LOVE AT FIRST KISS CHAPTER 3

By: INARO

Email: avanon1988@gmail.com

            Ito na po ang chapter 3 ng Love At First Kiss, gusto ko po sana magpasalamat sa mga nagbabasa ng story ko pasensya na kayo kung medyo matagal ang posting pero starting this week every Monday na po ang update ko. pasensiya na sa late update sa kadahilanang ang dating 8 hours ko na duty ay naging 12 hours na. upang makabawi magkasunod ko na pong ipo-post itong chapter 3 at chapter 4. Sorry po talaga!

            Sana po mag enjoy kayo, so guys sit back, relax and spread your  love!

--------------------------------------------------

LOVE AT FIRST KISS CHAPTER 3

January 2010, 4:20pm

            Kakaiba ata ang mood swing ng kabarkada ko. Kasi nung nagsimula siyang magkwento, kalungkutan ang nakikita ko sa mga mata niya pero ngayon halos buhay na buhay siya habang sinasalaysay niya ang paglipat niya sa boarding house.

            “Ayos ka lang ba Jek-jek? Hehe masyado ka atang masaya ngaun ah sa part ng kwento mo na yan.” Sabi ko.

            “Hehehe may naalala lang ako hehe..” natutuwang sabi naman ni Jek-jek.

            “Oh teka masyado mo akong binibitin eh, ano na nangyari?” naguguluhan kong tanong kay Jek-jek.

            “Ito naman masyadong atat, eh di hayun, kinabukasan bumangon ako ng natataranta…” pagpapatuloy ni Jek-jek sa kwento niya.

            And his story continued….

--------------------------------------------------

March 2006, 8:45am, Monday

           

            Kinabukasan bumangon ako ng natataranta dahil hindi ko alam kung anong oras na. Medyo tirik na ang araw at mainit na ang sinag nito na pumapasok sa bintana ng kwarto. Walang orasan ang boarding house at wala rin naman akong cellphone para tingnan ang oras. Dali-dali akong lumabas ng silid at pinuntahan ko ang kwarto nila Andrew.

            Noong una ay nahihiya pa akong kumatok baka kasi maistorbo ko ang tulog nila.

            “Andrew……Andrew….Andrew…” tawag ko kay Andrew habang kumakatok ako sa pintuan nila.

            Lumipas ang mga ilang minuto ay bumukas rin ang pinto at pupungas-pungas pang lumabas si Andrew.

            “Oh Jek-jek….bakit anong problema mo?” tanong ni Andrew habang nagkakamot ng ulo.

            “Ahm Andrew pasensya ka na ah, kasi…a-ano….eh…anong o-ras na ba?” nahihiya kong tanong sa kaniya.

            “Haysus akala ko naman may nasusunog na, teka at titingnan ko lang..” sagot naman ni Andrew.

            Bumalik sa loob ng silid si Andrew at hindi naman ito nagtagal at binalikan ako agad.

            “8:45 pa lang Jek-jek..” sabi ni Andrew.

            Nagulat ako at nagmamadali akong umakyat sa kwarto at kinuha ang gamit ko sa pagligo. Nakalimutan ko na magpasalamat kay Andrew pero babawi na lang ako sa susunod dahil kung hindi ko bibilisan ang kilos ko ay siguradong male-late ako sa unang araw ng trabaho ko.

            10am, yan ang sinabi ni Ma’am Akiko sa akin na oras ng pasok ko. Ayokong magkaroon ng bad impression sa kaniya kaya hangga’t maaari ay ayokong ma late. Hay halos isang oras pa naman ang biyahe papunta sa mall kung saan naroon ang Pizza Resto. Kung minamalas nga naman, napuyat kasi ako kagabi dahil paputol-putol ang tulog ko gawa ng namamahay pa ako sa boarding house na iyon.

            Binilisan ko ang pagliligo at pagbibihis. Hindi na ako kumain ng almusal. Dahil sa pagmamadali ko ay nakagagawa na pala ako ng ingay sa loob ng bahay kung kaya nagising na rin ang mga ka-boardmate ko at lahat sila ay naguguluhan sa mga kilos ko.

            “Hoy Jek-jek bakit ba para kang nagmamadali? May hinahabol ka bang flight abroad?” pagbibiro ni Noel.

            “Naku pasensiya na kayo at naistorbo ko ang pagtulog niyo, kasi male-late na ako sa trabaho ko, eh unang oraw ko pa naman ngayon.” Hingi ko ng pasensiya sa kanila.

            “Ganun ba eh bilisan mo na nga…tsk tsk bad shots ka sigurado niyan sa boss mo.” Si Jay-ar.

