Followers

Tuesday, February 5, 2013

Bawal Na Pag-Ibig: The Knight and His Shining Armor - 07

The Knight and His Shining Armor - 07


Bawal Na Pag-Ibig: The Knight and His Shining Armor
By PrinceSky
Part 7
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Si Jayson.

Nginitian niya ako. Nagulat ako dahil bumalik si Jayson.

“Hihintayin kita ha?” sambit ni Jayson at umupo sa waiting area.

Hindi na rin ako nakasagot sa sobrang tuwa. Maya’t-maya ay may dumating na kumukuha ng police clearance at humihingi ng list of requirements.

“Sir, eto po ang iyong kailangan. Dalawang 2x2 picture, isang original at photocopy ng barangay clearance, resibo galing sa city treasurer at excuse me po..” naputol kong pagpapaliwanag.

Nakita kong tumayo si Jayson at parang aalis. Sinundan ko naman siya ng aking tingin at nakitang may kinukuha na isang babasahin.

Hindi ako mapanatag kasi natatakot ako nab aka mawala ulit si Jayson kaya ang ginawa ko ay tumayo, kinuha ang isang posas at nilapitan siya.

“Oh para saan na man iyan?” Si jayson habang nakatingin sa akin na pinoposasan.

“Ayaw ko kasing mawala ka pa eh kaya pinosasan na kita”

Napatingin na lang sa akin si Jayson at nahalata kong nakatingin na rin ang kasama kong si Alex. Bumalik na rin ako sa table at pinagpatuloy ang aking trabaho.

“I see, kaya pala ayaw mo sa babae” mahinang sambit ni Alex

Ngumiti na lang ako sa naging reaksyon ni Alex.

“Pogi siya!” dagdag ni Alex

Pagkatapos ng aming trabaho ay pinuntahan ko si Jayson at kinuha ang posas.

“Tara gala muna tayo” masayang paganyaya k okay Jayson

Umalis kami ni Jayson at gumala sa park, sa mall, sa beach, at kong saan-saan pa.

“Bakit mo ako iniwan?” tanong ko kay Jayson

“Pasensya na kasi emergency ang pag-alis ko. Huwag kang mag-alala. Binalikan naman kita eh”

“Oo nga. Alam mo, ang saya-saya ko kasi bumalik ka rin. Sana hindi mo na ako iiwan” malungkot kong sambit.

Hindi na nakasagot si Jayson sa mga sinabi ko.

“Punta tayo sa restaurant ni Tiyo Bert mo. Gusto kong kumain ng Spaghetti eh”

“Sa iba nalang Jayson. Kasi nahihiya ako eh”

“Sige na. Doon na. Gusto ko kasi kumain ng spaghetti”

Pinuntahan na namin ang restaurant ni Tiyo Bert at mabuti nalang wala masyadong tao kaya nagprepare si tiyo Bert ng paboritong spaghetti at garlic bread ni Jayson.

Pagkatapos naming kumain ay lumuwas kami ng bayan at nagikot-ikot ulit sa park.

“Siya nga pala. Hindi ko na naitanong sa iyo. Akala ko ayaw mom aging pulis?”

“Eh kasi diba sabi mo gusto mong makasama ang isang matapang, malakas at mabait na pulis para maipagtanggol ka at tulungang hanapin ang iyong mama at papa?” mahaba kong paliwanag.

Nakita ko namang ngumiti si Jayson at hindi na rin nakasagot pa sa aking mga ipinaliwanag.

“Dens?” mahinang sambit ni Jayson

“O ano Jay?”

“Huwag ka sanang magagalit ha?”

“Bat naman ako magagalit?”

“Kasi….”

“Kasi ano?”

“Bumalik ako para makita ka” malungkot na sambit ni Jayson habang nakatingin sa malayong parte ng park.

“bat malungkot ka?” Wala namang problema doon di ba?”

Hindi na nakasagot si Jayson at ipinagpatuloy ang kanyang naputol na paliwanag.

“Dens. Bumalik ako para sabihin sa iyo na aalis na ako at baka hindi na babalik” mahinang sambit ni Jayson

Nagulat naman ako sa kanyang sinabi. Hindi ko maipaliwanag ang kanyang mga sinabi. Parang ayaw ko nang mabuhay.

Masakit para sa akin ang mga pinag-sasabi ni Jayson.

Sa mahabang panahon na hindi kami nagsama tapos ngayong bumalik siya. Iiwanan lang pala niya ako.

Unti-unting namumuo ang mga luha sa aking mga mata at parang gusto ko nang magpapakamatay.

Hindi ko maintindihan kong bakit ganito ang aking pakiramdam. Mas sobra pa sa namatay.

Masakit na masakit at parang sasabog ang aking dibdib. Naramdaman ko ang panimulang pagsikip ng aking dibdib at parang hindi ako makahinga.

Tumayo ako at bahagyang hindi ko na napigilan ang pagdaloy ng aking luha.

Hindi ko na siya sinagot at tumakbo na lang ako ng paikot-ikot sa park. Sumisigaw

“Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!”

Takbo lng ng takbo at sisigaw ulit.

“Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!”

Patuloy lng sa pagtakbo at pagsisigaw

“waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!”

Napahinto na lang ako bigla sa harapan niya dahil sa tindi ng aking galit. Napakasakit talaga pero kailangan ko itong tanggapin.

Huminga ako ng malalim at pinunasan ang mukha na puno ng mga luha galing sa aking mga mata.

Hinarap ko si Jayson at nakita ko siyang niyayakap ang kanyang sarili at humahagulhol din sa iyak.

“Puwede mo ba akong samahan?” sambit ko kay Jayson

Hindi na sumagot si Jayson at tumango nalang ito.

Pumunta kami sa firing range kung saan doon kami nagtitraining.

Sinuot ko ang mga protective gear at nagpaputok ng baril

Sa sobrang sakit na naramdaman ko ay patuloy lang ako sa pagbaril ng pagbaril.

Hanggang sa dumaloy ulit ang mga luha sa aking mga mata.

“Denz, tama na iyan. Pleases..” malungkot na sambit ni Jayson

Hindi na rin ako nakasagot sa kanya at nagpaputok pa rin ng baril

Dahil sa sobrang sakit at pagod ay huminto na ako sa aking ginagawa.

“Kailan ang alis mo?” mangiyak-ngiyak kong tanong kay Jayson

“Bukas Dens” maikling sagot ni Jayson

Napaluhod ako sa sahig at humagulhol. Niyakap ko ang aking sarili at patuloy pa rin sa pagiyak. Naramdaman kong niyakap ako ni Jayson at alam kong umiiyak na rin siya.

Nasa ganoong sitwasyon kaming dalawa at nanatili ito magkalipas ang ilang oras.

“Puwede ba kitang maihatid kahit sa huling pagkakataon?” mahina kong tugon kay Jayson

Tumango lang si Jayson at niyakap niya ako.

Umuwi kami ni Jayson at doon na kami ngstay sa bahay ng lolo niya.

Pagkagising ko ay nakita kong nakaimpake na si Jayson at ngumingiti.

Malungkot akong pinagmasdan si Jayson at naalala ko na aalis na siya at baka hindi na kami magkikita ulit.

“Jay? Puwede ba kitang mahalikan?

Lumapit si Jayson at hinalikan niya ako. Naghalikan kami na parang walang katapusan. Niyakap ko siya ng mahigpit at patuloy pa rin sa paghalik.

Nagsimula namang tumulo ang aking mga luha at ganoon din si Jayson ng bigla itong kumalas sa aking pagkakayakap.

Tumaliko si Jayson sa akin na animoy pinupunasan ang mga luha sa mata.

Biglang umalis si Jayson at tumayo na man ako kaagad sa pagkakaupo. Sinundan ko siya at nang naabutan ko siya ay may ibinigay sa akin.

Tiningnan ko ang kanyang ibinigay ay isang litrato gawa sa lapis. Pinagmasdan koi to ng mabuti at narealize ko na mukha ko ang nasa drawing

“Ginawa ko yan noon pa. natatandaan mo nong huling magkita tayo bago ka naospital ay may ginuguhit ako?

Hindi na ako sumagot pa at tumango na lang.

“Guniguhit kita kasi kahit papaano man lang ay may alaala rin ako sa iyo”

Namuo ulit ang mga luha sa aking mata at biglang niyakap ako ni Jayson.

“Paano yan. Aalis na ako” mahinang bulong ni Jayson

Hindi ako sumagot sa kanyang sambit at niyakap ko na lang siya ng mahigpit.

Umalis na rin kami sa kanilang bahay at hinatid ko siya sa airport.

“Jay? Hindi ka na ba talaga babalik?”

Nginitian nalang ako ni Jayson at kinuha ang inimpaking bag.

“Dens? Puwede bang humingi ng pabor?

“Alam ko na Jay. Gusto mong tumalikod ako para hindi mo ako makita na malungkot sa pagalis mo”

Hindi ko na hinintay ang kanyag sasabihin at tumaliko na sa kanya.

Naramdaman ko ulit ang mainit na yakap ni Jayson.

“Dens. Tandaan mong mahal na mahal kita. Ingat at paalam”

Naramdaman kong kumalas na si Jayson sa pagkayakap at pinilit na humarap sa kanya ngunit pinigilan niya ako sa pagharap.

“Dens. Please….” Mangiyak-ngiyak n autos ni Jayson

Lalong bumuhos ang mga luha sa aking mga mata habang nakatalikod.

Maya’t-maya ay narinig kong papaalis na si Jayson hanggang sa hindi ko na narinig ang bawat yapak niya. Na sa ganoong sitwasyon ako sa loob ng isang oras.

Patuloy pa rin sa pag-iyak at pagyakap sa sarili.

Alam kong nakatingin ang mga tao sa akin pero hindi ko na ito pinansin.

Itutuloy…

18 comments:

  1. tangna,napaiyak ako ah,eto ang tunay na bromance. Hayst sarap magmahal.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hi!

      Sorry kung napaiyak kita bro. I hope na patuloy mo pa rin na basahin ang kwentong ito hanggang sa huling bahagi. Salamat ulit sa iyong pagsubaybay. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  2. ay nkka lungkot naman..parati nlng iniiwan ni jayson si denz ...=(

    ReplyDelete
    Replies
    1. What's Up?

      Musta po kayo bro? Oo nga nakakalungkot pero ganun talaga ang flow ng kwento. Gustuhin ko man na baguhin ang takbo ng kwento pero nakikisabay lang talaga ako sa nangyayari sa buhay ko. Kung masaya ako, masaya na rin ang kwento. Pero kung malungkot ako, iyon nagiging malungkot rin ang kwento ko.

      Thank you for reading Sen Janus. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  3. Shit! U made me cry! Ang galing mo mr. PrinceSky. Idol talaga kita. Sa totoo lng ito ang pnaka least favorite ko sa 3 mong story pero as the story goes on nagiging favorite ko na ito. Kelan po ang next update?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hello!

      Thank you for reading po. Matagal niyo na po bang nabasa ang kwnetong ito? Salamat naman at binasa mo lahat2 na mga pinost kong kwento. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  4. Ed. Ito na ba ang kwento na sinulat mong tungkol sa police right? Shocks! Hindi ako nagkamaling ipahiram sa iyo ang pic ko. Ang ganda ng story. Please send me a copy of this story.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hello Jay!

      Oist! Thanks for reading ha. Hehehe. Mailonggo lang ko ah. Huo gani. thank you guid sa pagpahulam mo sa akon sang picture mo. Pasensya lang kong medyo madugay akon pagupdate. Sako man ko dabi. Thank you guid liwat. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  5. Ouch! Nakarelate ako dito. Ganda ng story mo. I agree with u tzekaaaii. Nakakaiyak ang kwento. Sana happy ending lng.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hello po!

      Thank you for reading the story. Malalaman mo na rin ang ending tol kasi napost ko na lahat2. Sa uulit. Salamat po. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  6. Kakainis naman! Bkit plaging nawawala si Jason? I can smell something. Don't tell me mamatay dito si Jason. Shit! Sana wag lang mr. Author.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hello Bro!

      Salamat sa pagbabasa ng kwentong ito. Malalaman mo rin ang ending. Napost ko na po ang final chapter. Thank you for reading po. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  7. Replies
    1. Hello Meloh!

      Kamusta po kayo? Pasensya na kung malungkot po ang kwento ko. Ang gusto ko lang naman kasi ipakita sa lahat ang mga bagay na maaring mangyari sa kalagitnaan ng pagmamahalan. Hindi naman kasi lahat may happy ending. Kaya eto. Hehehe. Salamat po! Cheers! Peace! :-)

      Delete
  8. Replies
    1. Hi Rob..

      Malalaman mo na rin tol kung ano ang mangayari sa huli. I already posted the final chapter of the story. Pasensya na po kung sad ang ending nito. Sana maapreciate niyo pa ang ibang kwento ko. Salamat sa pagbasa po. Cheers! Peace! :-)

      Delete
  9. May taning na buhay ni Jayson? Kaya ba lagi na lang siya lumuluwas? :(

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hi Doc!

      What's up Doc? Thank you for reading my story. Hehehe. Alam mo isa ka sa mga naginspire sa akin na gumawa ng entry para sa MSOB Anthology. Di ko lang alam kong papasa ba iyon kasi ginawa ko lang iyon within couple of days. Tungkol iyon sa doctor! Hehehe. Salamat nga pala sa pagbasa mo na kwentong ito. Alam ko na sa simula pa lang ay nagparamdam ka na sa mga naunang chapter. Salamat talaga sa patuloy na pagabang ng kwentong ito hanggang sa huli. Sa uulit, maraming salamat po. Cheers! Peace! :-)

      Delete

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails