Authors Note:
Taos puso po akong humihinge na paumanhin sa lahat ng matagal na nag hintay sa next update ng kwento. Naging TOXIC lang talaga ako kasi may klase na ako SABAYAN PA NG THESIS AT CAMPAIGN PERIOD for SSG. May sexual part po ang chapter na ito pero hindi po complete details dahil na din sa PROTOCOL ng MSOB blog by kuya Mike. sana po ay magustuhan ninyo ang chapter na ito hinabaan ko po ng BONGGA para naman makabawi ako sa inyo. muli ako ay nagpapasalamat sa lahat ng walang sawang suporta ninyo kay BAYAG at PWET.
--------------------------------------------------------------
By: Gelo
“PUNYETA KA TALAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!” sigaw ko sa sobrang inis dahil naisahan na naman ako ni louie. Kumaripas ng takbo si louie palayo sakin papuntang bahay. Tayo naman ako agad para habulin sya. Tawa siya ng tawa habang tumatakbo samantalang ako pinagmumura ko siya habang hinahabol.
Una syang nakarating ng bahay, gulat naman sila tiya at tiyo nung makita kameng naghahabulan at hingal na hingal sa pagtakbo.
“ha!ha!ha!” hingal na hingal ako.
“halika ka dito! Tutuluyan na talaga kita!!” pag sindak ko sa kanya.
“ahahahaha! Kung kaya mo!!” sabay akyat nya sa taas ng hagdan.
“ano ba iyan aweng? Bakit nag hahabulan kayo ha??!!” laking taka ni tiya elsie.
“eh kasi po tiya!!” sabay tingin ko kay louie.
“kasi ano ha?? Sige ano!!” parang binabantaan nya ako kung sasabihin ko ba o hindi syempre nakakahiyang sabihin na kaya kame nag hahabulan kasi ninakawan nya ako ng halik!
“ano kasi!” tinignan ko sya ulit sa hagdanan at inaasar ako na panguso nguso parang pinapaalala nya sakin yung pag nakaw nya sakin ng halik! Nakakainis talaga hindi ko masabi!!
“ano?” pag-uusisa ni tiya.
“tignan mo tiya oh! Inaasar pa ako oh!! Nakakainis!!” pag turo ko kay louie sa hagdanan.
“tama na yan aweng! Bisita mo to bakit ka ganyan?!” medyo inis na si tiya elsie kay louie na nagawang nitong namahimik na parang napahiya sa sinabi ni tiya. Tinignan ko naman sya na parang pangisi-ngisi at may demonyong tingin na parang nangangasar.
“bumaba kana dito at mag banlaw ka na ng katawan matapos mag hapunan na kayo ni andeng.” Sabay namang baba nito ni aweng na parang maamong tuta. Samantalang ako ay palihim na nakangisi at tipong nangangasar sa tingin. Ng pumasok na sya ng CR bago isara bumanat pa ang gagu ng isang belat sabay sara ng pinto, para talaga kameng mga bata.
Matapos nyang maligo ako ang sumunod, walang pansinan.. matapos kong maligo ay deretso na ako sa taas upang mag bihis. Pag dating ko doon bihis na sya at nakahiga sa gilid. TAMPO TAMPUHAN!!! Sya pa may ganang umarte ha! Ng matapos na akong mag bihis nakaramdam naman ako agad ng gutom sa dami ba naman ng ginawa namin mag hapon. Nung bababa na ako para kumain bigla kong naisip na tapos na palang mag hapunan sila tiya at tiyo, ayoko namang kumin mag-isa at syempre si bayag gusto ko kasama. Wala akong choice kundi yayain syang kumain.
“hoy bayag! Tara na kumain na daw sa baba!” medyo pagalit kong sinabi iyon. Aba! Hindi sumasagot kunwari tulog!
“hoy ano ba?! Sipain kita jan!” alam ko naman kasing gising pa sya.
“sige.. hindi pa ako nagugutom.” Sabi nya. Napabuntong hininga nalang ako, ito na naman! Suyuan PORTION na naman kame! Umupo ako sa kama at tumabi sa kanya.
“tara na..” sabi ko ng malumanay.
“sige na mauna kana baka hindi ka ganahan kumain pag ako kasabay mo.” Sabi nya na may halong lungkot. Pero alam ko nag-iinarte lang to gutso lang tara nito na suyuin ko sya!! KAKAINIS!!!!
“hays!!!” lumapit ako sa kanya.
“sige na tara na.. nagugutom na ako oh! Alam ko gutom ka na rin.” Nilapit ko ang muka ko sa katawan nyang nakatagilid para silipin sya.
“sige na ok lang ako hindi pa talaga ko gutom.” Hinalikan ko sya sa pisngi ng marahan. Bigla naman siyang napalingon sakin na may lungkot sa muka.
“oh yan nakaganti na ako..” sabi ko ng malumanay.
“kulang pa.. dalawa yung nakaw na halik ko sayo.” Nakangiti nyang sabi. Aba!! Ginanahan ang kumag! NAG-ENJOY!!
“ay ganun ba dalawa?? Diba dito yung pangalawa?” matpos ay dinampi ko ang labi ko sa labi nya. Sunod kong naramdaman ay nakapatong na ang isa nyang kamay sa likod ng ulo ko at diniin ang muka ko sa muka nya. Nag halikan kame. Swabeng halikan lang yung tipong halik panglambing. Pero ang sarap, mas gutso ko yung gantong halik lang kesa yung nag-aalalab na tipong lamunin na ang labi ng bawat isa.
“oh? Ok na?”
“oo!!” nakangisi nayng sabi.
“so pwede na tayong kumain nyan?”
