Fated Encounter 9

Waahhh! Chapter nine na po.

Supposedly, ten chapter lang ang story na `to. Pero napansin ko na marami pa palang issue na dapat i-solve. 

Sana po ay mag-enjoy kayo sa chapter na `to.

At kung maiksi uli, pasensya na ulit.

Maraming salamat ulit sa mga reader na nagbabasa ng story na ito. :)

CHAPTER NINE

PAGDATING SA KANILANG BAHAY ay agad na dumiretso si Joen sa kusina nila. Nagmano muna ito kay Lola Fe na nanonood ng palabas sa telebisyon. Lihim na lang siyang napapangiti dahil at home na at home ang lalaki. Talagang komportable ito sa kanya pati na rin sa Lola Fe niya. Dumiretso siya sa kanyang kwarto at nagpalit ng damit. Naisip niyang muling pahiramin ng damit si Joen kahit hindi ito magsabi. Napansin niya na pawisin ito pero kahit na ganoon ay mabango pa rin itong amuyin at tingnan. Well, bakit ba niya iyon nasabi? Kanina habang sakay sila ng jeep pauwi dito sa kanila ay nasa unahan niya ito kaya naman langhap na langhap niya ang amoy nito. Kung hindi nga lang siya dinapuan ng hiya ay baka lumapit siya dito at sininghot-singhot ito. Napangiti na lang siya.

            Kumuha siya ng damit na magkakasya kay Joen. Palabas na siya ng kwarto nang mahagip ng paningin niya ang mga pinamili ni Nick at Joen sa kanya. A wide smile formed in his lips as he picked the books that Joen bought for him. Nakakairita man ang kakulitan ng lalaki ay bumabawi naman ito sa mga simpleng paraan nito. Naisip niyang bibili siya ng plastic cover para balutin ang apat na libro. Ayaw niyang ma-baboy iyon. Iingatan niya ang mga libro dahil bigay iyon ni Joen.

            Sunod niyang kinuha ang asul na stuff toy na binigay ni Nick. Sa buong buhay niya ay ngayon lamang siya nakatanggap ng ganitong bagay. Para lang siyang babae kung ituring ni Nick sa pagbili nito sa kanya ng ganitong bagay. He think of giving a name to the thing. Nag-isip siya ng magandang pangalan para sa stuff toy. Dahil si Nick ang nagbigay niyon, siguro ang bagay na pangalan dito ay Chollo. Galing rin iyon sa pangalan ni Nick. Nang ma-satisfied siya sa binigay na pangalan ay inilagay niya ang stuff toy sa tabi ng unan niya.

            He decided to go out. Baska naghihintay na sa kanya si Joen. Dumiretso siya sa kusina pero hindi niya doon naabutan si Joen. Nakapatong sa mesa ang dalawang box ng pizza at tila hindi pa nagagalaw. May tatlong baso rin na malapit doon. Napakunot-noo siya. Saan kaya nagpunta ang lalaking iyon? Lumabas siya ng kusina at pinuntahan ang lola niya na abala pa rin sa panonood ng programa sa telebisyon habang kumakain ng pizza.

            Mali pala siya. Nagalaw na pala iyon dahil kumakain na ang kanyang abuela.          Lumapit siya dito at umupo sa bakanteng sofa.

            "`La, saan po si Joen?" tanong niya dito.

            "Lumabas," matipid na sagot nito saka sumubo ng pizza.

            "Ano daw po ang gagawin niya sa labas?" tanong niya ulit.

            "Hindi ko alam, Nezzer. Basta nagpaalam na lalabas daw siya. Hindi naman sinabi kung ano ang gagawin."

            "Bakit ba hindi `yon nagpaalam sa `kin?" tanong niya sa sarili na naibigkas niya. Dahil doon ay nakuha niya ang buong atensyon ng lola niya. Tinitigan siya nito ng mataman.

            "Bakit n'yo po ko tinitingnan ng ganyan?" Ang naiilang na usisa niya.

            "Masama ba apo?"

            Napangiwi siya. "Hindi naman po pero may kahulugan kasi ang pagtitig n'yo sa `kin ng ganyan. Parang nagkasala ako sa sinabi ko."

            "Paanong hindi kita titingnan ng mabuti kung mag-alala ka at magsabi na hindi man lang siya nagpaalam sa `yo, eh, parang obligasyon niya iyon. Bakit boyfriend mo ba siya? May relasyon ba kayo, Nezzer? O may gusto ka sa kanya? May hindi ka ba sinasabi sa `kin?"

