Followers

Saturday, February 19, 2011

Si Utol At Ang Chatmate Ko [29-Last Part]

By: Mikejuha
email: getmybox@hotmail.com
fb: getmybox@yahoo.com

--------------------------------------------

Author's Note:

Salamat sa lahat ng mga sumubaybay sa kuwento at sumuporta. Salamat sa mga followers and fans.

Salamat sa mga nagvolunteer na maging face ni Enzo. Hindi ninyo alam kung gaano ako kasaya na game na game kayong lahat sa pag-volunteer. At pati na rin ang mga hindi ko na naisali, hindi ko na babanggitin ang mga names na gustong tumulong upang mabigyang-mukha ang ating character na si Enzo.

At ang nanalo na Enzo ay volunteer #3.............. VIN!!!!!

Salamat sa mga nagparticipate sa poll. I guess ganito na lang ang gagawin ng MSOB kapag may kuwento tayo, maghahanap tayo ng model galing sa mga supporters and fans.

Salamat din sa mga contributors/authors ng MSOB. Sana ay apruloy pa rin natin silang suportahan.

Salamat sa lahat!!!

Bye Enzo! Bye Zach! Bye Kuya Erwin!!!

-Mikejuha-

---------------------------------------------

Ang mga Kuya Erwin at Kuya Zach ko, in happier times...


********************************

Nagulat din ako noong bumulyaw din sa akin ang nasa kabilang linya ng, “Tado, ako to! Kuya Erwin mo! Sisipain na kita d’yan eh!”

At pakiramdam ko ay umikot ang buong paligid sa aking narinig. Parang ang lahat ng dugo sa aking katawan ay dumaloy papunta sa aking puso at hindi ako makahinga sa sobrang pagkabog nito. “Kuuuuuuyyyyyyyyyyyyyyyaaaaaaaaa!!!!!!!!!!” ang sigaw kong naglupasay sa tuwa sa pagkarinig sa boses niya. Nagtatalon na ako na nag-iiyak, di malaman kung aawayin siya o lambingin.

Tawanan silang lahat. Parang alam nila na si kuya pala iyon.

“Saan ka ba ngayon? At saan ka nagpunta? Bakit mo ako iniwan sa isla? Kuya naman e... Muntink na akong mamatay wala ka man lang sa tabi ko? Anong nangyari sa iyo?” ang sunod-sunod kong tanong, ang boses ay tumaas na mistulang galit.

“Ammffffffff! Isa-isa lang! Andami namang tanong! Pupunta kami ni papa d’yan next week, saka na ako magpaliwanag.”

“Next week? Bakit next week???”

“Anong gusto mo, next month?” ang pilosopo niyang sagot.

“Bakit ang tagalllll?!!!!” ang boses ko ay galit na.

“Bakit ano bang akala mo sa akin, superman? Syempre, maraming papeles, requirements... Hindi ganyan kadali magpunta d’yan no?!”

Bagamat na-disappoint ako ng kaunti kasi isang linggo ko pa pala siya makikita, wala na akong magawa. Natakot kasi ako na baka bigla naman siyang mawala. “Kuya, wala na si kuya Zach!!!” ang naisiwalat ko, at muli ay hindi ko na naman napigilan ang hindi mapaiyak.

“Alam ko...” ang sagot niya, binitiwan ang isang malalim na buntong-hininga. Halatang malungkot ang kanyang boses.

“P-paano mo nalaman?”

“Basta ipaliwanag ko na lang kapag nand'yan na ako!”

“Kuya text-text tayo ha? Na-miss kita, sobra. Antagal kitang hinahanap e...”

“Namiss din naman kita e. Pero bukas na, bibili pa ako ng bagong sim. O sige, bye na asawa ko... Mwah!”

“Kuya??? Kuya??? Mag-usap muna tayo ah!!!” ang pahabol ko. Ngunit naibaba na niya ang kanyang telepono. Nagtaka na naman tuloy ako kung bakit para siyang nagmamadali. Pero iyong sinabi niyang “bye na asawa ko...” ang sarap pakinggan! Sabagay, kasal na kami. Sa kanyang kuwarto nga lang at kaming dalawa lang ang nakakaalam. “Hayyyy! Hindi pala talaga niya nalimutan ang kasal-kasalan naming iyon.”

“B-akit kaya biglang ibinaba ni kuya ang telepono 'ma?” baling ko kay mama.

“M-may mga gagawin pa raw silang preparasyon ng papa mo anak, kaya nagmamadali. Kapos ang oras nila kaya hayun... Hayaan mo na. Makakapiling mo rin ang kuya mo.

Sa nakita kong pang-unawa at pag-intindi ni mama sa naramdaman kong kasabikan kay kuya, bigla ring pumasok ang pag-aasam na sana ay maisiwalat ko na sa kanya ang lahat tungkol sa namagitan sa amin ni kuya. Parang may nag-udyok sa akin na magsalita.

Napatitig ako kay mama.

“Bakit anak? May bumagabag ba sa iyong isip? May sasabihin ka ba?”

At tumulo na naman ang luha ko. Kasi, sobrang naappreciate ko ang kanyang kabaitan at malawak na pang-unawa. Niyakap ko siya. “Salamat ma ha?”

Mistulang nagtaka, niyakap na rin niya ako. “Salamat saan?”

“Sa lahat-lahat... sa hindi ninyo pagbitiw sa akin noong nasa bingit ako ng kamatayan, sa pag-alaga ninyo simula noong maliit pa ako. Sobrang blessed po ako na kayo ang napili ng aking biological ina na maging pamilya ko, na magiging mama ko. Sobra ang pasasalamat ko na itinuring po ninyo ako na tunay na anak.” Ang nasambit ko.

“Ano ka ba Enzo. Anak naman talaga kita eh. At ayaw na ayaw kong isipin mong iba ako sa iyo dahil hindi kita itinuring na iba. Nasasaktan din ako anak. Nag-iisa kang bunso sa pamilya ko. Karugtong ng buhay ko at ng papa mo ang buhay mo. Tandaan mo iyan. At hindi ako papayag na malayo ka sa akin.” Ang sagot ni mama.

“Mahal na mahal kita ma...”

“Mahal na mahal din kita anak...”

“Ma... puwede po bang may...” halos hindi ko na maituloy ang sasabihin. Parang may pagdadalawang-isip din akong nadama kung ituloy ko pa.

“A-ano iyon anak? Sige sabihin mo. Makikinig ako.”

“K-kahit ano po?”

“Kahit ano, anak...”

“Hindi po kayo magagalit?”

“Bakit naman ako magagalit?”

“Natatakot ako ma, eh...”

Nilingon ni mama ang nurse at ang aking biological na ina. “Puwedeng iwanan ninyo muna kami?” ang sabi niya sa kanila.

Tumalima naman sila.

Nang kaming dalawa na lang ni mama ang naiwan, “O sige anak... kahit ano ang sasabihin mo, pangako hindi ako magagalit. Huwag kang matakot anak... Kakampi mo ako.”

Sa narinig kong sinabi ni mama, lumakas ang loob kong ibunyag na ang lahat. “A-alam niyo po ma... may... eh... n-nagmamahalan po kami ni kuya Erwin.” at muli na naman akong napaiyak. Iyon bang feeling na nahabag sa sarili at hayun, sa wakas ay naipalabas din ang lahat ng hinanakit sa isang taong pinagkakatiwalaan.

Niyakap ako ni mama, hinaplos ang aking buhok. “Alam na namin ng papa mo ang lahat, anak. Huwag kang mag-alala...” ang casual na pagsagot ni mama.

Na ikinabigla ko naman. Kumalas ako sa pagkayakap niya at tiningnan siya sa kanyang mga mata. “T-talaga po? Hindi po kayo galit?”

“Ako... nabigla. Pero ang papa mo, galit na galit... noong una lang naman. Nagtatampo, hindi makapaniwala. Kasi hindi naman niya inaashan na ganyan ang mangyayari, lalo na kay kuya Erwin mo... Ngunit natanggap na rin niya ang lahat kasi, na analyze din niya na marahil ang nangyari sa kuya Erwin mo ay dahil sa sobrang attachment niya sa iyo; napamahal siya sa iyo nang sobra dahil sa simula pa lang kasi, alam niyang hindi kayo magkapatid. Kung napansin mo nga minsan, sobrang napaka-overprotective sa iyo ang kuya mo na halos ang turing na niya sa iyo ay pag-aari niya. Kahit noong bata pa iyan, bago ka palang niyang nakita, halos ipasok ka na lang sa bag niya upang hindi mawalay sa kanya kahit pa nasa school siya. Hindi siya nagbago. Ang palagi niyang sinasabi sa amin ay, ‘Akin yan, bunso ko yan, ako ang nakakita niyan.’”

Napatango na lang ako sa sinabi ni mama. Totoo naman kasing sa lahat ng aking gawain, hindi maaaring hindi umepal si kuya. Laging nakikialam, laging nagbabantay, umaaligid... Sobrang seloso pa. “P-paano pala ninyo nalaman ang tungkol sa amin ni kuya?”

“Si kuya Erwin mo mismo ang nagsabi sa papa mo. Nag-usap sila ng masinsinan, lalaki sa lalaki...”

“G-ganoon po ma? Kailan naman po iyon nangyari?”

“May tatlong buwan na ang nakalipas?”

“Tatlong buwan?” Sa isip ko lang. “Ibig sabihin, noong nagkasal-kasalan kami sa kuwarto niya, nasabi na niya kina mama at papa ang lahat?”

Ngunit kinilig din ako sa nalaman. Kasi ipinakita ni kuya na ipinaglaban niya talaga ang aming pagmamahalan at pinanindigan pa niya ito. Siguro iyon na iyong sinabi niya palagi sa akin na siya daw ang bahala. Feeling ko tuloy ay isa akong babae, at hiningi niya ang mga kamay ko sa aking kinikilalang ama. Wow! Ang sarap naman ng pakiramdam. “B-bakit kaya sinabi ni kuya iyon kay papa ma?” tanong ko.

“Wala naman. Gusto lang daw niyang malaman namin na mahal na mahal ka niya at ayaw niyang mawala ka, at sa pamilya natin. At ang pagmamahal niya sa iyo ay mas higit pa kaysa kapatid. At natatakot daw siyang ibalik ka namin sa iyong biological na ina at doon na mamalagi sa Amerika...”

Tumaas nga ang boses ng papa mo bigla noong sinabi niya iyan, sabi sa kanya, “Gago ka ba? Kapatid mo iyan? At hindi babae iyan?”

Na sinagot naman ng kuya mo na, “Hindi ko kapatid si Enzo pa! Sa simula pa lang alam ko na iyan. Ako ang nakakita sa kanya! Akin siya! At wala akong pakialam kung hindi siya babae. Basta mahal ko siya.”

“Pinayuhan din namin siya na baka nasobrahan lang siya sa pagiging overprotective sa iyo at na subukan niyang ibaling ang pag-ibig niya sa iba. Ngunit ayaw paawat ng kuya mo. Alam mo naman iyan, hindi basta nanghihingi iyan ng kung anu-ano sa amin. Ngunit kapag nagkagusto naman ng isang bagay, hindi papayag na hindi niya makamit ito. Kaya, wala nang nagawa ang papa mo kundi ang makipagkumpromiso. May usapan na sila na hindi ipahiya ng kuya mo ang pamilya natin, at na hanggang sa makakaya niya, itago niya ang inyong relasyon hanggang buhay pa ang papa mo. Syempre, magkapatid kayo... Isa lang ang mga magulang ninyo. Sa batas ng tao at sa batas ng Diyos, hindi tama ito...”

Sobrang touched talaga ako sa ginawa ni kuya. Lalo tuloy tumindi ang aking pagnanais na makita siya, mayakap, mahagkan...

“S-salamat ma...” ang nasambit ko na lang.

Hindi ako makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari sa araw na iyon. Para pa rin akong natulala sa dalawang magkasalungat at sukdulang mga pangyayari sa aking buhay. Sobrang lungkot dahil sa pagkawala ng biological na kuya kong si Zach, ngunit sobrang saya naman dahil sa pagsulpot ng aking mahal na kuya Erwin at sa nalamang ginawa niyang paninindigan sa aming pagmamahalan.

Kinabuksan, naghanda kami upang bisitahin ang burol ni kuya Zach. Nasa mansiyon na raw nila ito.

