Until My Last Bullet [Teaser 1]

Note: Hello! Long time no see mga ka-MSOB! Ako si Cookie Cutter, ang may-akda ng Gapangin mo ako. Saktan mo ako. at ng Gapangin mo ako. Saktan mo ako. 2. Maraming salamat sa inyong pagsusubaybay kina Angelo, Dimitri, Gio, at kay Gab. Ngayon ay patapos na ang taon, may pahabol akong surpresa bago tayo lilipat sa 2017. Ipinapakilala ko po ang aking bagong akda titled: Until My Last Bullet.

Ang Until My Last Bullet ay kwento tungkol sa isang unrequited love ng isang aspiring Prime Minister - si Jacob para sa anak ng current Prime Minister - si Nikolai. Sundan ang kanilang mga pagsubok upang makamit ang isa't-isa at upang yanigin ang buong bayan ng Habisig. Basically kwento ito ng pag-ibig na susuungin lahat... pati ang mga pinakatatagong sekreto ng kanilang mundong ginagalawan.

Magsisimula po ang chapter 1 sa January 2, 2016. Regular po akong mag-uupdate hanggang sa matapos ang kuwentong ito. Linggo-linggo akong mag-uupdate, dalawang chapters ang ipupublish ko sa isang linggo. Para sa karagdagang updates, please like my facebook fan page on facebook. 

Disclaimer: Ang larawan ay hindi ko pag-aari. Ginamit ko lang ito para may visual representation ang mga character sa kuwento. Kung meron man ang na-ooffend sa larawan, paki-e-mail po ako at tatanggalin ko ang larawan asap.

E-mail address: comegetmycookies@gmail.com

Facebook fan page: https://www.facebook.com/CookieCuttersCut/ (Cookie Cutter's Cut)

Sana po magustuhan ninyo ang kuwento. Maraming salamat!

---

“Going once, going twice. Meeting adjourned.” Sabay hampas ko sa gavel at mabilis na nagsilakaran ang mga parliamentarian. Sabay kaming naglakad ni Nikolai palabas ng convening area. Sa labas ng auditorium ay isang malawak na lupain. Ang langit ay kulay pula, ang paligid ay mausok, at ang mga gusali mula sa malayo na nasa timog ay isa-isang nagsibagsakan.

“Nakuha mo ba ang aking mga sinabi kanina, Nikolai?” Tanong ko kay Nikolai na sa tingin ko ay ang Ministrong Pangseguridad.

“Opo. Ipapagalaw ko na po ang mga papeles pagdating ko sa opisina habang magpeprepare na rin kami sa mga kakailanganin naming armament.” Hindi ko na nakuha ang mga pinagsasabi ni Nikolai nang napansin kong may kulay pula na maliit na bilog na gumagalaw sa kanyang may dibdib banda, parang isang laser.

Nagising ako sa aking pagkatulala sa pulang bilog nang naisip ko baka sniper ito. Kaagad kong tinulak si Nikolai sa pagilid nang natapon siya sa sahig.

SHOOT!

“Jacob! Anong kagaguhan-“ Sumigaw si Nikolai nang mapansin niyang nakahiga ako sa maalikabok na lupa.

“May sniper… dito… sa’yo…” Turo ko sa kanyang kaliwang dibdib.

Dumidilim ang aking paningin at nagfefade ang mga boses ng mga tao. Nararamdaman ko na kumikirot ang aking dibdib. Nang nilingon ko ito, puno na ng dugo ang bahaging mahapdi. Naririnig ko ang boses ni Nikolai na humihingi ng tulong habang nararamdaman ko na inaakay ako ng ibang ministro papasok sa isang van. Pumasok na si Nikolai at ang iilan sa mga ministro. Hinahawakan ni Nikolai ang aking kamay sabay haplos at iyak nito.

“Jacob… please naman. Putangina, kumapit ka naman please. Di ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala ka…” Umiiyak si Nikolai. Lumipat siya ng posisyon para mayakap niya ako.

“Jacob….”

“Jaco-“

Abangan...

UNTIL MY LAST BULLET.