Way Back Into Love (Chapter 7)

Rogue Mercado's

Way Back Into Love

Chapter 7

Author's Note: Hindi ko po naproof read ito. Kahit isahang pasada lang wala, so sorry in advance sa mga makikita niyong typo errors.

Kay P.S.Y.H, no worries Ill add you up on fb one of these days. Medyo busy lang kasi at hindi pa ko nanaka pag check ng fb account ko.

To those regularly commenting, Thank You is an understatement on how much you push me to continue writing and writing the story. Chapter 7 here you go :D

Email me at : roguemercado@gmail.com

_____________________________________________________________________________

"Are they all here?" puno ng awtoridad na tanong ni Director Lee Montano. Siya lang naman ang tinatawag nilang "Monster", ang tagapag sala at taga hubog ng kakayahan sa pagkanta ng mga miyembro ng NASUDI. Halimaw sa galing at halimaw din kung mangbuska ng tao. Taon-taon ay nagdaraos ng Audition para sa NASUDI upang palitan ang mga miyembro nitong isa-isa ring nagtatapos sa kolehiyo. Ika nga nila "Many are called but few are chosen" dahil alam ang reputasyon at galing ng Direktor sa larangan ng musika ay kalimitan sa hindi ay natatakot sumubok ang mga estudyante kahit na nga ang kumukuha ng kursong Conservatory of Music ay ayaw mag-audition sa organisasyong ito. 

Dagdag pa sa kalibre ng nasabing Direktor ang koneksyon nito sa mundo ng showbiz. Kaya naman hindi maikakailang kapag naging apple of the eye ka ng Direktor at ikaw ang naging paborito ay hindi malayong ipasok ka niya at ihanay sa mga sikat na mangaawit ng henerasyon. Syempre, hindi rin maitatanggi na kung isa kang miyembro ng NASUDI ay isa ka rin sa tinatawag na "elite circle" mga samahan ng estudyanteng sikat sa campus dahil sa talino, dahil sa ganda o kakisigan, dahil sa pagiging matalino o dahil sa galing sa pag -awit at pag sayaw. 

"The 4 neos are here" tugon naman ng senior member ng NASUDI. 'Neos' o neophytes ang tawag nila sa mga estudyanteng gustong subukin ang kapalaran sa NASUDI.

"Four? I thought we have five? What happened to the other loser?" sarkastikong tanong nito

"Well, Its ordinary when people would surrender at the last minute of the show without...." naputol ang sinasabi ng isa sa miyembro ng NASUDI.

"Without even trying? Yes. Its not actually ordinary, call it tradition. Their unprofessionalism just bores me to death." malamig na tugon nito sa protege.

"You think that the next big thing would be among these 4?" tanong ulit nito sa kanya.

"I have my hopes that there is, well if none then this might be the downfall of NASUDI after you graduate" baling ni Director Lee sa babaeng kanina pa niya kausap.

"We have many members in the club and why not choose my successor among them?" 

"Martha, Im searching someone who is as excellent as you and you know the difference between Excellence and Average right? Besides, I also had plans of maybe, removing some members and replacing them with better ones. Those who can sing, dance and have the guts to let it out" sagot niya kay Martha, ang star ng NASUDI.

"Direk... Dont you think its a bit harsh to just remove someone in the club? I mean its their dream for Christ Sake" mariing tutol ni Martha sa balak ng Direktor.

"That's life, Survival of the Fittest, Elimination of the Weakest" may himig sarkasmo na sagot niya dito.

"Hi Tito!" bungad ng babaeng biglang pumasok sa Auditorium

"Sabrina? My favorite pamangkin. So how's my girl?" bati ni Director Lee sa pamangkin. 

"Tito ah.. You are not making reply on my texts na.. Kakainis ka" maarteng pagtatampo nito sa kanya

"Pagpasensyahan mo na ang Tito mo Sab. Im kinda busy. But I will try to read it later OK? Mamaya rin lang ako mag che-check ng phone"

"Ok tito but can I ask you a favor?"

"Anything para sa paborito kong pamangkin" 

"Ok tito, just read my current message in your phone. I wont take NO for an answer ah its a special request" 

"Sure thing... babawi ako.. Busy lang talaga these past few days pamangkin"

"Ok tito. Thank You po"

"Your welcome hija... by the way manonood ka ba ng Audition?"

"Wag na lang siguro Tito... Alam ko naman ugali mo.. Baka naman okrayin mo lang lahat ng neos here eh"

"I cant help it hija, alam mo naman ang Tito mo.. Metikoloso pag dating sa mga singers"

"I know Tito but Im interested on your Neos, pwede ko ba sila makita?"

"Nandun sila sa back stage, sweating out of panic. Haha" 

"Sige Tito mauna na ako"

Humakbang si Sabrina pataas ng entablado at nagtungo sa may bandang gilid nito. Iniluwa naman siya ng kurtinang nakatabing sa dressing room ng mga neos at agad na hinagilap ng kanyang mga mata si Jake. Nang makita niya ito ay agad niya itong nilapitan.

"Jake."

"Sab?"

"The one and only." sarkastikong sagot niya rito

"Bakit ka nandito? Wag mong sabihing manonood ka rin ng Auditions?" tanong ni Jake sa kanya.

"Why not? I cant purposely wait sa mga susunod na mangyayari"

"Magtataka siya kung bakit ka nandito"

"Magtataka? For all I know eh we are like.. Super Bff.. Botong boto ang baklang iyon sa akin para kay Red. Eh di pag nagtanong siya sasabihin ko na Im here to support him, Im always good at moral support and even..... oral support" makahulugang sagot niya dito sabay hawak at pisil sa pinaksensitibong bahagi ng katawan ni Jake.

"Stop that, baka may makakita."

"What? Haven't you tried public sex before?"

"Kung gusto mong ituloy ko ang pinaplano mo, you need to get out from here now" mariing sagot sa kanya ni Jake

"Pinaplano NATIN Jake... Please dont wash you dirty linen in front of me.. Hindi bagay sa iyo ang magbait-baitan. But Ok.. sige pagbibiyan kita... I will just suit myself outside and watch the show that we both planned. Hahahaha" pagkasabi nito ay lumabas na si Sabrina sa back stage.

Lumingon- lingon si Jake kung may tao bang nakarinig sa usapan nila. Buti na lang at ang iba pang mga neos ay masyadong naka pokus sa kani-kaniyang piyesa. Ang iba sa mga ito ay naka head phones, siguro ay pina practice ng mga ito ang kakantahin mamaya. Tiningnan niya ang relo sa kamay niya, its almost 10:10 at wala pa rin si Adrian. Gusto niyang matuwa kung sakaling hindi na ito dadalo pa sa Auditions. Maya-maya pa ay pinatawag silang lahat papunta sa entablado.

Apat lang silang kalahok sa araw na iyon, pang lima sana si Adrian ngunit wala pa ito. Kinakabahan siya hindi sa magiging outcome ng performance niya mamaya kundi sa kung anong pwedeng mangyari kay Adrian. Nagsimula ng magsalita ang Director ng NASUDI.

"So from 5 down to 4? Interesting." panimula ng direktor.

".... I just want to congratulate you all that being on that stage means that you had great courage not blend in but to stand out" pagpapatuloy nito.

"....Im also quite impressed that you four actually cared for you future and that also rings a bell that you have the passion to sing... but of course enthusiasm and passion without skills is like hoping that Santa Claus is real. Im searching for someone who can do the vocals, the routine and the swag. Do you all understand me?"

"Yes Sir" sabay-sabay na sagot nilang apat.

Tatlo silang lalaki at isang babae na naglalaban-laban para maging miyembro ng NASUDI. Ang isa dito ay isang estudyante galing sa Business Department. Ang isa pang lalaki naman ay galing naman sa College of Eduation at ang nagiisang babae ay kumukuha ng kursong Development Communication.

Naputol ang kanyang obserbasyon sa mga kalahok ng biglang iniluwa ng pinto ng auditorium si Adrian. Para siyang pinanghinaan ng tuhod ng makita itong para sobrang pagod at hapong-hapo na tinakbo pa yata ang Auditorium. Dahil sa nalikha nitong ingay ay napalingon ang lahat kay Adrian at kasabay nito ay napatingin na rin ang Direktor sa kanya. Halos lahat ng mga mata ay sa kanya nakatutok.

"You are 10 mins late from the call time"

"Im sorry Sir I have to..." hindi na niya naituloy ang sasabihin ng iminuwestra na nito ang kamay.

