FINAL REQUIREMENT 28
Hi! Thank god natapos ka din si Chapter 28 :D Madami nangyari actually, simulant natin sa break up, yes!!! Walang Forever but yeah I move on and while I’m on the process someone came into my life :) and I can finally write again.
By Next week balik po ako Hospital, Opo hindi pa din tapos ang laban, kailangan ko ito malagpasan, salamat sa mga taong nakasama ko :) sa pamilya ko, sa kaibigan ko at sa taong tinanggap kung sino ako.
Sorry sa matagal na update guys dami work e, tapos nabura pa yung ilang Chapters ng FR ayan delay na delay. After my operation magsusulat ako kasi almost 2 weeks ako sa bahay that should be more than enough para tapusin.
Hi Regimar, Eros/Ken ,NaitsirhC, Llemit, Jomar, Dyan, Boy Cookies (Super Friend), Kuya Er win, Parekoy!, Brother :), Joey, Kuya Erickson Kuya Akihiko, Lester, Kuya Sai, Kuya Romeo, Kuya Prince, Jonathan , Angel Exo Tacos, Paul, Ethan, Keirlan, Ryan Hormel, John Renz, KUYA Jeys :P, Kris Deleon, Hole Shooter,Red Ian, Peter Tan, Kris J eto nap o - - - - > To Follow yung iba gusto mamention? Add me maybe XD
To My Co-RA :) Hi
- g!o Yu :-)7 #03
You can also give your comments/Suggestions/Reactions but please avoid using bad/harsh words.
Sa mga gustong mag-add sa akin type Geow Nilrac at kapag nakakita kayo ng gwapo ako yun :P kapal lang ng muka ko.
Ito po ang unang story na ginawa ko sana magustuhan nyo :)
Nakakatamad
na talaga pumasok sa eskwelahan kapag malapit ng matapos ang semester, puro
project, inaasikaso ang pagpapa-bookbind ng Thesis, at syempre ang madugong
final exam, ang ilang minor subjects na nahiya pa ang major sa dami ng reviewer
at mga dapat sauluhin, sabagay kaunting tiis na lang at graduation na.
Naniniwala kasi ako
na hindi grade sa card ang magdidigta ng kinabukasan, oo maganda ipagmayabang
yun sa resume pero kung may diskarte ka sa buhay, lakas ng loob makakamit natin
ang minimithing pangarap.
Panigurado hindi
papayag si Tatay na magtrabaho pa ako sa ibang kompanya, kasi may plano sila ni
Tito Sam na magtayo ng isang pang kompanya at gusto nila na kami ni Chard ang
magpatakbo. Napakalaking Challenge sa amin ni Chard ang magpatakbo ng isang
kompanya, hindi naman business course ang tinapos namin pareho.
Bago mangyari yun
kailangan muna namin makatapos sa kolehiyo at sana din matapos na ang
nakakatamad ng araw na to dahil wala naman talagang ginagawa kung hindi
magbigay ng napakadaming reviewer na halos 10% lang ang lumalabas sa exam
nasakit ang ulo ko.
Ang
nakakainis pa dito hindi ako masyado pinapayagan nila Nanay na gumala kasi sabi
daw ng matatanda ang isang estudyanteng malapit na magtapos ay lapitin ng
disgrasya.
Anong
konek?
"Alam ko
excited na kayong magtapos sa kolehiyo pero para magawa nyo yan kailangan nyo
ipasa ang Final exam kaya magsipag sipag kayo ok?" < --- Prof
"Nasa bakasyon
na utak ko, sana sipagin magreview mamaya" < --- Alexa
"Kailangan
bumawi, delikado sa dalawang subjects natin e" < --- Jet
"Aaah
tinatamad ako magreview stock knowledge na lang bukas"
"Hey Mr. as if
papayagan kitang hindi magreview, you’re coming with me tonight and we'll
review together" < --- Chard
"Ayaw Babe,
kaya ko naman yung exam bukas for sure yun"
"Ayokong
maging kampante ka sa isang bagay lalo na't alam mong kinabukasan mo ang
nakakasalalay" < --- Chard
"Tinatamad ako
Babe eh"
"Tss fine
bahala ka mahirap pilitin ang ayaw diba?" < --- Chard
"Babe naman eh
. . . Kaya ko yun promise"
"Sabi mo
eh" < --- Chard
Bakit naman kaya
ang sungit nito? Sa ayokong magreview nakakatamad kaya, sa kanya na din nagmula
na mahirap pilitin ang ayaw.
. . .
. . .
Nag-iba ang mood ni
Chard, tahimik, medyo nakabusangot ang pagmumuka, kapag kinakausap ko naman
sumasagot pero seryoso at tipid ang sagot. Hindi man lang ako magawang lingunin
tulad ng dati, halatang mainit ang ulo.
Mas mabuting
manahimik muna kaysa banggain ang ini ng ulo ni Chard, medyo rare kasi yung
ganitong pagkakataon na siya yung nagagalit.
"Ok God bless
sa examinations bukas, magreview ng maigi at baka sumabit pa kayo, sige uwi
na" < --- Prof
Mabilis naglakad
palabas ng room si Chard, nauna pa lumabas sa prof.
Ni hindi manlang
lumingon at magpaalam na mauuna siya.
"Hala ka Papa
Andrei" < --- Alexa
"Bakit ano
bang ginawa ko?"
"Concern lang
kasi si Papa Chard sayo, oo alam niyang kaya mo yun pero ayaw ka din niyang
maging kampante, siya nga candidate for suma mag-aaral e ikaw nasa deans lister
hindi?" < --- Alexa
"Tinatamad
kasi talaga ako"
"Naku Par ako
nga tamad na tamad mag-rereview pa din" < --- Jet
"Utak ko nga
nasa Retreat na eh pero pinabalik ko muna baka masayang yung binayad sa
toga" < --- Alexa
“Kapag talaga sa
ganyang bagay ang pinag-uusapan para kay Chard ay ayaw niyang nagpapabaya ang
mga taong mahalaga sa kanya lalo na ikaw na partner niya Andrei” < --- Jet
Lumabas kami ng
Campus, nakita namin ang kotse ni Chard palabas ng gate, hindi manlang ako
hinatid pauwi tulad ng lagi niyang ginagawa.
Dumaan nga sa harapan
namin parang walang nakita.
"Nako tampo
sayo yun Par" < --- Jet
"Samahan mo na
yun magreview" < --- Alexa
"Bahala siya,
uuwi na lang ako”
“Ano ba naman yung
hiling ng partner mo na samahan siyang magreview mamaya? Hindi lang naman siya
ang makikinabang doon maging ikaw Papa Andrei sana intindihin mo din naman yung
gusto mangyari ni Papa Chard” < --- Alexa
Sabay Walkout.
Natulala ako sa sinabi ni Alexa, para akong binuhusan
ng malamig na tubig, sinampal harap-harapan, tinamaan ng kidlat. Tama naman si
Alexa, ako ang mali bakit nga ba hindi ko na lang pagbigyan ang hiling sa akin ni
Chard na mag-aral kasama siya?
Dahil lang sa
katamaran.
Ako pa yung
matapang.
Minsan talaga sa
huli mo lang marerealize ang mga mali.
Umuwi ako mag-isa,
sumakay ng Jeep mukang tanga na nag-iintay ng text mula sa kanya.
Me: Sorry Babe :’(
Me: :( Sige alam ko
naman salit ka, pauwi na ako, ingat ka po sa pagmamaneho.
At nagmuka talaga
akong tanga kakaintay nakatitig sa Cellphone hanggang sa bumaba ng Jeep at
naglakad sa madilim na eskinita kung saan may umakbay na dalawang lalaki.
"Akin na yang
Cellphone mo"
"A-ayoko"
"Gusto mo pang
mabugbog?"
