.
--
“SIR! MORE BAD NEWS. DAHIL DAW SA LATE RESPONSE NATIN, OUT OF 52 CLIENTS NA NIREPORT KO KANINA, 27 NA LANG ANG NATIRA. SINISIKAP NA PO NG RETENTION TEAM NA PAKALMAHIN ANG MGA CLIENTS.”
“WHAT?! IN 10 MINUTES?!”
“I’M SORRY SIR…”
This is frustrating… Sabi ni Dimitri sa sarili habang papalapit na siya sa opisina niya. Nang maupo at nilatag sa mesa ang folder na bigay ni PM kanina, hindi niya mapigilan na bumigay at umiyak sa kanyang failure.
“I failed again. Ugh!!” Luha ng luha si Dimitri hanggang sa nakatulog siya.
--
“Sir. Gising na po. 8:00 PM na po. More bad news po ulit. We’re down to 18 clients who’re willing to wait for our service for the whole month.” Report ng secretary sa kanya nang magising ito.
Inayos ni Dimitri ang kanyang buhok at kinusot ang mga mata. Maya-maya napansin niya ang folder na natulugan niya kanina.
Nothing left to do.
--
“Tangina! Di ko alam kung bakit ang talino ng batang iyon. Na-corner na niya naman tayo anak! Anak, kung kaya mo pang i-revive, please do! Wag mong ibenta ang kaluluwa mo sa baklang iyon!”
“I know, tay. I know. Not gonna happen.” Pinatay ni Dimitri ang kanyang yosi at pumasok sa loob, iniwan ang kanyang tatay sa labas.
--
“SIR! MORE BAD NEWS. DAHIL DAW SA LATE RESPONSE NATIN, OUT OF 52 CLIENTS NA NIREPORT KO KANINA, 27 NA LANG ANG NATIRA. SINISIKAP NA PO NG RETENTION TEAM NA PAKALMAHIN ANG MGA CLIENTS.”
“WHAT?! IN 10 MINUTES?!”
“I’M SORRY SIR…”
This is frustrating… Sabi ni Dimitri sa sarili habang papalapit na siya sa opisina niya. Nang maupo at nilatag sa mesa ang folder na bigay ni PM kanina, hindi niya mapigilan na bumigay at umiyak sa kanyang failure.
“I failed again. Ugh!!” Luha ng luha si Dimitri hanggang sa nakatulog siya.
--
“Sir. Gising na po. 8:00 PM na po. More bad news po ulit. We’re down to 18 clients who’re willing to wait for our service for the whole month.” Report ng secretary sa kanya nang magising ito.
Inayos ni Dimitri ang kanyang buhok at kinusot ang mga mata. Maya-maya napansin niya ang folder na natulugan niya kanina.
Nothing left to do.
--
Tatlong araw pa ang dumating...
Matapos magpark ni Dimitri ay inakyat niya ang gusali papunta sa Condo Unit ni PM na solong kinatutuluyan niya maliban sa bahay nila ni Arthur sa Makati.
Kinakabahan siya at for the first time, hindi niya inakala na ibebenta niya ang kanyang sinimulan sa taong mejo nakagalitan niya pa.
Nangangatog ang kanyang mga tuhod at kinakabahan siya. Sa ginagawa niyang ito, pinalalabas niya na panalo si PM sa kanyang mga plano, na kayang kunin ni PM lahat mula kay Dimitri.
Naiiyak siya sa ideyang nahulog na naman siya sa patibong ni PM.
Ding Dong! Pagpindot niya sa doorbell. Maya-maya bumukas ang pintuan at bumulaga si PM na nakaboxers lamang.
Kaagad na uminit ang katawan ni Dimitri sa nakita. Tinubuan siya ng libog at maya-maya tinawanan siya ni PM.
“Minamanyak mo na naman ako. Hindi ka na talaga nagbago. Pinunta mo?” Tanong ni PM.
