Tough Love Chapter 11

Tough Love Chapter 11

By: Yoseph D.


Warning: Ang kwento na ito ay isang pang-kathang isip lamang. Ang ibang mga salita dito ay bad words.

Author's Note:

Hi Guys!

Sorry po kung matagal po yung update dahil po busy po ako masyado sa school works. I hope na sana maintindihan niyo po ako and stay tuned lang po sa TL. Salamat. BTW, feel free lang po mag-comment.

-Sephyy :3.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Makalipas ng ilang oras, lunch time na.  Nagkasama sama nanaman sila Anthon, Adriel, Louie, Marion at Justin at tumambay sila doon para magusap.

Marion: Hello! Kumusta naman ang weekends niyo guys?

Louie: Eto, nganga lang sa bahay. Xbox, PSP and nood movies. Ikaw Justin?

Justin: Nganga lang din. How about you Adriel?

Adriel: Ayun, namasyal with mom. Eh ikaw Anthon?

Napansin nila Marion na tahimik lang si Anthon.

Marion,Louie,Justine and Adriel: AT ANO NAMAN ANG NANGYARI SA WEEKEND MO ANTHON?!

Anthon: Ayun, kasama ko si Mic.

Marion: Himala!

Justin: Sobrang himala. Diba magkaaway kayo?

Anthon: I know right?

Marion: Ano naman nangyari sa inyo?

Anthon: Ano pa ba? Nakakainis kaya siya dahil alam mo yun? Pinamamadali ka ng sobra-sobra tapos nung dumating ako sa meeting place namin ay nagmukha akong asong ulol sa sobrang pagod at nag- Batangas kami at dun kami sa Villa nila.

Louie and Justin: WOW! Ikaw na masaya ang weekend.

Anthon: Di masaya weekend ko noh. Ikaw pa ba naman ang halikan ng dalawang beses ni  Mic.

Nagtaka si Marion sa sinabi ni Anthon at nagtanong siya ng straight to the point question si Marion sa kanya.

Marion: If you don’t mind Anthon. Are you in state of  identity crisis?

Napaisip siya sa tanong na iyon.

Marion: Okay lang na aminin mo sa amin.

Biglang umamin na nga si Anthon.

Anthon: OO NA! Bisexual ako okay?

Marion: Ayun! Umamin ka din. Don’t worry, tanggap ka namin noh same as Adriel. Diba guys?

Louie,Justine and Adriel: Yes!

Adriel: At least may kakwentuhan na ako sa mga ganung bagay.

Anthon: Hahah sa bagay.

Biglang dumating si Derrick at kinausap niya si Anthon.

Derrick: Hello. Pwedeng mahiram si Anthon saglit?

Marion,Adriel,Louie and Justin: Ayaw namin.

Derrick: Magpapatulong lang naman eh.

Biglang nagsalita si Anthon.

Anthon: Pabayaan mo na Marion. Kakausapin ko lang saglit si Derrick.

Marion: Sige.

Umalis muna saglit silang dalawa. Nagusap sila Anthon at Derrick dahil hihingi ng tulong si Derrick sa kanya.

Derrick: Anthon. Sorry pala sa nangyari ah?

Anthon: Okay lang. Ano ba kailangan mo?

Derrick: May papahanap lang naman sana ako sa iyo eh.

Anthon: Ano yun?

Derrick: Yung notebook ko. Di ko kasi makita dun sa stock room eh! Naiwan ko kasi.

Anthon: Ahh.. Ganun ba, o sige.

Dumeretso nga sila sa stockroom. Nung nakarating sa stock room ay pinasok kaagad niya iyon para hanapin iyon. Nung pagkapasok ni Anthon ay biglang sinara ito ni Derrick.  Umalis kaagad ito at dumeretso sa Hornetz. Nung nakita na niya ang Hornetz, inupdate na niya ang nangyari sa stockroom.

Derrick: Nelson! Geno!

Nelson: Nakulong mo ba?

Derrick: Yes. Nalock ko na ang pintuan ng stock room so nakakulong na siya doon.

Nelson: Hahahahaha. This is the fun part! Ang makulong siya sa Stock Room tapos walang tutulong sa kanya! Hahaaha.

Geno: Galing mo naman girl.

Nelson: Magaling talaga ako! I’m the queen of the primma donna.

Derrick: Paano kung mahuli tayo?

Nelson: Hindi tayo mahuhuli if hindi mo sasabihi sa kanila tanga!