“Heto anak ang isuot mong damit, at dalian mo ang pagbihis upang makahabol tayo sa ritwal na gaganapin sa burol ng kuya Zach mo” ang wika ng biological kong ina.

Pansin kong pinaghandaan talaga nila ang pagpunta namin sa burol ni kuya Zach. Ang aming mga damit ay ipinagawa pa talaga sa isang sikat na couturier na nandoon din tumutulong sa pagbibihis namin, may mga make up assistants din na nagmi-make-up kina mama.

Pero hindi na ako nagtanong pa kung bakit kailangang ganoon ka espesyal ang kanilang paghahanda sa okasyon kasi nga, mayaman naman ang aking biological na ina. At pangalawa, maaaring ganyan talaga ang mga mayayaman sa Amerika at lalo’t mayayaman din sigurado ang kanilang mga bisita o mga taong maga-attend sa burol ni kuya Zach. Mayaman din kasi ang daddy ni kuya Zach kaya siguradong mayayaman ang kanilang mga kaibigan. “Ano pong ritwal iyon ma?” ang tanong ko na lang.

“Seremonya sa pagbi-bless ng mga labi ng kuya mo.” Ang sagot ni mama.

“Ah... pero kailangan po bang naka-coat and tie talaga ako ma? Hindi kasi ako kumportable eh.” Ang puna ko noong naisuot na sa aking ang coat and tie at parang hindi ako makakilos ng maayos.

“Kailangan, anak... Pormal ang okasyon at dapat tayong lahat ay naka-pormal, lalo na dahil bahagi tayo ng pamilya ng kuya Zach mo.”

“Ahhh g-ganoon po ba ma? Sige po... tiisin ko na lang po.” ang sagot ko.

At noong humarap na ako sa kanila. “Wow! Ang guapo-guwapo naman talaga ng anak ko!” ang sambit ni mama. Kapag nakita ka ng kuya Erwin mo sa ganyang ayos... naku, mai-insecure iyon sa iyong kapogian. Manggigigil na naman iyon sa iyo anak.” Ang biro ni mama.

Tawanan lang sila, bagamat kinilig din ako sa narinig. Alam kasi ng mama ko na kapag nangigigil sa akin ang kuya Erwin, guguluhin niya ang buhok ko, kukurutin o kagatin ang mukha, sambunutan, o ba kakarghin at kakagat-kagatin ang iba’t-ibang bahagi ng katawan. Sa biro ni mama, lalo itong nagpatindi sa aking pagnanasa na makita muli ang kuya Erwin ko at makita sa ganoong ayos.

Binitiwan ko na lang ang isang buntong-hininga. “Next week ko na makikitang muli ang kuya Erwin ko!” Sa isip ko lang.

Habang binaybay ng sasakyan namin ang highway patungo sa mansiyon ng daddy ni kuya Zach, hindi naman ako mapakali. Hindi ko maintindihan kung bakit. Nalungkot ako sa pagkamatay ni kuya Zach, naawa, at sobrang naapreciate ang kanyang kabaitan lalo na sa pagbigay niya ng mga mata niya sa akin. Habang iniikot ng aking mga mata at sinamsam ang ganda ng aking mga nakikita sa paligid, hindi mabura-bura sa isip ko ang sinabi ni kuya Zach sa akin, “...palagi mo pa rin akong maaalaala, at palagi mo pa rin akong makakasama. Sa pamamagitan ng aking mga mata, makikita mo ang kulay ng mundo, ang iba’t-ibang bagay, lugar, o tao na makakapagbigay ng aliw, inspirasyon at katuturan sa iyong buhay. Sa pamamagitan niyan, hindi na kita maaaring iwanan pa.” Binitiwan ko ang isang malalim na buntong-hininga.

May inip din akong nadama sa hindi pag-text sa akin ni kuya, na taliwas sa sinabi niya na sa araw na iyon ay iti-text niya ako. Gustong-gusto ko na siyang makita o makausap, kahit sa text man lang, lalo na sa panahong iyon na nalulungkot ako sa pagkawala ni kuya Zach.

Noong nilingon ko ang aming mga kasama sa sasakyan, tahimik silang lahat, maliban kay mama na text nang text at minsan at may kausap sa telepono. Pero hindi ko na pinansin kasi abala ang aking isip sa pag-absorb sa napakabilis na mga pangyayari.

May halos dalawang oras ang lumipas hanggang nakarating kami sa mansiyon ng daddy ni kuya Zach. At med’yo nabigla ako nang sa bungad pa lamang ng kanilang mansion ay may nakalagay na TV monitor at may tumatakbong petsa ng araw, “December 14...”

Biglang napalingon ako kay mama. “December 14 na pala ngayon ma?” ang tanong ko. Bigla rin kasing sumingit sa isip ko ang sinabi ni mama na dahilan kung bakit walang palyang binibigyan ako ng regalo ni kuya Erwin bawat pagsapit ng December 14 kahit wala namang okasyon. At ang palagi lang niyang sinasabi kapag tinatanong ko kung anong virus ang umaatake sa utak niya ay, “Lucky Day Celebration” lang iyon. Syempre, ako naman kapag may regalo, tanggap na lang nang tanggap. Kuya ko yata ang nagbigay at baka magbago pa ang isip niya kapag marami akong tanong. Ngunit nalaman ko rin noong huli mula kay mama ang tunay na dahilan: ang petsa pala na iyon ay ang araw kung saan ako “napulot” ni kuya Erwin sa gate ng lumang bahay namin.

Syempre, sa sunod na linggo pa makakarating ang kuya ko sa Amerika kaya inexpect ko na marahil, may ibibigay na naman siya sa akin sa airport pa lang. Di ko tuloy maiwasang maglaro sa aking isip ang eksena kapag nagtagpo na muli kami ni kuya sa airport.

“Siguro... sa paglabas na paglabas pa lang niya sa exit area, tatakbo siya palapit sa akin, at ako rin sa kanya. Pagkatapos ay yayakapin niya ako, kakargahin, iikot-ikot, guguluhin ang buhok, pipisilin ng malakas ang aking pisngi, kakgatin ang leeg o kaya ang dibdib o ang tiyan... Pagkatapos, bibigyan niya ako ng bulaklak, o chocolate, o baka isang regalo na nakabalot pa ng gift wrapper. Tapos ayaw na akong pakawalan niyan, harutan na at as usual, gagawin na naman akong parang laruan na aasar-asarin, tapos lalambingin.”

“Anak... pasok na tayo sa loob.“ Biglang naputol ang aking pagmuni-muni nang magsalita si mama. Nasa labas na pala sila ng sasakyan at ako na lang ang nasa loob nito.

Nang pumasok na kami sa loob ng mansyon ni na kuya Zach, namangha ako sa ganda at lawak nito. Parang isang palasyo. Sa gitna ng lobby ay naroon ang kabaong ni kuya Zach at mula sa main entrance ng lobby ay may pasilyo sa pagitan ng mga upuang nakaharap naman sa kabaong ni kuy Zach.

Inikot ko ang aking paningin sa paligid. Maraming mga taong pormal din ang mga kasuotan, nakaupo ngunit noong dumating kami ay lumingon silang lahat sa amin na nasa bungad pa lamang ng main entrance. Siguro ay alam na nila na ang inay ko ang biological na ina ni kuya Zach at ako ang kapatid. Mga naki-usyuso lang.

Nilapitan kami ng daddy ni Zach na naka-coat and tie din. Kinamayan siya ng dalawa kong ina, at ng asawang Amerikanong ng aking biological na ina.

Nang ako na ang kumamay sa kanya, nagtaka ako sa kanyang binitawang salita sa akin, “May malaking kasalanan akong nagawa sa iyo, hijo... Sana ay maintindihan mo ako at mapatawad.”

“P-po???” ang bigla kong naisagot.

“Mamaya, sasabihin ko.” Sabay muestra sa amin na tumbukin na ang kabaong ni kuya Zach.

Nagtaka man sa kanyang sinabi, sumunod na lang ako sa mga mama kong dumiretso sa kinalalagyan ng kabaong. Noong masilip ng biological naming ina ang mukha ni kuya Zach sa loob ng kabaong, umalingawngaw sa buong lobby ang panaghoy ng isang inang nawalan ng isang anak. Lahat ng tao sa paligid ay napaiyak. At ang kinikimkim na sakit sa aking kalooban ay pinakawalan ko na rin. Kasabay sa pighati ng aking biological na ina ay ang aking hikbi at walang humpay na pagdaloy ng aking mga luha.

Maya-maya, narinig ko ang ugong ng mikropono. Nagsalita ang daddy ni kuya Zach.

“Minsan sa buhay ng tao, hindi maiiwasan na may matatapakan tayong ibang buhay din; ibang pamilya, magiging hadlang sa pagmamahalan ng dalawang tao, makasira ng emosyon, o pangarap... Ako ay hindi exempted sa alituntunin na ito ng buhay. Bilang isang ama na nagmahal sa kanyang anak, ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang sana, kahit sa huling mga araw niya sa mundong ito, ay mabigyan ko siya ng kaligayahan. Bilang isang ama kung saan ay nakikita ang pagdurusa ng kanyang nag-iisang anak na nakikipagbuno sa kamatayan, pakiramdam ko ay tinatadtad ang aking puso, parang sa unti-unting pagliit sa mitsa ng kanyang buhay, ay kasama rin akong nawawalan ng lakas, ng sigla, at ng pag-asa... Walang oras na ang tanging nasa isip ko ay ang paghihirap niya at kung paano ko siya matulungan upang kahit bago siya pumanaw ay may saya pa akong makikita sa kanyang mukha at ngiti sa kanyang mga labi. Oo, sa palagay ko ay nabigyan ko siya ng saya, kahit papaano. Lumisan ang anak ko na may iniwang ngiti sa aking ala-ala...”

Napahinto sandali ang daddy ni kuya Zach, humugot ng panyo sa kanyang bulsa atsaka pinahid ang kanyang mga mata. Nagpatuloy siya. “Ngunit sa kabila ng saya niya ay may mga tao rin akong natapakan dahil sa pagnanais kong sumaya ang aking anak. Noong una, hindi alam ng aking anak ang aking ginawa. Subalit walang lihim na hindi mabubunyag. Akala ko ay magagalit siya, ma-disappoint. Ngunit naintindihan niya ang lahat at siya ang nagmungkahi sa mga bagay na gagawin upang maituwid ko ang lahat ng mga kamaliang nagawa ko sa kanya, at sa mga taong natapakan ko. Ito raw ang paraan upang maituwid ang mga nasirang pangarap ng mga inosenteng taong natapakan ko, sa mga taong nasaktan at nasira ang buhay... Doon ko narealize na sadyang napakabait ng aking anak. Siya ang nagmulat sa aking mga mata sa tama. Sa ginawa niya, kahit na wala na siya, nagdulot ito ng saya at pag-asa... Noong narealize niyang nasa point of no return na siya at naisip niyang kapag wala na siya ay wala ng mag-aalaga sa akin, siya rin ang nagmungkahi na kukuhanan siya ng sperm cells para kahit pumanaw man siya ay magkakaroon pa rin ako ng apo, at marami pa kung gugustuhin ko... Ganyan kamaalalahanin ang anak ko.” At turo sa biological kong ina at sa akin, “At dahil dito, ay magkakaroon na rin ng mga apo si Martha, at si Enzo, mga pamangkin.”

Pumalakpak ang daddy ni Zach kaya nagsunuran na rin kaming lahat na pumalakpak. “At iyan ang gagawin ko, pagkatapos na pagkatapos kagad ng libing niya.”

Hinawakan ko ang kamay ni mama sabay bulong ng, “Ang bait talaga ni kuya Zach 'ma no?”

Tumango lang din ang biological kong ina. Alam ko, noon lang din marahil niya na-realize kung gaano kabait si kuya Zach.

Tila nahimasmasan na ang daddy ni kuya Zach at pinilit na nitong ngumiti. “At dahil ayaw ng anak ko na maging malungkot tayo sa kanyang pagpanaw, kaya simulan na nating ipatupad ang hiling at plano niya para sa araw na ito ng kanyang burol...” 

Bumalik siya sa kanyang upuan 

Nanatili lang kaming nakaupo, naghintay sa sunod na mangyari, nagtatanong ang isip kung ano ang hiling ni kuya Zach na gusto ninyang mangyari.

