A Dilemma of Love: Chapter 22

Title: A Dilemma of Love
Author: Menalipo Ultramar
E-mail: menalipodeultramar@gmail.com

Rocco Nacino as CHONG

Yoon Shi Yoon as ALFONSE

Credits of the pictures used above goes to its owners.

You may contact me on the email address given above for any complaints or concerns.

------------------------------------------------------------------

Para sa mga naka-miss kila Christopher Chong at Carl Alfonse Santiago. At para sa mga gustong isumpa ang taong lumikha sa kanila....XD

------------------------------------------------------------------

Previous Chapter: Chapter 21

“HI POGII!!!”

Nagising si Alfonse mula sa kanyang panaginip. Kanina pa siya pangiti-ngiti at parang tanga na lumilibot sa mall. Hindi man siya siguradong siya ang pinukulan ng pagbating iyon, nilingon na rin niya ang pinagmulan nito.

Ang ngiting iniharap niya sa bumati ay napalitan ng pagkagulat ng makita kung sino ito. Papalapit ngayon sa kanyang harap ang isang lalaking nakapambihis babae. Katulad ng sa una nilang pagkikita, tila nilamukos na naman ng pulbos ang mukha nitong lalong nagpalitaw sa mga kulubot ng kanyang mukha. Hindi maikakailang nasa trenta na ang lalaking pagewang-gewang kung maglakad. Ngunit ngayo’y nakatali sa likod nito ang buhok niyang kulot at buhaghag.

Halos masilaw si Fonse sa neon yellow tight-fitting shirt na siyang lalong nagpalitaw sa medyo malaking tiyan ng lalaking naglalakad na tila nang-aakit patungo sa kanya.

“OH MY GADDDHHHH!!! I think I’m not gonna find you na! Ang laki-laki ng MOA tapos dito ka pa nakipagkita! Tapos hindi ka pa nagreply sa TEXTSSSS, take note, TEXTSSSS ko! Pasalamat ka at malakas ka sa akin, dapat nga kagabi pa lang nag-date na tayo! NAKAKALOKA KA!!!” sambit ni Christie habang parang kiti-kiting nagdadabog.

Biglang tumabang ang ekpresyon sa mukha ni Fonse. “Teka, DATE?”

It’s been one month since nag-umpisa ang bakasyon, and it has also been one month since hindi sila nagkikita ni Chong. No communication. No meet-ups. No relationship. Parang ganoon na rin ‘yun para sa kanya. He tried texting Chong sa cellphone number nito na kung hindi pa niya kailangang kuhanin para sa project nilang scale-model ng isang bahay ay hindi pa niya makukuha. Halos nakakalimang text siya kada limang araw kay Chong. Halos mabaliw at mapuyat siya sa kakahintay ng sagot. He’s been restless for almost one month, ngunit kahit isang reply ay wala siyang natanggap. Kapag nangyari ito’y saka naman niya tatawagan si Chong, at bigla naman itong sasagot...

“The subscriber’s cannot be reached. Please try again later...”

Sinagot siya ni Chong...sinagot siya ni Chong sa pamamagitan ng operator.

Maski sa Facebook ay wala silang contact. Though in-add na niya si Chong, ay hindi pa rin ina-accept ng huli ang kanyang friend request. He also tried messaging Chong, pero walang kahit anong mensahe ang makikita doon kundi ang mensahe lamang niya ng pangungulit kay Chong. Halos amagin na ang chat box nila sa kakatitig at kakasilip niya.  Kulang na lamang ay i-hack niya ang account ni Chong.

At muli, kahit na alam niyang malabo itong sumagot, sinubukan niyang itext si Chong kagabi...

“Chong, kita naman tayo sa MOA bukas. Treat kita. Nood tayong sine. Kahit ano, basta sama ka lang. Akong bahala. Sige na, please...”

At katulad ng dati, naubos na niya lahat ng paki-usap sa mundo, namuti na’t lahat-lahat ang mata niya, naubusan na siya ng dugo, naimbento na ang time machine, ngunit wala pa rin siyang nakuhang reply mula kay Chong.

Ngunit hindi siya sumuko. Saka siya naka-isip ng gagawin para makuha ang atensiyon ni Chong. “Sige ka, kapag hindi ka sumama, si Christie ang isasama ko bukas. Kaming dalawa ang magdadate...”