“Ah.. Eh…”
“Eeh-Oh-Ooh? Ayusin ang pagsasalita, 28 years old ka na po.” Sarkastikong sabi ni PM.
“Umm…” Sabay alok sa folder at balik kay PM. Lumiwanag naman ang mukha ni PM.
“Oooooh! Alright. Pasok ka.” Alok ni PM sabay diretso sa kusina. Kaagad siyang tinigasan sa pwet ni PM na pagkalaki-laki.
Shit… Shit… Shit… Nilalandi ba ako ni PM?! SHIT!! Sigaw ni Dimitri sa kanyang isip.
“I think dito na lang ako PM. Napirmahan ko na iyan. You own Blue Canvass now. I’m going.” Sabay lakad ngunit kaagad siyang nahatak ni Dimitri at hinila papunta sa loob. Mabilis na NASARA ni PM ang pintuan.
Tinulak niya sa dingding si Dimitri. Maya-maya, kinikiskis ni PM ang kanyang harapan sa harapan ni Dimitri habang mariin na tinitignan si Dimitri.
“Ayaw mo bang mag-enjoy muna sandali, Dimitri?” Bulong ni PM sa tenga ni Dimitri sabay kiskis sa harapan nito.
Hindi namalayan ni Dimitri na tigas na tigas na pala ang kanyang harapan at hindi na niya ito maitatago.
“Kita mo. Tigas ka na nga oh.” Sabay halik ni PM sa leeg ni Dimitri. Sinimulan na ring trabahuin ng kamay ni PM ang harapan ni Dimitri.
Kahit pigilin ni Dimitri ang masarapan, hindi niya maiiwasan na gustong-gusto niya ang ginagawa ni PM sa kanya.
“Ganito ba Dimitri kaya hindi mo kayang proteksyunan ang asawa mo kanina, ha?” Sabay hagod sa katawan ni Dimitri na lubos namang ikinaungol nito.
“Tangina mo PM!” Ninakaw ni Dimitri ang mukha ni PM at sinunggaban ito ng halik. Mistulang nademonyo siya sa libog at kaagad niyang tinanggal ang kanyang damit at pantalon habang hinahalikan si PM sa leeg, sa bibig, sa lahat ng bahagi ng katawan.
Maya-maya, pinatungan niya si PM at hubad na ang dalawa. Sunod na tinanggal ni Dimitri ang boxer briefs ni PM at simulang fingerin ito.
“YAN LANG BA ANG KAYA MO DIMITRI?!” Sigaw ng panghahamon ni PM.
“Nabobored ka na kasi sa finger eh. What if ito ang ipapasok ko?! Masarap ba, ha?!” Sagot ni Dimitri habang mariin na pinasok ang kanyang kahabaan sa loob ni PM.
“ANO KA NGAYON PM, HA?! MASARAP BA?!” Nakamissionary ang dalawa habang hinalikan ni Dimitri si PM sa leeg. Binaon naman ni PM ang kanyang mga daliri sa buhok ni Dimitri sa bawat indayog na ginagawa nito paloob sa kanya.
“HAHAHAHA! GANYAN BA KABORING SI CORINA, HA, DIMITRI?!” Panghahamon ulit ni PM.
Nang marinig ito ni Dimitri, mas binaon at nilakas niya pa ang pagsagad sa pag-indayog kay PM.
Maya-maya, narinig ni PM ang front door niya na bumukas at sumarado.
Andito na siya. Sabi ni PM sa kanyang isip. Kaagad siyang umungol ng malakas. Malakas ngunit hindi ungol ng saya ang nilabas niya. Nagulat naman si Dimitri sa ginawang ito ni PM. Nang tinignan niya si PM, lumuluha ito.
“Anong problema, PM?”
“Tama na Dimitri. Huhuhuhu, tama na please. Wala akong kasalanan sa’yo!!” Iyak ni PM. Nagulat si Dimitri sa inasal ni PM at nahiwagaan siya sa ginagawa nito.
“HINDI BA AKO MASARAP PM?! HA?! GUSTO MO PALA NANG GINAGAHASA KA?! GANON?!” Sabay baon sa kanyang harapan kay Dimitri.
“Tangina mo, wag mong ginagahasa si PM, gago ka!” Hinila ng lalake si Dimitri papalayo kay PM at ginawaran ito ng magkabilang suntok.
Lumuluha naman si PM nang maalis si Dimitri sa kanya.
"Gab... Tulong!"
Itutuloy...
Gapangin mo ako. Saktan mo ako. 2
Ang landi ni PM, pro sana magbago sya dahil kay Gab.
ReplyDeleteBoholano blogger
Matalino talaga si Angelo. Magaling ang author natin. More power to you Mr Cookie Cutter.
ReplyDeleteIntense... grabe... galing!
ReplyDeleteGRABE! ANG GANDA NG STORY NAPAKA INTENSE AND UNPREDICTABLE
ReplyDeleteGood Job AUTHOR!
galing naman ni PM, ang haba parin ng buhok nya. napapaikot nya lahat. ang talino nya talga.
ReplyDeletebharu
What the... Nice one! can't wait the next chapter....
ReplyDeleteP.s. Please do play Love the Way you Lie of Rihanna.
Grabe, you have an insanely genius mind. Haha Gab-Angelo parin!!!! Marvs
ReplyDeleteNc.. next chapter pls.. ka abang abang talaga ang mga tagpo .excited nako s susunod na chapter... Paging author ng start over at final requirement.. sayang kc last 3 chapters nalang sna ang story na un tas d pa tinapos
ReplyDeleteWhat has become of him(angelo)? I wish he is not consumed with his wrath that persons who are loving him will suffer the same fate as with his enemies..
ReplyDeleteWow
ReplyDeleteHay sa wakas may update na..thanks author..:)
ReplyDeletegrabe hayop sa ganda ng story...mula umpisa hangang sa matapos ang chapter....double thumbs up sir...job well done...live it...:)
ReplyDeleteMaganda ang execution maliban sa malayo sa katotohanan ang eksenang niligtas ni PM si Gio dahil sa lugar ng pinangyarihan. Malayo maxado ang lugar ng simbahan sa bahay ni Gio sa Manila. Paanong natunton ni PM si Gio sa lugar na un? And one thing more, a piece of advice, avoid using the word "already" at the end of the sentence. It's no good for English speaking people.
ReplyDeletewow idol your the best tlga... weew mkapigil hininga tlga ang mga eksena... etong story na to ang masasabi kong "EXPECT THE UNEXECTED" Good Job....
ReplyDeleteUNPREDICTABLE... AMAZING., FABULOUS, PERFECT... ano pa ba., wala na aqng masabi...simula book 1 hanngang dito napakaganda tlga ng tinatakbo ng istorya... ang ganda ng flow ng isyorya... isa lang ang gusto kung mangyari., gusto ku maisapelikula ito grabe... I hope magawaan ng paraan (^_^)
GUSTO KO MAKITANG NAGHIHIRAP SI CORINA HEHE I HATE HER SO MUCH.... :-p
THANKS FOR THE UPDATE AUTHOR SA SUSUNOD ULIT.... MARAMING MARAMING MARAMING SALAMAT :-) :-) :-) GODBLESS PO.... (^_^)
wow idol your the best tlga... weew mkapigil hininga tlga ang mga eksena... etong story na to ang masasabi kong "EXPECT THE UNEXECTED" Good Job....
ReplyDeleteUNPREDICTABLE... AMAZING., FABULOUS, PERFECT... ano pa ba., wala na aqng masabi...simula book 1 hanngang dito napakaganda tlga ng tinatakbo ng istorya... ang ganda ng flow ng isyorya... isa lang ang gusto kung mangyari., gusto ku maisapelikula ito grabe... I hope magawaan ng paraan (^_^)
GUSTO KO MAKITANG NAGHIHIRAP SI CORINA HEHE I HATE HER SO MUCH.... :-p
THANKS FOR THE UPDATE AUTHOR SA SUSUNOD ULIT.... MARAMING MARAMING MARAMING SALAMAT :-) :-) :-) GODBLESS PO.... (^_^)
Monday na po... nxt chapter na plz...
ReplyDeleteGrabe, mautak na mautak na talaga si PM :3
ReplyDeleteMR. AUTHOR MONDAY NA PO, ASAN NA PO ANG CHAPTER 8???
ReplyDeletebeen waiting for this po..
tank n a million..
wow idol your the best tlga... weew
ReplyDeletemkapigil hininga tlga ang mga eksena...
etong story na to ang masasabi kong
"EXPECT THE UNEXECTED" Good Job....
UNPREDICTABLE... AMAZING., FABULOUS,
PERFECT... ano pa ba., wala na aqng
masabi...simula book 1 hanngang dito
napakaganda tlga ng tinatakbo ng istorya...
ang ganda ng flow ng isyorya... isa lang ang
gusto kung mangyari., gusto ku
maisapelikula ito grabe... I hope
magawaan ng paraan (^_^)
GUSTO KO MAKITANG NAGHIHIRAP SI
CORINA HEHE I HATE HER SO MUCH.... :-P
THANKS FOR THE UPDATE AUTHOR SA
SUSUNOD ULIT.... :-) :-)
MARAMING MARAMING
MARAMING SALAMAT
GODBLESS PO.... (^_^)
-hazuell-
wow idol your the best tlga... weew
ReplyDeletemkapigil hininga tlga ang mga eksena...
etong story na to ang masasabi kong
"EXPECT THE UNEXECTED" Good Job....
UNPREDICTABLE... AMAZING., FABULOUS,
PERFECT... ano pa ba., wala na aqng
masabi...simula book 1 hanngang dito
napakaganda tlga ng tinatakbo ng istorya...
ang ganda ng flow ng isyorya... isa lang ang
gusto kung mangyari., gusto ku
maisapelikula ito grabe... I hope
magawaan ng paraan (^_^)
GUSTO KO MAKITANG NAGHIHIRAP SI
CORINA HEHE I HATE HER SO MUCH.... :-P
THANKS FOR THE UPDATE AUTHOR SA
SUSUNOD ULIT.... :-) :-)
MARAMING MARAMING
MARAMING SALAMAT
GODBLESS PO.... (^_^)
-hazuell-
next chapter pls,
ReplyDeleteNext chapter when?
ReplyDeletetnx bestfriend sa pagbati hahaha..
ReplyDeleteito nabasa kuna ng buo.hahahaha
nagpalaod pa talaga ako sa laptop ko para lang mabasa ito.hahaha...
super the best ka talaga...
ikaw na...
bigyan na yan ng napkin..hahahaha joke lang...
bigyan kita jacket.HAHAHAHA..
#JimXD
NEXT CHAPTER PLEASE ..
ReplyDeleteI LOVE YOU AUTHOR ..
fb.com/arkidcdguzman
Whew! The story keeps getting better and better! Nag start lang ako basahin tong story na to last week and grabe all I can say is WOW. nakaka excite yung mga susunod na mangyayari. I hope may kasunod na! hehe.
ReplyDeleteBTW, I have a new blog. Because of all the amazing stories I have been reading I decided to create my own and share my love encounters. I hope you can visit my blog. Thanks :)
My blog is http://jdsloveencounters.blogspot.com/
I like ur story so far.. hehe.. wala pa kong tulog..puyat pa ko.. haha.. sana magbago si Angelo(PM) para kay Gab.. gusto ko ung chemistry ng dalawa.. :)
ReplyDeletekinsler
chapter 9 pls...
ReplyDelete