THE ROYAL SCANDAL 1.0 : Chapter 1 My Supermagnet

THE ROYAL SCANDAL 1.0 : THE PRINCE'S MAN © 2013

<<< THE MSOB VERSION >>>

by: Jayden Clark Reith Altamirano-Ibarra

Genre: bromance, yaoi, boyxboy

HUMANE comments, votes and commendations for this story are VERY MUCH APPRECIATED! Parefer po sa iba pang readers kung nagustuhan niyo po. Hehe. Salamat! :-)

PS. Hindi po ako Major in English so please with my English kung may mali man po ahh. Electronics Engineering po ang tinapos q eh. Hehe. Sana po ay magustuhan niyo ito.

-------------------

Chapter 1: My Supermagnet

*** Jayden ***

I've been admitted sa The Royal Academy as a full scholar pero hindi ko tinanggap yung offer nila na manirahan ako sa dormitory. Kahit mejo malayo sa bahay namen yung bago kong papasukan ay ayos lang kasi kaya naman ng budget. Inaalala ko kasi sila Mama at si baby Andrei. Kaya naman ng work salary ko bilang service crew sa isang fastfood chain ang pangangailangan naming pamilya at ako na mag-aaral sa kolehiyo.

"Jayd anak gising na! Baka malate ka. First day mo sa college diba?" Sigaw ni Mama sa labas ng kwarto ko.

Pupungay-pungay akong gumising at nag-unat ng kamay.

"Sige po Ma! Baba na po ako." Ako.

Nakababa na ko at agad kong nakita si baby Andrei. Dali-dali itong pumunta sakin dahil gustong magpabuhat.

"How's our baby Andrei? Have you eaten your breakfast na ba baby?" Ako sabay kiss sa pisngi niya.

"Uhmm uhmm!" Si baby Andrei umiiling. Walanjo! ANG KYUT TALAGA NG BABY NAMEN! Hahaha.

"Okay sabay na si Kuya kumain ng breakfast ahh. Mamaya papasok si Kuya sa school so keep an eye for Mama okay?"

Nag-nod na lang si baby Andrei bilang pagsangayon sa akin nang bigla namang sumingit si Mama.

"Oh anak kain na. Baka malate ka. Akin na si Andrei. Ako na magpapakain dyan."

After mag-almusal ay dumiretso na ako sa kwarto para maghanda na sa pagpasok. Lagpas isang oras ang byahe papunta sa TRA.  9am ang first class ko. Time check: PHILIPPINE STANDARD TIME 7AM. I still have almost 30 minutes para mag-ayos ng sarili. Sinuot ko yung pink v-neck shirt ko bilang pantaas, blue cargo pants pambaba at red na may touch ng black na casual shoes. Baston style ang pantalon. Time check: PHILIPPINE STANDARD TIME 7:30AM.

"Waah! Ayokong malate sa first day ko. Kelangan nang humayo at magpakarami. Late na ko! Late na ko!" Mahinang sigaw ko.

Bumaba naman ako kaagad para magpaalam kay Mama at kay baby Andrei. Nakita ko si Mama na nanunuod ng koreanovela sa desktop namen samantalang si baby Andrei naman ay nilalaro ang kanyang mga toys. Koreanovela addict din si Mama katulad ko. Hehe.

"Ma alis na po ako ahh. Baka malate ako. Baby Andrei kuya will attend to his classes na ahh. Be a good boy okay? Wag magkulit hmmmm?" Ako na humalik kay Mama pagkatapos ay kay baby Andrei.

"Sige anak. Ingat sa biyahe. Wag magpapagutom ahh! Mwaah mwaah tsup tsup" Si Mama.

Diretso naman ako sa sakayan ng trike malapit sa tinitirhan ko. Trike muna papunta sa bus station then bus tapos lakad hanggang school. Medyo malayo pero okay lang. KAKAYANIN SIR! Hehehe.

Malapit na ko sa gate ng TRA. Nakita kong maraming nag-aantay na mga babae. 'Yung iba'y naka-uniform pa tapos yung iba may mga hawak na placards at tarpaulins na nakalagay "WE LOVE YOU PRINCE ALEX", "ALEXANDER FOREVER", atbp.

Naalala ko. Dito nga pala nag-aaral sa The Royal Academy si Prince Alexander, ang susunod na hari ng Pilipinas. He is one of a kind. Poker face at minsanan lang kung ngumiti. But wait there's more! Kapag ngumiti na yang hayup na yan, AYY! Bato lang ang hindi kikiligin. Literal na gwapo talaga siya at aaminin ko attracted ako sa kanya. Matagal na. Physically, sa mapalad niyang balikat, sa malinis niyang batok na ang sarap-sarap kagatin at sa malalaki niyang binti. Malalaki din ang braso niya at may well-formed na mga abs pero I'm more attracted dun sa nauna ko nang nabanggit. Hehe. Grabe talaga siya. Ang lakas ng hatak niya sakin. MY SUPERMAGNET! Woohoo!

Well, tama po kayo ng pagkakabasa. Nagtatangi ako sa kapwa ko lalaki. Ewan ko ba sarili ko. Minsan nga tinatanung ko sarili ko na 'Of all guys bakit ako pa?'. Sa una hindi ko talaga matanggap na ganito ako pero sabi nga nila, "Embrace yourselves and you'll experience true happiness." Pinaalam ko na rin kay Mama ang totoo kong pagkatao at sa kabutihang-palad ay malugod naman niya akong tinanggap. Naalala ko nga yung sinabi niya na "Anak, matagal na naming alam ng Papa mo. Nung bata ka pa lang ay parang iba ka na sa ibang mga batang lalaki dyan na kalaro mo. Kumbaga ay may 'tendency'. Hehe. Hinihintay ko lang na ikaw ang magsabi samin niyan. Mas maganda kung bukal sa loob ang pagtatapat di ba anak?". Super saya ko nun. Tanggap ako ng magulang ko. I'M SUPER BLESSED! To God be the Glory!

"Excuse me! Excuse me!" Ako nang marating ko ang gate ng school.

"Tsk tsk tsk! Nakaharang 'tong mga babaitang toh!. Tsk...." Sa isip ko.

"Ano ba? Nang-aano ka eh. Umalis ka nga. Nakaharang ka. Layas! Shoo!" Sabi ng isang babae sabay tulak sakin. Napaupo naman ako sa kabiglaanan.

"Ano ba? Papasok ako. Tumabi nga kay........" Naputol ang sasabihin ko nang bigla-bigla silang magsigawan.

"WAAAH! ANDYAN NA SIYA! ANDYAN NA SIYA!" Sigaw ng isa.

"ANG GWAPO NIYA TALAGA! WAAAH! KINIKILIG AKO!" Sabi ng pangalawa.

"GIRLS HANDA NA KAYO! ITAAS ANG TARP BILIS!" Ang sigaw ng lider ata nila.

Lumingon naman ako kung sino yung pinatutungkulan nila at hindi nga ako nagkamal........

"P*TANG INA! ANG GARA NG KOTSE NYA. SSC TUATARA NA NAGKAKAHALAGA LANG NAMAN NA $970,000." Sa isip ko.

"Teka wait! Bakit hindi niya kasama iyong convoy niya. Hmmm" Sa isip ko ulit.

Literal na napanganga ako sa gara ng kotse niya. Tiningnan ko siya at BBOOOOOMMMMM! Napaupo ako. PUTAKTE! DEMIGOD NA BUMABA SA LUPA, UNA MUKHA! Wahahaha. Joke! Napaupo ako kasi naroyalstruck lang naman po ako.

"Aray! Ang sakeet!" Ako habang nakaupo hinihimas ang pwet ko.

"Bakit tumahimik? Hmmm." Sa isip ko.

May kamay na nakaabang para tulungan akong tumayo. Iniangat ko yung mukha ko para tingnan kung sino yung tumutulong sakin habang papalapit yung kamay ko sa kamay niya. Layo ng kamay ko sa kamay niya: 30cm...

25cm...

20cm...

15cm...

10cm...

5cm...

4cm...

3cm...

2cm...

1cm...

Medyo naaaninag ko na rin yung mukha niya pero hindi pa madetermine ng utak ko kasi nasisilaw ako sa araw.

0cm...

Nakadikit na yung kamay ko sa kamay niya ngunit.....

Bigla kong inilayo yung kamay ko sa kamay nung taong tumutulong sakin para makatayo. BIGLA! AS IN BIGLA TALAGA! Napansin kong ganun din yung tao sa harapan ko. Bigla niya rin inilayo yung kamay niya sa akin. BIGLA BIGLA RIN! PROMISE!

ARCING which is a luminous discharge of current that is formed when a strong current jumps a gap in a circuit or between two electrodes. In other words, SPARK! Yan ung naramdaman ko. Literal na naramdaman ko yung kuryenteng dumaloy at parang nakakita ako ng ilaw sa pagkakaalis ng kamay ko sa kamay niya. Nakita ko ahh ewan ko lang sa kanya? Hhmmm... Nag-accelerate ang speed ng heartbeat ko. DUG! DUG! DUG! DUG! DUG! DUG! DUG! DUG! DUG! DUG!

"Mahal na Prinsipe, ayos lang po ba kayo?" Tanung ng guard kay.....

"KANINO?" Nagulat ako sa isip ko.

"SA MAHAL NA PRINSIPE?" Ako ulit.

Iniangat ko ang mukha ko upang malaman kung tama ba ang narinig kong tinuran ng tagabantay. Mataman kong inimbak sa sulok ng aking balintataw, sa kaibuturan ng aking puso, gugunam-gunamin, aariing salik ng aba at payak kong kabatiran ang mga namutawi sa labi ng tagabantay bago ko nabatid na.....

"Patawarin niyo ako sa aking kapangahasan Mahal na Prinsipe. Hindi ko po sinasadya ang mga nangyari." Paumanhin ko sa kanya habang tumatayo ako. Nang makatayo'y nag-bow ako ng 90° ng ilang beses.

"Sige po. Mauna na po ako. Late na po ako sa klase ko. Ipagpaumanhin niyo po." Kumaripas ako ng takbo dahil sa kaba at hiya.

Narinig kong nagsalita siya ngunit hindi ko na narinig dahil sa bilis ng pagtakbo ko. Hindi ko alam kung anung meron sa kamay niya at nakuryente ako pero bahala na si Batman.

Question! Sasabihin natin na bahala na si Batman satin pero sino namang bahala kay Batman? Hmmmmm. Ay ewan! Bakit ko ba iniintindi si Batman?

"Ano kayang magiging takbo ng buhay ko dito sa The Royal Academy? Makakadaupang palad ko pa kaya siya?" Tanong ko sa sarili ko habang hingal na hingal sa pagtakbo papunta sa first class ko. Ang lalim ahh? Makadaupang palad talaga? Kanina pa ko. Hahaha.

Nakailang minuto din ako sa kakatakbo at kakahanap sa room ko. Room A404 College Algebra. Maraming building sa TRA kaya nahihirapan ako maghanap. Takbo dito. Takbo doon. Lingon dito. Lingon doon. Hingal na hingal na ako.

BLLAAAAGG!!!!!

May nakabanggaan akong lalaki dahil sa paglingon ko sa likod ko habang tumatakbo. Pangalawa! Pangalawang beses ko na 'to ngayong araw na matumba.

"Are you okay?" Tanung sakin ng lalaki.

"Oo. Ayos lang naman ako." Akmang tatayo pero natumba ulit ako.

"Ouch! Aray! Ang sakeeeet! Ang sakeeet ng paa ko." Napalakas ata yung pagkakabanggaan namen. Hindi ako makatayo. Aarrggh!

"Halika! Dalhin kita sa Clinic. Freshman ka ba? Para kasing naghahanap ka? Tama ba?"

" Ahh oo eh. Kanina pa ko naghahanap sa room ko. Oh bakit ka nakaganyan?" Nakatalikod kasi siya sakin na nakaupo tapos yung kamay niya na aalalayan ako sumampa sa likod niya.

"Hoy! Bakit ka nakaganyan? Wag mong sabihing magpipiggyback ride ako sa'yo?" Ako.

"Oo. Bakit? Dadalhin kita sa clinic. Tsaka hindi kasi ako kumportable kung aalalayan kita na nakasampa ung braso mo sa leeg ko. Awkward eh! Hehe." May kakulitang sagot ng lalaking nakabanggan ko.

"Awkward? Eh mas awkward pa nga na nakapiggyback-ride ako sayo diba? Mararamdaman mo yung ano ko. Hmpt..." Sa isip ko.

Naputol ang pag-iisip ko dahil hinawakan niya ang kamay hanggang sa inalalayan niya akong makasampa sa likod niya. Wala akong nagawa. Nabigla ako eh.

"Huy okay lang ako. Wag muna akong intindihin. Arraayyy!" Hinampas ko ang balikat niya kasi nasaktan ako sa pag-ayos niya sakin sa likod niya.

" Wui masakeeeet!"

"Ay sorry! Hehe." Si lalaki.

Infairview Quezon City, ang bagal ng lakad namen. Sinasadya niya ba? Hmpt..... Mga ilang minuto ang namayani habang naglalakad kami patungo sa kung saan.

"Ah eh nunga palang pangalan mo? Salamat sa tulong ahh." Ang medyo nahihiya kong tanong.

"Ryd... Ryder Eli Lorenzo. Call me Ryd. How 'bout you?" Confident niyang sagot sa tanong ko.

"Jayden Clark Reith Altamirano. Jayd for short. Hmmm parang alam na alam mo ang pasikot-sikot dito sa TRA. Dito kaba nag-aaral? Course? Year?"

"Actually, dapat 2nd year na ko kaso nagbulakbol kaya ayun balik 1st year. ECE. ECE course ko. Ikaw ba?"

"ECE din ako eh. Freshman. So bale magiging kaklase kita?"

"Haha. Parang ganun na nga. Galing noh!"

"Huh? What do you mean?"

"Wala wala. Dont mind it. Hihi."

"Kanina pa 'to tumatawa ahh Problema nito? Hmmmm..." Sa isip ko.

Marami-rami din kaming napag-usapan. Kung anu-ano lang. Parang antagal na namen magkaibigan. Pero ahh. Ang gwapo niya. Matangkad din siya. 6'1" nga daw height niya eh. Haha. At ang linis ng batok. Aarrggh! Inaatake na namen ako ng "Vampire Syndrome" ko. Gusto kagatin yung batok niya. Woohoo!

"Wui nasan na tayo? Dormitory niyo ata toh eh? Bakit tayo nandito? Diba sa clinic mo dadalhin?" Sunod-sunod kong tanong kay Ryd pero hindi siya sumagot. Dire-diretso lang ng lakad sabay pasok sa isang room.

"Since ako nakabangga mo eh di ako ang maggagamot sa'yo." Siya sabay baba sakin sa isang malambot sa sofa. Umalis sya saglit at pumasok sa kwarto niya ata. Naglibot ang mata ko sa dorm niya. Modern! Magara! In short, pang-mayaman. Nahagip ng mata ko ang kanyang wall clock.

"WWWWAAAAAAHHHHH!!!!" Sigaw ko.

Bigla namang lumabas si Ryd mula sa kwarto niya na may dalang first aid kit. Nataranta siya dahil sa pagsigaw ko.

"Anyare? Bakit ka sumigaw? May masakit ba sa'yo?" Si Ryd.

"Hindi na ko nakaattend sa first class ko. 9am pala klase ko pero alas diyes na eh."

"Yun lang naman pala eh. Tsk! Akong bahala sa'yo. Hindi mo kilala ang lalaking nasa harap mo. Wahahaha."

"Sigurado ka?" Pag-aalangan ko sa sinabi niya.

"100% sure. Akong bahala sa'yo. Tsaka wag ka nang pumasok ngayong araw. Ihahatid kita sa inyo." Paninigurado sakin ni Ryd sabay kindat.

"Wag na! Wag na! Nakakahiya. Kaya ko na umuwi mag-isa. Malaki na ko noh?"

-------------------

Nandito ako ngayon sa kwarto ko nakatingin sa kisame. Mapilit talaga si Ryd kaya wala akong nagawa. Hinatid niya talaga ako sa bahay namen. Pinainom niya rin ako ng gamot para mawala yung sakit sa paa ko. Niyaya ko siyang pumasok sa bahay namen pero ayaw niya. He has some appointments pa daw to attend.

Hindi ako nakaatend sa klase ko for this day dahil sa kalampahan ko. First pagkatumba with failed tulong from Prince Alex. Second pagkatumba dahil nagkabanggaan with Ryd. Hindi ko alam ahh pero ewan. Nabobother lang ako. Tsk! Nakatulog na lang ako dahil sa pagod at pag-iisip. zzZZZZzzzzZ.

Itutuloy.....