Saka niya inilapag sa mesa sa tabi ng kama niya ang kanyang Iphone. Na-upo siyang nakatukod ang mga siko sa mga hita at ang kanyang ulo sa kanyang mga kamay. Seryoso niya itong tiningnan na parang sinisipat ang bawat bahagi nito. Nagkakasalubong na ang kanyang kilay habang kinukuyom ang kanyang mga labi na parang nanggigigil.

“Magrereply siya...Magrereply siya...”

Saka tumunog ang kanyang Iphone, senyales ng isang text. Dali-dali niya itong kinuha at parang batang in-unlock.

“2/3 Want FREE caller ring back. Just text the following code to 2354...”

Saka nilamon ng higanteng sinkhole ang bahay nilang halos 500 milyon ang worth.

“Bakit ba kasi hindi siya nagparamdam? Kahit text man lang? Siguro naman hindi siya nakatira sa bundok para hindi makapagpaload kahit minsan lang...”

Ngayon ay inaani niya ang sumpa ng kapusukan at kagaguhan na ginawa niya.

“Alfonse! Alfonse, WUHU! Alfonse!” Sinabayan pa ito ng pagsipol ni Christie habang kinukumpas ang kanyang kamay sa harapan ni Fonse.

Saka naman siya natauhan. “Ah, Christie, actually kasi, may gagawin pa ako eh. Napadaan lang talaga ako dito kasi may binili ako. Tsaka na-wrong send lang ako sa’yo eh…”

Biglang inilingkis ni Christie ang kanyang mga braso sa bisig ni Fonse. Mas matanda man si Christie ay magkasingtangkad lamang sila ni Fonse, kaya hindi maiiwasang pukulan sila ng mag malisyosong mga tingin ng mga taong nasa mall.

“Sayang ka, dre!!!” sigaw ng isang lalaki mula sa isang kumpulan.

Tinangka na lamang takpan ni Fonse ang kanyang mukha habang parang sawang nakalingkis sa kanya si Christie. “Bitawan mo na ako, hindi ako pwedeng makita ng ganito…” pabulong niyang sabi.

“Hindi-hinding kita bibitawan hangga’t hindi mo itinutuloy ‘yung date natin…” nakangiting sabi ni Christie. Ngunit pilit ang ngiting iyon, pilit na ngiti habang nakatingin sa mga taong tumitingin sa kanilang dalawa.

“Christie, wala naman talaga akong balak na mapipag-date sa’yo… Tinext lang kita para takutin si Chong, hindi kasi nagrereply ‘yung gago. Ni hindi ko man nga alam na naisend ko pala talaga sa’yo ‘yung text na iyon eh…”

Biglang lumuwag ang pagkaka-angkla ng mga braso ni Christie kay Fonse. “Ganon…” Nandidilat ang mga mata niya.

“OO NGA, kaya bitiwan mo na ako, at baka mamaya ay mahuli tayo dahil sa panlalandi mo.” Halata na sa kanyang mukha ang pagka-irita.

“NO WAY, NO WAY!!! Itinext mo ako, kaya ituloy natin ang date natin. Eklavu ka ah, gusto…” Biglang napapikit at nahinto si Christie sa kanyang sinasabi. Naka-umang na sa kanyang mukha ang nakakuyom na kamao ni Fonse, habang bakas naman sa magkasalubong nitong kilay ang galit.

Kapagdaka’y nahimasmasan na rin si Alfonse. “Pasensiya, ang kulit mo kasi. Marami lang talaga akong iniisip. Pasensiya na pero hindi talaga pwede. Hindi, ayaw ko, ayaw ko…” Wala ng nagawa si Christie kundi luwagan ang pagkakayap kay Fonse, hanggang sa tuluyang siyang kumawala sa kanya.

“Kahit hindi na date, kahit dinner na lang…” Biglang napalingon si Fonse. Nakita niya si Christie na inayos ang tindig at hindi na parang kiti-kiting kumilos. Nahiwagaan siya sa gustong palabasin nito.

“…Mukhang kailangan mo ng kausap eh, baka mabaliw ka niyan…” saka ngumiti ng maaliwalas si Christie. “Kahit na alam kong si Chong ang pag-uusapan natin hanggang as dulo, keribels…”

Biglang napa-isip si Fonse habang iniikot ang mata sa paligid. Nakita niya ang mga tinging kanina pa nakapukol sa kanya. Pero gusto niyang patulan ang inaalok ni Christie, kailangan niya ng makaka-usap ngayon.

