Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal - 02

Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal

By PrinceSky of Roxas City

edterchellesoriano@gmail.com

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Part 2)

Hindi ako makapaniwala sa aking nasaksihan. Akalain ba naman ang lalaking diniligan ko ng aking pagkalalaki ay anak pala ng University Chancellor namin.

"Tsk. Tsk. Tsk."

Dahil medyo magulo ang isip ko ay kinailangan kong labanan ito. Patuloy ako sa paglakad patungo sa AVR (Audio Visual Room) kung saan ang lahat ng mga 1^st year students ay naghihintay para sa paunang meeting namin.

Nasa tapat na ako ng pintuan ng nakita ko naman ang lalaking na "toot" ko kagabi at sa kasamaang palad ay anak ng pinaka respetadong tao sa pinagtatrabahuhan ko.

"What are you doing here? Don't you know that visitors are not allowed to stay inside the premesis of the school without valid purposes?"

"Sorry Sir Sandoval but I'll make things clear. Una, hindi PO ako "VISITOR" eto po yong classcard ko. Pangalawa, HRM PO ang kursong kinuha ko. At pangatlo, magiging estudyante mo na PO ako" mahabang paliwanag niya

Sasagutin ko na sana siya ng biglang nagpakilala siya sa akin.

"Sorry for being rude. By the way, I'm Philip Silverio and I'm sure you are Sir PATRICK SANDOVAL. Oh diba? P at S ang initials natin? Are we meant for each other? Hehe"

Nainis ako sa inasal ng batang ito dahil sa buong buhay ko dito sa paaralan ay hindi ko pa naranasan ang overfamiliarity.

"I don't care Mr. Silverio. I am your teacher and you are my student therefore you need to respect me or else I'll charge you with insubordination!" galit kong sambit

"Ows? Insubordination agad? Pwede bang establishing rapport muna? Sige if you'll do that I'll charge you with Rape! As in RAPE!"

Natigilan ako sa n=mga sinabi niya at instead na magalit ako ay natawa nalang sa kanyang mga ibinibintang.

"Aber. Sino naman kaya ang maniniwala sa mga pinag-sasabi mo?"

"Well siguro sa ngayon wala pa akong planong isumbong kita sa daddy ko or sa Human Resource at Ethics Committee pero pag nakita nila ito, ewan ko lang kung ano ang mangyayari sa iyo SIR PATRICK SANDOVAL!"

Nagulat ako ng nakita ko ang mga printed photos na hawak-hawak ni Mr. Silverio dahil litrato ko eto na nakahubad habang naliligo. Pati picture ng motel at room. Meron din siyang picture ito ay pwedeng gawing proof kung sakaling isusumbong ako.

"Your crazy! Give me that!" may awtoridad kong utos sa kanya.

"Ooopps! Teka lang. Huwag ka namang ganyan Sir or should I say Paps?"

"Ano ang mga pinag-sasabi mo?!"

"Kasi ganito ang gusto kong mangyari. I will not tell or give this to anybody or maybe I'll burn this for your own sake but in one condition"

"WHAT?!"

"You have to do what I say! Are we clear?! MR. PATRICK SANDOVAL?"

Pucha! Parang tinatadtad ang aking self-esteem. Akalain mo ba naman na isa akong guro at dapat ako ang nasa awtoridad para pagalitan ang isang estudyante na nagkamali ngunit eto ako ngayon.

Isang strict na guro na maprinsipyo at higit sa lahat may dignidad ay masisira lang sa isang estudyante! ESTUDYANTE KO PA!

Ano ba naman ang magagawa ko? Kasalanan ko naman kasi eh.

Nasa ganon ako sa pag-iisip kung ano ang magandang paraan na gawin ng naramdaman ko namang may humihimas ng aking ari.

Natigilan ako sa kakaisip ng nakita ko ang kamay ni Mr. Silverio sa aking harapan.

"Would that be a YES?" sambit ni Phillip

Hindi ko na siya sinagot at sa halip ay inalis ko ang kanyang kamay sa aking harapan.

Papasok na sana ako ng AVR ng hinarangan niya naman ito.

"I will not tolerate this!" sambit ko sa kanya.

"Oh really? How about these pictures? Can you tolerate this SIR SANDOVAL?"

"FINE! I'll do what you want! Just stop this or else"

"Or else what Sir este paps? Hehehe" nakakabwisit na tanong ni Philip

Hindi na ako nagsalita pa at itinulak siya paalis ng pintuan.

"Good morning froshies!"

"Good morning Sir Sandoval"

"First and foremost I would like to tackle the issues regarding the policies of the…" naputol kong litanya ng biglang pumasok si Philip.

"Good morning Sir. Sorry for interrupting you." Mahinang sambit ni Philip

"Excuse me Mr. Silverio but I will not allow you to enter the room with that attire!" galit kong sagot sa kanya.

Maya't-maya ay kinuha niya ang kanyang cap, jacket at piercing sa harapan ko. Pinunasan rin niya ang kanyang black eye liner.

Naghihiyawan ang mga estudyante ng makita siyang nagtransform instantly. Kahit ako ay nabihag sa angking kagwapuhan ni Philip.

Hindi ako makapaniwala na kung umayos lang ng mabuti si Mr. Sandoval ay talagang tama ang mga estudyante na parang pinagcombine na Paulo Avelino at Gino Padilla ang mukha.

"You may sit down Mr. Silverio!"

Pagka-upo niya ay bigla ring may kumatok sa pintuan.

"Please come in" sambit ko sa kumakatok

"Excuse me Mr. Sandoval. I just want to make a quick announcement" si Mrs. Cheng

"Good morning Froshies."

"Good morning Mrs. Cheng"

"By the way I would like to.. Oh! Mr. Silverio, its good to see you here."

"Good Morning Tita, uhmm. Mrs. Cheng. Sorry for my indecent courtesy"

"Its okay. Class, for your information, Mr. Silverio is the only son of our University Chancellor. Mr. Silverio, I expect your excellent performance here. Okay?"

Tumango lang si Mr. Silverio at pinagpatuloy na ni Mrs. Cheng ang kanyang announcement.

"This week, we will have our Froshies week and tomorrow all of you will have a Cairos Walk. This means that you will be wearing your old High School Uniform for the rest of the day. On Friday morning we will have our Mr. and Ms. HRM and at night will be our acquaintance part. I expect that each of you will participate in the event. This is for the entire department but the event will be contributed by the first year student. I also recommend Mr. Sandoval, of course, your adviser to arrange a special number together with the students. Please see the bulletin board for more updates. Thank you"

Pagkatapos ni Mrs. Cheng sa kanyang announcement ay lumabas na rin siya sa AVR.

Naguusap-usap ang mga students ng bigla ko naman silang inutusang manahimik.

"Class quiet! Now that we have several activities for this week, I've decided to have our election for officers. I need someone from this group who will represent for the entire level. The level 1 - coordinator will serve as the medium for proper communication. Ibig sabihin nito ay siya ang magiging assistant ko sa pagcater ng buong level. Now, anybody from the group who would like to nominate?"

"Sir, I would like to nominate Mr. Silverio as the Level 1 - Coordinator" sambit ng isang babaeng student

"Okay. Mr. Silverio is nominated. Any reaction Mr. Silverio?"

Tumayo si Mr. Silverio at nagsalita.

"I would like to move the nomination for Level 1 - Coordinator!" sambit niya at may pangisi-ngisi pa.

Nakakabwisit talaga! Sasagot pa sana ako ng biglang may tumayo din na isang student sa likuran.

"Do you have any nomination?

"No Sir. I second the motion."

(Lintek! Parang nagcooperate pa silang magkaklase.) sa isip ko lang.

Patuloy pa rin sa paghihiyawan ang mga student at hindi ko alam ang aking sasabihin. Lagot! Paano na ito? Ayaw ko namang meron kaming direct contact nitong si Mr. Silverio. Kaya kinontra ko naman ito.

"FINE! Mr. Silverio. Since you are the only nominated student for this position, still it will not guarantee you to be officially elected. You need to have at least 50% plus 1 student votes of the entire population before you will be elected as the coordinator. Those who are in favor of Mr. Silverio as the level 1 coordinator, kindly raise your right hand." Mahaba kong paliwanag

Sa di inaasahang pangyayari ay nakita kong lahat sila ay nag raise ng kanilang kamay. Nakatayo na rin si Mr. Silverio at ngumingisi pa sa harapan ko.

"Sir Sandoval? Pano yan? Eh siguro wala ka nang magagawa. Di ba ang coordinator, palaging kasama ang adviser? Hehe" mahinang sambit ni Philip

Hindi na ako sumagot pa sa kanya at ibinaling nalang ang aking attention sa iba pang issues.

"Okay Mr. Silverio is now the level 1coordinator. Ill give him the time to formlly elect othrr officials after the meeting."

After that, I explained to them about the policies of the school and give emphasis on the use of cellphones and other communicating gadgets.

"Bawal ang gumamit ng cellphone during school hours. Not unless merong emergency. But you need to inform your teacher that you are…" naputol kong paliwanag ng tumunog naman ang cellphone ko.

"Sorry, my bad. Excuse me" Sambit ko sa mga students.

Tiningnan ko ang cellphone at may message akong nareceive galing sa unregistered number.

"Hi. You are so HOT! I'm horny. See you at the parking area after the meeting!"

Nanilim ang aking paningin at nanikip ang aking dibdib. Gusto ko sanang magalit pero kinontrol ko ito. Alam ko na si Philip Silverio ang nagtext. Eh kasi naman kung pagagalitan ko siya ay baka isipin na lang ng ibang students na may namamagitan sa aming dalawa.

Pero paano niya nakuha ang number ko? Hindi ko sinagot ang text niya at pinagpatuloy ang aking pagpapaliwanag tungkol sa school policies.

Maya't-maya ay tumayo si Mr. Silverio.

"Sir, excuse me, may I go out?" tanong ni Philip at sumesenyas na parang nagtitext.

Parang gusto ko siyang suntukin pero kinontrol ko ang aking sarili.

"Okay." Maikli kong sagot at sinuklian ng galit na tingin.

After several minutes ay nagriring ang phone ko.

(Lintek! Tumatawag siya! Tang-inang buhay to!)

"Excuse me class."

"Hello! Ano ba ang problema mo? Are you INSANE!" galit pero mahina kong sagot sa telepono.

"Hahahaha! Uy! Nagagalit si paps ko. Huwag ka nang magalit paps. Gusto ko lang maconfirm kong magkikita tayo"

"HINDI! At Hinding-hindi na ako makikipag-usap sa iyo! And how come you have my number?"

"Ah iyon? Well let's just say na mas mautak na ang bagong henerasyon ngayon! Hahaha!"

"Damn! I'll change this number!"

"Oh really? How sad. Sayang naman. Alam kong naka POST PAID ka and it is hard to cut the line. Isa pa, kahit anong gawin mo. Malalaman at malalaman ko pa rin ang number mo. Sige pag hindi ka makipag-kita sa akin mamaya, didiretso na ako sa Ethics Committee! So paano yan? Good Bye Sir SANDOVAL NA?"

"Shit! FINE!"

I ended the call at alam kong nanlalambot na ang aking mga tuhod. Unti-unting lumalabas na ang mga malabutil kong pawis sa nuo.

Pinunasan ko ito at pinag-patuloy ang aking iniwan na obligasyon.

Pumasok si Philip na may hawak na folder. Dumiretso siya sa pinaka-likuran.

Hindi ko na siya inintende kahit palagi siyang nakangiti sa akin.

Mataiimtim na nakinig ang mga students sa akin ng nakita kong tumayo si Philip sa likuran at may ipinapakitang message sa akin na nakasulat sa folder.

"Paps! FUCK ME LATER HA?"

Namumuo ang aking kamao at parang susuntukin na ang mesa. Sisigawan ko na sana siya ng ipinakita niya ulit ang mga pictures.

Wala naman akong nagawa kong hindi tumalikod at pinunasan ang aking mga pawis. Sinuntok ko nalang ang aking sarili sa sobrang galit ko sa kanya.

Huminga ako ng malalim at hinarap ulit ang mga students pero nadagdagan ulit ang aking galit ng nakita ko si Philip na may ginagawang kabalastugan.

Nakatayo siya sa wall at parang nagrere-enactment sa mga ginawa namin kagabi.

"SIT DOWN! MR. SILVERIO!" galit kong utos sa kanya at bigla namang humarap ang mga students sa kanya.

"Yes Sir? Nakaupo naman po ako sir ah?"

"You were standing there awhile ago!"

"Ha? Ok ka lang Sir? Guys? Nakatayo ba ako?"

Humarap ulit sa akin ang mga students na parang naguguluhan. Hindi na ako umimik pa at kitang-kita ko si Philip na tumayo ulit at umi-eksina naman.

Kitang-kita ko na ginagamit niya ang kanyang dila na sinusundot ang kanyang pisngi na parang may pumapasok na ari.

Ang galit ko naman ay napalitan ng konting libog!

Putang inang bata eto! Mala demonyo!

Hindi ko rin nakontrol ang aking sarili at unti-unting nabubuhay ang aking ari. Malas ko naman kasi naka boxers shorts lang ako at bakat na bakat ang ari ko.

Kaya ang ginawa ko para hindi mahalata ng students ay umupo sa mesa. Nakita ko naman na may sinusulat si Philip at nang itinaas na niya ang kanyang isinulat ay mistulang kinainisan ko talaga ito.

"Paps HALATANG-HALATA! I LOVE IT! SHOW ME MORE!"

Sa sobrang inis ko ay itinigil ko nalang ang aking obligasyon.

"Class you may take your 15-minute break."

Nagsi-alisan ang mga student hanggang si Philip na lang ang natira.

"Ano ba ang gusto mo ha?" sambit ko sa kanya

"See me at the parking area!" maikling sagot ni Philip

Umalis siya kaagad. At inayos ko na rin ang aking sarili. Wala na akong magagawa kong hindi sundin ang kanyang gusto.

Inayos ko ang aking sarili at umalis na rin sa AVR.

Tinungo ko ang parking area. Walang tao. Puro sasakyan.

Hinintay ko siya ng biglang may bumisina na sasakyan.

Si Philip sa loob ng pula niyang sasakyan. Nagtingin-tingin ako sa paligid at siniguro na walang tao.

Ng pumasok na ako sa kotse ni Philip ay nakakagulat ang nasaksihan ko.

Itutuloy…