            "`La naman," reklamo niya. "Masyado naman kayong malisyosa." Ang nasabi niya. "Siyempre po kaibigan niya ako kaya ako nag-aalala. Malay n'yo `la, umalis lang basta tapos hindi man lang nagpaalam. Para naman akong baliw n'un kung ganoon nga ang ginawa niya. Saka ilang beses ko po bang uulitin sa inyo na wala kaming relasyon. Ang gwapo-gwapo ni Joen papatol sa `kin?"

            "Gwapo ka naman, ah, may hitsura. Habulin ka nga dati at naging escort ka pa sa klase n'yo n'ung high school ka. Maalaga ka noon sa sarili mo. Kapag may nagsisitubuan na pimples sa mukha mo, masyado kang nag-aalala. Banidoso ka rin. Hindi ko alam sa `yo kung bakit bigla-bigla ka na lang na nag-iba. Pinabayaan mo ang sarili mo."

            Hindi siya nakasagot. May tama ang lola niya. Actually ay tama ang lahat ng sinabi nito. Noon ay maalaga siya sa sarili. Masyado siyang nag-aalala kapag may pimples na tumutubo sa mukha niya. Hindi siya nawawalan ng powder. May vanity kit nga siya sa bag palagi pero binago niya ang ganoon na lifestyle dahil sa mga pangyayari sa buhay niya na lubos na nagbibigay sa kanya ng kalungkutan at galit.

            He used to be good looking student in their school during high school. Madalas ay napapansin siya dahil sa hitsura niya, sa ka-cute-an niya. Minsan nagtanong siya sa mga kaklase niya kung ano ang meron sa kanya at bakit palagi na lang siya sinusundan ng tingin ng ibang mga estudyante sa school nila at sinagot siya na masyado daw siyang appealing. Malakas daw ang sex appeal niya at ang kinis pa niya. Hindi naman daw siya sobrang gwapo, average looking lang siya pero meron sa kanya na nagpapasunod ng tingin ng ibang estudyante. Kahit na narinig niya ang mga ganoon mula sa bibig ng classmate niya ay hindi siya nagbago. Oo, inaamin niya na lumaki rin ang ulo niya pero nagbago ang lahat sa kanya pagkatapos niya sa high school.

            "Lola, hindi ko po pinabayaan ang sarili ko. Ganoon talaga `pag nagbibinata este nagdadalaga, tinutubuan ng pimples kahit na ayaw natin." Pagpapatawa niya pero hindi naman kinagat ng lola niya.

            "Ewan ko sa `yo apo. Umalis ka na nga dyan at nanood ako." Ang pagtataboy nito sa kanya na ikinasimangot niya. "Kung nag-aalala ka sa gwapo mong bisita, sundan mo sa labas ng bahay o kaya ay hintayin mo sa labas."

            "Sige na nga," aniya saka tumayo at iniwanan ito.

            Lumabas siya ng bahay nila para doon hintayin si Joen. Eksakto namang nakalabas na siya nang makita niya si Joanna kasama ang pinsan nito na si Charles. Si Charles ay isa sa masasabi niya na acquaintance. Hindi sila nito nag-uusap pero nagngingitian sila tuwing nagkikita sila. May hitsura ito. Isa ito sa tinitilian ng mga babae at bakla sa barangay nila. Mas matangkad sa kanya si Charles ng tatlong pulgada. Moreno at maganda ang mata. Kapansin-pansin rin ang dimples nito sa kaliwang pisngi.

            Huminto ang mga ito at lumapit sa kanya. Nginitian niya ang dalawa.

            "Hello Vin!" Ang masiglang bati sa kanya ni Joanna

            "Hi Vin." Ang tila nahihiyang pagbati sa kanya ni Charles.

            Napapansin niya na kapag nakikita siya nito ay palaging 'hi' lang ang nasasabi nito. Parang palagi itong nahihiya sa kanya sa hindi niya alam na dahilan.

            "Kumusta ka na, Vin?"

            "Okay na okay, Joanna. Magkasama `ata kayo ngayon ni Charles. Anong meron?"

            "Wala naman," anito. "Pero may gusto daw kasing makita ang pinsan ko sa street na ito kaya kami naglalakad-lakad. Si--"

            Natigil si Joanna sa pagsasalita nang takpan ni Charles ang bunganga ng kaibigan niya.

            Natawa na lang siya.

            "Sino ba ang ang gusto mong makita, Charles?" He playfully asked. Hindi ito sumagot. Yumuko lang ito.

            "Sus, Vin, `wag mo nang tanungin ang lalaking`yan kung sino ang gusto niyang makita. Hindi naman `yan sumasagot, obviously." Ang sabi ni Joanna

nang makawala ito sa pinsan nito.

            "Tumahimik ka na nga Joanna," saway dito ni Charles.

