By: INARO
Tulad po
ng pangako ko sa chapter 3 ito na po ang chapter 4. As I always said sit back,
relax and spread your love!
--------------------------------------------------
LOVE AT FIRST KISS CHAPTER 4
January 2010, 4:25pm
Saglit na
huminto sa pagsasalita si Jek-jek at sabay hugot ng cellphone niya sa bulsa.
Tumingin ito sa akin na may matamis na ngiti sa labi.
“Nag-txt
ang itay, kinakamusta ako..” sabi ni Jek-jek pagkatapos ipatong sa lamesa ang
cellphone niya.
Humigop
muna ako ng kape bago tumugon sa sinabi niya.
“Hanggang
ngayon Daddy’s boy ka pa rin hehe buti nagka-ayos na kayo.” Pagbibiro ko
“Hehe
alam mo naman na simula noong bata ako si itay lagi ang kakampi ko hanggang sa
magkaproblema kami noong high school tayo.” Malungkot na sabi ni Jek-jek.
“Kamusta
na nga pala ang itay mo?” tanong ko sa kaniya.
“Asa
Saudi ang itay, doon siya nakahanap ng trabaho, miss na miss ko na nga siya
eh.” Asa abroad na pala ang itay niya, noong high school kasi kami nawalan ng
trabaho ang itay ni Jek-jek, sabi pa niya noon dahil hirap makahanap ng trabaho
ang kaniyang itay tumambay na lang ito, nagpakasasa sa alak at sugal hanggang
sa mawalan sila ng pera.
Sobra ang
pagtatampo ni Jek-jek sa magulang niya noon dahil mag-isang niyang ginapang ang pag-aaral at
pagtatapos niya sa high school.
“Saan na
nga ba tayo sa kuwento ko?” tanong ni Jek-jek.
“Ahm…saan
na nga ba?....ahh.. doon sa part na nagsisigawan na kayo ni Sir Ton-ton mo sa loob
ng opisina…” sagot ko kay Jek-jek.
And from
there, Jek-jek continue his story…..
--------------------------------------------------
March 2006, 12:05pm, Monday
Nagsisisgawan
kami ni Sir Ton-ton sa loob ng opisina. Hindi na namin alintana ang naguguluhan
na si Ma’am Akiko.
“Ikaw
yung tatanga-tangang bumangga sa akin kanina diba?!!!” sigaw ni Sir Ton-ton.
“Bossing
naman hindi ko sinasadya yun, aksidente po ang lahat.!!!” Pagsigaw ko na rin.
“Aba at
sinisigawan mo pa ako, Ma’am Akiko palayasin mo ito, magiging sagabal yan dito
sa Resto.” Nagagalit na sabi ni Sir Ton-ton.
“Wala
namang ganiyanan bossing, hindi ko rin naman kagustuhan na mabangga kayo atsaka
nakaharang po kayo sa daan ko eh iiwas sana ako bigla naman kayong huminto.”
Pagdadahilan ko pa.
Ngunit sa
gitna ng bangayan namin bigla rin sumigaw si Ma’am Akiko na ikinatahimik naming
dalawa.
“Tumigil
kayo!!!!!!!!!....” sigaw ni Ma’am Akiko. Ng mahimasmasan kami ni Sir Ton-ton ay
nagpatuloy sa pagsasalita si Ma’am Akiko.
“So,
obviously magkakilala na kayo pero sa maling paraan,pareho kayong may mali eh,
ikaw Sir Ton-ton napaka unprofessional ng ipinapakita mo hindi ganiyan ang
tinuro namin sa iyo dito sa Resto, at ikaw Jek-jek kabago-bago mo ganiyan na
agad ang ipinapakita mong attitude.” Mahabang litany ni Ma’am Akiko.
Sobra
akong nahiya sa nangyari, tama ang magandang manager namin kababago-bago ko at
ganito na ang mga pinag-gagagawa ko.
“I’m
sorry Ma’am…” sabay naming sabi ni Sir Ton-ton.
“Apology
accepted, bibigyan pa kita ng isang chance Jek-jek and please Sir Ton-ton
habaan mo naman ang pasensiya mo ok?” nakangiti na si Ma’am Akiko habang
nagsasalita.
“Yes
Ma’am..” matipid na tugon ni Sir Ton-ton.
“Thank
you po Ma’am.” Pasasalamat ko naman sa kaniya.
“Alright
then, Sir Ton-ton as I said kanina ikaw na ang bahala mag-train kay Jek-jek at
ikaw naman Jek-jek sundin mo lahat ng sasabihin ng Sir Ton-ton mo.” Utos ni
Ma’am Akiko.
“Opo
Ma’am…” sagot ko.
Tumayo na
si Sir Ton-ton at sinundan ko naman ito palabas ng opisina ni Ma’am Akiko.
Paglabas na paglabas namin sa pinto ay ramdam ko ang namumuong tension sa aming
dalawa. Marahil kung wala lang kami sa loob ng resto ay baka nagbangayan
nanaman kami or worse nagsuntukan na kami.
Sinabihan
niya ako na dahil first day ko ay mag observe na lang muna ako. Nawalan na raw
siya ng gana sa araw na iyon na magturo kaya sa ibang araw na lang daw niya ako
tututukan. Hindi kami nagpansinan sa buong araw, hindi ito ang ine-expect kong magiging
sitwasyon sa unang araw sa bago kong trabaho. Totoo nga ata ang katagang expect
the unexpected.
Gayunpaman
sinubukan ko pa rin tumulong sa ibang crew doon, tulad ng paghihiwa ng mga
sangkap at paglilinis sa kitchen. Gusto kong gawing busy ang sarili ko para
makalimutan ang mga hindi magandang pangyayari
sa araw na iyon.
Pero
sobrang lakas ata ng hatak ng presensiya ni Sir Ton-ton dahil sa tuwing
masusulyapan ko ito ay ilang minuto rin akong napapatitig sa kaniya. Hindi ko
maintindihan ang sarili ko, wala akong makapang galit sa kaniya o pagtatampo
man lang. Marahil sa maamo nitong muhka kung kaya nawala na rin ang inis ko sa
kaniya.
Minsan
napadaan ako sa crew room at nakita ko
si Sir Ton-ton kumakain doon, napagmasdan ko siya ng mabuti. Kung sa itsura at
itsura lang daig pa niya ang mga kabataang artista. Napaganda niyang manamit,
para siyang isang modelo sa isang magazine. 5’8’’ magkasing-tangkad kami, sa
edad niyang 20 hindi mo aakalain na Supervisor na pala siya sa Restaurant na
iyon.
Biglang
huminto sa pagkain si Sir Ton-ton at sinigawan ako.
“Anong
ginagawa mo diyan?” tanong niya sa akin. Nagulat pa ako ng bahagya sa sinabi
niyang iyon.
“Eh kasi
bossing malapit na po ako mag-out may i-uutos pa po ba kayo?”
“Hmmm….
Bago ka mag out itapon mo muna yung mga basura natin sa labas ng mall..” utos
ng masungit kong Supervisor.
“Cge po
bossing..” umalis na rin ako agad pagkatapos noon.
Bago
mag-out sa work ay nagtapon muna ako ng basura. Sobrang layo pala nito.
Napakarumi at napakabaho parang kumapit sa uniporme ko ang nagkalat na dumi
doon at masangsang na amoy sa basurahan na iyon.
Pagbalik
na pagbalik ko sa resto ay napansin ko ang ibang mga crewmates ko ang
pagtatakip nila ng ilong at tila nandidiri na lapitan ako. Inamoy ko ang aking
sarili at doon ko lang napansin na amoy basura pala ako.
“Uy
Jek-jek saan ka ba galing bakit ganiyan ang amoy mo?” tanong sa akin ng isa
kong crewmates, si Dimples.
“Ha?...nagtapon
kasi ako ng basura diyan sa labas ng mall..” sagot ko naman sa kaniya.
“Ngek, eh
bakit mo ginawa yun? May kumukuha ng basura natin at sila ang nagtatapon noon,
hindi yun kasama sa trabaho natin.” Sabi naman ni Dimples.
Na-lintekan
na, siguradong pakana lahat ni Sir Ton-ton yun upang makaganti sa akin.
Agad-agad akong naghilamos at nagpalit ng damit sa crew room. Hindi ko akalain
na gaganti pala ito.
Dahil sa
sama ng loob hindi na ako nagpaalam pa kay Sir Ton-ton. Naglakad-lakad muna ako
sa may bayan bago umuwi sa boarding house.
Nakasimangot
ako ng pumasok sa loob ng bahay, nandoon na rin ang iba ko pang mga
kaboardmate. Umupo ako sa sofa at tahimik na namahinga doon. Marahil napansin
ng mga ito ang sunod-sunod na pagbuntong hininga ko kaya nilapitan at kinausap
nila ako.
“Oh
kamusta ang unang araw mo sa trabaho?” pangungumusta sa akin ni Andrew.
“Hindi
maganda..” tipid kong sabi sa kanila.
“Ha?
Bakit anong nangyari?” tanong naman ni King.
“Late ako
kanina…tapos…” malungkot kong sabi.
“Tapos
ano?...” sabay-sabay nilang tanong sa nabitin kong sasabihin.
“Tapos
yung supervisor namin na magiging trainor ko naka-away ko pa, kasi naman
haharang harang sa daan ko eh nagmamadali nga ako pumasok eh di nagkabungguan
kami nasira ko pa yung bag niya, tapos pinatapon pa sa akin yung mga basura
hindi ko naman pala trabaho yun, tapos apaka yabang kung mag-utos akala mo siya
ang may-ari ng Pizza Resto….buwisit talaga, bukas na bukas gaganti ako sa
kaniya!....kakalbuhin ko siya sa kunsimisyon.” Mahabang sumbong ko sa kanila.
“Teka ano
bang pangalan ng supervisor mo?” tanong sa akin ni Noel. naguluhan naman ako ng
bahagya sa tanong niya, kasi ano naman pakialam nila kung malaman man nila ang
pangalan ng mayabang kong trainor.
“Ton-ton…..”
sagot ko na rin sa tanong ni Noel.
Nagkatinginan
silang lahat na para bang iisa lang ang naiisip nila. Sobra-sobra na talaga
akong naguluhan kasi nagbubulungan na sila sa mga oras na iyon.
“Anong
nangyayari?.....” tanong ko sa kanila
“a-ano….kasi…si..”
nauutal na sabi ni Jay-ar.
“Ano?
kasi ano?..” naguguluhang tanong ko sa kanila.
“Dapat ba
nating sabihin sa kaniya?” tanong naman ni King sa tatlo.
“Sabihin
ang alin King?” papalit-palit na ako ng tingin sa kanilang apat pero walang
sumasagot sa tanong ko. Sa bandang huli ay sumuko rin si King at siya na ang
nagsabi sa nangyayari.
“Sooner
or later malalaman din naman ni Jek-jek eh..kasi siguradong sa mga oras na ito
eh pauwi na ng boarding si..” tumango-tango ang iba ko pang ka boardmate.
“Malalaman
ang alin?...sinong uuwi ng boarding house?..” interrupt ko kay King.
“Kasi…”
putol-putol na sabi ni King.
“ Kasi
ano?” parang kinakabahan na ako sa sasabihin ni King.
“Si
Anthony…ano..”
“Bakit si
Anthony? Uuwi na ba siya dito sa boarding house?” tanong ko kay King.
“Oo….at..”
parang ayaw na ituloy ni King ang sasabihin niya.
“At?.....”
sobra na talaga akong nabibitin.
Sasabat
na sana si Andrew ngunit naputol ang sasabihin nito ng biglang bumukas ang
pintuan ng boarding house na ikinalingon naming lahat. Pagkagulat ang
naramdaman naming lahat sa nabungaran naming lalaki sa pintuan samantalang ang
lalaki ay todo ngiti sa pagbukas niya ng pinto.
“I’m
hooommmee!!!!!” masiglang sabi ni Ton-ton.
-itutuloy
Ahehe...cute..kaso bitin...
ReplyDelete-caranchou
teka lang ha na gugulohan ako e sino ba dito ang bida si Anaro ba o si ton-ton....
ReplyDeleteStory po ito ng buhay ni Jek-jek as i said semi fiction po ung story...half of the story are true... Xenxa na kung mejo naguguluhan kayo... Gusto ko lang ipakita s story kung paano ko nagawa itong kwento at yun nga ung part na nag-open up s akin si Jek-jek.. Sana po nalinawan kita. Thanks po
Deletesobrang pabitin din!
ReplyDelete,kaya nga bitin..hakhak kelan ang release ng next chapter? Mukhang mahaba haba pa to eh..
ReplyDeletekakaloka hahahahaa pero i like the story parang asot pusa lang kilig hehehe
ReplyDelete