"Shut Up, the only excuse you can give me is that you are already dead. But if you can still breath then the details of your stupidity do not interest me." kalmado ngunit nakakainsultong tugon nito sa kanya.

"Im really sorry Sir but I promise I wont disappoint you" puno ng determinasyon niyang wika dito

Director Lee stared him for a couple of seconds. Waring tinatantiya nito ang kredibilidad ng kanyang sinabi. Pagkatapos ay sinenyasan siya nitong umakyat sa entablado at tumabi sa pila ng mga kalahok. Wala siyang masyadong taong nakita sa loob ng Auditorium liban sa kanilang lima, sa Director, sa isa pang miyembro ng NASUDI na sa pagkakakilala niya ay nagngangalang Martha at nakita niya rin si Sabrina. Nginitian siya nito at binigyan siya ng 'thumbs up sign' tanda ng suporta sa kanya.

"Ok so as I was saying, there is no definite on this competition, I can accept all of you guys in my club at the same time I can reject all of you if I decided that you are a bunch of trying hard singers who wanted to be  fame whores. I need a talent that I could expose not only to this university but also to the world. Do you understand me?" tanong nito ulit sa kanila

"Yes Sir" sabay sabay na pagsagot nila na wari ay nasa isang military training.

"Great so, contestant number one you stay here and others... wait for your turn."

Pagkarinig nila nun ay agad na silang pumasok sa back stage habang naiwan naman ang unang kalahok para kumanta.

"Hon nadala mo ba yung burned CD's?" tanong niya kaagad kay Jake

"Oo hon naipasa ko na dun sa nagooperate ng sound system." pagkumpirma naman nito

"Ok ka lang ba? Ayos na ba yung kakantahin mo?" tanong niya ulit dito

"Ayos na hon.. ikaw ayos ka lang ba?" tanong rin ni Jake sa kanya

"Basta alam kong ayos ka, ayos na rin ako" pagbibigay niya ng assurance dito

Naputol ang kanilang paguusap ng tawagin na ang ikalawang mang-aawit. It was Jake's turn.

'Hon... makinig ka sa akin ng mabuti" baling sa kanya ni Jake

".... kahit anong mangyari... kahit anong magbago sa akin... Mahal na Mahal Kita.. tandaan mo yan" pagpapatuloy nito at hinalikan siya sa noo. Napapikit naman siya para namnamin ang mga sinabi nito sa kanya

Lumakad na si Jake papunta sa gitna ng entablado nakita niya si Sabrina sa may bandang kaliwa at ng magtama ang kanilang mata ay tumango ito tanda na dapat niyang isakatuparan ang plano.

"So what is your name?" pukaw ng direktor sa kanyang atensyon.

"Im Jake Marcos by the way Sir" magalang niyang tugon dito

"Ok Jake, what did you prepare for my ears?" tanong ulit ng direktor

"Im going to sing, The Man Who Cant Be Moved by The Script"

"A pop R&B? Interesting choice and you know that the Script is an Irish Band"

"Yes Sir"

"And how positive are you that you can sing that song?"

"100% Positive Sir"

"Great Confidence but let's see what you got. Hit it!"

Pagkatapos ng mga huling salita ng direktor ay pumailanlang na ang musika sa buong Auditorium. Pumikit siya para namnamin ang musika na naririnig ng kanyang tainga. At nagsimula na siyang kumanta:

Going back to the corner where I first saw you
Gonna camp in my sleeping bag, I'm not gonna move
Got some words on cardboard, got your picture in my hand
Saying if you see this guy can you tell him  where I am

Tiningnan niya si Adrian, at nakita iya mataman itong nakikinig sa kanya. Ipinagpatuloy niya ang kanta.

Some try to hand me money, they don't understand
I'm not broke I'm just a broken hearted man
I know it makes no sense, but what else can I do
How can I move on when I've been in love with him

Naluluha siya ngunit hindi niya ipinahalata. Dahil ang kantang iyon ang simula ng pagbabago ng lahat-lahat. Parang mabilis na nag replay ang utak niya habang kinakanta niya ang awiting ito. Nung una silang nagkita noong high school. Noong ipinagtanggol niya ito sa lalaking sumuntok sa kanya. Na kung tutuusin ay dapat gawa-gawa lang ngunit galit na galit siya noong oras na iyon sa lalaking sumuntok sa mukha nito. Yung mga panahong binibilhan siya nito ng pagkain. Yung panahong pinupunasan nito ang pawis niya. At noong panahong sabay nilang kinakanta ang 'Way Back Into Love'.

Ipanagpatuloy niya ang koro...

'Cause if one day you wake up and find that you're missing me
And your heart starts to wonder where on this earth I could be
Thinking maybe you'll come back here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you on the corner of the street

Sana nga ganoon lang kadali ang lahat tulad ng kinakanta niya. Na sa sandaling magkasala na siya at bigla siyang mamiss nito ay babalik lang si Adrian sa mga panahong una silang nagtagpo. At kung mangyari yun, itatama niya ang lahat. Itatama niya lahat ng kasalanan at kasinungalingan niya dito.

At hindi niya namamalyan na natapos na ang kanta. Tumalikod siya para pahirin saglit ang luha ng kanyang mga mata at ng humarap siya ay nakita niyang nakatayo na ang Director ng NASUDI at pinapalakpakan siya. Tumingin siya sa gilid ng entablado at nakita niyang lumuluha rin si Adrian habang pumapalakpak. Ngunit tiningnan niya na ito ng matalim, isang matalim na titig na nagsilbing hudyat ng lahat. Dahil ng matapos ang kanta, hindi na siya ang Jake Marcos na kilala nito. 

Biglang-bigla ay nakita rin niyang nagbago ang reaksyon ni Adrian dahil sa titig niya. Napuno ang mukha nito ng pagtatanong at wari itong naguguluhan sa inasal niya ngunit wala na siyang magagawa. Mangyayari ang dapat mangyari. 

"You have a very nice vocals. You see, Im actually searching for a modern version of a rocker guy and I think you fit the job description. Mr. Marcos you undeniably, impressed me" pagtatapos nito

He bowed with bliss. Ito na ang simula ng pangarap niya. Tinangka niyang huwag ng lumingon pa. Dahil sa sandaling ito, pinapatay na niya ang konting konsensya na natitira sa pagkatao niya. Bumaba na siya sa entablado at nagtungo sa likod ng Director kung saan nag hihintay din si Sabrina at ang unang kumanta kanina.

Nang makababa siya ay kinuha niya ang kanyang sun glasses at isinuot ito. That is the very first self defense he could think of andthe show went in a speed of light. Before he knew it. Natapos ng kumanta ang ikatlo at ika-apat na kalahok sa auditon at tulad rin niya. Both of the other contestants received a good review on their performances.

"Well, Im quite impressed with the batch of neos today that it would really ruin my day if the 5th performer will screw whatever song he chose"

Lumakad na si Adrian sa gitna ng entablado at humarap sa Direktor.

"So Mr. Tardy 5th Performer. What will be your anthem for today"

"Ahmmm.. S...Str..Stonger po" kinakabahan niyang sagot. Para siyang maiihi sa nerbyos. Ginalugad ng kanyang mata ang buong Auditorium, nakita niya si Jake na nakasuot ng sun glasses at wala man lang siyang makitang ekspresyon sa mukha nito. 

"Stronger? By Kelly Clarkson? What a brave choice.... You know how much difficult it is to give a male touch to a female song"

"O.oo...opo" nauutal na siya. Hindi niya alam kung bakit hindi niya makumplete kahit ni isang kataga na lumalabas sa bibig.

"Your song is stronger but from the way you speak, it seems like... you are the contrast of what you are about to sing"

"I...I...Im So...sorry" nauutal na naman niyang sagot

"Whatever, just give me the beat"

Biglang sumambulat sa buong auditorium ang isang nakakabinging tunog. Para itong tunog ng mikroponong nasobrahan sa echo. Tinakpan ng bawat isa ang kani-kanilang tainga.

"God!! What is that sound?" singhal ni Director Lee sa operator ng sound system

"Ito po yung laman CD, yung naisubmit na audition piece niya" sigaw naman ng operator ng napatay ang nakakabinging tunog mula sa burned CD.

Lumingon ang Direktor sa kanya ng may bahid ng pagtatanong at galit sa mukha. Hinagilap ng mata niya si Jake ngunit nakayuko lang ito. Hindi na niya alam ang gagawin.

"It did worked" bulong ni Sabrina sa sarili niya habang nagpukol ng mala-demonyong ngiti kay Jake.

Itutuloy....