            Binelatan lang ito ng bruha kasunod ng panglalaki ng mata nito. Kulang na lang ay mahimatay ito sa nakita. May nalalaman pa itong pasapo-sapo sa dibdib na tila inaatake ng heart attack.

            Tiningnan niya ang tinitingnan nito.

            Palapit sa kanila si Joen. May hawak itong dalawang bote ng 1.5 litre na coke sa magkabilang kamay nito. Pawisin talaga ang loko dahil tumutulo na ang pawis nito sa noo. Even his sweaty look, Joen still look handsome. Para ngang mas gumwapo pa ito dahil doon. Idagdag pa na nasisikatan ito ng araw na palubog na at tila demigod kung maglakad palapit sa kanila.

            Stop praising him that much, Vin. Kung malalaman lang ni Joen ang nilalaman ng isip mo ngayon, tiyak ko na lalaki ang ulo niya. May maipagmamalaki nga siya pero `wag mo nang ipagduldulan. Ang saway ng matinong bahagi ng utak niya.

            Hindi na siya kumontra pa doon dahil may punto naman ang inner self niya.

            "My God, Vin. I think I'm gonna die. I'm gonna die. Palapit na sa `tin ang irog ko," sabi ni Joanna at niyugyog pa siya.  

            "Ano ba? Para ka naman baliw." Ang saway niya dito habang kumakawala sa pagyugyog nito sa kanya.

            Natigil lang si Joanna sa ginagawa nito nang makalapit na sa kanila si Joen at magsalita.

            "Bumili ako ng panulak, Vin. Wala pala tayong drinks," anito.

            "Anyare. Bati na kayong dalawa? Kailan pa? Paano nangyari `yon?" Sunod-sunod na tanong ni Joanna sa kanila. Sa kaniya.

            Dahil sa pagtatanong nito ay nakuha nito ang atensyon ni Joen. Bumaling dito ang lalaki. Pagkatapos ay sa kanya.

            "Sino sila, Vin?" tanong nito.

            "Joen, si Joanna kaibigan ko at ang pinsan niya, si Charles," pagpapakilala niya sa kaibigan at pinsan nito kay Joen.

            "Nice meeting you Joen," ani Joanna sabay lahad ng kamay. Pinapungay pa nito ang mata.

            "Nice meeting you too," ani Joen pero hindi tinanggap ang pakikipag-kamay ni Joanna. Tiningnan lang nito iyon.

            Umiral na naman ang kasupladuhan ng lalaki. Oo nga pala. Nakalimutan niya na medyo homophobic pala si Joen dahil sa sinabi nitong experience nito sa ibang bakla. Bearable naman ang rason nito kung ayaw nitong makipag-kamay kay Joanna. Siguro, naiisip nito na baka matsansingan ito. Mukha pa namang mananakmal ang kaibigan niya. Lihim na lang siyang natawa sa naisip.

            "Nice meeting you din pala," ani Charles na tila napipilitan lamang.

            Hindi naman ito pinansin ni Joen sa halip ay bumaling ito sa kanya. "Papasok na muna ako. I'll just wait for you inside," paalam nito

            Tumango lang siya. Nahihiya siyang bumaling kay Joanna at Charles.

            "Pagpasensyahan n'yo na `yon. May topak kasi ang lalaking `yon `pag minsan kaya ganoon."

            "My God, Vin! Bakit hindi mo sinasabi sa `kin, sa `min ni Diega na magkaibigan na pala kayong dalawa?" May panunumbat na sabi nito. "Ang daya-daya mo! Sinosolo mo ang biyaya sa mata sa mga katulad namin ni Diega. Ang sama mong kaibigan."

            Napangiwi siya sa sinabi nito.

            "Hindi ko `yon intensyon, no," pagtatanggol niya sa sarili. "Isang araw pa lang naman kaming magkasama saka mabait naman si Joen at siya ang nakipag-kaibigan sa `kin."

            Hindi na niya binanggit na natulog siya sa bahay ni Joen at nakatabi pa niya ito sa higaan nito. Tiyak niya kasing maghuhuramentado ito. Matagal nang crush ni Joanna at Diega si Joen ayon sa mga ito n'ung gabi na nag-away sila ng lalaki.

            "Hindi daw," mataray na sabi nito. "Hindi ko matatanggap ang rason mo. To make it up to me, papasukin mo ako --" bumaling ito kay Charles na tahimik lang na nakatingin sa kanilang dalawa. "--kami pala ni Charles sa loob ng bahay n'yo. Gusto kong makasama at makita si papa Joen ko." Pagde-demand nito.

            "Ayoko nga!" Tanggi niya.

            "Selfish!" Akusa ni Joanna sa kanya.

            Natawa na lang siya pati si Charles. Bumaling siya sa lalaki. "Adik ang pinsan mo, Charles."

            "Sinabi mo pa. Dahil lang sa lalaki, naghuhuramentado. Malala na ang sayad niyan, Vin. Nagtataka nga ako kung paano mo ba naging kaibigan `yang si Joanna. Matino ka samantalang baliw siya."

            "Madaldal ka rin pala," puna niya dito na ikinatahimik ulit nito. Nahiya ulit sa kanya. Natawa na lang siya. "Ipagpatuloy mo lang `yan Charles, magkakasundo tayo."

            Charles just smiled.

            "Hoy kayong dalawa! `Wag n'yong iibahin ang usapan natin. Vin! Papasukin mo kami Ni Charles sa loob. Ayaw mo bang papasukin kami dahil gusto mo si Joen? Gusto mo siyang solohin." Ang akusa ni Joanna sa kanya.            

            Para lang itong timang kung mag-histerya.

            "Umayos ka nga Joanna. Wala akong tinatago. Hindi ko gusto si Joen," pagsisinungaling niya. Gustong-gusto. "Hindi ko rin siyang gustong solohin. Para mapatunayan ko `yon sa `yo, `di pumasok ka sa loob."

            "Talagang papasok ako," taas noong sabi nito. At tila beauty queen na rumampa papasok sa bahay nila.

            Napailing na lang siya. Natatawa naman si Charles sa behavior ng pinsan nito.

            "Malandi talaga `yan si Joanna," naiiling na sabi nito.

            Magkasabay silang pumasok ni Charles sa loob ng bahay nila. Nauuna naman sa kanila si Joanna na kumekendeng pa habang naglalakad.

            Kinumusta muna ni Joanna ang lola niya at ipinakilala naman niya dito si Charles. Pagkatapos nang konting kamustahan sa pagitan ni Joanna at Lola Fe niya ay nagpaalam na sila dito na pupunta ng kusina. Agad naman sumang-ayon ang lola niya.

            Naabutan nila si Joen na nakaupo sa isang upuan doon at tila kanina pa siya hinihintay. Makikita sa mukha nito ang pagkabagot.

            "Pasensya na kung ngayon lang ako pumasok," agad na sabi niya dito nang makalapit siya.

            Joen just gave him a cold stare. "Pasensya na talaga." Ang ulit niya na paumanhin dito.

            "Bakit niyaya mo pa sila?" tanong nito sa mahinang boses. Halos pabulong iyon. Ang tinutukoy nito ay ang dalawa na nakatayo sa may hindi kalayuan sa kanila.

            "Gusto daw nilang makikain ng pizza," pagsisinungaling niya.

            Hindi niya kayang sabihin dito ang totoong rason na inaakusa sa kanya ni Joanna. Medyo totoo kasi iyon at baka kung ano ang maging reaksyon ni Joen kapag nalaman iyon. Baka lumaki ang ulo nito.

            "Then give this to them," sabi nito sabay abot sa kanya ng isang kahon ng pizza.

            "`Wag na Joen. Dito na sila kakain. Pasensya ka na talaga sa `kin. Dapat pala nagpaalam muna ako sa `yo."

            "Sana naisip mo `yon kanina," anito.

            "Pasensya na talaga. Makisama ka na lang muna sa kanila. Katulad mo mga kaibigan ko rin sila."

            Joen sighed. "Wala naman akong magagawa. Nandyan na ang mga `yan, eh. Let's just eat."

            Malawak siyang napangiti. "Salamat."

            Nilapitan niya ang dalawa at pinaupo. Thankful siya dahil nakisama si Joen. Kahit na halatang naiirita na ito kay Joanna ay nagtitimpi ito. Kahit na ano-anong bagay ang itinatanong ng kaibigan niya kay Joen at simpleng 'yes', 'no', 'oo' at 'hindi' ang sinasagot nito. Wala nang elaboration pa.

            Para hindi naman magmukhang out of place si Charles ay ito ang kinakausap niya. Tila nakalimutan na kasi ito ni Joanna. Sa tuwing sasagot ito ay natatawa na lang siya dahil kwela rin ito.

            Napansin naman niya ang matatalim na tingin ni Joen kay Charles pati sa kanya. Mamaya na siya mag-uusisa kung bakit ganoon na lang nito tingnan ang lalaki. Sa kanya, alam niya kung ano ang dahilan nito.

            At last! Natapos ang munting salo-salo nila. Nang tingnan niya ang relo sa sala ay alas-sais na ng gabi. Kahit na tapos na silang kumain ay ayaw pang umalis ni Joanna. Pero sa pamimilit dito ni Charles na umuwi na ay nagpatianod na rin ito. Iyon nga lang ay may pagdadabog. Inihatid niya ang mag-pinsan sa labas ng bahay nila. Naiwan naman si Joen sa sala . Kausap nito ang Lola Fe niya.

            "Sa uulitin, Vin," ani Charles. "Nag-enjoy ako na kausap ka."

            "Sige. Sa uulitin," ganting sabi niya.

            "Sana hindi na lang gumabi," ani Joanna. "Bakit ba kasi kailangan ko pang sumabay sa `yo, Charles? Malaki na `ko. Kaya ko nang umuwing mag-isa." Reklamo pa rin nito.

            "Hindi ka ba nahihiya kay Vin, John. Gabi na. Pagpahingahin mo naman ang kaibigan mo. Gusto mo ba siyang mapagod? Kapag napagod `yan si Vin, lagot ka."

            "Nangonsensya ka pang damuho ka!" Asik nito sa pinsan. "`Wag mo `kong tawagin na John."

            Natawa na lang sila ni Charles.

            "Alam ang dahilan kung bakit ayaw mo pang umuwi. `Wag kang mag-alala, Joanna, may mga susunod pa. Tatawagan o kaya i-te-text kita kapag dito si Joen."

            Sinabi niya lang iyon para matahimik na ito umalis na. Pero duda siya sa sarili kung gagawin ang mga sinabi niya dito. It may sounded selfish but he is thinking of not doing it. Alam niya kasi na ayaw ni Joen na mapaligiran ng mga katulad ng kaibigan niya. Pero siya ay okay lang na madikit dito kahit alam nitong kaibigan niya ang mga katulad ni Joanna at Diega. Biased din ang lalaki pero pabor naman sa kanya.

            Nakahinga siya nang maluwang ng magpaalam na rin si Joanna. Kinagat rin ng kaibigan niya ang sinabi niya. Nang hindi na niya makita ang mga ito ay pumasok na siya sa bahay.          

            Sa huli ay sila na ulit ni Joen ang magkasama. Naabutan niya ang lalaki na abala sa panonood ng evening news kasama ang lola niya.

            Lumapit siya dito at umupo sa tabi nito.

            "Uy," untag niya dito pero hindi siya pinansin.

            "Uy," muli niyang untag dito, sabay tusok sa tagiliran nito gamit ang kanyang daliri.

            "Ano ba Vin?" Naiiritang sabi nito sabay layo sa kanya. "Nanonood `yong tao iniistorbo mo."

            Mukhang alam na niya kung ano ang inaarte nito. Nagtatampo si Joen sa kanya dahil sa nangyari kanina.

            "Kaya ba hindi mo `ko pinapansin dahil sa nangyari kanina. Huh?"

            Walang tugon. Nanatiling nakatuon ang atensyon ni Joen sa pinapanood nito. Talagang nagtatampo ang loko.

            "Pasensya ka na ulit," aniya. "Hindi na `yon mauulit." Hindi pa rin siya nito pinansin. "Uy, Joen, pansinin mo ako. Tatlong beses na akong humingi ng pasensya sa `yo kanina. Pang-apat na ito ngayon. Ay mali apat na beses na pala, pang-lima na ngayon," pagtatama niya sa sarili. "Hindi mo pa ba ako pinapatawad? Grabe ka naman." Ang sabi niya sa malakas na boses.

            Medyo naiirita na rin siya dito dahil mahirap rin palang please ang peste. Talagang pinapahirapan pa siya nito.

            "Humihingi ka nga ng pasensya nanunumbat ka naman," sabi nito.

            "Nakakinis ka naman kasi," pag-aaburido niya.

            "Ikaw pa talaga ang may ganang mainis, huh. Ako lang dapat ang maiinis sa `tin na dalawa dahil sa ginawa mo. Alam mo naman na slight homo ako tapos papapasukin mo dito ang kaibigan mo at padidikitin sa `kin na parang linta. I so hate it, Vin. Mabuti na lang at nakapagtimpi ako dahil kung hindi ay baka nasapak ko na `yon."

            "Pasensya ka na nga. Hindi na `yon mauulit. Bati na tayo."

            "Wala ba kayong dalawang pakiramdam?" Sabay silang napabaling ni Joen sa Lola Fe niya.

            Nakatingin ito sa kanilang dalawa ni Joen at nakakunot ang noo. "Nanonood ako, hindi ba? Bakit ang ingay n'yong dalawa? Dito pa talaga kayo, sa harapan ko, nag-uusap tungkol sa tampuhan n'yong dalawa. Nakakaistorbo kayo, ah."

            Pareho silang napayuko ni Joen. Parehong napahiya sa inasta nilang dalawa.

            "Pasensya na po, lola," ani Joen.

            "Pasensya na, `la," pagsunod niya.

            "Bahala nga kayong dalawa dyan. Makasaing na nga lang ng bigas," anito saka sila iniwan.

            Nang makaalis ang lola niya ay kinurot niya si Joen sa tagiliran.

            "Aray! Ouch! Bakit mo `ko kinurot? Ang bayolente mo! Ikaw na nga ang may kasalanan sa `kin, ikaw pa ang ganang manakit."

            "Ang arte mo kasi. Kanina pa ako humihingi ng pasensya sa `yo, hindi mo tinatanggap. Ang arte-arte mong lalaki ka."

            "Kasalanan mo naman kung bakit ako ganito. I already told you my reason but you didn't mind it."

            "Alam ko naman kung ano ang dahilan kaya nga ako humihingi ng pasensya. Pero maarte ka, eh. Ano ba ang gusto mong gawin ko para mawala `yang tampo mo?"

            Sa sinabi niya ay nakuha niya ang buong atensyon ni Joen.

            "Lahat kaya mong gawin?"

            "Oo. Depende." Unsure na sagot niya.

            "You're still unsure, eh." Joen said.

            "Sige na. Lahat para lang mawala `yang inis mo at tampo sa `kin," aniya.

            Bwisit kasi! Bakit ba ganito na lang siya mag-alala sa pagtatampo ng lalaking ito? Parang hindi niya kaya na magtampo sa kanya nang matagal ang lalaking ito. Bwisit na puso niya!

            Napalunok siya nang makita ang kaseryosohan sa mukha ni Joen.

            "`You sure?" He asked in low voice.

            Tumango siya. "Si-sigurado ako."

            "What if I asked you to kiss me. Will you do that?"

            Saglit siyang natigilan. Hindi siya nakapag-isip.

            "Ano Vin?" untag sa kanya ni Joen.

            "Anong klaseng halik? Depende sa klase ng halik."

            Joen smiled triumphantly. "So, payag ka?"

            "Yeah. Just to ease your annoyance to me."

            Napausog siya nang umusog si Joen palapit sa kanya.

            "`Di ba straight ka? Hindi ba masisira ang paniniwala mo kung hahalikan mo `ko? Baka ma-in-love na niyan sa `kin." sabi niya. He wanted to deprive him from kissing him. Gusto niyang mahalikan ng labi nito pero baka kasi hindi siya makapag-pigil kung magtagpo na ang labi nila.

            "That tactic won't deprived me from kissing you, Vin. Wala namang ibang makakaalam sa gagawin natin. Tayo lang ang nandito sa sala. Busy si Lola Fe sa kusina."

            Umusog ito.

            "Baka magakaroon ng lamat ang pagkalalaki mo sa gagawin mo, Joen.Major turn off sa mga babaeng popormahan mo ang gagawin mo sa `kin." Hindi papatalong sabi niya dito.

            "As I've told you. Your tactic won't deprived me. I'll still kiss you. Tayo lang ang makakaalam ng gagawin natin. Pwera na lang kung may CCTV dito sa loob ng bahay n'yo." anito. Lumapit sa kanya.

            Sa kakalapit sa kanya ni Joen ay nahulog siya sa sahig mula sa sofa. Mukhang iyon naman ang hinihintay na pagkakataon ni Joen. Bumaba rin ito at pumatong sa kanya. Para siyang bilanggo nito dahil nakatukod ang mga braso nito. Napapagitnaan siya.

            Nang nagtaas siya ng paningin ay eksakto naman na sinakop ni Joen ang labi niya. He stiffined. Ngunit panandalian lamang ang paninigas na iyon nang maramdaman niya ang paggalaw ng labi ni Joen sa ibabaw ng labi niya. He kissed him with so much passion. It was gentle but very passionate. Ang sarap nitong humalik. Ang lambot pa ng mapupulang labi nito.

            Namalayan na lang niya na gumaganti na siya ng halik. He responded to his kisses with equal fervor. Parang wala na siyang pakialam kahit na makita sila ng lola niya. All important was his lips over his lips. The way it moved and the way he exchanged his kisses.

            Para siyang lumilipad sa halikan na namamagitan sa kanila. Parang ayaw na niyang matapos iyon at namnamin hanggang sa maubusan sila ng hangin. He feel heaven.

            Naputol lang ang halikan nila nang kapusin sila ng hangin. They both gasping for air. Nagkatitigan sila. Bigla siyang tinubuan ng hiya.

            Talagang nahiya ka pa, Vinnezer Ilagan. Pagkatapos ng mainit n'yong halik. Ang pagsingit ng mahaderang bahagi ng pagkatao niya.

            Itinulak niya si Joen at lumayo siya dito. Tumayo siya at nagbigay ng ilang distansya sa pagitan nila.

            Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Joen. Tiningnan niya ito. Nakatayo na rin ito. "Talagang nahiya ka pa sa `kin. You don't need to, Vin. Pareho naman tayong nag-enjoy sa ginawa natin. Don't think too much about the kiss, mapapagod ka lang. Halik lang `yon. Just charged it to experience. Or better yet, if you think about it, isipin mo na privilige iyon."

            "A-ang yabang mo," nauutal na sabi niya. "`Wag kang mag-alala. Hindi ko masyadong iisipin `yon." Ang nasabi na lang niya. Kahit alam niya sa sarili na laging iisipin ang naganap sa kanila.

            The kiss.

            "Dahil sa nangyari sa `tin ay bati na tayo."

            "Mabuti naman," tanging sabi niya

            Tapos na ang halik at lahat-lahat pero hindi pa rin iyon nawawala sa sistema niya. Still it was playing in his mind. He was thinking of doing it again. With him. Pakiramdam niya ay addict na siya dahil hahanap-hanapin niya ang halik nito.

            Nakakalungkot nga lang dahil hindi sila pareho nang nararamdaman ni Joen. Kung sa kanya ay malaking bagay ang namagitan sa kanilang halik dito ay balewala lang iyon. Big deal sa kanya ang halik.

            Tinalikuran niya ito at iniwanan sa sala.

            Tinawag siya nito. Huminto siya.

            "Bakit ganyan ang reaksyon mo, Vin? Big deal ba sa `yo ang mahalikan?"

            Hindi agad siya nakasagot. "Hi-hindi." Pagsisinungaling niya.

            Hindi naman niya pwedeng sabihin dito na big deal iyon sa kanya dahil mapapahiya lang siya. Ayaw niyang mapahiya sa harap nito.

            "Sigurado ka ba?"

            Tumango siya. "Sige, Joen. Tutulungan ko lang si lola sa kusina," paalam niya dito.

            "O-okay."

MAY PANGHIHINAYANG SA puso ni Mack pagkatapos niyang iwanan si Vin.Bakit ba kasi nagpatalo siya sa pagkapikon kay Joen kanina at ang labas tuloy ay parang nabalewala niya si Vin. Tinatanong siya nito kanina pero basta na lang niya ito tinalikuran. Nanghihinayang na nga, dinadagdagan pa iyon ng pagkabahala. Sa ginawa niya ay baka kung ano ang isipin ni Vin. Hindi pa nga siya nakakapalipad hangin ay turn off na agad ang ikinilos niya.  

            Bakit ba kasi hindi siya nag-isip? Bakit ba kasi pinairal niya ang inis kay Joen? Siguro dahil maliban sa pagkainis niya kay Joen ay nagseselos rin siya sa kaalaman na magkasama ang dalawa buong araw.

            Maliban pa doon ay nababahala rin siya sa sinabi ni Nick at sa mga reaksyon ni Joen n'ung nasa bahay sila ng huli. Hindi niya akalain na magiging kaagaw niya ang pinsan kay Vin. Natatandaan pa niya ang sinabi ni Nick.

            "When I'm into someone. I'll do everything just to get it

            Nang sabihin ni Nick ang mga iyon ay damang-dama niya ang conviction nito. And also he knew his cousin. Alam niya na gagawin nito ang lahat para sa isang bagay. Pero, siyempre in the good way.

            Si Nick ang pinakamatindi niyang magiging karibal kay Vin. Hindi ito nalalayo sa kanya. Kahit na mas matanda siya dito ng isang taon ay nasa paerho silang estado. Kung ano ang meron siya ay meron din ito.

            Ang isa pa ay si Joen. Alam niya at kilala niya ang pinsan niyang iyon pero ang mga actuation ni Joen kay Vin ay tila iba. Ang mga aksyon nito ay nagpapakita ng isang lalaki na nanliligaw. Bakit palagi nitong kasama si Vin? Bakit ganoon na lang nito bakuran si Vin? Bakit ang mga reaksyon nito kanina sa bahay ng mga ito ay iba patungkol sa mga sinabi ni Nick? Na-we-weirduhan siya sa ginagawa ng pinsan. Kung hindi niya lang ito kilala mula pagkabata ay baka iba ang isipin niya. Pero ang mga katanungan sa isipan niya ay hindi pa rin nabubura.

            Idagdag pa na mataas pa rin ang lebel ng pagka-inis niya kay Joen. Panira ito ng diskarte. m na niya ang bahay ni Vin. Anytime ay pwede siyang pumunta sa bahay nito at kung pwede ay doon na magpalipas ng gabi.

            Ilang minuto lang ang inilaan ni Mack sa pagmamaneho ng kotse niya. Agad rin siyang nakarating sa bahay ni Vin. Ipinarada niya ang sasakyan sa hindi kalayuan. Bumaba siya at naglakad patungo sa tapat ng kulay kahel na gate. Nakailang katok siya bago buksan iyon ng isang matandang babae. Sa tantiya niya ay naglalaro sa pagitan ng sixty to sixty five ang edad nito.

            "Good evening po," magalang na bati niya.

            "Magandang gabi din hijo," ganting bati nito. May pagtataka sa mukha. "Sino ka? Sino ang hinahanap mo?"

            "Ako nga po pala si Mack," pakilala niya sa sarili. "Kaibigan po ako ni Vinnezer. Nandyan po ba siya?"

            "Ganoon ba. Nandito siya. Kasama niya sa loob si Joen."

            Bahagya siyang nagulat sa sinabi nito pero hindi niya iyon pinahalata. Hanggang ngayon ay nandito pa rin si Joen? Hindi siya makapaniwala. He really smell something fishy about Joen's action. Parang hindi na niya kilala ang pinsan. Ano ba talaga dito si Vin? Karibal rin niya ba ito?

            Pilit siyang ngumiti. "Ganoon po ba. Pinsan ko po si Joen."

            "Ay, ganoon ba. Kaya naman pala magkasinggwapo kayo ng batang `yon," anito saka niluwagan ang pagkakabukas ng gate. "Pasensya ka na sa `kin, hijo. Naninigurado lang kasi ako, alam mo naman ang mga nangyayari sa mga panahon ngayon."

            "Wala pong kaso `yon sa `kin," aniya. Pumasok siya sa loob, siya na rin ang nagsara ng pintuan.

            "Nasa sala ang apo ko. Hindi na kita maihahatid doon dahil nagsasaing ako. Feel at home na lang sa `yo hijo. Hindi ka naman maliligaw dito sa bahay namin."

            He just smile. He was comfortable to the old lady. Matanda na ito pero young at heart pa rin. Ang cool lang.

            "Okay lang po," aniya.

            "Sige. Punta ka na lang doon."

            Iyon nga ang ginawa niya. Naglakad siya papunta sa sala. Habang patungo doon ay inilibot niya ang paningin sa paligid. May kalakihan ang bahay nina Vin. Madarama sa aura ng bahay ang buhay katulad ng matingkad niyon na pintura.

            Dahan-dahan siyang pumasok sa pintuan ng sala. Alam niyang sala na iyon dahil sa ingay na naririnig niya mula sa ingay ng telebisyon. Ngumiti siya at handa na sanang batiin ang dalawa pero hindi niya nakita ang mga ito. Lumapit siya sa single seater sofa at mula doon ay nakita niya ang hindi dapat makita. Nawala ang ngiti sa labi niya.

            Nasa sahig ang dalawa. Nakapatong si Joen kay Vin at magkalapat ang mga labi.

            He tasted something bitter in his mouth. Next to it was pain in his heart and then jealousy strike.

            Wala naman siyang karapatan na magselos pero hindi niya maiwasan.

            Seeing what happening just confirmed one thing to him. Karibal niya rin si Joen kay Vin. At mukhang isa ito sa magiging mahigpit niyang katunggali kay Vin kasunod kay Nick. Ang mga pinsan pa niya talaga.

            Hindi na niya inistorbo pa ang dalawa. Nagdesisyon siyang umalis sa sala at bumalik sa kusina. Naabutan niya doon ang lola ni Vin.

            "Nakita mo ba `yong dalawa?" Usisa nito.

            "Hindi po. Malaki kasi ang bahay n'yo," pagsisinungaling niya. "May kukunin lang po ako sa kotse ko," aniya.

            Tumango ito. "Sige."

            Habang papunta sa nakaparada niyang sasakyan ay paulit-ulit na naglalaro sa isipan niya ang nakita. He clenched his fist. Hindi naman dapat siya makadama ng galit kay Joen pero hindi niya maiwasan. Sobra siyang nagseselos. Dapat ay gumawa siya ng paraan para mailayo ito kay Vin.

            The more na magkasama ang dalawa ay baka mahulog dito nang tuluyan si Vin.

            At si Joen. Mukhang na-de-develop na rin ito kay Vin.

            Dahil kung hindi ay walang mamagitan na halik sa dalawa.

            Friends don't kiss, right? Especially two guys.