Less Than Three- Part 33

NOTE!!! GUYS PAKIBASA!

Guys...

Tuwing sabado na lang po ako makakapag update. Sorry po kung ganito ang nangyari.


Medyo nagigipit na rin po ako sa time na makapag update at tapusin yung story.. Senxia na po.


Gagawin ko naman po ang lahat kung may time ako. :)


Sorry kung medyo maikli yung phasing... :))


Hope you'll understand...


---------------------------------------


This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.

Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.

The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.

This story is a fiction. Any resemblance to names, places, events and others are not intended and coincidence only.

The stories I've written are for 18 years old and above.

No animals are hurt in this story.

The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.

The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.

You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.

Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.

Enjoy everybody and thanks for reading my stories.

Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)


You can contact me through:
1. Facebook Page:

Dylan Kyle's Diary (fb page)

2. Blog:

Dylan Kyle's Diary (blog)

3. e-mail:

dylan.kyle.santos@gmail.com

4. Facebook:

Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)

5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)




Always Here,

Dylan Kyle Santos

....................................................................................

Chapter 33

(Magkapatid...)

[Alex’s POV]

This week na ang birthday ko but still, wala pa ring Kieth na dumarating dito sa Pilipinas. 

Oo, I am hoping na somehow ay makita ko siya at makasama kahit man lang isang linggo, isang araw o kaya isang oras. 

Wala naman sigurong masamang umasa lalo na kapag ang puso mo ay nagmamahal.

It’s my birthday that will come pero blangko pa din ako na para bang walang kahit anong darating sa buhay ko. 

Kahit anong gawin ko sa sarili ko ay nanatili na walang sigla ako.

Ano ba naman ako, daig ko pa ang bata sa inaasta ko? 

Maybe I should start to cheer up a little bit.

“Oy manong, lagi na lang bang ganyan ang gagawin mo sa sarili mo ha? ANg magmukmok at magpakalungkot? Gusto mo banatan kita jan ha?” nagulat ako nung magsalita si RD sa likuran ko.

“Hey, anjan ka pala. Haixt. Sa totoo lang, I don’t know how to act myself right now. Ang OA ko lang sigurong mag drama pero I know naman na kailangn kong mag cheer up.”

“Lagi mo na lang sinasabi yan pero wala namang nangyayari. Puro ka dada, try mo kayang gawin yan. Kilos-kilos din kapag may time. Heto ang isipin mo yats, alam mo… si Kieth nanjan lang yan, pero ang oras… nawawala.”

“I just miss him. Siguro naman valid na reason yun para magmukmok ako ng ganito.”

“Alam kong siya yung sinasabi mong world mo pero ano ba namang arte yan? Naiinis na ako sayo. Sa totoo lang kung pwede lang na sapakin kita para naman magising ka sa katotohanan ay ginawa ko na.”

“Alam mo, hindi ako nagiinarte.”

“Just move forward. Naglayo lang kayo saglit pero heto an ang ginagawa mo. Paalala ko lang na walang break up na nangyari. At isa pa, hindi naman namatay si Kieth para magkaganyan ka. Acceptable pa naman kung pinagluluksaan mo si Kieth.”

Oo nga naman. “Hay naku, kapag nagmahal ka at nawala yung mahal mo at malayo sayo, ewan ko na lang kung ano ang irereact mo. Pero may point ka, kaso let me injest this.”

“Alam ko ang pakiramdam.”

“Oh? Paano?”

“Yun nga lang ang kaibahan, malapit na nga siya sa akin, pero wala pa rin. Abot kamay ko na nga siya pero ang layo pa rin niya at di ko maabot-abot. See the difference?”

Nanahimik lang ako. 

“Tanginang Kieth nay an, akalain mo ang galing-galing talaga niya. Ang swerte ng Kieth na yan kahit kalian kasi lahat na lang ng atensyon nasa kanya. Sana nga lanag ay ako na lang ang nasa posisyon niya para naman minsan maramdaman ko na may nagbibigay sa akin ng atensyon. Alam mo, hindi naman kita gaganituhin.”

“You know the situation. Teka lang, ako ang nagdra-drama pero umatake ka ng ka-emohan din.”

“Eh ikaw eh, kaya ikaw wag kang magpakamukmok jan.”

“Okay na po sige na po.”