Tinulak ko yung isa
at sinuntok sa muka yung isa pa at nagtatakbo palayo, ngunit lingid sa aking
kaalaman na may pangatlo pa silang kasama na humarang sa akin.
Bubungguin ko sana
pero sa laki ng katawan nito ay mabilis lang niyang pinigilan at nilock ang
dalawa kong braso.
"Ang lalaki
nyong tao bakit hindi kayo maghanapbuhay, ng nakakatulong pa kayo sa
lipunan"
"daming dada,
akin na Cellphone kung ayaw mong masaktan" < --- K1
"Ayoko!"
Isang malakas na
suntok sa pisngi at tiyan ang binigay nila sa akin.
“Mga walang hiya
kayo”
“Ayaw na lang
ibigay ang cellphone ng matapos na at ng hindi ka na nasasaktan, sorry ka boy
kapos kami ngayon nagkataon na nakita ka namin kaya pasensiyahan na lang”
“Masaya ba kayo sa
ginagawa niyo? Na ang ipapakain niyo sa pamilya niyo ay nakaw?”
Lalong silang
nagalit.
“Gago ka pala eh,
hindi namin pinili tong kinalalagyan namin, mas mabuti nang mabusog ang aming
pamilya kaysa mamatay silang dilat sa gutom, wala kang alam kasi mayaman ka
kaya amin na yang cellphone mo!” < --- K3
Isang malakas na
suntok ulit sa tiyan ang pinakawalan.
Si Chard baka
magtext siya.
Napasuka ako ng dugo,
sa lakas ng mga suntok nila, dahil doon unti unti nawalan ako ng lakas at
nakuha nila ang cellphone.
“Kahit kailan huwag
mo kaming pangangaralan anong alam mo sa pinagdadaanan namin?” < --- K2
Pak!!
Isang suntok sa
pisngi, pagkatapos ay binitawan nila ako na parang isang basura, namimilipit sa
sakit habang nakahiga sa kalsada.
Mabilis silang
tumakbo papalayo
Pinagtitinginan ako
ng mga tao.
Umuwi akong may
bangas sa muka, masakit ang katawan. Pagkamalas malas naman ng araw na to,
nanakawan na, tampo pa sa akin si Chard, bangas pa muka at masakit ang katawan.
"Anong
nangyari sayo?" < --- Kuya Kian
"Nanakawan ng
phone, binugbog"
"Nakilala mo
ba? Ireport natin sa pulis walang pwedeng gumago sa kapatid ko, nasaan nanaman
ba yang boyfriend mo?" < --- Kuya Kian
"Wag na kuya
hindi ko namukaan eh, sorry ah ikaw pa naman nagbigay nun, nanlaban naman ako
eh kaya lang tatlo sila"
"Ok lang yun,
importante ay buhay ka bunso, yang mga gamit mapapalitan yan pero tandaan mo
ikaw hindi ka mapapalitan, kahit mag-anak pa sila mama at papa" < ---
Kuya Kian
"S-salamat
kuya hmmmm pwede humingi ng pabor?"
. . .
. . .
. . .
"Mag-ingat ka
ah, may bangas na at lahat pagala gala ka pa din" < --- Kuya Kian
"Pangalawang
bahay ko naman to eh"
"Sabi
nila?" < --- Kuya Kian
"Sabi ni
Chard"
Nagpahatid ako kay
Kuya dito kila Chard, pasalamat sa walang habas na bibig ni Alexa dahil kung
hindi sa kanya hindi ako magigising sa pagiging makasarili.
. . .
. . .
"Oh Andrei
napadalaw ka, t-teka bakit may bangas ka?" < --- Kuya Adam
"N-nadulas po
sa hagdan namin kanina kuya nagmamadali kasi ako paakyat e"
"Be careful
next time tingnan mo may bangas ka tuloy, and for sure may isa pang magagalit
sayo" < --- Kuya Adam
"Manang
pahinge naman po ako ng Cookies at Juice thank you" < --- Sigaw ni
Chard mula sa itaas
“Well there goes
you partner Andrei, ikaw na magdala sa kanya ng request niya I’m sure matutuwa
yun” < --- Kuya Adam
Sinabi ni Kuya Adam
na parang may topak daw si Chard, dahil nakasimangot ito pag-uwi kanina. Umamin
na ako, na ang dahilan ng pagkakaganyan ni Chard ay dahil sa akin, ikinuwento
ko na din ang buong pangyayari.
"Mahalaga ka
ay mali, napakahalaga mo sa buhay ni Chard Andrei, at least alam mo na mali ka
and you came here to correct that right? Minsan lang may talaga yang si Utol "
< --- Kuya Adam
"Ako na po ang
magdadala nan Manang"
"There you
have it may Props ka pa" < --- Kuya Adam
“Salamat Kuya Adam
aakyatin ko na si Chard”
Richard --- >>>
Damn I can't focus,
gusto ko malaman kung nag-aaral ba siya, kung nakauwi ba ng ayos, kung kumain
ba ng madami.
Nakailang text din
siya sa akin but I decided not to text him, I don’t know may I just want to
make him na mali ang ginawa niya kanina.
I just don't like
what he said earlier, masyado siyang kampante at hindi valid ang reason para
hindi mag-aral.
He even refuse to
study with me dahil lang sa tinatamad siya, kasama lang ng loob simple lang
naman request ko.
But here am I
worried bakit hindi niya sinasagot ang mga calls.
Bumukas ang pintuan
ayan na siguro ang Juice at cookies na request ko kay manang.
This should help me
focus.
This smell, hindi
ako pwede magkamali.
"Babe . .
."
"What are you
doing here?"
Been calling you
like hours, and now he’s here
"Sorry"
"Why aren’t
you taking my calls? Alam mo bang kanina pa ako nag-aalala?"
I refuse to look at
him kasi malalaman niyang hindi naman ako galit, it’s hard to get angry with
the person you love.
Sungitan ko muna.
"S-sorry naging
makasarili ako"
"And?"
"H-hindi ko
manlang inisip na para sa akin din naman ang iniisip mo"
"And?"
"Na dapat
hindi ako maging kampante dahil hindi ko alam ang pwedeng mangyari bukas"
"And?"
"The end na,
ganun ba kadami kasalanan ko sayo grabe ka naman sa akin Babe?" < ---
Andrei
"Bakit ka
nandito?"
"Magrereview
po kasama ang inspirasyon ko" < --- Andrei
"Akala ko ayaw
mong magreview kasi tinatamad ka"
“Katabi ko nga pala
yung inspirasyon ko magreview kaya hindi na ako tatamarin”
Kung ano man ang
dahilan ng pagbabago ng isip niya masaya ako finally he came up to his senses.
Dala rin niya yung
request ko kay manang.
“W-what happen to
your face?”
“N-nadapa sa hagdan
Babe” < --- Andrei
“You’re lying, alam
mong hindi eepekto sa akin yan”
“Babe kasi . . .”
< --- Andrei
“At bakit hindi
kita macontact?”
Ikinuwento niya sa
akin ang nangyari.
So that the reason
why he won’t answer my call. If I can just turn back time, kung hinatid ko siya
sa kanila, sana wala siyang iniindang sakit ngayon.
“Kaya ayoko sana
sabihin sayo dahil alam kong ganyan magiging reaction mo, wala kang kasalanan
doon Babe and besides baliwala sa akin to no malakas kaya ako” < --- Andrei
“Eh kasi if I just
. . . .”
Naglapat ang aming
mga labi, hindi na ako nakapagsalita pa.
“Okay na ah,
nagpunta ako dito para magreview kasama ka at hindi magdramahan ok? ” < ---
Andrei
“Kiss ko na lang
para mawala”
“Adik dumada moves
ka lang eh” < --- Andrei
"My kiss can
heal anything"
Nagpataas ako ng
yelo at pain reliever kay manang, I saw blood stains on his shirt and based on
his story earlier gawa to ng pagkakasuntok sa kanya sa stomach.
