Love Is... Chapter 11

AUTHOR'S NOTE: WARNING: KILIG OVERLOAD.

Maraming salamat pa rin sa lahat ng mga sumusuporta sa akdang ito. Hindi naman ako gaganahan kung wala kayo e. Kaso nga lang dahil busy din naman ako minsan, medyo natatagalan ang aking pag-update.

Humihingi na ako ng tawad doon sa naiinip sa kakahintay ng updates. I’m really sorry! Babawi ako once na magkaroon na ng kuryente yung workplace ko. For the mean time, pagpasensiyahan na muna ninyo ang pagiging pagong ko. :3

Maraming salamat kila Sir Mike at Sir Ponse sa patuloy na pagbigay ng access dito sa blog. Kahit delayed ako sa napagusapang posting ay hindi niyo pa rin ako tinatanggal as one of your RA’s.

Busy na si Babe dahil sa work. Kaya ngayon miss na miss ko na siya. :( Anyways, good luck sa career mo Babe. Take care always. Saranghaeyo!

Maraming salamat kila Yelsna Reyes, Anonymous #1, Angel, Az, Anonymous #2, Anonymous #3, Anonymous #4, Dave, -hardname-, at Alfred of T.O., sa walang sawang pagkokomento sa bawat chapters. I love you guys! Sana makasama ko pa kayo hanggang sa katapusan ng kwentong ito at sa mga susunod ko pang gagawin.

Hindi na muna yung isa isa ang pagbati ko ngayon, medyo late na kasi e. May pasok pa ako ng 4 AM bukas [Time Check: 10:27 PM, September 2, 2014].

Thank you so much guys, for your love and support! I really appreciate the comments, messages, likes and shares. Much love from me. <3

Here it is, the 11^th Chapter of LOVE IS. Enjoy! :D

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

LOVE IS…

Rye Evangelista

theryeevangelista@gmail.com

-- Previous Chapters --

[ 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10]

-- Character's Teasers --

Gabriel Dela Rama

Jared Isaiah Ariola

Brett Santillan

Elijah Martinez

Ericka Martinez

Irishane Lim

Josiah Alarcon

--Add me up!--

Facebook Account - Rye Evangelista

Facebook Group - Rye Evangelista's Stories

CHAPTER XI

Josh’s POV

Nasaktan ako para kay Riel. Alam ko ang hirap na dinaranas niya ngayon. Sort of, kahit hindi ko pa iyon nararamdaman.

Pero mas doble ang sakit ang naramdaman ko noong makita ko si Eli na wasted dahil sa pagbusted sa kanya ni Riel. Hindi ako magagalit kay Riel, I asked it from him. Para may love story na rin akong masimulan.

Okay lang na rebound ako. Tanggap ko ‘yun.

Nakita ko lang na nakasandal sa isang sulok si Eli. Ngayon lang siya umiyak. Nararamdaman ko ang sakit na nararamdaman niya ngayon. He cried so soft. Hindi yung tipong, hagulhol. I’ve texted Riel na nakita ko na siya.

Ganun ako minsan e. Suki ako noon sa elementary days ko na ibully. Natural sa mga mataba yun. Mabuti na lang nandoon si Riley para ipagtanggol ako.

“Okay ka lang ba?” Bigla kong sulpot sa kinaroroonan niya.

Napatingin siya sa akin at agad niyang pinunasan ang mga luha sa kanyang pisngi. Tumayo siya at aktong aalis na ng magsalita akong muli.

“Okay lang na umiyak ka sa harap ko. Makikinig lang ako.” Saad ko. Napatigil naman siya ng sabihin ko iyon. “Kaklase mo ako. Josh. Josiah Alarcon.”

Aktong aalis na naman siya ng hawakan ko na ang kanyang braso.

“Gusto kita, Eli. I can help you.” Diretsong saad ko sa kanya. “Maghihintay ako, hanggang sa magustuhan mo rin ako.” Dagdag ko.

Nakatingin siya sa akin ng seryoso, kaya binigyan ko siya ng ngiti. “I know na mahirap maniwala sa taong kakakilala mo pa lang. Pero, I’m one of the people who you can trust.”

Sumuko na siya sa pagtakas. Umupo siyang muli sa damuhan. Dito nangyari yung kanina sa pagitan namin ni Riel. Unexpectedly, nagkaroon ako ng pagkakataon na makapag-usap kaming muli. And asked this from him.

Masaya ako na makakausap ko na ang taong nagpatibok nitong puso ko. I’m so grateful that Riel let go of Eli. Ako na ang bahala sa paghilom ng sugat niya, simula ngayon.

“Makikinig lang ako. Promise.” Saad ko ng makaupo na ako sa tabi niya.

Napatingin naman siya sa akin. Tumango ako sa kanya. Paniniguradong, ako’y mapagkakatiwalaan niya. Namumugto pa rin ang kanyang mga mata. He’s really into Riel. Paano pa kaya kung in love na siya rito?

“Please tell me when to stop…” Tugon niya sa akin.

“You can stop now. I’m here to mend your broken heart.” Sabi ko sabay, dampi ng kamay ko sa kanyang dibdib.

-----

Riel’s POV

Ang aga ni Red nang dumating sa bahay, hindi pa nga ako nakakapaligo, andun na siya.

“Inagahan ko na, baka kasi takasan mo na naman ako.” Aniya nang talagang nagulat ako literal sa pagdating niya. Namamaga pa nga yung mata ko sa kakaiyak.

Mabuti na lang at nakapagluto na ako ng agahan. Buti na lang pala, naisipan ko na busugin ang sarili ko ngayong umaga.

“Ang sarap mo talagang magluto!” Masaya niyang sambit.

Napailing naman ako, at lihim na natuwa sa kanyang tinuran. “Weh? E, piniritong itlog at ham lang naman yan ah. Natural na kaya ang lasa niyan kapag nailuto.”

“Masarap naman talaga ah. Lalo na’t ikaw pa ang nagluto.” Pangungumbinsi niya pa rin.

“Mambobola!” Napangiti ako ng wagas.

“Finally! Okay ka na? Don’t think to much about what happened yesterday. Eventually, matatanggap na rin ni Eli ang desisyon mo. So… tayo na?” Halos mabilaukan ako sa sinabi niya. Argh!

Oo nga pala, alam niya na nililigawan ako ni Eli. Pero dahil siya ang gusto ko, nibusted ko ang aking kaibigan.

“Uhm… About that…” Panimula ko.

“You want me to court you? Di na uso yun!” Mabilis na pagputol niya sa akin. Sumubo muna siya ng pagkain bago muling nagsalita. “Pero… kung yun ang gushto mo, I’ll do it.” Dagdag niya.

I drooled, again. I did it many times pero hindi ako nagsasawa. Ang cute niyang magsalita na ngumunguya at the same time. Haha! Bakit siya kahit may tumalsik na kanin sa bibig niya, siya’y almost perfect pa rin? Argh!

“You’re drooling again, Riel. Stop, or I’ll kiss you.” Bumilog ang mata ko sa kaba.

What the! Masyado na ba akong naglalaway? Argh! Bakit ba? Hindi ko mapigilan e!

Natawa naman siya sa reaksyon ko. Nagmadali na lang akong tapusin ang aking kinakain. Inantay ko pa siya ng konting mnuto para matapos at nang mahugasan ko na ang aming kinainan.