Saka niya itinuon kay Christie ang kanyang tingin at saka ngumiti.

Walang kagatol-gatol na sumandok si Christie ng ulam mula sa malaking mangkok na gawa sa porselana. Halos hindi naman makahinga si Fonse sa kakatingin sa paligid. Napukaw nila ang atensiyon ng lahat ng kumakain sa Japanese restaurant na iyon dahil sa nagagawang ingay ng pagkain ni Christie at ng kalasingan ng mga kutsara’t plato. Dagdag pa dito ang pag-aalala na baka may makakilala sa kanyang kasosyo ng ama.

“Sabi ko na nga, dapat sa McDo na lang kita dinala…”

“Haaayyy, grabe ang sarap…” Biglang nag-angat ng tingin si Christie. Nahinto siya ng mapansing nakatingin sa kanya ang halos lahat ng kumakain sa restaurant na iyon, lalo na ang mga singkit na mata ni Fonse at ang mukha niyang halos hindi maipinta.

Biglang bumagal ang pagpunas niya sa sabaw na kumalat sa ilalim ng kanyang bibig.

“Hindi ko talaga mapigilan eh! First time ko sa ganito, you know. Mukhang hindi ko na rin naman yata kailangang magpaganda sa’yo at wala naman akong aasahan…” saka niya muling sinubo ang kutsarang puno ng pagkain.

“Teka, aasahan?” Bakas ang pagtataka sa mukha ng kayang kaharap.

“Oo, aasahan. Mukhang hindi mo naman ako papatusin, kaya hindi ko na kailangan pang magpaka-demure sa pagkain, no… Syempre, at first, kunwari, ‘di makabasag pinggan ako. ‘Di makabasag pinggan na lang uli ako sa’yo kapag kailangan mo na ako…”

Kumunot ang kulay ni Fonse. “Kailangan?”

Hindi pa nalulunok ang pagkain sa bibig ay muling sumubo ng sashimi si Christie, “Oo, kailangan. Pangangailangan. Pera, Tamod, Libog, Trip, Romansa…Sex…Pangangailangan…”

Lalong kumunot ang noo at kilay ni Fonse.

“Pangangailangan…bow…” Isang buong sashimi ang muling isinubo ni Christie.

Lalong kumunot ang kanina’y kunot ng mukha ni Fonse. Tinitigan lamang niya si Christie na hindi pa rin magkanda-ugaga sa pagkain.

“Weh? Pa-innocent effect lang ang lolo mo? If I know, kayong mga gwapo ang master diyan. Lalo na kapag mayaman. Minsan nga kahit hindi kagwapuhan! Syempre sa una, lambing-lambing, tapos kapag nakapagpaload na, o ‘di kaya nakapagpalabas na, maghihintay na naman kami ng blue moon bago bumalik…”

Tinapik ng marahan ni Fonse ang mesa. “Don’t count me in. Hindi ako ganon…”

 “Gaaaadddd!!! Lokohin mong lelang mo. ‘Yang ganyang mukha, don’t count me in? Ilang months ‘yung pinakamatagal mong girlfriend?”

Biglang napa-isip si Alfonse. “Kami ni Chong, maglilimang buwan na kami…”

“Sabi ko, GIRLFRIEND!”

“One…One month…” atubili niyang sagot habang sumasandok ng ramen.

Napanganga na lamang si Christie.

“Bakit? Sa inyo nga minsan, hindi naman tumatagal ng isang araw. Minsan thirty minutes lang. MInsan mas maigsi pa nga doon…”

“Duh? Syempre bakla kami. Hindi niyo naman kailangan ng pagmamahal mula sa amin, diba, ang kailangan niyo lang sa amin dila, supsop, TSUPA! Alanganamang for a lifetime kang magpalabas diba? Kaya duda akong tumatagal kayo ni Chong ng limang buwan. Sabi mo hindi na siya nagpaparamdam? Break na kayo noon, may iba ng chinuchupa ‘yun. Nakapagsex na kayo kaya tapos na kayo…” Tinangka niyang humalakhak ngunit puno ang kanyang bibig.

Biglang nahinto si Fonse sa pagsipsip ng sabaw.

“Oh, anong nangyari, bakit bigla kang natigilan?” ang halos hindi maintindihang sabi ni Christie.

Biglang nanlaki ang mga singkit niyang mata. “Ah, wala. Sige kain ka lang. Mamaya na lang tayo mag-usap…” aligaga niyang mga sagot. Maski siya ngayon ay maingay ng kumakain. “Ang sarap pala nitong sushi, kaya pala ang bilis-bilis mong kumain…”

Tiningnan lamang siya ng kaharap ng malamlam ang mga mata. “ ‘Wag mong sabihing…”

“Anong hindi ko sasabihin…” saka muling sumubo ng sushi, ramen, at siomai si Fonse.

Inilapit ni Christie ang kanyang mukha ng dahan-dahan sa mukha ni Fonse. “Hindi pa kayo nakapag-sex ni Chong ano?”

Tiningnan na lamang siyang pailalaim ni Fonse na parang bata at puno ang bibig.

“My Gahhhddd! Kayo ba talaga ni Chong?”

“OO nga…”

“Sigurado ka bang hindi lang ikaw ang nakaka-alam na kayo?”

“Oo nga, maski siya alam niya. Siya pa kayang nagsabi na kami na…”

“May press release?” Maarteng sabi ni Christie na may kasabay na pagpilantik ng kamay at ulo.

“Anong press release? Bakit kailangan ‘nun?”

“Press release, meaning, alam ba ng lahat?”

Mistulang nakayakap na kay Fonse ang kanyang mga braso, “HINDI, patay ako kapag nalaman ng ibang tao…”

“So, tago?” Saka muling sumubo ng tatlong siomai si Christie.

“Malamang…” Inayos ni Chong ang kanyang Indian sit. “Kaso duda ko, alam ng kakambal ko. Para nga yatang may nagaganap sa kanilang dalawa ni Chong na hindi ko alam eh…”

Natigil sa paglamutak ng pagkain si Christie. “May kakambal ka?”

“Oo, meron…” nagtatakang sagot ng kanyang kaharap.

“Pakilala mo naman ako... Gaddhhh, hindi ba kayo triplets? Akin na lang silang dalawa…” Saka napahalakhak si Christie.

“Dalawa lang kami. At saka may girlfriend ‘yung kakambal ko, lalaki ‘yun…”

Biglang natigil si Christie, “So, ikaw hindi ka lalaki?”

Natameme naman si Fonse habang bumagsak sa kanyang gilid ang kanyang mga brasong kanina’y nakayakap sa kanya. “Ah, eh…”

“Uy, confuse siya…”

Umasta naming mayabang si Fonse, as if trying to redeem his pride. “Iiwan kita dito kapag hindi mo ‘yan tinigilan. Ikaw magbabayad ng lahat ng kinakain mo ngayon…”

“Okay po, so pikon. Eh ‘yun naman pala, bakit walang sex…” He then gulped unceremoniously na parang nakikipagboodle fight. “Hindi ako naniniwalang, as in never, na wala kayong sex. Lahat ng gay relationship, nagsisimula sa sex. Kung hindi sa sex, sa pera. Hindi ka naman siguro pinaperahan ng taong ‘yun diba, mas mukha naman siyang bading kumpara sayo…” Saka naman sumubo si Christie ng buhay na octopus.

Nananamlay pa rin si Fonse. “Inamin naman niya sa akin na bakla siya…”

“Oh ‘yun naman pala. Oh bakit walang sex…” Pilit na inaalis ni Christie ang tinga dulot ng galamay ng octopus.

“Eh, kase, may mga kaming kasunduan…” Nahihiyang sabi ni Fonse.

Natigil si Christie sa paghigop ng galamay ng ikalawa niyang octopus. “…Kasunduan?”

“Oo, kasunduan, parang terms….” asiwa iyang sabi. “Bawal ang akbayan ng tatlong buwan. Bawal ang kiss ng isang taon. Bawal…bawal kaming magsex throughout the re…la…tion…ship…”

Tinitigan lamang siya ni Christie na parang lasing.

At saka umugong sa buong kwarto ang isang halakhak.

“Shhhh…” pasigaw na sabi ng iilan ding kumakain. Tinutop na lamang ni Christie ang kanyang bibig. “Seryoso ka?” pabulong niyang sabi.

“Oo nga…” Bakas sa mukha ni Fonse ang pagkapahiya.

Umasim ang mukha ni Christie. Ang kanina’y puno niyang bibig ay wala ng laman. “Siguro naman kahit jakol meron…”

“Wala nga, sex na rin ‘yun diba…” tila nakukulitang sagot ni Fonse.

“Eh kiss? Siguro naman diba…”

Natigil si Fonse. “Mun…ti…kan pa lang…” habang sapo ang kanyang ulo.

“Shet, 1700’s lang ang peg, Dalagang Pilipina lang ang drama…” Sandaling inilayo ni Christie ang kanyang mukha. “Tumitira ng marijuana si Chong ‘no. Anong shit ‘yun? Paki-explain nga…”

“Eh, malay ko. Hindi ko rin alam. Pero kasi noong una, pinipilit niyang nachachallenge ko lang siya, na gusto ko lang mangopya sa kanya, na nakahanap daw ako ng father figure sa kanya, na gusto ko lang daw siyang maka-sex…”

Pumungay ang fake eyelashes ni Christie, “Oh, bakit? Hindi nga ba ganoon…?”

Lumikot ang mga mata ni Fonse. “Malay ko, hindi ko alam. Pero kasi, ang hindi ko maintindihan, bakit hindi niya naisip na gusto kong maging girlfriend siya kasi gusto ko siya…”

Biglang napanganga ang kanyang kaharap. “Knows mo bang gusto kitang palakpakan ngayon? Ang galling. Pang-best actor ang drama mo…”

Kumunot uli ang kilay niya.

“Charot. Hibang ka lang. Chupa lang ang kailangan mo. Kanina ko pa nasisight ‘yang bukol sa bulsa mo. Parang ang sarap himasin…”

Lumaki ang mga mata ni Fonse. “Gago, iba ‘yang iniisip mo…” Mula sa kanyang bulsa ay inilabas niya ang isang maliit na kahon na kulay dark red at velvety ang telang nakapalibot.

“What’s this all about…” saka niya unti-unting binuksan ang kahon.

Napangiti na lamang si Fonse.

Nasa loob ng kahon ang isang kwintas na gawa sa 24-karat gold. Ang ‘lace’ nito ay alternating strips na nakabraid ng gold at white gold, habang ang pendant naman nito ay mistulang korteng puso na may dalawang letra na magkadugtong sa loob, pwedeng kalasin at ipagkabit uli, gawa sa ginto at may hanay ng maliliit na diamonds na sumasabay sa cursive na script ng pendant at palibot ng korteng puso. Naka-angkla sa isang panig ng pendant ang lace, ngunit maaari ring lagyan ng lace ang isang bahagi ng pendant kapag pinaghiwalay.

“Shet, first time ‘to Alfonse. I LOVE YOU NA!!! Akala ko hindi na ako makakakita ng isang papable na kagaya…” nahinto si Christie na makitang may naka-engrave na mga pangalan sa bawat letra, sa C ay naka-ukit ang ‘Fonse’ at sa F naman ay, “…Chong…”

Lalong nangiti si Alfonse.

“Ayoko na niyan, sa’yo na ‘yan…” Halos pahagis niya itong ibinalik kay Fonse.

Biglang lumamlam ang mata ni Fonse. “Christie, eksaktong limang buwan na namin ngayon. Kaso kahit anong balita, wala ako sa kanya. Hindi ko nga alam kung nabubuhay pa ‘yung gagong ‘yun. Mukhang maghihintay ako hanggang pasukan…”

Maski ang kaharap niya ay nahawa sa kung ano mang lumukob sa mukha at sa tinig ni Fonse. Sinabayan na lamang ni Christie ang tahimik na pagkain ni Fonse. Laking pasasalamat naman ng matandang katabi nilang kumain at natahimik ang bunganga ni baklang naka-neon yellow shirt.

“Alfonse, ayaw ko mang sabihin ‘to, pero parang iba na ‘yan. Hindi na lang ‘PANGANGAILANGAN’.” Halos hindi makalakad ng maayos si Christie. Maski ang tiyan niya ay halatang lumaki.

Napangisi na lamang siya. “Tingin mo…”

“Pero syempre, ngayon lang iyan. Tapos rin ‘yan, kapag nagsex kayo. BONGGA!”

Tinitigan na lamang siya ni Fonse.

“Tutal naman, ramdam ko pa ‘yung galamay ng octopus sa tiyan ko, tutulungan na kita… Gusto mong pagselosin si Chong diba…”

Maaliwalas ang mukhang sinagot niya ang kaharap. “Paano?”

“Alam mo kung saan nakatira?” Umiling si Fonse. “Hay naku, magloko ka na! Hindi ba halata, ginagago ka lang niya. Ganyan ba para sa kanya ang magsyota?”

Ngumit lamang ang kanyang katabi habang naglalakad ng mabagal. “Christie, kumpara sa aming dalawa, ako ang mas maraming nagago. At kung ginagago niya talaga ako, dapat nararamdaman kong ginagago niya ‘ko. Kaso hindi…”

“ ‘Yan ba talaga ang na-fifeel mo, o ‘yan ang pinapamukha mong na-fifeel mo?”

Tiningnan lamang siya ni Fonse.

“Alam ko na, magsine na lang tayo!” sigaw ni Christie.

Ang simpleng tingin kanina ni Fonse ay unti-unting lumiit. “Alam ko na ‘yang binabalak mo. Nagawa ko na lahat ng milagro sa sinehan, kaya tigilan mo ako. Nakita mo na kung paano ako magalit…”

“Sige na. Ako, hindi ko pa nasubukan. Marami na akong nahada pero wala pa sa sinehan. Sige na, tutal naman, hindi ka pa nasayaran ng dila ni Chong. Iba chumupa ang mga bakla…”

“Ayoko nga…”

“Sige na, PRETTY PLEASE…” pinagdikit niya ang kanyang mga palad at saka umarteng parang bata.

“SINABI NGANG AYAW NIYA EH!”

Biglang napalingon si Fonse at si Christie. Nasa likod nila ang isang lalaking maliit lamang ng kaunti sa kanila, kayumanggi, at hindi maitatangging may dating. Naka-krus sa katawan niya ang kanyang mga braso, nakangisi, at nakatuon sa kanila ang mga tingin nitong pailalim at napakalamig habang nakasandal sa isang dingding.

“Oh, ba’t nakatanga lang kayo? Baka magsarado na ‘yung sinehan, bilisan niyo na…”

“Chong, let me explain…” Lumapit si Fonse sa kanya na patuloy na hindi natitinag. Kalmado pa rin siyang nakasandal habang kumukurap ng dahan-dahan at buong pag-iingat. “….Nagkita lang kami ni Christie dito sa mall. Mali ‘yang iniisip mo. Wala…”

“…Nagkita kami sa mall at kami na!!!”

Biglang napalingon si Fonse. Tiningnan niyang gulat si Christie habang nakapamewang. Napangisi na lamang si Chong sa mga nagaganap.

“Christie, ano bang sinasabi mo? Wala akong sinabing..!!!” pigil niyang sigaw habang papalapit kay Christie. “Pwede ba Fonse, stop this! Tigilan mo na ‘tong kalokohan niyo at ginagago ka lang niyang taong ‘yan!!!”

Tumaas ang kilay ni Chong. Tiningnan niyang patagilid si Christie habang lalong nangingiti. “Gina…gago?” pabulong niyang sabi.

“Don’t listen to him. Hear me first…”

“Any explanation is not needed. I know EXACTLY that’s going around here…” Blankong tiningnan na lamang siya ni Fonse, habang sinuklian niya ito ng tinging nang-uuyam, nang-iinsulto.

“Honey, let’s go na!” Hinablot ni Christie ang kamay ni Fonse, ngunit hindi natinag ang huli. Mistulang nakabaon sa lupa ang kanyang mga paa.

“Chong, please…”

“I advise na bilisan niyo na. Kokonti na lang ang tao niyan sa sinehan. I know naman na despite the decency of the mall both of you are in, gagawa at gagawa kayong dalawa ng kalaswaan. It’s never too late for an orgy, right, lalo na kung ang kasama mo ay isang kaladkaring baklang walang self-worth…”

Biglang natigil si Christie, atsaka inayos ang kanyang tindig. “Anong sabi mo?”

Chong grinned. “You want me to repeat it?”

“NO! Ang KAPAL ng mukha mo ah? Bakit ganon ka ba kalinis para sabihan ako ng ganyan, ha?” Nandidilat ang mga mata ni Christie. Wala na ang pagkagaslaw sa mga kilos niya.

“Such a cliché, laging ganyan naman ang depensa kapag iniinsulto, wala bang iba?” Umalis sa pagkakasandal si Chong. Unti-unti niyang inalis ang pagkakayakap ng kanyang bisig sa kanyang sarili. Saka siya kumurap ng buong pag-iingat at ngumiti. “Whether I’m a saint or not, kaladkaring bakla ka pa rin…”

“Fuck you!” sigaw ni Christie. “Gusto mo ng iba ha? Edi ito! E ‘diba kaladkarin ka rin naman? It takes one to know two, right? At least ‘yung pagiging kaladkarin ko, LANTAD! Hindi katulad mong nasa loob ang kulo? Aba, aba, aba, kaladkarin ah…?” Hindi pa rin natitinag si Chong, kalmante pa rin itong nakatayo at nakangisi, habang si Fonse naman ay hindi mapakali dahil sa pakonti-konting tao nag-uumpukan sa kinatatayuan nila.

“Suntukan!!! Suntukan!!!”

Namewang si Christie. “E diba, pinaglalaruan mo lang naman si Alfonse. May nalalaman ka pang bawal…bawal. Bawal ang halikan, bawal ang yakapan, bawal ang sex. Tarantado ka ba?” Sa bawat sinasabi ni Christie na ‘bawal’ ay umuugong ang reaksiyon ng ilang nagkukumpulan. Tiningnan ni Chong si Alfonse, ang huli’y tila nanginginig at di mapakali. Dagli niya itong tinaasan ng isang kilay at pagilid niya itong ningitian. Tila nakuha ni Fonse ang gusto niya, unti-unti siyang lumayo mula sa kanila, at tumayo sa isang sulok.

“Eh sex na nga lang ‘yung habol sa’yo ng tao, tapos ipagkakait mo pa! Tapos ngayong naghahanap ng ibang alaga ‘yung tao, saka ka babalik tapos manlilibak. At dinamay mo pa ako! Don’t you do that to me!” Kahit na halos dalawang metro ang layo ni Fonse na kanila ay naririnig pa rin niya ang bawat sigaw ni Christie, maski ang iilang hiyawan ng mga taong nanggagatong.

“Chong, ano bang ginagawa mo. Wala naman sa katulad mong gumagawa ng ganito eh…” Hindi mapakali ang mga kamay ni Fonse, mistulang itong nanginginig.

Sa kabila ng lahat ngumiti lamang si Chong, kumurap ng dahan-dahan, marahan, at buong pag-iingat.

“Tigilan mo nga ‘yang pagpikit-pikit mo! Tsaka ano bang nakakatawa, ha? Putang-ina mo! Nakakapikon ka ah! Ano suntukan na lang ano! Hanggang salita ka lang naman diba! Hanggang insulto ka lang naman diba!!! Eh parehas lang naman tayo diba! Tamod at kantot lang rin naman ang hanap mo diba! Ayaw mo pang aminin ano, EH KALADKARIN KA RIN NAMAN AH!!!”

Pagkatapos noon ay umalingawngaw ang maraming sigaw. Lahat ng nasa kumpulan ay natigil at nagulat. Mabilis na lumapit si Fonse kila Chong at maski siya ay nagulat sa nakita.

Nakahiga sa sahig si Christie at walang malay.

Tiningnan niya si Chong. “…Ouch…” Dahan-dahan at buong pag-iingat na iniunat ng huli ang mga daliri sa kanyang kamao. Sa mga mata nito’y wala siyang mabanaag kundi sarili niyang repleksiyon.

-------------------------------------------------------------------

Alam kong wala ng momentum ang kwentong ito. Magaling kasi ang writer at gusto ko siyang sapukin. Pero gayon pa man, tatapusin ko pa rin ito. Hindi ko ito gagawin dahil gusto kong makakuha ng mga papuri mula sa mga mambabasa, gagawin ko ito dahil ito ang gusto kong gawin. Bonus na lang ang praises. Gagawin ko ito hindi dahil KAILANGAN kong may maikwento, gagawin ko ito dahil MAYROON akong maikukuwento. Magkaiba ang dalawang iyan.