“I’m really sorry
Babe”
“Wala ka naman dapat
ihingi ng tawad, sabi ko nga nandito ako
para magreview kasama ka at hindi magdramahan” < --- Andrei
“Gago ka ba, sa
tingin mo makakapag-review ako sa
kalagayan mong yan? Please k-kahit lagyan ko lang ng first aid ang mga pasa mo
sa katawan will make me a feel better”
“W-wag ka nga
umiyak” < --- Andrei
“I-im not sipon yan
tumalsik paitaas”
“Gago kailan pa
nagkaroon ng properties ang uhog na magresist sa gravity?” < --- Andrei
Nagsimula na kami
magreview, ngayon mas magaan ang aking loob at mas makakapagfocus kumpara
kanina.
Nahuli kong
nakatingin sa akin si Andrei.
"Baka naman
bukas pangalan ko ang maisagot mo?"
"Napatingin
lang feeling to tss makikita mo mas mataas ang mga score ko sayo bukas"
< --- Andrei
"Yeah right,
mamaya pangalan ko ang mailagay mo sa test papers kakatitig sa akin"
“Ha ha ha yabang
mo”
Iba ang style ng
pagrereview ko ngayon, batuhan kami ng tanong ni Babe at kapag tama ang sagot
may kiss sa lips at kapag mali naman ay kiss sa nagtanong.
"Kung ikaw si
Batman sinong Bahala sayo?"
"Hindi naman
kasali yan sa exam eh" < --- Andrei
"Just answer
it"
"Si God?
Magulang ko?" < --- Andrei
"Wrong. . .
Dalawang kiss"
kiss
kiss
"Eh sino?
Superhero din ba?" < --- Andrei
“Wrong kiss me”
“Tssk abusado” <
-- Andrei
“Give up?"
“Oo na sino ba?”
< --- Andrei
“Ako Babe ever
since naging tayo naging duty ko na ang pasayahin at alagaan ka, I can give you
anything even if you didn’t ask for it”
"Yieee
nagtataasan balahibo ko sayo" < --- Andrei
"Iba tumataas
sa akin"
"Gagew ka
talaga. . . Magreview na nga tayo ulet kung saan pa mapunta to" < ---
Andrei
We continue to
share ideas, throw questions at each other, and I got 137 kiss from my Babe.
Then we get a little serious because it’s getting late, imagine all subjects
ang exam namin for tomorrow isang bagsakan.
. . .
. . .
. . .
Hindi ko namalayan ang
oras sa sobrang focus sa pagrereview,
kung hindi pa umilaw ang phone na nakalagay sa study table hindi ko
malalaman na 2:30 am na.
“Babe Tu . . .
tulog ka na pala”
Hindi ko din
namalayan himbing na natutulog si Andrei, tulo pa laway . . . para talagang
batang yagit matulog pero mahal ko yan.
Binuhat ko si
Andrei Papunta sa kama at iniwan doon, balak ko kasi muna magreview pa ng
kalahating oras bago matulog.
Nalingat si Babe,
may kinakapa sa kama.
Napangiti ako,
pinatay ang lamp at tumabi sa kama, hinahanap niya ang aking mga bisig upang
doon matulog.
“Love you Babe”
< --- Andrei
“Love you too Babe,
sleep ka na ulit”
Hindi natin alam
ang maaring mangyari sa hinaharap, kaya sulitin natin ang bawat oras na kasama
natin ang taong ating mahal, bigyan ng atensyon, mahalin ng lubusan.
May mga bagay
tayong nais mangyari sa hinaharap pero hindi natin alam kung ayon ang laan ng
tadhana sa atin.
Kinabukasan
>>>>>>>>>>>>>>>
Pareho kaming
inaantok, kung hindi pa ako pinagtiyagaang gisingin ni Andrei paniguradong hindi
ako makakakuha ng Exam ngayon.
And here we are at
the classroom both yawning and at the same time still reviewing for the exam. I
made a deal with Babe para pagbutihin niya ang exam ngayon.
Whoever has the
highest score overall will get a price.
"Pressured
Babe?" < --- Biro ko
"Ako? Asa ka.
Kahit candidate ka for Suma hindi kita uurungan" < --- Andrei
"Excited na
ako sa price"
"Yabang
yabang, mamaya abo ka sa akin Mr.Candidate for suma" < --- Andrei
"Pikon
hahaha"
"Tse! Mamaya
nasa akin ang huling halakhak" < --- Andrei
Alam ko na mas
matalino pa sa akin to si Babe, napakalaki ng posibilidad na matalo niya ko, he
just need a trigger point to unleash his wiser side.
Syempre hindi ako
basta basta magpapatalo, I’m going to give him the best fight.
Dumating si Alexa.
"Anong
nangyare sa muka nito? Hoy Richard Alvarez ikaw ba may kagagawan nito?! Kapag
kami nga magkasama nito ni Lamok hindi ko pinapalapit tapos ikaw bubugbugin mo
lang?! Kakasuhan kita ng Child abuse at sexual harassment!!!" < ---
Alexa
"Wala siyang
kasalanan may humarang sa akin kahapon ng pauwi ako sa bahay nakuha phone
ko" < --- Andrei
"Ayan kasi
arte arte pa kahapon, hindi naman virgin. At ikaw naman Richard Alvarez sana
manlang hinatid mo to kahapon no. . . . Alam mo namang malapit to kay kamatayan
at lagi na lang nadidisgrasya" < --- Alexa
"Wala naman
dapat sisihin" < --- Andrei
"Whatever"
< --- Alexa
But she was right,
kung hinatid ko si Andrei . . . Hindi ko tuloy maiwasang malungkot.
"Sige magdrama
ka pa, talagang matatalo na kita mamaya" < --- Andrei
His smile telling
me that it's okay there’s nothing to worry about.
"Dream
on Babe"
Dumating na ang
prof dala ang exam papers namin.
"1 hour to
answer, eyes on your paper, ballpen lang ang nasa arm chair and bags at the
front" < --- Prof
The exam for today
only contains 5 questions; score depends on how you answer it.
This not the type
of exam I am expecting, much better sana kung ibang type. Si Andrei nag-start
na magsagot, that’s good seryoso siya sa pagtalo sa akin.
"Mr. Alvarez
eyes on your paper"
"Ay sorry po I’m
just looking at my inspiration"
"Yieeee!"
"Paandar mo
nangongopya ka lang" < --- Andrei
“Quiet and start
answering”
Tahimik sa loob ng
classroom, lahat focus sa pagsasagot, sabagay this is the last exam, kaya
kailangan pagbutihin.
Wala pang sampung
minuto ang nakakalipas ay nagpasa na agad si Andrei ng Papel.
Tumingin siya sa
akin at dinilaan. Siya din ang pinakaunang nagpasa ng papel na maging ako ay
napanganga sa bilis niya magsagot.
. . .
. . .
. . .
"Tagal mo
mag-exam Babe" < --- Andrei
"Sinigurado ko
mga sagot ko Babe base kasi sa sagot ang magiging points"
“Alam ko, kaya nga
mabilis ako natapos e”
He seems confident
sa mga sagot niya, I can't see any doubts in his eyes.
As part of the tradition
pagkatapos ng exam ay malalaman na agad ang score bago magpatuloy sa iba pang
exam, of course hindi mawawala ang top 10 na inaabangan namin ni Andrei.
Top 2 na ang
binanggit wala pa pareho ang pangalan namin.
"Ok the Top 1
is no other than Mr. Richard Alvarez congratulations" < --- Prof
Sweet victory.
"Ah sir may I
know my score" < --- Andrei
"Oh I forgot
to check your Paper, nauna ka kasi nagpasa ok give me a minute to check"
< --- Prof
Magugulo pa ang Top
10 dahil sa exam ni Andrei panigurado kasi na mataas ang makukuhang marka nito.
I look at Andrei, mukang excited talaga sa score niya, sabagay kahit even me is
excited.
"Ok, Hindi
magugulo ang Top 10" < --- Prof
"So I win
Babe"
“Tss sinuwerte ka
lang no” < --- Andrei
"Because Mr.
De Dios will be joining Mr. Alvarez on the no. 1 spot" < --- Prof
What?
"Kitams?"
< --- Andrei
"4 to go Babe
wag pakakasigurado"
“Kinakabahan na ba
ang candidate for Suma?” < --- Andrei
"In your
dreams"
“Hahaha bakit ka
pinagpawisan?” < --- Andrei
“Summer, we live in
a tropical country so it’s normal to perspire”
“Daming alam, basta
alam ko nagsimula tumulo yang pawis mo ng iannounce na dalawa tayo sa Top 1"
Andrei --- >>>
Buong hapon sumakit
ang ulo ko dahil sa mga exams, gusto ko malaman kung kaya ko talunin si Chard
kahit sa huling pagkakataon.
Tambak na computation,
enumeration, multiple choice, identification at create a program ang laman ng
exam, tuyo ang utak, madalas dalawin ng antok dahil sa puyat kagabi, pero hindi
yun hadlang.
Papunta kami sa KFC
ni Chard, tinawanan ang mga pangyayari kanina parang mga baliw na nagpapataasan
ng score.
"Gusto ko ng
Gangnam chicken, at lahat ng variant ng fries nila pakisamahan na ng isang bowl
ng gravy salamat"
"Alam mo
kakaiba ka talaga, ang simple ng reward na hiniling mo" < --- Chard
"Babe, wala
namang nagbago sa akin, ako pa din yung Andrei na minahal mo dati, minamahal mo
ngayon at mamahalin mo pa bukas"
"I know, kaya
if God give us a chance to be together, I'll grab that and spend a lifetime
with you" < --- Chard
"Gutom ka lang
Babe"
“Ang galing mo
talagang mangbasag, sige humanap ka na ng upuan geez.”
Syempre pinili ko
ang upuan na malapit sa may bintana. Sa labas makikita ang mga kotseng
nakaparada, at sa hindi malaman na dahilan napadako ang aking paningin sa isang
kotseng itim. Hindi ko alam kung bakit sobrang pamilyar niya, para bang kpaag
may lakad kami ni Chard ay hindi pwedeng hindi ko siya makikita.
Nakaramdam ako ng
takot.
Kahawig pala ito ng
kotseng nagtangkang bumaril sa amin ni Chard ng papunta kami sa Tagaytay.
"Babe?"
< --- Chard
"B-babe why
are you shaking?" < --- Chard
"T-tingnan mo
yung kotse sa labas, ganyang ganyan yung kotseng b-bumaril sa atin"
"Babe madami
ang may ganyang model ng kotse, don't stress yourself ok. I'll investigate kung
talagang nasunod yan sa atin" < --- Chard
"Ayoko lang na
may masamang mangyari"
"Trust
me" < --- Chard
Walang mangyayaring
masama, magiging ayos ang lahat at wala ni sino man ang makakapaghiwalay sa
atin, ang nais iparating ng mga mata ni Chard sa kanyang mga tingin.
Siguro nga tama
siya, ayoko namang sirain ang gabing ito kaya naman . . .
"Bakit ang
gwapo mo?"
"Tagal na
Babe" < --- Chard
"Edi wow Babe
ikaw na gwapo"
"haha Adik,
kain na, lumalamig ang pagkain ooops! Kakain muna ng rice bago fries" <
--- Chard
"Bakit ikaw
ang magdedecide ha? Ako ang nakatalo sayo diba?"
"Kahit na,
rice muna bago fries ok kasi panigurado kapag nabusog ka sa fries sa akin mo
ipapakain ang kanin?" < --- Chard
"Oo na"
Ako yung nanalo eh,
bakit ganun?
“But wait there’s
more” < --- Chard
Nilabas ni Chard
ang isang box sa kanyang bag.
“Ano yan?”
“Open it” < ---
Chard
“Bomba?”
“Hahaha alam mo
naman kung anong bomba ang lagi ko pinapasabog kaya imposible yang sinasabi mo”
< --- Chard
“Hmmmm sabagay ang
hilig mo umutot”
“No aside from that
may lumalabas nga na puti kapag sumabog” < --- Chard
“Ah uhog”
“Ah nevermind
buksan mo na yan Babe alam ko magugusthan mo yan” < --- Chard
(O__O)
“Oooops bago ko
magreact, first of all wala ka nang magagawa kasi ayan na yan, pangalawa para
naman mabawasan yung “Guilt” na nararamdaman ko kasi none of that would happen
if I took you home that day ang lasltly pareho tayo oh so it’s our couple
phone” < --- Chard
“Thank you Babe
makakapag-COC na ulit ako”
“Nakow yan tayo eh . . . “ < --- Chard
Hindi naman ako
makapag-focus sa pagkain dahil sa kakakalikot ng bago kong phone, napakamot na
lang sa ulo si Chard at napapatawa, dapat pala pagkatapos na lang daw namin
kumain binigay yung regalo niya.
. . .
. . .
"Babe yung
itim na kotse"
Akala ko tapos na
ang kalbaryo. Binilisan ni Chard ang pagmamaneho, nag-overtake sa mga sasakyan,
lumiko ng lumiko sa bawat kanto.
"Damn it ayaw
tayo lubayan I think tayo talaga ang target nila" < --- Chard
"Babe . .
."
Isang matamis na
ngiti ang tinugon niya sa akin.
"I told you
walang mangyayaring masama diba? Trust me" < --- Chard
Nagpatuloy lang
kami sa pagbaybay sa madilim na kalye, naniniwala ako kay Chard na walang
mangyayari sa aming dalawa.
Kung pag-aaralan
ang mga pangyayari isang tao lang talaga ang maaring gumawa nito sa amin, isang
taong ayaw kaming makitang masaya, isang taong ayaw kami ang magsama.
Isang proweba lang
ang kailangan madali kong malalaman kung sino ang nasa likod ng lahat ng ito.
Sa hindi
kalayuan . . .
"Babe may
tollgate!"
“Told you, walang
masamang mangyayari sa atin, not that I can help it”
Tama ang ginawa ni
Chard, may mga pulis sa Tollgate na maari namin mapagsumbungan. Lumihis naman
ng daan ang itim na kotse marahil natakot ang mga nakasakay na malantad kung
sino sila.
“Babe wala na sila”
Nireport ni Chard
ang kotse sumusunod sa amin.
Pero ayaw maniwala
ng mga pulis dahil kailangan daw ng ebidensya.
“Ah may CCTV naman
po kayo diba manong pulis icheck niyo baka naman nahagip yun ng camera”
Nirewind nila ang
record ng CCTV.
“Sir, hindi po sila
nagsisinungaling hinahabol po talaga sila pero ang problema ay tinakpan nila
ang number ng plaka, mahihirapan tayong i-locate yan” < --- Head Police.
“Sige Sir mukang
malabo naman malocate yang humabol sa amin, pwede po ba kami magrequest ng
isang police mobile na i-escort kami pauwi sa bahay, mahirap na baka ho balikan
kami ng mga yon” < --- Chard
Pumayag naman ang
mga pulis, dalawang police mobile ang nag-escort sa amin habang pauwi, tawa
naman ng tawa si Chard mukha daw kaming artista o Pulitiko dahil sa mga
escort.
Nagulantang naman
ang aming mga kapitbahay dahil sa escorts, maging sila nanay at tatay ay
napalabas ng bahay.
Bilang pasasalamat
binigyan ni Chard ng Tip ang mga pulis, sa una'y ayaw pa tanggapin dahil sa
responsibilidad nila ito, pero dahil sa pagpupumilit ni Chard tinanggap nila
ito at nagpasalamat.
“I know that’s your
duty as a police but you guys protected us, life is far more important than
money, so please accept this” < --- Chard
“Thank you po Sir
malaking tulong din po ito sa pamilya namin” < --- Police
. . .
. . .
"May have a
words for you Richard" < --- Tatay
"Ah eh sige
po" < --- Kabadong sagot ni Chard
Maging ako ay
walang alam kung bakit kakausapin ni tatay si Chard.
Nandoon din si
nanay at kuya Kian.
“Anong nangyari
anak” < --- Nanay
"Ikaw akyat sa
taas" < --- Tatay
"P-pero . . .
B-bakit hindi ako kasama? "
"Kakausapin ko
lang to anak kalma ok?" < --- Tatay
Wala naman ako
nagawa, para akong batang hindi kasali sa pag-uusapan nila, ang daya.
Umakyat as kwarto humiga sa kama.
Naglaro na lang ng clash of Clans pampalipas oras.
Next
Next
NEXT!
Kakainis walang matinong maatake puro walang Gold at Elixir tsssk.
Bakit kaya ang tagal ng usapan nila?
Dahil sa labis na pagod ay nakatulugan ko ang paglalaro, hindi nakapagpalit ng damit ni magsipilyo ng ngipin ay hindi na nagawa.
Nalingat ako ng madaling araw, nakahiga na ako sa bisig ni Chard, tulad ko hindi na din ito nakapagpalit ng damit.
Gusto kong malaman ang pinagusapan nila, bakit hindi ako kasama? May kinalaman ba ito dun sa pag-uwi namin kanina, marahil itatanong ni tatay kung bakit may pulis na nakaescort.
Ang daming tanong sa aking utak na kailangan ng kasagutan.
Pero kita ko ang pagod sa muka ni Chard kaya naman ipagpapanukas na lang ang aking mga katanungan sa aking utak.
Makatulog na lang
ulit.
. . .
. . .
Kinabukasan papunta
kami ng mall ni Chard, kailangan bumili ng gagamitin para sa retreat bukas.
Gusto ko malaman ang pinag-usapan nila kagabi ngunit walang balak si Chard ikuwento ang pangyayari, at hindi ko din alam kung papaano sisimulan ang pagtatanong.
“Babe?” < --- Chard
“Bakit Babe?”
“I love you, kahit tinulugan mo ako kagabi” < --- Chard
“Ang tagal niyo kaya nag-usap ni tatay”
“Saglit lang yun Babe, wala pang isang oras pagkaakyat ko sa kwarto mo tulog ka na” < --- Chard
“Ok ano naman pinag-usapan niyo?”
“Secret, it’s just between me and your father, man to man” < --- Chard
Pakadaya ng
dalawang yun hindi ko naman maiwasang isipin kung anuman ang pinag-usapan nila.
Nanahimik na lang ako habang nasa biyahe, wala din naman akong mapapala kung
kukulitin ko pa si Chard tungkol doon.
Napansin ni Chard
na medyo nawala ako sa mood, kaya itinigil niya ang sasakyan.
Niyakap.
“Babe naman eh alam
mo naman na ayoko ng nagkakaganyan ka, kung ano man ang pinag-usapan namin,
para sa atin naman yun, sa ikakabuti natin”
Okay, wala talaga
akong magagawa. Wala naman pala dapat akong ikabahala dahil hindi naman gagawa
bagay si Tatay ng bagay na hindi ko magugustuhan, at hindi din naman papayag si
Chard na magkahiwalay kami.
Tahimik naming
binaybay ang daan, nawalan ako ng gana makipagusap nakatingin na lang ako sa
labas binibilang ang madadaanang poste at pinapanood ang patak ng ulan na
tumatama sa bintana ng sasakyan.
Itinigil ni ulit Chard ang pagmamaneho.
Hinahawakan niya ang aking kamay.
Tinitigan ng seryoso.
“B-bakit?”
“Halika nga dito” < --- Hinila ako ni Chard papunta sa kanya at yinakap ng mahigpit.
“Wag na magtampo ok? Kasi wala ka naman dapat ikatampo infact dapat maging masaya ka dahil super supportive si Tito sa atin"
Muling nagtagpo ang aming mga labi, siguro nga hindi ko na kailangan pang malaman ang pinag-usapan nila, may assurance naman si Chard na ayos ang lahat, kailangan kong panghawakan ang kanyang sinabi.
Nagulat ako dahil may batang nakatingin sa amin.
"Babe may bata"
Gulat na gulat at hindi makapaniwala ang bata sa kanyang nakita, dalawang lalaki naghahalikan.
"He seems VERY disturbed sa nakita niya, hindi kasi ako nakapagpigil, miss ko na gumawa ng Baby" < --- Chard
"gusto mo naman kasi araw araw gumagawa ng Baby, alis na tayo baka naghihintay na sila"
Pinatigil ko ang kotse sa harap ng bata, binili ko ang Sampaguita na kanyang tinda, binigyan ko siya ng 500 at pinauwi na sa kanila. Mabuti pa yung bata nagbabanat ng buto para lang may makain, samantalang yung tatlong magnanakaw, kailangan pa gumawa ng masama.
. . .
. . .
. . .
Inabutan namin si Alvin at Nik sa food court, pero nasa magkabilang lamesa sila nakapwesto at parehong nakasimangot. Nagkaroon kaagad kami ni Chard ng ideya kung ano ang problema ng dalawang ito, nahiya pa ang mag partners kung mag-away.
“Hi Gays e este Guys!” < --- Alexa
Kahit kailan panusot talaga tong babaeng to.
“Ah sige kami na lang ni Alexa ang mamimili ng gamit, aah Babe ihanap mo naman ako ng case ng bago phone ko”
“Ah sige Babe, bali text me kung madami kayo nabili ah para matulungan kita” < --- Chard
“Tse! Si Andrei lang talaga tulungan? Ako pababayaan ganon? Kakaloka makapaghanap na nga ng jowa” < --- Alexa
“Ikaw talaga syempre kasama ka na doon”
“Oh anong drama ng dalawang frog?” < --- Alexa
“Halika na wag mo na alamin madami ka kasi laging side comment baka masuntok ka pa ng dalawang yan”
“Violence reaction kakaloka” < --- Alexa
“Violent po”
“Anong pinagkaiba? Masyadong paperfect anak ng diyos” < --- Alexa
Wala na talaga ako paglagyan sa babaeng to. Namili kami ng mga bagay nakakailanganin para bukas sa retreat tulad ng pagkain, tent, flash light, power bank at iba pa. Excited na kami ni Alexa para bukas kahit wala kami ideya kung ano ang mga gagawin na activities pero sa tingin ko ay yun ang magpapaganda ng retreat gagawin ang mga bagay na hindi mo aakalain na ikaw mismo ay gagawin mo. Sabi nila sa retreat ay kailangan mo mapagisa para maramdaman mo talaga ang essence ng activity dahil sa bawat activity ay magkakaroon ka ng realization. Sa paanan pala ng bundok ang location ng retreat house ng pag-gaganapan ng mga activities bukas at kasama doon ang pag-akyat sa bundok at doon matulog.
Mas excited ako sa part na aakyat ng bundok.
“Tulala ka nanaman! Mabigat po pakitulungan ako” < --- Alexa
“Tootoooot” (Calling unknown number)
Sino naman kaya to?
“Hello?”
Unknown number: Andrei, it's Jake.
“Sir Jake?”
Jake: Yes ako nga, tumawag ako kasi kailangan nyo mag-ingat, remember your video with Chard? Kinuha nila yung sira laptop kung saan nakasave.