            “Pasensya na talaga, sige mauna na ako sa inyo.” Dire-diretso ako sa pintuan at bago pa ako makalabas ng bahay ay tinawag pa ako ni King.

            “Teka muna Jek-jek saan ka ba nagwowowrk?” tanong ni King sa akin.

            “Sa Pizza Resto sa SuperMall.”

            “Ha?...eh doon…”

            Hindi ko na narinig ang iba pang sasabihin ni King dahil nakalabas na ako ng boarding house at tumatakbo akong pumunta sa paradahan sa may kanto lang malapit sa boarding house. Ngunit pagdating ko roon ay ka-aalis lang ng jeep at naghintay pako ng ilang minuto bago may dumating na pabiyaheng SuperMall. Agad-agad akong sumakay at hindi rin naman nagtagal ay umandar din ang jeep.

            Nasa kalagitnaan na kami ng biyahe ng biglang huminto ang jeep. Nagtaka kami bakit biglang huminto ito gayung wala naman bababa sa lugar na iyon.

            “Manong wala naman pumara ah…” ang sabi ko sa mamang driver

            “Naku eh pasensiya na kayo, nasiraan kasi ang jeep ko. Baka matagalan pa ito lipat na lang po kayo sa ibang jeep at ibabalik ko na lang ang mga bayad niyo.” Pagpapaumanhin ng mamang driver.

            Wala akong nagawa kundi ang bumaba at mag-abang ng jeep. Ngunit walang jeep ang dumaraan hays kung mamalasin ka nga naman eh isang bagsakan, sunod-sunod, hindi naman Biyernes trese ngayon. Wala akong nagawa kundi ang sumakay ng tricycle at talagang inutusan ko pa ang driver na bilisan.

            Hindi ko alam kung anong oras na ako dumating sa SuperMall pero ang alam ko lang na sigurado ay late na ako. Tumakbo ako ng tumakbo, wala na akong pakialam sa mga taong nakakasalubong ko, ngunit ng malapit na ako sa puwesto ng Pizza Resto ay nadulas ako at sa hindi sinasadyang pangyayari ay sumubsob ako sa lalaking nasa harapan ko.

            Kablaaaagggg!

            Napahiga ako sa ibabaw ng lalaki at ito naman ay napayakap sa akin. Buti na lang may bitbit ito sa likod niya ng malaking bagpack na nahigaan naman niya. Nagkatitigan kami at ang mga umuusisa sa amin ay tinititigan din kami. Sa sobrang taranta ko ay tumayo ako agad at nilahad ko ang aking kamay upang tulungan ang lalaking nakabangga ko. Ngunit hindi niya tinugon ang pagtulong ko. Hihingi na sana ako ng sorry ng bigla itong nagsalita at talagang sinigawan pa ako.

            “Ano ba?!!!!! Hindi ka ba tumitingin sa dinaraanan mo? Bulag ka ba?!!!!!” sigaw ng lalaki. Halata sa gwapong muhka nito ang pagka-irita at galit sa akin.

            “Naku bossing pasensiya na nagmamadali kasi ako.” Sabi ko sa lalaki.

            “Eh paano yan nagmamadali rin ako atsaka paano na itong bag ko nasira na, sa susunod kasi wag kang tatanga-tanga.” Sigaw pa rin ng lalake.

            Nasira ko pala ang bag niya, ang dami ko ng atraso sa lalaking ito. Hindi ko na pinatulan ang pagsisigaw niya dahil aminado naman ako na kasalan ko ang nangyari. Pinagtitinginan na kami ng mga tao sa mall kaya todo effort talaga ako sa paghingi ng dispensa sa kaniya.

            “Naku boss, wala po akong pambayad diyan mag-uumpisa pa lang ako sa trabaho ngayon.”

            “Ganun ba, alam mo kung ako ang magiging boss mo tatanggalin kita agad.”

            “Sorry talaga bossing, babawi na lang ako sa susunod na magkita tayo.” Yun na lang ang nasabi ko sa lalaki at tinalikuran ko na ito agad upang tunguhin ang Pizza Resto.

            “Ulol! Kapag nakita pa kita ulit babalatan kita ng buhay!” sigaw pa rin ng lalaki habang papalayo na ako sa kaniya.

            Napapa-iling na lang ako habang naglalakad ng mabilis. Hays ano bang nagyayari sa akin nakadisgrasya pa ako ng tao. Di bale kung sakali na makita ko ulit siya babawi na lang ako. Sabi ko sa sarili ko.

10:30am

            Pagdating na pagdating ko sa Pizza Resto ay pumasok ako agad sa opisina ni Ma’am Akiko. Naabutan ko itong nagbabasa ng mga papel sa ibabaw ng mesa niya. Sobrang kaba ko dahil siguradong magagalit din sa akin ang magandang manager na ito sa sobrang pagka-late ko. Hindi pa man ako nag-uumpisa sa trabaho late na ako agad ng 30 minutes.

            “Ma’am pasensiya na po kayo kung medyo na-late ako.” Quota na ako sa araw na iyon sa pagpapaumanhin.

            “It’s okay Jek-jek kasi yung magtuturo sa iyo eh wala pa rin naman, male-late din. Mamaya pagdating na pagdating niya ay ipapakiilala kita agad sa kaniya upang maturuan ka.” Mahabang litanya ni Ma’am Akiko.

            “Ganun po ba, pasensya na talaga kayo Ma’am” nahihiya kong sabi kay Ma’am Akiko

            “Basta sa susunod wag mo na uulitin ito ah, because our company don’t tolerate such tardiness. Naiintindihan mo ba Jek-jek?” nakangiting sabi ni Ma’am Akiko.

            “Opo, hindi na po mauulit.” Nawala na ang kaba ko dahil hindi naman siya nagalit sa akin. Masuwerte pa rin pala ako kahit paano dahil nakahanap ako ng boss na mabait na maganda pa.

            “Sige na, magbihis ka na ng uniform mo at dumiretso ka sa kitchen at mag observe ka muna habang wala pa ang trainor mo. Iapapatawag na lang kita sa oras na dumating siya.” Yun ang huling bilin sa akin ni Ma’am Akiko.

            Nagbihis ako sa crew room, parang pang-chef uniform ang suot ko may toque pang kasama. Tingin ko tuloy sa sarili ko ay parang ang galing-galing ko sa kusina. Hindi naman sa pagmamayabang pero marunong naman ako magluto. Sabi nga ng mga suki namin sa carinderia nila Tita Dely ay napakasarap ko raw magluto. Wala akong formal training pagdating sa pagluluto pero noong kapag nagluluto ang aking inay ay lagi akong nakikialam sa mga ginagawa niya sa kusina kaya siguro nahilig ako sa pagluluto.

            Pero ngayon ang pangunahing putahe sa resto na iyon ay Pizza. Wala akong ideya sa pagluluto nito kaya napakagandang experience para sa akin ang magtrabaho rito dahil kahit paano ay dagdag kaalaman para sa akin ang anumang ituturo ng trainor ko.

            Dumiretso ako sa kusina upang mag-observe. Medyo abala ang mga kitchen staff sa pagluluto ng kung anu-ano. sobra akong nag e-enjoy sa aking nakikita dahil parang ang saya-saya nila sa mga ginagawa nila. Kaniya-kaniya sila ng station, may in-charge sa pasta, sa desserts at sa pizza meron pa ngang dishwasher na in-charge naman sa kalinisan ng buong kitchen. Kahit medyo mainit sa loob ng kusina dahil sa malaking oven na nasa gitna ay hindi mababakas sa mga muhka ng mga crew doon ang init at pagod.

            Makalipas ang isang oras ay pinatawag na ako ni Ma’am Akiko para ipakilala sa akin ang sinasabi niyang trainor ko. Malapit na ako sa pintuan ng opisina ng hindi sinasadya ay narinig ko ang boses ni Ma’am Akiko at ng isang lalaki na parang pamilyar sa akin. Nagkibit-balikat na lang ako at iwinaksi ko sa isipan ang gumugulo sa isip ko.

            Ewan ko bakit parang kabang-kaba ako at pinagpapawisan ng malamig ng kumatok ako sa pinto ng opisina.

            “Ma’am Akiko si Jek-jek po ito.” Sabi ko sabay katok sa pinto.

            “Please come in Jek-jek.” Utos naman ni Ma’am Akiko.

            Pumasok na ako at napansin ko ang isang lalaki na nakaupo patalikod sa direksyon ko. Matapos ko isara ang pinto ay agad akong ipinakilala ni Ma’am Akiko sa kausap niyang lalaki.

            “Jek-jek this is your Sir Ton-ton, your trainor, and Ton-ton this is Jek-jek your trainee.” Pagpapakilala ni Ma’am Akiko sa aming dalawa.

            Dahan-dahang tumayo ang lalaking pinakilala sa akin na magiging trainor ko na Sir Ton-ton ang pangalan. Ewan ko ba bakit parang huminto ang oras habang paharap ito sa akin. Ng mapagmasdan ko na siya ng maagi ay pikit-dilat at ilang kurap pa ang ginawa ko. Hindi ako makapaniwala sa taong kaharap ko ngayon. At sa mismong oras na iyon pareho pa kaming napasigaw ni Sir Ton-ton.

            “Ikaaaaaaaawww???!!!!!!!!!”

-itutuloy