DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters,
places and incidents are eitherproduct of the author’s imagination or are used
fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or
dead is entirely coincidental.
AUTHOR's NOTE: Hello mga MSOBers! Salamat sa mga positive feedbacks at nakakatuwa naman isiping nagugustuhan niyo ang sinusulat ko. It truly inspires me lalo na ngayong marami akong pinagdadaanang problema. Anyways, enough with the drama... Muli ay hinihingi ko ang tulong niyo para sa aking magandang pinsan na ngayon ay kasali sa isang pageant. She needs to have the most number of likes para manalo... click niyo lang ang link na ito at i-"like" ang kaniyang larawan. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=290859947673958&set=a.290859227674030.64535.290854051007881&type=1&theater
Pangalawa, may mga humihiling na sana ay bigyan ko ng imahe ang mga bida sa kwento na sina Tim, Wesley at Jerek. Actually ay meron nang image sa isipan ko kung sino sila pero mga celebrities ang mga ito kaya mas mabuting maghanap ako ng iba.
Sa mga nais maging imahe nila Tim, Wesley at Jerek, maari kayong magpadala ng larawan niyo sa aking email account- martin_claro31@yahoo.com
Heto ang mga qualifications:
Pangalawa, may mga humihiling na sana ay bigyan ko ng imahe ang mga bida sa kwento na sina Tim, Wesley at Jerek. Actually ay meron nang image sa isipan ko kung sino sila pero mga celebrities ang mga ito kaya mas mabuting maghanap ako ng iba.
Sa mga nais maging imahe nila Tim, Wesley at Jerek, maari kayong magpadala ng larawan niyo sa aking email account- martin_claro31@yahoo.com
Heto ang mga qualifications:
TIM- 25 years old na pero mukhang college student pa din, moreno, makinis ang mukha, hindi kahabaan ang buhok na medyo dark brown, katamtaman lang ang katawan, mukhang matalino at mabango...hehe
WESLEY- 23 years old, tisoy, mapungay ang mata,mapula ang labi. makinis ang mukha at walang facial hair (baby face ba), katamtaman din ang katawan pero mas matangkad kay Tim.
JEREK- 27 years old, mukhang character sa mga Koreanovela, may kalakihan ang katawan (yung pangmodelo ba... hindi yung body builder type ha!)
Yun lang naman... Enjoy reading guys:)
=============================================================================
"Kung hindi ka handang mabaliw, wag
ka na lang sumugal sa pag-ibig"
MAY NAGTEXT!
Hala! Si Wesley…
“Boss, nandito ako sa labas ng bahay mo… kapag hindi ka
lumabas, kakatok ako para manligaw sa nanay mo!” sabi niya sa text.
Aba! Tignan mo tong lokong to… idadamay pa si Mommy. Baka
magka-world war 3!..
Sa takot ko na pati si Mommy eh madamay sa mga happenings ng
buhay ko ay agad kong nilabas si Wesley. Dalawang bagay kasi ang iniiwasan ko
dyan. Una, ang magiskandalo si Wesley at pangalawa ang mag-iskandalo ang nanay
ko.
You have no idea what my mom could do! Ewan ko ba kung
kalahi namin si Gabriela Silang o ano pero sobrang tapang ni Mommy. One time,
dumating ang panganay kong kuya na may dalang babae at ipinaalam sa kaniya na
buntis na ang hitad… aba si mudak eh nahabol yung dalawa ng itak! Ganun kalupit
si Mommy kaya iwas na iwas akong mag-akyat ng gulo sa bahay. Siguro naman gets
niyo na kung bakit hanggang ngayon eh single pa ko?
So ayun na nga, lumabas ako ng bahay at nagpaalam kay Mom na
may bibilhin lang. Sa tapat pa lang ng gate ay nandun na si mokong. Mukhang
lasing na ewan kaya naman parang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo. Hinila ko sya
papasok ng kotse niya at dun kami nag-usap.
“TIM, please naman!..” pagmamakaawa niya.
“Please sa ano? Boss, Mr. del Rosario, itulog mo na yan.
Lasing ka lang.” mabilis kong sagot.
“Hindi ako aalis dito hangga’t hindi mo ako napapatawad.
Hangga’t hindi tayo nagiging okay. Please naman.” Noong pagkakataong yun ay hinawakan
niya ang magkabila kong kamay at patuloy ang pangungulit.
“Boss, okay na… sige! Basta umuwi ka na at bukas na lang
tayo mag-usap.” Yun na lang ang nasabi ko para maiwasan ang gulo. Pero hindi ko
inaasahang bigla na lang niya ako hinila at pilit na namang hinalikan. Halatang
wala siya sa sarili dahil iba ang paghalik niya compared noong una. Para siyang
nababaliw na ewan. Sa pagkagulat ko ay bigla ko siyang nasampal.
“Mr. del Rosario, lasing ka lang! Umuwi ka na.” sabay labas
ko ng kaniyang kotse. In fairness, nakaka-artista yung eksena namin ha! Never
pa akong nakasampal ng kahit na sino kaya naman nabigla din ako. Parang eksena
sa teleserye… award winning! But kidding aside, hindi ko sinasadya ang
nangyari. May guilt din akong naramdaman at takot na baka kung anong gawin ni
Wesley. Lasing pa naman yung tao.
Paglabas ko ng pinto ng kaniyang kotse ay sumunod naman si
Wesley. Pero eto ang nakakaloka… Saktong palapit sa akin si mokong eh lumabas
naman ng gate si Mommy… Patay kang bata ka! Bisto! Tahimik lang ako at
nakiramdam sa kung anong magiging reaksyon ni Mom.
Noong una ay tahimik lang din si Mommy hanggang sa nilapitan
niya ako.
“May bisita ka pala?” pagbasag niya sa katahimikan.
“Ahh, Ma! Si Boss Wesley po, napadaan lang siya. Siya po
kine-kwento kong tine-train ko ngayon.” Sagot ko.
“Magandang gabi po Ma’am.” Magalang niyang pagbati pero
halatang wala siya sa katinuan dahil sa kalasingan.
“Good evening din Sir, bakit hindi muna kayo pumasok at
mukhang nakainom po yata kayo? Magkape muna tayo.” alok ni Mommy.
At that moment, I know Mom is up to something. Iba kasi mga
tingin niya sa akin. Alam na alam ko ang mga titig niyang yun at tono ng boses
niya na parang hindi naman sincere ang mga sinasabi. Haaaiist!
Ano kaya naman ang palabas nito?
Pagpasok naming tatlo ay agad pinaupo ni Mommy sa sala si
Wesley. Ako naman ay padiretso na sana sa kwarto ko ng pigilan ako ni Mom.
“Oh, Tim anak, may bisita ka… saan ka pupunta?” tanong nya
na tila nag-aasar.
“Ah… naiwan ko kasi yung laptop ko na bukas. I’ll just fix my
things.” Palusot ko.
“Mamaya na yan… nakakahiya naman kay Sir, ano nga ba ulit
pangalan mo iho?” tanong ng nag-uulyanin kong ina… LOL!
“Wesley po, Wesley del Rosario.” Sagot naman ni Boss.
At ayun, hindi ako nakalusot sa plano ni Mom na hindi ko
talaga ma-gets kung ano. Tahimik lang ako habang nagke-kwentuhan ang dalawa. Akala
mo close kahit nun lang sila nagkita. Lakas pa maka-bwiset ni Wesley dahil ang
tagal tagal ubusin ang kape niya. Ako naman ay pilit na ngumingiti sa kanilang
dalawa. Ewan ko ba, ready na sana akong patawarin si Wesley pero tuwing
nangungulit siya eh lalo lang akong naaasar sa kaniya.
Sa wakas ay naubos din naman ang kape at kwento nila. Tila
naman ako nabunutan ng tinik sa gums ng magpaalam na si Wesley. Hinatid naming siya
sa gate at pumasok na din kami ni Mommy sa bahay. Pagkasarang pagkasara ng
pinto ay tila naman may masamang hangin na nakiraan at bigla na lang nagsalita
si Mom.
“Nanliligaw siya sa’yo, alam ko… aminin mo na!” bigla niyang
sabi habang nakatalikod pa sa akin.
“Ah… eh… san naman nanggaling yan?” kunwari’y clueless ako
sa sinasabi niya.
“Wag ka nang magtago sa akin, alam mo naman na tanggap kita
kahit noon pa. Just be open with me and everything will be fine.” Kalmado naman
niyang sinabi at sabay na humarap sa akin at hinaplos ang aking pisngi.
“Basta Ma, ayoko… I’ll keep my promise! Di ba nagpromise ako
kay Dad na never akong magkakaroon ng boyfriend!” paglalambing ko naman sa
kaniya.
“ Alam mo bunso, hindi ako magagalit sa’yo . Kung may
nagkakagusto sa’yo eh anong magagawa ko? Lahi tayo ng magaganda…hehehe… Pero
joking aside, gusto ko na magpakatotoo ka lang sa nararamdaman mo.