Derrick: Sa bagay..

Biglang dumaan si Mic at nag nagpaganda kaagad si Anthon at nagpapansin naman kaagad itong si Nelson sa kanya.


Nelson: Hi Mic! You’re so handsome today.

Biglang nagsungit si Mic sa kanya.

Mic: Can you please shut up fag?

Nelson: Wala naman akong ginagawa sayo ah. Why are you treating me like that?

Mic: I don’t care.

Nelson: I just want to be close to you

Mic: I don’t want to be close with you and I don’t like you. Di ako nakikipagkaibigan sa mayabang na faggot na katulad mo! Just get out of my way.

Nelson: Fine! Ang arte mo ah. Nakikipagkaibigan ka nga sa isang pobre at ikaw naman ay isang mayaman.

Mic: Get a life Nelson.

Nelson: I’m just concerned in your reputation Mic. Remember, anak ka ng may-ari ng school at isang company.

Mic: Alam mo, isa pa masasapak na kita eh! Pwedeng lumayo ka na or baka sirain ko yang pagmumukha mo?

Nelson: Okay fine.

Tuluyan nang lumayo si Nelson kay Mic. Habang nasa stock room,nakita niya ang notebook ni Derrick at kaaagad itong pumunta kaagad ito sa pintuan para makalabas pero di hindi niya ito nabuksan ito.

Anthon: Shemay! Naisahan ako ng Hornetz ah. Nakakabwisit ah!

Naghanap si Anthon ng bintana para lang may makakita sa kanya at makalabas siya kaagad. Mga ilang minute lang ang nakalipas ay nakahanap na siya ng bintana at doon lang siya nagkakakatok para may may makapansin sa kanya at makaalis na ito sa stock room. Biglang nagring ang cellphone ni Anthon at si Mic ang tumatawag at sinagot naman kaagad nito ni Anthon.

Mic: Anthon, where the heck are you?

Anthon: Eto, nasa stock room.

Mic: You’re just kidding around eh?

Anthon: Di ako nagbibiro.

Mic: Weh? Proof.

Anthon: Tulungan mo na lang kaya ako makaalis dito sa stock room.

Mic: Baka kasi tinatakasan mo lang ako.

Anthon: Ewan ko sa iyo.

Mic: Saan ka na ba kasi? I need your help eh.

Anthon: NASA STOCK ROOM NGA AKO! DI AKO NAGBIBIRO AT HINDI AKO NAGLOLOKO DITO PARA TAKASAN KA! KUNG AYAW MO KONG TULUNGAN EH DI FINE?! PARE-PAREHO LANG KAYO BWISET.

Biglang binabaan ni Anthon si Mic. Pumunta si Mic sa stock room para malaman niya kung totoo nga ang nangyayari kay Anthon. Nung nakarating si Mic sa stockroom, binuksan na niya ang pinto at kaagad itong hinanap si Anthon. Sa hindi inaaasahan, may dumating na janitor at biglang sinara niya ang stockroom at kinandado ito ng tuluyan. Hinanap na ni Mic si Anthon at nakita niya na ito kaagad dahil sa umiiyak na itong si Anthon.

Mic: Oy Anthon!

Biglang pinagsusuntok ni Anthon si Mic pero niyakap na lang ito ni Mic at pinatahan na ito.

Mic: Tahan na

Tinigil niya ang panunutok at umiyak ito sa dibdib ni Mic.

Anthon: Letse. Pare-pareho lang kayo! Gusto niyo lang ako dito paalisin sa Olsen. I’m just an outcast here dahil sa scholar lang ako at di naman ako mayaman katulad niyo.

Mic: Oy! Wala akong planong paalisin ka dito ah. Sadyang sinisindak lang kita dahil may atraso ka sa akin.

Anthon: Ganun na din yun! Magsama nga kayo ni Nelson eh pareho lang naman kayo ng ugali

Mic: Oy! Ayoko sa mga kadiring faggots na iyon.

Anthon: Sus.

Mic: Oyy! Majestic Boys and Hornetz are not friends okay?

Anthon: Okay.

Mic: Lumabas na kaya tayo.

Anthon: Sige.

Dumeretso na nga sila doon sa pintuan pero sa kamalas-malasan na nangyari ay nalockan sila ng pintuan.

Mic: Ang tagal mo kasi eh! Mukhang nasarahan pa tayo.

Anthon: Wag mo kong sisisihin diyan ah.

Mic: Ikaw kaya.

Anthon: Ikaw kaya yung may kasalanan.

Mic:Wow! Ako pa ah. Ikaw na nga ang nagdadrama diyan kanina eh tapos ako pa ang sisisihin mo?!

Anthon: Oo na. Ako na ang may kasalanan! Happy?

Mic: Okay.

Nanahimik na lang muna sila at hindi nagpansinan. Hanggang sa mag-gabi na nga ay wala pa ding pansinan ang dalawa. Pero hindi na sila makatiis ay kinausap na Anthon si Mic.

Anthon: Mic.

Mic: Ano yon? Himala! Ikaw pa ang unang pumansin sa akin.

Anthon: Sorry sa nasabi ko kanina ah.

Mic: Apology accepted.

Anthon: Hayy.. buti naman.

Mic: Ayun, umurong ka dito sa tabi ko.

Anthon: Yoko.

Mic: Sige na.

Anthon: Okay.

Umurong nga si Anthon sa tabi ni Anthon.

Mic: Geh.

Anthon: Loko ka ah.

Mic: De joke. Alam mo, ang sungit mo.

Anthon: Sayo lang yun.

Mic: Talagang kinasusungitan mo ko ah.

Anthon: Kahit sino naman eh nasusungitan sayo.

Mic: Except M.J.

Anthon: Kahit na. Masungit ka pa din dahil sa attitude mo!

Mic: Hahaha. Oo na, mayabang kasi ako right?

Anthon: Inamin mo din.

Mic: Alam mo Anthon, ang swerte mo eh noh?

Anthon: Bakit naman?

Mic: Nandyan ang mom mo sa tabi mo.

Anthon: Bakit mo nasabi yan?

Mic: Okay, share ko na sa iyo. Namatay kasi ang mom ko sa plane crash 6 years ago.

Anthon: Aww…

Mic: Yeah. Kapag nakakakita ako ng kasama nila ang mom nila, parang gusto ko umiyak eh. Ang hirap ng walang mom dahil kasi si mom lang naman ang close ko at lagi kong kausap eh.

Anthon: Aww.. I’m sorry.

Mic: Okay lang. Nako ayoko umiyak dito ah.

Anthon: Fine.

Mic: Anthon, alam mo ang pogi mo.

Anthon: Heh. Wala akong pera!

Mic: Biro lang. Oo nga pala, sorry pala.

Anthon: Sorry for what?

Mic: Ayun, sorry kung nabully kita.

Anthon: Sorry din kung inaaway kita.

Mic: Pero, di pa din mawawala ang pang-aasar ko sayo hahahaha.

Biglang hinampas ni Anthon si Mic sa ulo.

Mic: Aww. Ang sakit naman!

Anthon: Loko ka eh. Gusto mo sipain kita diyan?

Mic: Pikon ka talaga hahaha. Ang cute mong asarin sobra.

Anthon: Ur*r.

Mic: Hahahha. Pag nakalabas tayo dito bukas, papasok pa ba tayo sa mga classes natin?

Anthon: Okay lang.

Mic: Wag na tayo pumasok pwede?

Anthon: Mic, mahalaga sa akin ang pag-aaral.

Mic: Sa bagay, scholar ka kasi eh.

Anthon: Isipin mo din kaya yung tatay mo.

Mic: Mayaman naman kami eh.

Anthon: Paano kung bumaliktad ang sitwasyon?

Mic: What do you mean?

Anthon: Paano kung maghirap kayo? Isipin mo nga.

Mic: Hayy… Di naman mangyayari yun eh.

Anthon: Pwedeng mangyari yun!

Mic: Bakit ang negative mo naman masyado?

Anthon: Di ako nagpapakanegative. Concerned ako sayo okay?

Mic: Sus, napipilitan ka lang dahil kay Dad.

Biglang nainis si Anthon sa sinabi ni Mic.

Anthon: OO! GINAWA KO TO PARA SA SCHOLARSHIP KO. NAG-AALALA NA ANG DADDY MO SAYO KAYA SANA NAMAN AYUSIN MO.

Mic: Okay. Kahit siguro naman gumawa pa ako ng effort diyan and all that sh*t, mas papansinin lang niya si Kuya Marrod. Siya lang naman ang gusto ni daddy eh.

Anthon: Kung ang Kuya Marrod mo lang ang pinapansin niya, eh di sana di na niya ako tinawag diba?