“Ako na ang maghuhugas niyan. Better take a bath or we’ll gonna be late.” Napatingin tuloy ako sa orasan. 6 AM palang naman. Alam niya bang matagal akong maligo?

“Ah e… Marunong ka bang maghugas?” Napakamot ako sa batok ng itanong ko to sa kanya. Malay ko ba! Hello! He’s an Ariola! Chairman ng Board of Trustees ang Mommy niya. Ang Daddy niya naman ay nagmamay-ari ng franchise ng isang mamahaling brand ng mga kotse. Baka nga buhay prinsipe siya sa kanilang bahay e!

“Yeah! Mom taught me.” Nagsimula na pala siyang maghugas ng pinggan. Very impressive. Magastos nga lang sa tubig! Haha!

“Maliligo ka na o, ako pa ang magpapaligo sa’yo?” May pilyong ngiti na sumilay sa kanyang mukha.

Napailing ako ng mabilis at agad na tumakbo patungong hagdan. Tumigil ako sa first step nung hagdan at naihilamos ko ang aking mga kamay sa mukha. Pinilit kong tumili pero hindi pala ako babae. Argh! Haha!

“Maliligo na ako, Red. Feel at home!” Sigaw ko nang kumalma na ang naghuhuramentado kong puso.

“Yeah. Are you sure you don’t want me to bathe you?” May halong pambubuska sa boses niya.

“Ah… e… Oo… este, hindi! Kaya ko na mag-isa!” Sigaw kong muli. NagpakaFlash ako sa sobrang bilis kong tinakbo ang aking hagdan.

Hingal ako na isinara ang pinto ng aking kwarto. Argh! Mai-lock nga! Baka kapag pumasok siya ay hindi ko mapigilan sarili ko! Baka maka ‘homerun’ agad siya. Argh!

Dirty! Dirty! Ang aga pa, kung anu-anong iniisip! Nako!

Iniligo ko na lamang ang mga naiisip ko. May pasok pa pala kami ngayon. I’m looking forward na makausap ko agad si Eli. Pero imposibleng maghilom ang sugat ng ganun kadali. I’m just hoping, but I’ll definitely understand if it won’t happen soon.

Nakabihis na ako nang ako’y bumaba. Nakita ko si Red na nakahiga sa sofa. Natutulog ata? Ang aga niya kasi e. Ayaw akong patakasin, madalas ko kasi siyang inuunahan papuntang school, kahit nasabi na niya sa aking, susunduin niya ako lagi.

Pagtingin ko sa orasan, 6:38 AM pa lang, mayroong pa kaming 22 minutes bago magsara ang gate ng school. I’ll let him rest first. Alam ko na hindi siya ganun kaagang gumising na tao, pero ang effort na yun ang nagpataba sa aking puso.

Lumapit ako ng marahan patungo sa kanya. I don’t want to make any noise, kasi baka maistorbo ko siya. His sleeping face is almost perfect too! Argh!

Alam mo yung feeling ng makita mo ang labi ng taong gusto mo? Nakakatuyo ng lalamunan di ba? It’s hard to resist! Argh!

Hindi ko namalayang papalapit na pala ako sa mukha niya. I want to feel it again. Or should I say, taste it this time. Argh! I really can’t… I really can’t…

Nabigla na lang ako nang marahan niyang hinawakan ang batok ko’t pinaglapit ang aming mga labi. This time, his kisses are passionate. Sabi ko nga, I really can’t resist him. It’s with Red.

Kapag siya na kasi, nagtitimpi lang ako. God knows! Peace po! Haha! I tried so hard to hold back. Baka marape ko pa siya. Joke! Wala pa ko sa ganyang part! Erase muna! Dirty! Haha!

Napatulala naman ako nang siya mismo ang bumitiw sa halikan na yun. Argh!

“You tempted me, Riel. I really wanted to kiss you. Thank God, you wanted too.” Nakita ko ang sigla sa kanya. “Tara na. We’ll be late for school.” Wala sa wisyo akong napatango.

Mabilis kaming nakarating sa school, 5 minutes pa nga nung dumating kami bago isara ang school gate. Late comers, can enter the school pa rin, pero they’ll have to write an apology letter addressed to the Guidance Counselor. Sa mga taon ko rito, nagpapasalamat ako’t hindi pa naman ako nalilate. Haha!

Pagkapasok namin ni Red sa aming room ay nagkatagpo agad ang paningin namin ni Eli. Medyo matagal. Nakita ko sa mga mata niya ang lungkot at galit. Naguilty ako bigla. Pero imbes na ako yung unang bumitaw ng tingin ay siya ang gumawa nun.

Ibinaling niya ang kanyang atensyon sa katabi niyang si Josh. He’s sitting on Eri’s desk, while talking to Eli. Nasa kumpulan ng mga estudyante kasi si Eri. May pinagtsitsismisan siguro.

Napansin ni Josh ang mga titig ko sa kausap na si Eli. Napalingon tuloy ako sa kanya ng mapansin ko na nakatitig siya sa akin. Tanging iling lang ang naitugon nito sa akin.

I know it will take more time for me and Eli to reconcile. Nasaktan ko siya, at kailangan namin ang distansya. Ipapaubaya ko na lang muna kay Josh ang lahat. I want Eli back as my friend. Just like the way we’ve started nang mapatawad ko siya.

Naupo na lang ako sa upuan ko nang makapagpaalam ako kay Red. Tumingin ako sa labas mula sa bintana na malapit sa akin. Mahirap nga sigurong magpatawad lalo na’t puso ang nasaktan.

Hindi ko naman siya masisisi kung ganun ang nararamdaman niya ngayon. I just hope for the soonest for us to be okay again.

Nagbalik ako sa aking wisyo nang kalabitin ako ni Josh. His desk is located right after my desk. Nacional pa kasi siya noong magsimula ang klase kaya nasa likod ko siya.

“Hey! Cheer up. Soon, magkakabati rin kayo. Ako ang bahala.” Napatango na lang ako sa kanyang sinabi.

Aasa na lang nga ako kay Josh.

Bumalik lamang siya sa kanyang upuan at kinuha ang mga gagamitin sa unang subject ngayong araw. Napansin kong wala pa si Brett. Nasaan na kaya siya? He’s never late. Ngayon lang ata.

Napalingon ako sa unahan nang mayroong pumalakpak. Si Ms. Salveda pala.

“Class! Behave! Andito ngayon si Principal!” Aniya. Mabilis namang nagsiupo ang mga kaklase ko sa kani-kanilang upuan.

“Since, 2^nd quarter na, we will do sitting arrangement again. May dalawa kasing nadagdag at syempre sila Mr. and Ms. Martinez din. But before that, may bago kayong makakasama sa klase magmula ngayon.” Anunsiyo niya.

Lumakas ang bulung-bulongan sa loob ng aming room. Excited na naman sila sa bagong estudyante. Matalino kung ganun. Just like Eli and Eri. A Section agad ang punta.

Napapalakpak muli si Ms. Salveda para tumahimik ang mga kaklase ko. I wonder who’s the new student. Nagulat ako nang pumasok kasabay ni Principal si Brett. Kaya pala siya wala dito sa loob kasi kasama siya sa pag-introduce ng bagong estudyante. Isa ata to sa ‘The perks of being the Section President’ niya.

