Uncosciously Inlove - Ending

Author's Note

SORRY MEDYO BORING HAHAHA. LAST NA TO PROMISE LOL.

Xander’s POV

Sa buhay hindi natin maiiwasang alipustahin ka ng isang tao ng dahil lang sa estado mo sa buhay, sae dad mo at lalong lalo na sa estado ng pamumuhay mayroon ka. May mga taong sagana sa yaman, ngunit salat sa karangalan, may mga taong salat man sa buhay pero mayaman sa pangangaral ng magulang.

Hindi nasusukat at kailan man hindi batayan ang estado mo sa buhay para ipakita mo at gawin kung ano ang gusto mo, maaaring ayawan ka ng ibang tao ng walang dahilan, at maaaring gustuhin ka rin nila ng biglaan. Sabi nga nila, you were born to be true not to be perfect, we cannot please everybody so why should you explain yourself to them? Kung ayaw nila sa iyo, let them be, lagi mo na lang tandaan, na hindi ikaw ang nawalan. Kung hindi sila.

Matapos nya akong itaboy at mapahiya sa mga kaibigan nya, nandito kami ngayon sa canteen ng school kasama si jiji

“ friend anyare? Bat ganyan mukha mo? Diba dapat masaya ka kasi exempted kana sa exam?” ang pambungad ni jiji.

“ ah eh ano, wala to hehe” ang palusot ko

“ sus, sakin ka pa nagkaila no??”

Hanggang sa napaamin na nga ako sa kanila, hindi naman masamang magsabi diba? Laong lalo na at mahirap itago ang isang problema ng para sa sarili mo lamang. Hindi lagi sa buhay na tutulungan ka ng sarili mo, kakailanganin mo pa rin ng tulong at payo ng iba.

“ jusme! The nerves! Ang yabang ha?! Sinasabi ko na nga ba eh, kung sino pa ang tahimik sya pa ang mala demonyo ang ugali ang yabang!” ang nang gagalaiting sabi ni jiji

“ alam mo xander, sa totoo lang ha? Wag mo sana tong masamain, kasi yung style mo, medyo luma na, why don’t you try to be in sa mga trends ngayon? Like wearing clothes, makihalubilo sa iba bukod samin? You know? Mingle with other companions?” ang pag singit ni jay

“ uhuh, may point sya friend” ang sabi naman ni jiji

“ eh pano ko naman gagawin yun, kung pang load nga lang par maitext ko mga magulang ko wala ako eh, pambili pa kaya ng mararangyang damit?” ang pa gamin ko naman

“ yun ba? Sus, kami na ang bahala” ang sabay sabay nilang sabi

Wala man akong kaide ideya sa mga sinasabi nila ay di na lang ako umimik.

Ng makarating kami sa room ay kakaunti pa lang ang tao marahil yung iba ay nasa baba pa dahil anong oras pa lang naman, kaninang umaga ay late si Nil, so wala akong pakialam don! Mayabang.

Habang nag mumuni muni, bigla akong tinawag ng kalikasan at mukhang bubuhos na ang water falls sa aking katawan kaya dali dali akong pumunta ng C.R para magpalabas haha!

Wooo! Success! Habang naghuhugas ako ng kamay, nagulat na lang ako ng biglang may tumabi sa akin, pero since wala naman akong pakialam dun, ay hindi ko na lang pinansin. Pero nagulat ako ng biglang

“ xander, ahhmmm, ano kasi…” shit! Boses niya yun at hindi ako pwedeng magkamali.

Since tapos na akong maghugas ng kamay ay agad na lang rin akong lumabas ng C.R at dumiretso ng classroom.

(fastforward LOL)

It’s been 4 days magmula ng pang iisnob k okay Nil, may times na binabanggit nya ang pangalan ko pero hindi ko na lang pinapansin, para saan pa? para ipamukha nyang hindi kami pwedeng magkaibigan dahil mahirap lang ako at saksakan sya ng yaman? Ganoon ba yon?

Matapos ang klase ay nagtaka ako dahil hila hila ako ng mga kaibigan ko dahil may pupuntahan daw kami. Maaaring eto yung sinasabi nilang sila na ang bahala pero may kung ano sa akin ang kinakabahan na medyo naiilang. Pero gayunpaman ay sumunod na lang ako

Nil’s POV

Shit! Bakit ko ba kasi ginawa yun eh! Wala naming ginawa yung tao ng masama sa akin pero pinahiya at niyurakan ko pa ang pagkatao! Napaka bobo mo talaga nil kahit kailan!

4 na araw. APAT NA ARAW NA AKONG HINDI PINAPANSIN NI XANDER!

(flashback)

Simula kahapon hanggang ngayon ay wala kaming maayos na tulog ni xander dahil gusto ko talagang maganda ang gawa at ma exempt sa final examination. Almost 1 am na rin siguro pero ‘tong si xander eh parang ang laks lakas pa samantalang ako eh onting pikit na lang ata ng mata ko eh makakatulog na ako, habang nagpipinta sya ay hindi ko maiwasang tignan ang maaliwalas nyang mukha, mukhang napakasimple at walang karate arte, mukhang makikita mo ang bakas ng pagkamasayahin at pagiging kuntento sa buhay. Hindi ko namamalayan na nakatitig na lang pala ako sa kanya ng buong gabi hanggang sa

“ uy, okay ka lang?”