“sige pero busog na ako eh!”
“san ka ba nabusog?” pero alam ko naman talaga ang sagot.
“sa halik mo..” malumanay nyang sabi na pigil ang tawa.
“baliw!! Tara na!” sabay hila ko sa kanya patayo para tumayo na sya.
Sabay kameng nag hapunan dalawa, sya ang nag prisintang mag handa ng hapunan namin samantalang ako naka-upo lang at nag hihintay, pati kanin at ulam ko sya na din nag lagay sa plato ko.
“wow! Ha! Gusto mo subuan mo na din ako?”
“maya nalang pag tulog na tayo.” Pilyo nyang sagot.
“gagu!! May makarinig sayo!! Ang baboy mo talaga nasa harap tayo ng hapag kainan!” pag saway ko sa kanya.
“oh bakit? Ano bang sinasabi mo ha? Mag mimid night snacks tayo! Diba hindi ka nakakatulog pag walang mid night snacks?”
“Bakit may chichirya ba dito ha? Ano i-mimid night snacks ko tuyo ha?!”
“edi ako nalang.” Sabay tawa nya ng malakas!
Matapos kumain, sabay naming hinugasan ang pinag kainan namin. Ako taga sabon samantalang sya taga banlaw. Matapos namin mag hugas, nag paalam si louie sakin na lalabas lang daw sya at pupuntahan ang tropa nya.
“pwet, labas lang ako saglit puntahan ko sila kenet.”
“ah sige? Pero bat gantong oras na? mag aalas 10 na oh! At saka wag ka mag paalam sakin kila tiya els ka paalam.”
“nag paalam na ako, saglit lang naman ako.” medyo naiinis lang ako kasi sa pag kakaalam kong may kalayuan yung bahay ng mga tropa nya mula sa bahay kahit na may bisekleta nakakatakot parin kasi madilim sa labas walang mga street lights.
“mag-iinuman na naman ba kayo?”
“hindi ah!” pag tangi nya sabay sakay na agad sa bisekleta.
“ingat ka! Hihintayin kita ha! Hindi ako matutulog hanga’t wala ka pa!!” sigaw ko habang nakasakay sya sa biseklata, tinaas lang nya ang isa nyang kamay para ipaalam sakin na narinig nya sinabi ko.
Tingungo ko na ang kwarto upang duon nalang hintayin si louie, inayos ko na din ang hihigaan namin para pag dating nya deretso tulog nalang kame. Kinuwa ko ang cellphone nya at nag soundtrip, nag laro ng games tapos binusisi ko ang ilang messages sa inbox at outbox may mga ilang messages ako dun na naka save pa kahit ilang buwan na nakalipas yung messages na walang kwenta hindi ko alam kung tamad lang ba talaga sya mag erase ng messages o talagang hindi nya binura? Nag daan na ang ilang minuto wala parin sya, 10 minutes before 11pm wala parin sya medyo nag-aalala na ako nasa isip ko baka uminom na naman sila! Nasabi ko tuloy sa isip ko pag uminom to BAYAG lang nya walang latay sakin dahil ang sabi nya sakin ay hindi sila iinom, ng Hindi ko namalayan naka idlip na pala ako.
Ng bigla akong magising sa pagbukas ng pinto ng kwarto. Si bayag! Nakauwi na.
“bat ngayon ka lang?” may biibit syang isang supot ng plastic hindi ko alam kung ano.
“anong oras na oh? 11:15pm na!” bulyaw ko pero mahina alng ang boses baka kasi marinig kame sa kabilang kwarto.
“sorry.. ito oh binili kita.” Inabot nya sakin ang supot at tumabi ng upo sakin. Ng binuksan ko laking gulat ko MGA CHICHIRYA ANG IBA AY BISKWIT!! Waaaaaaaah!! Sa tuwa ko niyakap ko sya sa leeg.
“wooooow!! Salamat!!!!” sobrang tuwa ko! Naka sanayan ko kasi talagang mag mid night snacks eh! Minsan magigisng ako ng mga alas 2 ng madaling araw pag naka ramdam ako ng gutom at mag hahanap ng makakain. Alam na alam nya ano ang gusto ko at pangangailangan ko sa buhay.
“ito ba pinunta mo sa labas ha?” tanong ko sa kanya.
“ahmmm hehehe.” Sabay kamot nya sa ulo nya.
“san ka nakabili nito? Diba malayo pa mga tindahan dito?” laking pag tataka ko.
“ahmm yung totoo sa bayan pa ako bumili nyan.. dun nalang kasi yung may bukas na mga tindahan pag gantong oras na.” na touch naman ako sa sinabi nya alam ko kasing may kalayuan ang bayan mula samin.
“kala ko ba kay kenet ang punta mo?”
“ah oo! Dumaan muna ako sa kanila upang mag pasama sa bayan, medyo nainis nga sakin kasi eh kasi dise-oras na ng gabi nang-iistorbo daw ako.”
“ganun ba? Eh anong sabi mo?”
“sabi ko lang yung bisitia ko kasing DALAGA nag lilihi ata kailangan may makain bago matulog kundi baka ako kainin..”
“gagu ka talaga!! Ahahahaha!” tawanan naman kameng dalawa.
Ang saya ang gabing iyon! Pakiramdam ko tuloy mag-asawa na kame at talagang nag lilihi ako at obligado syang bilhin ang pangangailan ng pag dadalang tao ko! Ahahaha!! Hays.. ayaw ko na tuloy umuwi sa manila parang kuntento na ako dito sa probinsya nila louie at dito nalang manirahan. Pero symepre may kailangan akong tapusin sa manila hindi lang para sa sarili ko kundi responsibilidad ko sa pamilya ko.