Tungkol naman dyan kay Wesley, sa totoo lang ay ayaw ko sa
kaniya. Siya kasi yung tipong pinipilahan, anak. Ayokong masaktan ka. Kung ako
ang masusunod, ok lang na magpaligaw ka pero ayokong pumasok ka sa relasyon.” Paliwanag
niya.
“Bomalabs ka naman Mom eh! Magpapaligaw tapos wag papasok sa
relasyon. Hindi mo na lang pinasimple na wag na lang!” singhal ko.
“Eh kasi naman anak, hindi ko naman mapipigilan yang si
Wesley. Alangan naman ikulong kita dito?” sagot niya.
“Eh paano kung maging kami nga? Hypothetical lang naman…" tanong ko.
“Kung magkaganun, ihahanda ko na ang itak ko… hindi para sa’yo
kundi para sa taong makakapanakit sa bunso ko.”
Doon ko nalaman na talaga palang tanggap ako ni Mommy. Ganun
niya pala ako kamahal. Ginawa niya yun kanina para makilala si Wesley at
malaman ang katotohanan. Hindi ko inaasahan nag anon ang magiging reaksyon
niya. Buong akala ko eh magiging kontrabida siya sa love life ko… well she
prove me wrong!
Kinabukasan ay patuloy lang ang buhay. Papasok na ako ng
biglang may bumusina sa tapat ng gate.
“Hindi kaya si mokong yun? 5:30 palang ah? Early bird?”
tanong ko sa sarili.
Hindi nga ako nagkamali. Si Wesley nga! Pagsilip ko sa
bintana ay mukhang good vibes si loko. Baka naman sineryoso niya yung sinabi
kong okay na kami? Eh patola pala siya eh as in mapag-patol sa mga sinasabi ko.
Hindi naman ako sincere nung sinabi ko yun. Ikaw ba naman ang kulitin ng
lasing, hindi ba’t mapipilitan ka na lang din pagbigyan ang trip niya?
Ewan ko ba kung anong kamalasan ang dumating sa akin at
dinatnan pa doon ni Mommy si Wesley na na noon ay kakagaling lang mula sa pagbili sa
bakery. Ngiting ngiti si mokong habang binati
si Mom at sabay tanong kung hindi pa daw ba ako nakakaalis. Siyempre… no choice
na naman ako kundi lumabas ng bahay at magpakita. Hindi niyo natatanong eh may
kakaibang powers si Mom pagdating sa akin. Alam niyang kung nakaalis na ba ako,
kung anong nangyayari sa akin o kung nagsisinungaling ako sa kaniya… mother’s
instinct ba?
Paglabas ko ng bahay ay pinagpaalam ako ni Wesley kay Mommy
kung pwede ba niya akong isabay papasok. Sa isip isip ko naman, “nagkakaintindihan
na ba tong dalawang to? Binugaw na ba ako ng ina ko?” Haaay, mababaliw ako kung iintindihin ko pa
kung anong tumatakbo sa isip nila. Gustuhin ko man tumanggi eh um-oo na si
Mommy kay Boss. Basta sabi ko na lang sa sarili ko na magiging casual lang ang
pakitungo ko kay Wesley.
Gaya ng dati, may coffee at cinnamon bars pa rin siyang
nakahanda. Tahimik lang ako sa buong biyahe namin. In fairness eh behave naman
si mokong. Kahit dulo ng daliri ko eh hindi tinangkang hawakan. Nanibago nga
ako bigla. Ano to? Silent movie?
Pagdating sa opisina ay tuloy lang ang trabaho naming.
Purely professional at walang halong kahit anong palabok! Pati nga mga
kasamahan naming eh nanibago sa mga actions ni Wesley. Parang sweet pero hindi?
Get’s niyo ba? Basta, ang hirap ispelling-en! Hindi tuloy napigilan ni Odie na
lapitan ako…
“Hoy, Timmy anong nakain nun?”sabay nguso kay Boss na noon
ay malayo at nakatalikod sa amin.
“Aba ewan! Basta ako, okay na okay ako…as in! Sa wakas eh
makakahinga na ko ng maluwag dahil tinantanan na niya pangugulit niya sa akin!”
Bigla naman akong binatukan ni Odie.
“Eh gaga ka din naman… Wooden Heart ka talaga! Hindi ba
obvious? Nire-reverse psychology ka niyan! Oh di ba, nun kinukulit ka eh ayaw
mo siyang lapitan… baka naisipan niyang mag-iba ng diskarte?” pabulong na
kwento sa akin ni Odie.
“Ganun ba yun te? Ah basta, hindi ako kukuha ng batong
ipupukpok sa ulo ko. Manigas siya!” pagmamatigas ko.
“Pero yung totoo Tim, kinikilig ka… ayan oh kitang kita!
