AKALA

Sa di kabisadong lugar

Ako'y inabot ng lahar

Sa pwesto'y di makaandar

Sa sitwasyong di pamilyar

Abo ang nasa paligid

Sa hangin din ay nabatid

Sa mata'y tanging balakid

Ngayo'y di makapagmasid

Di malaman san papunta

Hanggang ikaw ay makit

Nakatayo sa may plaza

Wari koy'y naghihintay ka

Ika'y aking nilapitan

Upang tanungin ang daan

Minungkahi mong samahan

Ako, patungong labasan

Natupad ang aking hangad

Makasabay sa paglakad

Paang ayaw nang umusad

Loob ko sayo'y nabilad

Abo'y nakalimutan na

Biglang luminaw ang mata

Liwanag sayo'y nakita

Paligid ay nagkasigla

Nang nasa krus na daanan

Ika'y lumakad ng dahan

Ari pa ba kong samahan

O ito ang katapusan

Bumalik abong malamlam

Sa akin ay nagpaalam

Hiling mo ay wag magdamdam

Dahil iba iyong asam

Nagkamali sa paghusga

Nabulag ang mga mata

Akalang makakasama

Tungo mo ay iba pala

Humanap lang ng kasabay

Sa gawa mong paglalakbay

Makasama ko'y di tunay

Bakit ba di pa nasanay

Tinahak ang pasilangan

At kita'y pinagmamasdan

Mula rito sa kanluran

Di tukoy mararamdaman

Ngunit hindi ka lumingon

Kung san ako naroroon

Napaupo sa may kugon

Isip ko'y di na matunton

Lugar sa akin may awang

Bagay pilit tinitimbang

Tuloy sa paglakad na lang?

O ako naman mag-abang?