“kamusta na kaya sa manila noh?” tanong ni louie sakin habang kumakain kame ng binili nya.
“ewan ko lang, haays.. sana wag malaman ni mama na lumayas ako sigurado ako sobrang nag-aalala na iyon.”
“eh papa mo hindi mo ba inaalala?”
“nakoo!! Hayaan mo sya dapat matuto sya noh!”
“gusto mo bang pumunta tayo bukas ng bayan? Duon may signal ang cellphone pwede mong kontakin mama mo at ipaalam na ok ka lang.”
“oh talaga? Sige!! Bukas ng umaga ha? Punta tayo duon!”na excite naman ako sa nalaman ko.
Bigla naman akong nakaramdam ng antok, sa dami ba naman ng ginawa namin ng araw na iyon bigla kong naalala na banat na banat ang katawan ko sa trabaho sa araw na iyon.
“tulog na tayo bayag? Inaantok na ako eh, sakit pa ng katawan ko.” Pag yaya ko sa kanya.
“ganun ba? Eh hindi mo pa nga ubos tong binili ko eh.”
“eh inaantok na talaga ako eh! Para bukas nalang iyan.”
“oh sige?..” tinabi na nya ang ibang natirang binili nya, ako naman humiga na.
“sakit ng likod ko! ito kasi pinabuhat ako ng isnag sako ng palay hirap tuloy matulog nito.” Reklamo ko.
“san ba ang sakit?” sumunod ay pinisil pisil nya ang likod ko ng dalawa nyang kamay.
“oh yan! Shit sakit!!” pag daing ko habang dinidiin nya ang kamay nya sa parteng masakit sa likod ko.
“dito ba?”
“oo jan! Sige diin mo pa!” hindi ko naman maiwasan mapaungol sa hatid nitong sakit at sarap na pag hilot sakin.
“shit!! Aaahh.. ahhmm..” daing ko.
“sshhh!! Tang ina wag kang umungol.. nalilibugan ako..” nilapit nya ang bibig nya sa tenga ko at ramdam ko ang init na binubuga ng hininga nya. Nag tayuan naman ang mga balahibo ko sa narinig kong iyon, tila nanginig mga kalamnan ko sa sinabi nyang iyon. Pero mas diniin pa nya ang pag hilot sa likod ko na nagawa nitong mas magpa-ungol sakin.
“ahhh!! Uuhhh..” ungol ko na papigil. Napa-ungol ako ulit, pero gawa na ito ng pag dila nya sa tenga ko.
“pwet hindi ko na talaga kaya..” ramdam ko ang panginginig ng kalamnan nya at init ng hininga nya mula sa tenga ko. Hindi ko na nagawang tumangi pa dahil may sarap ding idinudulot nito sakin.
Lumakbay ang halik nya patungong pisngi ko hangang sa marating nito ang aking labi, nag lapat ang aming mga labi at nag laban, gigil na gigil sya sa bawat galaw ng labi nya halos lunukin na nya ang dila ko sa pag sipsip nito. Nakapatong sya sakin nung oras na iyon, ramdam ko na ang matigas nyang alaga na tumatama sa banda kong tiyan. Inabot nya ang kamay ko at ipinasok sa nag huhumindig nyang pagkalalaki. At sa unang pagkakataon sa wakas! Sinuko ko na rin ang aking HOLY HOLE!! Kay louie..
Natulog kame ng mahimbing ng gabing iyon, yakap na yakap ako sa kanya habang underwear lamang ang suot nya at ako naman ay nakashort lang. Ito na ata ang pinaka masarap na oras ng buhay ko! Pakiramdam ko ay mag-asawa na talaga kame parang ayaw ko na nga atang matulog gusto kong maramdaman ang bawat sandali na meron kame. Pinag mamasdam ko lang ang buo nyang katauhan habang nakasaplot lamang sya. Paminsan minsan hinahalikan ko sya habang tulog tapos yayakapin. Ang sarap talaga ng ganto.
As usual nauna na naman akong magising, around 7am at maliwanag na ang kapaligaran sa labas. Sinilip ko ang labas, ang ganda ng tanawin, ang kabundukan, halamanan, palaisdaan ang buong likas yaman maari mong matanaw sa bintang iyon ang sarap gumising pag ganto ang sasalubong sa iyong tanawin sabayan pa ng awitan ng mga ibon na sumasabay sa malamig na ihip ng hangin.
Nilingon ko si louie tulog na tulog mukang sarap na sarap sa nangyari noong huling gabi at AS USUAL nakanganga na naman! Dahil excited akong pumunta ng bayan kaya ginising ko na agad si bayag.
“bayag! Gising na.. umaga na punta na tayo bayan.” Inuuyog uyog ko sya non.
“hmmm?” yun lang maririnig mo sa kanya.
“kasi! Dapat 8am andun na tayo gising na!”
“maaga pa!!”
“ayaw mo?”
“ito na nga!” sabay upo nya pero nakapikit parin, takot lang nya pag di sya bumangon agad baka pag tripan ko na naman muka nya! Ahahaha.
Matapos naming mag-almusal nag handa na kameng pumunta ng bayan para macontact ko si mama at ipaalam sa kanya na nasa mabuti akong kalagayan. Habang hinihintay ko si louie bumaba may napansin akong isang bagay sa sala nila na nakatakip ng isang malaking tela, ewan ko kung ano ang nag udyok sakin para silipin ang loob nito. Marahan kong inalis ng bahagya ang telang nakatakip duon. Hindi ako masyadong nakuntento sa nakita ko dahil hindi ko mawari kung ano talaga iyon kaya dahan dahan kong inalis ang takip na tela at bumungad sakin ang isang lumang piano.