Tae! Nahuli nya akong nakatingin sa kanya arrgghh!!!

“ ah eh ano,kasi a-ano eh inaantok na a-ako, oo tama, inaantok na ako, bukas na lang natin tapusin” ang pagpapalusot ko. Shit! Gumana ka please!

“ ah ganun ba, sige. Pagod na rin ako e” haaaayyysss! Buti kinagat nya

Pinipilit nyang sa lapag na lang sya matutulog pero I insist, doon na lang sya sa kama at ako na lang sa lapag, hanggang sa nagtalo kami at ang resulta? Ayun. Tabi kami sa kama.

Ilang minute pa ang nakalipas ng tignan ko sya na mukhang mahimbing na ang tulog. Pero ako? Gising na gising ang diwa, ultimo sa utak ko nag aappear ang mukha nya. Pero shit! Bakit ganito? Parang may mali. Yung labi nyang maninipis, yung pisngi nyang kay kinis kinis at higit sa lath,, ang mata nyang mapang akit.

Wtf nil! What are you thinking?!

Is this?

Is this love?

Naahhh. Ang bilis naman?!

Pero paano kung love nga?!

Love sa kapwa ko lalaki?! WHAT THE EF!

Buong gabi ako hindi mapakali and it turns out na halos mag uumaga na ako nakatulog.

Habang mahimbing na mahimbing ang pagtulog ko, nakaramdam ako ng bigat sa may bandang dibdib ko pero parang, parang ang sarap sa feeling?

Am I dreaming or what?

Hanggang sa lalong humigpit ang pagyakap ng kung sino man, ng imulat ko ang mata ko.

O.O

Si Xander nakahiga sa braso ko at yakap yakap ako!!!!!

Shit! Bat ganito tibok ng puso ko? Parang hindi normal! Potek. Nahawaan na ata ako ni Stephan haha.

Pero kasi, ang sarap sa pakiramdam eh, tinignan ko lang ang orasan sa tabi ko at 6:38 pa lang, kaya,

Kaya ninamnam ko ang sandaling ito ang niyakap din sya pabalik. Pero kapg dumating ang 7 am ay tinatanggal ko na rin para hindi sya makahalata. Ang sarap lang talagang pagmasdan ng mukha nya habang natutulog. Hanggang sa nagging daily routine ko yun ng one week at nung last day nya sa pag stay nya dito?

Hindi na ako nakapagtimpi pa at hinalikan ko na sya sa labi. Doon ko natagmpuan ang sagot na hinahanap ko. Walang duda, mahal ko na ata tong bulinggit na’to

( end of flashback)

OO, MUKHANG MAHAL KO NA SYA! At ang tanga tanga ko par gawin sa kanya yun. Natakot lang naman ako nab aka hindi matanggap ng “ itinuring” kong mga kaibigan kung sino ako at kung sino ang mahal ko. Natatakot akong layuan nila ako, sila lang naman ang mga kaibigan ko eh. Pero hindi ko naman kayang ipagpalit ang taong nagbigay kulay sa boring na buhay ko. Kaso wala eh, naunahan ang ng peer pressure. Naunahan ako ng takot at pangamba. At ngayon? Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Matapos ang klase ay lagi kong binabalak na kausapin sya pero lagi syang umiiwas. Aminin ko man o hindi ay nakaramdam ako ng takot at pangamba, takot nab aka hindi na nya muli akong kausapin at pangamba na maaaring iyon na ang huli naming pag uusap. Masakit man pero kailangan kong tiisin ang pag iwas nya. Kasalanan ko naman eh. Kakausapin ko sana sya ngayon pero nagtaka lang ako ng hila hila sya ni jiji papalabas at isinakay sa kotse kasama pa ang iba nilang mga kaibigan.

Susundan ko sana sya ng harangin ako ng mga kaibigan ko

“ ey, san ka pupunta?” ang pambungad ni cristy

“ susundan ko lang si xander” ang malumanay kong sagot

“ are you crazy nil? That jologs and cool wanna be? Hahabulin mo yun? Don’t tell me, gusto mo syang kaibiganin? Duh? Anong tapat nyan samin no?” ang ingratang sagot ng isa ko pang kaibiganin

“ hindi ko lang sya gusting kaibiganin, mahal ko na sya kaya kung pwede ba tigil tigilan nyo ang panglalait sa kanya?!! Isa pang lait, baka kalimutan kong kaibigan ko kayo” ang nanggigigil kong sabi sabay walk out pauwi.

This week breaks my heart little by little. Gusto kong mabuo sya sa susunod na araw at umaasang si xander ang bubuo nito. Mabilis man sa nyong paningin, kaso wala eh. Pag inatake ka talaga ni kupido wala ka ng magagawa.