“Good morning, students.” Bati ni Principal.

“Good morning, Principal Gomez!” Balik bati naman namin sa kanya.

“Today, you will have an additional classmate. I’m hoping that you’ll be nice to her.” Anito. So babae pala ang bagong estudyante. Interesting.

“Ms. Lim. You can introduce yourself now.” Dagdag ni Principal.

Lim. Hmm. Parang pamilyar. Baka ka-apelyido lang. Nagkibit-balikat na lang ako.

Nagulat na lang ako ng parang slow motion nang siya’y pumasok sa loob ng room at umakyat sa stage sa harap ng classroom namin. She flipped her curly hair as she walks. Agad niyang ipinulupot ang kanyang kamay sa braso ni Brett at ngumiti. Si Brett naman ay napakamot lamang ng ulo.

Napailing na lang ako. Argh! Araw-araw ata ako makakakita ng sweetness overload! Pero okay na ako. Hindi na ako magseselos. Haha! May Red na kaya ako.

“Hi! Guys! I’m Irishane Lim, you can call me Iris.” Saad niya na may ngiti sa labi.

Nakita ko na lang na naglaway lahat ng mga lalaki sa loob ng classroom. Sa sobrang ganda niya ba naman sinong hindi? Haha! Kami pala ni Josh. Haha! Even Eli got stunned. I know right! Kaya nga hindi na ako nakipagkompetensya sa kanya simula nung malaman ko na siya ang fiancée ni Brett.

Nakuha ng atensyon ko ang nagtataray na si Eri. Haha! Andito na ang karibal niya. Sinundan ko ang paningin niya at magkatitig pala sila ni Iris. Isa kaya to sa dahilan kung bakit siya lumipat?

“Oh! By the way…” Bigla niyang pagkuha sa atensyon ng lahat. “Ang akin ay akin…” Nakatingin pa rin siya sa nakatitig din na si Eri sa kanya. “Walang makakaagaw sa fiancé ko. I’m just stating the fact here.” At ngumiti siya.

Natahimik ang lahat sa kanyang sinabi. Argh! Buti na lang hindi ko itinuloy! Haha! Si Brett? Napakibit-balikat na lang at ngumiti. Gusto niya ata ang possessive na asawa. Haha!

Nakita ko na lang na nag-iwas ng tingin si Eri. Aww. Alam na kaya ni Iris na may nagkakagusto sa fiancé niya? Ito naman kasing si Eri, kung makapang-stalk! Grabe! Pinaimbestigahan niya siguro. Is she considering Eri as her rival? Maganda naman kasi si Eri e.

Natapos ang katahimikan dahil sa pagpalakpak muli ni Ms. Salveda. Nagsiupuan ng maayos ang lahat.

“Sige mga bata. Ms. Lim, please make yourself comfortable.” Saad ni Principal kay Iris. Napatango naman ito sa kanya.

“Salamat po, Principal Gomez.” Tugon niya rito. At umalis na si Principal sa loob ng room.

“Okay guys! Lima lahat ang bago niyong classmates dito, so we need to re-arrange the seat plan again. As usual, alphabetical. So, kunin niyo na ang inyong mga gamit at magsitayo. I have the new seat plan here.” Sabay pakita saamin nung seat plan na nakalagay sa isang short size bond paper.

Agad naman nagsigalaw ang lahat para sa pagbabagong magaganap. Nang matapos ang kanya-kanyang evacuation sa mga nakasanayang upuan ay agad kaming pinapunta sa unahan. Nagsimula rin naman kami agad sa paglipat ng pwesto.

Alarcon	Alegre	Anderson	Ariola	Arteta
Bartolome	Beguia	Borja	Cruz	Carter
Dela Fuente	Dela Rama	Isaac	Lima	Luz
Lim	Martinez	Martinez	Mariano	Nieves
Oco	Percia	Perry	Querubin	Ramirez
Rios	Rosales	Santillan

Yan ang naging resulta ng sitting arrangement. Mabuti na nga lang at hindi nagkatabi sina Eri at Iris. Good thing, Eli’s name needs to be the first. Pero ngayon, Eli is just right after me. Sa likod ko. What a coincidence!

Does it mean magkakabati kami agad? Hope so!

“Okay guys! Since, Field Trip niyo bukas. Mamimiss ko kayo! Hindi ako makakasama e!” Biglang salita ni Ms. Salveda nang makaupo na ang lahat.

Napa-‘aww’ naman yung mga kaklase ko tanda na nanghihinayang sila sa pagkamissing in action niya sa Field Trip plus Immersion namin. Siya pa naman yung Adviser namin tapos wala siya doon.

“Don’t worry. Sa halip kasi na ako ang makakasama niyo, ay si Mr. Buenafe na lang. May meeting pala kayo mamaya. Iaannounce naman siguro, pero para hindi kayo makalimot, sinabi ko na sainyo.” Dagdag niya.

Si Mr. Buenafe ang assistant class adviser ni Ms. Salveda, Nasa kaedaran din niya ito kaya, hindi kami naiilang sa kanya. Okay lang naman sa amin na siya na ang sumama.

“At may surprise ako sainyo! Hinding-hindi niyo ito inaasahan class.” May evil grin sa mukha nito nang sabihin ang mga salitang yun.

Ano kaya yun? She’s been this secretive at grabe kung magpabitin.

“Ang sitting arrangement niyo ngayon ay… ang magiging groupings niyo sa Immersion at Field Trip! Yay! Isn’t it surprising? Haha!” Aniya.

Bigla namang nagsigawan ang lahat.

“No!” Nangibabaw sa lahat. Napatingin ang lahat sa napatayong si Iris. “Hindi ako makakapayag na makagrupo ng fiancé ko ang babaeng yan!” Sabay turo nito kay Eri. Si Eri naman ay napangiting aso sa harap ni Iris. Nanggagaliti tuloy ito sa inis.

Tumingin ako kay Brett, wala lang siyang pakealam. Tanging kibit-balikat ang naging tugon nito sa akin.

“Don’t worry, Ms. Lim. Ang groupings ay tanda na kapag naroroon na kayo sa host family niyo ay umpisa na ng pagiging magkakapatid niyo.”

Umaliwalas ang mukha ni Iris sa narinig niyang yun kay Ms. Salveda. Si Eri naman ay nanlumo. Ang gwapo ng best friend ko no? Pinag-aagawan ng dalawa sa pinakamaganda dito sa class namin.

Don’t get me wrong. Hindi na ako makikisali pa sa kanila. I have my Jared Isaiah Ariola now, kahit hindi pa man kami, mutual ang aming nararamdaman sa isa’t isa.

Napaisip nga rin ako sa groupings namin. Argh! Kapatid ko si Eli! Napatingin tuloy ako sa aking likuran. Nang magtagpo ang aming paningin ay pilit ko siyang binigyan ng ngiti ngunit agad siyang nag-iwas. Napalingon na lang din ulit ako sa unahan.

I guess hindi pa to ang tamang panahon for Eli and me to reconcile. Baka sa mga susunod na araw pa. O sa susunod na linggo. Okaya nama’y sa sunod na buwan. Whenever it is, maghihintay ako hanggang sa mapatawad na niya ako.

