Rainbow's End 2: Spark

Good day po sa lahat ! Gusto ko lang po ulit na lubos na magpasalamat sa blog na ito for letting me post my story.

Muli, ako po ay isang newbie writer and this is my first. I know that I have so much to improve and I'm willing to learn. Your comments and critiques would be highly appteciated! Thank you!

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

CHAPTER 2: Spark

After 2 days...

Talaga namang na miss ko na si Trev kahit sandaling panahon pa lamang ang dumaan. One week na lamang ang nalalabi para sa aking summer vacation. I decided to check kung online siya sa facebook. Medyo kabado ako as I logged my account. Kakaiba talaga ang tama ko sa aking bestfriend. Excited kong chineck ang online friends sa chat tab at hindi ko maiwasang mapangiti nang makita ko ang pangalang Trevor Martin Corpuz sa special tab na ginawa ko para sa kaniya, labelled bestfriend.

Nagdalawang isip akong kausapin siya dahil sa ilang na nararamdaman ko pero chance ko na ito so I clicked his name anyway.

"Hi best." Ang pambungad ko dito. Alam kong nakita niya ang message ko dahil sa seen status nito.

1 minute, 2 minutes, 3 minutes... I was about to give up at isiping na seen zoned ako when ATLAST! nagreply na siya!

"Hey Clyde, what's up?"

"Hmm..wala lang na miss lang kita." Shoot o.o why did I even said that xD Kinabahan ako sa magiging response niya sa aking sinabi ng biglang...

"Me too." Waaaa, is that for real?! Parang gusto nang mag jumping jacks ng puso ko when I read what he said. As in super kilig talaga ang naramdaman ko and I know that my face is very red right now.

The situation was really awkward para sakin kaya i changed the topic.

"Kamusta na pala kayo diyan? Sila tito and Tita?"

"Medyo pagod sa pag-aayos, they're still unpacking our stuffs dito sa apartment."

"Ahm, Clyde kamusta na yung mukha mo? May pasa ba?" "I know I am such an idiot for hurting you, hindi ko talaga sinasadya, pati na rin dun sa mga nasabi ko sayo. Im really sorry. Please forgive me :(" mabuti na lamang at siya ang nag open up ng topic na iyon. Nahihiya kasi akong magsabi sa kaniya.

"Okay lang ako Trev, kulang pa yung suntok mo kung tutuusin sa ginawa ko sayo. pero gusto ko lang sabihin sayo na nagawa ko lang yun because I love you. Hindi ko alam kung kailan pa ito nagsimula. I just woke up one morning and I started falling for you."

"Pero kasi Clyde, alam mo namang hindi ako bakla diba? Special ka sakin Clyde, I do not want to lose our friendship, ayaw ko ding mawala ka sakin."

"Hindi ko naman hangad na ireciprocate mo etong feelings ko para sayo. Gusto ko lang malaman mo para wala akong pagsisihan kapag nagkataon man." "Malay mo, in due time ma fall ka din sa akin, I'll take my chances, haha." Hindi ko talaga ma gets kung saan ako humuhugot ng lakas ng loob sa mga pinagsasabi ko sa kaniya. Hayyy, ganito siguro talaga kapag inlove ka xD.

"Haha, loko ka talaga, kung nandiyan lang ako kanina pa kita nabatukan. can  you give me time for this? Gusto ko munang pag isipan."

"Cge Trev, I will give you the luxury of time. Hindi ko naman ipinupush ang sarili ko sayo, hindi din kita pipiliting mahalin ako." "But Trev always remember that no matter what happen you'll always be my bestfriend at walang makakaagaw noon :-) "

"Thank you Clyde for understanding me. Kaya kita naging bff eh. At huwag kang mag alala dahil kahit ano ka pa, ikaw pa rin si Clyden Joseph Bueneventura ang nag iisang bestfriend ni Trevor Martin Corpuz at hinding hindi iyon magbabago."

"I love you Trev."

"Thank you very much Clyde." Ang pagtapos niya sa aming usapan.

Magkahalong lungkot at saya ang naramdaman ko nang mga sandaling iyon. Saya dahil panatag ang loob kong hindi na galit sa akin ang aking bestfriend at lungkot dahil alam kong may kalabuang mahalin niya rin ang isang tulad ko.

Naging regular ang pag-uusap namin ni Trev through online chatting. Kahit papaano any naibsan ang pangungulila ko sa kaniya. Ngunit iba pa din talaga kapag personal mong kasama ang isang tao. Na miss ko yung bonding naming dalawa, ang tawana't biruan, ang pag jajamming pati sa kalokohan, at maging ang chick sighting na talaga namang na eenjoy ko pag siya ang kasama ko. Wala siyang kaalam alam na pati mga hot na boys ay sinasight seeing ko xD

3 days before my first day in college...

tok...tok...tok...

Sunod sunod na katok ang gumising sa akin nang umagang iyon. It was mom. Claire ang pangalan ng mama ko. Dito rin binase ang pangalan ko with my father's name, Vlyde combined. Oo nga pala , Dad already died when I was 6. Biktima siya ng hit and run at nangyari ang aksidente sa kalagitnaan ng pagpapasyal sakin ni papa. Napakavivid pa din tragic scene na yun na naikintal na sa aking isipan simula pa lang pagkabata...

I remember how I chased after that balloon...

Ang matinis na busina ng kotseng papalapit...

Ang mabilis na pagtakbo ni papa sa aking kinaroroonan...

Ang pagtulak niya sa akin upang malayo ako sa kapahamakan...

Ang pagbundol sa kaniya ng kotse at ang malakas na pagbagsak ng kaniyang duguang katawan...

At ang hinding hindi ko malilimutan...ang mukha ng lalaking pumatay kay papa.

I was right there, I froze in fear and shock as I watched the life of my dad being slowly sapped away. Grabeng trauma ang naidulot sa akin ng aksidenteng iyon. Magmula noon ay may namuo nang pagkamuhi sa akin para sa lalaking umutang ng buhay ni papa at nagbigay ng labis na kalungkutan kay mama.

Magmula noon ay si mama na ang tumayong tatay at nanay ng tahanan. Nagsimula kaming maghirap dahil dad's relatives refused to help us. Medyo against kasi sila kay mama. But she refused to give up at nakita ko kung pano siya tumayo sa sariling mga paa upang itaguyod ako at dahil na din sa pagsisikap niya, medyo stable na ang buhay namin ngayon. Ok enough drama let's get back to reality

"Clyde, kumain ka na't maligo't magbihis. Diba ngayon tayo bibili ng gamit mo for school? Sasabay na rin akong mag grocery."

"Okay po ma, lalabas na po ako."

Kinusot ko ang aking mga mata at naginat inat muna. Di pa rin nawawala sa aking isipan si Trev. He's always running in my mind and it is making me crazy. Di ko maiwasang mapa smile kapag naiisip ko siya at talaga namang para akong tanga.

Kinuha ko ang towel ko sa cabinet and searched for clothes na isusuot ko. Pumunta ako sa banyo para gawin ang mga dapat gawin at kumain na ng almusal. Pagkatapos ay I groomed myself at nagpapogi muna sa salamin bago inayang lumarga na si mama.

Hindi kami mayaman. Kung hindi lang ako isang scholar ay wala akong pagkaataong pumasok sa isang costly at prestigious university sa Cavite. Wala kaming kotse kaya nag commute kami papunta sa mall. S.M. Dasmariñas to be exact. Binigay sakin ni mama ang pera para bilhin ang lahat ng kailangan ko. Pinaalalahanan din niya akong huwag masiyadong mahal ang pipiliin. Sinabi niyang magkita na lamang daw kami sa food court kapag tapos na ako sa pamimili.

So I strolled from stall to stall alone. Talaga namang jam packed sa tao ang mall dahil pasukan na naman. Busog na busog naman ang aking mata sa kaka sightseeing sa mga nag gaguwapuhang nilalang na dumadaan sa aking harapan. Muntikan ko nang makalimutan ang aking dapat gawin nang ako ay natauhan. Oh Lord patawarin niyo po ang makasalanan kong mga mata xD Kayo naman kasi eh bakit ang yayummy ng mga tao dito haha xD

Isa isa ko na ngang binili ang mga kailngan ko for school. Ugali ko nang mag stock ng naraming supplies para hindi ako bili ng bili kaya nama medyo marami rami din ang bitbit ko. Tinext ko na si mama para magkita na kami sa foodcourt. Nakaramdam ako ng uhaw kaya naman napag pasiyahan kong bumili muna ng refreshnent.

Tinext ko ulit si mama dahil parang natagalan na siya. I was not looking on where I'm going dahil sa pag tetext, kaya naman nagulat na lamang ako nang may isang lalaki akong nakabanggaan. Bad news, nalunod ako sa juice na binili ko, good news? Ang hot ng nakabanggaan ko, as in. Natulala lang ako habang nakasalampak pa rin ako sa sahig at tumilapon ang mga pinamili ko.

His face was like an angel's. Halata rin na maganda yung katawan niya dahil sa semi fit t-shirt na suot niya at talaga namag artistahin ang kutis ng guy na nasa harapan ko. His features seemed familliar pero hindi ko lang mapinpoint kung saan ko siya talagang nakita. I shook off the thought dahil baka naman nagkakamali lamang ako.

Hindi ko alam kung ilang seconds akong nag space out dahil sa appeal ng lalaking ito. Bigla na lang akong natauahan nang marinig ko yung boses niya. Lalaking lalaki at may pagkacommanding ang dating.

"Hey dude, are you all right?"

"H-a?" ang nauutal kong reply.

"Tinatanong ko kung okay ka lang ba?" Sabay ngiti na nagpalabas sa dimples na nasa magkabilang pisngi nito. Talaga namng nakakapanghina yung ganoong tanawin. Feeling ko lumutang ako ng mga 3 inches lang naman above the ground. Gustong gusto ko nag matunaw nang mga sandaling iyon.

"A-h, oo, o-o, okay lang ako." sabay tayo ko at aktong pulutin na yung mga pinamili ko.

Mabait naman yung guy at tinulungan niya akong pulutin din to.

"Oh, you're soaking, sorry talaga."

"Ahm, kasalanan ko naman din kasi eh. Hindi ako tumitingin sa dinadaanan ko."

 I was dumbfounded sa next move na ginawa niya. Gamit ang sarili niyang panyo, hinawakan niya yung mukha ko sabay pinunasan. Grabe! heaven talaga yun mga atii xD, ang harot harot ko na naman.

Alam kong mag ba blush ako ng todo todo at mahirap itago yun, kaya naman kinuha ko na lang yung panyo niya.

"ah, ako na, nakakahiya. Salamat."

"Sorry talaga, hindi ko sinasadya."

"Ah, eh, hindi, wala kang dapat isorry. It was all my fault. Thank you for your kindness."

"Hmm, kung ganoon eh, mauna na ako. I'm looking for a friend kasi. Sige see ya!" Nginitian niya lang ako nang ubod ng tamis at tuluyan na siyang umalis. hayyyy, came so fast, gone too soon xD

I am still spacing out dahil sa gesture of kindness na pinakita ng lalaki nang ma realize ko na naiwan niya pala yung handkerchief niya. I was about to chase him para sana isauli pero naglaho na ito sa aking paningin. How I wish I got his name. Maghunos dili ka Clyde, may mahal ka na diba, huwag masiyadong malandi xD Natawa na lamang ako sa nasabi ko sa sarili.

Umupo na ako sa isang table sa foodcourt at pinunasan ang basa kong damit. Chineck kong muli ang panyong naiwan sakin. Mamahalin ang brand at talaga namag nakakahypnotize yung scent ng pabango niya. Sarap langhapin. Adik lang Clyde? landi pa more!

Naabutan ako ni mama sa ganoong eksena, Agad ko namng dinivert ang usapan para hindi na niya itanong.

"Ma, bakit naman ang tagal tagal niyo po." ang pambungad kong tanong, with matching duckface.

"Hayy, grabe kasi ang dami ng tao dun sa grocery anak eh. Oh bakit para kang basang sisiw diyan?

"Ay, wala lang po ito ma, natapunan lang po ako ng juice na iniinom ko." ang pagtatangi ko sa totoong nangyari. Ayaw ko na kasing tanungin pa ko ni mama ng kung ano ano.

"Hay, naku naman kasi anak napakaclumsy mo. Tigas tigasan mo naman kasi ng kaunti pag may time!" ang pang aasar sakin ni mama sabay halakhak ng napakalutong.

Hindi na kasi lingid kay mama na medyo alanganin nga ako. Alam kasi niya na medyo malaki ang epekto ng pagkawala ng isang father figure para sakin. At isa pang impluwensiya ang pang bababy niya sa akin noon. Si mama lang ang may alam ng lihim kong ito at wala nang iba pa.

"Mama, nagugutom po ako, order naman tayo ng malalafang." Talaga namang I am free as a bird at puwedeng puwede kong iexpress ang tunay kong sarili around my mom at talaga namang napakathankful ko dahil siya ang binigay na nanay ni Lord para sa akin.

"Oh sure baby, ano bang gusto mo? Huwag masiyadong mahal ah, at magpapasukan na! Strict ang budget natin." ang pangunguna sakin ni mama.

Nag desisyon na lamang kaming sa McDonald's kumain. Mura at favorite ko ang lugar na ito dahil dito ako laging dinadala ni Dad when I was little. I was full na at nagdesisyon kami ni mama na umuwi na. On our way to the terminal, may nakita akong pamilyar na tao.

"Si lola..." ang bulong ko sa sarili. Siya yung lolang nasa tapat ng bahay nila Trev. Laking pagtataka ko naman kung anong ginagawa niya dito. Nakatingin lang siya sa akin at nakangiti from afar. Nginitian ko rin siya at aktong napalingon ako sa kaliwa at nakita ko ang isa pang pamilyar na mukha. OMG! si kuyang nakabangaan ko. Bumaling ako ng tingin pabalik kay lola, at as usual nawala na naman siya. I smell something fishy na talaga sa kaniya ha!

Bigla bigla ko na lang nakikita in unusual places tapos bigla bigla ding mawawala. Kung curious kayo sa hitsura ni lola, kamukha po siya ni Ms. Cuntapay kaya naman medyo may pagkacreepy talaga. Back to the story...

Naalala kong nakalimutan nga palang kunin ng lalaki ang panyong pinahiram niya sa akin. Nagdalawang isip ako kung isasauli ko pa ba or itatago ko na lang. Isa pa kasama ko si mama kaya baka kung anu anong sabihin niya dun sa guy. I decided na itatago ko na lamang ang panyo as remembrance na lang kumbaga mula sa isang napakagandang nilalang.

Medyo madilim na nang makauwi kami ni mama. Medyo nanakit at talaga namang napagod ang katawan ko dahil ako lang ang tagabuhat ng aming mga pinamili. Nagpahinga lamang ako sandali pagkatqpos ay nagpaalam na kay mama.

"Ma, magpapahinga na po ako."

"Okay baby. Rest well. Good night."

"Kayo din ma, matulog na."

"Sige lang anak at aayusin ko pa tong mga binili natin."

Naglinis muna ako ng katawan bago pumunta sa aking kuwarto. Magaan ang pakiramdam ko ng araw na iyon at hindi ko alam ang direktang rason. Kinuha ko ulit yung panyo nung lalaki at muli kong inamoy amoy.

"I know he really looks familliar to me at hindi ako puwedeng magkamali." ang bulong ko sa sarili habang nakahiga sa aking maliit na kama.

Hindi ko lang talaga ma tunton sa aking memorya kung saan at kailan.

"hay, pinapasakit niya lang ang ulo ko."

Bago ako matulog ay naglog in ako sa facebook. Balak ko kasing kamustahin si Trev. Masuwerte naman ako at online ito. Kamustahan, kuwentuhan ng mga karanasan, at natapos din ang aming usapan. Hindi ko nakakalimutang sabihin kay Trev na mahal ko siya. Pero maski ako ah nalilito na. Gaano nga ba talaga kalalim ang pagmamahal ko sa kaniya? Hay, hindi ko na alam. Basta mahal ko siya tapos ang usapan.

Araw ng pasukan...

"Clyde, gising na anak, first day mo ngayon kaya dapat maaga ka!" ang energetic na bungad sakin ni mama. Mukha yatang mas excited pa ito kaysa sakin.

Kinusot ko ang aking mga mata, nag inat at tumingin sa orasan. Alas kuwatro imedya na ng madaling araw. Tinungo ko ang banyo upang gawin ang aking morning rituals. pagkatapos ay masaya akong kumain ng almusal kasama si mama. Talaga nmang proud na proud ito sa akin dahil sa isang magandang unibersidad ako papasok na kadalasa'y mga maykaya ang mga estudyante.

Nagbihis na ako, kinuha ang aking bag at allowance at nagpaalam kay mama.

"Mag iingat ka Clyde, at huwag kalimutang mag enjoy baby."

isang halik naman sa pisngi ang tinugon mo kay mama.

Suamakay na ako ng jeep patungo sa aking eskuwelahan. underaged pa kasi ako kaya naman hindi pa ako puwedeng magmotor sa mga major roads at talaga namang yari ako kapag nahuli.

Dumating ako sa university after a 30 minutes ride mula sa bahay. Pagbaba ko ng jeep ay hindi ko maiwasan ang kabahan. First time ko kasi itong papasok sa isang pribadong pamantasan. Magmula kasi elementary hanggang highschool ay sa public school ako.

"Push mo lang ito Clyde, okay lang yan." ang pagpapakalma ko sa aking sarili.

Hindi ito anguna kong pagtuntong sa university. Nagtour na ako dito noong enrollment para naman hindi ako masiyadong patanga tanga sa first day. Oo nga pala, BS Psychology po ang kursong kinuha ko. Dumiretso ako sa building ng College of Liberal Arts and Communication. Dito kasi ang schedule ng aking first class.

Medyo naiilang ako sa mga matang nakatingin sa akin pero di ko na lang masiyadong pinansin. Guwapo naman kasi talaga ako kung tutuusin. Ang hangin fre xD Kinulang lang ng onfidence sa sarili.

Natunton ko rin ang designated room number at sinilip ko ang loobng room. Mangilan ngilan pa lamang ang tao dito. Umupo ako sa bandang likuran. Ayaw ko kasing mapansin kaya simula pa noon ayy sa likod ng seating arrangement ang favorite part ko.

Sa loob ay nakaramdam ako ng lalong pagkailang dahil sa pagtingin sa akinng ilang kababaihan. Nginitian ko na lamang sila para marelease ang anxiety na nararamdaman ko.

"Sis, look at that guy oh, ang cute puwedeng puwede."

"Ayy, oo nga sis, kaso parang di pa matured, bagets na bagets ang dating."

Pakiramdam ko ay nanliliit ako sa mga bulungang naririnig ko. Na flatter naman ako pero mostly nahihiya ako sa mga nangyayari.

A girl approached me.

"Hi there! freshman?'

Maganda yung girl. May hawig siya kay Emma Watson. Siya yung tipong crush ng bayan type at talaga namang kalolokohan ng mga boylet. Tumingin muna ako sa paligid bago ako nagreply.

"Hmm...A-ko ba?"

"Ay hindi hindi! Yung upuan po yung tinatanong ko. Siyempre ikaw! Ikaw lang naman ang tao sa harapan ko diba?" Sabay bitaw ng killer smile na talaga namang magpapalambot sa tuhod ng mga kalalakihan. Pero siyempre nerfed na ang epekto nito sa akin. If you guys know what I mean hehe ;D

"Can I sit here?" sabay upo sa bakanteng upuan sa tabi ko.

"Ah, su-re no problem."

"My name's Venus nga pala. 2nd year Psychology student, irregular. Ikaw?"

"It's Clyde. Clyde Buenaventura. Psychology din, first year."

"Okay I now proclaimed that starting from today you are my friend na." Sabay ngiti na naman ng napakasweet.

"Ha-a? hmm...okay." Sabay bitaw ng isang pilit na ngiti.

"Teka nga lilinawin ko lang huh, hindi kita type! as in NO, NO, NO. Over my dead beautiful body. I'm just so friendly and kind as hell, hahaha." Sabay pamaywang at taas ng kilay sabay astang fashion model na talaga namang bagay na bagay sa ganda niya.

"Hahaha, okay sabi mo eh." talaga namang natuwa ako sa pagkakuwela nitong bago kong kakilala. Medyo nawala na yung kaba at ilang na nararamdaman ko kahit papaano.

"Ayan! ngumiti ka rin. Kanina ko pa kasi napapansin na medyo tense ka ateng eh."

"Ateng?" napakunot ang noo ko sa kaniyang sinabi."

"Haha, ateng talaga ang tawag ko sa mga kaibigan kong babae at bekimons." sabay ngisi niya sa akin ng nakakaloko.

"Ha? hi-ndi ako bak-la ah." Medyo namula ang pisngi ko sa sinabi sa akin ni Venus. Grabe naman ang sensor nitong babaeng to! katindi!

"Haha, hindi pa nagkakamali ang instincts ko ateng, pero okay lang naman kung ayaw mo umamin your secret will be safe with me. Kaya huwag kang masiyadong mag alala."

Tuluyan na ngang gumaan ang loob ko kay Venus. Talagang ineensure niya na hindi ako maiilang or macoconscious sa paligid ko. Hindi ko na namalayan na unti unti nang napuno ang room ng mga estudyante. Hanggang sa pumasok ang isang pamilyar na tao...

itutuloy...