"Sinong kumuha at sira na yun diba?"
Jake:yes pero kahit sira pa yun madaling mairerestore ang data nun. H-hindi ko alam kung paano nila nalaman pero one things for sure, may masama silang balak sa inyo. Nanlaban ako pero dinamay nila ang mga taong mahalaga sa akin Andrei, sorry kung hanggang ngayon nakakagulo pa din ako sa inyo ngayon.
"W-wala kang kasalanan Sir Jake, matatagalan silang iretrieve yun at kung makuha nila ang video gagana ang virus"
Jake: Andrei napakadaling alisin ng virus. Bantayan nyo ang isa't isa tawagan mo lang ako kung may kailangan ka.
Call ended.
"Tara Alexa"
Kailangan kumalma,
wala pa namang mangyayari sa mga oras na to, paniguradong nasa proseso pa lang
sila ng pagreretrieve ng video. Bumabalik nanaman yung takot na baka kumalat
siya online at pagpiyestahan ng mga tao.
Pangalan namin ni
Chard at maging ang aming pamilya maaring madamay.
Bumalik muna kami
sa foodcourt nagbabaka sakaling bumalik na si Chard.
"Hindi pa din nabalik simula kanina Pards" < --- Nik
"Ang akala ko nga siya ang magbubuhat ng pinamili natin kanina kasi nawala ka at may kinausap, hindi ba siya ang kausap mo?" < --- Alexa
Calling Chard . . .
"Hindi niya sinasagot"
"Naku nandiyan lang yun baka nahirapan humanap ng case ng phone mo" < --- Alvin
Calling Chard . . .
"Naghahanap na yun ng iba wag mo na hintayin" < --- Alexa
Pasalamat to si
Alexa at kaibigan ko siya kung hindi ipapabunggo ko talaga sa MRT yan.
. . .
Walang Chard na nagpakita dalawang oras ang nakalipas. Unti unting namayani ang kaba sa aking dibdib at kasabay nito ang hirap sa paghinga.
Sa kagustuhang
makita si Chard inikot ko mag-isa ang mall, nagbabaka sakaling makita siya,
mula 2nd floor hanggang 4th floor, bawat sulok, mga stall na lagi namin
pinupuntahan, maging sa mga restrooms.
Wala.
Ang dami pa naming dapat problemahin, hindi ko kakayanin harapin to ng mag-isa kailangan ko si Chard.
Bigo akong bumalik sa foodcourt.
"Nasubukan mo na sa First floor pards?" < --- Nik
"Nag-aalala na ako"
"At bakit ka naman nag-aalala?"
O___O
"B-babe, saan ka ba nanggaling ah? Hindi ka manlang nagtext? Tumatawag din ako sayo ah saan ka ba umabot kakahanap ng case"
"Hey hey chill, nandito na ako babe, and I'm sorry for making you worry again but hey I got your case look ang cute" < --- Chard
"Bwisit ka sumagot ka kapag tinatawagan ka ah!" < --- Angil ko kay Chard
"Uuuui nag-alala . . ." < --- Chard
"E gago ka pala eh, alam mong mahal kita kaya natural na mag-alala ako, tapos tuwang tuwa ka pa"
"S-sorry Babe I just want to surprise you" < --- Chard
. . .
. . .
Umuwi kami pagkatapos mamili, inaasemble namin ang tent para makita kung gaano siya kalaki at kung madali lang ito buuin.
"Babe tumawag nga pala si Sir Jake"
"Ano nanaman kailangan niya sayo Babe?" < --- Chard
"May nagbanta sa buhay niya at sa pamilya nya, hinahanap ang video natin, kinuha yung laptop na nilagyan natin ng virus at pakiramdam ko sa mga oras na to ay gumagawa na sila ng paraan upang makuha yun"
"But the virus . . .” < --- Chard
"The fact na nalaman niya ang tungkol sa video, panigurado alam niya ang tungkol sa virus at napakabilis alisin ng virus"
"Babe always think positive, oo mahirap yung sitwasyon pero hanggat hindi pa nangyayari ang isang bagay may magagawa pa tayo para pigilan ang bagay na mangyayari sa hinaharap" < --- Chard
"Sorry ayoko lang naman kasi . . . ."
“Oh ayan ka nanaman, may magagawa pa tayo Babe tayo pa ba?” < --- Chard
Sana nga walang
masamang mangyari, sana hindi kumalat sa internet ang video, ang video na hindi
namin inakalang magiging problema na kahaharapin namin sa panagalawang
pagkakataon.
Pero tama naman si Chard, may magagawa pa kami.
Matapos ayusin ang
mga gamit na dadalhin para bukas at kumain ng pananghalian, umakyat kami sa
kwarto, nagbukas ng internet at pumunta sa mga sikat na pornsite upang tingnan
kung may balak silang iupload ang video.
Nakapwesto ako sa
study table samantalang nakahilata si Chard ay nakahilata sa kama.
“aaah” < --- Chard
“B-bakit Babe?”
“Tingnan mo Babe” < --- Si Chard na hindi maalis ang tingin sa monitor ng laptop niya.
“Inupload nila?”
Hindi na siya sumagot.
Lumapit ako sa kinalalagyan niya.
"Babe tingnan mo ang galing nila oh gawin din natin to" < --- Chard
(-___-)
"Ikaw talaga naku naku iba naman hinahanap mo eh nanood ka lang siguro tss"
"Mukang sa ibang paraan nila gagamitin ang video babe" < --- Chard
"Pero saan naman kaya?"
"Hindi ko pa din alam but for now look at this ang galing nila oh wanna try?" < --- Chard
"Kaya nga naisip kong masamang ideya na paghanapin ka ng video sa pornsite e"
"Pleeeeaaaaase?" < --- Chard
"Maaga pa tayo bukas"
"eh quickie lang naman dali naaaaaaaa" < --- Chard
"Bangon at may gagawin pa tayo sa baba, tayo ang magluluto remember?"
"Fine . . . ."
Akala mo uubra yang pagpapacute mo? No no no . .
. . . .
. . . .
“So what are we cooking?” < --- Chard
“Prito mo yung Liempo nasa freezer tapos gawa ako ng soup”
“That’s it?”
“Madali lang naman diba?”
“Oo naman it’s the same like cooking hotdogs anyway”
Hindi ko na pinansin si Chard kailangan ko magconcentrate sa paghihiwa ng gulay na ilalagay sa soup.
PAK PAK PAK PAK!!!
“Ouch!!! Shhit! Aray!!! Fu… Awww!” < --- Chard
“Ay gagi bakit mo niluto agad frozen pa ah, puputok talaga yan”
“Bakit hindi mo sinabi agad?’ < --- Chard
“Aba malay ko kung paano ka magluto ng hodog”
Gusto ko maawa kay Chard pero kasalanan naman niya ang na nangyari sa kanya, nagkaroon ng mga butlig dahil sa mainit na mantika na tumalsik.
“Babe 5 more madami tayong kakain”
“Noo way! Manang pakiluto naman to” < --- Chard
Hahaha sinukuan ni
Mr. Suma ang pagluluto, napaisip tuloy ao kung magiging suma din siya kapag
culinary arts ang kinuha niya.
Dumating na ang
magulang ni Chard at sabay sabay kaming naghapunan, at syempre bida ang
mamuntikan na masunog na Liempo na niluto ni Chard at syempre ang soup na
ginawa ko, nakataba ng puso ang mga komento nila pagkatapos nilang tikman ang
aking luto.
. . . .
. . . .
. . . .
Richard ---- >>>>
Here I am in my bed waiting for Babe na matapos sa paliligo, it’s kinda weird dahil hindi naman yan naliligo ng gabi, or well maybe its because maaga bukas dahil sa service ng school going to the retreat house.
I need to be strong for us, darn that video till know its giving us a headache well its too late for regrets, we need to face this.
