Bawal na Pag-ibig: True Love Never Dies - 01

Love Never Dies - 01

Hello,

Guys pasensya na kung madedelay yong updates ko sa ibang stories. Medyo magiging busy kasi ako. For now, I'll be posting this short story which I made few months ago. I hope you enjoy reading this story and please do keep visiting MSOB. Thank you very much.

PrinceSky of Roxas City

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bawal na Pag-ibig: True Love Never Dies

by PrinceSky

Part 1

Naranasan mo na bang paglaruan ang iyong tadhana? Paano kung ikaw naman mismo ang paglaruan nang sarili mong tadhana? Kakayanin mo ba ang mga sitwasyong maaring mangyari sa iyo? Ito ang mga katanungan na dapat mong pag isipan bago mo paglaruan ang bagay na hindi dapat pag laruan, dahil sa bandang huli baka pagsisihan mo ang mga mali na nagawa mo at ito ang magiging daan para sa iyong pagkawala sa sarili.

Ang kuwentong ito ay nangyari sa tunay na buhay kong saan pinag laruan mismo ang tadhana na nakalaan sa kanya. Nagsisimula ang kuwentong ito sa taong nakahiligan nang pagtripan ang mga taong minahal siya nag lubusan.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Sorry dude pero walang spark eh!” sambit ni Arbie sa kaharap na lalaki.

Si Arbie ay 24 na taong gulang. May taas na 5’10”, maputi, medyo chinito ang mata pero maangas tingnan. Medyo mahaba din ang buhok at palaging gumagamit ng hair wax at daig pa ang isang Korean star kung umangas. Mahilig siyang mag chat sa isang m2m social networking site. Nakahiligan na rin niyang mag join sa mga grand eye ball kung saan maraming mga guwapong lalaki ang nagpaparticipate. Matipuno ang katawan dahil mahilig lumaro ng basketball. Sa katunayan nga ay isa siyang varsity player sa isang unibersidad sa aming bayan.

Siya nga pala, hindi gaanong kilala ang aming siyudad sa visayas pero sa pagkakaalam ko ay kilala ito bilang seafood capital of the Philippines. Pero ang hindi maganda dito ay ang pagiging tanyag ng aming probinsya bilang bayan ng mga aswang. Oo inaamin ko that we are from Capiz at lahat na mga paratang tungkol sa pagiging aswang namin ay sadyang gawa lamang ng mga makukulit na imahinasyon. Kaibigan ko si Arbie at isa akong nurse na nagtatrabaho sa isang ospital sa karatig na syudad malapit sa amin.

Nasaksihan ko ang maluha-luhang mata ng lalaki habang hinaharap niya ang katotohanang hindi niya ginusto.

“Dude I gave you all I have and I love you so much” sabi ng lalaki kay arbie habang mangiyak-ngiyak pa rin.

“I’m sorry but I don’t have time with melodramatic people” sambit ni arbie sabay tingin sa akin na sa palagay ko naman ay kailangan niya na ng backup mode.

“Pare huwag mo nang pilitin pa ang sarili mo kay Arbie” sambit ko sa kanya habang hinahawakan ko ang kanyang likod.

Tumayo kaagad ang lalaki at biglang tinulak niya ako. Napahandusay naman ako sa floor. Gusto ko sanang banatan siya ngunit naintindihan ko naman ang kanyang inasal.

Umalis kaagad ang lalaki na sa tingin ko ay humahagulhol pa rin.

“Fuck bro! Look at that guy. I just can’t seem to understand why people keep on pushing themselves to someone who doesn’t even give a shit!” sambit ni arbie habang inaayos ang sarili.

“Bro, kawawa naman yong tao. bakit naman kasi pinaasa mo?” tanong ko kay arbie habang naka tingin ng mataimtim sa kanya.

“Oh! Where are you going? We are not done here!” dagdag ko sa kanya habang pinagmamasdan si arbie na may dina-dial sa phone.

Hindi na siya nakasagot sa tanong ko dahil may kinakausap siya sa kabilang linya.

“Hey bro, come with me. I’ll meet this guy” sabi ni arbie habang ibinubulsa ang phone.

“Ha? Agad-agad? Aren’t you satisfied sa ginawa mo doon sa lalaki?” pakikipag debate ko sa kanya.

“Bro, let’s put it this way. I’m just here to play! I’m not into relationship. Never been, never was, and never will be!” firm na pagsagot ni arbie sa akin.

Wala na akong magawa at tuluyan nang tinalikuran ang lugar na iyon.

Sinamahan ko si Arbie at pumunta kami sa isang bar sa harap ng isang mall.

Pumasok kami sa bar at umorder ng sex on the beach.

Naginuman kami ni Arbie habang hinihintay ang guy na gusto niyang I-meet.

Finally, after several minutes ay dumating na rin ang guy na iyon.

“Hi, I’m Jeff and you are Arbie right?” sabi ng guy sabay abot ng kanyang kamay para makipag-shake hands kay arbie.

Arbie just stared at him intently at sinuklian din siya ng kamay. Nag-usap silang dalawa  at medyo nagkaroon na ng common topic. Syempre eto ako naka tunganga sa dalawang gwapong nilalang at walang magawa kundi makinig lang sa kanilang pinag-uusapan.

“Arbs, can I go out? I just need to pee.” Pakisuyo ko sa gitna ng kanilang pag-uusap.

They just stared at me at pinag-patuloy ang kanilang pinag-uusapan. Umalis ako doon at tinungo ang CR. Pero bago ako nakapasok ng CR ay nakita ko naman ang guy na binusted ni Arbie kani-kanina lang.

“Sige enjoy ka lang. Sa bandang huli mararanasan mo rin ang mga bagay na ginawa mo sa akin” sabi ng guy sa isang table. Narinig ko ang mga katagang iyon at inisip ko na baka may gagawing masama ang taong iyon. Pupuntahan ko na sana yong guy ngunit mabilis din siyang umalis ng bar. Hindi ko na siya naabutan because he left the bar sa likod na labasan.

Tinungo ko ang CR at umihi. Inayos ko muna ang aking sarili bago ako umalis ng CR. Maya’t-maya ay lumabas na rin ako at bumalik sa table namin ngunit nakita ko nalang na wala na pala sina arbie at jeff.

“Fuck! Where the hell, are they?” sabi ko sa sarili ko habang hinahanap silang dalawa.

I called Arbie pero hindi niya sinasagot ang aking mga tawag. Siguro mga 10 times ko na siyang tinatawagan at nag ri-ring lang ang phone niya. Maya’t-maya ay nag text siya sa akin.

“Bro, I can’t take your call. I’m having a hot thing right now.” Message ni arbie.

Hindi ko na siya nireplayan kasi nagalit talaga ako sa kanyang ginawa. Iniwan ba naman ako sa bar dahil makikipag talik lang sa Jeff na iyon. Hindi pa nga niya masyadong kilala yong guy tapos bibigay agad.

“What a bitch!” sambit ko sa sarili ko habang lumalabas sa bar.

The following day wala akong nakuha na balita tungkol kay Arbie. I tried to text him pero hindi ko na ginawa kasi baka makakadisturbo lang ako sa kanya.

Lumipas ang ilang araw at tinawagan ako ni Arbie.

“Bro where are you? Can you accompany me tonight?” si arbie sa kabilang line.

“Ok. Tatapusin ko lang ang endorsement ha?” sagot ko sa kanya habang patuloy sa page endorsement sa incoming nurse.

After ng endorsement ay tinext ko kaagad si arbie.

“Bro, san ba tayo magkikita?” hindi siya naka reply sa message ko and I was about to call him na nakita ko naman sa likod ko ang isang sasakyan na bumisina.

Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep! “ay putik!” bigla kong reaction.

Naalimpungatan na lang ako na si Arbie pala at ang Jeff na iyon.  Lumabas si arbie at pinuntahan ako.

“Bro, sumabay ka and please huwag kang kokontra ha? Tatapusin ko lang ito.” Sabi ni arbie sabay akbay sa akin.

Sa isip ko lang ay ito na ang katapusan ng short-term relationship ni arbie at Jeff. Papasok na sana kami ng kotse ngunit nakita kong sinenyasan ni Arbie si Jeff na bumaba na lang. Maya’t-maya ay bumaba na nga si Jeff.

“Boo, why? Is there something wrong?” tanong ni Jeff sabay labas ng kotse.

“Well, I just want you to know that I’ts over!” sagot ni Arbie na walang pag-aalinlangan.

Nakita ko ang reaksyon ni Jeff sa kanyang narinig ngunit kalmado pa rin ang tado.

“What? Are you kidding me?” tanong ni Jeff na may halong ngiti. Yong ngiting parang hindi niya pinaghahalagaan ang mga sinabi ni Arbie.

“I’m not joking!” mabilisang sagot ni arbie.

“What the! Ano ito? Laru-laru lang ARBIE?” mabilisang tanong din ni Jeff.

Hindi na sumagot si Arbie at sadyang tinalikuran na namin si Jeff.

“Bro, sumabay ka lang ha?” paalala ni Arbie sa akin.

Naabutan kami ni Jeff at sadyang hinablot niya si Arbie sa likuran.

“Bullshit! Arbie don’t play with me! Who is behind this?” galit na tanong ni Jeff sa kaibigan ko.

“Hey! Can you cut this crap? I don’t have time for this.” Sagot ni Arbie na may halong galit.

Gusto ko sanang mag react ngunit parang natural na ang mga pangyayaring ito sa akin. Palagi namang ganon si Arbie. He will meet someone and after a week he will dumped the guy! Para bang fairytale and dating sa ibang guys pero nightmare naman para kay Arbie.

Pero kahit ano pa si Arbie ay hindi ko naman maikakaila na crush ko siya. Kasi kahit noong magclassmate pa lang kami ay medyo tinamaan na ako sa lintek na kaibigan ko. Kung si Arbie ay kinahiligan ang sports ako naman ay kinahiligan ko ang arts.

Magaling akong kumanta at sumayaw. Naging president nga ako sa isang tanyag na organization sa paaralan namin at palagi akong iniinvite para lang magperform.

Beyond that, wala na akong may hihilingin pa kung hindi ang makita naman sana ni Arbie ang aking presensya. Kahit man lang maranasan niya na may-roon akong damdamin para sa kanya. Yong damdaming higit pa sa pagiging best friend. Iyong damdaming mas hihigit pa sa pagiging taga-linis ng lahat niyang gusot na ginagawa.

Ngunit natatakot ako dahil alam ko ang ugali ni Arbie. Siya nga siguro iyong tipong mamahalin ka niya at ibibigay ang mundo ng kasarapan at pag-nalaman niya na nahuhulog ka na sa kanya ay sadya naman niyang iiwasan ka at ang mas masama pa ay tatapusin pa niya ang namamagitan sa inyo.

Ewan ko nga kung bakit naging ganun si Arbie. Sa mahigit sampung taon naming pagsasama ay alam ko na ang mga bagay na ginagawa niya. Mga gusto niya, mga hindi niya gusto at higit sa lahat ang katarantaduhan niya. Subalit kahit meron akong feelings na kakaiba sa kanya ay pilit ko namang nilalabanan ito.

Ang ama ko ay isang pastor at ang ina ko naman ay isang miyembro ng religious group sa bayan namin kaya hindi ko kayang ilabas ang aking saloobin na ako ay isang bakla. Masakit man isipin at mahirap tangapin pero naka arrange na ang kasal ko sa babaeng hindi ko naman mahal. Wala na akong magagawa at sa susunod na dalawang taon ay mawawala na ang pag-asa kong magpakatotoo sa sarili.

“Why arbie? Ano ba ng ginawa ko na hindi mo gusto?” tanong ni Jeff na may halong pangangamba.

Hindi na sumagot si arbie sa tanong ni Jeff at tuluyan nang tinalikuran si Jeff. Inakbayan naman ako ni Arbie at sinimulang lumakad papalayo. Ngunit sadyang makulit talaga si Jeff.

“Fuck You Arbie! Just give me one damn good reason for doing this” sambit ni Jeff habang nagsisimulang dumadaloy ang kanyang luha.

Medyo nagulat naman ako sa inasal ni Arbie dahil hindi pa rin niya nagawang harapin si Jeff at kausapin ng maayos.

“Hey! Just tell me! I’m a man enough to accept your reason!” dagdag ni Jeff.

Huminto kami ni Arbie sa gitna ng kalsada. Hinarap siya ni arbie at kitang-kita ko ang pagtaas at baba ng kanyang chest. Siguro ay nainis na si Arbie sa kakulitan ni Jeff.

“YOU WANT TO KNOW THE FUCKING TRUTH?” sagot ni Arbie na may halong galit. Medyo kinabahan ako sa inasal ni arbie ng bigla niya akong hinablot at hinalikan sa bibig.

Nagulat ako sa inasal ni Arbie pero naalala ko nga pala na sinabihan niya akong sumabay lang sa kanyang trip. Hindi ko naman binasag ang kanyang gusto. Pero habang hinahalikan niya ako ay iba naman ang naramdaman ko.

First time kong hinalikan ni arbie at sa hindi kong inaasahang pangyayari ay doon pa mismo malapit sa ospital na pinag-tatrabahuhan ko. Sinasamsam ko ang bawat segundo sa paghahalik ni Arbie at inisip ko na sana ako nalang ang inibig mo pero nilabanan ko ito.

Maya’t-maya ay naramdaman ko na kinuha na ni Arbie ang kanyang bibig at hinarap si Jeff. Haharapin ko na sana si Jeff ngunit biglang umalis na ito at kitang-kita ko ang mabilisang pagtapon ni Jeff sa kanyang cellphone. Nabasag ang unit niya dahil siguro sa sobrang galit niya.

Hinarap ko naman si Arbie at tinanong

“Bro what was that for?”

Hindi nakapag-salita si arbie at patuloy pa rin kaming lumalakad. Gusto ko siyang sapakin sa ginawa niya pero hindi ko kayang gawin dahil parang mabilis ang mga pangyayari. Kaya ang nagawa ko nalang ay tanungin siya ulit.

“Bro, what was that for?” hinarap naman ako ni Arbie.

“What do you mean?” tanong ni Arbie habang nakatingin sa akin.

“The Kiss!” ang mabilisan kong sagot sa kanya.

Nakatitig ako sa mga mata ni Arbie dahil gusto kong malaman kung ano ang ibig sabihin noon. Iyon ba ay bahagi na ng aking responsibilidad sa paglilinis ng kanyang gusot or may halong emosyon? Ngunit ngumiti lang si Arbie sa akin at patuloy na man kami sa paglalakad.

“Fuck! Arbs please tell me. What is this all about?” makulit kong tanong kay Arbie na may halong inis.

Maya’t-maya ay hinarap na ako ni Arbie at hinawakan ang aking balikat. Inisip ko na baka meron siyang feelings para sa akin at ako ang naging dahilang niya kong bakit binusted niya si Jeff.

Eh kasi nga naman gwapo naman si Jeff. Mayaman at higit sa lahat mabait! Wala ka nang hihilingin pa sa isang tao dahil lahat-lahat ay nasa kay Jeff na pero bakit ginawa pa rin yon ni Arbie? Is it because my feelings ba siya sa akin? Narealize na ba niya na matagal ko na siyang gusto?

Habang nasa ilalim ako ng aking imahinasyon ay naalimpungatan naman ako sa kanyang sinabi.

“Bro! Once and for all I don’t want serious relationship. Take this as an advice from me. When I say goodnight that means Good Bye!” sagot ni Arbie sa akin habang patuloy pa rin siyang naka-hawak sa balikat ko.

“Oo andun na ako arbs pero bakit pa hinalikan mo ako?” dagdag na tanong ko kay Arbie.

Tumawa siya ng malakas at pinagpatuloy naman ang paglalakad.

Hindi talaga ako mapanatag sa ginawa ni Arbie. Ni hindi ko nga inisip na hahalikan niya ako. Kahit matagal ko nang gustong gawin sa kanya ngunit maraming tao ang sadyang masasaktan pag nangyari ito. Ang masaklap pa ay malapit na akong ikakasal sa babaeng ikinamumuhian ng ating lahi.

Patuloy pa rin akong lumalakad at nag-iisip sa ginawa ni Arbie ng biglang

“Bro, don’t take it seriously! It was just a friendly kiss from a devil” sambit ni Arbie habang patuloy pa rin kaming lumalakad.

Napahinto na kami sa bandang malapit sa drug store at patuloy pa rin kaming hindi nagkikibuan. Siguro nakikipag ramdaman kami sa bawat isa.

Tahimik ang gabing iyon at parang nabibingi ako sa katahimikan. Binasag ko ang sitwasyon namin ng bigla naman niya akong hinarap at sinabihan

“Bro, You are my friend and I’m happy with that. Always remember that no matter what happen I will be your friend. Nothing more, nothing less” sambit ni arbie at lumingon sa kalsada.

“Bro, but what if..” sambit ko pero naputol agad iyon ng nagsalita naman siya

“Bro! Don’t dare coz you won’t like it! I’m you friend and so are you! Cut those feelings you have and give it to someone who completes you! Besides ikakasal ka na diba?” sambit ni arbie.

Nabigla ako sa kanyang mahabang litanya.

“Bro, I love you!” sabi ko kay Arbie na walang pagaalinlangan.

Hinarap niya ako at sinabi ang mga katagang hinding-hindi ko malilimutan.

“Never in my mind that I’m falling to someone who is a friend to me and I will never fall in love because I can’t imagine life being with someone who will NEVER be mine!” mahabang paliwanag ni Arbie na inimphasize pa ang NEVER sabay para sa taxi at sumakay.

Iniwan niya akong nag-iisa sa kalsada. Masakit sa akin ang kanyang binitawang salita. Hindi ko napigilan ang aking damdamin. Parang sasabog ang dibdib ko sa kanyang paliwanag. Unti-unting pumapatak ang luha sa aking mga mata. Mabuti nalang ay hindi niya nakita ang mga luha ko. Masakit man para sa akin ngunit kailangan kong tangapin.

To be continued