Biglang namatay ang mga ilaw.

“May brown out din pala rito sa Amerika ma?” ang inosenteng tanong ko kay mama.

Ngunit hindi ako sinagot ng aking biological na ina. Bagkus, “Anak, halika, samahan mo ako...” Sabay hila sa aking kamay habang tumayo siya at tinumbok ang main entrance. Nagtataka man, tumalima ako.

Nakatayo kami sa bukana mismo ng main entrance ng may 15 minutos. Madilim pa rin ang paligid. Nang binuksan na ang ilaw ay namangha ako sa nakita. Nag-iba na ang hitsura ng paligid, puro makukulay na mga palamuti. Maraming mga bulaklak ang nagsulputan, balloons, ribbons. Naging isang masayang lugar na ito, taliwas sa naunang malungkot na halos puti at itim lang ang mga nakikitang kulay.

“Paano napunta ang mga iyan d’yan ma? Wowww! Ang ganda?” ang sigaw ng isip ko habang nanatili kaming nakatayo ni mama sa lugar na iyon na hindi ko rin alam kung bakit.

Pati ang mg gilid ng main aisle ay may mga flower pots at mga bulaklak na rin. Ambilis ng pagsulpot nila!

Nang tiningnan ko ang sentro ng lobby kung saan naroon ang kabaong ni kuya Zach, bahagyang nasa tabi na ito at ang nakalagay na sa gitna ay isang lamesa at sa harap noon ay may dalawang upuan paharap sa mesa.

Maya-maya, may pumasok na isang taong naka-coat and tie din, may dala-dalang parang libro...

“A-ano ang nangyari ma?” ang tanong kong nabalot ang isip sa matinding pagkalito.

Hindi siya sumagot. Nginitian lang niya ako sabay hawak sa aking kamay.

Ngunit doon na ako tila mawalan ng malay nang makita ko ang dalawang lalaking naglakad mula sa isang sulok at tinumbok ang gitna ng aisle.

At biglang tumugtog ang kantang –


videokeman mp3
Born for You – David Pomeranz Song Lyrics

Too many billion people
Running around the planet
What is the chance in heaven
That you’d find your way to me
Tell me what is this sweet sensation
It’s a miracle that’s happened
Though I searched for an explanation
Only one thing it could be

That I was born for you
It was written in the stars
Yes I was born for you
And the choice was never ours

It’s as if the powers of the universe
Conspired to make you mine
And till the day I die
I blessed the day that I was born for you

Too many foolish people
Trying to come between us
None of them seems to matter
When I looked into your eyes

Now I know why I belong here
In your arms I found the answer
Somehow nothing would seemed so wrong here
If they’d only realized

That I was born for you
And that you were born for me
And in this random world
This was clearly meant to be

What we have the world
Could never understand
Or ever take away
And till the day I die
I blessed the day that I was born for you

What we have the world
Could never understand
Or ever take away
And as the years go by
Until the day I die
I blessed the day that I was born for you...

“Kuyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!” ang sigaw ko.

Tatakbo na sana ako upang yakapin sina kuya at papa noong pinigilan ako ng biological kung ina at ang utos sa akin ay, “Sabay tayong pupunta sa kanila.”

“P-po????”

“Huwag mo akong iwanan, sabay tayong maglakad papunta sa kanila. I-endorso na kita sa kuya Erwin mo?”

“P-po???” ang sagot kong litong-lito pa rin sa mga pangyayari.

At habang tunutugtog ang kantang “Born For You” ay nagmartsa kami ni mama patungo sa kinaroroonan nina kuya at papa. Hindi ko talaga alam kung bakit kailangang maglakad kami ng ganoon kabagal.

Halos nakakalahati na kami sa aming pagmamartsa noong napansin kong ang lahat ng mga tao ay nakatingin sa amin at nagpalakpakan.

Doon ako kinabahan. Nilingon ko si mama, “Ma... a-ano ba ang mayroon? Bakit nakatingin silang lahat sa atin?”

“K-kasal mo anak... Di ba ito ang pinangarap mo? Ito ang hiniling ng kuya mo sa papa mo, at nang malaman ito ng kuya Zach mo, sinabi niya ito sa daddy niya. At sumang-ayon naman ang daddy ni Zach, upang makabawi raw siya sa mga nagawa niyang kasalanan sa inyo ni Kuya Erwin mo...”

At sa narinig ko kay mama, mistula akong lumutang sa ulap. Ang sarap pala ng pakiramdam kapag ikinasal. Hindi ako makapaniwala, hindi magkamayaw sa aking gagawin. Parang isang panaginip lang ang lahat.

Noong narating na namin ang kinaroroonan nila ni kuya at papa, binitiwan na ni mama ang aking bisig sabay halik sa pisngi ko.

Una kong niyakap si papa at hinalikan din sa pisngi. “Pa... na miss kita ah!”

“Na-miss din kita anak! Pasensya na, wala ako sa tabi mo noong nasa delikadong kalagayan ka.”

“Ok lang iyon pa... Paano pala kayo nagkasama ni kuya?”

“Mahabang kuwento anak. Mamaya, malalaman mo rin ang lahat.”

“I-ibig sabihin nagkita na rin kayo ni mama dito sa Amerika?”

“Oo anak. Kasali ako sa pagplano ng lahat ng ito...”

“P-paano nangyari ito pa? Ikakasal ba kami? Magkapatid kami ni Kuya, di ba?”

“Hindi na anak... Ipinalakad ng biological mong ina ang pagbawi niya sa iyo at Carter na ang apilyedo mo, apelyido ng Amerikanong asawa ng biological mong mama.”

“At pumayag naman si mama ko?”

“Oo. Kasi, maging legal na asawa ka ni Erwin, anak ka pa rin namin...” sabay haplos na sa aking pisngi at turo kay kuya. “Hayan si kuya Erwin mo...” dugtong niya at nagpaalam na upang bumalik siya sa kanyang upuan.

Noong kami na lang dalawa ni kuya ang nakatayo sa center aisle, mistulang nabusalan naman ako, parang nagmental block ako, hindi alam ang gagawin. At noong binitiwan niya ang ngiting nakakaloko, parang bigla din akong natauhan at nainis na naisahan na naman niya ako. Bigla ko siyang sinambunutan. “Um!”

“Arekop!” ang sambit niya sabay hawak sa kanyang buhok na nasira ko. Binatukan din niya. “Umm!” At ginulo ang ang aking buhok, kinurot ang aking dalawang pisngi at pagkatapos, kinarga na ako patungo sa gitna ng lobby kung saan naghintay ang official na magkasal sa amin at ibinaba ako doon.

Tawanan ang lahat.

Akala ko ay tuloy-tuloy na ang seremonyas ng kasal noong bigla na naman akong nagulat sa sunod na nangyari. Pinatayo ang kabaong ni kuya Zach!

Pinasadya talaga ang paggawa ng kabaong niya kung saan ay may sarili itong control. Noong makatayo na, itinabi ito sa akin.

Bumukas ang isang 72-inch na monitor sa isang gilid ng lobby at lumantad ang mukha ni kuya Zach, may bendahe ang kanyang mga mata. Marahil ay tinanggal na ang kanyang mga mata noong ginawa ang video.

Nakangiti sikuya Zach sa video, bagamat pansin na sa kanyang mukha ang ibayong paghihirap at matinding pagpayat. Kitang-kita kong pinilit na lang niyang magsalita at ngumiti. Isa pala itong pre-recorded video bago siya pumanaw. “Tol... di ba sabi ko sa iyo na ako ang magbe-best man kapag ikinasal ka? Kaso, pasensya ka na kasi...” napahinto si kuya na tila humugot ng lakas dahil sa matinding hirap sa pagsasalita. “Kasi... mukhang hindi ko na kaya pa 'tol... Kaya hayan, pagtiyagaan mo na lang ang matigas at makapal kong attire ha?” at pilit siyang tumawa sa ipinahiwatig na kabaong niyang attire.

Hindi ko namalayang tumulo na pala ang aking mga luha sa nakitang effort niya. Syempre, bumilib ako sa kanyang tapang, tatag, tibay ng loob, at tinding pagnanais na bigyan ako ng kaligayahan at encouragement. Natawa na rin ako, bagamat patuloy lang ang pagdaloy ng aking luha.

“Tandaan mo palagi ang mga sinabi ko sa iyo, at huwag palaging pasaway...” Napahinto siyang muli. “At sa iyo, Erwin... 'Tol, maraming-maraming salamat sa pag-alaga mo sa akin at sa pagdamay mo sa aking mga huling araw. Napakasaya ko bagamat nalaman ko noong huli lang na pinilit at pinuwersa ka ni daddy dahil sa galit niya sa iyo at ayaw mo ring masaktan si utol. Pero nagpasalamat pa rin ako dahil sa ipinamalas mong totoong pagdamay at ipinakitang concern sa kalagayan ko... Mawala man ako sa mundong ito, lagi mong isipin na may isang tao kang napasaya sa huling mga araw ng kanyang buhay. Alagaan mo palagi ang bunso nating si Enzo ha? Hindi man kami nagkasama ng matagal bilang magkuya, nadyan ka naman na magsilbing kuya at kabiyak. Alam kong safe siya sa iyong mga kamay. Bagamat alam kong marami pa kayong pagdadaanang pagsubok sa buhay ngunit sana ay maging mas matatag ka pa para sa kanya.” Napahinto ng saglit si kuya Zach. “Sabagay, kapag pinabayaan mo iyang utol ko, mumultuhin naman kita. Sige ka.”

Tawanan ang mga tao. Tiningnan ko si kuya. Natawa rin siya bagamat kitang-kita ko ang mga luhang dumadaloy din sa kanyang pisngi. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay. Inilingkis ko sa kanyang baywang ang aking isang braso.

“Sige mga 'tol... paalam. At oo nga pala, ayokong malungkot kayo sa aking pagpanaw ha? Lumisan man ako, tuloy pa rin ang buhay. Tuloy ang saya. Tuloy ang araw-araw na pakikibaka. Ang hiling ko lang ay huwag ninyo akong kalimutan, lalo na ang mga masasayang alaala natin. Ang magandang samahan. Ang mga pinagdaanan na nagbigay sa atin ng mga aral sa buhay at nagpatatag pang lalo sa ating pagkatao. Mahal na mahal ko kayo! Paalam...”

At naputol na ang tape. Alam ko na sa pagkatapos ng tape na iyon, umiiyak siya. Sino ba ang hindi mapaiyak sa isang paalam? Kahit nga magpapaalam lang ang isang kaibigan na mangibang-bansa ay mapaiyak ka pa rin. Siya pa, na hindi na babalik, aalis na nag-isa, at maiiwan ang mga mahal sa buhay...

Napayakap na lang ako sa kabaong na nakatayo sa tabi ko at humagulgol. At lalo pa akong naiyak noong pinatugtug pa ang –


We used to be frightened and scared to try
Of things we don’t really understand why
We laugh for a moment and start to cry
We were crazy

Now that the end is already here
We reminisce ’bout old yells and cheers
Even if our last hurrahs were never clear

Farewell to you my friends
We’ll see each other again
Don’t cry ’cause it’s not the end of everything
I may be miles away
But here is where my heart will stay
With you, my friends with you

Yesterday’s a treasure, today is here
Tomorrows’ on its way, the sky is clear
Thank you for the mem’ries of all the laughters and tears
And not to mention our doubts and our fears
The hypertension we gave to our peers
It’s really funny to look back after all of these years

Farewell to you my friends
We’ll see each other again
Don’t cry ’cause it’s not the end of everything
I may be miles away
But here is where my heart will stay
With you, my friends with you

Farewell to you my friends
We’ll see each other again
Don’t cry ’cause it’s not the end of everything
I may be miles away
But here is where my heart will stay
With you, my friends with you
With you, my friends with only you

“Bakit naman sa burol pa niya ipinasyang ikasal tayo kuya? Kawawa naman ang kuya Zach?” ang naitanong ko na lang kay kuya Erwin pagkatapos ng kanta at pakiramdam ko ay parang tinadtad ang aking puso sa sobrang sakit na alam kong naramdaman din niya.

“Siya ang may gusto ng lahat ng ito, 'tol... noong nalaman niyang December 14 ka napunta sa pamilya namin, ito na rin ang pinili niyang araw na maikasal tayo. Lahat ng ito, siya ang nagdesisyon. Dahil gusto niyang maging bahagi sa kasal natin at mag-best man nga siya... 'Di ba sinabi niya sa iyo yan? Akala kasi niya aabutin pa niya ang araw na ito eh... Kaya nang maramdaman na niyang hindi na niya kaya, hayun nabago ang plano, dali-dali niyang ipinatanggal na ang kanyang mata at gumawa na ng video...”

“G-ganoon po ba?” ang sagot ko na lang.

Mabigat man ang kalooban, ipinagpatuloy pa rin namin ang seremonya. “I, ERWIN, take you, ENZO, to be my partner. I promise to be true to you in good times and in bad, in sickness and in health. I will love you and honor you all the days of my life. I, ERWIN take you, ENZO, for my lawful partner, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, until death do us part..”

Saksi si kuya Zach at ang lahat ng mga taong dumalo sa okasyong iyon noong inihayag naming pareho ni kuya ang mga katagang “I do...”

Pagkatapos ng kasal, doon na kami natulog sa mansion nin kuya Zach sa gabing iyon. Wala kaming honeymoon bilang respeto kay kuya Zach.

Nang mapag-isa na lang kami ni kuya Erwin, doon na kami nagka-kuwentuhan ng maayos tungkol sa mga nangyari sa kanya.

“Kuya, may naalala pala ako. Natandaan mo noong na-comatose ako nasa Pilipinas pa ako, dinalaw mo ba ako, di ba?”

“Oo... iyon ang time na kinidnap ako ng daddy ni Zach upang mamalagi sa tabi niya, lingid sa kaalaman ni Zach.”

“Paano mo ginawang bisitahin ako sa kabila ng maraming guwardiya sa iyo?”

“Sa kisame ako dumaan. Pinag-aralan namin ni Ormhel ang kuwarto mo at kuwarto ni Zach at noong makatyempo, umiskapo ako sandali, si Ormhel ang aking lookout. Si Ormhel din ang nagsabi sa akin na nasagasaan ka...”

Si Zach, paano niya nalaman na kinidnap ka ng daddy niya?”

“Nagduda na siya noong palagi ka niyang tinatanong sa akin at iisa lang ang sagot ko, hindi ko alam. Hanggang sa hindi ko na natiis at ibinunyag ko sa kanya ang lahat. Pinakiusapan niya ang daddy niya at tinakot na kung hindi ako pakawalan ay hindi na siya tatanggap ng gamot. Ngunit huli na rin kasi nasa Amerika na raw kayo. At doon na may nabuong ideya si Zach para sa atin... ang kasal.”

“Di ba may singsing kang isinukbit sa daliri ko nang lihim na binisita mo ako? Paano nawala iyon sa daliri ko at nakabalik sa iyo?”

“Ibinigay iyon ng nurse kay papa. Noong inihanda ka raw ng nurse para sa trip ninyo sa US, doon niya nakita. At nakuha ko ito kay papa noong pinayagan na akong makauwi sa daddy ni Zach. Kaya noong maibigay ng nurse ito kay papa, naramdaman na ni papa na buhay ako...”

Tahimik.

“M-may aaminin ako sa iyo tol...” ang may pag-aalangang pagbasag ni kuya sa katahimikan.

“A-ano iyon kuya?”

“Noong ni rape kita?

“Bakit?”

“Hindi totoong wala akong alam sa ginagawa ko. Kahit lasing ako, alam ko ang lahat.”

“H-ha? Bakit mo ako ni-rape?”

“Nagseselos ako kay Zach noon. At dahil angpunta natin ay a resort nila, nag-isip ako na may mangyayari sa inyo ni Zach. Ayokong maunahan niya sa iyo. Kaya nagbaon ako ng pampatulog upang gamitin para sa iyo...”

“Bakit mo naman ginawa iyon?”

“Syempre, akin ka lang. Ako ang nagtanim, ako ang nag-ani, ako ang nagluto. Papayag ba ako na kakainin ka na lang ni Zach?” sabay tawa.

“Ganoon?” ang sambit ko.

“Oo...”

“Arrgggggggghhhhhhhhh!!!” Sigaw ko. At pabiro ko siyang dinaganan at sinambunutan. “Ummm! Ummmm! Ummm!”

Na humantong naman sa pagsambunuan namin ng lakas, at sa pagpin-down niya sa akin, hanggang sa pagkakagat niya sa iba’t-ibang parte ng aking katawan...

Kinabukasan pagkatapos sa aming kasal ni kuya ay inuwi ang mga labi ni kuya Zach sa Pilipinas upang doon ilibing. Umuwi din kaming dalawa ni kuya Erwin.

Sa mansion nina Zach sa Pilipinas dinala ang kanyang mga labi. Maraming tao ang nakiramay at nanghinayang; mga staffs nila sa resort, mga natulungan niyang mga batang naipagamot, ang mga recipients ng kanyang charities. Marami ang umiyak.

Araw ng libing. Mas marami ang sumama sa paghatid sa kanya sa kanyang huling hantungan. At habang patungo sa sementeryo ang kanyang mga labi, pabalik-balik namang pinatugtog ang paboritong kanta ni kuya Zach –

Over there, just beneath the moon,
There’s a man with a burden to keep,
New sleep will fall, washouts, rags and paperbags
Homes and lives passing by

Who will see the beauty in your life
And who will be there to hear you when you call
Who will see the madness in your life
And who will be there to catch you if you fall

Now dreams run wild, as lovers find their way through the night,
Not a cared in the world
And over there, oh the twinkling of the lights, harbour lights
Say goodnight one more time

Who will see the beauty in your life
And who will be there to hear you when you call
Who will see the madness in your life
And who will be there to catch you if you fall

Who will see the beauty in your life
And who will be there to hear you when you call
Who will see the madness in your life
And who will be there to catch you if you fall

Napakamakahulugan ng kantang iyon. Alam kong sarili niya ang inihalintulad niya sa katagang "Over there, just beneath the moon, there’s a man with a burden to keep..."

Parang ipinahiwatig niya ang takbo ng isang buhay, kung saan ang lahat ay darating din sa huling hantungan niya; at na kapag wala na siya, kung sino ang nandyan upang tingnan ang ganda ng aking buhay, kung sino ang makinig sa aking tawag, kung sino ang titingin kapag may nangyayaring kabulastugan sa aking buhay, o kung sino ang sasalo sa akin kapag ako ay bumagsak..."

NAGSIUWINA na ang lahat ng mga tao at kami na lang ni kuya ang naiwan. sa harap ng kanyang libing, “Salamat kuya sa lahat ng mga kabutihang ginawa mo. Hindi kita malilimutan... Palagi kang nandito sa aking puso, sa aking isip... Paano nga ba hindi, habang dumadaloy pa ang dugo sa aking kaugatan, at nakikita ko pa ang kagandahan ng mundo, palaging ikaw ang nasa isip ko. Ito ay dahil may buhay pa na bahagi ng iyong katawan na naging parte na rin ng buhay ko. Salamat sa pagdating ng isang kuya Zach sa buhay ko. Salamat sa mga magagandang halimbawa na ipinakita mo – sakahalagahan ng buhay, at sa paggawa ng ikabubuti sa kapwa. Salamat sa iyong pagpaparaya lalo na sa pag-ibig, sa kabila ng sakit na nadarama mo. Pangako ko sa iyo, mamahalin ko si kuya Erwin. Alam ko, iyan ang gusto mong mangyari. Hindi kita bibiguin kuya. Ikaw ang nag-iisang hero ng buhay ko. Sana ay mapantayan ko ang kabaitan mo. Sana ay maging kasing tatag mo ako, at kasing tapang na humarap sa lahat ng mga pagsubok sa buhay. Paalam kuya. Saan ka man naroroon, may you rest in peace. Mahal na mahal kita...” At inilaglag ko ang hawak-hawak na bulaklak sa ibabaw ng kanyang puntod.

At ganoon din si kuya Erwin. May ibinubulong din kay kuya Zach. Maya-maya, may kinuha siyang papel at sinulatan ito, at ibinalabal sa bulaklak niyang hawak. Ihahagis na sana niya ito nang maisipan kong abutin ito at basahin ang nakasulat. “Promise sa iyo tol... mamahalin ko ang iyong kapatid, kasi... kapatid ko rin siya, at ngayon ay asawa ko. Pangako ko rin sa iyo na hindi ko malilimutan ang ating mga masasayang sandali at magagandang alalala. Ngayon ko lang aaminin ito sa iyo 'tol... Minahal din kita. Ngunit nagkataon lang na nauna kong minahal ang utol mo... -Erwin-” 

Pagkatapos kong mabasa ito, iniabot ko uli ito kay kuya. Nang tiningnan niya ako, binitiwan ko ang isang matipid na ngiti sabay hawak at pisil sa kanyang kamay, pahiwatig na naintindihan ko siya, at ang naramdaman niya. 



At tuluyan nang inilaglag ni kuya ang bulaklat at sulat sa kabaong ni kuya Zach...

Isang taon ang nakaraan. Halos natanggap na rin namin ang tungkol sa pagkawala ni kuya Zach. Sa Amerika kami naglagi ni kuya Erwin bagamat bumibisita rin kina mama at papa at sa resort nina kuya Zach.

Masaya na rin ang daddy ni Zach kasi natupad ang wish ni kuya Zach na magkaroon ng surrogate mother na siyang magbuntis sa iniwanang sperm ni kuya Zach. At nagkaroon na nga siya ng apo. Isang malusog na batang lalaking kamukhang-kamukha ni kuya Zach.

At dahil sa ideyang ito ni kuya Zach, naisipan din ni kuya Erwin na ang parehong babaeng naging surrogate mother ng sperm cells ni kuya Zach ay siya ring gawing surrogate mother ng sperm cells ni kuya Erwin upang mabigyan din namin ng apo ang mga magulang ni namin. Pumayag naman ang babae.

Sa sunod na buwan ay gaganapin ang procedure. Hopefully, sa sunod na taon din, ay may baby na kami... isang batang magiging kapatid sa ina ng anak din ni kuya Zach.


At... malay ninyo, maisipan ko ring magpa-surrogate sa parehong babae upang kumpletong magkakapatid na ang mga anak naming tatlo ni kuya Erwin at kuya Zach. Hmmm...

Tunay ngang masalimuot ang buhay. Sino ang mag-aakalang ang ordinaryong pakikipag-chat ko ay hahantong lahat sa ganito? Sino ang mag-aakalang ang utol ko ay magiging asawa ko? Sino ang mag-aakalang dahil sa simpleng pakikipag-chat ko ay tuluyang mabaliktad ang aking mundo at mahanap ang isang taong napakahalaga sa aking buhay? 

Sino ang mag-aakalang iisang tao lang pala... si utol at ang chatmate ko?

Wakas.

125 comments:

  1. Ang ganda po ng story... matanong ko lang po.. bakit po almost lahat nga story dito ang problema ar ang kalaban ang sarili? ganoon din po ba yun sa totoong buhay? tsaka hindi ko pa po lahat nababasa ang story dito... mayroon po bang incest with the father na theme po dito? anu po yun? thanks po.. and more powers.. :)

    ReplyDelete
  2. Super ganda ng story!!!

    Looking forward to the other stories you recommended me.

    God Bless!!!

    Andrew Johnson

    ReplyDelete
  3. the best so far.....

    ReplyDelete
  4. wow naiyak talaga ako..... hehehe sakit naman ng story..... pwo happy ending naman... hehehhehe

    ReplyDelete
  5. nung una kong mabasa ang story parang ang boring.. pero as i go on reading it deeply.. nadala na ako sa emosyon na naisulat dito.. ang mga steamy hot scenes.. tlagang panalo! ang love story bongga! at ang suspense at excitement mkalaglag puso! :)) siguro sa buhay ntin ngayon posibleng my ganyang storya nga.. malay natin dba.. pero mganda! magaling! :))

    uhm ang puna ko lang.. sa pgbabasa ng story alam mong isang tao tlaga ang ngpakhiarp gawin ito.. my distinction siya.. kung baga my originality at trademark.. pero nice! :))

    keep up the good work! :)

    ReplyDelete
  6. iniba ang plot ng story... kung hind ako magkakamali nirevice ang story na ito.... ung nabasa ko ang ung Kuya ang naaksidenti at na coma dahil sa isang naghahabol na babae sa kanya... naamnesia ung Kuya na un ...basta may hango ito sa nabasa ko....but sa kabilang banda maganda pa rin ung kinalabasan....