(Bumukas ang pinto)
“Babe” < --- Andrei
“Babe?”
Nagtanggal ng tapis si Andrei at hubo’t hubad na lumapit sa akin.
He's up to something. . .
“Hey . . . put your clothes on malamig at baka magkasakit ka”
“Edi painitin natin” < --- Andrei
“I love the sound of that”
*KISS
Hinawakan ni Andrei ang magkabila kong kamay at kasabay nito ang mapusok niyang paghalik.
“W-wait Babe, kanina ayaw mo diba? Why a sudden change of mind?”
“Wala lang Babe, gusto ko lang mapasaya ka ngayon kasi diba stress tayo sa exams masyado kang napressure dahil sa akin, tapos yung tungkol sa video pa, ayoko muna mag-isip ng problema, pakiramdam ko napapabayaan ko na ang relationship natin” < --- Andrei
“No, wag mong isipin yan, masaya ako Babe, yung mga challenges na nararanasan natin ngayon ay part yan ng buhay, hindi tayo magiging matibay without it, and kahit hindi tayo madalas gumawa ng Baby okay lang sa akin, masaya ako dahil sayo, at hindi sa sex”
“So ititigil na natin to?” < --- Andrei
“No Babe nandito na e, tigas na o and I like your approach tonight medyo harsh”
"Yan tayo e" < --- Andrei
To make it short yeah may nangyari sa amin, pinatagal namin ng halos isang oras ang paggawa ng Baby, halos mabaliw naman ako sa sarap sa mga ginawa ni Andrei, words are not enough to explain what I’m feeling.
After our love making moment naligo kami ulit sa banyo,
Pero bago ang lahat may ipagtatapat muna ako kay
Andrei.
"Babe may sasabihin ako"
"Ano yun?" < --- Andrei
"Promise not to get angry?"
"Aba mahirap yan mamaya may iba ka na tapos hindi ako magagalit" < --- Andrei
"It's not about that but I think this is the perfect time to know"
"Ano ba kasi yan? Masyado kang seryoso kinakabahan na kaya ako" < --- Andrei
"Promise not to tell anyone?"
"Oo na ano ba kasi yun?" < --- Andrei
"Babe finally 7.50 na lang ang Ariel"
"Gagew! Akala ko naman kung ano buuuset!!!" < --- Andrei
"Kung makikita mo lang reaction mo kanina priceless"
"Baliw" < --- Andrei
"Alam mo ba kung bakit nagagawa ko pang tumawa despite all our problem?"
"Alam mo Babe yan ang hinahangaan ko sayo, yun bang ang dali lang sayo ng lahat ng bagay, nakakangiti ka pa din kahit ang hirap na para sa akin" < --- Andrei
"Kasi nandiyan ka Babe, you're the reason bakit kaya ko ang lahat, nakakangiti dahil alam kong nandiyan ka para umalalay sa mga pagsubok na hinaharap at haharapin natin in the future, I'm not afraid because when you're beside me I can do the impossible"
"...." < --- Andrei
"H-hey why are you crying?"
"W-wala hindi ko alam na ganyan katindi ang worth ko sayo bilang partner, ang saya lang" < --- Andrei
"You're such a cry baby Babe"
"Tulog na nga tayo napagod ako sa ginawa kanina" < --- Andrei
"Yeah ang galing mo kanina Babe basta wala aking kasalanan kung may masakit sayo bukas alright?"
...
...
...
Nauna ako magising kay Babe I’m cooking hotdogs
for breakfast, and I'll never fry Liempo ever again. Add up some fried rice,
eggs, and milk.
"Morning Babe gising na po baka malate sa service"
"5 minutes"
"No, get up yang 5 Minutes mo ay 5 hours"
"Eee antok pa pleeeaaaase?" < --- Andrei
Inalis ko yung kumot at kiniliti ko siha ng buong lakas, at hindi naman ako nabigo dahil napabangon ko agad agad si Babe.
Matapos kumain ay naligo kami ng sabay, pansin ko na medyo iiika-ika siya magkakad pero sinusubukan niyang idderecho para hindi mahalata.
Pagkadating namin sa Skul gamuntik pa kami maiwan ng service, but thankfully nakahabol pa. Pagsakay sa bus muli kaming natulog ni Babe, we're too tired last night si Babe kasi.
"Aba pagod ang love birds may sabong kagabi? " < --- Alexa
Thank god tulog si Babe kung hindi nako
magbabalitaktakan nanaman itong dalawa.
It took almost 4 hours before we reach our
destination, bumaba kami ng buss pero I don't
see anything but trees.
We have to do some mountain climbing before we reach our destination.
...
...
...
"May gad! Akala ko ba retreat ang pupuntahan natin bakit hiking ang nafefeel ko nagkamali yata tayo ng pinuntahan" < --- Alexa
"Malamang nasa bundok yung retreat house, so expected mo na dapat na may hiking na gagawin" < --- Jet
"Wala bang cable car service kawawa naman ang high heels ko, bago pa naman to pagbaba natin flat na to" < --- Alexa
Wala na kaming narinig sa umagang ito kung hindi ang boses ni Alexa na puro reklamo yung tipong ang mga ibon na nakadapo sa sanga nga mga puno ay sabay sabay umaalis kapag naririnig ang boses nito. Matatawa ka naman sa bag nitong de-gulong na mukang mangingibang bansa sabayan pa ng todo outfit at high heels pa.
Tulong naman kami ni Babe sa bag na laman ang gamit naming dalawa. Si Alvin at Nik hindi pa din nagpapansinan mukang malalim ang tampuhan sa isa't isa.
And theres Shane,
seems so happy right at this very moment. Mas kinakabahan ako kapag ganyan si
Shane, I don't know why but I think she's up to something kung ano man yun,
it's not good.
I have to keep an eye on her.
"Halika na Babe I know may masakit sayo you can't hide it from me"
"Ikaw kasi" < --- Andrei
"I told you not to blame me for that, your in control last night and its not my fault na I a big . . . ."
"Anong malaki sayo Papa Chard" < --- Alexa
"H-heart, I have a big heart"
Nakakagulat naman to si Alexa bigla na lang susulpot.
Ayoko muna isipin
ang mga problema kaya ieenjoy ko muna ang 3 araw na kapayapaan dito sa Bundok,
but I won't let my guard down.
As we go further may napansin na kaming infrastructure pero napakalayo pa nito.
Im concern about
Babe, masakit sa kanya ang maglakad right at this moment.
. . .
. . .
. . .
And at last we reach "mountain side retreat house"
I find it very cool because it looks like a giant haunted house, medyo retro yung overall design ng infrastructure which really add up that "horror" feel. Sorrounded by a giant spooky looking trees na parang may tikbalang na nakatira then I can hear a water flowing nearby so maybe theres a river or waterfall.
So cool
"Babe?"
Nasaan naman kaya yun?
"Babe halika dito!"
While everyone was facinated looking at the house, Andrei on the other hand was looking from below.
Wooow.
From up here we can see the whole area, the scenery is very breath taking.
"Nakakawala ng pagod Babe, worth it ang pag-akyat natin tingnan mo ang liliit ng building sa baba" < --- Andrei
"Yeah... ang ganda kaya gusto ko ituloy ang rest house natin sa bundok"
"Ang yaman mo"
"Hahaha, syempre magsisikap ako para sa Babe ko, kasi gusto ko maibigay ang gusto mo" < --- Chard
"Dapat na ba ako kiligin?"
"Aysus lagi ka naman kinikilig kapag kausap mo ako eh" < --- Chard
"Gusto mo ihulog kita dito?"
"Ginagawa yan" < --- Chard
He rush towards me na para bang itutulak talaga ako.
"Ayoko nga parang pinatay ko na din ang sarili ko kapag ginawa ko yun"
"Banatero ka na ngayon ah, Love you Babe" < --- Chard
Napakatahimik sa
lugar na to, napapalibutan ng puno't halaman, malayong malayo sa maingay at
mausok na siyudad na na nakasanayan naming lahat. Pagkapasok namin sa loob ng
retreat house sinalubong kami ng mga madre na nagfafacilitate ng lugar na ito.
Naglabas ng isang Balde.
"Ok rule 1 no gadgets, pakilagay ang lahat ng Cellphone, Tablet, Camera, Laptop dito sa balde"
Well I'm not surprise at all. Sa mga ganitong event kailangan muna magdisconnect sa virtual world at kumonek sa real world.
And someone is not happy.
"That means no COC" < --- Chard
"Sige ipagduldulan mo pa tsk, 3 days kawawa naman base ko"
"What?! Ayaw hindi ako makakapagselfie" < --- Alexa
"Sorry iha nandito tayo para magretreat at hindi magselfie, bibigyan namin kayo ng oras para kumuha ng litrato"
"May gad, Oh ayan na nga hindi tuloy makakarami ng selfie" < --- Alexa
"Adik ka talaga Alexa pati mga madre inaaway" < --- Jet
"No COC"
"Ulet pa talaga Babe? Sige manusot ka pa" < --- Andrei
"Rule number. 2 Bawal magdala ng pagkain sa dormitory, lahat ng pagkain ay ilalagay sa canteen area"
Ang strict naman, sayang yung mga binili ko for midnight snack. Kulang na lang sabihin nila na back to basic, like kandila ang ilaw, mag-iigib ng tubig from the well, magluluto gamit ang uleng.
"Rule number 3 Kapag lights off bawal na lumabas ng dormitory na iaasign sa inyo, hindi naman lingid sa inyo na may kalumaan na ang gusaling ito may mga espiritu na nagala sa loob nito ng alas dose ng madaling araw" < --- Madre
Ghost? Yeah right
tinatakot nyo lang kami para hindi lumabas ng ganoong oras.
"Last rule please observe silence, yun lang I hope susunod kayo sa rules ok?" < --- madre
Hinatid na kami ng isang madre sa dormitory ng aming tutuluyan, akala ko sa taas ang location ng dormitory namin pero sa basement kami nilagay, sama sama lahat ng lalaki sa isang dorm samantalang ang mga babae ay 4 sa isang room. Sa gilid kami nakapwesto ni Babe, idinikit ko yung kama ko sa kama niya. Katabi naman namin si Jet at kahanay si Alvin at Nik and till know hindi pa din nagpapansinan.
"Tara Babe ligo tayo bago umakyat sa taas"
Naligo kami ni Babe
sa dormitory style creepy bathroom, I don't why I like creepy places, I can
feel excitement for some reason.
. . .
. . .
. . .
The first activity na ipinagawa sa amin a iguhit ang itong pangarap sa isang papel, bakit yan ang pangarap mo at sino ang taong dahilan ng iyong pangarap. Ngunit bago ang lahat hinati kami sa tatlong grupo and sadly hindi kami magkagroup ni Andrei.
After 30 minutes isa-isang nagpresent ang batch namin, madaming umiiyak habang ikinukuwento ang kanilang buhay, I can say that we are fortunate dahil hindi ko kinailangan maglakad ng ilang kilometro para lang makaratingnsa school, manghingi ng baon sa kaklase during breaktime, working student kapag walang pasok, at magbenta ng katawan para makatapos.
Too bad hindi kaming lahat ang makakapagrecite sa harap, kukulangin kasibsa oras, hindi namin magagawa ang ibang activity.
"Mr.Richard Alvarez? Please tell us your though"
Natawag pa din ako kahit selected kang tsssk.
"Good day fellow students, um well this is my dream"
Confidently, pinakita ko ang drawing ko sa lahat.
"Si Andrei ba yun?"
"Si Andrei nga, diba magbf yang dalawa?"
"Opo my dream already came true, he's Andrei my partner. Hindi madali magtapat ng feelings sa kapwa lalaki, I took chances na baka tulad ko ay Bi din si Andrei. I know madaming humusga sa amin, mali sa mata ng madami, but I'll give you one question, may tao ba kaming tinapakan? May nasaktan ba kami? Wala. I don't know kung kami talaga until the end but I'm willing to risk everything to make it real, because when I'm with him I can do anything, I can face all the challenge life has given me because of him, the person I like to spend my life with"
As expected mixed reactions ang nakuha ko sa kanila, may mga taong hindi talaga open-minded.
I saw Babe secretly wipe his tears, hehe iyakin talaga ang mahal ko. Hinanap ko si Shane, and I was right, nakasimangot siya at may sinesenyas sa may harapan, hindi ko kilala kung sino yung taong sinesenyasan niya, there up to something.
"May clip kaming ipapanoood sa inyo, tungkol ito sa batang pulube, na nangarap, nagsikap at ngayon ay isa sa successful businessman ng panahon natin" < --- Madre
Pinatay ang ilaw at binuksan ang wireless projector.
Me and Alexa were in the same group by the way, well it’s an advantage for us to have her because she can speak very loud without a hitch, kami ang magkatabi ngayon sa upuan, medyo maingay talaga siya but in a good way, medyo informative naman yung mga sinasabi niya.
So the movie started, lahat kami nakuha ang attention, very pinoy ang approach yun bang lahat makakarelate from the set-up ng movie isang mahirap na pamilya na isang kain isang tuka, living in a squatters area, whose father is always drunk while the mother is a casino queen.
Nakakaiyak, maging mga classmates namin na mga lalaki ay nangingilid ang mga luha, si Alexa na katabi ko ay sobra na ang paghikbi at si Babe naman ay ...
Natutulog.
Ibang iba talaga to, kung saan dalawin ng antok doon matutulog.
But something
happened, biglang nagfluctuate yung video for some reason may nag-iinterfere sa
transmission nito from the computer at gumawa nto ng malakas na screech sound.
Lahat dismayado kasi ang ganda nung movie tapos biglang magkakaganun. Bago
naman ang equiptments nila bakit kaya nagkakaganito?
Nakigulo na ako sa
likod kung nasaan ang control center, ayos naman ang lahat ng connection,
nagpplay naman ang clip at ang problema lang talaga ay ang transmission nito sa
wireless projector.
"Ah kuya i-check ko lang ok kung bakit nagkakaganyan pwede po?"
Tinandaan ko ang
dalawang MAC Address na nakakonek sa projector, isa dito ang sumisira sa
connection.
Ayusin ko na sana ang problema pero....
“Ayun!!!” < --- silang lahat
Thank god bumalik na yung broadcast ng video, I'm looking forward sa ending.
"Shiiiiit Patayin mo!!!!" < --- Jet
But It's too late.
Tumakbo na ako palabas.
Lahat sila nakatutok sa wide screen.
Wag naman sana.
Itututloy >>>
Buhay p pla to! D ko n alam story nito haha.. Aftr 24 years uli next update?
ReplyDeleteSo rang tagal ng update Pedro sang Uganda ng update so rang suspend Pedo until now my sumisira sea love team kaasar naman....
ReplyDeleteAuthor any skit no bkit kaylngan ka operahan?parang dam I no problems name pinagdaan ah kya no Ryan
Jharz
Yehey na update na salamt mr author,, bwesit ang nag restore nang video nayun panira
ReplyDeleteAuthor bkit ndi kita madd at makita ungaccount mo geow nilrac?anu po b fb account mo
ReplyDeleteJharz
Oooops Geow Niralc pala :-)
Delete- Gio
yas naka update din sa wakas , sana mo mag tuloy tuloy na , and thanks din sa update ang ganda tlga nito sobra , inaabangan ko tlga to buti merun na ulet , thanks author
ReplyDelete- Clint