Mic: Hay… Okay fine!

Anthon: Mic, mahal ka ng daddy mo okay.

Mic: Di ko alam kung maniniwala ako.

Anthon: Mahal ka nun tandaan mo yan! Kung hindi ka niya mahal, sana pinaampon ka na niya sa iba.

Mic: Siguro, mas mabuti pa nga siguro na ipa-adopt niya na lang ako sa iba.

Anthon: You’re lucky Mic! Nag-aaral ka pa unlike other teenagers like us na hindi na nakakapag-aral dahil sa hirap ng buhay.

Mic: Sa bagay. Change topic na nga!

Anthon: Okay fine.

Mic: Matanong nga, I guess you’re gay?

Anthon: No im not.

Mic: Pero I feel something eh.

Anthon: Weh?

Mic: Yes. I feel something!

Anthon: F.U.

Mic: Sus, okay lang sa akin yun.

Anthon: Di ako gay. Bi ako!

Mic: Okay fine. Well, Pagkakalat ko sa buong Olsen para masaya.

Biglang binatukan ni Anthon si Mic sa sinabi niyang iyon.

Anthon: Try mo kung ayaw mo pang mabuhay sa mundo.

Mic: Joke lang Anthon. Hindi ka naman mabiro oh!

Anthon: Kfine. Mukhang bumait ka ata sa akin.

Mic: Well, di ko alam eh kung bakit ako naging mabait ako sayo kas baka kakaiba lang siguro pag kasama ka kaya naging mabait ako sayo.

Anthon: Korni mo.

Mic: Hahaha sorry.

Anthon: It’s fine.

Napaisip si Mic tungkol sa gagawin nila pag nakalabas na sila dito.

Mic: I’m nervous for tomorrow.

Anthon: Why?

Mic: Baka ma-scold tayo ng mga teachers natin.

Anthon: I  know. Ako din kinakabahan na eh.

Mic: Wag na kaya tayo umattend?

Anthon: Aattend ako! Wala akong paki kung mapahiya man ako o hindi dahil importante sa akin makabawi ng mga lessons and gusto kong makapagtapos ng high school kaya papasok ako.

Mic: Wow! Ang bayani mo masyado. Ang sa akin lang naman is ayokong mapahiya ka and ayoko din mapahiya dahil sa wala pa tayong ligo tapos baka magmukha tayong beggar sa lagay na ito.

Anthon: Mic, kung gusto mo maka-graduate ay wag mo silang pakialaman and gawin mo lang yung gusto mong gawin para matupad mo yung goal mo which is makatapos at matupad yung mga pangarap mo.

Mic: Talo mo pa nanay ko sa pag-advice sa mga bagay-bagay.

Anthon: Hahaha. Di naman sa pagmamayabang, sadyang gusto ko lang tuparin yung mga hopes and dreams ko in life kaya masipag ako mag-aral kaya may honors ako sa school.

Mic: Sa bagay, honor student ka naman eh and given na matalino ka naman talaga.

Anthon: I guess matalino ka pero sadyang happy go lucky ka lang.

Mic: I guess..

Tinignan ni Anthon ang kanyang cellphone para makita niya kung anung oras na pero nagulat siya na lowbat na siya.

Anthon: Shemay! Lowbatt ako. Ano bang buhay to oh!


Mic: Ano ba tinignan mo ah?

Anthon: Kung anong oras na.

Mic: Useless din naman kung titingin ka dahil nakakulong tayo sa stockroom.

Anthon: Anong useless?  Patingin nga ng cellphone mo diyan!

Nilabas naman ni Mic ang kanyang cellphone at pinahiram naman niya kay Anthon. Nakita niya yung oras at kinalikot niya yung mga laman. Nagtaka si Mic na bakit ang tagal niyang tignan ang cp at nagulat na lang siya na kinalikot at kinuha niya yung cp niya kay Anthon.

Mic: Ikaw ah! Ano tinitignan mo sa cellphone ko ah?

Anthon: Yung oras.

Mic:  You’re lying.

Anthon: No I’m not.

Mic: Sus. You’re too obvious kaya!

Anthon: Okay fine. I’m looking at your selfies hahah.

Mic: What?!

Anthon: Vain ka pala.

Mic: I hate you!

Anthon: Well, papogi ka masyado sa mga selfies mo ah

Mic: Well…

Anthon: Vain ka pa din eh.

