Chapter 2 : Ang mga Pangarap ni Fredo

By: Jayson Patalinghug

email: king_sky92@yahoo.com
skype: jayson_patalinghug
blog: www.jaysoncnu.blogspot.com

-------------------------------------------------------

Salamat sa sumubaybay at nag comment sa kwento kung "Ang mga Pangarap ni Fredo" Sana po ay patuloy niyo itong subabayan at patuloy po kayong mag comment para naman ma improve o ganahan ako sa pag update.hehehe.

-------------------------------------------------------

Di ko maipaliwanag ang aking naramdaman sa aking natuklasan. Ina ako ni Fredo ngunit di ko man lang alam ang tunay na pinagdaanan ng aking anak. Kung nangyari sa kanya iyon, malamang nasa impyerno na ang aking anak, agad kong kinuha ang aking bibliya at agad na binuksan ang Unang Corinto capitulo 6 bersikulo 9-10 na nagsasaad:

“9   O hindi baga ninyo nalalaman na ang mga liko ay hindi magsisipagmana ng kaharian ng Dios? Huwag kayong padaya: kahit ang mga mapakiapid, ni ang mga mananamba sa diosdiosan, ni ang mga mangangalunya, ni ang mga nangbababae, ni ang mga mapakiapid sa kapuwa lalake. 10  Ni ang mga magnanakaw, ni ang mga masasakim, ni ang mga manglalasing, ni ang mga mapagtungayaw, ni ang mga manglulupig, ay hindi mangagmamana ng kaharian ng Dios.”

Sa pagkabasang kong iyon, umiiyak ako. Di ko matanggap na nasa empyerno ang aking mahal na anak. Nagbihis ako at nilagay ang diary at bibliya sa aking bag at nagtungo sa simbahan. Sadya kong tinanong ang pangulong pastor kasi alam kong iba ang magiging opinyon ng aking asawa. Nang makariting ako sa simbahan agad akong dumaretso sa opisina ni Ptr. Rafael.

“Oh Theresa, napasyal ka? Halika maupo ka dito. Gusto mo ba ng maiinom?” pagbati sa akin ni Pastor ngunit di na ako nagpa ligoy ligoy pa.

“Pastor Rafael, kung ang lalaki ba nakipag talik sa kapwa lalaki, may pag asa pa ba siyang mapatawad?” tanong ko agad kay pastor.

“Theresa, ayon sa Unang Corinto kapitolo 6 bersikulo 9 hanggang 10 ang ganitong uri nga gawain ay kinayayamutan ng Diyos at ang sinumang lalaki na nakikipag talik sa kapwa lalaki ay di makakapasok sa kaharian ng Diyos.” Ibinalik lang sa akin ni Pastor Rafel ang bersikulong binasa ko kanina sa bahay.

“pero pastor, what if humingi siya ng tawad? What if nagsisi siya? Maari bang mapatawad pa siya ng Diyos?” tanong ko ulit sa kanya.

“Kapatid, ang Diyos ay pag ibig at makikita natin iyan sa libro ni Juan kapitulo 3 bersikulo 16. Ibang usapan na kapag tunay ang pagsisi at pagpakumbaba ng isang tao. Mabait ang Diyos at kaya niyang magpatawad. Basahin mo ang bersikulo 11 ng Unang Corinto Kapitulo 6 sinasaad dito na “ At ganyan ang mga ilan sa inyo: nguni't nangahugasan na kayo, nguni't binanal na kayo, nguni't inaring-ganap na kayo sa pangalan ng Panginoong Jesucristo, at sa Espiritu ng ating Dios.” Ibig sabihin nun kapatid na pinatawad na tayo ng Diyos, basta wag lang tayong bumalik sa putik na ating pinangalingan.” Paliwanag ni Pastor Rafael.

“Paano kung namatay siyang hindi nakapagsisi? O namatay siyang di alam ang katotohanan? Paano kung nagpakamatay siya?” at humagulhol na ako habang nag uusap kami ni Pastor Rafael.

“Kapatid, the law of God is fixed and He is Just to judge those who sinned against him and those who violated the law” alam na niya kung bakit ako nagtanong, nakuha na niya iyon sa aking mga mata.

“salamat pastor aalis na po ako” nilisan ko ang simbahan at naglakad lakad sa plaza. Iniisip ko kung nasaan na ang aking bunso ngayon. Nasa empyerno kaya siya? Gustong kong isipin na nasa langit siya ngunit wala akong makitang rason o pahayag sa bibliya na magsasalba sa kanya. Muli kung binuksan ang kanyang diary at binasa ang kasunod na pahina:

Kinagabihan, nagtungo ako sa silid ng aking ina, naguguluhan kasi ako sa mga nangyari. As always nasa study table si mama nagbabasa ng bibliya.

“Ma pwede ba akong magtanong?”

“Hmm pwede later na anak, nag-aaral pa kasi ako para sa connect group bukas eh. Maaga akong susunduin nina sister Beth at Sister Leah bukas.” Sagot niya sa akin na di man lanng ako tiningnan.

“Ma, okay lang po ba na maghubad si kuya o si papa at harap ko? Kasalanan ba iyon?” tanong ko sa kanya kahit sabi niyang later na.

“Anak, okay lang walang masama doon! Pwede bang sa kuya o sa papa mo nalag itanong iyan? Nadidisturbo ako eh. Okay lang ba? Naiiritang sagot ni mama sa tanong ko. Alam kong kapag ganoon ang sagot niya eh dapat di ko na siya kinukulit. Lumisan ako sa kwarto nila at bumalik sa kwarto ko. Nandoon si Uncle Kris, walang saplot ang katawan maliban sa puting brief na suot suot niya.

Nakakamangha talaga ang kanyang katawan, sana paglaki ko ganyan ang maging katawan ko. Kinawayan niya ako.

“fredo halika, tabi ka sa akin...” (Torrid Scene) kung gusto nyong mabasa ang part na ito paki email nalang po ako sa king_sky92@yahoo.com magrereply ako sa inyo once I get the email. Paki indicate sa email nyo kung nakapag comment na kayo sa entry ng MSOB sa FB and FS.

Di ko na kayang basahin pa ang sumunod na pahina, napahamak na ang aking bunso sapagkat di ko man lang siya nabigyan ng panahon noong kinailangan niya ang aking gabay. Sinisisi ko ang aking sarili, ngayon ang aking bunso ay nagdurusa ng dahil sa aking mga pagkukulang. Humagulhol nalang ako ng iyak, di alintana na nasa plaza ako. Hapon na ng maisipan kung umuwi, pula at namaga ang aking mga mata.

-itutuloy-