Napahanga naman ako sa nakita ko, unang beses kong makakita ng isang tunay na piano at antique pa! Gusto gusto kong matuto ng piano dahil kung titignan kakaiba ka pag marunong ka mag piano parang napaka talented mo at sosyalin, kaso hindi ako nag kakaroon ng pag kakataon na matuto kahit na may piano kame sa banda.
“pamana ni lolo kay papa iyan.” Hindi ko napansin si louie nasa likod ko na pala.
“ah ganun ba? Ang galing naman! Ilang taon na kaya ito?” tanong ko.
“siguro? Nasa mga 100 years old na din ata iyan kasi pamana lang din ng tatay ni lolo sa kanya iyan.”
“wow!! Grabeh!! Super antique na! alam mo gusto gusto kong matuto tumugtog ng piano.” Sabay upo ni louie sa harap ng piano.
“gusto mo turuan kita?” seryoso nyang sabi.
“weh? Tumigil ka nga! Wag kang mag ambisyon! Wala kang talent sa music!” wala naman talagang talent si louie sa music alam na alam ko iyon. Nagulat nalang ako sa sumunod na nangyari. Tumugtog ang piano at nanlaki ang mata ko sa narinig ko!! Dahil pamilyar na pamilyar sakin ang tugtog na iyon.
“kantahin mo, alam mo ito.” Habang tinutugtog nya ang piano.
At sumunod na nangyari ay sinabayan ko ng kanta ang pag tugtog ni louie sa piano ng EXCHANGE OF HEARTS
Exchange Of Hearts - David Slater Mp3
Mp3-Codes.com
EXCHANGE OF HEARTS
One-sided love broke the see-saw down
I got to get rough when I hear the grudge
And you went your way and I went wild
And girl, you'd understand if your heart was mine
If we had an exchange of hearts
Then you'd know why I fell apart
You'd feel the pain when the mem'ries start
If we had an exchange of hearts
I'd never wished a lonely heart on you
It's not your fault, I chose to play the fool
One day may come when you'll be in my shoes
Then your heart will break and you'll feel just like I do
If we had an exchange of hearts
Then you'd know why I fell apart
You'd feel the pain when the mem'ries start
If we had an exchange of hearts
When time turns the tables and soon I'll be able
To find a new romance
And then you'll remember my love warm and tender
Too late for a second chance
(Instrumental)
If we had an exchange of hearts
Then you'd know why I fell apart
You'd feel the pain when the mem'ries start
If we had an exchange of hearts
If we had an exchange of hearts
“waaaaaaaah!! Ang galing mo naman!!! Turuan mo ako!! hindi mo naman sinabi na may alam ka sa pag tugtog ng piano?” sobrang natuwa ako, ang galing kasi habang siya ang nag piapiano ako naman yung kumakanta super perfect combination of music kameng dalawa.
“hehehe.. si papa lang nag turo sakin mag piano, actually ito yung una nyang tinuro nya sakin kasi team song daw nila ni mama ito, kaya nung unang kong narinig kang kinanta ito sa restobar nila joner natuwa ako.”
“ah ganun ba? Ang galing naman! Turuan mo naman ako please..” pagmamakaawa ko.
“oh sige dito ka sa tabi ko”
Tinuruan nya ako mag piano, tinuro muna nya sakin ang basics para hindi ako mahirapan like familiarizing of the notes. Medyo mahirap kasi ang dami.. pero dahil determinado ako at mahilig sa music medyo nakukuwa ko na at konting panahon nalang ay matututo na ako at gusto ko ang una kong matutunang tugtugin ay EXCHANGE OF HEARTS.
Mag aalas 10 na ng mapansin kong masyado na kameng nag enjoy sa piano at nakalimutan na namin ang plano sa araw na iyon. Ang pumunta ng bayan.
“hala bayag! Pupunta pa pala tayo ng bayan!” pag papaalala ko sa kanya.
“ay! Oo nga pala! Oh sige mamaya na natin ituloy ito at lumakad na tayo.”
Dali dali naman kameng umalis gamit ang bisekleta, naka-angkas ako sa likod ng bike samantalang siya ang nag mamaneho, paminsan minsan nagpapalitan kame ng pwesto pag napapagod na syang mag pedal. Ang layo pala talaga ng bayan, naisip ko tuloy ganto pala kahaba ang sinulong nya noong huling gabi makabili lang ng mid night snacks ko sa susunod hindi ko na sya papayagan na gawin yun ulit dahil alam kong malayo at delikado.
Ng marating namin ang bayan, ayun nga at may signal na nga sunod sunod na pumasok ang mga mensahe, umabot ng mahigit 30 messages! Ang ilan mga GM lang pero karamihan text mula kay kim na gf ni louie.
“oh mga text ni kim.” Inabot ko sa kanya ang phone.
“sige hayaan mo lang yan jan gamitin mo na at tawagan mo na mama mo.” Sinunod ko naman ang sinabi nya. Ilang ring lang ay may sumagod agad sa tawag ko kay mama.
“hello ma?”
“hello? Anak? Andeng?”
“ahmm oo ma ako ito..”
“anak naman!! Papatayin mo kame sa kaba dito! Asan ka na ba anak? Bakit ka lumayas?” nag cracrack ang boses ni mama alam kong umiiyak sya nung oras na iyon.
“ma wag na kayong mag alala ok na ok ako, andito ako sa probinsya nila ninang kasama si louie. Umalis ako kasi hindi ko na maatim ang ginagawa ni papa nag dala na naman sya ng babae sa bahay eh.”
