Followers

Monday, March 31, 2014

Nicko ( A promise of Forever ) 20



NICKO
A Promise of Forever

20 ;p



SI NICKO


                       Narinig ko pa yung tawanan ng mga kalakihan ng paglabas nila ng kwarto..rinig ko pa yung pagaapiran nila.. Nanghihina naman akong tumayo saka pumunta sa cr saka binuksan yung shower.. Para na kong robot.. Halos namanhid na lahat ng parte ng katawan ko.. Halos wala na din lumalabas na luha sa mata ko..ayoko na umiyak.. Ayoko na..paglabas ko ng cr naabutan ko lang si anthony na nakaupo sa kama ko habang hawak yung bungkos ng pera.. Pagkatapos kong magbihis ay agad lang syang lumapit sakin saka ikinabit yung kadena sa paa ko parang wala sa sariling naupo ako sa kama..
                      " nagenjoy ka ba nicko.?" ngiti ni anthony.. Hindi naman ako sumagot dito.. " tatlo yun huh.. Im sure nagenjoy ka.. Saka may mga itsura yung mga yun.."
                      " bakit ba hindi mo nalang ako patayin huh.?!"
                      " hanggang hindi ko napapatay si jonas..pero dahil hindi ko pa nakikita yung letseng yun..  Magdudusa ka..!"
                      " whatever.. Sana hindi mo na sya makita.. Beside parang pinatay mo na rin ako eh.. Paulit ulit pa.."
                      " magdudusa ka dito nicko.. Naiintindihan mo..at magugulat ka nalang isang araw papatayin ko si jonas sa harap mo.. At isusunod kita sa kanya.. Happily ever after na yung story niyo di ba.?"

                      " get out... Lumabas ka na.. Demonyo." maikiling saad ko saka nahiga sa kama patalikod sa kanya.. Napapagod na ko makipagaway sa kanya wala din naman patutunguhan.. haixt..
                      " parang  ang bango mo nicko..?" saad nito.. Hanggang maramdaman ko yung paghalik nito sa batok ko.. Hinayaan ko naman sya.. Pero maya maya ay tumayo din sya. " haixt gusto ko sana eh kaso may kakausapin pa ko eh.. Biruin mo yun nicko may interesado sayong isang batang babae.. well anak mayaman.. Galing pa daw ng london.. Gusto lang magpavirgin eh nung pinakita ko yung picture mo via email nagustuhan ka.. Makakatikim ka ng virgin nicko." tapik nito sa balikat ko pero pilit kong pinikit yung mata ko.. Haixt wala na kong pakialam.. Kung sino sino ng gumamit sakin.. " kaya nga lang gusto nito sa hotel niya mangyare.. Hindi naman pwede yun baka matakasan mo pa ko di ba..  Kaya dapat dito lang..pero depende na rin siguro sa presyo.. Babatayan nalang kita.."
                     " lumabas ka na pwede.?!" lingon ko sa kanya.
                     " fine sabi mo eh.. From now on make sure na presentable ka huh.. Mejo pumayat ka kaya dapat kainin mo lahat ng dadalhin ko dito huh para hindi naman madissapoint sayo si Miss Erika.. Wala muna akong tatangapin na gustong gumamit sayo.. Sabi kasi ni miss erika.. Gusto niya healthy ka pagdating niya.."
                     " labas na!!" sigaw ko natawa lang sya ng payak.. Saka lumabas ng kwarto na yun..hindi ko naman mapigilan yung luha ko..mas gugustuhin ko pang buhay pa ko ngayon atleast sigurado ako ng buhay pa si jonas.. Titiisin ko lahat.. Lahat ng sakit.. Ilang beses ko ng sinubukang tumakas ilang beses na rin akong nabigo.. Nahawakan ko naman yung peklat ko sa hita na sinaksak ni anthony ng magtangka akong tumakas.. Tumayo lang ako sa kama saka sumilip sa maliit na bintana habang hawak yung isang picture.. Si lola lina..
                     Nakauwi na sya ng pilipinas kasama ni dr patrick.. Gusto ko na sya makita pero sa oras na tumakas ako papatayin siya ni tita michelle.. At hindi ko hahayaan yun.. Bahala na si god kung hanggang kailan pa ko mabubuhay.. Pero gagawin ko lahat para lang wag mapahamak yung mga taong mahal ko.. " I'd like to make myself bellieve that planet earth turn slowly." bigkas ko sa lyrics ng kanta kasabay ng mga patak ng luha..  Bagyo lang to nicko.. Pero kung sa oras na matalo ako ng bagyong to.. Tanggap ko na.. I love you forever jonas.. But for now.. Its goodbye..

                     Kinabukasan halos alas diyes na nun ng gabi ng bumukas yung pinto ng kwartong yun nagtaka lang ako dahil sabi ni anthony wala na muna syang tatanggaping customer.. Hanggang pumasok Si jasper...
                     " nicko.." ngiti nito saka sinarado yung pinto napaupo naman ako sa kama saka mariing pinagmasdan yung mukha nito.. Ilang beses na syang bumabalik dito hindi ko alam kung bakit..
                     " ikaw uli.?" saad ko lang.. Hindi ko lubos maisip kung bakit kailangan niya pa magbayad kung pwede naman syang maghanap ng iba. Sa itsura niya hindi niya na kakailanganin magbayad.. Gwapo matangkad... Mestiso.. Natatandaan ko ng una niya kong ginamit lasing sya nun at naudyukan lang ng barkada pero nagulat nalang ako ng ilang beses syang bumalik para sakin. " jasper hindi ka ba nagsasawa sakin.?"
                     " nicko maniwala ka na kasi sa love at first sight.. Ang kulit mo din noh." sumimangot naman ako dito..
                     " jasper sa kwartong to yung salitang love ay hindi nageexist.."
                     " bakit ba kasi ayaw mong tulungan kita makatakas dito.. Sumama ka nalang sakin.?"
                     " parang tinanong mo na din ako kung gusto ko bang mamatay yung lola ko at pati ikaw.. Alam mo naman na lahat ng rules kapag pumasok ka sa kwartong to.. Bawal masumbong sa pulis or else dedo ka." kita ko naman na napabuntong hininga sya. " sabi ni anthony hindi mo na sya tatanggap ng customer.?"
                     " pinilit ko eh.. Ang laki nga ng binayad ko dun eh..nicko gusto kita iligtas dito."
                     " jasper.. Tanggap ko na dito ako mamamatay.."
                     " .nicko mahal kita.."
                     " seryoso ka ba..?" natatawang saad ko. " hello jasper binabayaran mo sila para gamitin ako hindi para mahalin.. So simulan na natin para matapos na to.."
                     " Nicko may gusto akong sabihin eh.."
                     " ano naman..?"
                     " nilapitan ko kasi yung lola mo eh."
                     " huh talaga how is she.?"
                     " she's fine.. Nicko ililigtas kita dito.. At yung tita michelle mo makukulong sya lalo na yung anthony na yun.."
                     " baka marinig ka sa labas.."
                     " paranoid mo hindi yan.. Ang gusto ko lang makawala ka na sa kulungan na to.. Tama na.. Ayoko ng may makikitang pasa jan sa mukha mo." saad ni jasper saka hinawakan yung gilid ng labi ko na may pasa... Iniwas ko naman yung mukha ko.
                    " pano kung saktan nila si lola.. Ayoko jasper.. Saka si jonas."
                    " yung boyfriend mo..? Until now missing in action parin sya.. Tinanong ko sya sa lola mo ni sila wala din balita sa kanya.. Hindi kaya talaga pinabayaan ka na nun.?"
                    " hindi magagawa sakin ni jonas yun.."
                    " eh nasaan sya.. Sige nga.. Nawala sya the same day na kinuha ka ng tita michelle mo kaya ang imposibleng sila yung kumuha dito at isa pa pati sila hinahanap din to.. Tumakas sya or maybe patay na.?"
                    " no.. Nararamdaman ko buhay pa sya.."
                    " nicko ok kung buhay pa sya... Wala man lang syang ginawa para hanapin ka.. Eto pa.. Kaya niyang bang tanggapin yung nangyare sayo.. Tandaan mo hindi na ikaw yung nicko na nakilala at nakasama niya.. Napakalayo mo na sa nickong yun.."
                    " dahil sirang sira na ko.?" saad kong nakatitig sa mata niya.
                    " oo... Sige kung ikaw ang tatanungin ko tingin mo yung jonas na kilala mo.. Tatangapin lahat ng nangyare sayo.. Narape ka.. Pinagsawaan ng kung sino sino.. Pinaglaruan ng kapatid mo.. Nilawayan ng mga taong hayok na hayok sa laman.. Nicko iba ka na ngayon.." hindi ko naman napagilan tumulo yung luha ko saka sya ubod lakas na sinampal..
                    " jasper ako parin to.. Ako parin yung nicko na yun.. Oo .. Siguro.. Sira na ko.. Madumi na ko.. Pero jasper ako parin yun.. Hindi ko naman ginusto to eh.. Hindi..kahit kailan hindi.."
                    " sa pangalan siguro.. Ikaw parin yung nickong yun... Nangako si jonas sayo di ba.. Walang iwanan.. Pero nicko nasaan sya nung panahon na nasasaktan ka.. Nasaan sya nung panahon umiiyak ka.. Nasaan sya nung panahon halos hindi ka na makatayo sa kamang yan dahil sobrang bugbog sayo ng mga gumamit sayo.. Sige nicko nasaan yung pangakong yun huh..wala.. Nabaon na lahat sa limot yun.. Nicko lahat yung napako.. Tumakas sya at pinabayaan ka niya.. Ilang beses na kitang inalok na tumakas dito pero tumangi ka kasi I know deep inside umaasa ka na yung jonas na yun yung magliligtas sayo.. Nicko youve had enough tama na.. Minsan may pangakong hindi natutupad so hindi lahat dapat mo paniwalaan." nanatili lang akong nakatungo habang tuloy yung patak ng luha ko.
                       " nicko ang fairytail ay hindi nangyayare sa totoong buhay.."
                       " mahal ako ni jonas.. Mahal niya ko.."
                        " nothing lasts forever.. And nothing stays the same.. Lahat nagbabago nicko.. Hindi ibig sabihin na mahal ka niya dati ay mahal ka parin niya ngayon.. Nicko nagbabago ang tao at wala kang magagawa para pigilin yung pagbabagong yun.. Forever doesnt exist.. Ni wala pang taong nakapagpatunay na nageexist ba talaga yun.. Maybe in dictionary pero nicko nasa real world tayo.. At sa totoong buhay walang forever.."
                      " nothing last forever or nothing stays the same.. Sinabi sakin ni jonas yung mga salitang yan.. Ang salitang forever at ang salitang pangako as posibleng pagsamahin basta maniniwala ka lang.. At jasper hanggang ngayon naniniwala pa rinako.. Dahil kung hindi na.. Sana matagal na kong nagpakamatay dito."
                      " damn those words..! Walang forever nicko.. At lalong hindi lahat ng pangako natutupad.."
                      " sayo na nanggaling hindi lahat ng pangako natutupad.. Hindi lahat.. So ibig sabihin meron paring promise na posibleng matupad.."
                      " nicko wag ka ng umasang ililigtas ka dito ni jonas.. Hindi lang naman sya ang pwedeng maging night in shining armour mo.. Lahat pwede kung bibigyan mo sila ng pagkakataon.. Nicko I'm here.. Just tell me.. Bukas na bukas wala ka na dito sa kwartong to."
                      " pero anong kapalit..?"
                      " sumama ka sakin.. Na akin ka na lang.. Na magiging akin ka habang buhay.." natawa naman ako ng payak.
                    
                      " papakawalan mo ko sa kulungan na to para ikulong pa sa isa pang kulungan.. Jasper I don't love you.."
                      " sa kwartong to sabi mo hindi nageexist ang salitang love.. Sa kwarto lang na to.. Nicko kapag nakalabas ka dito posibleng matutunan mo ko mahalin.. Dadalhin kita sa ibang bansa.. Kakalimutan natin lahat ng nangyare sayo dito.. Mamahalin kita nicko.."
                      " pero bakit ako.. Ako na sinabihan mo na pinagsawaan na kung sino sino.. Ako na ginamit na ng mga hayok na hayok sa laman.. Ako na sirang sira na.."
                      "kasi mahal kita.."
                      " mahal mo ko..?"
           
                      " oo nicko.. I love you.."
                      " jasper ang tagal ko na dito.. Ilang beses ka din bumalik dito.. Kung gusto mo talaga ko iligtas dito sana matagal mo ng ginawa."
                     " kasi gusto ko manggaling sayo na ako na yung kailangan mo.. Na ako na yung mahal mo.. Gusto ko marealize mo na kahit ano pang mangyare sayo.. Im here.. Mamahalin parin kita.. Pero nicko ayoko na.. Hindi ko na kaya yung nakikita ko sayo.. Alam mo bang napakasakit kapag naiisip ko na sa bawat araw na nandito ka sa kwartong to.. Iba iba ang katabi mo.. Nicko mahalin mo lang ako.. Yung lang hihingiin kong kapalit."
                     " I'm sorry jasper.. Ayoko na makulong pa muli sa isa pang kulungan."
                     " nicko ibibigay ko sayo lahat.." nakatungong saad niya hanggang makita ko yung pagtulo ng luha niya. " nicko I love you.." 
                     " I'm sorry.." saad ko lang saka hinawakan yung baba niya para magtapat yung mukha namin. " gamitin mo na ko jasper.. Yun lang ang kaya kong ibigay sayo.. Yung puso ko para na lang yun sa isang tao.. At mamatay ako na sya lang laman nito.." saad ko saka pumikit at unti unting nilapit yung mukha ko sa kanya hanggang maramdaman ko yung masuyo niyang paghallik sakin..

SI JONAS

                     Araw ng pagbalik namin ng pilipinas nun ni erika.. Nilibot ko lang yung paningin ko sa buong kwarto na yun.. Matagal din ako nanatili dito.. Nagpapasarap sa paghiga habang si nicko nagdudusa sa kamay ng mag-inang yun.. Lumapit lang akong sa bintana saka tumanaw sa paligid.. Hindi ko naman napigilan yung mga luhang tumulo sa mata ko.. Gaganti ako.. Tuwing naiisip ko yung nangyare kay nicko parang gusto ko pumatay ng tao.. Narinig ko naman na bumukas yung pinto napalingon lang ako dito saka ko nakita si erika na nakabihis na..
                     " ready ka na..?" ngiti nito.
                     " I think so.." pilit na ngiti ko lumapit lang sya sa tabi ko at tumanaw din sa bintana.
                     " jonas kaya mo bang tanggapin yung nangyare kay nicko.. What I mean is.."
                     " shut up..!" gigil na saad ko saka muling tumulo yung luha ko. " aixt..!" sigaw ko saka sinuntok yung pader.. Tuwing naiisip ko yung nangyare kay nicko parang nanghihina ako..
                     " johny relax..!" hawak niya sa kamay ko.. Nakita ko naman na dumugo to.. " see.. Naman oh paulit ulit ka nanaman eh.."
                     " bakit kasi kailangan mangyare kay nicko yun eh!"
                     " Don't know base sa kwento mo napakabait niya.. Well ganun talaga ang buhay minsan kailangan natin dumaan sa pait bago natin masabi na malakas tayo maybe ito yung kay nicko.. Pero look johny until now buhay pa sya.. Kasi tingin ko umaasa parin sya na darating ka.. Para tuparin yung mga pangako mo... Para iligtas sya."
                     " he don't deserve that.. Sana ako nalang eh.. Sana ako nalang..!"
                     " ssshh johny babalik na tayo ng pilipinas.. Para ituloy yung fairytail niyo at gisingin si nicko sa bangungot niya.. Yun ay kung tanggap mo parin sya." seryosong saad ni erika.. Umiba naman ako ng tingin.. " ano.?"
                     " I love him.. Wala akong pakialam kung ano yung nangyare sa kanya.. Wala.. Pero gagantihan ko yung gumawa sa kanya nito.. Gaganti ako erika.."
                     " revenge..? Sounds cool.." sarkastikong saad niya.
                     " hindi mo gustong gumanti ako..? Hindi biro yung ginawa nila kay nicko.. Binaboy nila yung nagisang taong nasa puso ko.. Mga hayop sila!"
                     " well kahit ako yung nasa posisyon mo gaganti talaga ako.. Pero not to the point na papatay ako.."
                     " don't worry I won't do that.. Hindi ko dudumihan yung kamay ko.. I'll make sure lang na matitikman nila yung galit ko.. Yung tipong sila mismo ang papatay sa sarili nila.." ilang sandali naman syang natahimik.. "sana lang hindi ko sila mapatay.."
                     " sama ako huh.. Pabatok lang dun sa michelle na yun.." ngiti ni erika.
                     " lets go.. Wheres my papers.??" saad ko lang saka kinuha yung bag ko sa kama.. Inabot naman niya sakin yung envelope. Kinuha ko lang yung passport ko saka binuklat.
                     " wait wag mo na tingnan.?" agaw niya sakin.
                     " bakit? hello pano kung tanungin ako sa imigration.?"
                     " eh kasi.." inis na saad ko saka kinuha sa kamay niya yung passport at binuklat kumunot lang yung noo ko ng makita yung pangalan ko dito saka tumitig kay erika. " seriously..?"
                   " eh wala kasi akong maisip na pangalan mo eh.. Saka cute nga eh.?" pilit na ngiti niya.
                   " red lips..? Hello may apilido bang ganito.."
                   " sus hayaan mo na.. Ang cute naman ah..."
                   " nakalabas talaga ako ng bansa gamit yung pangalan na to.. Magbibigay ka nalang ng panagalan yung hindi pa maayos.."
                   " haixt naman oo na.."
                   " kapag talaga ako hindi nakauwi ng pilipinas dahil sa pangalan na to.. Kakalbuhin talaga kita."
                   " grabe ka naman.. Buhok ko pa talaga... Wag naman makakauwi ka ng pilipinas trust me.." ngiti nito saka nagmamadaling lumabas ng pinto napakamot naman ako sa ulo.. Red lips..? Nngumuso naman ako saka hinawakan yung labi ko.. Sabagay sabi ni nicko asset ko daw to kaya siguro pinagnasaan halikan ng babaeng yun.. haixt.. 
                   Pagkauwi namin ng pilipinas ni sofhie ay tumuloy lang kami sa bahay nito.. Namangha lang ako sa laki ng bahay nila na malapalasyo.. Hindi naman ako nagtaka dahil kaya nga sayang pagaralin sa london eh.. Haixt nagpapasalamat narin ako sila ang nakakuha sakin..
                   Ilang araw din namin pinagplanuhan yung gagawin namin.. Kailangan ko muna gumanti bago sila makulong.. Ililigtas kita nicko.. Pangako yan..
                   " sya yung lola ni nicko." lingon sakin ni erika nasa isang tinted na kotse kami nun habang nakatanaw sa bahay nila Daddy patrick.. May mga pulis na nakapalibot sa bahay nila
                     
                   " talaga..? Nahanap pala sya ni Daddy patrick.. Kaso hindi naman niya naabutan si nicko.."
                   " tuloy parin yung paghahanap nila kay nicko.. Ang hindi nila alam nasa isang tagong lugar si nicko.. At hindi nila alam na yung namumuno sa pagahhanap kay nicko ay karelasyon ni michelle.. Haixt mga demonyo.. Lets go na malayo layo ang babyahihin natin papuntang batanggas.."
                    " yeah lets go.."  saad ko pinaandar naman ng driver yung kotse namin.. Sinabi na samin lahat ng impormasyon na kailangan namin.. Alam narin namin lahat ng bawat galaw ng mag-inang yun.. Bawat labas nila ng bahay.. Bawat pagpunta sa gracery..at kung saan saan pa.. Humanda kayong dalawa heto na ko.
                    Nagcheck in lang kami sa isang hotel pagdating namin sa batanggas..kailangan namin magmadali dahil sa maga oras na to alam namin na lalabas si michelle..
                    " erika bilisan mo hindi mo naman kailangan magdiguise ah.. Hindi ka naman niya kilala.?" saad ko habang nagsusuot ng salamin..
                    " wala lang dapat fashionista parin ako noh.."
                    " sus.." nagsuot lang ako ng jacket at isang cap na itim para hindi ako makilala ni michelle.
                    " ang gwapo mo parin mukha kang action star.." ngiti niya sakin sinimangutan ko naman sya. " magiging madugo ba to jonas.. Dala ako ng tissue huh.? Bawala mabahiran ng dugo ang kamay ko."
                    " ewan ko sayo.. Daming arte.."
                    " wait hindi mo naman sya rerapin di ba.. My god matanda na yun.. Don't tell me.?"
                    " hindi noh. Asa sya.. Kapag nirape ko yun edi parang dinala ko sya sa heaven.. Wag na oy hindi ko sasayangin yung semilya ko para sa isang demonyo.."
                    " how about sakin.. Im sure hindi masasayang yan."
                    " suntok gusto mo.?!"
                    " oo na galit agad.. Nakita ko nanaman yan eh.."
                    " and so..?"
                    " wala lang.. Natouch ko rin kaya yan."
                    " sasapakin kita erika..!" simangot ko saka lumabas ng pinto ng hotel..patakbo naman syang sumunod sakin..
                    " wait lang ako kaya magdadrive ng kotse grabe ka talaga."
                  " ang bagal mo kasi eh.." saad ko hanggang makarating kami sa parking lot.. Si erika na yung nagdrive papunta sa isang grocery store.. Ilang minuto din kaming nagantay dun ng makita namin yung isang babae na blonde ang buhok..agad ko naman na namukhaan to.. Si michelle.. Kahit anong kulay ng buhok niya mukha parin syang demonyo..Humugot lang ako ng malalim na hininga.. dahil feeling ko sasabog yung puso ko sa sobrang galit.
                  " relax johny.. Akong bahala.." ngiti ni erika saka hinawakan yung kamay ko.." baba na ko.. Pagbalik ko dito kasama ko na si michelle.." saad pa nito saka bumaba ng kotse..ano nga ba gagawin ko sa kanya.. Nahawakan ko lang yung kamao ko sa gigil.. Halos kalahating oras din akong nagaantay dun ng makita ko si erika at michelle na nagtatawanan habang papalapit sa kotse.. Napangiti lang ako saka inayos yung sumbrero ko..pagkalagay ni erika ng mga pinamili ni michelle sa likod ah sumakay na sa driver seat si erika si michelle naman ay sa likod katabi ko.
                  " may kasama ka pala iha.. kaibigan din sya ni anthony..?" tanong nito natawa lang si erika saka tumango.. Inayos ko naman yung sobrero saka nanatiling nakatungo.. Maya maya naramdaman ko na yung pagandar ng kotse. " hi.. Mommy ako ni anthony..and you are." nakita ko lang yung kamay nito habang nakalahad sakin.
                  " mahiyain po yan tita.." rinig kong saad ni erika.
                  " ah I see.. Iha di ba bukas na yung usapan niyo ni anthony. Sure ka na ba dun iha.."
                  " uhm yeah.. Tita nainlove po kasi ako kay nicko.. Kaya po gusto ko po sana sya yung makauna sakin... Tita ok lang naman po na isama ko sya sa london di ba.?"
                  " huh isasama mo sya sa london.. Teka..Hindi naman yung pinagusapan niyo ng anak ko ah.?"
                  " kahit magbayad po ako ng malaki.?"
                  " no.. Hindi pwede yun.." naramdaman ko naman yung pagbabago ng aura ni michelle.. " hindi mo sya isasama.. Ok.. Hindi.!" gigil na saad nito pero natawa lang si erika.. " bakit ka tumatawa huh!"
                  " pano tita kung gusto  ko..?" 
                  " erika.. Hindi mo pwede dalhin si nicko sa london.. Samin lang sya..! Ang usapan ay isang gabi lang..!" gigil na saad ni michelle..
                  " kailan niyo pa naging pagmamay-ari si nicko.?" sarkastikong saad ko habang nakatungo ilang sandali naman tong natahimik hanggang marinig ko yung mahinang pagtawa ni erika hanggang itigil nito yung sasakyan sa isang mapunong bahagi ng lugar na yun.
                  " sino ka huh!" 
                  "hoy kabet! hindi mo naalala yung boses ko huh." saad ko saka tinaggal yung subrero't salamin ko at nakipagtitigan sa kanya.. Kitang kita ko lang gulat sa mata nito.  " nice meeting you again." ngiti ko aktong bubuksan nito yung pinto ng kotse ng ilock to ni erika..
                  " ibaba niyo ko dito..!" sigaw nito aktong may kukunin to sa bag ng hilahin ni erika yung bag nito. " akin na yan.!"
                  " naalala mo pa ba kong kabet ka.?"
                  " anong plano mo huh.. Hawak ko si nicko.. Papatayin ko sya..!"
                  " really.. Pano kung ikaw muna ang patayin ko huh.. Tapos isusunod ko si anthony..!" Gigil na saad ko aktong sasampalin niya ko ng mahawakan ko yung kamay niya.. Nginitian ko lang sya saka sya sinalya.
                  " hindi mo kaya yun.." sarkastikong saad niya pero nilagay ko lang sa kamay ko lahat ng lakas ko saka sya ubod lakas na sinuntok sa mukha.. Natawa lang si erika ng makitang nauntog pa to sa salamin ng kotse.. Hinawakan ko lang yung buhok nito sa hinarap sakin yung mukha niya kita ko lang yung pagdudugo ng labi nito.   
                 " ako naman ngayon..! erika pakibuksan yung pinto..!" lingon ko kay erika..
                 " ayay captain.!" lumabas lang ako ng kotse saka umikot at binuksan yung pinto ng inuupuan ni michelle kita ko pa na hindi parin to nakarecover sa suntok ko.. Gigil ko lang hinawakan yung buhok niya saka hinila pababa sa kotse..
                 " jonas tama na please.. Please susuko na ko.." pagmamakaawa nito pero natawa lang ako ng payak..
                 " susuko..? Alam mo ba yung kademonyohan ginawa niyo kay nicko huh.! Mga hayop ka.. Tangina niyo dapat sa inyo pinapatay eh!!" gigil na sigaw ko kasabay ng pagtulo ng luha ko.. Gusto ko pigilin yung pagiyak pero wala akong nagawa kundi hayaan to.. Kaharap ko ngayon ang taong sumira sa pagkatao ni nicko.
                 " susuko na ko.. Yun naman yung gusto niyo di ba.. Susuko na ko magpapakulong na ko.. Please.."
                 " hindi ganun kadali yun.. Hindi naiintindihan mo.. Binaboy niyo si nicko..!" sigaw ko sa kanya tinulak ko lang sya sa lupa saka binigyan ng malakas na sipa sa sikmura. " kung demonyo kayo.. Mas demonyo ako sa inyo..!" kita ko lang yung pamimilipit nito dahil sa ginawa ko. " wala naman syang ginnawa sa inyo ah.. Pinakisamahan niya kayo ng maayos.. Kung galit kayo sa mommy niya bakit kailangan pati si nicko huh!! Bakit kailangan pati sya.. Wala syang kasalanan sa inyo.!" lumuhod lang ako sa kanya saka hinarap yung mukha niya sakin.
                 " dahil sa mommy niya nasira ang buhay ko..!!!" sigaw nito sa mukha ko tumulo lang yung luha ko saka sya binigyan ng malakas na sampal dahilan para masubsob sya sa lupa.            
                 " kayo ang sumira ng buhay niyo! Buhay niyo yan at walakahit sino ang may kasalanan sa pagkasira ng buhay mo..! Pinili mo yan.!" narinig ko naman yung mahina niyang pagtawa hinawakan ko yung buhok niya.
                 " wala kang alam..!" gustong gusto ko sya suntukin ng mga oras na yun pero pinipigilan ko yung sarili ko.. Haixt please god ayoko ayoko pumatay ng tao. " hindi mo alam lahat ng pinagdaanan ko.. Naiintindihan mo.,.!" umiiyak na saad nito.
                 " wala akong pakialam sa pinagdaanan mo.. At hindi kasalanan ni nicko yun..!" binitawan kon lang sya saka muling tinulak sa lupa...nakita ko naman na lumabas ng kotse si erika at lumapit kay michelle nagtaka lang ako ng makita yung hawak nito..
                 " ano yan.?"
                 " pabango.. Nakuha ko sa bag niya.." ngiti nito saka sinabunutan si michelle.. At binigyan ng malakas na sampal. " para sa pangbababoy mo kay nicko!" 
                    " tama na.. Ibabalik ko na sa inyo si nicko wag niyo lang akong patayin.. Please kailangan pa ko ni anthony .."
                    " papatayin kita gamit to.!" ngiti ni erika saka inispray sa mukha yung pabangong hawak nito.. Kita ko naman na nasapo ni michelle yung mukha niya kasunod ng malakas na pagtawa ni erika.. Napakamot naman ako sa ulo.. Makakakapatay ba yun.. Haixt kahit kailan talaga tong babaeng to oh.. gusto ko durugin yung mukha ni michelle ng mga oras na yun.. Pero hindi ko kaya.. Hindi ako ganun kasama.. " ano johny bugbugin mo na to habang bulag pa sya." lingon sakin ni erika marahan naman akong umling. " bakit.?" saad nito saka sinabunutan si michelle. " kung ayaw mo ako nalang.!" pilit naman na nagpupumiglas si michelle pero binigyan lang sya ng malakas na sampal ni erika.
                    " erika enough na.!" sigaw ko.. Kinuha ko lang yung tali sa likod ng kotse saka sinumalan itali si michelle.. Haixt kahit gusto ko sya patayin.. Hindi ko gagawin.,. Hindi ako magiging criminal dahil lang sa demonyong to.. Pinatayo ko lang sya saka sinalya sa loob ng kotse.
                    " jonas dapat torturin natin sya di ba.. Yun yung nasa isip ko eh.?" saad ni erika pagpasok sa kotse kita ko naman yung sama ng tingin dito ni michelle.
                    " mukha ba kong ganun erika.. Hayaan mo ng sa kulungan sya maghirap."
                    " jonas do you like sercets.?" saad ni michelle habang nakatingin sa labas ng kotse.. " anong pagkakaalam mo sa pagkamatay ng parents mo.?" bulong nito.. Kita ko naman yung paglingon dito ni erika saka tumingin sakin.
                    " anong sinasabi mo huh.?" gigil na saad ko pero lumingon lang sya sakin saka ngumiti ng nakakaloko.. " sabing ano yung sinasabi mo eh!" sigaw ko.                
                    " ako pumatay sa kanila.. Binangga ko yung kotse nila para mahulog sa tulay..." mahinang saad nito kita ko lang yung ngiti niya kasabay ng mga luha.. Para naman tumigil yung mundo ko sa sinabi niya.
                    " jonas are you ok.?" saad ni erika sakin. " grabe kademonyo ka.!"
                    " Since nahuli niyo na ko.. Sasabihin ko na lahat.. Lahat lahat.. Tama ka naman eh kasalanan ko kung bakit nasira ang buhay ko.. Naghahanap lang ako ng masisisi.." saad nito kasabay ng mga luha..gigil ko lang na sinutok yung upuan ng kotse na yun.
                    " pinatay mo sila mommy at daddy.?!"
                     " yeah.." bulong nito.. Hinawakaan ko lang yung kamao ko. Saka muling sumuntok sa upuan..saka hinayaan pumatak yung mga luha ko..
                     " erika stop it!" sigaw ko ng aktong sasampalin to ni erika.
                     " pero jonas pinatay niya yung parents mo!" sigaw na ni erika na may luha na din sa mata. " tao ka ba talaga huh.. !" sigaw dito ni erika.
                     " I was so desperate that time.. Nung nakita ko si nicko na sobrang saya.. Napuno ako ng galit.. Kasi yung saya na yun.. Yun yung kahit kailan hindi ko naramdaman.. Yung saya na may nagmamahal sayo.. Yung saya ng walang iniisip.." saad nito gigil naman na sinuntok ni erika yung manibela ng kotse. " I was raped ng taong umampon sakin..at dahil yun kay alice.. Yung mommy ni nicko.. Kung hindi nya inagaw sakin si mommy lina hindi ako mapupunta sa demonyong yun.. Pinangako ko nun sa sarili ko na ipaparanas ko kay alice yung naranasan ko..pero nakaligtas sya at inagaw pa niya sakin yung nagiisang taong magliligtas sakin buti dumating si fred para iahon ako sa putikang yun.. Pero kahit sya inagaw ni alice sakin." nanatili lang akong nakatingin sa labas ng kotse habang pinakikinggan yung mga sinasabi niya hindi ko alam pero gusto ko marinig lahat ng dahilan kung bakit niya nagawang patayin yung parents ko..
                     " hindi totoong nagpakamatay si alice at lalong hindi niya pinatay si fred.."
                     " pati sila..?" gulat na saad ni erika.. Alam ko yung bagay na yun.. Bago umalis yung yaya ni nicko nuon.. Nabanggit sakin nito na magiingat kami.. Dahil sa kabet ng daddy ni nicko.. Hindi ko pa alam yung mga bagay na sinasabi nito nuon pero nung nakita ko sya sa sementeryo.. Duon ko tinanim na hindi sila mapagkakatiwalaan.          
                     " yung pagkamatay ni fred ay isang aksidente.. Nagaagawan kami ni alice sa baril pero nagulat nalang kami ng bigla tong pumutok.." mahinang saad nito kasabay ng mga hikbi.. Nanatili naman akong nakatingin sa labas ng sasakyan si erika naman ay nakatungo sa manibela. " niloko ko si alice na may bomba sa kwarto ni nicko para barilin niya yung sarili niya.. Dahil mahal ni alice si nicko...ginawa niya.."
                     " yung lola ni nicko.. May kinalaman ka ba sa pagkawala niya.?" bulong ko lang.. Narinig ko naman yung buntong hininga nito.
                     " oo.. Akala ko nun dahil patay na si alice mababawi ko na sya.. Pero I was wrong.. Akala ko nun magiging masaya na ko.. Pero mali parin ako.. Kasi si mommy lina si alice parin ang hinahanap.. Si alice na tunay niya palang anak.. I hate her kasi dahil sa kanya hinahabol parin ako ng anino ni alice.. Kaya kinulong ko sya.. Ilang beses ko syang pinagtangkaang patayin pero sa tuwing gagawin ko yun.. Naalala ko kung pano niya ko inalagaan nung bata ako.. Jonas.. Ayoko na.. Tama na.. Gusto ko na matapos to.." umiiyak na saad nito.." jonas..ayoko na.. Tatangapin ko na kung makukulong ako.." ilang sandaling walang nagsalita samin tanging mga paghikbi lang yung maririnig mo.. Mula sakin at kay michelle..  Gusto ko magalit.. Gusto ko pumatay.. Pero hindi ko kaya..
                    " dadalhin ko na po kayo kay Dr patrick.." saad ko lang. "  erika tara na.." pinaandar naman ni erika yung kotse.
                    " si anthony.. Jonas tulungan mo si nicko.."
                     " bakit hinayaan mong pati anak mo.. Gayahin ka..?!" gigil na saad ko.
                    " ipakulong mo nalang sya jonas.. Please wag mo syang patayin.. Nagsisisi ako na pati sya dinamay ko sa kademonyohan ko. Tinanim ko sa utak niya na rapist yung tatay niya at dapat gawin niya kay nicko yung ginawa sakin ng tatay niya."
                    " nirape niya si nicko..?pati sya.?!" marahan namang tumango si michelle.. Nakagat ko naman yung labi ko sa gigil..
                    " jonas please wag ,mo syang patayin.. Bigyan mo pa sya ng pagkakataon baguhin yung buhay niya.."
                    " hindi ko mapapangako... Kung kayo hindi ko kayang patayin.. Kay anthony baka magawa ko." gigil na saad ko.
                     Binaba lang namin si michelle sa tapat ng bahay nila Dr patrick agad naman nagkagulo yung mga pulis na nanduon ng makita si michelle.. Agad naman kaming umalis ni erika sa lugar na yun.. Si anthony pa.. Kailangan pa namin iligtas si nicko.


SI NICKO

                     Nakaharap lang ako sa salamin habang nagbibihis... Sa ibang lugar ako dadalhin ni anthony.. Hindi ko alam kung saan.. Pilit naman akong nagiisip kung pano ako makakatakas.. Bahala na.. Susubukan kong humingi ng tulong sa babaeng katransaksyon ni anthony sabi niya bata pa raw ito.
                    " nicko lets go.." saad ni anthony pagbukas ng pinto tumango naman ako sa kanya.. Lumapit lang sya sakin saka ako nilagyan ng piring sa mata at tinalian yung mga kamay ko..
                    " malayo ba yung pagdadalhan mo sakin."
                    " shut up nalang.. Ok.. Wala kang karapatan magtanong." inis na saad nito. Hanggang makasakay kami sa isang kotse.. Nakiramdam naman ako sa paligid.. Tingin ko si anthony lang ang kasama ko sa kotse na yun.. Nasaan kaya si tita michelle.. Hindi ko narinig yung boses niya simula kaninang umaga.
                     " anthony si tita.?"
                     " don't know.. Hindi sya umuwi kagabi.. Baka kasama nanaman yung lalake niya.. Wag kang magtangkang tumakas.. Baka mapatay lang kita."
                     " I know." maikiling saad ko ilang minuto pa ang lumipas ng marinig kung yung mga alon.. Malapit sa dagat.. Or resort. Haixt pwede kaya ako lumangoy para makatakas sa demonyong to.. Haixt.

                     " we are here..ready ka na ba.. Galingan mo huh." saad nito saka ako inalalayan pababa sa kotse naglakad lang kami papasok.. Ramdam na ramdam ko yung dampi ng malakas na hangin sa balat ko.. Nasa tabing dagat nga kami.. Hanggang tumigil kami... nang tanggalin ni anthony yung piring sa mata ko nakita ko lang na nasa tapat kami ng isang pinto..nilibot ko naman yung tingin ko sa lugar.. Resort nga pero mukhang kami lang ang tao.. Kumatok naman si anthony maya maya bumukas yung pinto lumabas lang dito yung isang magandang babae.. Sya ang gagamit skain..? Pero ang ganda niya kahit si anthony natigilan ng makita to.
                 " wag niyo ko titigan ok.. I Know I'm beautiful.." lalong nagpatingkad sa kulay nito yung suot nitong manipis na pulang sando.

                 " miss erika.. Nandito lang ako sa labas." saad ni anthony.
                 " dito.. Makikinig ka samin.. Maingay ako sa kama kaya nakakahiya.. Dun ka nalang sa kotse mo."
                 " no dito lang ako.!"
                 " haixt bahala ka..but wait.." saad nito saka pumasok sa loob ng bahay na yun..paglabas nito may binato lang to kay anthony.. " suotin mo yan para hindi mo ko marinig.. Dont worry wala naman akong paki sa kanya kaya hindi sya makakatakas.,. Bantayan mo pa kami.." Sinimangutan naman to ni anthony saka sinuot yung headset.. "tara pasok ka na." saad nito saka hinila yung kamay ko pagpasok ay agad nitong tinggal yung tali ko sa kamay..
                 " seryoso ka ba talaga dito.?" kunot ang noong saad ko saka umupo sa kama at sinimulang tanggalin yung sapatos ko ng lingunin ko sya kita ko lang yung ngiti sa labi niya..
                 " you can say whatever you want nicko.. Hindi tayo maririnig ni anthony sa labas.. But bago ang lahat I'm erika." ngiti nito tinanguhan ko naman sya.
                 " you know me na nanaman di ba.. Nicko.. John nicko." saad ko lang naramdaman ko naman na umupo sya malapit sakin. " you're beautiful.. Di ba dapat sa taong mahal mo isusuko yung virginity mo.?"
                 " pano kung sabihin kong mahal kita.?" ngiti niya natawa naman ako ng payak.
                 " hindi mo ko binayaran para mahalin.." saad ko lang.
                 " ok sabi mo eh.. Joke lang naman yun." ngiti niya.
                  " Hindi ko sure kung dapat kong gawin to.. Pero gusto ko subukan..gusto ko subukan hingiin sayo yun.."
                  " ano yun.?" saad niya tumingala lang ako para wag tumulo yung luha ko.
                  " help.." maikling saad ko.
                  " what do you mean..?"
                  " help me.. Miss erika.. Gusto ko na tumakas.." saad ko kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko.. Kita ko naman na umiba sya ng tingin.. Haixt ilang tao na ba ang hiningian ko ng tulong bakit pa nga ba ko aasa..haixt.. " I understand kung hindi mo kaya.. Sabagay bata ka pa para isugal yung buhay mo para sakin." ngiti ko sa kanya saka hinawakan yung kamay niya naramdaman ko naman yung pagpisil niya sa palad ko.
                  " Hindi kita matutulungan nicko.." saad niya lang saka tumayo sa kama at pumunta sa tapat ng malaking cabinet saka to binuksan. " pero sya matutulungan ka." saad nito saka tumabi.. Tumulo lang yung luha ko ng makita kung sino yung nanduon..
                  " jonas..?" mahinang saad ko.

16 comments:

  1. First
    Tuklapin na ang nails ng Michelle nayan. Tapos si anthony tusukin ang mata atbuhusan ng kumukulong mantika.

    Kelton

    ReplyDelete
  2. Ang pangif n ng kwento

    ReplyDelete
  3. Mr. Author..thank you. Sa update..isa aq sa mga silent reader mo..hehe..para sakn..maganda nmn story mo..sinusubaybayan ko nga..kahit n npakatragic n nung story ay bbshin ko parin to..salamt ulit..
    --paul jhon

    ReplyDelete
  4. Hays kahit sobrang di na makatotohanan binabasa ko pa din

    Thanks sana matapos na at bumalik na sa kilig moments ni nico at jonas

    ReplyDelete
  5. God paganda na ng paganda ang story na e2..
    Sana update na agad ang chapter 21..thank you Idol galing mo talaga..!
    more power...salamat..

    Joey :-)

    ReplyDelete
  6. san ko mkikita ung next dito? or kung wla pa kelan ung post

    ReplyDelete
  7. please paki post na ung ep 21....

    ReplyDelete


  8. I'm so excited for the next chapter!

    Can't wait to read it..

    Kudos for the writer. Gustong-gusto ko ang mga nangyayari.

    -vin :-)

    ReplyDelete
  9. bt wla pdin next chapter

    ReplyDelete
  10. Gaaaaaad!!!! Tutulo na talaga luha ko!!!!
    To be honest mejo naging boring ung kwento sa pas 2 chapters pero ok lng kasi dapat meron talaga sa kwentong ganun. Grabe lng kc ung bigat ng kwento kaya naging di kapani paniwala.. pu eto na! Kudos author!!!!
    Please InSPIre us!!!!
    Maiinlove na ata ako sa author...

    Djrhafrhaf@yahoo.com

    ReplyDelete
  11. mr.author infareness ang tgal po ng next chap

    ReplyDelete
  12. Paupdate napo chapter 21., tnx author. Galing mo!

    ReplyDelete
  13. Sana May chapter 21 naaaa..load na ako ng load ng pocket wifi ko, wala pa naman.

    ReplyDelete
  14. anu b yan author. kelangan mtgal?

    ReplyDelete

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails