Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal - 05

Author's Note:

Thank you so much for reading the story. At this point of time, I would like to extend my heartfelt gratitude to Boss Mike for giving me the chance to post my stories in MSOB.

Next, I would like to say "thank you" to all the readers out there who continuously reading my stories. I really appreciate your time and effort. To those who are posting their comments and feedback, I really appreciate your opinion.

Lastly, I would like to say "thank you" to my MIGZ for the support and to the SUPREME BEING for giving me with imaginative skills.

Your's Truly,

PrinceSky of Roxas City

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal

By Prince Sky

(Part 5)

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Pat hindi talaga ako nagkakamali may ginagawa kang kababalaghan diyan!” sambit ni Borj Araque habang papalapit sa akin.

“Wala nga! Bakit ayaw mong ma….” Naputol kong sagot ng sisilipin na ni Borj kung ano ang meron sa ilalim ng mesa ng bigla naman akong yumuko at naginarte na parang susuka.

“Buuuuuuuuwwwwwwwaaaaaaaaaaa! Damn! Buuuuuwaaaaaaaaaaaa!”

“Pat anong nangyari sa iyo?!”

“Borj. Please, tulungan mo ako. Kumuha ka ng tubig at bonamine sa clinic.. buuuuuuuuuuuuwaaaaaaaa!”

Nataranta si Borj kung ano ang gagawin kaya hindi na natuloy ang kanyang pagsilip at mabilisang tumakbo palabas ng Faculty Room.

Nang na sigurado ko na nakaalis na si Borj ay tinulak ko ang mesa at tinadyakan si Philip.

“Araaaaaaaay! Ampota naman paps!”

“Ampota ka rin! Muntikan na ako! Hayop ka naks!”

Inayos ko ang aking sarili at pumasok ng mabilisan sa Faculty CR

“Naks please. Umalis ka na. Magkita nalang tayo mamaya!” pasigaw kong utos kay Philip

Nakita ko rin siyang tumayo at inayos niya ang kanyang sarili. Pawis na pawis ang mokong at inayos na rin niya ang mesa ko.

Pagkapasok ko ng CR ay hinugusan ko ang aking titi.

(Shit! Nilabasan na pala ako. Siguro na manhid na ako sa kaba) sa isip ko lang

Narinig kong bumukas ang pintuan kaya inisip ko na umalis na nga si Philip

“Hay SALAMAT!” pasigaw ko sa aking sarili ng narinig kong may nag-uusap sa labas

“Excuse me! What are you doing here? Nasaan si Sir Sandoval?” pamilyar na boses ng lalaki

Sinilip ko kung sino ang nagsasalita ng nakita ko si Borj at Philip ang nag-uusap.

“What do you think of me? Sir Sandoval’s Keeper?” sagot ni Philip

“What the! Hindi ka masyadong bastos ha! Don’t you know that I am…” naputol na sagot ni Mr. Araque

“Professor? I don’t care!”

“I’ll see you in the Dean’s O…” naputol na sambit ni Mr. Araque

“kabbbbbbblag!” tunog ng siniradong pintuan

Lumabas na rin ako sa CR at hinarap si Borj

“Patrick! Ok ka lang ba? Eto nga pala ang tubig at bonamine. By the way! Hindi ko nagustuhan ang tono ng pananalita ng estudyante mong iyon! At ano ang ginagawa niya dito?!” maraming tanong ni Borj

“Pabayaan mo na iyon. Na badtrip siguro ng binulyawan ko kasi nagsusuka ako dito sa CR”

Kitang-kita ko na parang na-convince ko rin si Borj kaya lumapit na rin siya sa akin at ibinigay ang tubig at Bonamine

Kahit labag sa kalooban ko at hindi naman talaga ako nasusuka ay ininum ko na rin ang bonamine.

“Salamat Borj, parang ok na rin ang aking pakiramdam”

“Hay! Ikaw kasi dapat sagutin mo na ako para maalaga…” naputol na sambit ni Borj ng pumasok ulit si Philip

“Ahemmmmm! Matagal pa PO ba kayo SIR SAN-DO-VAL?!”

“What do you want? Can’t you see that I’m talking to sir Araque?”

Hindi na sumagot si Philip at binigyan niya na lang ako ng masamang tingin.

“See? We should not tolerate that kind of attitude! Ano ang pangalan niya? I will report this to the Dean at para mabigyan siya ng leksyon!”

“Ok! Ikaw ang bahala. Sabihin mo kay Mrs. Cheng na ang anak ng Chancellor namin ay bastos! Kaya mo?”

“WHAT! Don’t tell me siya si Mr. Philip Silverio???!”

Hindi ko na rin siya sinagot at umalis na rin sa kinaroroonan namin.

“Patrick! Kahit na anak siya ng Chancellor natin! I wont forget this! Masyadong maangas ang kanyang ugali!”

“THEN DO WHAT YOU THINK IS RIGHT!” galit kong sagot kay Borj

Natigilan si Borj sa aking reaksyon.

“Sorry. I didn’t mean it. Just leave it”

Kukunin ko n asana ang aking mga gamit sa mesa ng nagsalita si Borj

“I think may tinatago kayong dalawa!”

“Ano ang mga pinagsasabi mo?!”

“Eh kasi naman bakit parang ayaw mong isumbong ang maangas mong estudyante! May namamagitan bas a inyo?!”

“Hoy! Borj you have no right to accuse me for being like you! You know me! I just don’t want to ruin the first day of our school year!”

“fine! I will let this pass by but the next time na gagawin ulit iyon ng PHILIP SILVERIO MO! I will not tolerate it anymore!”

“Excuse me. Hindi ko siya PHILIP SILVERIO! Besides OO aaminin kong advisory ko sila pero hindi totoo ang mga iniisip MO!”

Hindi na sumagot si Borj at saka lumabas na rin ako sa Faculty Room nang nakasalubong ko naman ulit ang secretary ni Chancellor.

“Sir Sandoval gusto kang makausap ni Chancellor”

Tinungo namin ang Office ni Chancellor at nang nakarating na kami ay nagpaiwan naman ang secretary dahil manananghalian.

Pagapasok ko ng Office ay nakita ko naman si Philip na naka-upo.

“Mr. Sandoval. Thank you at nakarating ka” sambit ni Chancellor

“Yes Chancellor. What can I do for you?”

“Aalis kasi ako mamaya. Kung puwede sana tulungan mo si Philip sa kanyang mga requirements. Wala kasi akong mapagbilinan”

“Ah ganon po ba? Kaso chance…” naputol kong sambit ng nagsalita naman si Philip

“Dad, puwede po bang doon nalang matulog si Sir Sandoval sa bahay?”

“Mr. Silverio hindi pwe…” naputol kong sambit ulit ng sumagot si Chancellor

“Sure. Walang problema. Oh Sige Mr. Sandoval. Please.. Maari bang doon ka nalang muna sa bahay manatili? Wala kasing kasama si Philip. Hindi naman kami taga rito at kami lang ni Philip ang nasa bahay”

“Pero Chance..”

Naudlot kong sambit ng bahagyang ilalabas na ni Philip ang PC Tablet niya. Hudyat iyon na dapat sumangayon ako sa kanyang kahilingan.

Namuo ang aking kamao at nanginginig sa galit. Mas lalo pang tumindi ang galit ko ng nakita ko si Philip na nakangisi.

“Siya nga pala, may kukunin lang ako sa labas. Sandali lang” sambit ni Chancellor sabay tayo sa pagkakaupo.

Lumabas si Chancellor at naiwan kaming dalawa ni Philip.

Nakita kong tumayo si Philip at inilock ang pintuan.

“Ampota naman! Naks sobra-sobra na ito! Maawa ka na sa akin. Mawawalan na ako ng katas niyan!”

“Anong pinagsasabi mo paps?”

“Eh kasi parang may maitim ka namang plano. Maawa ka naman sa akin. Muntik na akong napahamak kanina. Tapos ngayon andi…” naputol kong sambit ng binuksan ni Philip ang zipper ng kanyang pantalon.

“Kanina pang masakit ang puson ko. Hindi pa ako nakapalabas ng katas. Kaya ngayon ang utos ko ang sundin mo. Tsupain mo ako!”

“SHIT! Buong buhay ko hindi koi to pinanga..” pinutol ni Philip ang aking pagsasalita ng bigla niyang hinablot ang ulo ko at idiniin sa kanyang ari.

Pinilit kong alisin ang aking ulo ngunit pinipigilan niya ito.

“Sige! Tang-ina Paps. Magsisigaw ako dito para malaman na ni Daddy na meron kang ginanawang masama sa akin!”

Kaya kahit kasuklam-suklam ang mga ginagawa ni Philip sa akin ay pinikit ko nalang ang aking mata at ibinuka ang bibig.

Patuloy si Philip sa pagkakadyot. Hindi gaanong malaki ang titi ni Philip pero mahaba siya.

Pabilis ng pabilis ang pagkantot ni Philip sa bibig ko at nalalasahan ko na ang manamis-namis na paunang dagta ni Philip.

First time kong tsumupa at ikinasusuklam ko ito. Ni minsan sa buhay ko hindi koi to nagawa sa buong buhay ko.

Napaluha ako dahil wala akong magawa. Kung puwede lang sana na maibalik ko ang mga nakalipas na mga oras at sana naiwasan ko ang mga pangyayaring ito.

Ramdam ko ang paglaki ng ulo ng titi ni Philip. Tanda iyon na malapit na siyang lalabasan.

Narinig naming may kumakatok ng pintuan at pilit na binubuksan ang door knob.

Pinipilit ko na ring alisin ang titi ni Philip sa bibig ko ng nilabasan siya.

Nagpalabas siya ng 4 na putok. Marami ang kanyang inilabas na dagta at mabilisang inayos niya ang kanyang sarili.

Maya’t-maya ay nabuksan ang pintuan

“Bakit nakalock?” tanong ni Chancellor.

Hindi ako makasagot dahil punong-puno ang bibig ko ng dagta ni Philip.

Parang masusuka ako pero wala akong magawa.

“Dad siguro nailock moa ng pinto ng lumabas ka.” Paagaw na sagot ni Philip sabay tingin sa akin  at sininyasan nya akong lunukin ang laman ng bibig ko.

Namumula ang mata ko sag alit dahil nandidiri ako sa ginawa kanina tapos ngayon ipapalunok sa akin ang dagta niya.

“So ano Sir Sandoval? Maari ba?”

Tumango nalang ako dahil hindi ko parin kaya ibuka ang aking bibig. Baka may tumulong dagta at maamoy ng Chancellor. Hindi ko rin naman kayang lunukin ito.

Ngunit ang hinayupak na Philip ay patuloy pa rin sa paggawa ng paraan para kausapin ako ni Chancellor. He is making a way para wala na akong magawa kung hindi lunukin ang dagta  niya.

“Dad, siya nga pala coordinator ako sa level 1.”

“Really? That’s good at least kahit bata ka palang ay maharness na ang leadership mo”

“Sir Sandoval, hindi ba maingay si Philip sa klase?

Hindi pa rin ako makasagot at parang namumuo na ang luha sa aking mata. Nagsisilabasan na rin ang mga pawis ko sa noo.

(POTA kung alam mo lang na mas masahol pa sa baboy ang anak mo!) sa isip ko lang

“Sir? Parang namumutla ka. Ok ka lang ba? Si Philip at palihim na nakangisi.

“Oo Mr. Sandoval, are you okay?” dagdag na tanong ni Chancellor

Tumango nalang ako at nararamdaman ko ang unti-unting pagtulo ng laway at dagta sa bibig ko.

“So. Since everything agreed on this, can we go now?” tanong ni Chancellor

“Sige Dad, sabay na lang kami ni Sir Sandoval at may pupuntahan pa kami eh”

“Hah? Ayaw mo ba akong ihatid anak?

“Importante kasi dad eh. May gagawin kami ni Sir Sandoval”

“What is it Sir Sandoval?” tanong ni Chancellor sa akin

Tumingin ako kay Philip pero tinalikuran niya lang ako.

“Sir Sandoval? What is this?”

Hinanap ko ang panyo ko ngunit nalimutan ko pala ito dahil sa kakamadali ko kanina. Ampota! Kung kailan pang super need ko ang panyo ngayon pa ito nawala.

Wala na rin akong nagawa dahil patuloy pa rin si Chancellor sa kakatanong kaya kahit ikakamatay ko ito ay nilunok ko na lang ito ng super labag sa aking loob.

Ito na siguro ang pinakamakasaysayang lunok na nagawa ko sa buong buhay ko.

(Tangina men! Nilunok ko na rin ang pride ko at mas lalong tumindi ang galit ko ng humarap si Philip at nakanigisi demonyo)

“Ah Chancellor kasi..” hindi ko na naituloy ang aking pagsasalita ng nakita ko si Chancellor na parang may inaamoy.

“Hmmmmmn! Amoy zonrox ah!”

Tumingin ako kay Philip at namumula ang mata niya sa sobrang saya. Nakakainsulto.

(Pota ka Philip! Ito na ang pinaka mahirap na araw na nangyari sa buhay ko! Nang dahil sa iyo pasan ko na ang buong mundo!) sa isip ko lang.

Hindi ko na sinagot si Chancellor at lumabas ng Office. Iniwan ko silang dalawa at patuloy pa rin ako sa paglalakad palabas ng Chancellor’s Office.

Maya’t-maya ay nagriring ang phone ko at si Philip ang tumatawag

Hindi ko sinagot ang tawag niya dahil nainis pa rin ako sa nangyari.

Itinigil na rin ni Philip ang kanyang pagtawag at patuloy pa rin akong naglalakad palabas ng paaralan.

Pumara ako ng Taxi at sumakay.

“Sir sa Aurora Subd lang po”

Mag-aabante na sana ang driver ng biglang hinarangan ng pulang sasakyan ang taxi.

Muntik ng mabanga ang taxi ng lumabas ang driver.

Nakababa ang bintana ng pulang kotse at nakita ko si Philip na sumesenyas na bumaba ako.

Tinawagan ko siya.

“Ano ba ang problema mo?!”

“BUMABA KA DIYAN! Kung ayaw mong magkagulo dito!”

Tinapos niya ang call at humingi na lang ako ng pasensya sa driver. Binayaran ko na rin siya ng isang daan para wala ng gulo.

Pagkababa ko ng taxi ay nakita ko naman si Borj na nakatingin sa akin

Itutuloy…