“anak naman! Dapat sinabihan mo kame! Alam mo bang mula nung nalaman kong lumayas ka hirap na hirap ako sa pag tulog ko.”
“sorry talaga ma, gusto ko lang talagang bigyan ng leksyon si papa eh. Pero babalik din naman ako.”
“bumalik kana anak please nag mamakaawa ako alam mo bang hindi na mapakali ang papa mo parang gusto ng bumalik sa pilipinas para ipahanap ka lang at pinaalis na daw ang babae nya sa bahay.”
“ganun ba ma?sige ma abisuhan ko nalang po kayo pag uuwi na ako, ang hirap po kasi ng signal dito eh kailangan pumunta pa ako ng bayan. Wag na kayo mag alala sakin ma ok na ok ako dito ligtas ako. please wag mo sabihin kay papa na alam mo na kung na saan ako ha?”
“oh sige anak basta babalitan mo ako ha? Mag-ingat ka jan anak ha?”
“sige po ma, kayo din jan.. i love you..”
“i love you too anak.”
Sabay baba ko na phone. Nalungkot naman ako sa nalaman ko dahil sobrang nag-alala pala sila sakin nakaramdam tuloy ako ng matinding guilt. Naiyak ako feeling ko ang sama sama kong anak para gawin ko iyon sa magulang ko.
“tama na.. daming tao oh! Kakahiya.” Sabay akbay sakin ni louie.
“ang sama sama kong anak!”
“ano ka ba wag mong sabihin yan mabuti kang tao!” iyak parin ako ng iyak.
“ano gusto mo na bang umuwi?” tannong nya. Tinignan ko lang sya sa mata hindi ko kasi alam anong isasagot ko.
“hindi ko alam eh.”
“tara uwi na tayo?”
Umuwi na din kameng agad matapos gawin ang pakay namin sa bayan. Habang naka-angkas ako sa likod ng bike malayo ang isip ko, nalilito ako kung uuwi na ba, dalawang araw palang ako dito sayang naman kung uuwi ako agad at saka nag-eenjoy pa ako dito. Anyway alam na ni mama kung nasan ako siguro dapat mas habaan ko pa ng konti ang stay ko dito para mas lalong madala si papa at matuto. Kaya iyon napag desisyonan kong magstay pa ng ilang araw.
Ng maka-uwi na kame, sinabi ko agad kay louie ang plano ko.
“ahmm bayag, dito muna ako.. gusto ko munang mag palamig at i-enjoy ang stay ko dito.” Kitang kita ko naman sa muka ni louie ang matinding saya sa narinig nya. Hindi na sya nga salita at inakbayan ako papasok ng bahay.
Balik trabaho kame, ganun parin ang routine. Bilad ng palay, pakain sa baboy at pagpapaligo nito at tulong kila tiyo albert sa pangingisda. Maaga natapos ang mga gawain namin gawa ng kailangan daw idala agad ang mga palay sa bayan para ipakiskis ito para gawing bigas. Kaya maaga natapos ang gawain sa palaisdaan. Standby tuloy kame ni louie. Ng biglang may naisip ang kumag.
“pwet! Gawa tayo ng bahay natin para kung walang gagawin may pag tatambyan tayo?”
“ha ano? Baliw! Nursing student tayo! Hindi engineer !!”
“seryoso nga!”
“hala sya! Ano? Wala kang ng magawa buhay mo? Imagine mo gagawa tayo ng bahay? Ano naman alam natin sa pag gawa ng bahay ha??” pag susungit ko.
“ako may alam! Yung ordinaryo lang naman kasi. Baka naman kasi iniisip mo yung tunay na bahay talaga, parang kubo lang.” Seryoso nyang sabi.
“ayaw ko! Dami mong alam!” pag tangi ko.
“tara na! kesa wala tayong ginagawa!” hinawakan niya dalawa kong kamay at hinila para tumayo ako wala naman akong nagawa kundi sumunod nalang.
Umakyat sya ng mga puno ng niyog at pumutol ng maraming sanga ng tuyong dahon ng punong niyog ako naman taga salo nito sa baba. Matapos nag putol sya ng maraming kawayan at pinaghahati ito para gawing kahoy. Ng makuwa na namin lahat ng kailangan sa pag gawa ng bahay bahayan sinumulan na namin ipagtagpi tagpi ito. Sya ang kumikilos samantalang ako ay assistant lamang nya sa bawat gagawin nya parang taga abot, taga hawak, taga punas ng pawis nya! Puro TAGA! Ahahaha! Wala naman kasi akong alam sa mga panglalaking gawain eh! Babai!! Kasi ako! ahahaha.. anyways.. framework palang ang natapos namin nung araw na iyon wala pang bubong at dingding ang bahay kubo pero makikita mo na dito ang kakalabasan ng bahay.
“ilang araw kaya natin matatapos yan?” tanong ko.
“tatlong araw pa tapos na natin iyan.”
“natin? Ikaw lang! Assistant lang ako, ahahaha!” tawa ko.
“sabagay, pero hindi ko naman magagawa yan kung wala ka.”
“weh di nga? Tara na nga! At nag didilim na balik na tayo bahay.”
Nag daan na naman ang panibagong araw, nakakapagod pero syempre masaya lalo na’t si louie ang kamasa ko. Nag daan pa ang ilang araw bago kame sumabak sa trabaho ay may piano lesson muna kame ni louie for 1 hour matapos ay sabak na sa trabho at pagkatapos ng mga trabho ay tinatapos namin ang bahay bahayan namin ni louie. Tulad ng estimation ni louie nag daan ang tatlong araw ay natapos na nga namin ang bahay kubo at ang sarap tignan ito sa labas dahil sa wakas natapos na anmin ang pinag hirapan namin LALO NA NYA ang bahay kubo na mag sisilbing bahay namin ni louie. Ang saya saya!! Kulang nalang anak para pamilya na kame! Haaays.. kaso hindi ko kayang ibigay iyon sa kanya.
“wooooow!! Sa wakas tapos na din!!”
“haaay salamat!! Natapos din! Meron na tayong lugar kung san pwedeng tumambay na tayo lang dalawa.”
“tara pasok tayo!” sabay kameng pumasok, walang kalaman laman ang loob at isang bintana lamang ang nag bibigay liwanag sa loob ng bahay kubo.
“kulang nalang gamit noh? Kahit upuan lang pwede na..”sabi ko.
“oo nga noh? Sige sa susunod pag nakasahod na ako bibili na tayo ng gamit natin.” Sersyoso nyang sabi.
“ha? Ano ka jan? Sahod?”
“wala joke lang!” tawanan kameng dalawa.
Sobrang saya ng nagaing stay ko sa probinsya nila louie ang dami kong naranasan na hindi ko pwedeng mahanap sa ibang lugar. Dami ko ding natutunan lalo na ang mabuhay ng simple mas masaya pala ang ganitong klaseng buhay kesa sa manila na andun nga lahat ng kailangan mo kaso magulo. Madalas kame sa bahay kubo na ginawa namin ni louie. Halos gabi gabi din naming piang sasaluhan ang laman ng bawat isa na parang laging FIRST TIME ang lahat samin. Hindi ko maintindihan kung ano ba talaga meron samin ni louie. Ayaw ko ding komprontahin si louie about sa trato namin sa isa’t isa baka hindi ko magustuha ang sabihin nya at masira pa lahat ng pinag hirapan ko at saya na naranasan sa stay ko sa probinsya nila. Masaya na ako na kahit wala kameng commitment sa isa’t isa ramdam ko naman ang pag aasikaso nya sakin at trato nya sakin higit pa sa isang kasintahan. Yun nga lang wala kameng karapatang mag selos kung may kasintahan ang bawat isa o karapatang magalit kasi may kasamang iba ang isa’t isa yung bang more than bestfriends but not lovers? Tawag daw nila duon PSEUDO RELATIONSHIP. Magulo pero at the same time masaya. Nasa safiest position ka pero at the same time nasa painful position ka din.
Dumating na ang araw na kailangan ko ng umuwi ng ng manila, sabi nga nila some good things must come to an end, at ito na nga iyon kailangan ko ng bumalik ng manila at harapin ang naiwang responsibilidad ko duon. Hindi hindi ko malilimutan ang naging karanasan ko sa lugar na iyon. Masasabi kong it is one of the best things i have experienced in my life. Nag paalam na ako kila tiya at tiyo nung oras na iyon, medyo maluwa luwa pa nga si tiya nung niyakap ko siya bago umalis. Si louie naman ay nag paiwan at susunod nalang daw sya dahil may aasikasuhin pa daw syang importanteng bagay hindi naman nya sinabi sakin kung ano.
“anak! Bumalik ka ulit dito ha?” sigaw ni tiya elsie habang tumatakbo na ang jeep paalis patungong pantalan .
“opo tiya! Babalik ako! mamimiss ko kayo.” Kasama ko nuon si louie sa jeep para ihatid ako sa pantalan sa sakayan ng barko.
Ng marating na namin ang pantalan, umakyat na kame agad upang hanapin ang ang bed number. Madali namin na nahap ang kama ko. Malungkot ako dahil ako lang ang uuwi mag-isa syempre medyo kinakabahan ako kasi ako lang mag-isa although alam ko na ang gagawin ko. Pumunta kame ni louie ng cr para duon mag usap ng mabuti.
“ingat ka sa pag uwi ha? Tetext mo ako agad o tawagan ha? sa oras ng pag dating mo ng manila pupunta ako ng bayan hihintayin ko tawag mo.” Hindi naman ako sumagot sa halip ay nanahimik dahil nga nakakatampo hahayaan nya akong umuwi mag-isa at syempre mamimiss ko sya.
“huy?! Ano? Sumagot ka nga!” hinawakan nya baba ko para ibaling ang tingin ko sa kanya.
“kasi naman eh! Bakit kasi hindi ka nalang sumabay sakin?” medyo inis kong sabi.
“may importanteng nga kasi akong aasikasuhin dito, anyway makalipas ng 3 araw nasa manila na din ako.” paliwanag nya.
“ano ba kasi iyon? Bat di mo nalang sabihin sakin?”
“basta! Malalaman mo din pag dating ng tamang panahon.”
“kakainis ka naman eh! Ang korny mo!”
“basta! Mag-iingat sa pag-uwi ha? wag ka ng mag gagala dito sa barko habang nasa byahe, at pag karating na pagkarating mo ng manila tawag agad sakin ha? para alam kong naka uwi ka na ng ligtas.”
“opo.” Malungkot kong sabi. Matapos ay hinalikan nya ako sa nuo at sumumod sa labi.
Naging malungkot ang pag-alis ko sa islang iyon kung san naranasan ko ang buhay na hindi ko mahahanap sa ibang lugar. Pinangako ko sa sarili na babalik ako duon at uulitin namin ni louie ang lahat ng ginawa namin.
Tulad ng sabi ni louie hindi na ako nag gagala pa sa barko sa halip ay natulog nalang ako sa buong byahe. Nagising nalang ako sa ingay ng mga tao gawa ng nasa manila na pala kame. Hinanda ko na lahat ng gamit ko para bumaba ng barko. Pagkababa na pagkababa ko nag hanap agad ako ng pay phone station para tawagan si louie. Ng idial ko ang number nya nag ring naman ito, talagang pumunta pa sya ng bayan para hintayin ang tawag ko.
“bayag! Andito na ako sa manila.”
“mabuti naman! Ano kamusta ang byahe?”
“ok naman, natulog lang ako sa buong byahe eh, jan musta naman?”
“ok lang naman, ayon malungkot si tiya kasi umalis kana umiyak pa nga daw nung hinatid kita papunta pantalan eh.” Nalungkot naman ako sa narinig ko.
“ah ganun ba? Pakisabi babalik naman ako jan, pag balik ko madami akong dalang pasalubong para sa kanila.”
“oh sige sasabihin ko nalang.”
“oh sige, mauubos na ang oras sa pay phone, umuwi ka na din agad ha?”
“ikaw din umuwi ka na din agad.” Biglang kameng natahimik nag hihintay ng sasabihin ng bawat isa ng bigla kameng nagkasabay magsalita.
“miss you!” nag tawanan nalang kameng dalawa. Grabeh!!! Nakakakilig!!! Wooooh!!
Binaba ko ang telepono ng may wagas na ngiti sa labi ko. Bago umuwi, kila ninang ako dumeretso bago sa bahay namin. Hindi ko kasi alam pano haharap sa bahay hindi ko alam anong sasabihin ko kaya naisip kong magpasama kay ninang.
“kamusta naman ang bakasyson mo sa probinsya?” tanong ni ninang habang pinag hahanda ako ng makakain.
“ang saya saya ninang grabeh! Alam mo ba, nag bilad ako ng palay, nagpakain ng baboy at pinaliguan ang mga ito tapos nangingisda kame ni louie, tinuruan nya ako mag piano! Akalain mo iyon ninang may talent pala si louie? Ahahahahaha tapos ang pinaka masaya gumawa kame ng bahay bahayan ni bayag!” punong puno ng excitement ang sinasabi ko kay ninang at tuwang tuwa ako sa sinasabi ko.
“buti naman kung ganun, at buti naman maayso pa ang piano ng papa nya. Anyway alam mo bang tinawagan ako ng papa mo sobrang nag-aalala na sayo umiyak pa sakin syempre denial queen ako kunwari hindi ko alam! Sabi pa ng nya bumalik ka lang daw ay hindi hindi na sya mambabae basta bumalik ka lang. Naawa nga ako sa papa mo kasi sabi nya ikaw nalang daw ang meron sya tapos maiyak-iyak pa.” Seryosong sabi ni ninang.
“ganun ba ninang?” wala na akong nasabi dahil nalungkot din ako sa narinig ko mahal na mahal pala ako ni papa tapos ginawa ko pa sa kanya ito pakiramdam ko napaka suwail kong anak.
“ninang samahan mo akong umuwi ng bahay ha?”
“oh sure anak!”
Sinamahan nga ako ni ninang umuwi ng bahay namin. Habang palapit ng palapit sa bahay palakas naman ng palakas ang kabog ng dibdib ko. Pinindot ko na ang doorbell ng pinto. Ilang sigundo lang ay bumukas na agad ang pinto. Ang lola ko!
“sus! Señor Maria Josep!!! Bata ka!! San ka ba galing??!!” bungad agad ng lola ko sakin.
“nay sa loob na po ako mag papaliwanag.” Pumasok naman agad kame ni ninang.
Pinaliwanag ko lahat kay nanay(lola ko) ang lahat. Hindi naman nya ako pinagalitan siguro utos na din ni papa na pag bumalik ako wag na ako pagalitan para hindi na sumama ang loob ko. Kinuwento sakin ni nanay kung gaano nag-alala ang papa. Maluha luha pa si nanay habang kinukwento sakin. Halos hindi daw makatulog ang papa ko sa kaka-isip sakin. Nung araw daw na umalis ako yun din yung araw na pinaalis din agad ang babae nya sa bahay. Matapos niya ikwento sakin lahat hindi ko mapigilan sarili ko na umiyak dahil sobrang guilt at awa ang naramdaman ko sa paghihinagpis ng papa ko sa pagkawala ko at syempre sa nalaman ko na kung gaano ako kahalaga sa papa ko. Sa nalaman ko tinawagan ko agad si papa.
“hello pa?”
“anak??? Andeng???”
“opo pa ako ito, andito na po ako sa bahay sorry po.” Matapos wala na akong narinig kundi pag-iyak ng papa ko hindi na sya makapag salita sa nalamang naka uwi na ako rinig na rinig ko ang hagulgul ng papa ko. Siguro may isang minuto na umiiyak lang sya at pati ako ay nadala na din.
“anak.. nagmamakaawa ako sayo wag mo ng gagawin iyon ha? alam mo bang papatayin mo ang papa sa ginawa mo? Halos isang lingo akong walang tulog at kung sino sino ng tinatawagan ko para lang malaman asan ka pati mga tiyo mong may koneksyon sa awtoridad lahat ng iyon inabisuhan ko mahanap ka lang.” Umiiyak parin si papa.
“sorry na po pa, nag sisisi na po ako sa ginawa ko hinding hindi ko na po iyon uulitin pangako.”
“salamat anak, pangako ko din sayo hindi na ako mambabae anak! Ikaw nalang ang meron ako ngayon kaya pag nawala ka wala na ding silbi kung bakit andito ako ngayon para mag trabaho.”
“opo pa salamat din mahal na mahal ko po kayo pa mag-ingat kayo lagi jan.”
“ikaw din anak ha?sorry ulit sa nagawa ko pangako hindi hindi na mauulit iyon.”
iyon ang naging pag-uusap namin ni papa. Parang drama lang sa teleserye ng isang OFW at ng anak nya. Sobrang nakaka-iyak. Pero hindi ako nag-sisi sa ginawa ko kahit alam kong mali pero naging mabuti ito para samin at naging leksyon sa bawat isa.
Maayos na ang lahat, bati na kame ni papa at alam na din ni mama na nakauwi na ako. isa nalang ang kulang. Si BAYAG! Dalawang araw na ang naka lipas pero parang sobrang tagal ng oras at bawat minuto at sekundong tumatakbo ay tila oras ang haba nito. Grabe!! Papatayin na ata ako ng sobrang pananabik kay louie!!! Although sa dalawang araw na iyon ay pumupunta sya ng bayan para tawagan ako, iba parin na andito sya tabi ko. Natuwa naman sya sa nalaman na ok na ang lahat dito sa manila. Bukas uuwi na si bayag dito ng manila at hindi na ako makapag hintay pakiramdam ko hindi ako makakatulog nitong gabi sa sobrang excitement.
Dahil sa sobrang boring at hindi ako mapakali sa bahay naisipan kong mag mall muna kasama si faye. Sobrang na excite si faye nung nakita ako parang isang dekada akong nawala at nag sisisgaw pa sa mall na parang kame lang ang tao sa oras na iyon.
“teeeeeeeeeeeeh!!!! KAMUSTA NAMAN!!!!!!!” sabay yakap sakin ng mahigpit.
“makabati naman ito WAGAS NA WAGAS!! Ano sa school tayo ha?” pag tatary ko kasi nag lingunan lahat ng tao samin.
“ito naman! Namiss lang kita ng sobra teh! Teka!! ieew!! Look at your skin ANG ITIM MO!! Ganun ba pag inlove? Nakakaitim?” tawanan kame.
“baliw!! Nakoo! Kung alam mo lang ano ginawa ko sa probinsya! Ginawa akong barako duon ni bayag!”
“oww!! Sounds interesting!! Well anyways.. asan nga pala si bayag mo?” pag-uusisa sakin ni faye.
“bukas balik nya dito, hindi na nga ako makapag hintay eh.”
“ah ganun? Sooo? Mag kwento ka naman? Ano? May nangyari ba? Ayyiiiee!!”
“wag ka nga maingay!! May makarinig sayo!! Halika nga dito sa tabi.”
At iyon nga namasyal kame ni faye sa mall, mamili na din kame ng mga school supplies namin para sa next semester habang kinukwento ko sa kanya ang nangyari sa probinsya. Binili ko na din si louie ng mga gamit nya yun din kasi bilin nya sakin at alam ko naman ang mga tipo na gamit na gusto nya kaya walang problema. Habang nag kwekwento ako itong faye hindi maiwasang mag sisigaw sa pinag kwekwento ko sa kanya wala syang pakeelam kung may nakakrinig ba o wala, babae sya pero ugaling bakla! Mas bakla pa sakin!! Habang nag kwekwentuhan kame, may nakita akong hindi ko inaasahan!
“oh mah gosh faye halika bilis dito tayo sa gilid bilis!!” nag tago kame ni faye.
“oh ano ba iyon? bat kailangan mag tago?” laking pagtataka ni faye.
“basta magtago tayo, nakikia mo ba iyong babaeng yon?”
“asan? Yung may dalang baby?”
“hindi!! Ayun oh!! Yung may ka holding hands na lalaki!” pag turo ko ng palihim.
“asan?? Ahh yon ba? Oh? Ano naman? Wag mo sabihin crush mo? Ano tomboy kana?”
“gagu!! Yan si kim GIRLFRIEND ni bayag.”
“O – M – G !!!” gulat na gulat si faye sa nalaman nya.
ITUTULOY...
wow,, grabe likig to da max.. heheheh
ReplyDeletesana may next chapter na agad ,, wew,, :)
niCe galing mo tlga gelo .. :))
wow nman, worth waiting . . . ang galing superkilig ako palagi kay pwet at byag . . . haha
ReplyDeletekeep it up . . . sna po mas mablis ang update kung pde lng nman . . . :p
<07>
next please... tagal nmn ng installment mo..
ReplyDeleteany way!! kudos
Nice one again gelo.Hehe.
ReplyDeleteGalingan mo pa.Naeexcite na ko sa next chapter.
Mas mabilis pa sana mag update.Hehehe. :)
more power!
One word: NAKAKAKILIG!!! :D
ReplyDeleteMaganda nga ang naghihintay!
O ayan, nakabawi ka na sa hindi mo pagpopost ng matagal.
At nangyari na ang inaasahan.
Gusto ko talaga itong chapter na ito! :D
Keep up the good work, Kuya Gelo! :D
maraming salamat gelo...ako ung ng post ng comment sa wall mo ehehe.....sana next week ulit sunod na chapter....thank you!
ReplyDelete♥ace
ReplyDeleteHAhaha ang ganda nang story...
parang feeling ko yata ang kubo nila ay dinagdagan ng gamit at inayos. pag balik nila sa probinsya sa future eh may matino na silang bahay ^__^
kelan po ba masusundan 'to? ganda eh!
ReplyDeleteW O W!!!! super ganda ng istoryah.. kkklg..nxt na poh.. ^.~
ReplyDeletenakakabitin ang sobranq kiliqto.thebones charrrrrrrrrr........ ahahaha:DD
ReplyDeletekeep up the good work more power
i love the story :))
Bakit po hindi nasundan 'to? Ito pa naman ang story na nakakapagpasaya sa akin. Sana ituloy nung writer, pati yung MAKAILANG BUHAY ni Mike Juha. Thanks You. Sana masundan na!
ReplyDelete