Anino Ng Kahapon 03

Photo by: Justyn Shawn

Una po sa lahat ay nais ko po kayong kamustahing lahat.  Sana po ay nasa mabuti kayong kalagayan.  Parang sulat lang diba? Ahahahaha.  Pero kidding aside, I really hope na OK kayong lahat.

Pangalawa nagpapasalamat po ako sa taong mahalaga sa akin dahil sya po ang gumawa ng cover photo ng kwento.  Maraming salamat Justyn Shawn. My one and only Labs. Less Than Three.

Hindi ko na po patatagalin pa, pero bago ang lahat ay magpapasalamat ako sa lahat ng nagcomment namely: raymond, ramy from qatar, riley delima, and artsteve, zenki of kuwait, at syempre sa mga anonymous silent readers.

_____

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome. 

You have the freedom to express your feelings.

Read at your own risk!

Enjoy reading!

“Oh, ready na para sa magdamagang inuman?” ang bungad ni Christian.

“Hindi mo na ako dapat tanungin lagi akong handa.” Ang magiliw kong tugon at binuksan ang mp3 player ko at ikinabit sa speaker.  Since inuman tunog kalye ang inilagay kong playlist.  Para naman ganahan kaming lalo sa pag-inom.

Agad ng naming inumpisahan ang pag-inom.  Si Christian ang unang tumagay.  Ito ang unang pagkakataong makakasama ko si Christian sa inuman at one on one pa talaga.  Dahil simula nung makabalik kami galing ng Kish Island ay hindi na kami nagkita panay usap na lang sa telepono ang aming ginawa.  Sa kadahilanang iniiwasan ko talaga sya dahil ayaw kong masira ang pinakaiingatan kong relasyon kay Lee ngunit ganon pa rin ang nangyari nawala pa rin sa akin ang taong labis kong minahal.  Ang taong labis kong pinagkatiwalaan.  Ang taong malaki ang naging parte sa buhay ko.  Pero nangyari na ang nangyari.  Gustuhin ko mang balikan sya hindi na pwede.  Dahil may iba na syang mahal.

Naging dry ang inuman namin ni Christian.  Para kasing awkward feeling para sa akin na ang taong matagal ng may gusto sa akin heto ngayon nasa harapan ko at nakikipag inuman ng parang wala lang.   Masigasig na nagkukwento ng kung anong nangyari sa buhay nya sa mga panahong hindi kami nagkita sasagutin ko lang ng maiiksing salitang TALAGA at GANON. 

Halos malapit ng maubos ang isang bote ng tequila ngunit hindi pa rin ako nagkukwento hinayaan ko pa ring siya ang bumangka sa pagsasalaysay samantalang ako ay nakikinig lang at magbibigay lang ng pilit na ngiti paminsan-minsan.

“Kwento ka naman dyan.” Ang pagbasag ni Christian sa katahimikan at tinungo ang mp3 player upang tignan pa ang mga kantang nalalabi.  Pumili sya ng kanta.  Hindi ko alam kung ano ang kanyang pinili pero alam ko at nararamdaman ko na tatamaan ako sa anumang kantang maaari nyang mapili.  Dahil ganon talaga si Christian kung hindi nya masabi sa salita idadaan nito sa kanta.  “Ano tol tutunganga ka na lang ba?  Hindi ka man lang ba magkukwento?”

Napangiti ako ng marinig ko ang pinili nyang kanta.  Tinamaan ako di ako nakailag.

“Hoy ang sabi ko magkwento ka hindi ngumiti!” ang pabiro nitong wika sa akin.

Huminga ako ng malalim upang kumuha ng lakas na aking kakainlanganin sa pagkukuwento kung ano ba talaga ang nangyari sa amin ni Lee.  Kung paanong sinira ng taong minahal ko ng lubos ang mundong sya rin ang bumuo.

Hindi mo mapigilang mapaluha habang nagkukwento ng mga pangyayari habang si Christian naman ay matiim lang na nakikinig sa bawat salitang aking binibitawan.  Makikita mo sa kanyang mga mata ang pagkahabag sa kanyang naririnig.  Namalayan ko na lang na nasa tabi ko na pala sya hinihimas ang aking likod at nakita ko na lang ang aking sarili na yumakap sa kanya at isinubsob ang aking ulo sa kanyang balikat.

“Shhhh… tahan na.  Sabi ko naman sa yo diba nandito lang ako palagi para sayo.”  Ang tinig nya na tila dama rin nya ang sakit at hapdi ng aking pinagdaraanan.

May ilang minuto rin kaming nasa ganoong posisyon.  Magkayakap.  Hinahayaan lang ako ni Christian na ilabas ang lahat ng sama ng loob ko.  Walang tigil rin niyang hinihimas ang aking likuran upang ako ay aluin.

“Tama na nga.  Tagay ko nasan na?” ang pilit kong pagpapalakas ng loob.  Alam kong tinatamaan na ng espiritu ng alak si Christian kaya naman sinabihan ko na sya na kung inaantok na sya ay mauna na syang matulog at tatapusin ko lang kung ano ang kaya kong tapusin.  Pero sa totoo lang gusto kong ubusin ang lahat ng natitira pang alak upang hindi ko na maramdaman ang sakit na dulot ng nakaraan.  Agad namang nagpaalam si Christian na magsisipilyo daw sya bago matulog kaya naman sinamahan ko muna sya papunta ng banyo.  Bago pa pumasok ng banyo si Christian ay bigla na lang akong nitong binigyan ng isang mabilisang halik na aking kinagulat.

“Everything will gonna be alright.  In time Ron, I will help you fix your broken heart.” Ito ang mga salitang kanyang binitawan bago pa tuluyang pumasok ng banyo.  Bumalik naman agad ako ng aking kwarto tulala at paulit ulit na umaalingawngaw sa aking pandinig ang mga katagang binitawan ni Christian.  He never gave up on me pero I am not yet ready having another love affair.

Pagkapasok ko ng kwarto ay bumalik ako sa pag-inom.  Naubos ko na ang unang bote kaya naman agad kong kinuha ang pangalawang botelya ng alak at pilit na nilulunod ang aking sarili sa alak upang makalimot kahit panandalian lamang.  Nang makabalik si Christian nagulat sya sa nakita.

“Tol ang bilis mong uminom dahan-dahan lang baka kung anong mangyari sa yo halos makalahati mo na yang pangalawang bote eh wala pang 10 mins kitang naiwan.” Ang may pag-aalala nitong sabi sa akin.

“Don’t worry about me tol I can manage.  Kaya ko pa.” pero sa totoo lang medyo tinatamaan na ako ng kalasingan pero pinipilit ko pa rin ang sarili ko na ubusin ang alak kahit pa may pait na ang bawat lagok na aking ginagawa.

“Sigurado ka Ron?  Samahan na lang kita kahit di na ako iinom masiguro ko lang na walang mangyayaring masama sa yo.”

“Kung yan ang gusto mo di kita pipigilin.” Sabay lagay ulit ng alak sa shot glass at sabay lagok.

Hinayaan ko na lang syang nakatingin sa akin habang ako ay abala sa pagtagay at paglagok.  Napapailing na lang si Christian sa kanyang nasasaksihan at kita sa kanyang mga mata ang awa at habag.

“Tol, wag mo kong tignan ng ganyan.  Wag mo kong kaawaan hindi ko kailangan ng awa ang kailangan ko pag-intindi at pagdamay hindi awa.” Ang tila walang preno kong bigkas ng salita kay Christian.

“Hindi kita kinakaawaan.  And if only I could take all your heartaches, I would.  If only I can do something to ease your pain and lighten your burden, I would.  Pero ikaw mismo ayaw mong tulungan ang sarili mo.  I can’t do anything but to listen and sympathize with you.  That’s the least thing I can do for you.”

Muli na namang bumuhos ang masaganang luha sa aking mga mata ng marinig ko ang mga katagang binitiwan ni Christian.  Bumaon ito sa aking puso ramdam ko na talagang gusto akong tulungan ni Christian pero hindi pa ako handang pakawalan ang aking nararamdaman para kay Lee.  Totoo ang sinasabi ni Christian sa akin wala syang ibang magagawa kundi makinig at makisimpatya lang sa aking kabiguan dahil kahit ako ay hindi ko alam paano ko tutulungan ang sarili ko except sa pag-inom na nagbibigay ng pansamantalang pagkalimot.

Naramdaman ko na lang na itinayo ako ni Christian mula sa pag kakaupo at niyakap ako ng mahigpit habang ako ay patuloy na umiiyak.

“Tahan na Ron I can’t afford to see you like this.  This is not the Ron na nakilala ko.  I know you can overcome what you are having right now.  But for now be brave enough in facing the situation that you are in to.  As what I have said to you a while ago, I will always be here for you no matter what, if you will just let me in to your life.”

“I am… not… yet… ready… Christian” ang utal-utal kong wika gawa ng aking paghikbi.

Tuloy pa rin ang pagyakap ni Christian sa akin.  Dama ko na safe ako sa kanyang mga bisig ng mga oras na iyon pero hindi ko maiwasang maramdaman ko pa rin ang sakit.  Bakit ba hindi madaling makalimot?  Ito ang tanong ko sa sarili ko ng mga sandaling iyon. 

“Kung ano man ang pinagdaraanan mo ngayon tol, may dahilan yan.  Kailangan nga lang tanggapin mo yan ng maluwag sa puso mo para hindi ka na mahirapan ng ganyan dahil pati ako nahihirapan.  Hindi ko man nararanasan ang nararansan mo ngayon pero ang bigat at sakit na pinagdaraanan mo ay dama ko.  Dahil mahal kita.  Alam kong alam mo yan simula pa nung nagkakilala tayo.”

“Stop it Christian!” ang saway ko dito.

“Bakit ayaw mong marinig ang katotohanan na may isang tao na handang tanggapin ka kung sino at ano ka man?”

“I said stop it!” ang may tigas kong wika dito.

“OK I will stop for now but won’t stop loving you until you came to realize the love I have for you.”

“Kailan mo ba ako susukuan?  Kalian ba darating ang araw na ititigil mo ang nararamdaman mo para sa akin?  Hindi pa ako handa. At alam kong matatagalan ako bago pa muling magmahal.  Kaya ibaling mo na lang sa iba ang nararamdaman mo. “

“No! I only want you.” Ang siguradong wika ni Christian.

“At para nmang sigurado ka sa nararamdaman mo sa akin para sabihin mo yan.”

“Oo sigurado ako sa nararamdaman ko para sa yo.  Matagal na.  Matagal ko na ring pinag-isipan at tinimbang ang nararamdaman ko sa yo.  Pilit kitang kinalimutan pero habang kinakalimutan kita lalo lang lumalalim ang pagmamahal ko para sayo.  Mahirap bang intindihin yon Ron?”

Wala na akong naisagot pa sa mga sinabi ni Christian kundi luha. Agad namang pinahid ito ni Christian gamit ang kanyang kamay.  Lalong lumakas ang aking pag-yak ng mga sandaling iyon.

“Ron, please stop crying.  I am not used of seeing you hurt.”

Tanging hikbi lang ang aking naisagot sa kanya.

Itinaas ni Christian ang aking mukha at tinitigan ng diretso sa aking mga mata.

“I love you Ron.  I know it’s awkward in this kind of situation para sabihin ko sa yo na mahal kita.  You just came from break up and here I am telling you that I love you.  Ron hindi kita minamadali dahil handa akong maghintay.  But let me love you.  Kahit pa hindi ka pa handa.  Hayaan mo lang akong gawin ito.”

Hindi ko alam kung ano ang itutugon ko sa kanya.  I was caught off guard.  Masyadong malalim ang mga katagang binitiwan ni Christian.  Feeling ko that time he is just taking advantage of the situation.  Na gagamitin lang nya ang heartache ko para mahalin ko sya. Masyado ng naguguluhan ang utak ko that time. Marami ng masyadong bagay ang nagpapakomplikado ng pag-iisip ko.

“Tama na Christian matulog na lang tayo.” Ang sambit ko.

Pinahid ko ang aking mga mata at sinimulan ng iligpit ang kalat n gaming pinag-inuman at kinuha ang toiletries ko upang makapaghilamos at makapagsipilyo bago matulog. 

Pagbalik ko ng kwarto ay nakita kong nakahiga na si Christian nakalagay ang isang kamay sa ibabaw ng ulo tila nag-iisip ng napakalalim.  Hindi na ako nagsalita pa dahil sa totoo lang pagod na ako at gusto ko na lang matulog.  Kaya naman agad ay humiga na ako sa kanyang tabi at ipinikit ang aking mga mata.

“Tol…” ang pagtawag nito sa akin.

“Bakit?”

Itutuloy…