Trombonista ng buhay ko
By: Bluerose
CHAPTER 14
DISCLAIMER
The public is advised of some scenarios of strong and/or sexual language, and sexual behavior of the characters involved. Events, places and situations are fully fictional. Furthermore, this is advised R-18 due to contents not suitable for ages below 18 years old. The author does not promote neither exploit readers to do such acts instead to raise awareness, understanding and optimism toward the characters involved.
AUTHORS NOTE: Guys ito na! Hehe suggest ko lang na basahin niyo form chapter 13 hanggang dito para buong buo hehe salamat sa lahat nang naghintay, mwuah mwuah mwuah!!!
PRESENT
SI MARK
Trombonista ng buhay ko
By: Bluerose
CHAPTER 14
AUTHORS NOTE: Guys ito na! Hehe suggest ko lang na basahin niyo form chapter 13 hanggang dito para buong buo hehe salamat sa lahat nang naghintay, mwuah mwuah mwuah!!!
PRESENT
SI MARK
Gigising sa umaga, matutulog sa gabi, gigising at muling matutulog. Life is an endless cycle, Umiikot ang mundo at walang sinuman makakapagsabi kung kailan ito titigil, Life is just a cycle, masasaktan, iiyak pagkatapos ay sasaya, ngingiti ngunit darating ang araw na muling luluha.
Life is a cycle and it has no corner. Wag kang tumigil sa isang lugar, Wag kang huminto sa isang sulok, sabayan mo yung ikot, sumabay ka sa galaw, magpadala sa kumpas, hayaang liparin ng hangin, humakbang ka at magpaanod sa agos ng buhay, hayaan mong mapagod ang hangin na humahampas sayo, hayaan mong maubos ang tubig na pilit kang nilulunod.
It’s the only way to live, the only way to stay alive. Hindi ka mabubuhay kung hindi ka hihinga at hindi ka makakausad kung hindi ka hahakbang.
Kung tingin mo hindi mo na kayang sumabay, isipin mo lang yung dahilan kung bakit di ka tumitigil sa paghakbang, Life is just a cycle and it’s endless, as of the moment of course. Tumigil ka man o hindi, hindi parin titigil ang ikot. So why stop?
God has a plan, just trust him.
--
Pagpasok ko sa kwarto ay pabagsak akong nahiga sa kama saka tumitig sa kisame na tila naduon lahat ng sagot na gusto kong makuha. Sa kisame na lagi kong kaharap tuwing nag-iisa.
Bakit ba inisip ko na naging maganda yung buhay nila kasama si Daddy?
Bakit ba inisip ko na naging masaya si Papa na iniwan niya kami?
Bakit ba inisip ko na ako lang yung nasaktan sa lahat ng nangyare at sa kung ano mang pamilya yung binigay sakin ng nasa taas?
Bakit ba inisip ko na ako lang yung pinagkaitan ng masayang pamilya?
Mga tanong na ang tanging laman ay ‘bakit’. Mga tanong na gustong gusto kong bigyan ng sagot.
Nakulong sya ng labing apat na taon, labing apat na taon ding lumaking walang tumatayong ama si Kuya at si Danny, labing apat na taon? Napakahabang panahon at pagkatapos nun hindi parin naramdaman ni Kuya Harvey na may tatay sya.
Hindi ba talaga magiging fair ang mundo? Kailangan bang maghirap muna bago sumaya? Paano kung puro na hirap ang naranasan mo, pwede na bang magtanong kung kailan ka nga ba sasaya?
Nagsimula lang tumulo yung luha ko pero agad ko tong pinunasan.
Di ko maimagine yung lungkot ni Kuya nun, ako lumaki akong walang magulang pero parang mas mahirap na lumaki na kasama mo yung magulang pero parang wala rin sila.
Minsan mas okay na wala nalang kesa nanjan nga hindi naman ramdam, Mas okay na wala nalang kaysa nasa tabi mo nga pero sinasaktan ka naman.
Kinuha ko lang yung cellphone ko sa bulsa saka dinial yung number ni Mommy , Ilang sandali tong nag-ring pero wala akong sagot na natanggap, sa huli nagpasya akong magpadala nalang ng mensahe sa kanya saka nilagay sa side table yung cellphone.
Haixt bukod sa pamilya, tatlong tao ang kasalukuyan gumugulo sa takbo at agos ng buhay ko.
Si Kent, si Ethan at si Kuya. Gusto kong mahalin si Kent kasi gusto kong makalimutan niya yung nakaraan na matagal niya ng gustong kalimutan. He deserves to be happy, at gusto ko ibigay yun.. Para kay..Russel.
Si Ethan, Kahit kailan ata hindi na sya matatanggal sa sistema ko. Yung hindi ko mabilang na halik na pinagsaluhan namin na hanggang ngayon nararamdaman ko parin sa iba’t ibang parte ng katawan ko, mga halik na habang buhay ng nakatanim sa puso’t isipan ko.
Si Kuya na gusto kong... Gusto kong.. Aixt damn! kapatid ko sya pero bakit ganito nararamdaman ko. Hindi pwede, hindi! Bakit sa tuwing magtatama yung mga mata namin pakiramdam ko hinihila ako nito, pakiramdam ko na may kakaibang kapangyarihan tong tila nagpapasailalim sakin mula sa isang mahika.
Isang butong hininga lang yung pinakawalan ko saka pinunasan yung luha na muling tumulo sa mga mata ko. “ I’m sorry God, Tao lang ako at hindi ko alam kung hanggang saan ko kayang pigilan yung mga tukso na nasa paligid ko, please guide me, God I need you. Kung ano man po itong nararamdaman ko sana po gabayan niyo ko.” bulong ko.
Pinikit ko lang yung mata ko hanggang di ko na namalayan ang unti unting pagkain sakin ng antok.
Di ko alam kung gaano katagal akong nakaidlip pero isang dampi sa labi ko ang gumising sakin, nang dumilat ako nakita ko lang si Kuya Harvey habang nakapikit at masuyo akong hinahalikan. Muli kong pinikit yung mata ko saka dinama yung halik na yun, Yung hatid nitong sensayon ay tila droga na mabilis na kumalat sa katawan ko.
Ang lambot ng labi niya, napakagaan ng paghalik na ginagawa niya sakin. Pakiramdam ko ng mga oras na yun nakalutang ako, Napakasarap ng halik na yun, ramdam na ramdam sa bawat dampi nito yung pang-aanyaya na sagutin ko yung bawat halik na binibigay niya.
Tila isang kidlat na dumaloy sa katawan ko yung init hanggang maging isang apoy, apoy na alam kong napakahirap patayin.
Pero!
Damn! Si kuya Harvey yung humahalik sakin! What am I thinking! Bakit nasasarapan ako?!
Dahan dahan lang akong gumalaw saka sya sinimulang itulak. Unti unti naman syang humiwalay saka mariing tumitig sa mukha ko. God, yung mga mata niya, yung mga mata niyag naging kahinaan ko na simula nung una kong masilayan.
“ Kuya?”
“ Mark, I love you.” ngiti niya,Tama ba yung narinig ko?! aktong magsasalita ako ng takpan niya yung bibig ko saka agad pumatong sakin at marahang umulos.
Nagpupumiglas ako pero hindi sya nagpatalo. shit!! Shit! This is wrong! This is so wrong! Nanlaki lang yung mata ko ng maramdaman yung bawat dampi ng kamay niya sa katawan ko. Wala naman akong nagawa ng halikan niya ko ng mapusok.
“ Kuya what are you doing?!” hingal na saad ko ng maghiwalay yung labi namin.
“ Mark hindi ko na kaya.” bulong niya sa tenga ko kasabay ng hingal. “ Please?”
“ Kuya kapatid mo ko?” Tarantang saad ko habang tuloy yung pagtulak ko sa kanya, Damn hindi pwede to! “ Kuya bitawan mo ko please! Kuya, wag!” Pagwawala ko.
“ Hindi tayo magkapatid Mark.” ngiti niya saka ako hinalikan sa leeg,
Tila huminto yung oras ng marinig ko yung sinabi ni kuya hanggang dahan dahang nawalan ng lakas yung kamay ko at tumigil sa pagpupumiglas. What? Paano?
“ Kuya pano?” di makapaniwalang saad ko.
“ Just shut up, I want you Mark.” saad niya saka umupo at tinanggal yung pagkakabotenes ng polo ko, Nanatili naman akong nakatulala at pilit iniintindi yung sinabi niya. “ I want you Mark.” Saad niya na gumising sa diwa ko, shit! Hindi pwedeng may mangyare samin! Magkapatid kami at sa mata ng Diyos isa yung malaking kasalanan!
“ Kuya wag ayoko?” pigil ko pero kinuha yung kamay ko saka dinala sa pundilyo ng short na suot niya. “ Kuya?” Saad ko, ramdam ko lang yung bagay na nasa loob nun, Holy crap!
“ I want you, please Mark?”
“ Kuya?” Tinaas niya naman yung t-shirt ko saka agad sinipsip yung nipples ko dahilan para mapaliyad ako. Oh GOD! Ano to. “ Kuya stop it please?” saad ko, pero sinimulan niya ng tanggalin yung belt ko. “ Kuya please?” pakiusap ko habang pinipigilan yung kamay niya. Tumigil sya sa ginagawa niya saka umupo at tumitig sakin.“ Kuya ayoko?”
“ Pero iba yung sinasabi ng katawan mo.” Saad niya saka binaba yung underwear ko, humantad lang dito yung tigas na tigas kong ari. Di ko naman mapigilang lumunok saka agad tinaas yung underwear ko.
“ Kuya wag please?”
“ Di ko to itutuloy kapag sinabi mo sakin nararamdaman mo na mahal ka ni Kent.” saad niya umiwas naman ako ng tingin, Alam ko hindi ako mahal ni Kent, pero gusto ko umasa na baka .. Na baka dumating ang araw at mahalin niya rin ako. “ hindi ka niya mahal Mark, pero ako? I love you.” seryosong saad niya . “ Mark I love you, ako nalang please?”
“ Pero?” saad ko, humugot lang sya ng malalim na hininga saka tumayo sa gilid ng kama paharap sakin. “ Kuya?”
“ Ako nalang Mark, pangako hindi kita sasaktan.” saad niya saka sinimulang hubarin yung damit niya hanggang wala ng natirang saplot sa katawan niya, nanatili syang nakatayo dun habang pinagmamasdan ako. “ Look at me Mark.”
“ Kuya?”
“ I’m all yours.” Unti unti gumapang yung init sa katawan ko habang pinagmamasdan yung katawan ni kuya Harvey, para na kong kinukumbulsyon ng mga oras na yun dahil sa init ng pakiramdam ko. bakit ganito, oh God help me, Natutukso na po ako. “ Look at me Mark, mula ulo hanggang pa.” saad niya habang hubad na hubad sa harapan ko.
Mula sa napakagwapong mukha,asul na mata hanggang sa tila nililok na balikat at dibdib, pababa sa perpektong pagkakahulma ng abs sa kanyang sikmura hanggang sa bagay na yun na tila nag-aanyaya para sa isang kasalanan.
Tanging paglunok lang yung nagawa ko habang pinagmamasdan yung nilalang na hubad na hubad na nasa harapan ko ngayon.
“ Kuya Harvey.”
“ Touch me, Mark.”
“ Kuya wag ayoko?” iling ko.
“ I want you.” saad niya saka pumatong sakin, aktong magsasalita ako ng takpan niya yung bibig ko. “ Ipaparamdam ko sayo Mark, kung pano ba ang mahalin.” bulong niya sa tenga ko kasabay ng pagkagat niya dito. Pilit ko namang tintanatanggal yung kamay niya sa bibig ko. “ Mark please? Hindi tayo magkapatid.”
“ Pero kuya..” hingal na saad ko.
“ Pero ano? Di ba yung pagiging magkapatid lang natin yung hadlang para di mo ko magustuhan?” saad niya habang humahalik sa leeg ko.
“ Kuya.” Saad ko kasabay ng luha. “ Kuya kita eh.”
“ Mark, ayoko na mging kuya mo.”
“ Pero.”
“ Please I just want this to happen, Mark kung di mo ko mahal. Mark kahit ito lang, kahit ito lang subukan mo, pagkatapos nito saka mo sabihin na ayaw mo, saka mo sabihin na hindi pwede, Mark ito lang. Please?” Saad niya, nakita ko naman yung pagpatak ng luha niya. “ Sinasabi ng utak ko mali tong ginagawa ko, pero Mark yung katawan ko at yung puso ko.. Hindi ko na mapigilan.”
“ Pero.”
“ Mark alam ko hindi ka sinungaling, at alam ko kahit itanggi mo gusto mo to mangyare.” saad niya pero umiwas lang ako ng tingin. “ Mark, You want this, Nararamdaman ko. Kanina alam ko nung hinalikan kita, gising ka na pero di mo ko tinulak agad.” pang-uusig niya sakin. Di naman ako nakasagot, oo nagustuhan ko yung halik niya, oo gustong gusto ko.
Pero Damn magkapatid kami!
“ Hindi tayo magkapatid Mark, hindi.” Saad pa niya saka humalik sa pisngi ko, ramdam na ramdam ko yung bigat niya ng mga oras na yun dahil sa pagkakapatong niya sakin pero tila hindi ito inalintana ng musmos kong katawan.
Pano kung hindi nga kami magkapatid, Ramdam ko at alam ko sa sarili ko na may nararamdaman ako sa kanya. Pero, Damn he’s hot, he’s handsone and to top it all, he’s naked now.
Ilang sandali kaming nabalot ng katahimikan, ramdam ko yung paghaplos niya sa pisnge ko pero hindi ko sya magawang tingnan.
“ Kuya.” bulong ko.
“ Mark, nagsex na kayo ni Ethan pero...”
“ Kuya gusto mo ba talaga ko?” saad ko kasabay ng luha.
“ Gusto, gustong gusto Mark.”
“ Kuya, mababago ba yung tingin mo sakin kapag pumayag ako?” bulong ko. “ Kuya, gusto kitang pagbigyan pero natatakot ako na baka pagkatapos nito, mawawala na rin yung kuya ko?”
“ Mark.”
“ Kuya, hindi ko naman itatanggi na gusto ko to mangyare pero kuya natatakot ako, Hindi naman yung pagiging magkapatid natin yung pumipigil sakin eh, kuya yung takot na magbago ka sakin.”
“ Mark, hindi.. Handa ako sa kung saan mo ko gusto ilagay sa buhay mo, at magiging masaya ako sa kung saan ka magiging masaya.” saad niya saka hinawi yung buhok na napunta sa noo ko. “ Mark, look at me?” hawak niya sa pisnge ko para humarap ako sa kanya. Di ko lang mapigilan titigan yung asul na mata ni kuya ng mga oras na yun, para akong hinihila nito. “ Wag kang matakot sa pagbabago, Wag kang matakot kung may mawala, Change? minsan dadalhin ka nito sa right places at higit sa lahat sa tamang tao.”
“ Kuya.”
“ Kiss me.” saad niya. “ Kalimutan mo na muna lahat, isipin mo yung ngayon Mark, You want me right?” ngiti niya, marahan lang akong tumango. Tila may kung anong hipnotismo na nagmumula sa mga mata niya ang nag-uutos sakin na ituloy kung ano man yung gusto ni kuya.
“ Kiss me Mark, Kiss me.” saad niya saka pinunasan yung luha sa gilid ng mata ko.
Pumikit lang ako saka hinawakan yung ulo niya saka sya mapusok na hinalikan sa labi, bahala na!
I know I want this, I really want him.....
Dahan dahan ko lang syang tinulak saka sya pinatungan, nang maghiwalay yung labi namin nakita ko lang yung ngiti niya.
“ Walang magbabago, Mark.”
“ I’m really dead.” iling ko.
“ In that case, I’ll be the one who will save you from hell.” Saad niya saka ako mapusok na hinalikan, sinagot ko naman yung halik na yun.
“ Kuya patayin mo nalang ako pagkatapos nito?” Iwas ko ng tingin.
“ No, I won’t do that. I know it sounds weird, but I love you.. I love you Mark and thank you.” saad niya marahan lang akong tumango. “ Kalimutan mo na Mark na magkapatid tayo.”
“ Paano nangyare yun?”
“ Ikwekwento ko sayo pero.” saad niya saka ako mapusok na hinalikan sa labi, wala naman akong nagawa kundi sagutin yung halik na yun hanggang maghiwalay kami. “ Oh my god, Your lips.” saad niya habang nakatingin sa labi ko.
“ Kuya paanong hindi tayo magkapatid?”
“ Sasabihin ko mamaya, Basta all I know now, we’re naked.” ngiti niya hanggang maramdaman ko yung kamay niya sa pwetan ko saka to masuyong pinisil.
“ Kuya.”
“ Harvey, I’m Harvey and I’m not your kuya.” saad niya. “ Now suck me, my cute lil’ brother.”
“ Kuya naman eh.”
“ I’m waiting.” Pumikit lang ako saka humugot ng malalim na hininga saka sya hinalikan sa labi, ramdam ko naman yung pag ngiti niya habang ginagawa ko yun.
“ It’s not funny.” inis na saad ko.
“ Just do it, lil bro?’
“ Pwede wag mo tawagin lil bro, kuya?”
“ Edi tigilan mo rin kakatawag sakin ng Kuya?”
“ Fine.” nguso ko pero binigyan niya lang ako ng mabilis na halik sa labi. Ang bango niya, langhap na langhap ko yung natural na amoy na nagmumula sa katawan niya, yung init ng balat, yung mga ngiting nagdadala ng kakaibang pakiramdam sakin. Pumikit lang ako saka nilapit yung mukha ko saka sya masuyong hinalikan.
I’m sorry...
Bumaba lang yung halik ko papunta sa dibdib niya, nang mga oras na yun wala na kong narinig kundi yung lakas ng kabog ng dibdib ko. Sa bawat dampi ng labi ko sa balat niya ay dala nun ay matinding apoy na gumigising sa pagnanasa ko sa taong nasa harapan ko ngayon, pagnanasa na matagal ko ng pinipigilan.
Dahan dahan lang bumaba yung halik hanggang mapunta to sa puson, ilang sandali akong tumigil saka tumingala, kita ko lang yung ngiti ni kuya habang nakatitig sakin.
“ Do it, Mark.”
“ yeah.” saad ko saka hinarap yung ari niya saka to dahang dahang sinubo.
“ Holy shit!” rinig kong saad niya pero tinuloy ko yung pagdila at pagsubo dito habang nagtataas baba yung kamay ko. “ Holy shit Mark, you’re good!” ungol ni kuya. Tinuloy ko lang yung ginagawa ko, sa nakikita ko alam ko nagugustuhan niya kung ano man yung ligayang dulot na nangyayare ngayon.
“ Kuya ang laki.” pilit na ngiti ko ng iluwa ko yung ari niya.
“ Lick it, dilaan mo.” Ngiti niya na punong puno ng pagnanasa. Nilabas ko lang yung dila ko saka dahang dahang dinikit sa ari niya habang magkalapat yung mga mata naming dalawa. “ Mark, Your innocent eyes, Oh my god!”.saad niya saka tumingala, Pinaglaro ko naman yung kamay ko sa bayag niya, nang mga oras na yun pumasok sa isip ko yung nangyare samin ni Ethan, kung nasarapan si Ethan nun, dapat mas galingan ko kay kuya.
“ Aahh Mark, Ang sarap.” ungol niya, dinilaan ko lang yung ari niya pababa sa pinakapuno nito hanggang makarating sa bayag niya. “ Mark damn! Shit!” saad niya, pinilit ko lang ngumiti saka muling sinubo yung ari niya hanggang pigilan niya ko saka sya umupo. “ I’ve never imagine that you can do stuffs like that, Ang galing mo dumila.” Ngiti niya, nakagat ko lang yung labi ko pero kasunod nun ay yung mapusok niyang paghalik sakin sinagot ko naman to ng mas mapusok hanggang buhatin niya ko at patungan sa kama.
“ Kuya, baka masakit? Masyadong malaki yung sayo.” Nag-aalalang saad ko ng maramdaman yung bagay na yun na kinikiskis niya na pagitan ng mga hita ko.
“ Hinanda ka na ni Ethan para sakin.” ngiti niya, pumikit lang ako hanggang maramdaman ko yung unti unting pagpasok ng ari niya sa butas ko, para naman akong pinupunit habang dahan dahan nagsasanib yung katawan namin.
“ Kuya masakit.” naluluhang saad ko pero mapusok niya lang akong hinalikan hanggang mapatingala ako ng magsimula syang umulos, shit! Sobrang sakit talaga! “ Kuya tama na please.” ungol ko pero hinawakan niya lang yung bibig ko saka masuyong dumila sa leeg ko pababa sa balikat. “ Kuya tama na, masakit talaga.” saad ko pero unti unting bumilis yung pag-ulos niya, wala naman akong nagawa kundi tiisin yung sakit na dulot nito.
Sa bawat pag-ulos niya ay tanging pagngiwi yung nagawa ko tuwing mararamdaman yung sakit. Ilang minuto ko din tiniis yung hapding yun hanggang unti unti kong nararamdaman yung kiliting dulot nito, yun yung pakiramdam na naramdaman ko nung nagtalik kami ni Ethan.
“ Ahhh kuya sige pa.” ungol ko nang tingnan ko sya kita ko lang yung ngiti niya habang pinagmamasdan yung mukha ko. Bakas na bakas sa mukha niya yung pagnanasa na ngayon ko lang nakita. “ Ahhhh.” ungol ko ng maramdaman yung paghawak niya sa ari ko saka masuyong nagtaas baba yung kamay niya dito habang ginagawa niya yun ay lalong pagbilis ng galaw ng katawan niya.
“ Aaaahhh Kuya.” Impit na ungol ko ng tumilamsik hanggang sa mukha ko yung katas ko, napangiti naman sya habang tuloy parin sya sa pag-ulos hanggang itaas niya yung dalawang paa ko saka to hinawakan ng magkabilang kamay niya. Tila nawalan na ko ng pake kung anong itsura naming dalawa ng mga oras na yun basta ang alam ko, ligaya ang dulot nito sa pagkatao ko.
“ I’m cuming, mark.” hingal niya pero bakas parin yung ngiti hanggang yumakap sya sakin saka diniin yung ari niya sa butas ko. “ Ahhh shit!” saad niya saka masuyong kumagat sa balikat ko. “ Ito na Mark.” saad niya hanggang maramdaman ko yung mainit na likidong yun sa loob ko.
“ That was great, really really great.” bulong niya sa tenga ko. “ I love you, Mark.”
Forgive me for I have sin.
Maghahating gabi na nun ng maalimpungatan ako dahil sa pagyakap sakin ng kung sino, dahan dahan ko lang dinilat yung mata ko saka lumingon sa taong katabi ko sa kama.
“ Kuya.” bulong ko habang pinagmamasdan yung mukha niya, pagkatapos ng nangyare samin, wala nga ba talagang magbabago? Wala nga ba talaga? Dahan dahan ko lang tinanggal yung pagkakayakap niya sakin saka tumayo at nagsimulang magbihis.
Napangiwi lang ako ng maramdaman yung hapdi sa butas ko nang kapain ko to, nakita ko lang sa daliri ko yung dugo. Shit! Muli lang akong naghubad saka agad pumasok sa banyo at binuksan yung shower.
“ Shit.” saad ko nang matapos maligo, ramdam ko parin yung hapdi pero kayang kaya nang tiisin, sinubukan ko naman lumakad ng maayos, nang masigurong kaya ko na ay lumabas na ko ng kwarto.
Pano ba nangyare na hindi kami magkapatid,ang sabi niya sakin nakapagpaDNA na sila kaya pano nangyare?
Sinuot ko lang yung jacket na hawak ko saka nagpasyang lumabas ng bahay para maglakad, paglabas ko ng gate sumalubong na agad sakin yung lamig ng hangin. Nang tumingala ako sa langit ay wala akong nakitang kahit isang isang butuin bagkus maririnig mo yung panaka nakang kulog at kidlat.
Habang naglalakad di ko lang mapigilan yung pagtulo ng luha ko, Siguro sa mga oras na to nakaabang na sakin ang impyerno. God, may plan ka ba talaga para sakin? Bakit paulit ulit akong nagkakasala sayo? Ano po ba talagang planong hinanda niyo para sakin.
Natutukso nga lang ba ko o talagang may plano na nakahanda na para lang sakin.. God, hindi ko na alam?
Alam ko ligaya ang hatid nung nangyare sakin, pero sa kaluluwa ko? Saan nito dadalhin ang puso ko.
Dinala ako ng mga paa ko sa simbahan na kasalukuyan pang sarado, patay pa lahat ng ilaw at ang makikita mo lang tanglaw ay yung iba’t ibang kulay ng chritsmas lights sa gate nito.
Humugot lang ako ng malalim na hininga habang pinagmamasdan yung simbahan na yun. “God, Please guide me.” bulong ko saka humawak sa gate, dun ko naman nakita yung patak ng ulan sa kamay ko dahilan para tumingala ako.
Isa
Dalawa
Tatlong patak yung dumampi sa mukha ko. Pinikit ko lang yung mata ko saka hinayaan yung ulan na dumampi sa balat ko, Dinama yung bawat halik nito sa mukha ko kasabay ng masaganang luha na mula sa aking mga mata.
SI KENT
Alam ko hindi na maibabalik ang oras, nangyare na ang nangyare pero hindi ko alam kung hanggang kailan ako titigil, kung kailan ako magsisimulang humakbang muli at ituloy yung buhay ko, hindi ko alam kung paano magsisimula ng isang panibagong simula gayong nakatali parin ako sa isang nakaraan na kahit kailan hinding hindi na maaring baguhin.
Na ayoko na maging si Kent, na gusto ko muling bumalik bilang Andrei, yung Andrei na nagdala ng ngiti sa isang inosenteng mukha at hindi yung Kent na sumira sa buhay ng isang masayahing bakla.
Nagsalin lang ako ng alak sa baso saka agad tong tinungga, di ko naman napigilan yung pagtulo ng luha ko ng maalala yung ngiti ni Russel nung panahong yun.
“ So it’s Tucker?” Saad ni Ethan habang nakatingin ng deretso sakin. “ Sya ang nag-utos sayo na gahasain si Russel?” deretsong tanong niya.
“ Hindi sya, Si Dale.” Nakatungong saad ko.
“ Pero tangina tol, bakit mo ginawa?”
“ Dahil...”
“ Dahil ano?” tanong niya, tumulo lang yung luha ko saka tumayo. “ Tol.” rinig kong saad niya, tumingala lang ako para pigilin pa yung mga yung mga luhang gustong tumulo mula sa mga mata ko. Bakit ba tuwing pinag-uusapan si Russel hindi ko mapigilan yung emosyon ko, bakit di ko mapigilan yung sarili ko na wag umiwak.
Siguro dahil... Nung panahong yun, nagawa kong pigilin yung nararamdaman ko.
“ Kent ano ba? Tuloy mo na yung kwento?”
“ Gusto ko muna maglakad, ayoko na ng alak tangina.” iling ko. “ Tara na ikwekwento ko sayo habang naglalakad tayo.”
“ Dito nalang tol.”
“Tang ina gusto mo ba malaman lahat?”
“ Oo.”
“ Edi tara na?”
“ Dito nalang kasi?”
“ Gusto mo ba malaman lahat o ayaw?”
“ Daming arte Kent!” simangot niya saka tumayo at nagsuot ng jacket. “ Mukhang uulan pa naman oh? Di mo ba naririnig yung kulog?”
“ Hindi uulan, maniwala ka sakin.”
“ Ayoko maniwala, uulan yan pustahan pa tayo eh.”
“ Ewan ko sayo, kantutin kita jan eh.” ngisi ko saka tumuloy sa pinto, ramdam ko naman yung pagsunod niya. “ Tangina mo di ka talaga mahilig maglock, madadadala ka talaga kapag pinasok ka ng magnanakaw jan.” saad ko ng makitang sinara niya lang yung pinto ng apartment niya.
“ Wala silang makukuha sakin gago.”
“ Ako meron yang virginity ng pwet mo.”
“ Tang ina mo Kent huh, sapakin na kita eh, Kwento mo na nga lang sakin kung ano nangyare sa inyo ni Russel? Pano ka napapayag ni Dale na irape si Russel? Saan at pano nangyare?”
“ Eh kayo nung ex mo? Nakausap mo na ba? ”
“ Tang ina mo Kent huh, kayo ni Russel ang topic, hindi kami!”
“ Gusto ko muna malaman kung pumunta ka na sa barbequehan ng ex mo, tang ina yung totoo tol? Hindi masarap yung tinda nila! Tangina barbeque nalang hindi pa nila magawang masarap.”
“ Kent, gusto mo bang ilibing kita ng buhay?” Asik niya na ikinatawa ko. “ Gago ka kahit kaibigan kita ililibing kita ng buhay para-”
“ Tangina uunahin kita kapag tinuloy mo yang sasabihin mo!” Amba ko sa kanya, ngumiti lang sya nagkibit ng balikat. “Mukhang pera kasi yung ex mo.”
“ Nagsalita naman ang hindi mukhang pera.” Sarkastikong saad niya. “Di pa kami nakakapag-usap, just cut it off, okay? Ang gusto ko malaman kung pano mo binaboy si Russel, binaboy sa harap.. Sa harap ng magkapatid na fuentez.” mapait na saad niya, agad naman akong umiwas ng tingin.
“ Hindi ko sya binaboy.”
“ Rape yung nangyare di ba? Anong rape ba ginawa mo? Sensual rape? Romantic rape? Or rape that full of love? Woow may rape bang pwedeng gawing ganun? Ano yun bible? Kalokohan?”
“ Ulul!” simangot ko.
“ Ulul ka din!”
“ Tangina mo eh noh, wag ko nalang kaya ikwento para magalit yung mga nagbabasa ng kwento to!” (hahahaha!)
“ Gago! Gegerahin yung author nito.”
“ Sus ihain niya yung titi ko! Ewan ko nalang kung may umusap pa.” ( Pasensya napraning ako haha -blue). “ Wag ko nalang kaya ikwento masyadong masakit eh.”
“ Ikwento mo, gusto ko malaman?”
“ Tang ina naman kasi tol, yung itsura ni russel habang naka- tol, hindi yun mawala sa utak ko.” saad ko saka tumingala, haixt yung itsura niya habang .. Nagmamakaawa.. Kahit kailan ata hindi na yun mabubura sa utak ko. “ Tol, ang hirap. Ang hirap balikan lahat na parang walang nangyare.”
“ Kailangan mo din yan, para mailabas mo lahat.”
“ Magpapalabas nalang ako ng tamod kung pagpapalabas lang naman pala problema mo?” iwas ko ng tingin napangiwi lang ako ng suntukin niya ko sa braso.
“ Gago ka talaga!” saad niya, tumingala naman ako sa langit hanggang mahagip ng mata ko yung isang eroplano, Haixt Russel.“ Kent makikinig ako.” saad ni Ethan tumitig naman ako sa mukha niya.. “ Tol.”
“ Oo na, ikwenkwento ko na.” simangot ko saka naglakad.
“ Game makikinig ako.”
“ Teka lang, dun tayo sa harap ng simbahan. Excited ka? Gusto mo wisikan kita ng tamod sa mukha?”
“ Bibig mo Kent, kinikilabutan ako.”
“ Kapag nakasex mo ko hindi ka lang kikilabutan, titigasan at lalabasan ka pa.”
“ Ewan ko sayo!” asik niya. “ Kwento mo na?!”
“ Sa simbahan nga di ba? gusto mo linisin ko ng titi ko yang tenga mo?”
“Tangina mo! Bakit dun sa simbahan pa?”
“ Para maupo gago.”
“ Tang ina ka naman kasi, sarap na ng upo natin sa bahay, lumabas pa tayo.”
“ Ayoko sa bahay mo, dun ko dinala si Russel nung gabing yun di ba?” iwas ko ng tingin, hindi naman sya nagsalita.
“ Nung gabing ano?” tanong niya, malapit na kami sa simbahan nun ng maramdaman ko yung patak ng ulan, “Tang ina ka naman tol eh, sabi sayo uulan eh.”
“ Si Mark ba yun?” saad ko ng matanaw si Mark sa harap ng gate ng simbahan.
“ Si Mark? Nang ganitong oras? Tang ina silong na tayo Kent.”
“ Eh jacket niya yun eh?” saad niya hanggang makita naming tumingala to at sinalo yung ulan.
“ Bwiset!” saad ni Ethan saka ako hinila para sumilong sa isang tindahan, sa lugar na yun tanaw parin namin si Mark, ilang sandali pa syang nakatayo dun saka nagsimulang maglakad at magpunta sa harap ng saradong karinderia para sumilong, ilang sandali akong natigilan ng makita si Mark dun, yun yung exact place kung saan ko unang nakita yung pag-iyak ni Russel.
Kasabay ng malakas na ulan, sa ilalim ng makulimlim na kalangitan ay ang pagbagsak ng luha mula sa mata ng isang anghel na di ko alam saan nga ba nagmula.
Anghel na ako mismo ang pumutol sa maruwag nitong pakpak.
FLASHBACK
Patapos na yung misa nun ng matanaw ko si Russel habang nakaluhod sa pinakahuling upuan sa simbahan. Magkalapat yung dalawang palad niya habang taimtim syang nagdarasal. I know hindi ako naniniwala sa mga bagay na nasa loob ng lugar na yun pero nung mga oras na yun, habang pinagmamasdan ko syang nakaluhod habang nakapikit. Pakiramdam ko napakapayapa ng mundo ko.
Simula nung pumusok ako sa buhay nilang maglolo, unti unti para akong nagkakaroon ng rason para mabuhay, nagkakaroon ako ng rason para bumangon sa umaga, Kasama ko yung mga magulang ko sa bahay pero tuwing nasa bahay ako nila Russel, parang nagkaroon ako ng bagong pamilya, Yung pamilya na alam ko na kailangan ako.
“ Tol, yun si Russel.” siko ko kay Ethan. Sinundan naman ng tingin niya yung daliri ko.
“ Kilala ko naman yan, pero di ba lagi mo yang kasama pagpasok?”
“ Oo.”
“ Wag mo sabihin, bago mo yan?”
“ Gago hindi, Apo yan ni Lolo Celso.”
“ Okay?”
“ Walang pangbayad kaya hindi niya ko matitikman, pero tol mabait yan saka okay naman yung ugali, madaldal nga lang.”
“ Okay?”
“ Bakit ba puro okay sagot mo?”
“ Ano gusto mong isagot ko, eh mukhang relihoyoso, Ayoko sa mga tanga.” simangot niya natawa naman ako ng payak.
“ Sus naman, pakilala kita sa kanya mamaya.”
“ Nevermind tol, okay na ko sayo. Hindi ko kailangan ng kaibigan na tanga.”
“ Gago ka kaya wala kang kaibigan bukod sakin eh, basta ipapakilala kita sa kanya.”
“ Bahala ka nga.” saad niya, napangiti lang ako nang muli kong tingnan si Russel, kasalukuyan parin syang nakaluhod nun habang taimtim na nagdadasal, tang ina ano kaya itsura niya kapag chinupa niya ko, Ang saklap naman kasi bakit walang pera tong gagong to eh.
Gabi na ng matapos yung misa, nauna ng umuwi si Ethan, ako naman inabangan ko yung paglabas ni Russel sa simbahan, halos kalahating oras na kong nakatayo dun pero hindi ko parin sya nakikita,
“ Haixt tangina nasan na ba yung baklang yun, Mukhang uulaan pa naman.”
Hanggang abutin na ng isang oras kaya nagpasya na kong maglakad papunta sa bahay nila, baka nakauwi na sya. Haixt bakit kasi biglang nawala eh, malamang mag-alala si Lolo kapag naabutan sya ng ulan sa kalsada.
“ Lo, nakauwi na po si Russel?” bungad ko sa pinto ng bahay nila.
“ Hindi pa iho, inaabangan ko nga eh.” Saad nito.
“ Nagugutom na po kayo?”
“ Oo iho.” saad nito, humugot naman ako ng malalim na hininga, tang inang baklang yun alam naman niyang may nag-aabang sa kanya sa bahay nila, kung saan saan pa pumunta. “ Nasaan yung apo ko Andrei?” Binaba ko lang yung mga gamit ko sa upuan nila saka humalik sa kamay ni Lolo.
“ Di ko po alam eh, dito lang po muna kayo huh bibili nalang po ako ng pagkain.” saad ko saka nagmamadaling lumabas saka patakbong tumuloy sa isang karinderia, Hayop talaga oh! mukhang malakas na ulan pa ata yung parating.
Pagkabili ng pagkain napatingala ako ng marinig yung nakakabinging kulog at kidlat. Duet pa tang ina haha! nasaan ka bang bakla ka, pagkatapos magsimba lalandi ka agad, haixt mga bakla talaga oh!
“ Lolo kain na po kayo, pagkatapos niyo iwan niyo nalang po sa mesa, ako na po bahalang magligpit.”
“ Mukhang uulan iho, hindi mo ba alam kung nasaan yung apo ko?”
“ Hindi po eh, babalik po ako ng simbahan.”
“ Pakihanap sya iho, baka maabutan sya ng malakas na ulan.”
“ Sige po, Lolo.” saad ko saka agad lumabas ng bahay. Halos patakbo naman yung ginawa ko para makarating sa simbahan, malapit na ko nun ng magsimulang bumuhos yung malakas na ulan. “ Tangina talaga, Wawasakin ko talaga pwet mo Russel hayop ka!!” gigil na saad ko saka mabilis na tumakbo.
“ Tang ina galing na ko sa bahay nila nakalimutan ko pang kumuha ng payong!” inis pa na saad ko.
Nang makarating ako sa gate, ramdam ko na yung lamig na nanunuot sa damit na suot ko hanggang matanaw ko si Russel na mag-isang nakasilong sa tapat ng isang saradong tindahan.
Nakatungo sya kaya hindi ko makita yung mukha niya, pero alam ko sya yun. Mula sa tindig hanggang sa buhok. Alam ko si Russel yun. Dahan dahan akong humakbang papalapit sa kintatayuan niya hanggang makarating ako sa tapat nito, Dun ko naman narinig yung pag-iyak niya, yung bawat hikbi niya na tila unti unting dumudurog sa puso ko. Yung pag-iyak niya kasabay ng tunog ng ulan.
Yung tunong ng pag-iyak niyang di ko na ata makakalimutan pa kahit kailan.
Nung panahong yun, di ko alam bakit pakiramdam ko gusto syang yakapin ng katawan ko, gusto ko syang ikulong sa mga braso ko, gusto ko syang patahanin.
Ilang sandali akong nakatayo habang pinagmamasdan sya hanggang magpunas sya ng mata.
“ Russel.” mahinang saad ko dahan dahan naman syang nag-angat ng tingin. Dun ko naman nakita yung pagtulo ng luha sa mata niya saka ako agad niyakap. Para akong naestatwa ng magdikit yung katawan naming dalawa. Bigla parang tumigil yung oras, parang huminto lahat ng bagay na gumagalaw sa paligid namin, nawala yung tunog ng ulan, lumiliwanag ang paligid dahil sa kidlat ngunit tila to naging ilaw para sa sandaling yun.
Nang mga sandaling yun, katawan lang ni Russel yung nararamdaman ng balat ko. Yung init na nagmumula sa kanya, Kaming dalawa sa ilalim ng galit na galit na kalangitan.
“ Andrei, buhay yung kapatid ko. Andrei buhay sya!” hagulgol niya dahilan para matauhan ako, Tangina bakit sya nakayakap sakin at kapatid?! Tangina wala naman syang nakwento na may kapatid sya ah.
“ Wag mo ko yakapin.” tulak ko sa kanya.
“ May kapatid ako.” ngiti niya.
“ Ano?”
“ May pamilya pa ko, Andrei may kapatid ako.”
“ Nasaan sila?” tanong ko, binigyan niya lang ako ng ngiti saka pinunasan yung mukha niya. “ Nasaan sila?”
“ Di ko pa alam, kanina may kumausap saking matandang babae ang sabi niya matagal na daw niya kong hinahanap.” saad niya, natawa naman ako ng bumahing sya.
“ Tangina sinisipon ka na oh! Sing lapot yan ng tamod ko.” ngiti ko agad naman syang sumimangot.
“ Kent naman eh, Wag mo pansinin yung sipon ko, Narinig mo ba ko? may pamilya pa ko!”
“ Gago ka baka budol budol yun!”
“ Hindi, sabi niya ano.. Yung pangalan daw ng kapatid ko ano.. Teka nakalimutan ko.” napapakamot na saad niya, binigyan ko lang sya ng sarkastikong ngiti saka umuling. “ Teka lang, nakalimutan ko.”
“ Yung pera mo?” Saad ko, kinapa naman niya yung wallet niya sa bulsa saka natigilan. “ Sabi na eh!”
“ Wait, nandito lang yun kanina eh.”
“ Tangina nabudol budol ka nga, namukhaan mo ba?”
“ Hindi pero totoo yung sinabi niya. Andrei alam niya kung nasaan yung kapatid ko, binigay pa nga niya sakin yung number niya eh, Oh my God, wala din.” tarantang saad niya. “ Andrei sabi pa nga niya kung gusto ko daw sumama sa kanya eh, sabi ko ayoko kasi di ko iiwan si Lolo.”
“ Tang ina kalokohan yun! Ninakawan ka lang nun gago.”
“ Totoo yung sinabi niya.”
“ Eh nasaan yung wallet mo?”
“ Nasa bulsa ko lang yun eh.”
“ Eh yung number na binigay niya?”
“ Di ko alam?” naiiyak na saad niya. “ Tingin ko naman nagsasabi sya ng totoo eh, Andrei totoo yung sinabi niya.”
“ Yung pang pacheck up ni Lolo, nasa wallet mo ba yun?” tanong ko, natigilan naman sya saka marahang tumango. “ Gago ka talaga.”
“ kasi.”
“ Uwi na tayo.” simangot ko, kita ko naman yung pagtulo ng luha niya. “ Tang ina di na mababalik ng luha mo yung wallet mo.”
“ Andrei maniwala ka naman sakin oh?”
“ Na alin?”
“ Na may kapatid pa ko?”
“ Sabi ni Lolo dalawang taon ka na nung inampon ka nila sa ampunan, may naalala ka bang may kapatid ka?” tanong ko pero marahan lang syang umiling. “ May sinabi ba yung lolo mo na may kapatid ka?”
“ Wala?”
“ Eh pano nangyare? Russel kalokohan lang yung sinabi nung kung sino man yun!”
“ Pano kung totoo?”
“ Pano kung naloko ka lang?”
“ Ayaw mo ba ko maging masaya?”
“ Ayoko magmukha kang tanga, tangina naman Russel ikaw nalang ang inaasahan ni Lolo at kung hahayaan mong lokohin at pagmukhaing tanga ka ng mga tao, walang mangyayare sa buhay mo, sa buhay niyo ni Lolo!”
“ May birth mark ako dito.” saad niya saka pinakita yung leeg niya, napalunok naman ako ng mapagmasdan yung makinis na balat niya sa parteng yun, tangina bakit parang ang sarap halikan nun? Hayop nagiging bampira na ata ako ah! “ At sabi niya ito raw yung palatandaan sakin ng kapatid ko.” napailing lang ako, hayop bawal ko syang pagnasaan! Umiling lang ako saka inobsurb yung sinabi niya.
“ Tangina di lang ikaw ang may birthmark na ganyan! Ilang bilyon ba ang tao sa mundo huh?”
“ Andrei?”
“ Putang ina naman Russel, kailan mo ba titigilan kakatawag sakin ng Andrei huh?”
“ Uhm, may birthmark pa ko sa ano.. At alam niya yun.”
“ Saan?”
“ Uhm sa puson.” Pilit na ngiti niya. “ Gusto mo makita?” saad pa niya, napalunok lang ako habang nakatingin sa mukha niya. “ Gusto mo makita?”
“ Alam mo Russel isang malaking kalokohan yan, kahit sino pwedeng magsabi na kapatid ka nila, Sa dami ng manloloko sa mundo, wala kang ligtas.”
“ Andrei naman eh, maniwala ka naman sakin oh? Ngayon lang ako nagkaroon ng pag-asa na baka may tumulong samin ni Lolo, Andrei hirap na hirap na kasi ako eh. Hindi ko na alam kung kakayanin ko pa, di ko na alam kung kanino ako lalapit sa mga gamot ni Lolo, Di ko na alam?” naluluhang saad niya.
“ Tangina ang iyakin mo!! Tinutulungan ko naman kayo ah?”
“ Di mo naman kami kadugo eh.”
“ Eh ano naman! Basta gusto ko kayong tulungan! Tapos!” inis na saad ko.
“ Maniwala ka na kasi sakin, samahan mo naman akong umasa..umasa na magkakaroon pa kami ng pamilya ni Lolo.” hikbi niya, tumingala naman ako saka nagbuga ng hangin. “ Andrei ikaw may pamilya ka, pero ako? Andrei kami nalang ni Lolo at ang hirap hirap, Sobrang hirap.”
“ Tang ina talaga oh ang drama mo!”
“ Gusto ko na sumuko, pero hindi pwede.”
“ Magsex tayo? Ewan ko nalang kung maisip mo pa sumuko!”
“ Andrei!” nguso niya.
“ Eh kasi kalokohan yan eh!”
“ To naman eh, please?” saad niya saka tumungo muli nagbuga lang ako ng hangin.
“ Okay okay sige, maniniwala lang ako na may kapatid ka kapag nakita ko na at napatunayan niya na kapatid ka nga niya, good news nga naman yun kasi magkakaroon na kayo ng kasama ni Lolo.” kita ko naman yung pagliwanag ng mukha niya saka agad pinunasan yung luha sa mga mata niya
“ Sasamahan mo na kong umasa?”
“ Tang ina naman kasi malaking kalo-”
“ Andrei please? May kapatid ako at may iba pa kaming pamilya ni Lolo, Di ba naniniwala ka na dun?” Saad niya, di ko lang mapigilang pagmasdan yung mga mata ni Russel nung panahong yun, mga matang gustong umasa, umasa sa isang imposibleng bagay. “ Please?” Humugot lang ako ng malalim na hininga saka tumango. “ Salamat, Andrei!!” masayang saad niya saka ako muling niyakap, hinayaang ko lang sya at pilit dinama yung init na nagmumula sa katawan niya para labanan yung lamig na nararamdaman ng katawan ko ng mga oras na yun. “ Salamat talaga! Kahit bastos ka talaga, alam ko talaga mabait ka eh! Salamat salamat kasi dumating ka sa buhay ko, I mean sa buhay namin ni Lolo.”
“ Ano okay na?” Saad ko saka lumayo sa kanya.
“ Yeah okay na.” iwas niya ng tingin. “ Ang gwapo mo talaga, wet look.”
“ Gago! Mukha bang mabait yung nakausap mo? Tangina kasi baka budol budol talaga yan eh!”
“ Mukha syang mabait promise!” saad niya saka tinaas yung kanang kamay niya.
“ Okay okay, bahala ka.”
“ Sana bumalik yung babaeng yun.”
“ Sana, tara na tang ina hinahanap ka na ni Lolo.”
“ Ikaw hindi mo ba ko hinahanap?” iwas niya ng tingin.
“ Gago ka ba, kaya nga ako nandito oh kasi hinanap kita?”
“ Talaga?” ngiti na niya.
“ Oo!” asik ko.
“ Bakit mo ko hinanap?”
“Dahil po kay Lolo, gutom na yung matanda tapos paglalandi pa inuna mo.”
“ Di ako lumandi noh, Ang lakas pa ng ulan eh may payong ka bang dala?”
“ Wala.”
“ Haixt bawal ako magkasakit.” nguso niya. Humugot naman ako ng malalim na hininga saka hinubad yung tshirt na suot ko.
“ Ilagay mo sa ulo mo?”
“ Basa na rin yan eh?”
“ Dali na, mas okay na yan. Bonus pa na kita yung katawan ko.” kibit ko ng balikat, napangiti naman sya saka aktong hahawakan yung dibdib ko pero agad ko tong hinawi.
“ Isang libo hawak, at dahil wala ka nun, neknek mo!” sarkastikong saad ko saka nilagay sa ulo niya yung tshirt ko.
“ Ewan.”
“ Tara na.” hila ko sa kanya, “ basa ka na rin naman dami mo pang arte.” natatawang saad ko saka tumakbo habang hawak yung kamay niya.
“ Teka lang Andrei baka madapa tayo.”
“ Tang ina mo kasi, halatang naglalaway ka na sa katawan ko eh, wag mo masyadong titigan baka mapanis.” ngiti ko, I know gusto niya ko. Kitang kita yun sa mga palihim niyang sulyap sa katawan ko, sa bawat titig niya at ngiti alam ko iba na yung nararamdaman niya sakin.
“ Assuming.”
“ Sus okay lang naman, handa naman akong maghintay hanggang makaipon ka eh.”
“ Kainis ka pa nga Andrei?”
“ Saka masarap din.”
“ Saka mahangin.”
“ Saka malaki ang tite.”
“ Malaki ang ulo.”
“ Oo naman, mahaba at mataba pa.” kindat ko sa kanya. “ Tang ina akin na nga yang tshirt ko.” hila ko ng damit ko sa ulo niya. “ Basa ka na din eh.”
“ Kasalanan mo kasi, nakakainis ka.”
“ Suotin ko na ba?” nang-aakit na saad ko habang hawak yung tshirt, kita ko lang na napalunok sya saka natawa.
“ Wag na muna.”
“ Tang ina mo nilalamig na ko eh.” ngiti ko, bigla namang lumakas yung ulan na may kasabay pang kulog at kidlat na nagpaliwanag sa paligid. Dun ko lang lalo napagmasdan yung mukha ni Russel habang basang basa ng ulan.
“ Andrei.”
“ Ano?”
“ Payakap.” ngiti niya saka ako niyakap. Hinayaan ko naman sya , Di ko alam kung bakit pero nung sandaling yun kakaibang ligaya at saya yung nararamdaman ng puso ko, galit na galit ang langit ngunit kabaliktaran nun yung gustong maramdaman ng isang tulad ko. ilang segundo din magkalapat yung katawan namin hanggang dahan dahan syang humiwalay. “ Nakatsansing ako, ang sarap mo yakapin!” tawa niya saka tumakbo.
“ Tangina mo huh!” sigaw ko sa kanya.
“ Love you Andrei.” sigaw din niya.
“ Hayop kang bakla ka!” sigaw ko saka napailing kasabay ng isang ngiti. Bakit ba sobrang kumportable akong kasama sya, haixt at bakit ganito kasaya yung pakiramdam ko. Tangina naman oh! Nababaliw na ata ako.
---
Kinabukasan pagkauwi galing sa tugtog ay agad agad na kong nagbihis para pumunta sa bahay nila Russel, Yun yung unang beses na magcecelebrate ako ng christmas na wala si Lolo, Salamat nalang may Lolo pa si Russel. Haixt, isang ngiti lang yung pinakawalan saka lumabas ng kwarto.
“ Aalis ka pa Kent?”
“ Opo Ma, kala Lolo Celso lang.”
“ Okay sige, mag-ingat ka huh.”
“ Ok po.” ngiti ko saka lumabas ng bahay.
“ Saan ka pupunta Tol.” habol sakin ni Ethan nang palabas na ko ng gate ng apartment. “ Hahanapin ka nanaman sakin ng Mama mo?” nagkibit lang ako ng balikat.
“ Nagpaalam ako.”
“ Sigurado ka? Saka pasko mamaya di ba?”
“ Wag mong sabihing naniniwala ka sa Christmas?” ngiti ko, natawa naman sya. Bisperas ng pasko nun at busyng busy ang lahat ng tao well maliban sa pamilya ko, tangina hindi kami eglesia pero di kami nagcecelebrate ng pasko.. “ Okay kung naniniwala ka sa Christmas, edi Merry Christmas.”
“ Gago.” simangot niya natawa naman ako.
“ Nagmumura ka na rin huh.”
“ Hindi christmas ang sinecelebrate ko, Holiday so dapat ang greetings mo sakin ay happy holiday. Christmas is shit you know.” inis na saad niya. “ San ka ba pupunta?”
“ Kala Russel.”
“ Sama ako?”
“ Huh?”
“ Wala naman akong gagawin dito, tatanungin lang ako ng parents mo kung nasaan ka.”
“ Are you sure? Christmas ang icecelebrate nila dun.”
“ Tol, hindi ako naniniwala kay God, pero alam ko yung salitang pakikisama.” saad niya, napatango naman ako. “ Pakikisama!” ulit niya. “ Bwiset naman tol, makisama ka naman? Ang boring kaya dito?”
“ Sabagay, tara.” ngiti ko saka naglakad, sumabay naman sya sakin.
“ Don’t tell me tol, si Russel nakasex mo na rin?”
“ May nararamdaman akong libog sa kanya pero parang nawalan na ko ng gana isex yung baklang yun.”
“ Bakit?”
“ Kawawa eh, saka mahal na mahal yun ng Lolo niya.”
“ Wow may awa ka pala?”
“ Oo naman gago.” saad ko habang naglalakad kasabay ni Ethan. “ Uwi din ako mamaya samin, tutulungan ko lang sila magluto sa handa. Ikaw di ka ba uuwi sa inyo?”
“ Hindi eh.”
“ Magcecelebrate ka ng christmas mag-isa?”
“ Magcecelebrate ako ng holiday mag-isa, di nga ako naniniwala sa Christmas tol.” sarkastikong saad niya.
“ Oo na.” asar ko sa kanya.
“ This past few weeks lagi kang nakala-Russel huh, ano meron?”
“ Namimiss ko si Lolo, eh yung Lolo ng baklang yun super bait tapos tingin pa sakin apo niya din kaya sobrang natutuwa ako, pakiramdam ko kasama ko uli yung Lolo ko.”
“ Nakakwentuhan ko kasi si Russel nung isang beses, syempre hindi ko na sinabi sayo..”
“ Tang ina ang daldal talaga nun, pati ikaw kinakausap?”
“ Well ako unang kumausap sa kanya, mejo nacurious kasi ako bakit lagi kang nasa kanila. Mukha namang mabait si Russel makadiyos nga lang.”
“ Mabait naman pero, lakas tol eh. Gwapong gwapo sa sarili ay mali pala gandang ganda sa sarili niya. “
“ Huh bakit?”
“ Di niya raw ako papatulan, bang ganda daw kasi niya para sakin. Pero tang ina alam ko libog na libog na yun sakin, malas nga lang niya kapatid na turing ko sa kanya.”
“ So hindi ka makikipagsex sa kanya?”
“ Hindi, ayoko.”
“ Bakit?”
“ Kasi naiisip ko si Lolo Celso, masasaktan sya kapag umiyak si Russel, tol Inposibleng mahalin ko yung baklang yun kaya sigurado masasaktan lang sya sakin. Ayoko sya paasahin.”
“ Parang imposible naman kasing magtagal yung ganung relayson kaya imposible talaga tol.”
“ Di ba?”
“ Oo, Kaya ikaw wag ka ding pa-fall, kung tingin mo di mo naman sya mamahalin , wag mo syang bigyan ng dahilan para umasa na baka one day mahalin mo rin sya.” kibit ng balikat ni Ethan, isang butong hininga naman yung pinakawalan ko. “ Bakit?”
“ Wala lang, ayoko kasi maramdaman niya na lumalayo ako sa kanya, Tol gusto niya ng kapatid.”
“ Oh?”
“ Ang hirap, sa sobrang gwapo kong to kahit ano atang gawin ko mapafall parin sakin yung baklang yun eh.” iling ko na ikinatawa niya. “ Hoy gago totoo.”
“ Gwapo mo eh, Kung ako sayo ganito nalang, Enjoy mo nalang yung company niya. Kung mafall sya pagkatapos masaktan, okay lang yun , normal naman yun di ba so the best thing you can do siguro is yung wag syang iwan.”
“ Wow.”
“ Maikli lang yung buhay tol, ano ba yung bigyan mo sya ng konting kilig na pwede niyang baunin habang buhay.” lingon niya sakin habang may ngiti sa labi.
“ Hindi ka against sa same sex relationship?”
“ Relationship ba yung sinabi ko? Sabi ko pikiligin mo lang?” ngiwi niya
“ Eh kasi?’
“ Pero for me it doesn’t matter naman, simbahan lang naman ang may ayaw nung bagay na yun, Kung masaya yung dalawang tao, okay lang they are just making their life, not mine.”
“ Sabagay.” ngiti ko, may sense talagang kausap tong gagong to bukod sa nagkakasundo kami tungkol sa relihiyon nagsaswak din yung mga pananaw namin sa buhay.
Nang makarating kami sa bahay nila Russel naabutan lang namin si Lolo habang nakikinig ng radyo.
“ Merry Christmas Lolo.” halik ko sa pisngi nito.
“ Maligayang pasko iho, may kasama ka?’
“ Opo, si Ethan po kaibigan ko.”
“ Magandang hapon po.”
“ Magandang hapon naman.”
“ Si Russel po?”
“ Nasa mga fuentez pa iho.”
“ Anong oras na po ah?”
“ Pauwi na siguro yun.” saad ni Lolo, napansin ko naman si Ethan habang sinusuri yung buong bahay nila Russel. “ Namalengke na yung apo ko kanina, balak niya magluto ng pansit.”
“ Talaga po? Gusto niyo po ako na mag-asikaso?”
“ Sige iho, pwede ba?” napapakamot na saad ni Lolo. “ Di kasi talaga marunong magluto si Russel.”
“ Alam ko naman po, maiwan ko na po kayo dito huh.” saad ko saka hinila si Ethan sa kusina. Nakita ko lang dun yung mga pinamili ni Russel, “ Tang ina magpafried chicken si bakla.” ngiti ko. “ Tol, kanina ka pa tahimik?”
“ Uhm kasi ano.”
“ Luma na ng bahay nila?”
“ Parang babagsak na to tol ah?”
“ Gago, hindi.” natatawang saad ko.
“ Alam ko lumang bahay to ng fuentez di ba?”
“ Malay ko? Tara luto na tayo.”
“ Baka magalit si Russel kapag pinakailaman mo yan.”
“ Sapakin ko pa sya.” ngiti ko saka sinimulang ilabas yung mga sangkap ng pansit. “ Game maghiwa ka.” abot ko sa kanya ng kutsilyo, kita ko lang yung tingin niya sakin kaya nagkibit ako ng balikat saka nagbigay ng sarkastikong ngiti. “ Alam mo yung salitang pakikisama di ba? Patunayan mo gago.”
“ Oo na.” simangot niya saka kinuha yung kutsilyo. “ Dapat pala nanahimik nalang ako sa bahay, haixt.”
“ Tangina ka ikaw nagpumilit sumama eh, saka panindigan mo yang sinasabi mong pakikisama!”
“ Oo na!” Simangot niya saka nagsimulang maghiwa, napangiti lang ako ng marinig yung radyo sa sala. Haixt parehas sila ng lolo ko na mahilig makinig ng music.
“ Bait ni Lolo noh?”
“ Malay ko, di ko pa naman sya masyadong nakakasama eh.”
“ Wala ka kasing lolo kaya hindi mo alam yung pakiramdam.” asar ko sa kanya, kita ko naman na umiwas sya ngt ingin. “ Gusto mo magkwento tungkol sa pamilya mo?”
“ Gago ayoko!”
“ Edi wag.”
“ Ikaw tumigil ka na ba sa pagcacallboy mo?”
“ Hindi , pero tol minsanan nalang. May mga tanginang tsismosa kasi.”
“ Bakit?”
“ May nakarating na balita kay Mama na, kung kanikanino daw ako sumasama.”
“ Buti nga sayo Gago!” natatawang saad niya.
“ Pero tol tangina, di parin ako titigil noh. Ang sarap kaya makipagsex.” ngiti ko.
“ Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting star!!” napalingon lang kami ng marinig yung malakas na pagkanta sa sala.
“ Si Russel na yan, tang ina ang ingay talaga ng bibig niya.”
“ Mukha nga.” kibit ng balikat ni Ethan.
“ ANDREI!!!!” sigaw nito saka pumunta sa kusina habang nanlalaki ang matang nakatingin sa ginagawa namin ni Ethan.
“ Ano!?”
“ Ako magluluto niyan eh!”
“ Nasimulan na namin, Tangina ang lakas ng bibig mo sarap pasakan ng titi!” asik ko sa kanya.
“ Grabe ang bastos mo! Ay Ethan nanjan ka pala.”
“ Hi, pasensya na pinakialaman namin?” pilit na ngiti ni Ethan.
“Oo nandito sya, kaya pwede mahiya ka naman?”
“ Eh kasi naman, ako magluluto niyan eh!”
“ Ako na, ano yang mga dala mo?” turo ko sa mga paper bags na dala niya, nilapag naman niya to sa mesa saka sinimulang ilabas yung mga tupperware.
“ Kainis ka talaga Andrei, pero sabagay pagod ako kaya tamang iluto mo na yan.”
“ Kapal noh?” ngiwi ko kay Ethan. Kita ko naman na binuksan niya yung mga tupperware na nasa mesa.
“ Merry christmas!! And dami di ba?”
“ Woow.” ngiti ni Ethan.
“ Galing lahat sa mga fuentez yan?”
“ Yeah, binigay ni kuya Tucker saka nung kapatid niyang si Kuya Dale.” Natigilan naman ako ng mabanggit yung pangalan na yun, Sabi ni Tucker pagkatapos daw ng pasko ako makikipagsex sa kapatid niya, haixt pera naman yun saka halos isang linggo na kong walang kasex. “ Gusto nga ni kuya Dale dun an ko magcelebrate eh, sabi ko di pwede kasi gusto ko kami ni Lolo magkasama.”
“ Sobrang dami naman niyan.”
“ Okay nga yun, saka mukhang apat tayong magcecelebrate ng Christmas.”
“ Nang holiday.” ngiti ni Ethan, natawa naman ako.
“ Why?”
“ Wala, ano okay lang sayo Ethan?”
“ Okay lang, ikaw hindi ka ba hahanapin ng parents mo?”
“ Hindi kami nagcecelebrate ng Christmas, Hindi ko alam kung bakit pero mas importante samin yung new year.”
“ Ay ganun.” nguso ni Russel.
“ So dito na kami magpapalipas ng gabi ni Ethan.”
“ Sige sige, para may kakwentuhan ako. Maaga kasi natutulog si Lolo wala akong kasama hanggang midnight.” ngiti pa niya saka binuksan yung isang tupperware. “ Alam mo Andrei and Ethan napakadaming pagkain sa mansion ng mga fuentez, grabe nakakalula sa dami!”
“ Mayaman eh.”
“ Ganun rin ba sa bahay niyo Ethan?”
“ Huh?”
“ Eh di ba mayaman kayo?”
“ Uhm Daddy ko lang.”
“ Russel, bawal pag-usapan yung pamilya ni Ethan, magwawalk out bigla yan.” ngiti ko.
“ Ganun? Ang dami niyong ek ek magkaibigan, Andrei tikman mo tong salad ang sarap.” saad nito saka lumapit sakin habang hawak yung kutsara na may lamang salad.
“ Ayoko.”
“ Dali na?”
“ Matamis ata yan eh, ayoko pangbakla yan!” simangot ko pero binatukan niya lang ako. “ Tang ina mo huh gusto mo ng sapak?”
“ Titikman mo o hahalikan kita?”
“ Haixt, sige na.” nganga ko, narinig ko naman yung pagtawa ni Ethan.
“ Grabe ayaw mo talaga ng kiss ko?”
“ Gano ba karami yung salad na yan, ako na uubos!” asik ko sa kanya.
“ Ang mean mo!” maarteng saad niya.
“ Ewan ko sayo.” ngiti ko saka sinubo yung kutsarang hawak niya. “ Tang ina ang tamis nga, sabi na pangbakla yan eh!”
“ Porket matamis, pangbakla na?”
“ Oo gago! Lumayo ka sakin baka di ko mapigilan tirahin kita habang nagluluto ako.”
“ Bastos mo.”
“ Para namang ayaw mo nun.”
“ Uhm.”
“ Ay gago gusto nga, samahan mo nalang si Lolo dun ako ng bahala dito!” tulak ko sa kanya.
“ Di bale na nga, magbibihis na ko ng maganda para sa pagsalubong kay Baby Jesus.” ngiti nito saka maarteng lumabas ng kusina.
“ Sino daw sasalubingin niya?” Tanong ko kay Ethan.
“ Yung imaginary friend ng lahat, sikat na sikat yun kapag pasko.” Sarkastikong saad ni Ethan. Napakamot lang ako sa ulo saka sumunod din kay Russel tangina napakavocal ni Ethan sa pagkontra sa simbahan, ako di ako naniniwala pero di ko na kailangan ipangalandakan haha, napangiti lang ako ng makita yung binigay ni Russel na box sa Lolo niya.
“ Wow may gift ka kay Lolo?”
“ Salamat apo huh.”
“ Wala yun Lo, bibihis lang ako.”
“ Lo yung gift ko after nalang ng pasko, nakalimutan ko po kasi eh.” saad ko
“ Okay lang apo.”
“ Sige po, hihiram po ako ng damit kay Russel baka po kasi madumihan ako habang nagluluto eh.” Saad ko saka sumunod sa kwarto ni Russel.
“ Waaahh!” sigaw nito ng buksan ko yung pinto.
“ Makasigaw ka naman, parehas naman tayong lalake, Pahiram ako ng damit.” ngiti ko saka umupo sa kama niya, pilit naman niyang tinatakpan yung nipples niya ng dalawang kamay.
“ Ang bastos mo Andrei! Wala ba kayong pinto sa bahay kaya di ka marunong kumatok?”
“ Meron, pahiram nalang ng damit para makapagluto na ko.” simangot ko.
“ Kainis ka talaga!” simangot niya saka nagbukas ng cabinet. Napangiti lang ako ng mapagmasdan syang walang pang itaas. “ Minamanyak mo na ko huh!” lingon niya sakin kaya natawa ko.
“ Gago! Assuming ka naman masyado.” sarkastikong ngiti ko saka nilibot yung tingin sa buong kwarto na yun, hanggang mapansin ko yung mga drawings sa pader at ilang sulat kamay. Tumayo lang ako saka isa isang binasa yung mga nakasulat sa pader. “ Ikaw nagsulat nito?”
“ Hindi ako, mga multo! Malamang ako? Kwarto ko to eh.”
“ Tangina kapag nainis talaga ko? Itatali kita at ipapasubo ko tong titi ko maghapon!” asik ko sa kanya.
“ Kadiri ka!”
“ Tangina wala ka bang notebook bakit dito ka nagsusulat sa pader?” Simangot ko, Halos lahat ata ng pangarap niya nakasulat at nakadrawing duon, chef? Doctor? Kahit beauty queen tangina. “ Gusto mo bigyan kita ng sketchpad?”
“ No thanks, gusto ko nakikita ko.”
“ Edi buksan mo yung notebook para makita mo, gago ka eh noh? Parang magigiba na nga tong bahay niyo tapos dinudumihan mo pa.”
“ Okay lang, di naman samin to, Oh yung damit.” bato niya sakin ng t-shirt. Ngumiti lang ako saka lumingon sa kanya.
“ Gusto mo ko makitang nakahubad?”
“ O gusto mo lang makita akong maglaway sa katawan mo?” sarkastikong ngiti niya. “ Alam mo Andrei, hot ka naman talaga. Nakakabwiset nga lang.”
“ Bakit naman?” ngiti ko.
“ Alam mong hot ka kaya lalong nakakainis, magbihis ka na!”
“ Excited kang makita akong nakahubad?”
“ Excited akong matikman yung luto mo.”
“ O excited kang matikman ako?”
“ Mag-iipon pa nga ko diba?!” simangot niya. “ Magbihis ka na baka matukso ako, magpapasko ayoko muna magkasala, I’m super mabait ngayong araw na to kaya tigilan mo ko Andrei.” tarantang saad niya ng magsimula akong humakbang papalapit sa kanya. “ Andrei ano ba?”
“ Wala naman akong ginagawa ah?”
“ Wag mo ko tingnan ng ganyan!”
“ Tingnan?” nang-aakit na saad ko. Patakbo naman syang pumunta sa pinto saka agad lumabas. “ Pakipot ka tangina!” habol ko sa kanya, napailing lang ako saka nagsimulang magbihis, kung pagbigyan ko kaya sya? Tangina alam ko naman na may pangangailangan din yung baklang yun. Alam ko sabik na sabik sa titi yung mga kagaya niya.
--
Nung gabing yun, sabay sabay namin pinanuod yung iba’t ibang ilaw sa kalangitan kasabay ng pagsalubong sa pasko ng taong yun, Sabay sabay naming tatlo nasiksahan yung liwanag na dala ng mga taong nagsasaya para sa kapanganak ng sinasabi nilang lumikha.
Kasabay ng pag ilaw ng kalangitan ay pagdampi ng liwanag sa isang anghel na ang tanging hangad ay isang makasaysayang paglalakbay. Sa bawat kwitis na pumuputok sa taas ay kasabay ang pagsilip ng isang ngiting napakahirap ng ibalik sa kasalukuyan.
Nung panahong yun di ko mapigilang mapangiti habang palihim akong sumusulyap sa mga ngiting nuon lang nakapasok sa puso ko, mga ngiting kahit kailan hindi ko na makikita.
“ Ang sarap naman ng pwesto ko.” saad ni Russel, sabay naman kaming napalingon dito ni Ethan.
“ Bakit?’
“ Nasa gitna ako ng dalawang gwapo.” ngiti niya habang nakatingin sa mga butuin, narinig ko naman yung pag ngisi ni Ethan. Kasalukuyan ng tahimik ang kalangitan ng mga oras na yun, kasabay ng paghupa ng usok ay ang pagsilip ng mga butuin mula sa kalawakan. Mga butuin na makikita mo ang kislap sa mga matang halos dumurog sa puso ko.
“ Sabi sayo Kent gwapo ako.” rinig kong saad ni Ethan.
“ Gago.” ngisi ko.
“ Gwapo ka naman talaga Ethan, mejo payat nga lang saka simula ata nung umalis ka na sa inyo, may nakita na kong glow sa mukha mo.” lingon ni Russel dito.
“ Alam mo yung pag-alis ko samin?”
“ Nakwento ni Andrei pero alam ko nanaman yung story mo, yung kwento niyo ng Daddy Ted mo.” ngiti niya.
“ Alam mo pano?”
“ Balitang balita sa buong simbahan yung pag-alis mo sa inyo, sabi ni Pastor naglayas ka daw, tapos sabi adik ka daw kasi kaya pinaalis ka niya sa inyo.”
“ Tangina talaga yang Daddy mo Ethan noh sarap sikmuraan!” Saad ko saka napailing.
“ Hayaan mo na, basta ang alam ko wala na ko sa poder niya.”
“ Pero di ako pumayag noh! Pinagtanggol kita.” saad ni Russel saka umupo nanatili naman kaming nakahiga ni Ethan sa damuhan..
“ Kay Daddy?”
“ Oo, kaibigan ka ni Andrei kaya kaibigan mo na rin ako, di ako manhid, di ako bulag at lalong di ako magbubulagbulagan. Alam ko na sinasaktan ka ni Pastor at di ko hahayaan na sirain ka niya sa ibang tao.” lingon niya kay Ethan, kita ko lang yung tingin dito ng kaibigan ko. Isang ngiti lang yung pinakawalan ko.
“ Anong ginawa mo?”
“ Sabi ko sa kanya na kapag tinuloy niya yung paninira sayo, titisgo ako na sinasaktan ka niya, na ako mismo magpapakulong sa kanya. Kung hindi mo sya kayang ipakulong dahil Daddy mo sya, then ako gagawa. Hindi bilang kaibigan mo kundi bilang tao na nagmamalasakit sa kapwa tao.” ngiti ni Russel. “ Hello, ikaw na nga yung nasaktan, ikaw ngayon naghihirap tapos ikaw pa yung masama? Hindi naman pwede yun. Minsan talaga hindi mo makikita sa itsura o propesyon ang tunay na ugali ng isang tao, malalaman mo lang kung anong uri ng tao sya sa mga sinasabi niya tungkol sayo kapag nakatalikod ka na.”
“ Sinabi mo talaga sa kanya yun?”
“ Oo, And I’m so proud of myself dahil nasabi ko yun sa kanya kasi alam ko kahit paano may nagawa ako para ipagtanggol ka.”
“ Thank you.” ngiti ni Ethan.
“ Wala yun, ginawa ko lang kung ano yung tama.”
“ Kahit si Mommy, hindi kaya yun.”
“ Kaya yun ng Mommy mo, takot lang sya. Nakakasalubong na kita sa school at napapansin ko na talaga yung mga bruises mo. Lately ko lang napagtanto na Daddy mo nga gumagawa nun.”
“ Salamat.”
“ You can always count on me pare.” natatawang saad niya. “ Kainis, mga barako kasama ko, feeling ko tuloy hindi na ko bakla!”
“ Gago ka, hindi ka pa bakla sa lagay na yan huh, pulang pula yang mga kuko mo.”
“ Wag ka nga Andrei, sign to ng pagiging goddess ko.” maarteng saad niya habang pinagmamasdan yung mga kuko niya sa kamay.
“ Sign mo mukha mo!”
“ Russel may gusto ka ba kay Kent?” maya maya tanong ni Ethan.
“ Gago ka Ethan huh.”
“ Sayo may gusto ako, may pag-asa ba ko sayo?” lingon dito ni Russel kaya agad ko syang sinuntok sa balikat.
“ Ang landi mo talagang bakla ka!”
“ Ang hilig mo pa nga manakit Andrei?” Simangot niya.
“ Teka bakit Andrei tawag mo sa kanya?”
“ Trip lang niya, nakakabwiset na nga eh.”
“ Hindi ah, ayoko lang talaga ng Kent.”
“ Bakit?” lingon ni Ethan.
“ Uhm kasi, parang ang negative.”
“ Negative?”
“ Yeah, Sounds like Can’t? Not able, hindi kaya, hindi pwede? Super negative kaya mas gusto ko yung Andrei.” ngiti niya, napagmasdan ko naman yung mukha niya. Ang simple pero ang lakas ng dating kapag tinitigan mo na. “ I know na may mga bagay naman talagang imposible pero yung ipamukha, ipangalandakan, masakit yun! kaya as much as possible kahit maling umasa, kahit alam mo namang malabong mangyare deep inside in your heart gusto mo parin umasa na pwede, sa buhay yan huh hindi si love, magkaiba kasi yun.”
“ Very optimistic.” ngiti ni Ethan.
“ Actually pessimist ako, so as much as posible iniiwasan ko yung negative thoughts kasi kapag inisip ko masyado, kakainin ako ng sarili kong kahinaan.”
“ Balita ko candidate ka daw bilang validectorian?”
“ Ikaw? Di nga?” di makapaniwalang saad ko.
“ Hoy Andrei matalino ako noh!”
“ Sus maniniwala ako na matalino ka kapag alam mo lahat ng pusisyon na pwedeng gawin sa kama!”
“ Whatever Andrei!” simangot niya.
“ Naniniwala ka sa love?”
“ Tang ina mo Ethan bakit napunta na sa love yan?”
“ Shut up Kent, curious ako kung naniniwala nga ba sa love yung mga kagaya niya, sabi niya kasi magkaiba daw yung pananaw niya sa love at buhay. Optismistic sya pagdating sa life, eh how about love? Do you believe in love?”
“ Yeah, naniniwala ako.”
“ Really.”
“ Love sa family?”
“ How about significant other? Love?’
“ Relasyon? Sa katulad kong bakla?Negative na kung negative.” mapait na saad niya. “ Siguro pwede, pero panadalian hindi pang matagalan.”
“ Ayaw mo ng negative pero ikaw mismo ang negative?” natatawang saad ni Ethan.
“ Hindi ah, Totoo naman yun di ba? Sa mga katulad naming bakla kapag wala kang pera, wala ka ring pag-ibig at yung ang pinakamasakit na katotohanan sa mga katulad namin, mamahalin ka dahil may pera ka hindi dahil sa kung sino at ano ka.”
“ Ang bitter mo!” asik ko sa kanya.
“ Bakit totoo naman ah, di ba nga sabi mo matitikman lang kita kapag may pangbayad na ko? Pera? Pera ang dahilan kaya lumalapit samin ang lalake, pera ang dahilan kaya may nagmamahal sa mga katulad namin, pera ang nagpapaikot sa mundo ng mga kagaya ko.”
“ Grabe tingin mo sa mga lalake noh? Mukhang pera?
“ Kapag bakla ang kaharap! Totoo naman yun Kent.” ngiti ni Ethan.
“ Hindi kaya!”
“ Sus ganun ang tingin mo sa mga bakla di ba? Kahit ako nang dahil sa mga kwento mo, minsan ganun na din tingin ko sa kanila. Pwedeng mahalin basta may pera.”
“ See, Andrei pati si Ethan hinawaan mo na!?” nguso niya,haixt ang cute niya.
“ Pero syempre iba iba naman ang tao, iba ako kay Kent at iba yung pinaniniwalaan ko, minsan lang talaga nakakahawa sya.” ngiti ni Ethan. “ Pero Russel, di mo ba naisip magkapamilya?”
“ Oo nga, ayaw mo ba magkaanak?” tanong ko.
“ Kung may ibibigay si God, okay pero kung wala? Edi wala? Malay mo Anghel pala ang papel ko dito sa lupa?”
“ Walang baklang anghel gago!”
“ Meron at ako ang mamumuno!” natatawang saad niya.
“ Di ka ba umaasa na magkaroon ng partner? Yung forever?”
“ Uhm ako? Ang plastik ko kung sabihin kong hindi ako umaasa pero ayoko naman magmukhang tanga nalang habang buhay, umasa sa isang bagay na imposible. Walang magmamahal sakin sa paraan na gusto kong mahalin ako.” pilit na ngiti niya. “ Siguro, sa sex pwede pero kung love na? Love na pang long term? Para lang sinubukan kong hulihin ang hangin gamit ang palad ko.” mapait na saad niya, tumayo naman ako saka umupo sa harap niya. “ Bakit? Nagagandahan ka na sakin?”
“ Ang bitter mo kasi!”
“ Hoy andrei, yun ang totoo at yun ang nangyayare sa totoong buhay sa mga katulad namin! Kahit kailan hindi kami magkakaroon ng fairytale, wala kaming happy ending, walang prince charming at lalo hindi totoo ang forever.”
“ Pessimestic.” natatawang saad ni Ethan.
“ Ang nega mo?” ngiwi ko habang pinagmamasdan sya.
“ Bakit ikaw, kaya mo ba kong mahalin?” saad niyang nakatitig sa mga mata ko, agad naman akong umiwas ng tingin saka ngumisi.
“ Hindi.” iling ko, kita ko naman yung paglunok niya.
“ Oh di ba hindi!” simangot niya. “ Hindi mo ko mamahalin kaya bakit ako aasa.”
“ Atleast alam mo yung lugar mo, pinag-uusapan ka kasi namin ni Kent, na baka nga mahulog ka sa kanya eh hindi ka naman niya kayang mahalin.”
“ Alam ko naman.” rinig kong saad niya, nanatili naman akong nakatingin sa langit. Imposible nga ba? “ Walang magmamahal sakin, tanggap ko na yun.” Mapait na saad niya.
“ Paano kung meron pala?” lingon ko sa kanya.
“ Sino?”
“ Uhm.” iwas ko ng tingin.
“ Andrei, tanggap ko na tatanda at maiiwan akong mag-isa.” ngiti niya. “ Alam mo ba ang pinakakinatatakutan ng mga kagaya kong bakla? Ang tumanda.”
“ Bakit naman?” tanong ni Ethan.
“ Kasi maiiwan kaming mag-isa, pero wala naman kaming choice eh. Yung ang tadhana namin.”
“ Well, I think we’re friends na right? So hindi ka mag-iisa.” saad ni Ethan. “ At tandaan mo sa friendship? Totoo ang forever kasi sa friendship walang kasarian, walang lalake, walang babae walang bakla, walang tomboy ang meron lang TAYO, at yun ang panghabang buhay.” kindat ni Ethan sa kanya.
“ Talaga?”
“ Oo naman.”
“ Salamat, Ethan huh.”
“ Wala yun, tayong tatlo para sakin magkakaibigan na.”
“ gago ka porket tinulungan ka lang sa Daddy mo? Eh di ba ayaw mo sa kanya?”
“ Gusto ko na sya kaya shut up Kent! Sya unang taong tumulong sakin kay Daddy kaya kaibigan ko na sya.”
“ Ayaw mo sakin Ethan?”
“ Eh kasi relihoyoso ka daw, di kasi naniniwala kay God yan eh.”
“ Parehas kaya tayo Kent?”
“ Seryoso?” manghang saad ni Russel.
“ Yeah pero it doesn’t matter naman sa friendship di ba? Respeto kita basta respeto mo din ako at kapag nangyare yun I’ll make sure na kaibigan mo ko habang buhay.” ngiti ni Ethan.
“ Corny mo tangina!” asik ko sa kanya na ikinatawa ni Russel.
“ Alien pala kayong dalawa grabe!” iling pa nito.
“ Gwapong alien.” natatawang saad ni Ethan saka tumayo. “ San ako pwedeng matulog na hindi ako magaalalang magagahasa ako?” ngiti ni Ethan na ikinatawa ko.
“ Hoy grabe ka Ethan huh! Wala akong balak mangahasa ng payatot noh!”
“ Just kidding, sa sala nalang ako.”
“ Pwede naman sa kwarto ko pero dahil alam ko na tatangi kayong dalawa, hinanda ko nalang yung banig sa sala, dun nalang kayo ni Andrei.” ngiti ni Russel.
“ Good, salamat uli Russel huh, Kent di ka pa matutulog?”
“ Tangina tol, baka marape din ako eh, ikaw payatot ako, eh pano naman ako na sobrang sexy at gwapo? Tangina tol nakakatakot!”
“ Edi sa cr ka matulog! Bang yabang mo talaga Andrei grabe!”
“ Joke lang! Mamaya na ko tol, di pa ko inaantok eh.”
“ Okay, tulog na ko.”
“ Kaw na bahala jan Ethan huh.”
“ Sure.” saad nito saka pumasok sa bahay, naiwan naman kami ni Russel na magkaharap na nakaupo.
“ What!?” mataray na saad niya ng mapansin niya yung titig ko sa mukha niya.
“ Wala lang, tinatandaan ko lang yung mukha mo.”
“ At bakit, inlove ka na sakin?”
“ Gago! Tinatandaan ko para hindi mahirap yung pagsketch sa mukha mo kung sakaling marape mo ko tapos tumakas ka.” Ngiti ko agad naman syang umirap.
“ Ewan ko sayo Andrei, paskong pasko iniinis mo ko.”
“ Sarap mo kasi inisin.”
“ Andrei naniniwala ka sa love.” maya maya tanong niya.
“ Bakit mo natanong?”
“ Wala lang?” kibit niya ng balikat.
“ Sa ngayon hindi, sasagutin ko yan in the future, two, three or five years from now.”
“ Bakit hindi pa ngayon?”
“ Kasi hindi pa ko naiinlove.” iwas ko ng tingin, hindi pa nga ba? Tangina hindi pa talaga! Yung tibok nung puso ko kapag nakatingin sya sakin? Ano ba yun? Haixt tangina!
“ So maniniwala ka sa love kapag nainlove ka na?”
“ Oo, Pano mo masasabing basa ang pintura kung hindi mo hahawakan.”
“ Pero marami ng humawak at napatunayan nilang basa pa yung pintura?”
“ Parang pagkain lang yan, di mo masasabing masarap kung hindi ikaw mismo ang titikim.”
“ Eh pano kung maubos ng iba?”
“ Edi humanap ng iba? Tangina ano ba tong pinaguusapan natin?” simangot ko saka muling nahiga sa damuhan, ilang sandali pa ng humiga din sya, nang lumingon ako nakita ko lang yung titig niya sa mga butuin.
“ Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars.” mahinang bigkas niya ng lyrics, napangiti lang ako habang pinakikinggan sya sa pagkanta, buong gabi, buong magdamag sa ilalim ng butuin kasabay ng pagdaan ng isang sasakyang panghihimapapawid ay pag-usal ng isang hiling, Hiling na tila tinupad ng hangin.
Yung gabing yun ay isa sa mga gabing nais kong maulit sa kasalukuyan, Gabi na tila may tumulak sa babasagin kong puso na mahulog kung saan. Mula sa nahihimbing na anghel hanggang sa mainit na palad na dumampi sa malambot na mukha at paglapat ng mga labing tila uhaw na uhaw sa totoong ligaya. Sa ibabaw ng berdeng damuhan at sa ilalim na kislap ng mga tala ay natagpuan nang isang tulad ko ang tunay na kahulugan ng salitang ligaya.
“ Andrei.” bulong niya natauhan naman ako saka agad humiwalay,tangina bakit ko sya hinalikan! Hayop talaga!
“ Hoy hindi kita hinalikan huh! Ano kasi nangangati yung labi ko eh parang ang gaspang ng lips mo, kakamutin ko lang sana!” saad ko saka tumayo at agad pumasok sa bahay nila.
Bwiset!
Pagkatapos ng araw ng pasko ay nakipagkita na sakin si Tucker kasama yung kapatid niya. Kailangan ko ng pera para matulungan ko si Russel sa mga gamot ni Lolo, haixt bahala na.
Nag-abang lang ako sa isang kanto nun ng huminto yung motor ni tucker habang angkas yung sinasabi niyang kapatid niya. Base sa itsura nito ay di mo mahahalatang bakla sya, mula sa pananamit hanggang sa tindig at tingin, lalakeng lalake.
“ Dale , this is Andrei.”
“ Hi.” tango ko sa kanya.
“ So, what do you think?” ngiti ni Tucker, kita ko lang yung pagsuri sakin ni Dale mula ulo hanggang paa saka nagbigay ng sarkastikong ngiti.
“ Baka naman makulong tayo kuya?”
“ Hindi yan, sampung libo.”
“ Malaki ba yan?” ngiti ni Dale.
“ Oo, malaki pa sa inaakala mo.” ngiti ko.
“ Sabi sayo, palaban eh, saka malaki talaga.”
“ Nagpapatira ka ba? Gusto mo din ba ng malaki?” Ngiti niya.
“ Ano?”
“ Top ako.”
“ Top?”
“ Yeah, at gusto kita ibottom.”
“ Ano yun?”
“ Yung ginawa mo sakin, yung kinantot mo ko. Gusto niya gawin sayo yung ginawa mo sakin.” ngiti ni Tucker.
“ Eh tang ina mo!” asik ko sa kanya.
“ Tucker di ba sabi ko naman sayo, top ako.” iwas ang tingin ni Dale. “ Eh kung yayain ko nalang yung tutor ni Calix, Mas type ko yun kesa dito sa lalake mo.”
“ Sino yung tinutukoy mo, si Russel ba?” gigil na saad ko.
“ Kilala mo sya?”
“ Oo tang ina niyo! Subukan niyo lang galawin sya ipapakain ko talaga tong titi ko sa inyong dalawa!”
“ Nakakatakot, Kuya sige na may pupuntahan pa ko. sayo nalang yan” sarkastikong saad niya saka tumalikod. “ Maghahanap nalang ako ng iba.” habol na lingon pa nito. “ At di ko type si Russel, masayadong malambot.”
“ Hoy tangina niyo, subukan niyong galawin si Russel papatayin ko kayo parehas.”
“ Bakit type mo ba sya?” ngiti ni tucker.
“ Hindi, kapatid ko na yun gago!”
“ Ah okay, Sampung libo? Gusto talaga kitang matikman uli.”
“ Hoy tangina wag niyo galawin si Russel please?”
“ Hindi gagalawin ni Dale yun, magagalit yung tinuturuan nun sa bahay.”
“ Siguraduhin mo lang.”
“ Yeah, tara tayo nalang. Excited na kong malawayan ka.” ngiti niya saka hinawakan yung kamay ko pero agad ko tong hinugot. “ Ayaw mo?”
“ Tara na, sampung libo huh.” simangot ko kita ko naman yung pagngiti niya saka nagmamadaling sumakay sa motor niya. “ Tucker, please wag na si Russel, kawawa naman si Lolo celso kapag napariwara sya.”
“ Okay pero ang sarap pakinggan na tinawag mo ko sa name ko, Andrei pangalan mo di ba?’
“ Yeah, at pwede mo ko bilihin kahit ilang beses bilang Andrei.” saad ko kita ko naman yung pagtango niya saka ngumiti.
Mukha namang di type nung dale si Russel, bwiset mukhang kakaiba pa naman yung dating nung dale na yun! Parang di gagawa ng mabuti.
Muli pagpasok namin ni Tucker sa isang motel ay di ko na sya napigilan pa sa gusto niyang gawin sa katawan ko, bawat halik, bawat pagsubo at pagtira ko sa kanya ay ligaya ang hatid hindi lang sakin kundi sa kanya.
Hindi lang sya ang naliligayan dahil alam ko ginagawa niya rin lahat para masarapan ako sa nangyayare samin.
“ Ang sarap mo talaga!” iling niya pagkatapos naming magshower ng sabay, paghiga ko sa kama ay agad niya ng hinarap yung ari ko saka to muling sinubo at sinuso.
“ Ahh, sa lahat talaga ng nakasex ko ikaw ang pinakamagaling chumupa.” ngiti ko habang pinagmamasdan yung ginagawa niya.
“ Expert eh, saka masarap ka lang talaga kaya ginagalingan ko.” rinig kong saad niya, nakagat ko lang yung labi ko ng isubo niya pati yung dalawang itlog ko saka pinaglaruan sa bibig niya, tangina yung ligayang dulot nun ay abot hanggang langit. Sobrang sarap sa pakiramdam.
“ Sige pa kainin mo lahat, dilaan mo.” hawak ko sa ulo niya saka sinubsub sa titi ko. “ Subo mo!” hawak ko sa titi ko saka sinubo sa bibig niya agad niya naman tong sinuso, hinawakan ko lang yung ulo niya saka umulos at kinantot yung bibig niya. “ Ahh shit ang sarap!”
--
Lunes ng gabi yun ng pumunta ako sa bahay nila Russel, Naabutan ko lang syang nakatingala sa mga butuin habang nakaupo sa isang upuan, nasa tabi niya yung guitara niya, sira yung string nito.
“ Hoy, bakla.” gulat ko sa kanya.
“ Andrei naman eh!” simangot niya saka umurong para makaupo ako. “ Kainis ka talaga.”
“ Kamusta check up ni Lolo?”
“ Okay naman.”
“Anong okay? Okay lang sinabi ng doctor? Tang ina nagbayad pa kayo sana ako nalang nagsabi na okay si Lolo?”
“ Ewan ko sayo!” simangot niya, napangiti naman ako.
“ Ang serious mo kasi, bad news ba?”
“ Hindi naman?”
“ Eh bakit malungkot ka?”
“ Sira yung guitara ko eh.” buntong hininga niya.
“ Sus yan lang ba? Dalhin ko papagawa ko bukas.” ngiti ko.
“ Talaga?”
“ Oo naman, so ano sabi nung doctor ni lolo? Mabubuhay na ba sya hanggang hundred years?”
“ Andrei naman eh!”
“ Joke lang! Ano nga sabi ng doctor?”
“ Yun dapat mag-ingat sa mga kinakain kasi anytime pwedeng maulit yung stroke.”
“ Pero okay naman daw?”
“ Matanda na si Lolo kaya dapat super mag-ingat na, bawal magalit, bawal maging sobrang masaya haixt basta lahat ng sobra bawal.”
“ Ganun talaga eh, kung gusto mo makasama pa yung Lolo mo kailangan sundin yun.”
“ Alam ko.”
“ Bakit ba parang malungkot ka?”
“ Hindi ako malungkot, may iniisip lang ako.”
“ Ano naman?”
“ Andrei may tanong ako.” seryosong saad niya.
“ Ano?”
“ Kung sakaling may magoffer sayo ng malaking pera para sa sex, tatanggappin mo ba?” Saad niya habang nakatingala, napalunok lang ako saka umiwas ng tingin. “ Kung sakali lang.”
“ Depende?”
“ Depende saan?”
“ Sa itsura saka sa pangangailangan ko, kung may itsura bakit hindi at kung kailangan ko yung pera bakit hindi?”
“ Pero di ba dapat sa mahal mo lang yun ginagawa.”
“ Di noh, For me while you can, have sex.” ngiti ko.
“ Uhm nung una tayong nagkausap, ginagawa mo ba talagang mang-alok para sa pera kapalit ng sex?” lingon niya sakin, nagkibit lang ako ng balikat. “ I’m sure hindi, malamang nakadami ka lang ng kape nung araw na yun.”
“ Pano ung sabihin kong Oo?” seryosong saad ko kita ko naman yung tingin niya sakin. “ Oo.”
“ Seriously?”
“ Ginagawa ko yun.” saad ko humugot naman sya ng malalim na hininga. “ Bakit?”
“ Sigurado mayroon kang dahilan kung bakit mo ginagawa yun.”
“ Meron naman, dahil sa pera..”
“ Dahil sa pera?”
“ Oo.” ngiti ko, umiba naman sya ng tingin saka humugot ng malalim na hininga. “ So, kung gusto mo ko? Mag ipon ka na kasi papatulan kita kahit di kita type basta may pera ka.”
“ Pano kung gawin ko rin yun?” lingon niya sakin, natigilan naman ako.
“ Ang alin?”
“ Magpabayad para sa sex?”
“ Wag.”
“ Bakit naman?”
“ Basta wag!” simangot ko. Napabuntong hininga naman sya. “ Buti sana kung ikaw yung lalake, Russel di mo kakayanin.”
“ Di ba masarap makipagsex?”
“ Masarap, masarap kung mahal mo yung taong kasex mo, pero kung yung taong gagamit sayo di ka mahal? Hindi sex ang tawag dun.. Pangbababoy.”
“ So, yung mga nakakasex mo binababoy mo?”
“ Oo.” iwas ko ng tingin. “ Yung mga ginagawa ko kapag may kasex ako? Russel hindi ko yun gagawin sa taong mahal ko. Yung sampal, yung panununtok ko, Russel hindi. Kaya ikaw mag-ingat ka sa mga katulad ko.”
“ Sex addict ka ba?”
“ Hindi ko alam at ayoko malaman, Russel wag na wag kang magpapabayad para sa sex. Kasi bababuyin ka lang nila.”
“ Bakit ikaw?”
“ Lalake ako, at kaya ko sila upakan sa oras na bastusin nila ko eh ikaw? Kaya mo ba makipagsapakan?” Saad ko, umiling naman sya. “ Kung kailangan mo ng pera? Ako nalang gagawa ng paraan.”
“ Nahihiya na ko sayo eh.”
“ Sapak gusto mo?” simangot ko, ngumiti lang sya saka umiling.
“ Gusto ko sana subukan?”
“ Tangina mo huh, isipin mo si Lolo? Tingin mo magugustuhan niya kapag nalaman niyang nagpapababoy ka sa iba? Russel bakla ka at kung gusto mo irespeto ka, irespeto mo muna yung sarili mo.”
“ Bakit ikaw?”
“ Bakla ka, lalake ako at yun ang pagkakaiba natin.”
“ Andrei kasi ano.”
“ Kung gusto mo talaga subukan, tang ina ako nalang magbabayad sayo para wag mo na subukan, Wag lang masaktan si Lolo Celso! Parang kapatid na kita at tingin mo bilang kapatid gugustuhin kong saktan ka ng iba? Russel naman.”
“ Kapatid?”
“ Oo kapatid na turing ko sayo at ayaw ko maranasan mo yung ginagawa ko sa mga baklang nakasex ko.”
“ Nasarapan ba sila sayo?” seryosong tanong niya.
“ Ano bang tanong niya?”
“ I’m curious?”
“ Tangina ka!” simangot ko saka umiwas ng tingin.
“ Pwedeng pakiss?”
“ kiss mo yung pader gago! Uwi na nga ako at ikaw umayos ka, ayusin mo yung buhay mo, magtapos ka muna mag-aral bago ka lumandi!” simangot ko saka tumayo at naglakad palabas ng gate nila, Nang lumingon ako kita ko lang na tumingala sya saka sumandal sa upuan.
Di ko alam kung bakit, may nararamdaman akong libog sa kannya pero di ko maisip na may mangyayare sa pagitan namin, parang di ko kaya, Ayoko syang saktan. Haixt tangina naman kasi.
--
Sa buong holiday break ata ng taong yun,kaming tatlo ni Russel at Ethan ang magkasama pero kadalasan nauuna laging umuwi si Ethan, Ako naman tumatambay pa sa bahay nila, naglilinis at nang-aasar. Haha
“ Ano nanaman iniisip mo?”
“ Si kuya Dale kasi eh.” iwas niya ng tingin.
“Bakit ano meron sa kanya.”
“ Wala! Hindi ka pa ba uuwi?” simangot ni Russel habang nakatanghod sa bintana.
“ Pinapuwi mo na ko?”
“ Sabi mo pagkatulog ni Lolo uuwi ka na? Kanina pa kaya tulog si Lolo?”
“ Wala naman kasi akong gagawin sa bahay, saka masarap humiga dito sa upuan niyo.” lingon ko sa kanya pero irap lang sagot niya.
“ Ewan ko sayo.”
“ Ano ba kasi iniisip mo, kanina ka pa tulala? Malamang titi nanaman iniisip mo noh?” ngisi ko.
“ Bastos mo talaga.”
“ Ano nga iniisip mo? Ako ba?”
“ Ikaw?” Sarkastikong saad niya.
“ Oo, ako habang nakahubad? “ ngiti ko.
“ Joke ba yun? saka di naman maganda katawan mo noh, di rin karin masyadong gwapo, sakto lang.” kibit niya ng balikat.
“ Mamatay man?” Ngiti ko pero di sya lumingon sakin. “ Hoy Russel mamatay man? Sakto lang ako?”
“ Edi hindi!ikaw na gwapo.” irap niya.
“ Type mo ba ko?”
“ Type kitang sipain palabas ng bahay, antok na ko Andrei uwi ka na please?”
“ Sus gusto mo nga ako halikan?”
“ Hoy Andrei parehas nating alam na ikaw ang unang humalik sakin, nung Christmas remember?” irap niya agad naman akong umiwas ng tingin. Edi ako! haha.
“ Gago, nakalunok lang ako ng maraming hangin nun! Saka di ba humingi ka sakin ng kiss nung nakaraan?”
“ Edi madami lang din akong nalunok na hangin nun, kapal mo grabe.”
“ Type mo lang ako, well di naman nakakagulat yun sa gwapo kong to?”
“ Hang kapal!” simangot niya napangiti naman ako saka sya kinindatan.
“ Bago matulog anong ginagawa mo?”
“ Bakit?”
“ Gusto ko lang malaman, may nakita kasi ako sa kwarto mo.” ngiti ko saka tumayo at kinuha yung magazine sa likod ng radyo, kita ko naman na nanlaki yung mata niya. “ Sino satin ang bastos?” saad ko agad naman syang tumayo para sana kunin yung hawak ko.
“ Andrei bakit mo kinuha yan! Pakialamero ka!”
“ Ang papanget naman ng mga lalake dito, tangina nalilibugan ka sa mga to? Kung bibili ka ng bold magazine siguraduhin mo naman yung nakakalibog!”
“ I hate you!” simangot niya saka hinablot yung hawak ko, di ko naman mapigilang matawa.
“ Gaano kalaking titi ba gusto mo?”
“ Tigilan mo nga ako pwede?”
“ Gusto mo sukatin yung akin?”
“ Ano ba gusto mong patunayan huh, na bakla ako? Tapos ano? May ipangaasar ka na sakin kapag inakit mo ko tapos bibitinin? Basang basa na kita Andrei kaya tigilan mo ko kasi di kita papatulan.” Simangot niya.
“ Nagjajakol ka ba bago matulog?” ngiti ko kita ko naman na umiwas sya ng tingin. “ Oy totoo? Grabe!”
“ Bakit ikaw hindi ba?!”
“ Uhm, Oo pangpatulog saka pangpaantok.”
“ Yun naman pala eh, normal lang yun kaya pwede ba umuwi ka na para-”
“ Makapagjakol ka na?” nang-aasar na ngiti ko.
“ Ang bastos mo grabe.”
“ Oy namumula sya!”
“ Hindi noh, Rosy cheeks lang talaga ko, dyosa.”
“ Di nga, Pwede dito ako matulog?”
“ Huh saan ka matutulog dito?”
“ Kung sasabihin mong sa tabi mo okay lang sakin?”
“ Andrei, nakadrugs ka ba? Tigilan mo ko pwede, umuwi ka na!”
“ Wag kang maingay magising si Lolo, gusto ko magpaantok bigla, gusto mo manuod?” Ngiti ko habang nakatingin sa kisame, wala naman akong narinig mula sa kanya kaya lumingon ako. “ Hoy natulala ka?”
“ Ano sabi mo?”
“ Gusto ko magpaantok? Gusto mo manuod kung paano ako magpaantok?”
“ Hoy Andrei grabe ka huh!”
“ Sino ba nagsabi na normal naman yun?”
“ Ang alin?”
“ Ang magjakol? Minsan everyday kong ginagawa yun kaya tingin ko normal lang nga yun, gusto mo ba makita kung pano ko gawin yun? Tangina tinatanong ko pa kung gusto mo, malamag!”
“ Ah eh, Hindi ko gusto kaya umuwi ka na!”
“ Sinungaling!” ngiti ko saka umayos ng higa sa kawayan na upuan. “ Pengang unan dali, bibigyan kita ng live show.”
“ Ang bastos mo grabe!”
“ Dali na! Nalilibugan ako ngayon kaya kailangan ko magpalabas.”
“ Ewan ko sayo! Matutulog nalang ako, pakisara ng pinto at gate huh!” simangot niya saka nagmamadaling pumasok sa kwarto niya. Hindi ko lang mapigilang matawa saka sinimulang himasin yung ibabaw ng short ko, tangina gusto ko magjakol eh, ayaw niya manuod edi wag!
Nilabas ko lang yung ari ko ng masiguradong matigas na to saka nagsimulang magtaas baba yung kamay ko. “ Ahh, tangina sino ba iisipin ko.”
Ilang sandali pa ng marinig ko yung pagbukas ng kwarto ni Russel.
“ Andrei!” simangot ni Russel paglabas ng kwarto agad ko naman tinakpan yung ari ko. “ Grabe ang bastos mo!”
“ Nagpaalam naman ako ah! Tangina mo istorbo ka eh!”
“ Umuwi ka na!”
“ Sandali lang tapusin ko lang to, kung ayaw mo manuod pumasok ka na sa kwato mo.”
“ Uhhmm..”
“ Gusto mo manuod?”
“ Pwede ba?”
“ Wala na lumambot na, uwi na ko!” ngiti ko saka inayos yung short ko. “ Bleh!” dila ko sa kanya saka tumayo at tumuloy sa pinto. Nanatili naman syang nakasimangot.
“ Nakita ko naman.”
“ Okay lang, hindi mo naman to malalawayan.”
“ Kapag nagkapera ko, siguraduhin mong magpapabayad ka sakin huh.”
“ Sige ba, basta may pera ipaparamdam ko sayo kung gaano kasarap mahalin ang isang Kent Andrei Lee.” kindat ko sa kanya. “ Mahal ako mahalin kaya dapat pagipunan mo.”
“ Di mo kailangan bumili ng pagmamahal, ang gusto kong bilihin sayo ay yung ilagay mo ko sa bawat tibok ng puso mo, gusto ko mahalin mo ko.” Seryosong saad niya.
“ Tangina ang seryoso mo! Basta may pera, mamahalin ko kahit sino.” kibit ko ng balikat saka lumabas ng bahay. “ Uwi na ko, sa bahay nalang ako magjajakol.”
--
Unang linggo ng taon ng muling bumalik yung mga studyante sa eskwalehan, balik na sa dating gawi, papasok sa umaga at uuwi sa hapon, si Russel naman ay kadalasan ay gabi na dahil sa pagtutor niya sa mga fuentez.
Alam ko kakaiba na yung nararamdaman ko sa kanya, di ko alam kung paano nangyare pero di ko na kayang di sya nakikita araw araw, Dati si Lolo ang pinupuntahan ko sa bahay nila, ngayon isa na sya sa mga dahilan.
“ Russel late ka na!”” sigaw ko pagpasok sa bahay.
“ Sshh wag kang maingay!” salubong niya sakin.
“ Bakit?”
“ Masama pakiramdam ni Lolo eh, parang ayaw ko nga pumasok eh.”
“ Apo, okay lang ako.” bungad ni Lolo na nakasakay sa wheelchair niya. “ Pumasok ka na.”
“ Sigurado ka ba Lo?”
“ Oo naman, Andrei ingatan mo yung apo ko huh.” Ngiti nito lumapit naman ako dito saka nagmano.
“ Opo naman po Lolo, ako pong bahala sa kalandian ng apo niyo.”
“ Gusto mo kurutin kita Andrei, ang aga mo mang-inis huh!”
“ Sige na apo, mag-ingat ka huh.”
“ Lo, uminom po kayo ng tubig huh saka po yung gamot niyo po wag niyo po kalimutan.”
“ Sige apo.” ngiti nito, sabay naman kaming lumabas ng bahay ni Russel.
“ Parang okay naman si Lolo ah?”
“ Di makahinga yun kanina, inaatake ng hika niya.” malungkot na saad niya.
“ Eh parang okay naman ah?”
“ Pinausukan ko na kasi kanina kaya naging okay sya, kailangan ko rin kasi pumunta sa mga Fuentez, ngayon kasi yung sahod ko. Ikaw ano gagawin mo after school?”
“ Uhm may praktis kami sa banda.”
“ Ganun, anong oras matatapos?”
“ Mga alas syite, daanan kita mamaya sa harap ng mga fuentez, gusto mo?”
“ Okay lang ba?”
“ Oo naman.”
“ Sweet talaga ng boyfriend ko.” ngiti niya saka tumakbo.
“ Tangina mo!” sigaw ko sa kanya.
Pagkatapos ng klase sa school ay dumeretso na ko kung saan kami nagpapraktis kasama yung buong banda. Ilang taon na rin akong member ng musiko at dahil dito nakakapag-aral ako ng libre kaya malaking tulong sa pamilya ko to.
“ Ethan!” tapik ko kay Ethan pagkatapos namin magpraktis.
“ Uwi ka na?”
“ Punta pa ko kala Russel.”
“ Bakit?”
“ Bagong sahod si Bakla baka sakaling ipangbayad sakin.”
“ Gago ka Kent, ikamusta mo nalang ako sa kanya. Nag-apply kasi akong waiter sa bar sa highway eh.”
“ Tanggap ka ba?”
“ Oo, magsisimula ako ngayong gabi.”
“ Tangina goodluck.” ngiti ko. Haixt desidido talaga mabuhay mag-isa tong si Ethan, alam ko sapat na yung renta sa apartment para mabuhay sya kahit hindi nagtatatrabaho, pero ngayon pinipilit niya parin kumita ng pera, haixt saludo talaga ako sa kanya!
“ Ang tagal mo namang lumabas?” simangot ko kay Russel ng lumabas sya sa malaking gate ng mga fuentez.
“ Si kuya Dale kasi pinilit akong magdinner muna.”
“ Pumayag ka naman?”
“ Ayaw ako paalisin eh.” napapakamot na saad niya.
“ Ewan ko talaga sayo.” hila ko sa kanya.
“ Aray ko naman Andrei, di po kaya tayo magsyota?” ngiti niya agad ko naman binitawan yung kamay niya. “ May gusto ka na sakin noh?”
“ Mukha mo ang panget!” asik ko sa kanya saka naglakad
“ Mean mo! Mejo okay na si Calix, nakakapagtagalog na sya.”
“Pakialam ko naman?”
“ Sinasabi ko lang grabe, ipapakilala kita sa kanya.”
“ Ayoko nga, di ba kapatid ng mga fuentez yun?”
“ Ang alam ko pero narinig ko darating daw yung Daddy ni Calix? Eh ang alam ko patay na yung Daddy nila kuya Tucker, nakipaglibing pa nga kami dati eh.”
“ Baka multo!”
“ Ewan ko sayo, Baka gutom na si Lolo, pinadalhan ako ng food ni kuya Dale eh.” taas niya ng paper bag. “ Ang bait pa nga ni kuya Dale, kaso minsan nanghahawak ng pwet pero okay lang cute naman sya eh.”
“ Ang landi mo talaga!”
“ To naman, pantasya lang? Masama ba yun?”
“ Masama!”
“ Ewan, malamang gutom na si Lolo, favorite pa naman niya tong dala ko.”
“ Ano naman?”
“ Sinigang na baboy na may halong pagmamahal!”
“ Pagmamahal? Bakit ikaw ba nagluto?”
“ Hindi?”
“ Eh bakit may halong pagmamahal?”
“ Kasi may halong puso ng saging! Sus naman Andrei ang slow mo!” nguso niya.
“ Gusto mo slowmo din yung pagsapak ko sayo para yanig ka talaga!”
“ Sigurado ako may gusto ka na sakin Andrei.” ngiti niya habang papasok na kami ng gate.
“ Sa panaginip!” asik ko.
“ Sus, Lolo I’m home.” saad nito saka pumasok sa pinto, sumunod naman ako sa kanya pero natigilan ako ng makita yung pagkatulala niya.
Tangina ng mga oras na yun parang nawalan ako ng lakas, hanggang makita ko na napaluhod si Russel kasabay ng pag-iyak niya.
“ Tangina Lo?!” gulat na saad ko ng makita si Lolo celso habang nakabulagta sa sahig. “ Lo?” hawak ko sa pulso niya, Tangina wala na kong nararamdamang tibok mula dito. “ Lo!” yugyug ko.
Tangina ng mga oras na yun parang nawalan ako ng lakas, hanggang makita ko na napaluhod si Russel kasabay ng pag-iyak niya.
“ Andrei?” Umiiyak na saad ni Russel.
“ Tangina tumawag ka ng tulong!” tarantang saad ko. “ Tangina Lolo!”
“ Lolo.” umiiyak na saad ni Russel saka patakbong lumabas ng pinto at sumigaw sa labas. Base sa tigas ng katawan nito ay mukhang kanina pa ng bawian ng buhay si Lolo.
“ Lolo, di niyo po pwedeng iwan si Russel.” hagulgol ko habang nakayakap dito. “ Lolo hindi pwede, Lo celso!”
“ Please po tulungan niyo po yung lolo ko.” rinig kong saad ni Russel hanggang muli syang sumilip sa pinto, marahan lang akong umiling kasabay ng luha.
“ Andrei! Hindi pwede!” iyak niya saka sumandal sa pader. “ Andrei dalhin natin sya sa ospital please?!”
“ Wala na.”
“ Andrei wag, please buhatin mo na sya oh! Hindi pwede.”
“ Russel wala na, mukhang kanina pa sya...”
“Hindi wag, please ayoko!” saad niya saka lumuhod sa harap namin. “ Lolo, may dala ako sayo oh? Lo gumising ka na, andito na po ako oh? Lolo naman sabi mo matagal ka pang aalis dii ba? Sabi mo lolo hindi mo muna ako iiwan, lo wag na muna please?”
“ Russel.”
“ Andrei, ayoko pa. Hindi ko pa kaya, Lo gumising ka na please!” umiiyak na saad niya saka hinawakan yung kamay ni lolo saka to dinala sa labi niya. “ Lo.” hagulgol niya. “ Lo, sabi ko naman syao hindi ko pa kaya mag-isa di ba! Lo naman eh wag mo na muna ako iwan!” yugyug niya dito, nanatili naman akong nakatungo habang hinahayaang tumulo yung luha sa mga mata ko.
“ Lo naman eh!”
Pagkatapos ng araw na yun tila panandilaang nawala yung kilala kong Russel, bigla para syang nawalan ng buhay, tila lahat ng lakas niya ay kasamang nawala ni Lolo celso, mula sa burol hanggang sa libing ay kaming tatlo nila Ethan ang nagasikaso sa tulong narin ng magulang ko at ng mga fuentez, sinagot nila lahat ng gastos mula sa burol hanggang sa pagpapalibing.
Nang maihatid sa huling hantungan si Lolo ay tila lalong nawalan ng ganang mabuhay si Russel, minsan napapatawa namin ni Ethan pero alam ko may nagbago na, hindi na maibabalik yung russel na kasama pa yung lolo niya.
“ Hey di ba ikaw yung kaibigan ni Russel.” Tanong sakin ng isang lalake, di na ko nag-abalang tingnan sya dahil busy ako sa paghahanap kay Russel ng mga oras na yun. “ Hey?”
“ Ano ba?” inis na saad ko.
“ Ako pala yung tinuturuan ni Russel, ilang araw na kasi syang di pumupunta sa bahay.”
“ Sasabihin ko.” simangot ko saka sya nilampasan, nang makarating ako sa simbahan nakita ko lang syang nakaupo sa stage sa gilid habang hawak yung guitara niya.
“ Hoy!”
“ Ikaw pala, anong ginagawa mo dito?”
“ Hinahanap ka.” saad ko pero di sya sumagot hanggang mapansin ko na kulang yung string ng guitara niya. “ Ano nangyare jan?”
“ Nasira uli eh.”
“ Dalhin ko nalang mamaya, papaayos ko.”
“ Wag na, Ako nalang.”
“ Di ba magtutor ka ngayon sa mga fuentez?”
“ Ayoko pumunta dun.”
“ Bakit?”
“ Wala akong gana.” Pilit na ngiti niya.
“ Tungkol parin ba to sa pagkawala ni Lolo?” Pilit na ngiti ko, marahan lang syang tumango saka agad pinunasan yung tumulong luha sa mata niya, Nasa stage kami nun sa gilid ng simbahan kung saan kami unang nagka-usap. “ Para ka lang tanga!”
“ Bakit nanaman?” simangot niya.
“ Matanda na si Lolo Celso, mahaba na yung panahon na nandito sya sa mundo.”
“ Pero.”
“ Ganun naman talaga ang buhay di ba? Una una lang yan, nagkataon na mas unang pinangak si Lolo sayo kaya mas nauna syang nawala, lahat naman tayo mamatay at walang bago dun.” simangot ko, Isang buntong hininga naman yung pinakawalan niya saka tumingin sa mga butuin.
“ Russel okay lang yan, Lahat naman tao mamatay so wag kang maiingit kay lolo.”
“ Hindi naman ako naiingit!”
“ Sus, mukha kang tanga umayos ka. Yung pagiging valedictorian baka di mapunta sayo kapag di ka umayos.”
“ Oo na.” buntong hininga niya. “ Pano mo natanggap nung nawala yung Lolo mo?”
“ Di ko alam?” pilit na ngiti ko, kita ko naman na napangiti sya saka umiling.
“ Pano nga?”
“ Gago di ko nga alam, basta ang alam ko pagkalibing niya umiyak ako, nang mapagod sa pag-iyak natulog ako, gumising, umiyak uli, napagod tapos natulog uli.” kibit ko ng balikat. “ Hindi ko naman kinailangan tangapin, nasanay nalang ako sa sakit hanggang nagagawa ko ng ngumiti kahit wala sya. Oo, namimiss ko sya pero buhay pa ko at naniniwala ako na isang beses ka lang mabubuhay sa mundo, ito na yun, wala ng afterlife, wala ng susunod, ito na? So bakit ko sasayangin? Bakit ako magmumukmok sa isang tabi dahil lang sa pagkawala ni Lolo? Lahat tayo mamatay at hindi ko sasayangin yung mga natitirang oras ko sa mundo sa pag-iyak.”
“ Ang lalim mo naman!” simangot niya na ikinatawa ko.
“ Wag ka na kasing malungkot? Hindi bagay sayo eh.”
“ Hayaan mo nalang, mapapagod din ako sa pagiging ganito tapos malay mo bukas okay na ko uli, laban na uli?” ngiti niya saka tumingala. “ Alam mo Andrei tuwing gusto ko humiling sa isang falling star, lagi nalang tong natatatabunan ng itim na ulap.”
“ Ano bang gusto mo hilingin?” tingala ko din, katulad niya wala din akong nakitang stars ng mga oras na yun.
“ Bahay?” malungkot na saad niya.
“ Bakit?”
“ Kailangan ko ng umalis sa bahay namin ni Lolo.”
“ Bakit? Di ba sa inyo yun?”
“ Sa mga fuentez yun.”
“ Huh?”
“ Lumang bahay ng mga fuentez yun nung magawa yung mansyon nila, dun nila kami pinatira. Dati kasing katulong si Lola sa kanila.”
“ Hindi ba binigay sa inyo yun?”
“ Pinatira lang kami dun, actually dati pa kami pinapaalis ni Lolo dun, napakiusapan ko lang si Mrs fuentez, Pero kanina kinausap niya na ko na kailangan ko na daw umalis dun dahil pagagawaan na daw yun ng bahay ni kuya Dale.”
“ Eh pano ka?”
“ Di ko alam.” Kibit niya ng balikat.
“ Baka naman pwede pa pakiusapan? Di ba nila maintindihan na wala ka ng pamilya? Wala ba silang puso?” humugot lang sya ng malalim na hininga saka nakangiting bumaba sa stage.
“ Tara na?”
“ Teka Russel pano ka?”
“ Pwede naman siguro akong matulog sa plaza? Biruin mo yan ang laki na ng kwarto ko?”
“ Gago ka ba?”
“ Tara na, kailangan ko magligpit sa bahay?”
“ Russel.”
“Andrei tara na?” isang buntong hininga naman yung pinakawalan ko saka bumaba din ng stage.
“ Tara tulungan kita sa pagliligpit.” pilit na ngiti ko saka sya nilampasan, nakakailang hakbang na ko ng di ko maramdaman na sumunod sya, ng lumingon ako nakita ko lang syang nakangiti habang nakatingala. Nang sundan ko yung tingin niya, nakita ko lang dun yung isang eroplano. “ Russel?”
“ Andrei may airplane oh?”
“ Oh ano naman?”
“ Gusto ko magwish?”
“ Di yan falling star?”
“ Eh ano naman? Kunware falling star yan.” ngiti niya saka pumikit, pinagmasdan ko lang yung mukha niya ng mga oras na yun habang nakatingala at nakapikit. Pinipilit niyang maging matatag, pinipilit niyang ngumiti kahit alam ko na sobrang hirap na sya.
Pinakamalungkot atang naramdaman ko ay yung namatay si Lolo kaya naiintindihan ko sya kung hindi niya agad matanggap yun, Basta ako nangako ako kay Lolo celso na di ko hahayaang mahirapan sa Russel, tutulungan ko sya,
Hating gabi na nun ng maglakad ako papuntang plaza, kailangan may gawin ako para kay Russel, kailangan matulungan ko sya kahit paano, di sya pwedeng matulog sa plaza haixt, kahit magkasama kami sa kwarto tangina okay lang basta wala lang mangyareng masama sa kanya.
“ Hey? Where are you going?” saad nung kung sino, automatiko naman akong napalingon sa likod, nakita ko lang si Tucker.
“ Uhm sa plaza?”
“ Magtatrabaho?” pilyong ngiti niya, marahan naman akong tumango. “ Kailangan mo ng pera ngayon noh?”
“ Oo, bakit gusto mo ba? 3 libo nalang?”
“ Uhm, actually naghahanap ako ng callboy ngayon.”
“ Bakit?”
“ Para kasing masarap ngayon makipag group sex, ano game ka?”
“ Group sex?”
“ Oo, si Dale, ako, ikaw tapos si, di ko pa nakikita.”
“ Si?”
“ Di ko kilala.” ngiti niya.
“ Ayoko.” iling ko. “iba nalang.”
“ Bakit ayaw mo?”
“Di ko pa nasubukan yung sinasabi mo, baka mapahamak lang ako jan.”
“ Ako kasama mo, bakit ka mapapahamak?”
“ Ayoko.” iwas ko ng tingin.
“Bente mil.” ngiti niya. “ Siguro naman sapat na yun?”
“ Bente mil?”
“ Kulang ba? Magkano ba kailangan mo?”
“ Sigurado ka?”
“ Yeah, game ka ba?”
“ Bakit malaki?”
“ Uhm, maganda kasi yung plano ni Dale? So kung papayag ka bibigyan kita ng bente mil?”
“ Plano?”
“ Yeah, exciting kasi yung plano.”
“ Anong plano niya?”
“ nakablindfold tayong lahat while having sex, exciting di ba? Hindi natin malalaman kung sino yung kasex natin?”
“ Baliw ba kayong magkapatid?”
“ Look Andrei, kailangan mo ng pera di ba at itong trip na to ang magbibigay sayo nun?”
“ Pero?”
“ Pumayag ka na? Sayang din yung perang makukuha mo dito?” tumitig lang ako sa mta aniya at tinatya kung seryoso nga ba sya sa sinasabi niya. “ I’m serious, at kilala mo ko marami akong pera kaya barya lang sakin yang bente mil.”
“ Tangina kasi!”
“Sige na, saka parang naadik na ko sa katawan mo hanggang sa panaginip kasex kita.”
“Gago.”
“ Oo nga kaya please pumayag ka na?”
“ Fine.” iwas ko ng tingin.
“ Wow! Tara na?” saad niya, humugot lang ako ng malalim na hininga saka sumakay sa likod niya. “ Magugustuhan mo tong mangyayare ngayong gabi.” Eh tuwing sya ang kasex ko tangina lagi naman akong nasasarapan.
Pagtapat namin sa bahay nila ay nauna na kong bumaba.
“ Dito sa bahay niyo?”
“ Oo, kami lang dalawa ni Dale ang nasa loob.”
“ Okay? Sino pa yung isang kasex natin?”
“ Di ko nga kilala.” ngiti niya saka pinasok yung motor niya, di ko naman mapigilang mamangha sa laki ng bahay na yun, may iba’t ibang halaman din yung nakapalibot sa malaking bakuran nito.
“ Di ba may tinuturuan si Russel dito? Wala din sya?”
“Wala, nasa vacation sila ni Mommy.”
Pagpasok namin sa bahay ay sumalubong lang sakin yung kadiliman sa loob, halos patay lahat ng ilaw at ang tanging nagbibigay liwanag sa loob ang bilog na buwan na tumatanglaw sa bintana ng malaking bahay na yun.
“ Nasaan yung kapatid mo?”
“ Nasa kwarto niya, tara sunod ka sakin.” ngiti niya saka naglakad paakyat sa hagdan, nang tumapat kami sa isang pinto ay marahan lang syang kumatok dito. “ Dale, we’re here.” Saad nito, ilang sandali pa ng bumukas to.
“ Tucker bakit sya?” gulat na saad nito ng makita ako.
“ Alam mo naman na type ko sya di ba? Okay na yan?”
“Papayag ba yan?”
“ Oo, di ba papayag ka?”
“ Papayag saan?”
“ Gusto ko makanuod ng live sex.” inis na saad nito.
“ Pumayag na sya Dale.”
“ Tucker!?”
“ Gusto ko sya Dale? Saka nakablindfold naman eh kaya di niya makikita.” ngiti nito.
“ Ang alin?”
“ Basta!”
“ Sige na Dale, pagkatapos niya makipagsex sa kasama mo jan, ako naman magpapakasawa sa kanya.”
“ Tucker di mo kasi naiintindihan.”
“ Okay ako, basta ibigay sakin yung bente mil na ipinangako niya.” simangot ko.
“ See, okay lang sa kanya.”
“ Damn it!” siamngot ni Dale. “ wait for me here, kukuha lang ako ng pangtakip sa mata niya.” saad nito saka pumasok sa kwarto.
“ Sino yung kasama niya?”
“ I don’t know, basta ang gusto niya makanuod ng live show eh.”
“ Baliw ba yang kapatid mo?”
“ Mahilig lang sa sex, parehas kami, mas wild nga lang sya.”
“ Wild?”
“ Oo, at lahat ng nakasex niya umuwing may pasa sa mukha, sadista kasi yan pero don’t worry akong bahala sayo, di ka naman niya type kaya akin ka lang at hindi kita sasaktan.”
“ Okay.” iwas ko ng tingin, ilang sandali pa ng muling bumukas yung pinto.
“ Isuot mo sa kanya.” bato nito kay Tukcer ng panyo.
“ Kailangan ba talaga yan?”
“ Basta isuot mo nalang, pag tayo na magkasex tatangalin ko din yan.” ngiti ni Tucker saka pumunta sa likod ko at nilagay sa mata ko yung panyo.
“ Siguraduhin mong hindi mo tatangalin yan.”
“ Oo.” saad ko, ramdam ko naman yung pag-akay sakin ni Tucker papasok.
“ Tandaan mo, nakatali yung kasex mo, gawin mo kahit ano, sapakin, sabunutan? Saktan mo sya at yun ang gusto ko makita.”
“ Okay lang ba sa kanya?”
“ Oo naman, nabayaran ko na yan kaya wag kang mag-alala.”
“ Dale?!? Si?” rinig kong saad ni tucker.
“ Shut up.”
“ Pero Dale?”
“ I said shut up! Gusto mo barilin ko tong lalake mo?” saad nito hanggang maramdaman ko yung pagdikit ng bagay sa ulo ko.
“ Tang ina ano yun?”
“ Baril at sa oras tangalin mo yang piring mo sa mata? Sasabog dito sa kwartong to yung utak mo!”
“ Wala naman sa usapan to ah!” gigil na saad ko.
“ Pwes ngayon, kasama na. Now simulan mo na.” saad nito.
“ Dale sigurado ka ba dito?”
“ Oo tucker huburan mo na yang lalake mo.”
“ Andrei ang pangalan ko.”
“Wala akong paki!” Naramdaman ko naman yung paghubad ni tucker sa damit at pantalon na suot ko, ramdam ko lang yung bawat pisil niya sakin. “ Bilis tucker!” sigaw nito hanggang itulak ako nito dahilan para masubsob ako sa kung kanino. “ Simulan mo na!” nagsimula naman akong kumapa, hanggang marinig ko yung tahimik na pag-iyak nung taong nasa harapan ko.
“ Take bakit sya umiiyak?”
“ Sabik lang yan sa titi kaya bilisan mo na!” kinapa ko naman yung mukha niya hanggang mahawakan ko yung panyo nasa bibig niya.
“ Pano niya masusubo yung titi ko kung may panyo sya sa bibig?”
“ Ayoko sya pagbigyan eh, kaya wasakin mo nalang agad yung pwet niya.”
“ Tang ina!”
“ gawin mo na!”
“ Dale?”
“ Shut up tucker! At ikaw Andrei bente mil di ba? Dodoblehin ko basta galingan mo.” tangina! Kinapa ko naman yung katawan nung nasa harapan ko, wala syang dibdib kaya malamang lalake nga tong nasa harap ko ngayon. Nakataas yung dalawang kamay niya na malamang ay nakatali din.
“ Umiiyak sya, gusto niya ba talaga to?” saad ko ng marinig yung pag-iyak nito.
“ Gagawin mo ba o pasasabugin ko yang ulo mo?” nakuyomn ko lang yung kamao ko. “ Wag mo tatangalin yang piring mo sa mata kasi kung hindi? Patay kang lalabas sa kwartong to.”
“ Gagawin ko na.” asik ko saka pumatong sa lalakeng yun saka sya sinimulang halikan sa leeg, hindi ko na inalintana yung bawat hikbi ng taong yun habang tuloy yung pagpapakasasa ko sa balat niya, wala na kong pakialam kung ayaw man niya yung ginagawa namin basta ang alam ko kailangan ko ng pera. Kailangan ko tulungan si Russel, kailangan may gawin ako para tuparin yung pangako kay Lolo celso na hindi ko pababayaan yung apo niya.
“ Suntukin mo!” rinig kong sigaw ni Dale, humugot lang ako ng malalim na hininga saka sinikmuraan yung lalake, tumigil naman to sa pagpupumiglas, pumuwesto lang ako sa gitna ng mga hita niya saka kinapa yung butas niya.
“ Wala man lang bang pangpadulas?”
“ Wala!” sigaw nito, binuka ko naman yung mga hita niya saka kinapa yung butas niya, Unti unti ko lang pinasok yung daliri ko dito saka dahang dahang naglabas masok yung daliri ko. Ramdam na ramdam ko yung pagnginginig nung katawan niya kaya mas naging maingat ako. “ Ano na!?”
“ Eto na.” simangot ko saka umayos at sinimulang ipasok yung ari ko. Ramdam ko naman yung pagpupumiglas ng kung sino man yun, alam ko nasasaktan sya pero kailangan ko tong gawin, nang mga oras na yun hindi nalang iyak yung narinig kundi hagulgol na tila nagmamakaawa. Bnilisan ko naman yung pag-ulos ko para matapos na kung ano man yung pinagagawa sakin ni Dale. Ilang minuto pa ng tumahimik yung kwarto, di na rin gumagalaw yung taong yun habang ako ay tuloy parin sa pag-ulos, lalo ko lang binilisan hanggang maramdaman ko yung rurok, pinutok ko lang to sa loob niya saka dahang dahang hinugot yung ari ko.
“ Tapos.” hingal na saad ko, may humawak naman sa braso ko saka ako hinila patayo.
“ Itali mo sya Dale.”
“ Bakit itatali ako?”
“ Gusto ko naman makita kung pano ka pagsasawaan ni Tucker.”
“ Di na ko kailangan itali!”
“ Itali mo sya tucker!” Maautoridad na saad nito saka ako biglang sinuntok sa mukha, dahil nanghihina pa ay wala akong nagawa ng itali ako sa isang upuan na andun.
“ tangalin niyo tong tali!” sigaw ko.
“ Shut up!” sampal nito sakin. “ ikaw muna kakantutin ko.” saad nito saka binuka yung hita ko.
“ Tang ina mo!: sigaw ko sa kanya.
“ Dale wag! Akin sya.” asik dito ni Tucker.
“ Titikman ko lang?”
“ Akin sya Dale! Alam mo naman na gusto ko na pure top lang di ba?”
“ Titikman ko lang anman eh parang ang sarap niya kantutin eh.”
“ Gago!” Asik ko kahit hindi ko alam kung nasaan sya.
“ Dale, he’s mine. Dun ka na kay Russel.” saad nito, natigilan naman ako ng marinig yung pangalan na yun.
“ Ano sabi mo?”
“ anong sabi ko?”
“ Sino yung..?tangina!” gigil na saad ko saka nagsimulang magpumiglas pero lalo lang humigpit yung tali sa kamay ko.
“ Dale sa kabilang kwarto nalang kami.” saad ni tucker pero naramdaman ko yung patanggal ng piring sa mata ko. “ Dale wag!”
“ Here.” rinig kong saad nito hanggang matanggal yung tali sa mata ko, ilang sandali ko naman sinanay yung mata ko sa dilim ng kwartong yun hanggang matanaw ko yung lalakeng nakahiga sa kama habang nakatali ang paa at kamay sa bawat sulok ng kama.
“ Russel?” Lumingon naman sya sakin kasabay ng pagtulo ng luha sa mata niya.
“ Sya nga, masarap ba sya?” ngiti ni Dale.
“ Tang ina niyo! Tang ina niyo pakawalan niyo ko dito!!” pagwawala ko. “ Mga putangina niyo!!!” sigaw ko.
“No, ikaw naman ang manuod kung pano ko sya bababuyin.” saad nito saka nagsimulang maghubad.
“ Tangina ka! Tucker pakawalan mo ko please!!!” kita ko lang yung pagiyak ni Russel ng patungan sya ni Dale saka binigyan ng malakas na sampal sa mukha.
“ Ganito dapat Andei!” sakal nito kay Russel, hindi ko naman mapigilang umiyak habang nakikita yung ginagawa niya. Halos dumugo yung bibig ni Russel ng ilang beses sya bigyan ng suntok nito.
“ Mga hayop kayo!! Tangina pakawalan niyo ko dito!!”
“ Andrei si Russel lang yan, gawin natin yung satin.” rinig kong saad ni Tucker saka lumuhod sa harapan ko agad ko naman sya sinipa.
“ Pakawalan niyo ko mga hayop kayo!!” sigaw ko hanggang makita ko na tinanggal ni Dale yung panyo sa bibig ni Russel.
“ Magmakaawa ka Russel, gusto ko marinig!” sampal pa nito dito.
“ Andrei.” umiiyak na saad nito, pinikit ko lang yung mata ko saka pilit kinakalag yung tali sa kamay ko pero lalo lang tong humihigpit. “ Andrei, tulungan mo ko please?” Rinig kong hagulgol ni Russel.Di ko na sya kayang tingnan, hindi ko na kayang makitang yung pag-iyak niya. Tangina pano sya napunta dito! Binayaran ba sya ni Dale? Hayop talaga oh sinabihan ko na sya eh!
“ Ang sarap mo Russel tangina ka!” saad ni Dale na ang kasunod ay isang malutong na sampal, hanggang mapasigaw si Russel sa sakit, nang tingnan ko sya nakita ko lang yung pagkurot ni Dale sa utong niya.
“ Tama na, please?” pagmamakaawa pa nito, ang nagawa ko lang ng mga oras na yun ay umiyak. Nang lingunin ko Si Tucker nakita ko lang na nakasandal sya sa pader habang pinagmamasdan yung ginagawa ng kapatid niya.
“ Hayop ka Dale!” gigil na saad ko.
“ Tama ka hayop ako.” ngiti niya saka hinalikan si Russel na hinang hina na, nang maghiwalay yung labi nila kita ko lang yung dugo sa labi ni Dale galing kay Russel.
“ Makawala lang ako dito, papatayin kita!”
“ Nakakatakot ka talaga.” natatawang saad niya habang kinakantot na si Russel, hindi ko lang mapigilan yung luha ko nun habang nakikita yung hinang hinang itsura ni Russel, nakapikit nalang sya at hinahayaan na gawin ni Dale yung gusto nito. “ Ano Russel, Di ba gusto mo to! Ano na?” sampal dito ni Dale.
“ Ayoko na nito Dale, bahala ka na jan.” saad ni Tucker saka lumapit sakin saka ako tinayo at sinimulang tanggalin yung tali sa kamay ko.
“ Tucker shit!” sigaw ni Dale pero natanggal na ni Tucker yung tali ko, tumayo lang ako saka gigil na humarap kay Dale.
“ Tingin mo kaya mo ko?” sarkastikong ngiti nito saka tumayo dun at dinuro yung mukha ko. “ Hindi mo ko kaya gago ka!”
“ Tangina mo!” gigil na saad ko saka sya ubod lakas na sinuntok sa mukha, natumba naman sya kaya agad ko syang pinatungan saka binigyan pa ng hindi mabilang na suntok sa mukha. :”Tangina mo!! Tangina mo!” sigaw ko.
“Andrei tama na please?” iyak ni Russel, tumigil naman ako sa pagsuntok sa kanya saka tumayo at pinunasan yung luha sa mata ko. Kinuha ko lang sa sahig yung damit ni Dale saka lumapit kay Russel at sinimulang tanggalin yung tali sa paa at kamay niya.
“ Subukan mong kunin yang baril na yan, sisiguraduhin kong utak mo ang sasabog dito sa kwartong to!” gigil na saad ko ng makita yung pagtatangka ni Dale na kunin yung baril sa side table. Sinimulan ko naman bihisan si Russel saka tumayo at kinuha yung baril.
“ Tangina mo, Magpasalamat ka buhay ka pa.” gigil an saad ko kay Dale, kitang kita ko lang yung pagdugo ng bibig niya at yung pangingitim ng palibot ng dalawang mata niya. Pagkabihis ay binuhat ko na si Russel palabas ng kwato, nakita ko naman dun si Tucker na tahimik lang na nakatingin samin.
“ Salamat.” walang emosyong saad ko saka bumaba ng hagdan.
“ Andrei ibaba mo na ko.”
“ Tangina kaya mo ba?”
“ Kaya ko.” rinig kong saad niya, binaba ko naman sya pero bigla syang nawalan ng malay, agad ko naman sinukbit yung kamay niya sa balikat ko.
Alas kwarto ng madaling araw ng lumabas ako sa mansion habang akay akay si Russel, Hindi ko lang mapigilang umiyak habang papalabas kami,
“ Russel, dadalhin kita sa ospital.”
“ Wag.” saad niya.
“ Pero.”
“ Please Andrei, ayoko.”
“ Patawarin mo ko Russel.”
Sumakay lang kami sa tricycle saka nagpahatid sa tapat ng apartment namin, hindi ko lang mapigilang yung luha ko habang pinagmamasdan yung bawat pasa sa mukha niya.
“ Nasaan tayo?”
“ Russel kailangan natin humingi ng tulong?”
“ Andrei kaya ko, hindi lang ako makalakad pero kaya ko, iuwi mo nalang ako samin.”
“ Russel.”
“ Please Andrei, gusto ko na umuwi?”
“ Sorry.” umiiyak na saad ko, nagbigay naman sya ng pilit na ngiti saka umiba ng tingin.
----
“Tol, bakit di ka pumasok?” salubong sakin ni Ethan ng hapon na yun. Parang wala naman sa sariling nilampasan ko sya. “ Tol, anong nangyare sayo? Nabugbog ka ba?”
“ Tol, wag ngayon.” walang emosyong saad ko.
“ Si Russel di rin pumasok, kasama mo ba sya?”
“ TOL BINGI KA BA HUH!” sigaw ko, natahimik naman sya saka marahang tumango.
“ Kung may kailangan ka, katukin mo lang ako.” saad niya, agad ko naman pinunasan yung luha na tumulo sa mata ko saka pumasok sa bahay, naabutan ko lang dun si Mama habang kausap si Papa.
“ San ka galing, anong nangyare jan sa mukha mo?” salubong sakin ni Papa.
“ Wala lang to pa, napaaway lang.” Saad ko aktong lalampasan ko sya ng hawakan niya yung braso ko, dun ko lang napansin yung pag-iyak ni Mama. “ Anong ginagawa mo sa buhay mo Kent?”
“ Ginagawa ko sa buhay ko?”
“ Bakit nagkakaganyan ka?”
“ Tangina ano ba to, bakit umiiyak si Mama? Kung tungkol sa pera nanaman, ako ng bahala.” saad ko, naramdaman ko naman yung higpit ng hawak ni papa sa braso ko.
“ San ka kukuha ng pera huh!”
“ Anak sabihin mo sakin, hindi totoo yung naririnig ko?” umiiyak na saad ni Mama.
“ Ano naririnig niyo?”
“ Totoo bang nagcacallboy ka huh!” madiin na saad ni Papa, umiwas lang ako ng tingin saka pinunasan yung luhang tumulo sa mata ko. “ Sumagot ka!”
“ Anak, hindi ba tama yung pagpapalaki namin sayo?”
“ Sumagot ka Kent!” amba sakin ni Papa.
“ Oo!” sigaw ko. “ Yun ang gusto niyo marinig di ba?”
“ Anak alam mo ba kung gaano kasakit sakin na naririnig ko sa mga tao na yung anak ko kung kanikanino sumasama, nagpapagamit, kung saan saang motel pumapasok? Anak ang sakit marinig na yung anak namin napapariwara.” iyak ni Mama.
“ Masakit? Sana bago kayo nagnakaw, Inalam niyo rin muna sana kung masasaktan ba ko sa sasabihin ng ibang tao sa inyo!”
“ Anak.”
“ Masakit di ba? Ma nasasaktan din ako tuwing nilalait kayo ng ibang tao sa harap ko!” umiiyak na saad ko.
“ Hindi to tungkol sa Mama mo!”
“ Hindi nga, kasi tungkol to sa pamilya natin! Pa, Alam mo naiinis ako kasi naiisip ko na sana may trabaho ka nalang eh, pa sana ikaw yung bumubuhay samin, Pa sana ikaw yung pinagkukuwaan namin ng lakas, pero ano? Pa ano? Wala di ba! Pa naiinis ako kasi gusto kita sumbatan pero hindi ko kaya kasi tatay ko kayo!” Umiiyak na saad ko, tumungo naman si Papa. “Pa, anng sakit, ang sakit na marinig ko sa ibang tao na inutil yung tatay ko, na magnanakaw ang nanay ko! Nasaktan kayo sa pagcacallboy ko? Edi parehas lang tayo!”
“ Ititgil mo yang ginagawa mo, magtatrabaho ako.” Saad nito kasabay ng luha.
“ Pa, I’m sorry.” umiiyak na saad ko.. “ Ma, ang sakit, Ma ang sakit.” hindi ko lang mapigilang mapaupo sa sahig nun habang tuloy yung luha ko. Tangina bakit nagawa ko yun kay Russel, bakit! Pakiramdam ko hinang hina ako ng mga oras na yun.
“ Anak.”
“ Ma, patawarin niyo ko.” hagulgol ko.
--
Ilang araw ang lumipas ay hindi parin pumasok sa school si Russel, nabalitaan ko naman na umalis na yung magkapatid na fuentez habang kami ni Russel, naiwan sugatan, naiwan mula sa isang pangyayareng di na muli pang maibabalik.
Isang pangyayareng nagbigay ng lamat sa pag-ibig na kaytagal inasam.
Araw araw akkong pumupunta sa bahay niya para ipagluto, gamutin yung sugat at samahan para di maisip na mag-isa sya, kadalasan tulala lang sya, hindi nagsasalita wala ng gana mabuhay.
“ Russel, May dala akong pagkain.” Bungad ko pagpasok sa bahay nila. Naabutan ko lang syang tulala habang nakikinig ng radyo. Hanggang ngayon kinakain parin ako ng kunsensya ko dahil sa ginawa ko sa kanya. “ Tara kain ka na?” Saad ko habang pinagmamasdan sya, kita kita na yung paglalim ng mata niya, yung panunuyo ng labi at yung kawalang buhay ng mga mata niya, malayong malayo sa Russel na una kong nakilala.. “ Kailangan mo kumain.” saad ko saka umupo sa tabi niya. “ Please kumain na oh.” tumungo lang ako ng maramdaman yung pamumuo ng luha sa mata ko, pwede pa nga bang ibalik yung dati, yung masaya samahan sa pagitan naming dalawa.
“ Ayoko.”
“ Hinahanap ka na sa school.”
“ Ayoko na pumasok.”
“ Russel.”
“ Ayoko na Andrei.”
“ Di ba magiging valedictorian ka pa? Pano na yun? Pumasok ka akong bahala sayo.”
“ Ayoko na.” Saad niya kasabay ng luha, napatungo naman ako saka hinawakan yung kamay niya.
“ Sorry, Sorry patawarin mo ko.” bulong ko. “ Di ko sinasadya yung nangyare, di ko alam na ikaw yun.” umiiyak na saad ko.
“ Andrei.”
“ Sorry.”
“ Andrei, kapag nawala ba ko mamimiss mo ko?” Saad niya, nagangat lang ako ng tingin saka tumitig sa mga mata niya. “ Mamimiss mo ba ko, hahanap hanapin mo ba ko?”
“ San ka pupunta?”
“ Di ko alam.” Iwas niya ng tingin. “ Di ko na alam?”
“ Kumain ka na please? Ang payat mo noh oh?”
“ Dumaan sila kuya dale at kuya tucker dito.”
“ Mga hayop sila! May lakas pa talaga sila ng loob magpakita sayo! Tang ina nila!” gigil na saad ko. “ Sa oras na makasalubong ko sila? Tangina gugulpihin ko silang magkapatid!”
“ Binigay nila to.” saad niya saka may kinuhang dalawang sobre. “ Ito para sakin at ito para sayo.” abot niya sakin nung isa.
“ Para saan to?”
“ Bayad nila.” kagat labing saad niya. “ Bayad nila sa paggamit satin.” nakuyom ko lang yung kamao ko.
“ Mga hayop!” bato ko ng sobre, nagkalat naman sa sahig yung laman nito. “ Bakit ba ayaw mo magdemanda huh! Tutulungan tayo ng magulang ko. Gagawin ko lahat makulong lang sila!” tumungo lang sya saka may kinuhang cellphone sa bulsa niya, napanganga lang ako ng makita yung video naming dalawa habang nagtatalik.
“ Ikaw ang ididiin nila kapag nagdemanda ako.” naiiyak na saad niya.
“ Tangina!”
“ Andrei, wag na.”
“ Ano ganun nalang yun?”
“ Wag na, saka may pera na ko.”
“ Aanhin mo yun kung buong pagkatao mo yung sinira nila, sinira ko?” nakatungong saad ko.
“ Wala kang kasalanan Andrei, wala.” Saad niya saka pinilit ngumiti at tinaas yung sobreng hawak niya. “ May pangbayad na ko sayo.”
“ Ano?”
“ May pera na ko, may pangbayad na ko.” saad niya habang nakatitig sa mata ko.
“ Russel ano ba?”
“ Mahal kita Andrei at gusto ko bilihin yung pagmamahal mo, kahit sandali lang.” Saad niya.
“ Tangina ano ba sinasabi mo?” nilagay naman niya sa kamay ko yung sobre.
“ Di ko alam kung magkano yan, pero sapat na siguro yan para maramdaman kong mahal mo ko kahit ilang oras lang.”
“ Nababaliw ka na Russel, pwede ba tigilan mona yang kahibangan mo!”
“ Bayad na ko kaya akin ka na.” saad niya saka ako hinalikan sa labi, hindi naman ako nakagalaw ng gawin niya yun, hinayaan ko lang sya hanggang mapahiga ako sa upuan. Ramdam na ramdam ko lang sa halik na yun yung paghahanap, sa bawat dampi ng labi niya ay tila nagmamakaawang sagutin ko ang mga iyun.
Pumikit lang ako saka sya niyakap at sinimulang sagutin yung bawat halik na ginagawa niya.
“ Russel.” bulong ko habang hinahalikan niya ko sa leeg. Rinig ko lang yung paghikbi niya pero tuloy parin sya sa paghalik. “Russel, Gumanti ka. Please gantihan mo ko. Russel hindi ako pinatutulog nung ginawa ko sayo, Russel gabi gabi ko naririnig yung pag-iyak mo.” Di ko lang napigilan yung luha ko nun habang nakatitig ako sa sira sirang kisame ng bahay nila.
Naramdaman ko lang yung pagbaba ng halik niya sa dibdib ko saka to masuyong dinilaan, yung kamay niya na humahaplos sa balikat ko pababa sa braso, yung init ng hiningang niyang damang dama ng balat ko.
“ Russel.” bulong ko.
“ Ayoko gumanti, ang gusto mo mahalin mo ko.” bulong niya. “ Please mahalin mo ko, Di ba sabi mo hindi bababuyin yung taong mamahalin mo?” hikbi niya
“ Russel sorry.” saad ko kasabay ng luha.
“ Kahit sandali ba hindi mo ko kayang mahalin?”
“ I love you.” saad ko, kita ko naman na nakagat niya yung labi niya kasabay ng pagtulo ng luha sa mata niya. “ I love you, Mahal kita. Yan ang gusto mo marinig di ba? Mahal kita Russel, sobrang mahal.”
“ Ang sarap pakinggan, sana mayaman nalang ako para mabili ko yung pagmamahal mo habang buhay. Para araw araw kaya kitang bayaran masabi mo lang na mahal mo ko, na sana may pera ako para hindi ka na umalis, para mahalin mo lang ako, para mahalin mo lang ako ng sobra sobra.” hikbi niya.
“ Russel ano ba?”
“ Ipangako mo Andrei, pagkatapos ng gabing to. Pipilitin mo kong kalimutan, pipilitin mong maging masaya, pipilitin mong ituloy yung buhay mo. Ipangako mo Andrei na pagdating ng panahon, magmamahal ka, magmamahal ka kahit walang kapalit na pera.”
“ Russel, saan ka pupunta?”
“ Pinapatawad na kita at wag mo iisipin na may kasalanan ka sa nangyare, kasalan ko kasi ako yung lumapit kay kuya Dale.”
“ Ano?”
“ Nagmakaawa ako, nagmakaawa ako na wag niya kunin yung bahay pero di ko alam yun pala yung magiging kapalit, Andrei patawarin mo ako kung nadamay ka dahil sakin.”
“ Russel ano bang sinasabi mo?”
“ I’m really sorry, Just promise na pipilitin mong maging masaya.”
“ Tangina!” gigil na saad ko saka umupo at humarap sa kanya. “ Ano ba sinasabi mo.”
“ Wala kang kasalanan.”
“ Binaboy ka, ni Dale at higit sa lahat ako.”
“ Andrei may huling hiling ako.”
“ Russel ano ba sinasabi mo?”
“ Iparamdam mo naman sakin kung paano ba ang mahalin, Andrei gusto ko maramdaman yun.” umiiyak na saad niya.
“ I love you, mahal nga kita tangina!” gigil na saad ko saka tinaas yung mukha niya para magtapat yung mukha namin. “ Mahal kita.” Saad ko saka sya masuyong hinalikan sa labi naramdaman ko naman yung pagsagot niya sa halik na yun hanggang inakay ko sya patayo saka sya dinala sa kwarto niya.
Naramdaman ko narin yung paghaplos ng kamay niya sa likod ko papunta sa batok hanggang tuluyan kaming mapahiga sa maliit na kama ng kwartong yun, wala sa sarili hinubad ko yung damit ko saka sya mapusok na hinalikan.
“ Sayo ako, sayo na ko.” saad ko habang hinahalikan ko yung tenga niya. Hanggang itulak niya saka pinatungan, Nagsawa lang sya sa paghalik sakin, mula sa dibdib hanggang sa tagiliran habang yung kamay niya ay humihimas sa ibabaw ng short na suot ko.
Nang magsawa sa paghalik ay lumuhod na sya sa pagitan ng mga hita ko saka sinimulang tanggalin yung sinturon ko, kitang kita ko parin yung paghikbi niya pero pilit niya na tong pigipigilan.
“ Wag ka ng umiyak oh?” Saad ko pero umiling lang sya saka binaba yung underwear ko, kuwala lang dito yung tigas na tigas kong alaga,ilang sandali niya tong pinagmasdan saka dahang dahang nilapit yung ulo niya saka to unti unting sinubo. “ Ahhh.”
Ilang minuto niyang ginawa yun nang awatin ko sya saka sya hinila pahiga sa tabi ko at mapusok na hinalikan, sa pagkakataong iyun ay ako naman ang pumatong sa kanya, kasabay ng mapusok na halik ay sinimulan kong tanggalin lahat ng saplot niya.
“ Ipaparamdam ko sayo kung gaano kita kamahal.” saad ko saka binuka yung mga hita niya, kita ko naman yung pagtulo ng luha niya kaya agad ko tong pinawi gamit ang labi ko.
“ Dahan dahan Andrei.”
“ Mahal kita.”
“ Salamat.” pilit na ngiti niya, kita ko lang na napapikit sya ng unti unti kong ipasok yung ari ko.
“ Masakit ba?”
“ Hindi, ituloy mo na.”
“ Sigurado ka?”
“ Please.” saad niya saka yumakap sakin ng mahigpit, dahan dahan naman akong umulos. “ Ahhhh.” ungol niya, ginawaran ko lang sya ng halik sa labi saka to masuyong kinagat. “ Ahhh Andrei.” ungol niya kasabay ng luha, unti utni naging mabilis yung paggalaw ko hanggang puro ungol nalang niya yung narinig ko, Di na namin inalintana yung pag-agos ng pawis sa mga katawan namin, basta ang alam namin ay iisa na kami. Mahal niya ko at mahal ko sya.
Habol habol namin yung hininga nun ng marating namin ng sabay ang rurok ng kaligayan, halos sabay kaming humihingal, sabay sa pagtibok ang mga puso, nanatili akong nakapatong sa kanya habang sya naman ay nakayakap sakin.
“ Russel.”
“ Salamat kasi kahit sandali naramdaman kong mahal mo ko.” bulong niya, humiwalay naman ako saka tumabi sa kanya, napagmasdan ko lang yung mukha niya habang nakapikit yung mga mata niya. “ Gusto ko na matulog.”
“ Gusto mo ba dito ako matulog?” saad ko pero umiling lang sya. “ Okay sige, uuwi na ko pero ipangako mo papasok ka na bukas?”
“ Bye Andrei.” Saad niya, napabuntong hininga naman ako saka umupo.
“ Kahit araw araw mo ko gamitin, bumalik lang yung dating Russel gagawin ko.” Saad ko pero tumalikod lang sya sakin. “ Aalis na ko.”
“ I love you.” bulong niya, pinilit ko lang ngumiti saka sya hinalikan sa noo saka tumayo at nagsimulang magbihis.
“ Kapag nakakita ako ng airplane, magwiwish ako na sana bukas okay ka na.” Saad ko. “ Alis na ko, Bye Russel.” Saad ko saka muling lumapit sa kanya saka sya biniyan ng mabilis na halik sa labi. “ Bye.”
---
Kinabukasan pagkauwi galing school ay dumeretso na ako agad sa apartment ni Ethan, Naabutan ko lang sya dun na nakahiga sa upuan habang nagbabasa ng libro.
“ Ano yang binabasa mo?”
“ Nagrereview, may exam tayo bukas di ba? Nakausap mo na yung teacher ni Russel?”
“ Oo.”
“ Ano sabi, may pag-asa pa bang maging valedictorian sya kahit madami na syang namiss na lessons?”
“ Depende daw yun kay Russel kaya dapat mapilit ko na syang pumasok para maasikaso niya yung mga namiss niyang lessons.”
“ Ano ba kasi nangyare?”
“ Saka ko nalang ikwekwento, basta sinusumpa ko yung magkapatid na Fuentez!” gigil na saad ko.
“ Ano ginawa nila kay Russel?”
“ Kahayupan, Saka ko nalang ikwekwento tol.”
“ Eh ano ba ginagawa mo dito?”
“ Magluluto, pagluluto ko lang ng sopas si Russel.”
“ Bakit hindi sa inyo?”
“ Ang daming tanong ni Mama eh, kaya dito nalang.”
“ Bahala ka nga, Sama ako kala Russel huh.”
“ Next time nalang tol, ako nalang muna.”
“ Ganun, bawal sumama?”
“ Oo, gago.” pilit na ngiti ko saka nagsimulang magluto sa kusina ni Ethan. Kailangan makumbinsi ko na syang pumasok uli, sayang lahat ng pinaghirapan niya kung magpapatuloy syang ganun. Alam ko nasaktan sya, alam ko sobra sobra yung nangyare sa kanya, pagkatapos ko syang halayin at binubog pa sya ni Dale habang binababoy. Sana nga hindi ko nalang nakita yun, sana di ko nalang nakita yung mukha niya habang sinasaktan ni Dale.
“ Hoy kumukulo na yun oh!” gulat sakin ni Ethan.
“ Ay oo nga.”
“ Kent kung may problema ka, magkaibigan tayo huh, tayong tatlo nila Russel.”
“ Alam ko, pasensya na.” saad ko saka pinatay yung kalan. Kita ko naman na nagkibit ng balikat si Ethan.
Pagkaluto ng sopas ay agad ko na tong inayos saka nilagay sa isang lagayan.
“ Tol may sopas pa dun, kainin mo nalang.”
“ Sige, ikamusta mo ko kay Russel.”
“ Sige, alis na ko kapag hinanap ako ni Mama sabihin mo nasa sementeryo, kay Lolo celso.”
“ Teka dun ka ba pupunta?”
“ Oo, yayain ko si Russel baka sakaling maliwanagan sya.” ngiti ko saka lumabas ng bahay dala yung pagkain na niluto ko para kay Russel, sigurado magugustuhan niya to.
Pagdating ko sa harap ng gate nila ay agad kong nilagay yung ngiti sa labi ko, hindi ko na sya hahayang malungkot. Gagawin ko lahat bumalik lang yung dating Russel. Mamahalin ko sya, kung yun ang kinakailangan.
“ Russel.” Tawag ko pagpasok ng gate saka tinungo yung front door ngunit nagtaka lang ako na nakalock yung pinto nang pihitin ko yung doorknob. “ Russel?” muling tawag ko ng pangalan niya ngunit wala akong nakuhang sagot.
“ Russel?” katok ko sa pinto. Sinuri ko naman yung labas, wala namang nagbago, naroon parin yung mga tsinelas at kahit yung sapatos niya ay nakaayos parin sa isang tabi. “ Russel.” Saad ko na nilakasan yung katok, malamang nasa loob sya dahil nakalock sa loob yung pinto.
“ Russel sumagot ka naman, si Andrei to?” sigaw ko pero tanging katahimikan ang sumagot sakin, isang buntong hininga lang yung pinakawalan ko saka umikot sa likod bahay at nagbakasaling bukas yung pinto duon.
“ Russel ano ba, Hapon na tapos natutulog ka parin?” sigaw ko. Pagpihit ko ng pinto sa likod ay agad naman tong bumukas, pagsilip ko sa sala nakita ko lang na sarado yung pinto ng kwarto niya kaya tumuloy na ko sa kusina para ihain yung niluto ko.
“ Russel gising na!” sigaw ko pero wala akong nakuhang sagot. Pagkatapos maghain ay kumatok na ko sa pinto ng kwarto niya, nabalot lang ako ng pagtataka ng kahit yun ay nakalock din. “ Russel nagluto ako para sayo.” Katok ko si pinto habang nililibot yung tingin sa buong bahay hanggang mapansin ko yung ayos ng mga upuan, ganun na ganun yung ayos nun kagabi nung umalis ako. Ibig sabihin di pa sya lumalabas ng kwarto?
“ Russel ano ba gumising ka na!” sigaw ko saka nilakasan yung katok. “ Tangina wawasakin ko tong pinto kapag di mo binuksan!” Sigaw ko pero ni isang kaluskos mula sa loob ay wala akong narinig.
“ Russel ano ba!” unti unti nabalot ako ng kaba hanggang sinimulan ko ng itulak yung pinto, sinipa at sinuntok pero ni isang sagot wala akong narinig. “ Russel naiinis na ko huh!” sigaw ko saka malakas na tinadyakan yung pinto. “ Tangina di ka ba kumain huh!” inis na saad ko pagpasok sa kwarto pero tila tumayo lahat ng balahibo ko ng makita si Russel.
“ Russel?” bulong ko saka dahan dahan akong napaluhod kasabay ng sunod sunod na patak ng luha mula sa mga mata ko. “ Russel.” bulong ko habang pinagmamasdan sya na nakabitin sa kisame ng kwarto. Nang mga oras na yun tila namanhid yung katawan ko, parang hindi ako makahinga, parang nawalan ako ng pakiramdam ang tanging nagawa ko lang ay yung umiyak, hayaan yung luha kong bumagsak, hayaan kainin ako ng hinagpis at lungkot.
.
Nasa iisang kwarto kami pero tanging ako nalang ang humihinga.
PRESENT
Kasabay ng pagdampi ng malamig na hangin sa mukha ko ay pagtulo ng napakainit na luha mula sa mga mata na ang tanging nagawa ay umiyak. Humihiling na sana ibalik ang kahapon.
“ Napatawad ka niya Kent.” saad ni Ethan.
“ Pero hindi niya man lang niya nalaman na minahal ko sya, minahal ko sya hindi dahil binayaran niya ko.” Saad ko habang pinagmamasdan yung tuloy tuloy na pagbuhos ng ulan sa labas ng apartment.
“ Sigurado ako naramdaman niya yun, Malay mo sya ang magbubura ng lahat ng sakit jan sa puso mo.” saad niya na may ngiti sa labi habang pinagmamasdan si Mark na nakahiga sa mahabang upuan na nasa sala niya. Nawalan to ng malay kanina sa harap ng simbahan habang sobrang lakas ng buhos ng ulan.
“ Gago.” simangot ko saka sinara yung pinto.
“ Anong balak mo jan? Bakit kasi dito mo dinala?”
“ Dun nga sana sa inyo kaso baka magulantang Mama mo.”
“ Uwi na ko.”
“ Hoy teka pano si Mark?”
“ Nakantot mo na yan di ba? Kantutin mo uli?”
“ Kent naman eh, alam mo naaalala ko si Russel sa kanya.”
“ Magkaiba sila.” sarkastikong saad ko.
“ Parehas sila, Parehas silang mahal ka.” Ngiti niya.
“ Okay sige, anong gusto mong gawin ko? Kantutin ko yan?”
“ Ang gusto ko, mahalin mo sya.” ngiti niya.
ITUTULOY
Grabeh naubos yong tissue kakaiyak ko hayyy.... grabeh naman yong sinapit ni Russell mulistiya kung mulistiya ....
ReplyDeletedone reading thsnks author s aupdate...
ReplyDeletemay moral lesson talaga ...my god
-llemit
OMG..ang swerte naman ni mark..gusto ko rin matikman si harvey...haahahaha....thnks dor the yummy update sir..wortj the wait...si kent na lang quota ka na mark....:)...
ReplyDelete:((( it fuckin hurts...
ReplyDeletehay! Ano kayang pasabog sa next chapter! Hahah
ReplyDelete-Kev
Actually kanina ko pa tapos basahin di lang ako maka get over dun sa nangyari kay russel at yung pagpapapakamatay nia ang sakit kasi ee.. Parang ang sarap turuan ng leksyon si dale.. Pro ung kay russell talaga ang bigat bigat dto sa dibdib author naman ee.. Lahat nung pain at trauma tinago nia sa sarili nia pero di pa din sia nagtanim ng sama ng loob kay kent ksi mahal nia tlga.. Grabe ang bigat tlga.. Ano na kaya ang mangyayari nyan? Kudos! As always slow clap 👏👏👏👏👏👏
ReplyDeletesyeeeet.. tigas na tigas ako dun sa mag utol.
ReplyDeletemaya ko nalang ituloy magbasa pagkauwi.
ReplyDeletedi ako makatayo, bumabakat eh. haha!
ganda ganda!
nice one, worth the wait author, patience is a virtue guyses :)
ReplyDeletePut*ng ina! Ang sakit ng chapter na ito. On some level it was predictable kasi naestablish na naman yung kapahamakang mangyayari kay Russel sa mga previous chapters. Pero sobrang sakit pa rin. Grabe yung kaba ko nung nasa bondage-rape scene. Gut-wrenching talaga sa akin ang rape kahit sa fiction. Parang nadurog ang puso ko sa part na yun.
ReplyDeletePero what resonated in me was the depression and despair Russel felt towards the end. He died alone and lonely. Hanggang ngayon nag-iisip ako. Ganito din ba ang kahahantungan ko, 20, 30, or 40 years from now? Mamatay akong mag-isa at malungkot?
Ang bigat talaga ng chapter na ito.
On the other hand, itong chapters 13 and 14 parang pwedeng gawing novelette or short novel, maybe even a prequel to TNBK.
Bakit nmn.anjan nmn family mo to support u.
DeleteAntayin natin si author ihayag ung identity ni russel is he really alone.
tang ina huh...ang tagal tagal kong nag antay tapos eto pla??saklap pala sa nangyari kay kent....thx author may lesson akong nakuha...makapag sory nga sa syota ko...keep up the good work author more power and stay healthy..put a smile and inspire the readers every letter you WRITE or TYPE>?hehehe salamt ulit!!
ReplyDeleteHow sad ung ky russel.
ReplyDeleteSulit ung mahabang pagaantay sa mhabang update na ito.
Tnx blue.
Grabe nmn yung nangyari kay Russel. Sobrang excited n ko sa next chapter. Ito na ang simula ng Love Square ni Mark, Ethan, Kebt at Harvey, hahaha
ReplyDeleteThanks po sa update.
Grave!!! Its super haba nman dis....
ReplyDeleteIts 2am and I can't over Kay Russell...
Thanks blue rose.... taling mo tlga....
I miss you besty James silver
#LSDee
Sobrang sakit ng dinanas ni andrei kent lee at paghihirap nya..... Dapt mangyar din yun kna dale at trucker ang nngyari kay russel, kailangan protektahan nina harvey ethan at andrei si mark kina dale at trucker para hindi maulit ung nngyari ky russel
ReplyDeleteJharz
Update ulit kuya blue
nakahabul din... bago ko sana mag patuloy ask ko sana kung si ethan ung nabangit sa ibang kwento na myembro ng the antagonist since sa SA xa nag aaral....?
ReplyDeletekainis naman oh!! kainis
ReplyDeletebakit mo pinatay si Russell author!!
huhuhuhu
Grabe di ko kinaya yung mga nangyare dati!!! Ang sakit nun hayy.. Sana mahalin na ni Kent si Mark.
ReplyDelete-44
Anak ng tokwang pateng yan
ReplyDeleteAng hapdi pala sa mata kapag umiyak ka ng wala pang tulog
Buti nalang hindi ki to binasa kanina habang sa trabaho pa ako
Ang hirap i-silent ng iyak...
Kaya pala ganun nalang si Kent
At totoo lahat ang sinabi ni Russell
Sayang lang baka akala nya gawa lang nung pera kaya sya sinasabihan na mahal sya ni Kent
Haaaaaaaaaaaaaaay
Sulit na sulit nga kahit ang tagal nung update mo Boss, kelan kaya yung next chapter.
Mai gaz,,d ako mka get over,,hayop na magkapatid na fuentes mamatay na sna cla,,bwesit lng tlaga,, #Russel.......... T_T T_T T_T T_T
ReplyDeleteTinde mo boss thumbs up sana meron n nxt chapter
ReplyDeleteWow galing mo author thumbs up ako sayo sana ma post mo na nxt chapter 👏👏👍
ReplyDeleteGrabe ang galing ng pagkakalahad ng kwento. .so sad sa nangyari kay russel. .sana hindi nalang sya namatay gusto ko pa naman sila ni kent. Sayang nga lang hindi nya nalaman na totoong mahal sya ni kent kasi inisip nya dahil lang sa pera. Pero ang totoo matagal na talaga sya gusto ni kent pinipigilan lang nito yung damdamin. Hayyysss kay Mark naman gusto ko sya kay harvey pero mas gusto sya para kay Ethan. Si ethan nalang tsaka si Mark.. Kasi kung si kent na experience na kasi nya mainlove sa same sex. Sana si Ethan din kay Mark. . Si kent kasi para kay russel lang. At si harvey ? Well saken nalang sya joke . .hehehehe
ReplyDeleteHang tagal ng update hahaha.. :*
ReplyDeleteIyaaakkk! Ang sakit mo mag sulat ng tragic character Sir Bluerose. Yung kay Nicko palang ang hirap ma get over ang nangyari sa kanya kahit anong magandang event pa ang ganap after. Rape is not something to triffle with.
ReplyDelete