Mic: Gusto mo ba na halikan nanaman kita for the third time?

Anthon: AYOKO NA!

Mic: Good.

Tinignan na ni Mic ang oras doon sa cellphone niya at sinabi niya ito kay Anthon.

Mic: O, 11:30 na pala ng gabi oh.

Anthon: Shemay! Tulog na tayo baka malate na tayo bukas.

Mic: Okay. Sabi mo eh pero ikaw na muna ang matulog dahil may iniisip pa ako.

Anthon: Sige.

Natulog na nga si Anthon. Nagsound-trip muna si Mic at mag-iisip lang muna siya ng mga bagay-bagay.


Mic’s POV

Okay, we’re stocked in the stock room. Shoot! Kasama ko pa si Anthon. He’s too nice and concern para sa akin. Sa tuwing binu-bully ko siya eh parang ang saya lang dahil he’s too cute to be bullied haha. Pero masakit ang mga sipa,batok at suntok na natatanggap ko sa kanya pero parang hindi ko magawa sa kanya yun. Nakakainggit na kasama pa niya ang mom niya sobra dahil close din naman kami ng mom ko eh pero she died 6 years ago. Pero parang ang bilis ko mapaamin si Anthon na bisexual siya.  I’m originally straight pero parang feeling ko I’m not straight anymore eh because kapag kasama ko si Anthon, I’m happy and kapag wala naman siya, iniiisip ko siya. Why the heck na ganito ang feelings ko sa kanya? I guess I think I’m in love. Oh shoot! This can’t be happening. Bahala na .

6AM, binuksan ng isang janitor ang stock room para linisin at nakita niya ang dalawa na nakahiga at ginising naman niya ito. Nagising naman sila kaagad at tinanong ng janitor kung bakit nandito sila sa stock room.

Janitor: Mga bata, bakit kayo nandito sa stockroom ah?

Anthon: Nakulong po kami ng di oras eh.

Janitor: Ahh… O sige, lumabas na kayo dito baka mahuli pa kayo sa klase niyo.

Anthon: Sige po. Salamat kuya!

Janitor: Walang anuman.

Lumabas na nga silang dalawa sa stockroom. Pumunta muna sila sa mini garden para magusap kung papasok pa sila o hindi.

Mic: Are we going to the classroom ba?

Anthon: Yes. I don’t care kung mapahiya man ako or asarin ako ni Nelson.

Mic: Lakas din talaga ng loob mo ah?!

Anthon: Oo. Sabi ko diba sa’yo na di ako pumasok para sa kanila dahil pumasok ako dahil gusto ko matupad ang pangarap ko.

Mic: Fine! Sasamahan na kita.

Anthon: Wag na. Baka pagusapan tayo at baka kung ano pa sabihin si Nelson sa akin.

Mic: No!. Sasama ako whether you like it or not.

Anthon: Fine, reputasyon mo din ang inaalagaan ko.

Mic: Gusto kitang kasama dahil I don’t want our classmates to make fun of you!

Anthon: Hayy.. Sige na nga! Mapilit ka talaga eh.

Mic: Let’s go to the classroom na.

Anthon: Sige!

Nagmadali ang dalawa papunta sa high school building. Makalipas ng 10 minuto ay nakarating na sila doon sa pintuan ng classroom at sabay silang pumasok sa loob ni Mic. Nung nasa loob na sila, pinagtinginan silang dalawa pero umupo na lang sila sa kanilang respective seat . Biglang kinompronta ni Nelson si Anthon ng hindi inaasahan.


Nelson: Hi Anthon. Let’s talk outside.

Anthon: Okay.

Lumabas nga sila para magusap.

Nelson: Anthon, you look like a beggar.

Anthon: Okay lang. Paki ko?

Nelson: :Lumalaban ka talaga ah?

Anthon: Salamat sa inyong hornetz kaya nagkaganito ako.

Nelson: Huh?! Wala naman kaming ginawa sayo ah.

Anthon: You’re lying Nelson.

Nelson: Alam mo, sasabihin ko sayo na hindi kami ang may gawa niyan!

Anthon: Fine.

Nelson: Bintangero kang hampas-lupa ka! Alam mo, di bagay ang mga jologs and low class dito sa school na ito kaya umayos ka dito baka gusto mo na mawala ka ng maaga dito.

Biglang lumabas si Mic at sumingit sa usapan nila Anthon at Nelson.

Itutuloy….