Blooming, rosy cheeks, hindi mapigilan ang ngiti… OA na OA… ano may nangyari na
noh?” pag-uusisa ng dambulang bading!
“Grabe naman yun… may nangyari agad? Hindi ba pwedeng napadami
lang make up ko?.. Tsaka ano ka ba! Amo pa din natin yan… baling araw, iba na
level niyan. Sino ba naman ako…heller?”
“Ah basta, wag kang magsalita ng tapos my dear! Tulak ng bibig…”
pabitin niyang sinabi.
“OO, tulak ng bibig… ingat ka kasi baka mabulunan! Ah
ewan!!!” sigaw ko habang papasok na siya sa loob ng studio.
Natapos ang buong araw ng hindi kami masyadong nagpapansinan
ni Wesley. Para kaming mag-jowa na may silent war. We talk about work but not
for personal stuffs. Magkasabay kaming naglunch at dinner pero hindi kami
nag-iimikan. Ewan ko kung anong palabas nito.
One, two, three days… ganon pa din siya. Hindi kaya totoo
ang sinasabi ni Odie? Waaah, bahala na basta kakausapin ko siya para
magkalinawan lang. Kapal naman ng face niya kung siya pa ang may tampo sa akin!
Siya nga tong bigla bigla na lang nanghahalik! Ok lang naman sana basta
magpaalam man lang siya, I’m not prepared that time… Charrr!
So ayun na nga! Pagpasok naming sa opisina ay hinarap ko na
si Wesley.
“Mr. del Rosario, may I speak with you?” mahinahon kong tanong.
“About what MR. CABRERA? with matching emphasis sa aking
pangalan.
“Aba! Sandali nga, bakit ganyan ang tono mo? OO, anak ka ng amo
ko pero ‘ANAK’ ka lang… you’re my OJT… I deserve some respect?” nagtaas na din
ako ng tono.
“I don’t mean anything Mr. Cabrera.” sagot naman niya habang
nakangiti pa.
Nilapitan ko sya that time… Ewan kung bakit. Siguro para
prepared kung saka-sakaling bet ko syang krompalen! Nakakapikon kasi!
“Hoy Mr. del Rosario. Magkalinawan nga tayo… ano bang gusto
mong palabasin? Bakit weird ka nitong mga nakaraan? Kung galit ka, sabihin mo
lang para naman may clue man lang ako kung anong nasa isip mo! Anong akala mo
sa akin, si Madam Auring na isang tingin lang alam ko na kung anong tumatakbo
sa utak mo… and besides, as far as I remember eh wala naman akong kasalanan sa’yo.
Ikaw nga itong may kasalanan sa akin!” walang tigil kong sinabi.
“Eh wala ka naman palang kasalanan… eh di okay!” tatalikod
na dapat siya nang hinila ko siya paharap sa akin at hindi ko na napigilan ay
nasampal ko siya. “O, para san naman yun? Bakit mo ko sinampal?” Tanong niya.
“Para yan sa hindi mo pagpansin sa akin nitong mga nakaraang
araw…” sabay sampal ko ulit.
“Bakit na naman?” habang hawak hawak niya ang pisnging
sinampal ko.
“Para naman yan sa panggugulo mo sa buhay ko!” dapat ay
sasampalin ko sya ulit nang hinawakan niya na ang magkabilang braso ko at
niyakap ako. Matapos nun ay bigla na lang niya akong hinalikan. Medyo matagal
din iyon. That time, tuluyan ko na kinalimutan ang sarili ko. Nagpaubaya ako
kung anong gusto niyang mangyari at marahil ay kung ano din ang sinisigaw ng
puso ko.“Para saan naman yun?” tanong ko sa kaniya ng niluwagan na
niya ang pagkakahawak sa akin.
“Para sa panggugulo mo din sa buhay ko… inagaw mo kasi,
ngayon ikaw na ang buhay ko!” diretso ang titig niya sa akin at seryosong
seryoso ang mukha.
Pakkk! Muli ko na naman siyang sinampal.
“Bakit na naman!?” tanong niya sa akin na parang natatawa
dahil nasira ang pagda-drama niya.
“Para sa paghalik mo nang bigla bigla! Next time, magpaalam
ka naman! Anong akala mo sa lips ko, bangketa na bigla bigla ka na lang
magpa-parking! Hooy Mr. del Rosario, NO ID NO ENTRY!” sumbat ko.
“Okay sige, ngayon pwede na ba kitang halikan?” tanong niya
habang nagpapa-cute pa.
“May magagawa pa ba ko? Attack!”
Muli kaming naghalikan at nagyakapan. Laking gulat ko na
lang na bukas pala ang pinto ng opisina at bongga… may live audiences kami!
Nakakaloka! Nakangiti naman sa amin ang lahat… ewan ko kung talaga bang masaya sila
para amin o pina-plastik lang nila kami dahil anak nga ng big boss si Wesley. Well,
dedmatology na lang ako… basta ang alam ko Masaya ako noong oras na yun! I
never felt that happy in my entire life.
Hindi naman maiwasan na marami pa ring bumabagabag sa akin.
Ano kayang sasabihin ni Mommy, ni Dad at ng mga Kuya kong barbaric! Kebs lang
naman siguro dahil ano pa nga bang magagawa nila eh nandyan na!
Para naman mabawasan ako ng alalahanin ay sinamahan ako ni
Wesley pauwi sa amin. Personal niyang hinarap si Mommy at pinaalam ang tungkol
sa amin. Super awkward nun dahil hindi naman kami showbiz na pamilya… we hate
drama! Kahit nga I love you eh hirap na hirap kaming magsabihan kaya natatawang
ewan ako ng hingin ni Wesley ang approval ni Mommy.
Blanko lang ang mukha ni Mom nang ipaalam naming sa kaniya
na kami na. Alam ko na may inaalala din siya kaya naintindihan ko yun. Ang
tangi lang niyang nasabi ay kung ano man daw ang desisyon naming ay siguraduhin
naming wala kaming pagsisisihan sa huli. Ganon naman si Mommy palagi. She give
us the right to decide for ourselves pero lagi siyang may mga payo.
Pagkaalis ni Wesley ay kinausap ako ni Mom.
“Anak, sure ka na ba dyan?” tanong niya!
“Ahhmmm… yung totoo? Hindi! Nabibilisan nga ako sa mga
nangyayari pero ito yung nararamdaman ko eh… kaya game na!” pabiro kong sagot.
“Eto lang advice ko bunso, hindi madali ang umibig. May mga pagkakataon
na masasaktan ka. Madaming pagsubok kaya naman dapat handa ka sa kung anuman
ang darating!” seryoso niyang sinabi.
“Naiintindihan ko Mom. Thank you
po ha! I thought you’ll get mad kasi I broke my promise. Si dad kaya at sina
Kuya?” biglang sumagi sa isip ko ang mga original na lalaki sa buhay ko.
“Ako na bahala dun sa mga yun.
Sasabihan ko na wag naman masyadong bugbugin si Wesley.” Sabay tawa.
“Eiiee… Mommy naman, baka ma-byuda
agad ako! Mamahalin ko pa yun eh!” Tumawa na lang din ako.
Matapos ang usapan namin ni Mom ay
pumasok na ako sa kwarto ko. Napansin kong bukas ang ilaw ng phone ko. 14
missed calls… sino kaya to? Hindi local number eh! Meron ding text…
“I’m finally here! I’m excited to
meet you. – JEREK”
(ITUTULOY)
# josh says :) ,
ReplyDeletedalawang punto:
1. i love the fact, na may halong comedy ang story muh... LOVE IT!!!
2. I LOVE THE FACT, na ang bilis mong mag UPDATE ng mga chapterssss... super LOVE IT :)
(KEEP U THE GOODWORK PO )
Me too!
DeleteSalamat naman dyan! I really never expected to have such positive feed backs. First time ko kasing gumawa ng fictional stories.
DeleteCheck niyo Youtube channel ko ha!
www.youtube.com/timclarify... subscribe kayo :)
I love you guys!
this time talagang grabe..cute ng story...
ReplyDeleteCute ba? Mana sa sumulat! LOL
Deletesalamat at nagustuhan niyo!
Ayan na si Jerek!
ReplyDeleteShet! Ganda mo ate! Saan nakakabili niyan pwede ba malaman ng makabili din? Hehehehe!
sapat na tulog lang at vitamins ang katapat niyan...hehehehe!
DeleteNext Next NeeeeeeeeeeeeeexT!!!
ReplyDeletenakakatuwang basahin!!
/no1
Meron na pong part 6! Gorabels!
Deletehehehe oh anu na gagawin mo jan na c jerek mo pede akin na lng wahahaha... lagot ka....
ReplyDelete"LHG"
Tame lang muna ngayon... abangan niyo pa po ang mga mangyayari!
Deletehaha supernice story!
ReplyDeletekakakilig at nakakatuwa (comedy/romance) :)
i love it!
<07>
Ingat ka sa pagkilig ha... nakakasanay yan!
DeleteBaka akalain nila, nababaliw ka na? Joke lang!
Love you too!
Nakakalibang, nakakatawa, I really love this! Congrats dear author!
DeleteBen
Aus