    ReplyDelete
    Replies
    1. ang kuya kong cruh ng bayan iyon... mas nauna kong ginawa kaysa dito

      Delete
  7. the third story i have read in this site... all of which are so great stories... touched my heart and felt all the joy and the sadness of the characters...

    again, congrats and more power...

    looking forward in reading all your great stories... job well done...

    thanks...

    ReplyDelete
  8. congratulations for a very nice and touching story, nakakaiyak ng grabe, di ko inexpext na iiyak ako ng ganun sa pagbabasa nito....thanks and more power

    ReplyDelete
  9. napaka ganda ng kwento... may mga part itong natutuwa ako, at may mga part ding di ko namamalayang umiiyak na pala ako... napaka galing ng sumulat(hinahangaan kita)... halos 3 araw ko din itong pnagpuyatan dahil sa gabi lang akong nagkakaroon ng oras upang basahin... hhhaaayyy, eto na marahil ang kwentong paborito ko... salmat ng marami... umiiyak parin ako dahil katatapos ko lang etong basahin...(sana ay may katuloy eto tungkol naman sa pagpapatuloy ng buhay nina kuya erwin at enzo). marahil ay e-mail nyo naman po ako (maikeneres@yahoo.com) kung sakaling magkaroon nga po ng sequel ang kwentong eto, naparaming natutunan sa kwentong eto, lalo sa unconditional love ni kuya erwin sa kanyang kapaitd... salamat ng marami... =D... ='(

    ReplyDelete
  10. nice story!!!! to the author you did a very good and lovely story that could inspired for every individual. keep it up more stories that could help, inspire, pulutan ng aral to face their undertaking to fight for thier love.

    ReplyDelete
  11. my tear fell on while reading the scene of enzo reading the letter of his kuya Zach! One of the best story I've read in m2m.

    thank you so much!

    ReplyDelete
  12. sna hndi ni cut yung mga sex scenes kse mas ngbibigay cia ng sensation.. hehe comment lang

    ReplyDelete
  13. kudos sa gumawa ng story, mixed emotions talaga ako habang binabasa ko ito. nakakaiyak yun mga last chapters, sinipon at namaga ata mata ko sa kaiiyak. hahaha.. Nweiz, it's nice na happy ang ending. sana maisapelikula ang mga ganitong story para mas ramdam ang flow. hehehe.. nweiz, keep it up.

    ReplyDelete
  14. My 2nd favorite from Kuya Mike's works aside from "Ang Kuya Kong Crush Ng Bayan".

    A twist of fate that no matter what happens, even if two brothers by blood has been separated in birth will eventually meet someday and also by blood they will love each other and forget each's other's faults no matter how deep the wounds it may have caused in to them.

    Such a wonderful love story of brothers by fate that became couples in the end. A story that shows love at first sight is possible to anyone regardless of age and gender. One of the best that I've read again and again and it never failed to talk to my heart and send me its message.

    ReplyDelete
  15. kudos sir mike... sulit ung pag e-mail ko sau.. at pag send skin ng link.. at ung pagtanga tangahan ko ay na wakasan n.. haha.. after 2 weeks of searching BOL and ur blogsite nabasa ko narin.. khit bago ako dito s bolgsite mu worth it na this one is the first story n nabasa q.. halos di ko namalayan n 24hrs akong gising matapos lng tong story n to.. haha.. more power and God bless!

    ReplyDelete
  16. Eto yung pinaka unang storya na nabasa ko. napakaganda nang storya. lol. eto nagiinspire sa akin na makahanap nang magmamahal sa akin pero takot parin ako pag nalaman eto nang lahat kung kakilala. .ewan ko kung maraming makakainintindi sa akin kung aaminin ko sa kanila.. .hahai, ngayon nakulong ako sa babaeng mahal ko dati pero ngayon napipilitan na lang. anyways nakakainspire.

    ReplyDelete
  17. Whoa...great story...Ayoko nito pinaiyak,pinatawa,pinakilig,pinainis @ pinalungkot grabe halo halong emosyon ang naramdaman ko dito sa story na ito. Grabe kasalimuot ang mga nangyari sa buhay ng mga bida. Kudos sa Writer.

    Magandang tingnan at masarap sariwain na yung pagmamahalan ng dalawang tao ay wagas.

    ReplyDelete
  18. THUMBS up for "Si Utol at Chatmate Ko"!! I seldom read stories like this coz of the title. Looks like another non-sense sex story but it's no non-sense! Whoever the author is, keep it up! You had me there, man! Hope it becomes a real book someday! Can I design the covers? LOL! And did you just use the models of FratmenTV for imaginary photos? Cooool! :)

    ReplyDelete
  19. napaiyak mo ko dun sir aa . .

    T_T


    nangilid luha ko nung mabasa ko sulat ni Zach kay Enzo . . . napakasakit! . . . hindi ko na kaya! T_T . . huhuhuhuh


    buti nalang hindi pala namatay si Kuya Erwin . . kasi yun talaga ang hindi ko kayang tanggapin . .

    nakakalungkot ang nangyari kay kuya Zach . . napakabait niya talaga . . imagine , binigay nya mga mata nya kay Enzo makakita lang eto . .



    T_T



    Thanks! very much author . . i love this story . . . hindind hindi ko to makakalimutan EVER in my LYF! . . . T_T

    ReplyDelete
  20. Ok, my fave part was when Enzo went to the resort and saw Erwin and Zach naked, kissing each other. You had me there, Michael. I literally said "OUCH" when I was reading that part. It's like, I felt the pain of Enzo. Imagine, you'd see someone you LOVE in the arms of another gay-guy? God! haha!

    ReplyDelete
  21. grabe ang ganda ng story


    nkakaiyak!!!!!!

    sayang c kuya zack

    ReplyDelete
  22. You kept me up during times when I have to sleep... 2-3 days ko din to sinubaybayan. All thumbs up to you!!! Parang twilight ang effect. Keep it coming.

    marc_marc21@yahoo.com

    ReplyDelete
  23. sobrang ganda nkakaiyak may comedy lahat and2 na prng isang teleserye ng buhay tungkol s pgibig at katatagan sa mga problemang dmarating sa ating buhay... the best 2 thumbs up.. :)

    ReplyDelete
  24. Alam Nio Po...1st Time Ko Po Makabasa Nito...Tapos Una Akala Ko Puro "Sex Scene" Lang Pero Nung Na Engganyo Ako Para Basahin Lahat At Matapos Ko Ito...Umiiyak Ako Kasi Nakakalungkot Ang Ending At May Part Din Na Nakakaiyak Talaga...Kung Totoo Lang Sina Enzo At Erwin Sa Real World A Add Ko Sila Sa Facebook...Hehehe...Favorite Ko Na Yung Kwentong Ito...Sana Ma E Publish Na Ni Kuya Mike Juha....Kahit Sa Pocket Book Lang..Bibili Ako...

    ReplyDelete
  25. it' a samll word............... that is the power of nature... LOVE......

    ReplyDelete
  26. wow super ganda po ng story n to
    sana marami pang gantong story kyong ilabas
    tnxs again.........

    ReplyDelete
  27. wow..astig ung story..e2 n ata ung pinaka maganda n nabasa koh..sari saring emosyon ang naramdaman koh...sobrang astig nito...love ko n ung writer nito..hahaha luv you tol..hahaha naiyak ako sa chapter 28 and 29..sana my karugtng pa 'to ung buhay magasawa nila enzo aty erwin...thankz uli!!!

    ReplyDelete
  28. grabe ka michael you really make me cry...this story is one of the best story na nabasa ko.... nung una hindi ko xa naappreciate pero mula ng mabuo na ung CONCEPT nito sa utak ko nagkainterest ako basahin...hindi ko man nabasa ung mga HOT SCENES ung flow lng ng story nakaantig na sa PUSO ko..dahil d2 sa story mo sobrang IINGATAN ko lhat ng meron ako...although ako ung bunso HAHAWAKAN ko pa din lhat ng meron ako...at SANA tulad ni ZACH at ERWIN, sweet, understanding caring and mapagbigay din ung kuya ko...ahihihihiiiiii SOBRANG GALING MO!!..ikaw na...i can't w8 for your MICHAEL'S STORY COLLECTION BOOK!!!..

    ReplyDelete
  29. waaaaahhhh grabe naiiyak parin ako.ang galing mo kuya hmmm kahit anong gawin ko pakiramdam ko totoo na nangyari yan..totoo ba tong story nato??(pakisagot naman po para maliwanagan nako :)thnx)nangyayari talaga sa tunay na buhay yan karanasan ko yan e..ako ngalang ung bunso sa istorya..kaso sa story ko ako ung talunan (T.T)
    by the way sana magkaruon ng karugtong to..at sana kung meron talagang nag mamay ari ng kwento nato i mean ung nangyari talaga tong story nato sana maadd ko sila kua erwin at enzo...THANK YOU PINAIYAK NYO KO PERO DNYO SINAYANG TYM AT LUHA KO MORE POWER SAINYO....CHAT CHAT NALANG PO
    -MARK FROM NUEVA ECIJA-

    ReplyDelete
  30. Waaah..! Nakakaantig naman ng damdamin ito.
    Ramdam ko yun bigat na nararamdaman ni:
    *enzo nun:
    -nakita niya si zach at erwin sa resort naked.
    -nagbabasa siya ng sulat ni zach
    *zach na:
    -pagiging matatag at handa sa pamamaalam niya kay enzo at pagrerecord ng video
    *erwin na:
    -nun early chapters na humihiwalay or lumalayo siya kay enzo at sinabing kelangan sometimes mag-adjust sa tawag ng panahon (something like that)
    >> at tama wala tayo karapatan manghusga ng tao dahil wala tayong alam sa mga pinagdaanan nila at dahil wala talaga tayong karapatan..
    >> istoryang may mapupulot na aral at kurot at kilig sa puso :) nag-enjoy akong basahin ito at may reason bakit nabasa at ngayon ko lang nabasa ito :) tuloy pa rin ang buhay..
    -alex yu ^_-

    ReplyDelete
  31. Waaah..! Nakakaantig naman ng damdamin ito.
    Ramdam ko yun bigat na nararamdaman ni:
    *enzo nun:
    -nakita niya si zach at erwin sa resort naked.
    -nagbabasa siya ng sulat ni zach
    *zach na:
    -pagiging matatag at handa sa pamamaalam niya kay enzo at pagrerecord ng video
    *erwin na:
    -nun early chapters na humihiwalay or lumalayo siya kay enzo at sinabing kelangan sometimes mag-adjust sa tawag ng panahon (something like that)
    >> at tama wala tayo karapatan manghusga ng tao dahil wala tayong alam sa mga pinagdaanan nila at dahil wala talaga tayong karapatan..
    >> istoryang may mapupulot na aral at kurot at kilig sa puso :) nag-enjoy akong basahin ito at may reason bakit nabasa at ngayon ko lang nabasa ito :) tuloy pa rin ang buhay..
    -alex yu ^_-
    sponge_parisukat@yahoo.com fb ko

    ReplyDelete
  32. Waaah..! Nakakaantig naman ng damdamin ito.
    Ramdam ko yun bigat na nararamdaman ni:
    *enzo nun:
    -nakita niya si zach at erwin sa resort naked.
    -nagbabasa siya ng sulat ni zach
    *zach na:
    -pagiging matatag at handa sa pamamaalam niya kay enzo at pagrerecord ng video
    *erwin na:
    -nun early chapters na humihiwalay or lumalayo siya kay enzo at sinabing kelangan sometimes mag-adjust sa tawag ng panahon (something like that)
    >> at tama wala tayo karapatan manghusga ng tao dahil wala tayong alam sa mga pinagdaanan nila at dahil wala talaga tayong karapatan..
    >> istoryang may mapupulot na aral at kurot at kilig sa puso :) nag-enjoy akong basahin ito at may reason bakit nabasa at ngayon ko lang nabasa ito :) tuloy pa rin ang buhay..
    -alex yu ^_-
    sponge_parisukat@yahoo.com fb ko

    ReplyDelete
  33. very nice story kuya... nakakatouch and nkakarelate ako... lalo na sa beginning, yung insecurities ni enzso at struggle nya kasi nga sa fact na, sa world na to, physical attributes ang unang armas mo... :((
    keep it up sir mike! God Bless!

    ReplyDelete
  34. d ko alam kung bakit sobra ako natamaan pero di ko mapigilang lumuha kahit tapos na!feeling ko mamimiss ko si kuya erwin or bigla ko naalala na kelangan ko ng kuya erwin sa buhay ko ngayon..

    You revived the hopeless romatic side of me that's not existing for years.

    Idol!! This is the best story I've ever read. Hope may magproduce nito at makapasok sa cinemalaya!

    ReplyDelete
  35. this is my first tym to read on ur site kua mike...sobrang ganda at touch ako...its really poignant to ones heart...i salute u kua mike...isa lng ang naguluhan ako...nung ni rape ni erwin c enzo...straight c erwin..bat nya bj c enzo..bading ba c erwin?
    JR Maquiran...tnx kua mike

    ReplyDelete
  36. UNA NUNG MABASA KO UNG "ANG KUYA KONG CRUSH NG BAYAN KALA KO YUN NA PNKA MGANDA PERO ETO LUMBAS ANG SI UTOL AT ANG CHATMATE KO" WOW..GLING MO TLGA ...nghahanap n tuloi ako ng kuya n pedi mging ganyan skin.kaso ate dumting e..nbabakla tuloy ako sa kwentong to

    ReplyDelete
  37. GRABE!! FAVORITE KO NA ITO!! Ito lang siguro ang storya na nagpaiyak sa akin ng ilang beses. I LOVE YOU MR> AUTHOR!! hahaha!!! sana magsulat ka pa ng mga ganitong klaseng stories!

    ReplyDelete
  38. You did it Sir Mike, You've inspired many and I truly admire you for that...

    I felt many emotions while reading this, I felt happiness,grief,hope,envy,lust,anger, and most especially LOVE.

    and because you inspire me someday I'll also write a story which is based from my own experiences with a touch of my own imagination, I would like you to wait for that day to come; kasi ikaw naman ang makakaramdam nung mga emosyon na yun kapag na-isulat ko na ang sariling likha. :)

    At gusto ko lang sabihin na I also admire the individuality of the different characters of this story.
    Enzo- he's a very loving young man, he will do everything out of love. Kahit pa ang makasakit ng iba na sa bandang huli ay nalaman niyang mali at kailangang ituwid. He's also a very competitive type of person hindi kaagad siya nag-papatalo lalaban muna siya at titingnan if it's worth it. A very jolly person I must say.

    Erwin-He represents motherly and fatherly love in different ways. In ways of showing how much he loves one person by spoiling it and giving all that he can give towards that person, he self sacrifices to show his love which is truly admirable. Kahit pa na alam nating he's really good-looking he still shows that he's down-to-earth and fun to be with, kasi naman yung ibang good-looking ay napaka snob! hahah! He shows an unconditional love and do's what ever he can for the person he loves to be happy.

    Zach-He's a wise person; an open-minded one. I can see that he's well educated at marunong makipaglaro sa hirap ng buhay kahit na dumating sa oras na mag-pakamatay siya ay binuksan pa rin niya ang kanyang isip sa posibilidad na dala ng magandang mabuhay sa mundong ito kahit na maraming dagok at problema pa ang dumating sa buhay. He also shows that he's love towards a person is really pure at handang ibagay ang kalayaan ng kanyang minamahal. And as we all know napaka thoughtful nitong si Zach isipin mo naman kahit mamamatay na siya at wala ng mga mata dahil binigay niya na kay Enzo ay gumawa pa rin ito ng video at sulat para kay Enzo at Erwin at si Zach pa mismo ang nag-ayos ng kasal ni Enzo at Erwin talaga namang nakaka-inlove itong si kuya Zach. At kahit sa mga nalalabing oras niya dito sa mundo ay ang nais niya ay mapasaya ang mga tao sa kanyang paligid lalo na ang taong kanyang pinakamamahal(kuya Erwin) at ang kanyang utol(Enzo). He's a kind person and I'm sure nasa heaven na si kuya Zach, happy flying with tha angels above. :)

    Hay yun lang gusto ko lang iexpress ang aking nadarama tungkol sa SUAACK story. Swak! na Swak! talaga ang pagbabasa nito. One of the best I must say.

    Commented by Fallen

    ReplyDelete
  39. very touching.. hindi lang sya tumutukoy sa gay love kundi pati na rin sa buhay :(( i was crying so hard because of this story.. i even punch our rooms floor dahil sa nadala ako ng emosyun ko... although me mga part talaga na parang ang hirap intindihin but i guess thats life T.T were so blessed to read a story like this :) i really appreciated what you did... Thank you thank you thank you :) pinilit kong basahin to ng 1 day sobrang naadik talaga ako :)ENZO, ERWIN and ZACH you have a place in my heart i will never forget you ,, i will never forget your story and specially to the lesson that you guys shared to us.. and to the author god bless to you bro... pag naging director nako i really wish AND PRAY to direct this and show this story in the big screen. im sure mas madaming buhay ang mababago dahil sa story na to,,,, :)) hopefully it'll happen... godbless!!! heedoverheels pa rin ako sa story na nabasa ko,, naiiyak pa rin ako,, i was so emotional talaga kakatapos ko lang din kasi to basahin T.T i really need to reflect to this story para matutunan kong mahalin sarili ko ... GOOD JOB! gosh! this is so epic >.< T.T still crying

    ReplyDelete
  40. very touching.. hindi lang sya tumutukoy sa gay love kundi pati na rin sa buhay :(( i was crying so hard because of this story.. i even punch our rooms floor dahil sa nadala ako ng emosyun ko... although me mga part talaga na parang ang hirap intindihin but i guess thats life T.T were so blessed to read a story like this :) i really appreciated what you did... Thank you thank you thank you :) pinilit kong basahin to ng 1 day sobrang naadik talaga ako :)ENZO, ERWIN and ZACH you have a place in my heart i will never forget you ,, i will never forget your story and specially to the lesson that you guys shared to us.. and to the author god bless to you bro... pag naging director nako i really wish AND PRAY to direct this and show this story in the big screen,, im sure mas madami pang buhay ang mababago dahil sa story na to :)) hopefully it'll happen... godbless!!! heedoverheels pa rin ako sa story na nabasa ko,, naiiyak pa rin ako,, i was so emotional talaga kakatapos ko lang din kasi to basahin T.T i really need to reflect to this story para matutunan kong mahalin sarili ko ... GOOD JOB!

    ReplyDelete
  41. nung second to the last ng kwento at itong last part ilang beses tumulo ang luha ko sobrang na amazed ako, i was totally shock at yung di ko maintindihan yong nararamdaman ko. Ang ganda sana magging penikula sya. .... nung una nalalaswaan akong magbasa ng m2m stories kasi akala ko puro sex lang sa kapwa lalaki,then narealise ko na isa ito sa pinakamagandang story na nabasa ko.Sa writer nito ang galing mo sana ay marami ka pang kwento na maibahagi sa aming mga reader.Keep up the good work.nung second to the last ng kwento at itong last part ilang beses tumulo ang luha ko sobrang na amazed ako, i was totally shock at yung di ko maintindihan yong nararamdaman ko. Ang ganda sana magging penikula sya. .... nung una nalalaswaan akong magbasa ng m2m stories kasi akala ko puro sex lang sa kapwa lalaki,then narealise ko na isa ito sa pinakamagandang story na nabasa ko.Sa writer nito ang galing mo sana ay marami ka pang kwento na maibahagi sa aming mga reader.Keep up the good work.

    ReplyDelete
  42. true story ba ito?

    ReplyDelete
  43. Sir Mike Pwede po bang pa promote naman itong blogsite ko from Tumblr. This blog contains my own original story. Sarili ko pang likha itong istorya na ito at gusto ko lang po sana i-share sa mga readers ng Michael Shade's of Blue. Kaya kung pwede lang po kuya Mike paki promote ito. Here's my tumblr account http://a-book-without-an-author.tumblr.com/ at ngayon hindi pa po tapos ang istorya na ito nag-sisimula pa lang ako. At kuya Mike kung my time po kayo paki basa na rin po yung akdang sinulat ko. Sigurado po ako magugustuhan niyo ang akdang aking sinulat maraming salamat po Kuya Mike!

    Commented by Fallen

    ReplyDelete
  44. kuya... i remember ulit this story kaya inulit k po siyan basahin.and gaya parin ng dati tumulo pa rin luha ko sobrang ganda kasi huhuhu... sana ako na lng si enzo.

    slamat po ulit sa story.

    ReplyDelete
  45. thank you so much very entertaining kind of story.lahat n ata ng sadness nandito s story na ito.
    ngayon ko lng naintindihan ang title ng story n ito ay iisa pala iyon akala q talaga c erwin un gawa ng relasyon nla hindi pala.
    thanks again for posting this story at natapos din............
    san b pwede mabili un books mo < idol ko si sir> wala naman s national bookstore eh.











    .

    ReplyDelete
  46. This story is a mix of excitement, lust, envy, jealousy, incest, life, sadness, thrill, mystery, gayness, love. It made me cry.

    Kaabang-abang lahat ng mangyayari. It widens my imagination. I salute to the author. Sana may part 2 >:))

    ReplyDelete
  47. super gnda ng story.so far and fave stories ku is ito at ang kuya kung CNB.may pagkkapareho ung story but ang gnda sbra at nakakabaliw kpag hndi agad natapos ung story kasi mapapaisp aku tlg kung anu ng mngyyari.hehe!anyways, any suggestion pu ng ibang story?

    ReplyDelete
  48. Grabe halu-halo emosyon naramdaman ko habang binabaso ko tong series. Halos lahat na yata naramadaman ko, saya, kilig, lungkot, inis. Hindi ako madaling umiyak pero dito, bumuhos ng todo luha ko. Hindi ko na nakayanan, ang sakit sa dibdib sobra. Ang galing mo magsulat ng kwento kuya Mike. Hindi lang nakakaaliw magbasa, kundi marami ring matutunan. Thank you so much sa pag share ng mga kwento mo samin. We're so blessed na nababasa namin kwento mo.

    ReplyDelete
  49. Wow .. ang laki naman ng naka-umbok dun sa red shorts ni kuya

    ReplyDelete
  50. i was in stitches reading this story, non-stop man, i read the whole 29 chapters in one seating, sans the sex scenes, the story can stand by itself, proving that you a great material, the sex scenes are just added attraction. seldom one encounters the rawness of a plot that is endearing, i am a late reader of the story and yet it is timeless for me. salute to you mr. author, more stories like this so you can inspire more!!!!

    edrick

    ReplyDelete
  51. khit ulit ulitin ko tong basahin hindi ko pagsasawaan ........good job author

    ReplyDelete
  52. This is the very first time I get hooked on a story like this. I'm in tears literally from the chapter that Enzo is letting Erwin go so that he can be with Zach. The twists are just fantastic and done with taste! I have my own visual of Enzo and Erwin living the life they've always wanted - together.

    To the author, Congratulations for a story that has captivated me, hit me through the core. The whole day I spent reading are times not wasted. More power to ypu!

    ReplyDelete
  53. another great story. I've read this one, AKKCNB and TILY. All of them are really good stories. I liked this one most. I barely noticed tears rolling down my face. After everything said and done, Zach would be my favorite character in this story. The selflessness in the end overpowered everything that he did at the start of the story. I just hope that the next stories would not end up with someone dying. The letter of Zach and his video message were very well constructed that everytime I want to cry, I could just read his final messages but I just realized that it's really stressful. I like the one in TILY wherein there was an alternative ending. really relieved me of another tear-jerking ending. KUDOS to you and I hope you write more stories

    ReplyDelete
  54. BEST READ EVER!!!! >_<
    after kong basahin ang AKKCNB, and now is..... :3
    it's very heartwarming marami talagang matututunan. Sobrang ganda ng flow and talagang nakakatouch ng puso.....

    and I would say that this is the first time na nagpuyat ako just to finish reading and waking up till 3am is so so worth it!!!!! :D

    I'm looking forward to your next stories and kudos to the writer... :D

    ReplyDelete
  55. CONGRATZ... napaluha ako. i love the story... may halong kilig, may halong galit, may halong pighati... salamat sa author.

    ReplyDelete
  56. lost for words... nakakamiss mainlove

    ReplyDelete
  57. BAD KA TALAGA!!!
    Wala na talaga akong masabi sayo kuya mike!!!
    dalawang beses mo na ako pinhagulgol sa pag-iyak ramdam na ramdam ko ng impact ng story!!!
    Yung una AKKCNB tapos ito namang SUAACK

    amazing how you put once again in a roller coaster ride of emotion just like how you made me feel bad about Zach but in the end you take back all those feeling and replace it with sympathy and admiration for what he have done!!!

    alam mo bang nadidiscourage na akong magbasa ng story mo (JOKE LANG!!!)kung yung mga unang hagulgol ko eh di nila mapansin baka naman sa susunod makita na nila akong umiiyak hahaha pero that is the reason i love your story and that is the point of making story to touch other and to teach them ^___^

    and specially you made the story complete kahit wala yung mga TORRID SCENES it is like di talaga kailangan yung mga iyon to begin with that is why I admire your talent I know I've said this a lot of time but you made the story pure of love that can stand alone without those TORRID SCENES

    ReplyDelete
  58. this would be the greatest stories ive ever read... nakaka touch sana may kuya rin ako kaya ni erwin......

    ReplyDelete
  59. true life po b 2?

    ReplyDelete
  60. THE STORY IS SO GREAT THAT EVEN IF I DID NOT OR SHOULD I SAY I HAVE NOT READ THE TORRID SCENES, IT WAS STILL A JUST AND POWERFUL STORY. EVERY CHAPTER DROVE ME CRAZY THAT I HAVE FELT EVERY EMOTION THAT I CAN HAVE. I AM SO THANKFUL TO READ SUCH A MOVING NOVEL. THOUGH I FELT BITTER FOR NOT READING THE SEXY SCENES AT FIRST BUT AS THE STORY GOES ON, I REALIZED THAT I WAS MORE INTO THE CHARACTERS, THE PLOT, AND THE MORAL OF THE STORY. KUDOS TO THE AUTHOR! YOU KEPT ME CRAVING FOR MORE! :D

    ReplyDelete
  61. SANA PO AY MAY SUSUNOD PA PO. SOBRANG NA ANTIG PO AKO!
    TALAGANG PINAG PUYATAN KO ITONG STORY NA ITO.

    PWEDE PO BANG PA SEND SA EMAIL KO ANG WEBSITE NI MR DIGGY or diego NG FRATPAD. SOBRANG NA INSPIRE PO TALAGA AKO.

    AT SANA PO PA SEND NA DIN PO NG TORRID SCENE NG EPISODE 24

    SANA PO AY MAY KUYA DIN AKONG KATULAD NI KUA ERWIN NA MAHAL NA MAHAL AKO AT OVERPROTECTIVE.

    TSAKA SANA PO MAKITA KO NA RIN po ANG MODEL NG ENZO!

    keep up the gud work po.!

    sana gawa kayo ng season TWO ng "si utol at ang chatmate ko"

    hehehe!

    dilanmoor@yahoo.com

    ReplyDelete
  62. Napakganda nga nito kuya mike.
    Ngaun ko lng naintindihan kung bakit kahanay sya sa "Ang kuya kong CNB." my #1 favorite.
    Ung last parts parang nadun na ang emotion ng story at syang nagpaganda sa kwento. kudos to you !

    ReplyDelete
  63. thanks Sir Mike for your masterpiece. Naaaliw ako s lahat ng progress ng storya. May mga parte n napapasmile ako s mga karakter mo. Feeling ko tuloy musmos na musmos pa si Enzo... pero si Erwin ang astig n ng dating parang kay gwapo. Thanks again hope to read more entertaining novels like this from you. Jessie Blue po. Thanks for the invite para po s torrid parts.

    ReplyDelete
  64. .....thumbs up sa iyo kuya mike....ang ganda ng story.....umiyak ako ...nadala mo ako sa story mo.....ganda UPERB.....

    ReplyDelete
  65. Naiyak ako. :') You deserve a big round of applause, Sir Mike! Well done! Nice story. Ito ang pinaka magandang story na nabasa ko ever! :) Nakaka inspire yung kwento. Thank You sa story na to. :) MOE POWERS! Hugs. ^____^

    - Axel Lester Huerta

    ReplyDelete
  66. Napakaganda talaga ng pagkakasulat ng SUAACK. Gustong gusto ko yung unconditional love na ipinakita nila Erwin at Zach, ang mga cliff hangers sa bawat chapter na talagang mapapaisaip ka kung paano malulusutan ng characters ang iba't-ibang sitwasyon, ang mga sentimental moments, ang humor, ang twists, lahat na yata eh nasa SUAACK na, total package kumbaga and full of substance! Walang sinabi ang story ng mga pelikulang romance dito sa Pinas compared to your story (I'm not exaggerating).

    Ooops, allow me to say this. The last line: "Sino ang mag-aakalang iisang tao lang pala si utol at ang chatmate ko?" is like a 'cherry' on top of this luscious dessert! Truly a stroke of brilliance! (nai-connect mo pa yon Mike? Super!)

    ReplyDelete
  67. Asan ang 28?
    hindi ko kasi nabasa dumiretsu na ako sa last part!


    Truely magnificent 2nd best story na nabasa ko (ang kuya kong crush ng bayan) dami ng iyak ko dito!

    u are a real beauty kuya mike! we will never forget these very inspiring stories! keep up the good work

    ReplyDelete
  68. SUAACK is definitely NOT 2nd best, it is the best so far!

    ReplyDelete
  69. Ang ganda ng story na ito ! Sobrang ganda talaga!
    Noong una di ko to binasa kasi akala ko panget kasi sa umpisa di ko nagustuhan pero ng nakailang chapter na ako don ko nalaman NAPAKAGANDA pala ng story na ito. Idol kita talaga kuya mike, IDOL#1!!!

    ReplyDelete
  70. ganda, sir mikejuha d best k tlaga. Lahat ng nbasa ko n eh napa-iyak mo tlaga ako, cguro npkrmi mo ng pinagdaanan kung kyat s aking paningin eh npkagaling mong magsulat, more power en gud luck s bgong laban mo, sure n ko panalo ang Angelo.
    Kurasakichad@

    ReplyDelete
  71. Wow! I really love the story... Every emotions ni Enzo ay ramdam ko dito sa story na to, nasaktan, ngumiti, sumaya lalo na ang mapaiyak. T_T Ang galing ng author kasi naisabay nya tayo sa feelings ng mga characters. The best po!

    ReplyDelete
  72. waaaaah! nakakabaliw to! tawa ako ng tawa dun sa scene na nahuli si kuya erwin ng mama nya sa room ni enzo tapos sa ending naman nakakaiyak! d ako maka move on...


    ang galing mo tlga sir mike!

    thank you!

    ReplyDelete
  73. waaaaah! nakakabaliw to! tawa ako ng tawa dun sa scene na nahuli si kuya erwin ng mama nya sa room ni enzo tapos sa ending naman nakakaiyak! d ako maka move on...


    ang galing mo tlga sir mike!

    thank you!

    ReplyDelete
  74. waaaaah! nakakabaliw to! tawa ako ng tawa dun sa scene na nahuli si kuya erwin ng mama nya sa room ni enzo tapos sa ending naman nakakaiyak! d ako maka move on...


    ang galing mo tlga sir mike!

    thank you!

    ReplyDelete
  75. grabe...basang basa ng luha ng unan ko matapos mabasa ito. para sa akin ito ang pinaka-nakakaiyak na nobelang nabasa ko sa buong buhay ko! dumating sa point na di ako makakakain sa kakaisip ko sa mga characters d2. ung drama sa likod ng mga gumaganap sa istorya parang TUNAY! Until now aya sa isip at puso ko pa din sina Enzo, Erwin at Zack!

    ReplyDelete
  76. pwede na pong gawan ng pelikula tong sinulat nyo sir mike. The best na story na nbasa q so far. Kudos!

    ReplyDelete
  77. Very nice...!!!!
    So good.....!!!!
    Maganda ang kwento especially yung life concept. Masyadong inspiring, kasi nakita ko yung totoong Brotherhood, Friendship at family sa kwento na to di po ako nag base sa sex scene..
    Kakakatuwa na nakakalungkot na nakakaiyak but very inspired ako kasi daming good lesson sa story..
    So good....!
    Good job...!
    Good story.!

    Thank you by: New Reader "Silencer" c",)

    ReplyDelete
  78. Napaiyak nyo nanaman po ako Sir Mike. T^T
    Salamat talaga sa mga stories mo. :')
    Binabasa ko po lahat ng stories nyo since April 2008, simula nung una kong mabasa ang Paraffle Na Pag-ibig na gawa nyo po. Talagang naantig po ang puso ko sa pagbasa ng mga gawa nyo po. Sana ipagpatuloy nyo po ang pag gawa ng mga kwento. :)

    -K

    ReplyDelete
  79. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  80. Waaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh! Kuya Mike super ganda ng story!
    Nililimitahan ko ang pag basa dito para hindi ko matapos kagad.
    After 1 week natapos ko na rin. Nakakaiyak sobra. ^_^ (^)

    ReplyDelete
  81. Shet ang ganda talaga ng story, . .MGA pRE... Wew NAIyak aq.. Dun.... Kala ko boring nung una qng naBasa ung story' na ito Ang SUAACK,,.. XuPER ganDA.... Thanks

    ReplyDelete
  82. just read this. sobrang ganda. ang galing ng writer!
    sobrang worth it talaga! :)

    ReplyDelete
  83. Just read this for the first time. Grabe yung emotion na nafeel ko dito. Well done Mr. Mike!
    Sobrang worth it! Keep it up! :)

    ReplyDelete
  84. sana magkaroon ako ng ganyang kuya.. hehehe
    pero 18 na ko para magkaroon.. :(


    ang galing po talaga ng obra nio po kuya Mike.. hnd maalis sa aking isipan lhat ng nangyari kht kahapon ko pa tapos.. naglalaro pa rin sa aking utak ang lahat.. :D

    *uulit ulitin ko itong babasahin..hehe :)

    ReplyDelete
  85. WOW! The story is soooooo wonderful and touching especially the last part of it! My tears are flowing because the story is so touching, and I appreciate them, I really do. I really imagine the happenings in the story and it is so spectacular. I also love the song choices, so much it made me cry.
    On all of the stories i red in my life, this is the most SPECTACULAR, AMAZING, WONDERFUL, DRAMATIC, TOUCHING, and FULL OF LEARNING.
    This is a perfect and nice job for Kuya Mike Juha, you are really great, I CONGRATULATE you for a job well done.
    My mind is so full words; phrases; sentences and paragraphs, it's ll running through my brain. I want to say much things for this story, but maybe this is just enough for a job well done Kuya Mike Juha.

    -Alex Dakota-

    ReplyDelete
  86. naiiyak ako sa pangalawang pagkakataon...

    ReplyDelete
  87. wow! ang galing ng story...i started reading your story kaninang 9:00AM lang at hindi ko siya binitawan hanggang matapos ko ngayong 8:56PM...ang sakit sa dibdib ng last 3 parts ng story...hanggang ngayon...naiiyak pa rin ako sa naging takbo ng story...bigla tuloy akong kinabahan kasi ang tagal na nakababad yung mata ko sa laptop... anyway tama ka sa mga assessment na ginawa mo about sa takbo ng story...siguro mas maganda ang magiging takbo ng story kung medyo mas nabigayng ng mas malamin na pag-atake sa personality ni zach sa umpisa at hanggang sa kalagitnaas...pero buti na lang bumawi sa dulo..astig pa rin...

    by the way...nabasa ko na rin yung story na idol ko si sir..matagal na...ngayon lang ulit ako nagkaroon ng time na magbasa ngblog :)

    keep it up!

    -sir myk of pasig

    ReplyDelete
  88. napakaganda po ng story na ito. well, kahit late q na nabasa, super worth it naman. ang galing niyo po. salamat po at naiashare nio itong story nio.

    ReplyDelete
  89. tnx sa writer at sa mga taohan nadito sa kwento... iba ang feeling pag katapos mo cyang mbasa mhirap iexplain pero prang my nag iba sa feelling q ngaun.... may naalal ako pero tpos an un,,,, masakit man pero pag naaalla q ung usap nina enzo at zach prang okie ndin ako....

    wooooshhh ganda^^

    ReplyDelete
  90. Ganda ng story! Galing ng author! Daming aral nakuha ko.

    ReplyDelete
  91. IDOL! GRABE! THE BEST STORY EVER, I'VE BEEN REDING THIS FOR NTH TIME! HINDI NAKAKASAWA. MORE POWERS! :))

    ReplyDelete
  92. Tinapos ko ito mula part 1 ng 2 days na may kasamang pagpupupyat. sobrang iba ang impact nito sakin kaya binigyan ko ito ng malaking oras ko. salamat talaga at natagpuan ko ito,feeling ko habang binabasa ko ito lahat nakawala ako sa totoong reyalidad ng buhay. God Bless Us All.. emosyunal talaga ako ngayon.

    ReplyDelete
  93. astig talaga to.. hahai..huhuhu :(

    ReplyDelete
  94. ito na talaga ang pinaka da best na story na nabasa ko.. umiiyak ako ng hindi ko namamalayan.. ngumingiti ako ng parang baliw.. ay ewan ko nlang.. pero sad ako kasi tapos na.. hahai.. huhuhu :(

    ReplyDelete
  95. one of the best stories ever!! thank you po dito grabe ang ganda ng takbo ng storya. :D more stories like this please

    ReplyDelete
  96. Grabe ang gaganda ng stories mo..... 3 palang nasundan ko... can't wait for more.. Thank you po..... ^_^

    ReplyDelete
  97. grabe kuya mike dami kong luha dito ha :( mamimiss ko storya nato :)
    sobrang nakarelate ako sa storya heheh..kaya ang kulit ko kakemail sayu eh hehe :)
    thank you po more power sa msob :)

    ReplyDelete
  98. grabe kuya mike :( dami kong luhang inubos sa storya nato,,
    the best galing naman ng pagkakalikha sa storya nato
    hindi tlga ako nagsisisi na nagtry ako mangalkal ng mga babasahin sa net...
    eto pa una kong nakita nice naman.. :)
    dmi kuppang babasahin xcited nako matapos ang lhat
    salamat sa magaling at matyagang paggawa kuya :)
    stay strong sa pagsusulat and more power po kuya sa msob:)

    ReplyDelete
  99. Haist one of my favorites stories bawat basa nararamdaman ko yung pagkabog ng dibdib ko kaso sadyang nalungkot ako na namatay si zach sia ang best kuya and erwin din si enzo buti nagrow si ksi noka spoiled brat niahaha but. Like him at yah lahat mahirap mabuhay sa mundong ibabaw atleast nakasurvive sia and sa mga napagdaanan nia. Sir yung mga request kung torrid scenes meron oa ba??nagemail nako sayo yung marc abellera heheh nd ask ko lang sir kungkung ano pa yung marerecommend nio na ibang stories.. salamat again kudos!! Godblessed!! :-) :-) :-)

    ReplyDelete
  100. One of the best Story Ever!!

    grabe astig! Kudos kay sir Mike. Grabe yung flow ng kwento talagang madadala ka, una pa lang boto na ako kay Kuya Erwin kaso nung una biglang pinapakita sa istorya pwedeng maging sina Kuya Erwin at Kuya Zach, inis na inis ako.. sabi ko "pano si Enzo??" mabuti na lang hindi nman pala at kay Enzo talaga si Kuya Erwin..

    gustung-gusto ko yung line ni Kuya Erwin na, "Akin lang siya, Ako nakakita sa kanya kaya Akin lang siya!!" "unang beses na nakita ko pa lang siya, alam ko nakatadhana talaga siya sakin.. " talagang sapul sa puso. Go! Kuya Erwin!!

    Two Thumbs Up Mr. Mike.. Da best writer!!!

    ReplyDelete
  101. WOW!
    GRBE I SALUTE U.AUTHOR
    BAWI LNG PUYAT KO.
    SANA MA MEET KTA IN PERSON
    ANG GALING GALING MU!THNK U AND MORE POWER
    AND MORE STORIES.

    ReplyDelete
  102. Wow ang galing!!
    I salute you! more power!

    ReplyDelete
  103. Parang gusto kong makilala 'yung author nito para personally siyang i-congratulate for making such wonderful story. And thank him for inspiring me to enjoy life. And to let me realize that no matter what your gender is, when it comes to love, everybody has the freedom. This story does not only talks about sex and relationship, but life teachings as well. Lessons learned. Thanks and GodBless. More power to the author :D

    ReplyDelete
  104. Wow i love the ending although nmatay c zack xayang....prang pkiramdam ko 2nay xang nggnap,,thank you sir mike for the wonderful story.

    ReplyDelete
  105. Na-inspired ulit ako sa story ni Sir Mike. At first, di ko siya gusto kasi puro torrid yung scenes. What's on my mind is that the story is all about sex. Medyo di ako ginanahan magbasa, but as the story continues, marami pa palang twist ang mangyayari in Enzo's life until the time that the story revealed that Enzo and Kuya Zach is real brothers, which gave a story that it is incest. Medyo incest din kasi akala ko magkapatid sa ina si Enzo and Kuya Erwin. I feel hatred when Enzo is being played by his brothers. Medyo comedy nga nung time na nagsasayaw si Kuya Erwin sa front nung laptop. Haha. Laging may kasal yung mga nabasa kong stories pero kakaiba 'to. :) Again, Sir Mike! Thanks for an inspirational story and God Bless! :) 8th story na sa bookmark :D

    ReplyDelete
  106. This story was suggested to me by a person l love so much...so much...inspite that he was in a relationship with someonelse..Our secret affair was struggling as I hit this last part of the story...But I hope everything would be fine. Sabi nga ni Kuya Erwin: "May sariling lingguwahe ang puso na tanging kapwa puso lamang ang nakakaunawa. Wala itong batas na sinusunod, walang sukatan, walang kinikilalang katuwiran. "
    What I am feeling might be wrong for the minds but nor for the hearts.. i love him even if waiting for him would take forever....(of course...human boundaries would be there..)

    Kudos to the writer!

    ReplyDelete
  107. This story is suggested to me by someome I love....i love so much that inspite of him being in a relationship with another man..I am willing to stay.. sabi nga ni Kuya Erwin: "May sariling lingguwahe ang puso na tanging kapwa puso lamang ang nakakaunawa. Wala itong batas na sinusunod, walang sukatan, walang kinikilalang katuwiran. "..So ill stay..Ill wait..given are human boundaries but with my love to him..ill pursue for my..our happiness. ILL WAIT until everything turns right and nothing remaims impossible.

    Kudos to the writer!

    ReplyDelete
  108. Ay nagdoble po ata yung post ko..kung nagdoble man po..pavisible na lang nung una..thank you...

    ReplyDelete
  109. super ganda ng storya sana mrung ganyan talaga sa totoong buhay

    ReplyDelete
  110. ang ganda ng story sana merung ganyan talaga at suportdo ng pamilya at tanggap nakaka iyak at nkaka galak pag basahin mula una hanggang katapusan :)

    ReplyDelete
  111. Thanks sir mike for this wonderful story, full of surprises, daming tissue paper ang na sayang ko....hehehe...thumbs up sir....Nakakainspired..sana masanao ko din ang para sa akin...hehehe...

    ReplyDelete
  112. hello sir mike
    matagal na ang story pala na ito 2011?? pa?? pero ngayon ko lang nabasa, actually nabasa ko ang name mo sa isang wattpad user recently, in his post he was praising your name with your awesome works but that time i had no idea who u were, nor any of your work, nor this site for that matter pero hinanap ko talaga ito at yung nga ----
    ito ang unang story from you na nabasa ko, it is so amazing, akala ko feel-good lang sya pero naging seyoso na sya at sa later parts mas lalo naging intense... and the revelations, walang itulak kabigin ( but dun pa lang sa hypotheses ni Enzo kung sino nag-rape sa kanya ay alam kong si Erwin na yun hehehe, malakas ang 6th sense ko eh) ANW, hindi ako nagkamali, napatawa mo ako, napakilig, at napaiyak sobra, ang lalim ng hugot mo BUT THE LESSONS YOU'VE IMPARTED ARE PRICELESS. truly you can not expect what life may bring us, kaya dapat magpakatatag tayo at i-enjoy ito habang may oras pa sabi nga ni Erwin...
    I know this is too much but I hope makilala kita or maka-daupang palad sa future, feeling ko ur a wonderful person. seryoso po.

    at sa site na ito 3 palang nababasa ko so far at talagang panalo sa emotions:
    1. si louie at ang mga alaala ko
    2. blue
    3. si utol at ang chatmate ko
    all three are amazing in their own respect.
    yun lang po ang gusto kong sabihin, mag-iingat po kayo lagi.
    more stories and inspirations to come para lalong ma-inspire po mga readers/followers nyo pati na ang site na ito. MAHUSAY SOBRA!


    - Maharettisthename

    PS
    try ko po mag-email sa inyo, asap :-)

    ReplyDelete
  113. Umiyak ako sobra. Napaka vivid ang pag present ng story. Im curious lng anu kaya kung ang story na to ay e narate naman ni erwin at zach. Im really upto their emotions. Sana magawan ulit. Thank you po sir mike.

    Ps. Wag magbasa pag nasa office. Nkakahiyang umiyak. Lols.

    ReplyDelete
  114. Cnu po ung nasa pic si kuya zach at kuya erwin.. Ung real name po nila

    ReplyDelete
  115. Moving... goodjob. Mas gusto ko na toh kaysa sa AKKCNB mas simple toh pero mas solid yung atake sa emotions. Wala na naman akong tulog at maga ang mata. Congrats!

    ReplyDelete
  116. Fantastic work! You did a great job Author! This is the fifth time that I read did story the last I read this is I was in High School 2 years ago at di ako nagsasawang basahin ito but there are some missing scene like ying sa banyo na naligo sila na may honey at yung pagkawala ni Lani sa eksena pero its okay. Sana maging movie to at may part two please please! Thanks for sharing this story author sana someday mameet ko kayo in person. :)

    ReplyDelete
  117. I really salute you Sir Mike! You really know how to put people's emotions in a rollercoaster! Starting from the first story of yours that I've read, which is Idol ko si Sir, then AKKCNB, Ang iPhone, Si Louie at ang aking mga alaala, Tol I love you, then this, another fantastic work of yours. Thank you so much Sir Mike! :)

    ReplyDelete
  118. Number one follower mo n talaga ko sir Mike. Kahit AKKCNB at SUAACK p lng ang nababasa ko masasabi kong the best author ka. Patuloy kobp rng susubaybayan yung Story ni Kuya Renan. THANKS Sir Mike.

    ReplyDelete
  119. hi po :) i really idolized you sir mike i want to bre like you someday. sobarng nakakainspired itong story na ito hindi ko mapigilang umiyak habang malapit ko na itong matapos. gusto ko pa sana pahabain subalit hanggang dito nlang ang kwentong iyong ginawa. sobra po akong naglolook forward sa mga story na gingawa mo.:)


    thank you for the story
    it really touched my heart. more power

    ReplyDelete
  120. Saludo po ako sa story. Its not just a story. The best story I ever read.

    ReplyDelete
  121. Mas maganda siguro Kong movie to . Ganda nya kasi e.

    ReplyDelete
  122. 2018 na, ilang taon ko nang na encounter ang site na to. Diko lang binigyan pansin dati dahil iba ang focus ko, now that Im a bit wiser and tend to look reflect more on my life, ang mga stories mo dito Sir Mike ang gumising sakin. I mean, bilang isang corporate slave, I'm emotionally numb. Ur stories reminded me of who I once was. Nakakainspire, andami ko relate kay Enzo lalo na yung frustrations niya saka pagkamataray. My heart bleeds for Zach, and si Erwin parang siya yung partner ko now for the last 12 years. We started as chatmates din. Ilang gabing puyat ko sa kakabasa, tapos sa office naman, naiinis ako sa bitin na breaks para lng sundan ang story na to, just like what I did in AKKCNB na binasa ko weeks ago during a bech trip. Kudos Sir Mike. Followed you, check ur links and all that. Hahaha! Na obsessed bigla. Salamat sa magandang kwento na nagdulot at nagbigay sakin ng sari saring emosyon. Kung magiging book to, ill gladly grab a copy. Thanks

    FB

    ReplyDelete

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails