Yakap ng Langit 4

Yakap ng Langit

Chapter 4

Raffy's POV

Pagkatapos ko sabihin sa kanya ang mga gusto kong sabihin, ay bumaling ako sa kanyang dib-dib itinapat ko ang tenga ko sa parte ng dib-dib na kung saan malapit sa puso nya. Pinapakinggan ko ang tibok ng puso nya, napangiti ako dahil naririnig ko ang lakas ng tibok ng puso nya. Bigla ko na lang naitanong sa aking sarili “para kanino kaya ang tibok na ito?”. Hindi ako naghahangad ng mas malalim pang relasyon samin. Ang gusto ko lang ay palagi syang masaya, hindi na bale kung malungkot ako basta masigurado kong maligaya sya sa piling ng taong gusto nya “hindi ako magrereklamo” sabi ko sa isip ko. Hindi na ako nakatulog nun, tumayo na lamang ako at nagpa-ikot-ikot sa kwartong iyon. Nang bigla kong maalala yung nangyari samin dalawang linggo na ang nakakaraan. Noon ko lang narealize kung bakit andaming nahuhumaling sa kanya. Gumanda na kasi ang katawan nya, bumagay sa kanya ang moreno nyang balat na lalo naman nagpapa-angas ng dating nya. Idag-dag mo pa ang malaking bukol na nakita ko nung mga panahong iyon. Titig na titig ako sa katawan nya ng bigla na lamang nyang inangat ng kaunti ang damit nya tsaka nagkamot ng ari nya. Bigla akong nakaramdam ng init sa ginawa nyang iyon, dahil kitang kita ko ang maninipis na buhok na dumadaloy papunta sa loob ng suot nyang pantalon. Kita rin ang tiyan nya na may abs na naguumpisa nang umusbong. Hindi ko maiwasang tumitig sa parte kung nasaan ang kanyang alaga. Bumubukol yun sa ilalim ng kanyang pantalon. Gustong gusto ko ang nakikita ko, maging ang alaga ko ay nagugustuhan din kaya nag-uumpisa na itong tumigas. Matinding init na ang nararamdaman ko, kaya ginawa kong pamaypay ang dalawa kong kamay at tsaka huminga ng malalim at sinabing

Raffy: WOOOOH ANG INET! HooOY! GUMISING KA NA NGA JAN! ui gising! LINtek! uMAga na! (nilapitan ko sya at pinagyuyug-yog para magising na sya.)

James: Bakit ba ang gulo mo, natutulog yung tao eh. Mamaya na tayo umuwi ansakit pa ng ulo ko eh. (sabay hinatak nya ako pahiga, niyakap nya ako ng mahigpit at inangkla nya ang mga binti nya sa binti ko)

Halos isang dangkal na lang ang layo ng mukha nya sa mukha ko. Kitang kita ko ng malapitan ang bawat parte ng muka nya. Ang mahaba nyang pilik-mata, ilong at ang mga labi nya. Parang nanghihina ang katawan ko at hindi ako makagalaw, hindi, ayaw ko talagang gumalaw. Ayaw kong mabago ang posisyon namin. Nang marinig ko ang malalim nyang paghinga ay naisip kong tulog na sya. Kanina pa ako nadedemonyong halikan sya kaya naglakas loob na akong halikan sya. Hinalikan ko na nga sya nang bigla syang ngumiti at sinabing “Angsarap naman gumising pagka-ganun, good morning mahal ko, este espren pala” Pagkatapos ay hinawakan nya ako sa batok at inihiga ang ulo ko sa dib-dib nya.

James: Pakinggan mo yung tunog ng dib-dib ko, para sayo yan, lumalakas lang ang kabog nyan pag ikaw ang kasama ko. Pag malayo ka sakin mahina lang ang tibok nyan. Kaya wag mo na ako iiwan kasi baka manghina yan tapos hindi na tumibok ulit. Ikaw rin bahala ka, mamamatay ako pag nawala ka.

Raffy: Hindi, hindi na kita iiwan, sasamahan kita kahit saan. Hindi ako lalayo sayo, alam ko kasi na anga-anga ka kaya kailangan mo ang matalinong tulad ko hehehe.

James: Ah, GANUN!

Kinalas nya ang pagkakayakap nya sa akin at tsaka ako sinipa papalayo sa kanya. Inihulog nya talaga ako sa kama.

Raffy: ARAY! Tarantadong.! . . …

James: Jan ka matulog ah, wag kang tatabi sakin kokonyatan kita.

Raffy: Sorry na, hehehe biro lang naman yun eh.

James: Kahit na, jan ka lang wag kang makatabi-tabi saking mapanglaet na chekwa ka, kukutusan talaga kita.

Raffy: Sus! Kunyari pa ayaw magpatabi. Samantalang nasarapan ka nga sa kiss ko kanina eh. (lumapit ako at tinutusok ng hintuturo ko ang tagiliran nya, dahilan para mapangiti sya)

James: Manyak! (sabay hugot ng unan sa uluhan nya at ipinalo sa mukha ko)

Raffy: Aba, sumosobra ka na ah, (sabay kuha din ng unan at ipinalo ko rin sa kanya)

Matinding pillow fight ang nangyari, dahilan para magkasira-sira ang punda ng mga unan. Biglang may nagdoor-bell “room service”. Bigla kong naalala na nag-order pala ako ng almusal bago ko ginising si tukmol. Pag-bukas ko ay agad na ipinasok ng attendant ang mga pagkain. Napalinga-linga ang lalake sa kwarto at hindi nakaligtas sa matalas nyang mata ang mga nasirang unan.

Attendant: Sir may charge po ang mga nasirang unan, 1,000 each po bale 2,000 lahat. Ino-note ko na lang po sa bill nyo bago kayo umalis.

James: ANO? Ganung kamahal? Gintong sinulid ba ipinang-tahi jan? Tsk, eto kasi eh, kutos ka sakin mamaya.

Raffy: Bakit ako? Ikaw kaya nag-umpisa. Tsaka ayaw mo ako patabihin kaya nainis ako.

Napansin kong ngumingiti-ngiti ang lalakeng kausap namin habang naba-badtrip si James “Naku ka, wag kang pangiti-ngiti jan pag nagagalit yang tukmol na yan siguradong wasak ang tenga mo jan, malakas pa naman ang saltik nyan nagyun.” Sabi ko sa sarili ko, hindi pa man nangyayari ay parang naawa nako sa attendant dahil makakabangga nya ang pinakamalupit na dragon sa buhay ko.

James: EHHH BAkit KAsi PANGITI-NGITI KA PA JAN? MALAKI NA NGA NA-CHARGE SAMIN, PARANG NATUTUWA KA PA?

Raffy: Pabayaan mo na, tayo naman ang may kasalanan eh,

James: TUMIGIL KA JAN ISA KA PA AH, HUMANDA KA MAMAYA. IKAW ANO? (napatingin yung lalaki sakin na para bang naghahanap ng kakampi, ngumiti rin ako tapos nag-thumbs-up na lang para iparating na ok lang yan)

Attendant: Ah, hindi po ako natutuwa dahil na-charge kayo ng malaki, natutuwa po ako kasi ang-sweet nyong mag-boyfriend.

James: HHA! ANO? BOYFRIEND? KAMI? ISA KA RING PRANING EH NOH.

Attendant: Ahy, sorry po, akala ko po kasi Kayo. Marami po kasing pumapasok dito na samesex couple. Bagay po kasi kayo eh, Sorry po talaga.

Raffy: Talaga? Bagay kami. May tip ka sa akin mamaya. Ano pangalan mo?

Attendant: Hehe salamat po sir. Jim po ang pangalan ko.

Raffy: Ok Jim mamaya ulit pasensya ka na ah mainit ang ulo. Hindi pa naman kami aalis eh baka naman pwedeng pakipalitan mo na itong unan namin. Baka mamayang hapon pa kasi kami umuwi nitong boyfriend kong in-denial hehehe.

Attendant: Ok po sir. (sabay nagngitian kami ng lalaki, natutuwa ako dahil nasakyan nya ng maayos ang saltik netong si James)

James: BOYFRIEND MO MUKA MO AH, ANG SARAP NYO PAG-UNTUGING PAREHO, KUMAIN NA NGA TAYO LALONG SUMASAKIT ANG ULO KO SA INYO!

Attendant: Sige po kain na po kayo, balik na lang po ako mamaya para magpalit ng mga linen. Salamat po.

Raffy: Salamat din Jim.

Lumabas na si Jim ng pinto, at kami naman, nag-umpisa ng kumain. Kahit na parang nasusuka ako dahil sa lakas ng hang-over ko ay pinilit ko pa ring kumain dahil wala pang gaanong laman ang tiyan ko mula kagabi. Eto namang si James na nagrereklamong masakit daw ang ulo eh wagas kung makalamon, parang di kumain ng isang linggo.

James: Oh! Anong ginagawa mo? Bakit nakatitig ka na naman jan? sisipain ko na yang mukha mo kanina ka pa nang-aasar ah. Kumain ka na nga lang, para makutusan na kita pagkatapos.

Raffy: Parang tanga to! Tsk, bakit ba ang-init ng ulo mo parang may regla ka jan. para nakatitig lang eh, anlakas mo kasi kumain, masakit pa ulo mo ng lagay na yan ah.

James: eh syempre nagugutom na ako kagabi pa tayo hindi kumakain, hindi mo man lang tinanong kung nagugutom na ako kagabi. Tsk, hindi mo man lang ako naisipang pakainin.

Raffy: Sorry naman, nalasing na kasi ako kagabi eh. Kanina ko lang naisip na hindi pa pala tayo kumakain.

James: Sige na kumain ka na jan, sa sobrang gutom ko ngayun baka pati ikaw kainin ko sige ka.

Raffy: Wee hindi nga? Gusto mo ako kainin? Wala namang problema eh, magpapakain naman ako sayo. Kahit kelan mo gusto.

James: Alam mo, ang-dumi ng isip mo. Manyak!

Raffy: Tsk, Makakain na nga lang, kainis, kung ako manyak ikaw naman may sayad.

Nagtuloy-tuloy ang pagkain namin, nang matapos na kami ay sya namang dating ni Jim para palitan ang mga unan at sapin. Nahiga kaming muli sa kama at nagkwentuhan at muling natulog. Halos mag-aala una na nang magising ako, pagtingin ko sa paligid ay wala si James sa tabi ko. Hanggang sa narinig ko ang lagas-las ng tubig mula sa banyo, naliligo pala si mokong. Maya-maya pa ay narinig kong bumukas ang pinto, malapit na sya lumabas kaya humanap ako ng magandang pwesto na makikita ko sya pero di nya mapapansin na gising na ako. Itinakip ko ang unan sa mukha ko, pero nakalabas ng kaunti ang mata ko. Tama lang na nakasilip ako sa kanya, sa ganoong paraan di nya ako mahahalata. Lumabas na sya ng banyo, at amoy na amoy ko ang sabong pampaligo na ginamit nya. At eto pa ang “shet”, nakatapis lamang sya ng tuwalya, at dahil hindi nya napansin na gising na pala ako eh walang kaabog-abog nyang tinanggal ang tapis nya at tumambad sa harap ko ang isang halimaw este, ang hindi pa matigas pero malaki nang alaga nya. Ano ba tong nangyayari sakin, nahihiya na ako sa ginagawa ko para tuloy akong manyak na laging nakaabang sa kung ano ang susunod nyang gagawin. Dahan-dahan nyang isinuot ang kanyang brief, nang ipapasok nya na ang isa nyang paa sa butas ng kanyang underwear ay bigla ko syang tinawag.

Raffy: ui, espren gising ka na pala.

Nagulumihanan sya at hindi alam ang gagawin, nagmadali syang maisuot ang kanyang brief. Ngunit hindi maayos ang pagkakasuot nya, pilipit ito at nakalabas ang bayag at maliit na parte ng kanyang alaga. Bigla nyang tinakpan ang kanyang harapan gamit ang kamay pero nung hindi matakpan lahat ay tsaka nya madaling kinuha ang tuwalya at yun ang itinakip nya sa ibabang bahagi ng katawan nya. Natutuwa ako sa reaksyon nya na gulat na gulat at hiyang-hiya sa nangyari. Parang virgin lang ang dating.

James: Nakakagulat ka naman espren eh, talikod ka muna magbibihis ako.

Raffy: Hala ka, nahihiya ka sakin tapos dun sa mga hindi mo kilala parang wala lang pag pinapakita mo yan. Tsk

James: Yun na nga, hindi ko sila kilala, ikaw kilala ko mula utak hanggang kuko. Alam ko kung papano ka mag-isip, at alam ko ring puro alikabok yang utak mo kaya madumi.

Raffy: Eh, bakit si Christian? Kilala nating pareho yun ah.

James: Ibang usapan si Christian, kliyente ko talaga yun nung una hanggang sa naging kaibigan ko na. Kahapon ko lang naman nalaman na magkaibigan kayo eh. Tsaka mabait at malambing kasi yun hindi katulad mo palagi mo akong inaasar.

Biglang nawala ang tuwa sa mukha ko, parang may konting kirot akong naramdaman sa puso ko. At napansin yun ni James.

James: Pero ikaw kaya mong baguhin ang mood ko 100 times a day, at tsaka sabi ko sayo ikaw lang ang nagpapalakas ng tibok ng puso ko. (Napangiti talaga ako sa sinabi nya)

James: Nak ng putcha, KINIKILIG si gago. HAhahahahahaha. (hagalpak nyang tawa)

Raffy: Gago, natutuwa lang ako sa sinabi mo, kinikilig, Ulol! Magbihis ka na nga ano ka macho dancer.

James: Bakit hindi ba bagay? (tsaka sya umaktong sumasayaw ng sexy, kagat labi pa ang puta)

Raffy: Nakakakilabot yang ginagawa mo, tsaka wag mo pilitin para ka lang umuugang poste.

James: AYyiie! Tigas tite. Hahahahah.

Binato ko sya ng unan at nagkatawanan na lang kami. Mga alas-tres na rin kami nakauwi, napakarami naming pinagkwentuhan. Kulang nga ang oras namin eh, kasi pinipilit naming balikan yung dalawang taong hindi kami magkasama. Kung ano bang nagyari samin nung mga panahong iyon. Kaso hindi namin maitulo-tuloy ang kwentuhan dahil maya’t maya nakakaisip ng kalokohan ang bawat isa na nauuwi sa harutan. Pagdating ko sa bahay ay hinarang kaagad ako ng aking nanay,

N. Esther: Sandali, bakit ngayun ka lang umuwi? Sinong kasama mo, bakit hindi ka man lang nagtetext samin ng daddy mo. Hindi mo ba alam na nag-aalala kami sayo. Baka kung napano ka na? papano kung mahold-up ka at saksakin, papano pag pinag-tripan ka ng mga gago dyan sa labas. Kahit na alam na natin ang pasikot-sikot sa buhay mahirap eh dapat nag-iingat ka pa rin. Hindi yung ganyan na wala man lang kaming alam kung san ka napupupunta? Baka naman nagiging bad influence na yang Christian na yan sayo ah. matanong ko lang nag-aadik ka na ba? Baka kung ano-anong kalokohan na yang ginagawa mo ah. magkakaroon ka na ng maraming obligasyon kailangan ka ng daddy mo. Maging mature ka na hindi na pwedeng puro liwaliw ang ginagawa mo. ANO SAN KA NANGGALING? AT SINO ANG KASAMA MO? SUMAGOT KA, HINDI KO NA GUSTO YANG GINAGAWA MO. ANO BAKIT HINDI KA SUMAGOT. SINO KASAMA MO?

Isang napakahabang pasigaw na litanya ni mommy habang galit na galit. Halos magmuka ng nalukot na papel ang muka nya sa sobrang galit.

N. Esther: ANO TATAHIMIK KA NA LANG JAN AT HINDI AKO SASAGUTIN? SAN KA NANGGALING AT SINO KASAMA MO? TATAMAAN KA NA SAKIN.

Raffy: SI JAMES. Tsk!

N. Esther: Ah ok. AYYiie anak anong nangyari? Kwentuhan mo naman ako dali na. syempre matagal kayong hindi nagkita, natural namiss nyo na ang isa’t isa. AYyiie ang anak ko kinikilig, kwentuhan mo na ako. Magkatabi ba kayong natulog kagabi? Dapat nyan sa susunod dalawang araw na kayo magkasama, bakit kaya hindi kayo magbakasyon? Para naman mabawi nyo yung panahong hindi kayo magkasama diba? Isang linggo kaya o isang buwan sige na, dalhin mo sya sa magagandang lugar. Ayyiiee kitang kita kong kinikilig ka anak.

Raffy: hindi ako ang kinikilig KAYO.! At tsaka bakit ganung katagal, eh kasasabi mo lang na marami na akong obligasyon ngayun.

N. Esther: Pabayaan mo yang mga obligasyon na yan makakapaghintay yan at tsaka bata ka pa naman dapat masaya ka. Masaya kayo.

Raffy: Hindi pa nga pwede may pasok pa ako eh. Tsaka nakakatamad bumyahe.

N. Esther: Alam mo nak, amplastik mo, kunyari ayaw pero deep inside kumakalembang na yang ano mo. Hmmp Echusero.

Raffy: sige na nga angkulit-kulit nyo eh. Kung makasigaw kayo kanina parang gusto nyo na ako ikulong dito sa bahay tapos ngayun pinagtutulakan nyo naman akong magbakasyon.

N. Esther: Eh, syempre labs kita anak, nag-iisa ka lang kaya nag-aalala ako. At tsaka si James mamanugangin ko kaya dapat labs ko din. Hmmm kunyari ka pa jan ayaw-ayaw gusto mo naman. Kilala kita noh, kaya wag mo ako linlangin, chinelasin pa kita jan eh. Umakyat ka na nga dun.

Tsk, haynaku! Tama kayo ng iniisip, hindi nga nagbago ang nanay ko kahit konte. Sa totoo lang, mas lumala sya ngayun. Sya pa rin ang number 1 fan ni James. Minsan naiinis na ako sa kanya pero pag naiisip ko kung gaano ako kaswerte dahil suportado nya ako sa lahat ng bagay ay tsaka lang ako natatauhan. At isa pa gusto nya ang taong gusto ko, pero minsan nakakainis talaga kasi sobrang kulit. Mas kinikilig pa sya kesa sakin. Hindi alam ng nanay ko na nag-away kami ni James, hindi ko na ikinwento dahil ayaw kong masira ang tiwala nya. Nagkaroon naman ng magandang resulta ang paglilihim ko sa kanya. Katunayan nyan eh gusto nya kami magkita ni James. Maya’t maya.

JAMES’S POV

Sobrang saya kong umuwi ng bahay, napansin nga ng mga magulang ko ang hindi matanggal na ngiti sa muka ko. Hay salamat at nagka-ayos na kami ni Raffy, ilang gabi na rin kasi akong hindi makatulog ng maayos dahil dun sa ginawa ko sa kanya. Gusto ko nang burahin sa ala-ala ko ang mga nangyari. Kaya naman hindi ko na dapat pa yung isipin, ang importante mas matibay na ang samahan namin pagkatapos ng walang kakwenta-kwenta kong pagka-inggit. Hinding hindi ko na yun uulitin pa, ang saktan ang damdamin ng pinaka-spesyal na tao sa buhay ko. Hindi ko sinusukat kung gaano na kalayo ang narating ng pagkakaibigan namin ni Raffy. Hindi pa rin lubusang malinaw sa isip ko, pero ang pakiramdam ko ay pumapasok na kami sa mas malalim pang lebel ng samahan namin. Naisip ko ito nung unang beses nya ako halikan kaninang umaga. Gusto ko nga sya tanungin tungkol dun kaso nahihiya ako, palagay ko pareho pa kaming naguguluhan sa kung ano na bang sitwasyon meron kami. Basta buo na kami ulit, wala nang mas mahalaga pa dun.

Siguro ay nai-intriga ang nanay ko sakin kung bakit hindi naaalis ang ngiti sa mukha ko. Kaya hindi nya na napigilang magtanong.

N. Martha: Aba mukang masaya ang anak ko ah, bakit kaya?

James: Ah, wala nay hehehe.

N. Martha: Huhulaan ko, nagkaayos na kayo ni Raffy noh?

T. Rene: Ahy, sigurado yan, wala namang nagpapangiti ng ganyan jan kundi si Raffy lang eh.

N. Martha: Oo nga, sabagay matagal ka na naming hindi nakikita na ganyang kasaya, kaya malamang si Raffy nga.

James: Ahehehe, Ah eh Kasi po, Opo ehehehe. Nagkaayos na kami kagabi po, hehehe

N. Martha: Ahy, salamat naman at nagkaayos na kayo, mula pagkabata e magkasama na kayo, ngayun pa bang matatanda na kayo tsaka kayo magkakasira. Ilang gabi ko rin iniisip ang away ninyo eh.

Hiyang-hiya ako sa mga magulang ko dahil hindi naman nila ako madalas tanungin tungkol sa mga bagay na ganun. Hindi ako makasagot ng diretso, dahil hindi ko alam ang isasagot ko. Patuloy ang pang-uusisa sakin ng mga magulang ko ng biglang magtext si Raffy.

Usapan namin sa text messages:

Raf: Hoy sayad anong ginagawa mo?

Jam: Eto inuusisa ako nila nanay. Ikaw manyak ano ginagawa mo?

Raf: Kakatapos lang din ni nanay na intrigahin ako. Tsk tigilan mo nga pagtawag sakin ng manyak ang-sagwa e.

Jam: Oh bakit, ikaw naman ang nauna ah.

Raf: Isip na lang ako ng gusto kong itawag mo sakin.

Jam: ok cge.

Raf:Ahm tawagin mo akong panginoon o kaya kamahalan.

James: Ulol! tantanan mo nga akong chekwa ka.

Raf: Ahm, ano kaya mamili ka na lang sa mga babanggitin ko 1.mahal, 2.lalabs, 3.hon, 4.hobby, 5.babe, 6.bebeb, 7.baby, 8.heart, ah demonyo wala na akong maisip nakakainis marami akong alam na tawagan walang pumapasok sa utak ko, bwiset.

Jam: Puro tawagan ng mag-shota yan eh, at tsaka marami na gumagamit nyan gusto ko iba tayo. yung ano nalang monyo wala pang gumagamit nun.

Raf: Bakit hindi pa ba tayo? Monyo parang demonyo ganun?

Jam: Tayo? Ewan ko. Oo demonyo nga yung monyo

Raf: Anong ewan? Sira ulo ka talaga ikaw monyo.

Jam: Hindi ko alam eh, ano nga ba tayo?

Raf: Tayo na ba?

Jam: Ewan

Raf: Bakit di mo alam, dapat alam mo.

Jam: Ikaw sa tingin mo tayo na ba?

Raf: Ewan

Jam: Sipain ko muka mo, di mo rin pala alam eh. Tsaka na natin isipin yan, magulo pa kaya di natin alam ang sagot.

Raf: Ah ewan sige na nga. Matulog ka ng maaga ah, ang lalim kasi ng mata mo parang lagi kang puyat. Kumain ka muna bago ka matulog ah.

Jam: Opo, ikaw rin kumain ka ng marami nangangayayat ka.

Hindi masyadong nagtagal ang pag-uusap namin sa text pero ramdam ko pa rin ang saya. Pero dun ko lang napatunayan na pareho talaga kaming naguguluhan kung ano na nga ba kami. Gusto ko sanang tapusin ang usapan sa mga salitang “I Love You” pero nag-aalangan ako. Gusto ko na sya ang mauna, para malaman ko na kung ano nga ba kami. Pero wala nang text na dumating mula sa kanya. Dumating ang gabi at iniisip ko ang mga nangyari, naalala ko yung ginawa nyang pagkanta sa bar, mejo nakaramdan ako ng kilig dahil alam kong kinanta nya para sakin yun. Hanggang sa nakatulog na ako.

Hindi ko na namalayan ang paglipas ng mga araw, masyado na kasi akong naaaliw sa halos araw araw na pagkikita namin ni Raffy. Akala ko nga ay sapat na ganun na lang kami palagi kwentuhan, kulitan, at kung ano ano pang kalokohan ang maisip namin. Pero dumating ang hapon na ito, may kakaiba sa kanya. Napapansin ko yun dahil hindi normal ang kilos nya, napaka-wirdo nya ngayun. Niyaya nya ako, may pupuntahan daw kami, nung tinanong ko naman ay “basta” lang ang sinabi nya. Nagtataka talaga ako sa kanya dahil hindi katulad ng dati, napakaseryoso nya ngayun. Pumunta na sya sa bahay para sunduin ako “Wow lang” at nanunundo, samantalang dati pag pupunta sya dito eh dahil dito kami tatambay. Pumasok sya sa loob ng bahay at agad na nagpaalam kila nanay at tatay.

Raffy: Nay, Tay susunduin ko lang po si James may pupuntahan lang po kami.

N. Martha: Saan ba ang punta nyo?

Raffy: Ah eh hehehe, Jan lang po.

N. Martha: O sige, basta mag-iingat kayo ah. (pumayag na lang kahit mejo nagtataka sa inasal ni Raffy)

Raffy: Tara na James bilisan natin.

James: Kanina pa kaya ako tapos, ikaw ang matagal jan eh.

Pagkasabi ko noon ay bigla na lamang nya akong hinatak at sumigaw na “Nay, Tay Alis na po kami”. Hatak-hatak nya ako at may kabilisan ang paglalakad namin. Halos maga-alas-siete na kami nakarating dun sa dating bar na pinuntahan namin sa BARCODE 99. Kagaya ng dati ay tahimik ang lugar, naghahanap kami ng mauupuan at napansin ko na hindi sya mapakali. Nakatingin sya sa itaas na para bang may kinakabisado, ewan hindi ko talaga sya maintindihan. Nakakita na kami ng mauupuan at sabay kaming naupo ng bigla na lang syang napasigaw.

Raffy: HALA, MALI, yan tumayo ka bilasan mo. Tsk bakit ka kasi umupo agad?

James: Bakit ba? Ano bang problema?

Raffy: Basta tumayo ka na lang.

Tumayo ako kahit hindi ko alam kung anong problema sa ginawa ko. Maya-maya ay ibinalik nya muli ang upuan sa dati nitong ayos, na nakapasok yung pinaka-upuan sa ilalim ng lamesa. Pagkatapo nyang gawin yun ay hinatak nya muli papalabas ang upuan ko at tsaka magalang nya akong pinaupo (inalalayan pa kamo ako, na parang matanda ang uupo).

Raffy: Ayan ganyan ang tama. (napangiti ako dahil parang nakukuha ko na ang gusto nyang mangyari)

James: Siraulo!

Umorder muna kami ng makakain namin bago kami uminom, pagdating ng pagkain ay agad naman naming kinain ito. Panay ang tingin nya sa akin, talagang naiilang na ako sa ginagawa nya.

James: Ang wirdo mo. Tsk bakit na naman ba anong mali?

Raffy: May mali pa rin kasi bakit masyado kang malinis kumain, tsk dapat mejo may kumakalat jan sa bibig mo dapat ganun. Eh

James: huh? E sa maingat ako kumain eh, nahihiya ako pag may kumalat sa bibig ko.

Raffy: Basta, ganito ako na lang magsusubo sayo.

Kumuha sya ng pagkain sa sa plato nya at tsaka nya isusubo sa akin. Nang malapit na sa bibig ko ang pagkain ay isinara ko ang bibig ko dahil nahihiya talaga ako sa gagawin nya. Halos pinagtitinginan na kami ng mga tao na nandun. Pero pinipilit nyang isubo sa akin ang pagkaing nakaamba sa bibig ko. Halos kumalat na sa paligid ng bibig ko ang sauce ng pagkaing inorder namin. Tsaka na lamang ako ngumanga para isubo ang pagkain dahil kung hindi ko gagawin yun ay tiyak na kakalat yun sa buong muka ko.

Raffy: Yan ganyan ang tamang pagkain.

James: Anak ng pating naman eh.

Naiinis na ako sa ginagawa nya pero hindi nya iyon pinansin, basta kumuha na lamang sya ng tissue at tsaka nya marahang pinunasan ang sauce na kumalat sa bibig ko.

Raffy: Yan nalinis ko na yung kumalat sa bibig mo.

Namumula na ako sa hiya dahil sa mga pinag-gagagawa nya nakatingin na ang ibang tao samin at parang natatawa pa yung iba. Halos tumungo na lamang ako sa hiya habang patuloy kong inuubos ang pagkaing nasa harapan ko.

Raffy: Kinikilig ka na ba sa ginagawa ko? (tanong nyang nakangiti pa)

James: Tsk, itigil mo na yang katarantaduhan mo ah bibigwasan na kita jan eh. (bulong ko sa kanyang may kasamang panggigigil)

Raffy: Abat napakamanhid ng gagong to. Hindi mo man lang naramdaman yung ka-sweetan kong gago ka.

James: Eh, hindi kilig yung nararamdaman ko sa ginagawa mo eh, kundi HIYA.tsk!

Raffy: Hay, bwisit pinaghandaan ko pa man din to. Ubusin mo na nga yang lintek ka.

James: Tsk. (napapangiti na lang ako sa pagtatampo nya)

Pagkaubos namin ng pagkain ay umorder na kami agad ng maiinom. Nakakailang tungga pa lamang sya sa beer na inorder namin nang bigla syang tumayo at pumunta sa stage. Natuwa ako dahil alam kong kakanta na naman sya maririnig ko na naman ang napakagandang boses nya. Nakahanda na ang lahat sa stage at naghihintay na lamang ng hudyat nya. Mula sa stage ay tinitigan nya akong mabuti, halos nasa harap lang naman ako ng stage eh. nagsalita sya gamit ang mic

Raffy: Ang kantang to na kakantahin ko ay ano, ay ano, James ano ahh, ahh, tsk. Para to kay ano, kay James, kasi ano ahm kasi..

Napapanganga na ako dahil sa pagkautal nya, parang gusto kong ako na lang magsabi ng gusto nyang sabihin para diretso ang salita. Para kasing nakakabobo yung pagsasalita nya eh, nauutal na nanginginig pa yung boses.

Raffy: Tsk, kasalanan mo kasi to eh, sinira mo yung plano ko kanina eh.

Talagang sinabi nya yun sa mic, tiningnan ko sya ng matalim at sumenyas ako na kukutusan ko sya pagbaba nya.

Raffy: Alam mo hindi ko pa rin alam ang dapat sabihin eh. kinabisado ko nga yung speech ko para sayo kaso parang nawala na lahat sa utak ko. Pasensya ka na sa mga ginawa ko ngayun, pinipilit kong maging normal pero iba pala talaga pag ganito. Sinusubukan kong iparamdam sayo na espesyal ka ngayung gabing ito kaso hindi ko magawa ng tama ang mga dapat kong gawin dahil hindi umaayon ang mga nangyayari sa plano ko. Sorry sa mga panahong nagkakamali ako, sorry din sa mga panahong wala ako sa tabi mo. Nagpapakasaya ako samantalang ikaw sisinisikap mong lumaban sa buhay. Gusto ko lang malaman mo na kahit minsan hindi ka nawala sa isip ko, hanggang sa panaginip ko nga bida ka pa rin. Malayo lang ang pisikal na katawan ko sayo pero ang puso’t isipan ko ibinulsa mo na kasi eh kaya di ko nadala. Sayo na lang yan. At sana ibigay mo rin yung puso’t isipan mo sakin pwede ba James?

Maya-maya ay may lalaking lumapit sa akin at nag-abot ng wireless mic.

James: huh anong gagawin ko dito?

Raffy: Tanga ka ba? Eh syempre magsasalita ka jan tsk.(pabulong nya sa mic pero syempre dinig pa rin ng mga tao)

Raffy: Pwede mo ba ibigay ang puso’t isipan mo sakin?

James: Huh? Ah eh.

Raffy: Tsk! Sagutin mo ako kundi babatuhin kita netong mic.

James: Abat Tarantadong… .. . . .

Raffy: Ano nga?

At nagsigawan ang mga tao. “WOOOOOH,… . . . SAgutin mo na” sobrang nahihiya na ako kaya hindi ko na alam ang dapat sabihin. May naririnig kasi akong iilan na nagsasabing “kadiri naman tong mga to”. Hindi ko alam pero parang hindi ko na matanggap ang kahihiyan na nararanasan ko. Gusto ko syang sagutin ng “oo” pero ayaw lumabas sa bibig ko, dahil parang nakakahiya na isipin na ang dalawang lalakeng katulad naming dalawa ay nagliligawan sa gitna ng maraming tao. Ano bang dapat ko gawin? Tahimik pa rin akong nag-iisip ng biglang tumugtog ang banda at nag-umpisa ng kumanta si Raffy, nakikita kong nalulungkot sya. Ang ngiti nya kanina ay biglang nawala.

Guilty - Blue

I never want to play the games that people play

I never want to hear the things they gotta say

I found everything I need

I never wanted anymore than I can see

I only want you to believe

If it's wrong to tell the truth what am I supposed to do?

All I want to do is speak my mind

If it's wrong to do what's right I'm prepared to testify

If loving you with all my heart's a crime then I'm guilty

I wanna give you all the things you never had

Don't try to tell me how he treats you isn't bad

I need you back in my life

I never wanted just to be the other guy

I never want to live a lie

If it's wrong to tell the truth what am I supposed to do?

All I want to do is speak my mind

If it's wrong to do what's right I'm prepared to testify

If loving you with all my heart's a crime then I'm guilty

Oh I followed my heart, followed the truth

Right from the start it led me to you

Please don't leave me this way

I'm guilty now, all I have to say

If it's wrong to tell the truth what am I supposed to do?

When all I want to do is speak my mind

If it's wrong to do what's right I'm prepared to testify

If loving you with all my heart's a crime then I'm guilty

Then I'm guilty

Guilty, then I'm guilty

If it's wrong to do what's right

Then tell me about this feeling inside

If loving you with all my heart's a crime, I'm guilty

Pinipilit kong intindihin ang lyrics ng kanta, pero ang pinaka tumatak sakin ay yung mga linya na “If it's wrong to do what's right I'm prepared to testify, If loving you with all my heart's a crime then I'm guilty” tiningnan ko sya pagkatapos nya iyong kantahin, katulad ng dati ay nagpalakpakan at nagsigawan ang mga tao. Pero walang bakas ng kasiyahan sa mukha nya, bigla akong nag-alala na baka nagtampo sya o nagalit sa pananahimik ko. Hindi ko naman kasi inaasahan na ganito pala ang gagawin nya kaya nabigla din naman ako. Kaya pala sobrang kakaiba sya kanina, hindi ko napaghandaan ito. Bumaba na sya sa stage na malungkot pa rin ang mukha nya. Papunta na sya sa lamesa namin nang magsalita ako sa mic na hawak-hawak ko pa rin.

James: Sorry Raffy, pero sa tingin ko hindi ko naman kailangang sagutin yung tanong mo eh.

Naging emosyonal na si Raffy umuiiyak na sya habang paparating sa pwesto namin. Nung makita ko yun ay bigla na lang ako natauhan, sarili ko lang ang iniisip ko. Hindi ko naisip na nagsikap siyang magplano para dito at nag-ipon ng napakaraming lakas ng loob para lang mapasaya ako. Tapos ganito pa ang inasal ko, hindi ito pwede, hindi pwedeng masaktan sya ulit ng dahil sakin. Napahinga ako ng malalim.

James: Kasi alam mo naman noon pa na mahal kita diba? Mahal na mahal kita paulit-ulit ko naman sinasabi yun sayo diba, totoo yun maniwala ka? Mahal talaga kita kahit tarantado ka, tinanggap ko na lahat yan sa sarili ko, tinanggap ko na, nag ago ka talaga. Kasi kahit na ganun ka, wala naman na akong magagawa pa dyan. Mahal kita at kailangan kita sa buhay kong tukmol ka.

Habang sinasabi ko yun ay unti-unting lumiwang ang muka ni gago. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas ng loob ko para sabihin yun. Ganun nga siguro pag mahal moa ng isang tao, kailangan mo muna iisang-tabi ang sarili mo. Gagawin moa ng lahat para hindi sya masktan. Mahal ko sya at wala na akong paki-alam pa sa sasabihin ng iba. Kahit ilang kahihiyan pa ang abutin ko basta sya ang kasama ko ok lang. wala akong pakialam sa mga gagong ayaw kami tanggapin. Bahala sila basta kami masaya, ok na ang lahat.

Pagkatapos ko sabihin ang mga bagay na yun ay tsaka naman sya nagmadaling pumunta sa pwesto ko tsaka nya ako hinalikan. Lintek talaga, nahihiya pa rin ako pero mas ok na ngayun. Habang yakap nya ako at hinahalikan ay pakiramdam ko protektado ako. Nagsigawan ang mga tao sa paligid naming, may mga natutuwa at syempre hindi rin maiwasan na may mga tao talagang nandidiri sa ganitong relasyon. Pero wala na akong pakialam. Pinagmadali nya ako sa pagubos ng inumin ko, at nang maubos na yun ay agad naman syang nagbayad at lumabas na kami.

Dinala nya ako sa bahay nila at ipinakilala ako sa daddy nya. Hindi ko masyadong natitigan ang daddy nung umalis sila kasi puro iyak lang ang ginawa namin nun kaya naman hindi ko talaga sya nakilala ng husto. Ok naman ang daddy nya mejo istrikto pero mabait din naman. Pero ipinakilala nya ako bilang bestfriend, mas ok na rin yun para hindi naman ako masyadong mailang. Nagkita na rin kami sa wakas ni nanay Esther sobrang namiss ko rin talaga ang makulit at madal-dal na nanay ni Raffy. Kumain kami at nagkwentuhan kasama ang daddy ni Raffy syempre kasama rin si nanay. Nung papauwi na ako ay.

N. Esther: Dito ka na matulog, dun kayo sa kwarto ni Raffy, dali na para makasama ka namin mag-almusal bukas namiss kita talaga.

James: Ah, kasi hindi po ako nakapagpaalam.

N. Esther: Basta ako ng bahala, gusto ko rin dalawin ang nanay mo bukas kaya magsabay na lang tayo papunta sa inyo. Ako na ang bahala sa nanay mo kayang-kaya ko yun.

James: ah cge po kayo pong bahala ah.

Doon na nga ako natulog, pinahiram ako ni Raffy ng damit na pamalit, naglinis ako ng katawan at ganun din sya. Hindi na naman mapakali si Raffy, pero ngayun wala na talaga akong maisip na dahilan kung bakit. Nahiga na kami pareho, ansarap humiga sa kama nya malambot. Habang ako ay kumportable sa paghiga si Raffy naman ay parang tanga na diretso ang pagkakahiga at walang kagalaw-galaw. Bumaling ako sa kanya at tinapik ko sya nang bigla na lang nya akong sigawan.

Raffy: Gago KA! Wag mo ako hahawakan akala mo ah, hindi porke tayo na makukuha mo agad ang gusto mo sakin.

James: Huh? Anong gusto, di kita maintindihan ah. Tinapik lang kita kasi muka ka kayang tanga.

Raffy: Ah, ganun ba akala ko kasi may iniisip kang hindi maganda eh.

James: Tsk. Umayos ka nga ng higa dyan babatukan na kita e, kung ano-ano yang iniisip mo. Matulog na tayo.

Raffy: Talaga sigurado ka? Wala kang iniisip na kakaiba?

James: Tanga! Wala

Raffy: Bakit wala? Mag-boyfriend na tayo ngayun at magkasama tayo sa iisang kwarto. Wala tayong kasama, wala ka pa ring naiisip? Ibig sabihin hindi ka naaakit sakin?

James: Huh? Alam mo ikaw ang nag-iisip ng hindi maganda, kanina hindi ko yan naiisip pero ngayun naiisip ko na dahil sa kalokohan mo.

Raffy: Kunyari ka pa, kanina mo pa yan iniisip eh.

James: ah ganun? Makapaghubad nga ng damit sobrang init eh.

Raffy: Oh! Bakit ka naghuhubad?

James: eh mainit eh.

Raffy: Mainit kahit may aircon?

James: Oo, hindi ko alam pero parang nagiinit talaga ako eh.

Raffy: Huh? Nagiinit ka bakit?

James: Ang init talaga, mahubad nga din tong short ko (nakabrief na lang ako ngayun, nakatitig na sya sa hubad kong katawan)

Raffy: Ahm, ah eh babbabbakit ka naggganyan?

Hindi na sya makapagsalita ng maayos pero titig na titig na sya ngayu sa nag-uumpisa ko nang tumigas na pagkalalaki. Natutuwa ako sa nakikita kong reaksyon nya para syang virgin hahaha.

James: Raf, Aaaahhmmp tinitigasan na ako. Nagagalit na si junjun sayo mmhhhp. (libog na libog kong pagkakasabi sa kanya)

Raffy: Huh. Hoy! Junjun tumahimik ka jan isa ka ring gago eh.

James: Galit pa rin sya, pakalmahin mo raw, ginalit mo kasi eh, kasalanan mo yan. Pag nagalit na nang husto yan yari ka jan.

Raffy: Tarantado ka talaga. (bigla syang lumapit sakin at siniil ako ng halik)

Eto na, totoo na to, mangyayari na talaga.