“Eto lang ang tandaan mo, kapag ipinakita mo sa kanya na mahina ka, manghihina din siya. tandaan mo na ang kailangan niya ay lakas ng loob. Kailangan niya ng strength para mayroon siyang paghugutan.”

“How can you say those things? Paano mo nasasabi ang mga yan? Paano ka nagiging malakas?”

“Its just that magaling lang akong magpayo sa iba… pero sa sarili ko walang wala ako.”

Hindi ako sumagot sa sinabi niya dahil may punto naman siya.

 Naramdaman ko na lang na hinawakan niya ang kamay ko at niyakap ako. 

I felt warmth with him, comfort and protection.

“I’m sorry.” Sabi niya

“For what?” tanong ko.

“For having this kind of feeling…”

Hindi ko makita kung ano ang reaction niya dahil nakayakap siya sa akin. 

Naramdaman ko na lang ang pagtulo ng mga luha niya sa mga braso ko. 

Bakit niya sinasabi ito sa akin ngayon? 

Nararamdaman?

 Ano ba talaga ang tunay na nararamdaman niya sa akin?

“Bakit ka umiiyak?” tanong ko.

“I just want to tell something to you.”

“Ano yun?”

“Promise me na kung anuman ang sasabihin ko ay mag stay ka as is.”

“Dipende.”

“Please… ayokong mawala ka.” 

Naramdaman ko ang lalong paghigpit ng mga yakap niya sa akin. 

“Tabs… medyo.. di ako makahinga.” Sabi ko.

“Sana lagi tayong ganito… nayayakap kita… nakakasama… pwedeng tawaging akin.”

“Tabs…”

“Psssh… wag ka muna magsalita.”

“Eh kasi Rd nasa…”

“Pag di ka tumahimik hahalikan kita…”

“Eto na nga tatahim…”

Nagulat na lang ako sa ginawa niya sa akin. 

He kissed me na labis kong ikinagulat. 

Nasa may school ground kami pero ginawa pa rin niya ito. 

Buti nalang at walang gaanong tao dun, pero kahit na nakakahiya.

He kissed me passionately at for a couple of seconds my heart beats faster. 

Natameme lang ako sa ginagawa niya. 

Naramdaman ko ang mga labi niya, malambot at naakit ako sa bawat bukas ng kanyang mga labi. 

He stopped after a couple of minute and faced me.

“RD para saan yun?”

“Alam kong ramdam mo kung ano ang nararamdaman ko.”

“Oo tabs, pero hindi mo dapat…”

“Alam kong mali ako pero ano ang magagawa ko… mahal kita.”

“RD stop.”

“Please…”

“Alam mong hindi pwede diba?”

“Maghihintay naman ako eh.”

“Kahit na, hindi tama to. Mahal ko si Kieth at ginugulo mo lang ang lahat.”

“Yung totoo, wala ka man lang bang nararamdaman sa akin?”

“You are my best friend… at ayokong mabago yun. Hanggang dun lang ang kayang gawin ko. Ayon lang ang kaya kong ibigay sayo.”

“Pero gusto ko mag level up naman yun. Mahal kita at handa akong gawin ang lahat para mapa saakin ka. Kaya kong hamakin ang lahat makuha ka lang. Mahal na mahal kita. Naiintindihan mo ba yun?” Sabi niya

“RD… please… stop this nonsense.”

“Nonsense? Tanginang nonsense yan. Eto ba yung nonsesnse? Mahal kita! Mahal kita Alex. Mahal na mahal!”

“Alam mo pinapakumplikado mo lang ang lahat. Alam mo naman na kami ni Kieth diba? Mahal ko siya at siya lang ang mahal ko. Alam mo kung gaano ko pinapahalagahan ang relasyon na mayroon kami. Kung gusto mong manatili tayo sa kung anuman ang mayroon tayo, itigil mo yang mga sinasabi mo. Pigilan mo ang nararamdaman mo.”

“Pero ako ang nandito. Ako ang kasama mo. Mahalin mo naman ako nang tulad ng dati. Please.”

“RD… STOP!” natigilan siya ng bahagya.

“Sorry for interfering.”

“Baka naguguluhan ka lamang sa nararamdaman mo sa akin ngayon. Baka naman akala mo lang na amhal mo ako dahil minahal mo ako noong mga bata pa tayo.”

“I know what I am feeling. Sana wag mo namang husgahan ang nararamdaman ko.”

“Itigil na muna natin ito. Please. Nahihilo lang ako sa mga sinasabi mo.”

“Can’t you just accept my feelings for you? Kahit yun na lang. Hayaan mo lang ako sa nararamdaman ko.”

“Alam mong hindi ko pwedeng tanggapin yang nararamdaman mo. Nahihirapan ako at mahihirapan ka lang dahil magiging kumplikado ang lahat. Naguguluhan ako sa lahat ng mga ginagawa mo kaya please, itigil mo na ito. Stop it. Ayokong maguluhan sa nararamdaman ko kay Kieth.”

“So you mean…”

“No that’s not it. Don’t misunderstand what I’ve said.”

“You just state it. Aminin mo na. Wag ka ng mag kaila.”

“You are misunderstanding.”

“No I don’t…”

He grab me again and kiss me passionately.

 I tried to get away pero hindi ko rin nagawa. 

After he kissed me, he hugged me so tightly.

“Maghihintay ako… alam kong may bakante pa jan sa puso mo at ako ang pupuno nito. Alam kong mamahalin mo rin ako. Maghihintay ako… tandaan mo… maghihintay ako…”

He kissed me again sa lips, smacked lang then he run away.

 Naiwan ako doon na nag-iisa.

 Umupo ako sa mga damuhan at naghintay sa kawalan. 

Isang kasalanan nga ba ang aking nagawa sa puntong ito?

[Arjay’s POV]

Iwas pa rin ako kapag pinag-uusapan namin si Alex dahil medyo hindi ako kumportable. Haixt. 

Please lang, hindi pa ako ready at on going pa naman yung feeling na to. 

Okay naman kami kahit papaano, pero there’s still the feeling of awkwardness, marahil dahil na rin sa pag-aaway na nangyari sa pagitan naming lalo na nung nagkasagutan kami. 

Kakaonline ko lang ngayon ng may mag pop chat sa akin. Si RD.

“Hey.” Sabi niya

“Ho.” Sagot ko.

“ Wow ha, ang plain lang ng sagot mo.”

“Oh napa-chat ka bigla?”

“Mayroon lang sana akong tatanong sa iyo.”

“Ano yun?”

“Ano ang magandang regalo para sa isang lalaki?”

“Kotse I thinik.”

“Yung afford ko naman best.”

“Sarili mo.”

“Oww. You thinik magugustuhan niya yun?”

“Siguro. Kung bisexual or gay siya sure yun. For the win ang peg. Then wear only briefs.” Sagot ko.

“Try to be serious din best.” Sabi ko.

“Shabu lang pag may time.”

“Dali na kasi oh.”

“Para kanino ba?”

“Dun sa nililigawan ko.”

“Ay akala ko pa man din babae yang nililigawan mo. Sayang best gwapo ka. Pakalalaki din pag may time.”

“Aysus.”

“Seryoso ka ba jan?”

“Well di ko pa siya pwedeng ligawan.”

“Eh sabi mo nililigawan mo na ah? ANg gulo din nito. Ano pademure ang peg?”

“Hahahah. Basta napaka complicated. Ano na?”

“Anong ano na ha?”

“Yung tinatanong ko sayo.”

“Ah yun ba.”

“I’m waiting.”

“……”

“Hahalikan kita eh.”

“Pwede maghintay? Gusto mo lang makahalik sa akin eh.”

“Speaking of halik…”

“Oh anong meron doon?”

“Hinalikan ko siya kanina. Ang saya ko. Sa wakas naka score ako sa kanya.”

“Lumalabas talaga pagkamanyak mo. Nagnakaw ka ng halik jan sa pinopormahan mo ah. Naku, bad shot ka na doon.”

“Di ah. Basata Masaya ako.”

“Wew.”

“Oh siya dali na.”

“Napaka demanding ng lalaking ito. Maghanap ka nga sa google.”

“Ihh… gusto ko galing sayo.”

“Bakit ako ba nililigawan mo?”

“Dati pero wala eh.”

“Chura mo.”

“Gwapo.”

“San banda?”’

“Sa mukha.”

“Wew.”

“Dali na naman ang tagal eh.”

“Para sa akin… Relo.”

“Uhm… alam ko sa mga tunay na lalaki lang yun.”

“Okay.”

“Pero okay din. Thanks.”

“Yung relo kasi applicable yun kahit kanino. Kung alahas ang sa babae, relo naman sa mga lalaki.”