Nahagip ng paningin ko ang nakatitig sa aking si Red. He’s like evaluating me. Nakita niya sigurong nakasimangot ako. Napagtanto ko na tama pala ang iniisip ko nang umakto siyang gumuhit ng kurba mula sa baba patungo sa kanyang tenga.

He wants me to cheer up. Napangiti na lamang ako. Tumango ako sa kanya para sabihing ‘okay’. He’s really sweet.

Nang matapos lahat ng aming klase sa araw na ito ay agad na kaming nagtungo sa meeting place ng Seniors. Sa Gym na naman ito gagawin. Naiannounce na kasi kaninang lunch ang scheduled meeting ngayon.

Ang meeting ngayon ay tungkol sa pag-alis namin bukas. Pinaalalahanan lamang kami na maaga kaming aalis bukas since sa Palawan ang aming Batch Field Trip plus Immersion.

Nang kami’y i-dismiss pagkatapos ng meeting ay agad akong pinuntahan ni Red para daw sabay na kaming umuwi ngayon. He’s excused for 6 days sa practice dahil nga sa field trip namin.

Nakita namin sa gate ng school sina Eli at Josh. Mukhang close na nga dalawa kung mag-usap e. Bilib nga ako kay Josh, isang araw palang buhat ng magpakilala siya kay Eli e.

I’m happy for him. Napalapit siya sa taong gusto niya dahil sa ginawa ko kay Eli. Nalungkot tuloy ako bigla ng maisip ko iyon.

Napansin iyon ni Red. Nagulat na lang ako ng iniangat niya ang mukha ko mula sa paghawak niya sa aking baba.

“Di ba sinabi ko, cheer up. Everything will be fine soon. Hayaan mo muna na maging okay na ang lahat kay Eli.” Aniya.

Napatango na lang ako sa kanyang sinabi. Argh! Pakidukot nga tong mga mata ko!

“Ehem! Ehem!” Agad kaming napalingon doon sa gumawa ng ingay. Istorbo naman tong si Josh e!

Napailing siya sa nakita sa amin ni Red. Napansin ko naman yung nakasunod sa kanya. Poker face lamang siya. Hindi niya parin ako matingnan ng diretso. Kaya agad na lang akong napayuko sa harap ni Red.

“May gusto raw sabihin si Eli kay Red.” Saad ni Josh sabay bigay daan sa taong nasa likuran niya.

Agad akong napaangat ng tingin kay Red at naglipat sa papalapit sa kanyang si Eli. Lumapit siya sa tenga ni Red at may ibinulong. Pagkatapos niya yung gawin ay agad niyang hinigit ang kamay ni Josh. Nagulat man si Josh sa ginawa ni Eli ay nagpatianod na lang ito.

Para namang epileptic kung mangisay tong si Josh sa kilig. Natawa ako ng pilit sa ginawa niya. I want to be happy for him. Pero, hindi ako kumpletong magiging masaya hanggang may kaibigan na galit sa akin.

Naglipat agad ako ng tingin sa nakangiting si Red. “Anong sinabi sa’yo ni Eli?” Pang-uusisa ko.

Napailing na lamang ito. Secret? Argh! I really want to know!

Nag-iwas na lamang ako nang tingin sa kanya at tumingin sa papalabas na sina Eli at Josh. Ano kaya ang sinabi ni Eli sa kanya.

“Basta ang isipin mo na lang, mapapatawad ka rin ni Eli balang araw.” Anito.

Napalingon tuloy ako sa kanya. Argh! Nagtama kasi yung mga ilong namin. Ang lapit! Matutunaw ako!

Nakita ko lang ang isang ngisi sa mukha nito. “Ang cute mo talaga kapag nagbablush.” Umiling siya’t hinila na ako patungo doon sa pinagparkingan niya ng kanyang motor.

Nakarating ako sa bahay ng maaga dahil kay Red. Kahit kailan talaga ang bilis niya pa ring magpatakbo ng motor. Hindi niya ba naiisip yung moment kapag nakasakay ako sa motor niya? Hayst! Gusto ko pa naman siyang mayakap ng matagal. Haha!

Err. Mapanamantala! Sigaw ng aking isipan. “Uy! Andyan ka pa pala!” Nasabi ko na lang. Natawa na lang ako sa aking nasabi.

Handa na lahat ng mga dadalhin ko sa Field Trip. Almost two days daw ang byahe since bus lang yung mode of transportation na gagamitin. Magbabangka lamang kami kapag papunta na kami doon sa isla kung saan gagawin ang immersion.

Josh’s POV

“Anong sinabi mo kay Red?” Pang-uusisa ko sa kasama ko. Andito kami ngayon sa Café kung saan minsan ko nang nakasama si Riel. Ililibre raw ako nito rito, kahit ano. Basta samahan ko muna siya rito.

Hinihintay din namin si Eri na dumating, nagpadrive kasi ito doon sa kanilang driver patungo sa mall. May kung anong bibilhin daw para sa pag-alis namin bukas.

Nagkibit balikat lamang siya. In just one day, heto na kami ngayon ni Eli. Ang bilis no? Well, hindi ko pa naman nakikita sa kanya na kung tingnan ako ay tulad noong mga tingin niya kay Riel noon.

Hanggang ngayon pa rin naman, pero kapag nagkakatitigan naman sila, siya yung agad na umiiwas. He’s really trying hard to forget his feelings towards Riel. Hindi naman yun ganoon kadali e. Nakikita ko sa kanya na nahihirapan siyang mag-adjust.

“Ano nga?” Pangungulit ko.

Napangiti siya sa aking tinuran. “Bakit? Nagseselos ka?” Aniya.

Natigilan ako sa kanyang sinabi. Nailapag ko rin muli sa tasa ang kutsara na may lamang ice cream na isusubo ko na sana.

“Huh? May gusto ka kay Red?” Bulalas ko. Agad ko namang natakpan ng kanan kong kamay ang bibig ko. Hindi lang pala kami ang naandito.

Tumawa siya ng malakas. Nakuha tuloy lalo ang atensyon ng lahat. “Are you kidding me? Si Red? Bakit ako magkakagusto sa kanya e, si Riel naman talaga yung gusto ko.” Natigil siya sa pag-tawa nang maalala ang kanyang sinabi.

Napatingin siya sa akin, agad naman akong nag-iwas. “I’m sorry.” Saad niya. Tumango na lang ako.

Paano ko kaya malalamangan sa puso niya si Riel. Dadaanin ko ba siya sa santong-paspasan o maghihintay na lang na ako na lahat yung nakikita ng mga mata at puso niya? Argh!

Pero nga, nasabi ko na sa kanya na maghihintay ako na mahulog siya sa akin. I just don’t know if it’ll happen, otherwise, masasaktan din ako sa huli. I don’t want that to happen though.

Riel’s a tough opponent. Pero hindi ako yung tipong makikipagkompetensya sa taong alam kong may mahal ng iba. Riel’s a friend, and he will be a friend ‘til my last breath.

“Hindi yun yung ibig kong sabihin. I’m sorry.” Pagbasag niya sa katahimikan.

“Okay lang. Naiintindihan ko. Ang sabi ko naman maghihintay ako di ba? Kahit pa abutin pa nang 50 years. Maghihintay pa rin ako Eli. Kasi kapag nagkagusto ako, hanggang sa hindi sinasabi sa akin na tigilan ko na, hindi rin ako susuko.” Nasabi ko na lang. “Just tell me when to stop also, okay?” Napatango na lamang siya sa sinabi ko.

Katahimikan ang namayani doon sa amin. Mabuti na lamang at dumating din kaagad si Eri. Naghiwa-hiwalay kami ng landas pagkatapos noon. May sasakyan din kasi ako, binigay sa akin ng Stepdad ko simula noong makasal na sila ni Mom.

“Manong, daan muna po tayo sa mall. Ibibili ko lang po si Daddy nung paborito niyang cake.” Tugon ko sa aking driver nang makasakay ako sa kotse. Sumunod naman agad ito sa aking utos.

Nacional ang apelyido ko noon. Kaya nga nasa likod ako ni Riel sa sitting arrangement. It is my Mom’s maiden name. Ever since kasi na pinagbuntis niya ako, mag-isa lang siya na bumuhay sa akin. Mabuti na lang at buhay pa ang mga grandparents ko.

Hindi naman kami mahirap, hindi rin naman ganun kayaman. Pero kaya ng pamilya ni Mama ang papag-aralin ako sa pinapasukan kong paaralan ngayon.

Ayoko nang pag-usapan pa ang biological father ko. Ni minsan, hindi ko narinig sa bibig ni Mom at ng gradparents ko ang pangalan niya. Minsan ko nang naitanong yun sa kanila, pero sa halip na makatanggap ako ng sagot ay tila ba pinapakita ng kanilang ekspresyon na napakawalang kwenta niyang ama.

Oh well, let’s just scratch that! Nagpakasal si Mom sa Stepdad ko 2 years ago. Alam yun  ng mga nasa school dahil pangalawa sa top stockholders ang Stepdad ko. Although ganun ang position niya, madalang siyang makapunta sa school dahil sa negosyo niya sa Australia.

Naging Alarcon ako sa bisa ng adoption. Nitong nakaraang buwan lamang yun. Mahal, na mahal ako ng Stepdad ko. He’s a bachelor for 35 years bago niya nakita ang napakaganda kong ina. Yeah! Kamukha ko ang Mom. Kaya nga gwapo rin ako. Huehue!

Tinrato niya ako na parang tunay na anak. Dahil siguro sa kasabikan ko na magkaroon ng ama ay agad ko siyang tinanggap. Wala naman akong rason para hindi siya tanggapin. He’s too caring pagdating kay Mom.

“Sir. Andito na po tayo sa Mall.” Ang lalim ata ng mga iniisip ko.

Napatango na lamang ako kay manong at agad na akong bumaba ng kotse para bumili nung paboritong cake ni Daddy. Umuwi kasi kahapon galing ng Australia. Actually kasama niya si Mom.

“Manong, mabilis lang po ako. Pakihintay na lang po ako rito.” Bilin ko sa kanya. Tumango na lang ito sa akin bilang tugon.

Agad akong naglakad papunta sa loob ng Mall, kung nasaan mayroon lang noong Cake Shop ng cake na gusto niya. Maglalakad na sana ako pabalik nang makatanggap ako ng text mula kay Eli.

Argh! My very first text from him! Ila-lock ko to, para hindi mabura!

Nang nabuksan ko na ang mensahe mula sa kanya ay namilog kaagad ang mga mata ko. Nagagaya na ata ako sa reaksyon ni Riel sa tuwing malapit siya kay Red! Magkaibigan nga kami. Hays! Birds of the same feather flock together. Haha!

Hi! It’s Eli. Got your number from Eri. I’m really sorry for what I have said earlier. I didn’t mean to hurt you. Ikaw tong nagpatahan sa akin pero, nagawa ko yun sa’yo.

Laman ng kanyang text. Kahit hindi niya sabihin na si Eli siya ay makikilala ko naman agad siya. Matagal na kaya akong mayroong number niya. Haha! Wala pa ngang ‘I like you too’ kinikilig na ako e. Tengeneng!

Lumawak ang ngiti sa aking mukha, para na nga akong tanga e. Inirapan ko na lang lahat ng mga nakasalubong ko. Nawi-weirdohan siguro sa pagngiti ko. Hindi ako baliw no! Kinikilig lang! Di ba pwedeng ngumiti? Argh!

Isa pang mensahe ang natanggap ko mula sa kanya. At yun yung grabe ang lawak ng ngiti na naipinta ko sa aking mukha. As in! Halos mapunit na nga ang mukha ko sa sobrang lapad! Pero ngumuso na lang ako para hindi pag tinginan ng mga nakakasalubong ko.

You like me right? Kung hindi na magiging akin si Riel, ikaw na lang ang aangkinin ko. Please be patient on waiting. Akin ka lang ha? Please promise me… na akin ka lang. Mabilis akong mahulog, sana kapag nangyari yun, akin pa rin yang puso mo.

Speechless ako. Sabi ko nga di ba? Kahit rebound lang ako, basta ako na lang yung makikita ng mga mata at puso niya, masaya na ako.

Masaya na ako na sinabi niya yun. Ang gagawin ko na lang ay ang maghintay.

Paulit-ulit ko pa ring binabasa yung text na nakuha ko mula kay Eli. Inilock ko na rin ito para hindi mabura ng basta na lang. Hindi na muna ako magrereply sa kanya. Kailangan kong pag-isipan ang irereply ko e.

Halos hindi na ako tumitingin noon sa daan. Ang saya ko kaya, kahit pa pader, hahamakin ko, hindi lang mawala ang kasiyahan sa mukha ko.

“Sorry! Sorry!” Bigla kong paghingi ng tawad sa nabunggo ko. Argh!

“You look so happy.” Seryosong saad nito. Napatungo tuloy ako nang tingin doon sa nabunggo ko.

“Riley?!” Bulalas ko. Argh! Nahawa na nga ako kay Riel!

Mapait na ngiti lamang yung nakita ko sa kanyang mukha.

“Ikaw lang pala! Kala ko naman kung sino yung nabunggo ko e.” Napakamot na ako ng ulo.

“Oh.” Sabi niya sabay bigay sa akin noong cell phone ko.

Huh? Nabitawan ko pala yung cell phone ko! Buti na lang nasalo nitong best friend ko. Kung hindi, wala na yung precious texts ni Eli! Argh! Napakacareless ko talaga kapag nadidisgrasya!

“Sino yung lagi mong kasama kanina?” Tanong niya nang makuha ko na sa kamay niya yung cell phone ko.

“Huh? Kaklase ko, si Eli ba o si Riel?” Sagot ko.

“So, Eli pala ang pangalan niya? Siya rin ba yung nagtext niyan sayo?” Bakit? At nabasa niya ba? Argh! Hindi pa naman alam ni Riley na ganito ako. Si Mom palang at Daddy. Pati na rin si Riel, Red at Eli.

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya nang parang nanunusok ang kanyang mga titig sa akin. Hinawakan niya ang isa kong kamay at marahang hinila palabas ng Mall. Nakita kami nung driver ko, lalabas na sana siya pero pinigilan ko.

“Anong problema mo Riley? Best friend mo ako. You can tell me.” Mahinahon kong saad sa kanya.

Nag-iwas siya ng tingin sa akin dahil sa pilit kong hinuhuli ito. Tumikhim siya’t huminga ng malalim.

“May gusto ka ba sa kanya?” Aniya na nakatingin pa rin sa ibang direksyon. Binitawan na niya rin ang kamay ko.

Hindi ako makasagot. Nahuli na niya ako. Ang hindi ko lang alam ay kung bakit siya nagkakaganito.

Tanging tango ang naisagot ko sa kanya. Malalaman at malalaman niya naman talaga e. Gusto ko na sa akin na yun manggaling.

“Fuck!” Biglang sabi niya.

Naihilamos niya na lang ang kanyang kamay sa mukha. Is he mad because ngayon niya lang nalaman na bakla pala ang best friend niya? Kasalanan ko naman, I’ve never told him that I am gay.

Discreet lang kasi ako, just like Riel, bago ito napamalita sa buong school. Dressed like a man, act like a man. Ako? Hindi ko pa ata kaya, kahit na sinasabi sa akin nina Mom na okay lang yun. Wala namang magagawa ang lipunan sa kung sino ako.

“Sorry for not telling you Riley.” Paghingi ko ng tawad.

“Hindi naman yun yung punto ko rito e.” Medyo may panghihinayang sa boses niya.

Napaangat ako ng tingin sa kanya. Magulo na ang kanyang buhok ngayon. Ang gwapo niya sobra! Kaso sabi niya minsan, ‘he’ll never fall in love to a guy’. Ang lalaki ay para sa babae, at ang babae ay para lang sa lalaki.

Yan yung prinsipyo na pinanghahawakan niya simula pa noong Grade 6 na kami. Kaya nga natakot ako noong sabihin sa kanya na ganito ako. Siya lang naman kasi ang kaibigan ko noon sa elementary, kaya no choice ako. Dinadaan ko na lang nga lagi sa kain kapag nag-uusap kami.

“Ano nga? Sabihin mo naman sa akin para maintindihan ko. I don’t have powers to know what you’re thinking right now.” Tugon ko sa kanya. Pinilit kong mahuli ang paningin niya. Pero ganun pa rin mailap siya.

“Nagseselos ako! Gusto kita! Mahal pa nga!” Napalakas niyang sagot sa akin.

Natulala lang ako saglit sa sinabi niya. Argh! He’s in love with me? Paano?

“Pero… may girlfriend ka… tapos sabi mo hindi ka—.”

“Never mind.” Pagputol niya sa akin. At agad na nagwalk-out.

Naiwan ako run na iniisip pa rin lahat-lahat. Argh!

Eri’s POV

Andito ako ngayon sa aking kwarto. Nakapack na lahat ng dadalhin ko para sa outing bukas! Este, Field Trip and Immersion namin. Galing ako sa Mall kanina at hulaan niyo kung ano yung ipinunta ko doon. Haha!

Anong hula niyo?

What?

Haha! Okay! Okay! High blood agad! Patience is a virtue din mga ‘tol! Oops! Nagbabalik loob na naman ako sa pagiging boyish ko. Tss.

Heto na! Ang binili ko ay… tada! Two piece! Yey! Beach kaya ang pupuntahan namin. Since isla yun, hindi naman siguro kami maglalaway lang sa dagat na nakatanaw lang malapit sa amin doon.

I can’t wait to wear and get Brett’s attention! Yes! Mas sexy naman ako dun sa bruhang yun no! Nagawa pa talagang lumipat ng school! Kainis! At ang bilis niyang umaksyon ha!

Mas mayaman kaya sila sa amin kasi, naproseso agad yung paglipat niya? Kahapon lang kasi nung magkausap kami. Our first encounter.

Ang nangyari kasi kahapon, sinundan ko si Brett nung uwian. Stalker na kung stalker! Basta masundan ko lang yung taong gusto ko! I wasn’t expecting na may katatagpuin siya, then it turned out na may date pala sila nung panget niyang fiancée. Well, maganda naman talaga siya, pero mas MAGANDA ako. Capslock para intense, sabay flip ng hair para may dating! Ganern!

Nagpakaimbestigador na ako rito. Para na nga akong tulad sa mga drama na, sinusundan ang asawa, para malaman kung nambababae ba ito. Kumain na rin lang ako doon, ginugutom na rin kasi ako nun. I’ve waited for the moment na makilala ang bruhang nasa harap ni Brett my loves!

Tumayo ito at nagpaalam kay Brett. Pumunta siya sa rest room pagkatapos niyang magpaalam. Gotcha! Nasabi ko na lang noon.

Agad akong tumayo at pasimpleng pumunta sa kung saan man nagtungo ang bruha. Mabilis para maabutan ko pa. Malay ko ba kung parang lalaki lang yun kung gumamit ng rest room.

“Ang gwapo talaga ni Brett Santillan!” Agad kong parinig sa kanya nang makapwesto ako sa isa sa mga lababo ng restroom. Umakto rin ko na parang naghahanap ng kung ano sa bag ko. Humanda ka bruha sa pang Famas kong acting!

“What did you say?” Mahinahon niya pang baling sa akin. Hmm. Not the typical girl na agad magbuburst out sa galit. May class. Impressive.

Okay! Let’s play a bit. “Kilala mo si Brett Santillan? Classmate ko siya at crush na crush ko talaga siya! Andito siya ngayon! Grabe! Kailangan kong magpaganda lalo, baka kulang pa sa kanya ang kagandahan ko!” Saad ko sabay inarte ng mga dapat gawin. Para mainis siya.

Nakita ko ang inis sa kanya, pero andun pa rin ang poise. Hmm. Hindi na masama. Kaya pala kung magkwento si Brett tungkol sa panget na ‘to ay may pagmamalaki pa! Pwe! I’m better than her! Bakit ba kasi may fiancée na siya!

Itinaas niya ang isang kilay at nanatiling mahinahon sa kabila ng inis. “You know what? Brett’s my fiancé. Oh, I’m gonna spell it for you, F. I. A. N. C. É. Fiancé. You get that?” Saad niya, habang naglalagay ng eye liner.

“Oh really?” Sarkastikong tugon ko sa kanya. “Ikaw pala yung kasama niya. Bakit ganon? Hindi ata kayo bagay? Mas bagay kami.” Dagdag ko sabay tawa ng manipis.

Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Wow! As in wow!

“Nahiya naman ako sayo, girl. Ambisyosa.” Pagkatapos niyang sabihin yun ay naglagay siya ng lipstick.

Nairita ako sa sinabi niyang yun. Nang makita niya ang reaksyon ko ay naipinta niya sa kanyang mukha ang tagumpay. But I won’t let her win. Ha! May alas pa ako no! And this isn’t the last encounter.

Iniligpit ko lahat ng gamit ko na nailabas ko nang gamitin ko kanina. “Ano naman kung may fiancé na siya? Mag-asawa nga naghihiwalay pa.” Sabi ko sabay talikod sa kanya. “Tata!” Pagpapaalam ko. Nakita ko na lang sa repleksyon ng salamin na nanggagaliiti na siya sa galit. May salamin kasi sa pinto, kaya nakita ko.

Buti na lang may class siyang babae. Kung wala siguro, sinugod na niya ako bigla-bigla. Aba! Kung gagawin niya man yun, hindi ko siya uurungan no! Nag-Martial Arts kaya ako. Kahit babae ako, kaya kong ipagtangol ang sarili ko! Pero dahil babae naman siya, sabunutan tsaka kalmutan na lang para fair. Haha!

Isinilid ko na lang yung tatlong two piece na binili ko kanina sa maleta na dadalhin ko. As in maleta talaga! I can’t let that woman beat me! Kaya dinala ko lahat ng mga magaganda at branded kong mga damit.

Magiging akin din si Brett! Itinaga ko na yun sa bato! At si Riel ang alas ko!

Iris’ POV

Ano naman kung may fiancé na siya? Mag-asawa nga naghihiwalay pa. Argh! I can’t let that woman win! May guts siyang sabihin yun sa mukha kong napakaganda!

Kung wala siguro akong breeding, iminudmod ko na yung Fiona niyang mukha sa labado. Nainis talaga ako sa kanya nun! Well, anyways! Composure, Iris. Mas maganda ka sa kanya. Bakit ka magpapaapekto sa mala-Fiona niyang mukha?

Fiona ha? Si Fiona na ogre form! Hahahahaha! Grabe dami kong tawa! Mga sampu! Nagpagulong-gulong din ako sa aking king size na kama dahil sa tawa kong yun.

“Irishane!” Sigaw ni Mama. Napabalikwas tuloy ako ng tayo mula sa aking kama. “Composure anak. Composure.” Saad nito.

Napangiti na lang ako sa sinabi ni Mama. “Hay nako Ma! Alam mo ba kung bakit ako nagpalipat sa school ni Brett?” Tanong ko sa kamukha kong ina. Hindi kasi nila alam ni Papa ang buong detalye kung bakit ako nagpalipat ng school.

Dahil I’m a spoiled brat, in a nice way. Agad-agad akong nakalipat sa school ni Brett. Mama and Papa loves me so much!

“Bakit nga ba?” Tanong sa akin ni Mama.

“May umaaligid kasing babae sa asawa ko! Kailangan na andun ako para mabakuran siya!” Sunod-sunod na sabi ko kay Mama.

Napailing na lang ito sa sinabi ko. “Wala ka bang tiwala kay Brett?” Tanong niya.

“Meron po.” Sagot ko.

“E bakit kailangan mo pang bakuran?” Tanong niyang muli.

“Ma naman e!” Pagmamaktol ko.

“Aba, ‘wag masyadong possessive anak. Ipinangako na ni Brett na ikaw ang mahal at papakasalan niya. Isn’t that enough to prove that he’s all yours? Sayang naman yung pagiging top student mo sa dating school mo.” Mahabang litaniya ni Mama.

“Oo na Ma! Threatened lang ako no! Malay ko bang mas malandi pa pala yun kaysa sa kin? Walang panama ang ganda lang sa landi.” Natawa na lang si Mama sa naturan ko.

Am I possessive?

“O siya! Akala ko naman kung bakit ka nagpalipat e. Kailangan mo nang matulog, maaga kayong aalis bukas di ba? Kailangan ko na ring matulog para sa kapatid mo.” Nagpaalam na siya. Hinalikan ko naman muna siya sa pisngi.

“Thank you, Mama!” Napatango na lang si Mama sa sinabi ko. “Good night din sa’yo, Little Brother!” Sabi ko sabay himas sa tiyan ni Mama.

Mag-isa lang sana akong anak, pero buntis ngayon si Mama. At excited ako sa paglabas ng kapatid ko. 1 month na lang at lalabas na siya. Kaya nga nilulubos ko na tong privileges ko as only child kasi kapag lumabas si Little Brother, sa kanya na lahat ng atensyon.

Hindi naman ako maiinggit. For the past 18 years of my existence, natamo ko na lahat ng pagmamahal, at mga bagay na gusto ko. It’s my little brother’s turn to experience it too.

Sa totoo lang, hindi naman talaga ako mataray and the likes. Ang akin lang, ay akin. Kay Brett lang naman ako possessive e. The rest, kahit kunin mo pa nang walang paalam okay lang sa akin.

I’m generous. Kahit nga mga fake friends lumalapit sa akin. Famewhores. Hindi ko talaga malaman kung bakit may mga taong ganun. Hinahayaan ko na lang sila.

Anyways! Magmove on na tayo sa past school ko. Wala naman akong naging tunay na kaibigan doon e. Wala kasi yung best friend ko rito. Nasa ibang bansa na siya. Lumayo siya kasi, si Brett din ang problema namin.

She’s honest. Bago pa man kami mag-away, siya na yung lumayo. Kaya nanatili kaming magkaibigan ngayon. May boyfriend na rin siya doon. Kaya hindi ko na siya pinoproblema pa.

Akala ko nga peaceful na ang buhay pag-ibig ko e. Lagi lang naman kasing si Riel ang kasama ni Brett. His best friend. And I am not threatened kasi ipinangako na sa akin ni Brett na ako lang ang iibigin niya.

Mahal niya ang best friend niya. Hindi ko naman siya masisi, kahit hindi ko gaano nakakasama sa mga lakad si Riel, by looking at him, masasabi mong worth it siyang mahalin. Nagpapasalamat na lang rin ako’t hindi nahulog sa kanya ang kaibigan. Pero hindi nga ba?

Back to the earlier matter. Ericka Martinez will never get my husband! Never! Not even over my dead sexy body!

Riel’s POV

“Aray!” Naisigaw ko na lang. Tatlong beses ko nang nakakagat ang dila ko ngayong gabi. Argh! Sinu-sino ba yang mga lapastangang nakakaisip sa akin ngayon? Argh! Kung si Red yun, okay lang! Haha!

Lande. Alam mo yun? Hayst! Andyan ka na naman! Epal!

10 PM na ngunit hindi pa rin ako tulog. Kailangang 2 AM bukas ay gising na ako para maghanda sa pag-alis. Plano ko kasing magluto para sa barkada. Syempre baon sa byahe. Masyadong magastos kung bibili na lang kami sa mga bus stop. Tutal isang linggo naman akong mawawala sa bahay, lulutuin ko na yung ibang madaling masira.

Iniisip ko kasi kung anu-ano ang mga lulutuin ko bukas. Nang makaisip na ako ay agad akong humiga sa malambot kong kama. Finally! Naiset ko na naman yung alarm ko kaya, I’m off to sleep tonight.

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko. Argh! Puyat ako grabe! Kulang ng dalawang oras ang tulog ko! Hayst! Di bale na nga. Itutulog ko na lang to sa bus mamaya. Ngayon, kailangan kong magluto.

Agad akong bumaba at masiglang tinungo ang kusina. Naghilamos at nagsipilyo muna ako bago ko isa-isang nilabas ang mga rekadong kakailanganin ko sa aking mga lulutuin.

Naisipan kong magluto ng Kare-Kare at Chicken Adobo. Nang pinakuluan ko na ang karne ng baka ay naalala ko na paborito pala ito ng magpinsan. Hindi ko yun na napansin kagabi ah? Binase ko lang kasi yung lulutuin ko sa kung anong meron ako sa ref.

Sinimulan ko naman lutuin yung adobo. Naalala ko tuloy yung unang lunch namin ni Eli sa gazebo. Hayst! Kailan kaya niya kaya ako mapapatawad. Gusto kong siya yung magsabi sa akin na pinapatawad na niya ako. Hindi ko kasi makuha yung sinabi sa akin ni Red.

Anyways! Ayokong masunog ang mga niluluto ko. Sasarapan ko na lang para makatikim na rin sila Red, Josh, Eri, Iris, Ate Xynth at Yuki ng luto ko. Si Brett kasi naipagluto ko na noon, at sa kanya ko nalaman na Kare-Kare nga ang paborito ni Red, na paborito niya rin.

Pagkatapos kung lutuin yung adobo ay nagsaing na ako ng tama sa aming walo. Mabuti na lamang at mayroon akong tupperwares dito sa bahay. Bento style na lang ang gagawin ko.

Sinimulan ko na rin lutuin yung sarsa ng Kare-Kare nang malambot na ang karne ng baka. Tanging kape at tinapay lang muna ang kinain ko para sa almusal ngayon. Sa amoy pa lang ng niluluto ko ay busog na ako.

Yabang e no? Masarap naman talaga ah! Paano ko naman matitikman, e nasa isipan mo lang naman ako? Kaya nga ‘wag ka na lang magkomento.

Napailing na lang ako sa aking naisip. Masaya naman palang kausap ang konsensya no? Just don’t make yourself insane. Haha!

Isa-isa kong inilagay sa mga tupperwares ang mga niluto ko. Buti na lang at yung mga nabili ni Mama noon na tupperwares ay yung mga may partition na. Gusto niya kasing hindi nagsasama-sama ang bawat pagkain. Ewan ko nga ba? Ganun na rin naman kasi ako ngayon e.

3:30 AM na nung matapos ako. May isa’t kalahati pa akong oras para maghanda at makapunta sa school. Magtatricycle na lang muna siguro ako ngayon. Ang dami kong dala para maglakad lang no!

4 AM ay handa na ako sa pag-alis. Sinigurado ko muna na sarado ang lahat ng pinto at bintana ng bahay. 1 week akong mawawala e. Ibinilin ko na lang sa kapit-bahay naming si Auntie Nel ang bahay habang wala ako.

Naghihintay ako sa labas ng tricycle na dadaan para makapunta ng school. Panay ang tingin ko sa oras mula sa cell phone ko. Hindi pa kasi namin alam kung anong bus number ang sasakyan namin, at kung saan ba kami uupo, kailangan pa namin yung ikumpirma kay Mr. Buenafe.

Naglakad na nga ako papuntang gate ng subdivision namin kasi baka sarado pa ito kaya wala pang tricycle na nakakapasok. Authorized naman kasi yung mga tricycle na pumasok dito. Parang yung sa mga schools lang, may mga stickers yung pwedeng pumasok.

Yun, hindi nga ako nagkamali. Sarado pa nga. Nakatulog ata si Manong Guard. Nang makalabas ako ng subdivision ay agad akong naghintay ng masasakyan. Meron na sana akong nakita ngunit may bumusina at pumarada sa harap ko na kulay itim na kotse.

Ang gara! Mayaman! Mini Cooper! Pero nanghinayang ako nang hindi ko napara yung tricycle. 4:15 AM na ngunit hindi pa ako nakakaalis.

Nagulat na lang ako sa pagbukas nung bintana ng kotse at iniluwa nito ang isang napakagwapong nilalang. Argh! Thank you for this yummy breakfast!

Ngumiti ito sa akin. Napaiwas tuloy ako ng tingin.

Am I drooling again? Nahuli na niya naman ba ako? Argh! Fucker! Kailan ba ako masasanay sa presensiya niya? Arghs!

“Good Morning, Riel!” Masaya niyang bati sa akin. “Tara! Sabay na tayo papuntang school.” Dagdag pa niya.

“Ah… e… Go-Go-Go-Good Mo-Morning din. Hehe!” Segue ko na lang. Putek! Nautal pa talaga ako! “Okay sige.” Sagot ko doon sa pagpapasabay niya sa akin.

Binuksan ko ang pinto ng back seat. Inuna ko munang ipasok yung bag ko at mga lunch boxes na hinanda ko. Papasok na rin sana ako para umupo ng magsalita siya.

“Hep! Diyan mo balak umupo? Gusto mo bang ang labas ko e, driver mo?” Pagtatampo nito.

Sabi ko nga sa passenger seat ako uupo. Pupunta na nga ako e. Argh! Doon lang sana ako dadaan! If that’s possible, you know! Haha!

Isinara ko na lang yung pinto ng back seat at agad na pumunta sa pinto ng passenger seat. Naaninag ko pang binuksan niya mismo ang pinto noon.

Agad akong pumasok at umupo. Masyado na kaming late! Grabe!

“Tara? Late na tayo e.” Saad ko sabay pakita ng orasan sa cell phone ko.

“So... Ako pala ang wallpaper mo sa lockscreen mo.” Saad niyang halata ang saya.

Nanlaki lang ang mga mata ko sa sinabi niya! Arghs! Oo nga pala! Hayst! Hindi talaga ako nag-iisip! Shems! What to do? What to do?

Nag-iwas na lang ako ng tingin. Imbes na sa harap ay, nasa bintana ang focus ko. Arghs! Talaga.

“Don’t worry about the bus we’re on and the seat where we’ll gonna sit. Nakuha ko na kanina, bago kita pinuntahan dito.” Aniya.

Napatingin tuloy ako sa kanya. Patuloy lamang siya sa pagdrive at nakatingin sa harapan. Ini-on niya ang kanyang iPod at nakabluetooth yun sa kanyang sasakyan. Natapos na yung isang kanta bago tumugtog yung sunod.

Narinig ko doon ang pamilyar na kantang paborito ko. Nagsimula iyon sa tipa ng gitara. Tamang tama sa sitwasyon namin ngayon.

Nakita ko na lang na ngumiti siya at nasabing “Sakto!”

“Ang alin?” Naitanong ko tuloy.

“Yung kanta.” Sagot niya. “Alam kong alam mo rin yan.” Napatango na lang ako. “Gustong-gusto ko kasing marinig yan na kasama ka.” Dagdag pa niya.

Argh! Ganun din naman ako. Kaso hindi ako marunong magmaneho ng kotse. Haha!

I look at her and have to smile
As we go driving for a while
Her hair blowing in the open window of my car
And as we go the traffic lights
Watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

Wala akong imik buong byahe. Ganun din naman siya. Nakinig lang kami sa kantang tanging kaming dalawa lang yung nakakarinig.

We stop to get something to drink
My mind clouds and I can't think
Scared to death to say i love her
Then a moon peeks from the clouds
Hear my heart that beats so loud
Try to tell her simply

That I've got all the I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

Oh and I've got all the I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

Oh and I know this love grow

Minsa’y lumilingon siya sa akin. At ako rin naman sa kanya. The feeling is mutual talaga. Pero hindi pa ngayon yung tamang panahon na hinihintay ko para sagutin siya. Makita ko lang na gawin niya yun ay talagang sasagutin ko na siya.

Oh I've got all the I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat

Medyo outdated na yung iniisip ko pero, sana gawin niya, para masabi kong siya na talaga.

Kagat-kagat ko ang aking labi kasi hindi ko maiwasang mapangiti sa saya. Na siya ang kasama ko ngayon, habang nagpiplay ang kantang ito.

Itutuloy…