Xander’s POV

It’s been 2 days, 2 days na akong pinag eeksperementuhan ng mga ‘to. Ano na bang nangyayari, sa tuwing may gagawin sila sa akin ay lagi akong nakablind fold. Para silang mga timang na ewan. Haynako bahal na sila. At ngayon naka blind fold nanaman ako. Potek na buhay to.

“ finally! Ariel happened to you” ang bulalas ni jiji

“ ready ka na?” ang sabi ni bev

Napa tango na lang ako ng walang dahilan hanggang sa tanggalin nila ang blind fod ko pero medyo matagal bago ako makarecover sa sobrang dilim na dulot ng blind fold. Hanggang sa unti unti kong nakita ang itsura ko sa salamin.

Sobrang gulat ko ng makitang ibang iba na ang itsura ko kumpara noon. Mula buhok, mga binigay nilang damit at mga creams na iaapply sa mukha

“ mygadd!!! Ang gwapo mo pala sobra xander! Shet! Asawahin moko!” sigaw ni bev

“ hindi pwede, di kayo talo, si nil lang gusto nyan” ang sabi naman ni jiji. Agad ko lang syang inandilatan ng mata at nakuha pa nyang mag peace sign.

And yes, mula ng araw ng hindi ko pagpapansin sa kanya ay nakaramdam ako ng guilt sa tuwing lalapit sya sa akin para kausapin ako pero lumalayo lang ako ng basta. Hindi ko namamalayang gusto ko na pala sya, ara akong timang na umaaasang pagtapos ng klase ay lalapit sya sa akin tapos lalayo ako. Para akong gago na umaaasang tinitignan nya ulit ako habang wala kaming guro sa loob ng classroom. Hindi ko namamalayang nagugustuhan ko na pala sya pero lagging natatakpan ng galit ko sa kanya.

“ for sure bukas maglalaway silang lahat sa’yo. Tignan lang natin ang bagsik mo. Haha gaddd! Pakiss xander!!” bulalas ulit ni bev.

Dumating ang Monday at lumabas na ako ng dorm. Hindi na ako nagtaka kung bakit marami na ang tingin ng tingin sa akin dahil ibang iba ako kumpara noong unang hindi ako pansinin ng tao. Pero ngayon? Halos lahat ng mata ay nakatingin sa akin.

Habang naglalakad sa hallway ay nakita ko ang mga kaibigan ni nil at syempre ay sya na rin. Ng biglang sa di inaasahang pagkakataon ay lumapit si cristy

“ hi babe, bago ka lang ba dito? Anong section mo? I can be your sweetest nightmare baby” ang malanding boses ng punyetang to

“ sorry miss? Hindi moko kilala? Ako nga pala yung pinagtawanan nyo nung pahiyain ako ng kaibigan nyo” sabay tingin kay nil na halatang gulat na gulat sa nakikita nya.

At para naming estatwa si cristy na nakatingin lang sa akin kaya nilampasan ko lang.

Dumating ang ilang araw at ganoon pa rin ang nangyayari puro snob ang ginagawa ko habang pilit pa ring lumalapit si Nil.

Andito ako ngayon sa C.R dahil kailangan ko nanamang magbawas ng tubis sa nawasa dam, pero nagulat ako ng biglang tumunog ang lock ng pinto. Shit! Nalock ata ako!

Haharap n asana ako ng biglang may humila sa akin papuntang cubicle and it turns out na si nil pala ang taong yun

“ xander let me explain please” ang nagmamakaawa nyang sabi

“ you don’t need to explain. Wala ka naming maling ginawa eh. Tanga lang talaga ako na umasang kaibigan din ang turing mo sa akin”

“ patawarin moko kung nasabi ko yun, hindi ko naman ginusto yun pero naunahan ako ng takot na baka mabigla ang mga nakapaligid sa akin”

Naguluhan man, nanatili pa rin akong tahimik at nag iintay ng sasbaihin nya

“ akala ko nung una infatuation lang dahil magkasama tayo sa bahay pero hindi eh, mahal na kita xander. MAHAL NA MAHAL! At nasasaktan ako sa palagi mong pag iwas sa akin” hanggang sa nakita ko ang butil ng luhang dumaloy sa kanya.

Nakaramdam ako ng kung anong bumalot sa puso ko na para bang natutuwa sa narinig. Hindi ko namalayang inilalapit ko na pala ang mukha ko sa mukha nya ng bigla nya akong sunggaban ng halik. Halik na puno ng pagmamahal. Pero ako na rin ang bumitaw

“ pasensya na kung nagalit ako, nasaktan ako eh, pero sa mga araw na ginagawa ko yun sayo eh nakaramdam din ako ng guilt, at hindi ko namamalayang mahal na rin pala kita”

“ s-so, ta-tayo na?” ang nauutal nyang sabi marahil sa gulat ng nalaman nya

Hindi ko na sya sinagot pa bagkus halik ang nagsilbing sagot para malaman nyang OO ang sagot ko sa tinatanong nya.

Minsan sa love hindi nating namamalayan na nahuhulog na pala tayo sa kanila dahil malalaman na lang natin ito kapag wala na sila sa ating paningin ang piling. You may be unconsciously inlove to a person because love moves in mysterious ways and no one can stop from it.