“Well said. Thanks best. Yaan mo isang torrid kiss ang thank you gift ko sayo.”

“Tirahin kita jan eh.”

“Wag po masakit yun.”

“Gueh na. umalis ka na.” sabi ko.

“Hahaha. Naalala mo lang siguro nung tinira kita eh. Hahah Peace. Oy salamat. Mwah. Love you best.”

“Love you too.”

Ay naku, parang timang lang itong si RD. 

Napapatawa niya ako sobra at walang malisya sa aming dalawa. 

He is the one na kung saan nakakapawi ng lungkot ko. 

Alam ko naman na we can never be together dahil we don’t have feelings wth each other but we care for each other.

Nag search na lang ako sa net. Haixt.

 Nakakatamad ang mga assignments ko. 

Then suddenly may nag pop chat na naman sa akin. 

Mmukhang di nakuntento si RD.

Pero nagkamali ako, hindi si RD yun, kundi si Kieth. 

Nagulat ako ng mag chat siya sa akin. 

Unexpected naman kasi ang nangyari at di ko naman talaga inaasahan na mag chat yun sa akin.

“Jhay…” sabi niya.

“Po?”

“Musta?”

“Okay naman. Teka, hindi ba kayo magkausap ngayon ng babe mo?”

“Hehehe. Hinihintay ko pa siya.”

“Ah. Kaya pala.”

“Just checking out.” Sabi niya

“Kamusta ba?”

“Doing fine. Missing the Philippines.”

“Yun lang ba?”

“Siyempre marami pa.”

“Okay sabi mo eh.”

“Ang plain mo mag reply.”

“Just annoyed and tired. Alam mo na studies.”

“Sabagay. Nakakaabala ba ako?”

“Nope… just chillin out nakakastress nandin kasi. Nakakatamad pa man din na gumawa ng mga assignments.”

“Uhm. Ganun ba. Uhm, kung okay lang naman, I just want to ask few questions.”

“About your babe?”

“Somehow.”

“Okay then.”

“Mukhang straight forward ka na ngayon ah. Everything change.”

“You know me from the very start.”

“Okay then. Are you two are okay? I mean, nagiging okay na ba kayo somehow? Just wondering.”

“Siguro matatagalan pa before maging okay kami. I don’t like him pa sa ngayon. Alam mo na, awkward.”

“At least both of you are trying.”

“Yeah.”

“Next. Uhmpft. Is he dating anyone?”

“Yes.”

“Huh? Shet di nga?”

“Just kidding. Of course not. May boyfriend ang kapatid ko at ikaw yun. Hindi naman yun two timer, kalbuhin ko siya pagnagkataon eh.”

“Well thank you.”

“Nex question please.”

“yes Sir. Umpft. Sa napapansin mo, may umaaligid sa kanya?”

“Wala naman akong napapansin na kahit sino. Lagi lang niyang kasama si Charlene at si Jake.”

“Sila lang ba talaga?”

“Napaka suspicious mo naman. Yung barkada niya…”

“Then”

“Yun lang.” sabi ko. “Oh. Si RD din pala.” Sagot ko.

“Okay.”

“Bakit? Wala ka bang tiwala sa kanya?”

To think of it, si RD. 

Napaisip ako ng malalim sa mga ikinukwento sa akin ni RD.

 I’m just wondering of everything. 

Hindi kaya ang balak niyang ligawan ay si Alex? 

Anak ng, ano bang mayroon sa kanila at nagkakaganyan na lang sila. 

Buhay nga naman.

“Siyemre meron. Pero di naman natin maiiwasan ang mag-alala at magselos.”

“Hay naku. Wag ka ng mang-ingget. Sige ka ibabalik ko ulit yung issue dati.”

”Okay na nga. sige na.”

“At least nag mature ka na, well enough para sa kapatid ko. Hoy lalaki, di porket may nararamdaman ako sayo eh di kita kukutusan kapag sinaktan mo kapatid ko. Wag na wag  mong sasaktan ang kapatid ko.”

“Opo kuya.”

“Maka kuya ka naman sa akin. Di ko nga alam kung sino ang mas matanda sa amin.”

“Hahaha. Basta. Salamat sa lahat.”

“Wag kang mag drama jan. tadyakan kita eh.”

“Oo na. sige na. Pero maraming salamat sa chance, sa pagpapatawad at sa marami pang bagay.”

“Just make sure na walang iyakang magaganap.”

“Are you okay na ba?”

“Okay na kahit papano.”

“Mukhang need mo pa ng guidance.”

“Para kang timang kahit kalian.”

“Pero babawi ako.”

“Talaga?”

“Oo.”

“aabangan ko yan ha.”

“Oo naman. Di ito yung iniisip mo ha.”

“Tungek. Di ko iniisip yon. Mali yown. Lagot ako kay Alex.”

“Im happy.”

“Bakit?”

“Kasi kahit papaano yung galit mo nawawala.”

“Hay. Change topic na nga.”

“Got to go. Online na si babe.”

“Sige sige. PM mo lang ako kapag may kailngan ka ha.”

“Ikaw din.”

“Sige.”

Am I thinking too complicated? Haixt. 

Inantok ako bigla kaya I am thinking to packed up. 

Natulog na rin ako pagkatapos.

[Alex’s POV]

I am now totally crazy for what I have experiencing from some other days. Haixt. 

Ano ba tong mga ito? 

Bukas na ang birthday ko pero ang gloomy gloomy ko pa rin. 

Hindi lang si Kieth ang iniisip ko ngayon, pati na rin ang ipinagtapat sa akin ni RD.

Naglalakad ako sa pathway at nakasalubong ko ang ilang bashers ko. 

Yup.

 Bashers ko kasi maka Arjay-Kieth sila. 

Wala naman akong magagawa kundi ang initindihin na lang ang mga makikipot nilang mga utak.

Ayokong ipagsiksikan ang sarili ko sa mga taong wala naman talagang alam sa mga nangyayari. Haixt. 

Iiwasan ko na lang sila dahil masasayang lang naman ang panahon ko. 

Pero nadating talaga yung time na haharangan ka nila tulad ngayon.

“Hey bitch.” Ayan na naman sila.

How I wish they are guys like me para isang suntok epek na. 

Tungunu naman talaga sila kahit kailan eh. 

Bad day na ako magiging bad day pa lalo. 

They are my worst garbage I ever faced on.

“I’m not in the mood.”

“May nalaman kami.”

“Alam ninyo kung wala kayong magawa, magpatiwakal na lang kayo. Hindi yung ginugulo ninyo ang buhay ko.”

“Bakit ba ang tapang mo? Meron ka girl?”

“Oo meron ako at ang lakas-lakas. Gusto ninyong matikman?”

“Kadiri ka.”

“Mas nakakadiri kayo. Please lang ha. Ako na ang nagsaasbi. Tantanan ninyo ako. Tigilan ninyo ako dahil wala naman kayong mapapala eh.”

“Meron.”

“Sinabing wala eh. Wag kayong epal please.”

“Sino kayang epal sa atin ano? Mang-aagaw.”

“And here we are again. Paulit-ulit. Unli ba kayo ha?”

“Sorry naka plan kami. Were rich kaya din a naming kailangan mag pa load. Duh!”

“IDC”

“Ano yun?”

“Try ninyo kay google sasagutin kayo.”

Nilampasan ko na lang sila at hinayaan pero ang malala eh yung balikan nila ako. 

Hinarang ulit nila ako at hinigit pa ang damit.

“Ano ba? Pisikalan ba ang gusto ninyo!” galit na sabi ko.

Maraming tao na ang nakakapansin sa amin at tila walang balak na maki-alam sa amin. 

Wala pa ring humpay ang mga hitad na babaeng ito.

“Sige subukan mo kaming suntukin.”

“Anong gagawin ninyo ha?”

“Magsusumbong kami.”

“Pasalamat kayo babae kayo. Pero mga mukha niyo, akalain mong bakulaw lang. Heavy.”

“At bakit ha? Kasi babe kami eh di mo kami papatulan? Eh bakla ka naman kaya pwede na yan.”

“Rumerespeto pa rin naman sa mga babe ang mga bakla. Pakialam ninyo ba? Nakakinis na rin naman mga itsura ninyo.”

“Gwapo ka nga, mang-aagaw naman.”

“Hindi pa ba nagsisink in sa mga hindi pinagpalang utak ninyo ang lahat? KAMI NA NI KIETH! KAMI NA!”

“Kaya nga hiwalayan mo siya malandi ka.”

“Kayo ang malandi jan. kung sinu-sino nga mga nakakdate ninyo.”

“We are maganda. Wag ka nga.”

“Being malandi will not make you maganda… it will just make you PUNYETA!”

“Shet lang ikaw ha.”

“Naasar ka na ba ha?”

“Oo malapit na.”

“Eto para sayo.”

Itinapon niya sa akin ang dala niyang tubig. 

Yung pasensya ko malapit ng pumutok. 

Nakakainis na. 

konti na lang talaga makakasakit na ako.

“Sige na patulan mo na kami. Duwag ka pala eh.”

“Alam ninyo konti na lang ang natitirang pasensya ko sa inyo.”

“So?”

“Alam ko naman na mga naiinggit lang kayo. Wala akong pakialam sa kung anuman ang isipin ninyo sa akin. Ang sa akin, mahal ko si Kieth at handa akong ipaglaban yun. Kayong mag Hitad kayo, ang cha-chaka ninyo. Kala ninyo mga magdan kayo? Chararat kayo. Mga unactractive. Ka panget ng ugali ninyo.”

Agad naman akong itinulak nung isa. 

“Akala mo kung sino kang gwapo ah.”

“Oh bakit? Gwapo ako. Anong gagawin ninyo.” Di sila nakasagot.

“Alam ninyo ba kung sino ang binabanga ninyo?” nagulat ako nang makita ko si Arjay sa likuran ko.

“Arjay ikaw pala. Oo si Alex. Yung nang agaw sa bf mo. Alam naman naming napaka landi ng lalaking yan. Akalin mo pati si RD inaakit.”

Nagulat ako sa mga narinig ko. 

Paano nilang nasasabi ang mga iyon. 

“Ano pa ba ang alam niyo? Mukhang spreading ang news ah.”

Feeling ko pinagkakaisahan na ako dito. 

“Nakita namin yan na kahalikan si RD. Naku ang tigas ng mukha ano.”

“Oh? Talaga? Woah. Ang tigas nga ng mukha eh. Tama nga kayo.” Sabi ni Arjay habang nakatingin sa akin.

Ang sakit, na sa mismong kapatid mo manggaling ang mga salitang iyon. 

Nakatungo na lang ako habang pinipigilang pumatak ang mga kuha ko. 

Anyone, help?

“Oo. Napakatigas talaga. Akalin mo yun. Hay naku. Ang sama ng ugali niya talga.”

Bakit ako? 

Ako pa rin? 

Bakit si Arjay?

 Naging sila ni RD diba?

 Ipinagpalit ni Arjay si Kieth pero ako? 

Ako pa ang masama sa paningin nila?

“Pero alam ninyo ba kung ano pa ang mas matigas at mas makapal ang mukha?” sabi niya

“Oh? Meron pa ba?”

“Halikayo ibubulong ko.” Sabi niya

“Ay sige.” Nagsilapitan sila.

“Eto oh.”

Nakarinig na lang ako ng isang lagabag. 

Agad akong nagtunghay ng mukha at nakita ko na nakasalpak ang isang babae.

“Ouch… ang sakit ng kamay ko ah. Eto lang ang masasabi ko, ang kapal ng mukha mo.” Sabi ni Arjay.

“Arjay bakit?” tanong ng mga kasama nito.

“Ang kapal din naman ninyong ganituhin ang kapatid ko? Ang kapal ninyo na husgahan ang isang taong wala namang ginagawang mali. Masyado kayong mapangmata.”

“Pero prinoprotektahan ka lang namin.”

“Wala kong sinabing protektahan ninyo ako. Nakakatapak na kayo ng ibang tao. Wala kayong karapatang ganyan ang mga tao!” sabi nito.

Agad tumayo ang tatalo at nagtatakbo. 

Ako naman ay naroon at nakatingin lang sa kaniya. 

Hindi ako makapaniwala sa ginawa ni Arjay kaya napamaang na lamang ako doon.

“Mga walang kwenta.” Sabi ni Arjay.

“Salamat.” Sabi ko.

“Tumayo ka nga jan.” inabot niya ang kamay ko ay hinila patayo.

“Salamat ulit.”

“Ang lampa mo. Masyado kang nabubully. Ganyan ba ang mga model? Binubully na? nakakadisgrace sa angkan natin. Ipapabugbog kita kapag nakita kitang palampa lampa.”

Napangiti na lang ako. 

Hindi ko kasi aakalain na ganito pa ang gagawin niya. 

Malaki ang ngiti ko at niyakap siya ng mahigpit.

(Itutuloy)