email: watashioonheru03@gamail.com
fb: http://facebook.com/oonheru
by: oonheru
"Sino si EJ?"- ang tanong ulit sa akin ni kuya
"Classmate ko daw po siya sa Speech Communication eh"-ang sagot ko sa kanya
"Bakit may daw?"-ang usisa niya sa akin
"Eh hindi ko naman po kasi siya kilala eh"- paliwanag ko
"Huh, bakit hindi mo kilala?"- tanong niya ulit
"Eh kasi po iba ang course ko sa kanila, diba naubusan ako ng slots sa engineering para sa subject na speech communication kasi nga po na late ako ng pag eenrol, kaya no choice po ako, eh sa History lang ang may natitirang slots para dun, saka laging sa likod ako umuupo kaya wala pa akong kakilala sa kanila, tapos after ng class lumalabas agad ako kaya ganun po"- ang mahaba kong paliwanag sa kanya
"Ah ganun ba. buti ako hindi ako naubusan ng slots sa mga subjects ko.. hehehe"
"Di ikaw na nga kuya. hehehe.."- sabi ko naman
"Kuya naaalala mo ba nung magkasama tayo pumunta sa bayan nung sabado?"-tanong ko
"Oo, bakit anong meron?"-tanong din niya
"Naalala mo ba ung lalaking bumati sa akin?"-tanong ko ulit
"Oo"- sagot niya
"Siya pala si EJ"-ang sabi ko
"Ah siya pala ung lalaking matangkad na payatot, pero pwede na din. hahaha"-ang malakas niyang tawa
"Pwede na ding ano?"-ang tanong ko naman
"Pwede na ding pag tyagaan ng mga Chicks. hahaha"
"Grabe ka naman kuya. hehe"
Gaya nga ng nasabi ko si EJ ay history student, 5'6 ang kanyang tangkad, maputi, slim ang katawan pero gwapo din naman.
Naalala ko pa nung unang pumasok ako sa klase namin sa speech communication, dahil sa late ako nag enroll, second week na ako nakapasok. Naka free style ako noon dahil pag second week ng pasukan ang mga engineering ay mga naka free style kasi aabutin ka ng isang linggo pag eenroll sa sobrang dami ng population namin.
Pumasok ako sa room at ako lang ang naiiba ang ang suot dahil lahat sila ay naka uniform. Damang dama ko ang sobrang kaba dahil wala akong kakilala sa mga bago kong classmate. Lahat sila nakatingin sa akin pagpasok ko. Sa unahan ako umupo dahil iyon lang ang bakante. Ilang sandali pa dumating na ang aming professor.
“Good Morning Sir”- ang bati ng mga classmate ko
“Good Morning din”-ang bati ni sir
Agad naman akong napansin ni sir dahil ako lang ang bukod tanging naka free style sa klase.
“New Comers?” –tanong niya
“Yes Sir”- ang sagot ko naman sabay abot ko ng registration form at classcard ko.
“Mr. Prince Marky Rodriguez. Bachelor of Science in Computer Engineering 3rd year”- ang sabi ni sir
Para naman akong napahiya sa sinabi ni sir. Binanggit pa talaga ang buong pangalan at course ko. NKKLK
“Okay, Introduce yourself”- ang sabi ulit ni sir
“huh binasa na nga nya ang buong pangalan ko tapos magpapakilala pa ako?”- sa isip isip ko.
Wala naman akong nagawa kundi ang tumayo at mag-pakilala.
“uhmmm ahmm. My name is Prince Marky Rodriguez taking up Bachelor of Science in Computer Engineering, 3rd year, 19 year old.”- sabay upo ko
“Thank you Mr. Rodriguez! What is your status? Pinapatanong ng mga Classmates mo”- ang sabi ni sir
May gad kelangan pa ba un?
“Single po”-ang sabi ko naman
“Oh Single daw siya. Pwedeng pwede”-sabi naman ni sir
Nagtawanan naman ang buong klase. Jusko parang ayaw ko ng pumasok dito. Hahaha. Nag blush na yata ako sa sobrang hiya, dahil hindi naman ako sanay na pag usapan ang Lovelife lalo na sa ora ng klase. Chos!
“bakit ka nga pala naka free style? Monday ngayon dapat naka uniform ka.”- tanong ulit ni sir
“kasi po kakatapos ko lang mag enrol eh”-paliwanag ko
“ah ganun ba. Hmmm I like your pants”-sabi ni sir
Napatingin naman ako sa pantalon ko. Kasi ang pantalon ko ay kumukintab. Ewan ko ba hahaha eksaherada si sir LOL. Ngumiti nalang ako kay sir.
In fairness ang gwapo ni sir Jeff (un ang pangalan niya) Rosy chick ang kanyang kutis, mga 5’7 ang kanyang height at matipuno ang katawan. After noon nag simula na angklase naming. Nakinig naman ako kay sir pero hindi ako nag paparticipate kasi nahihiya pa ako sa mga classmate ko. Kelangan ko muna mag adjust.
“Bunso ang lamig no?”-ang pumukaw sa aking pagbabalik sa nakaraan.
“oo ng kuya kahit naka jacket na ako ramdam ko pa rin ang lamig.
“halika nga dito at yayakapin kita para hindi ka na masyadong lamigin.”-ang sabi ng kuya ko
Ang swerte ko talaga sa kuya ko bukod sa Gwapo, mabait, matalino, masipag, maalalahanin, mapagmahal sa kapatid at higit sa lahat naka sweet. Ako na yata ang pinaka maswerte sa buong mundo kasi siya ang naging kuya ko.
“Tingnan mo kuya oh ang daming stars oh.”- sabay turo ko sa kalawakan
“oo nga at ang ganda ng buwan”-dugtong pa niya
“sandali lang bunso may kukunin lang ako ha?”-si kuya
“ano naman po ang kukunin mo?”-ang tanong ko sa kanya
“kukuha ako ng karton para may sapin tayo ditto, malamig ang semento eh, baka mag kasakit ka pag humiga tayo dyan”
“okay sige po kuya”
Maya maya pa may dala na si kuyang karton at inilatag ito sa semento. Agad naman kaming humiga para pagmasdan ang mga bituin sa kalangitan. Humiga naman ako sa mga bisig ni kuya at siya naman ay haplos haplos ang mga buhok ko habang nagkokwento. Hindi ko namalayan Nakatulog na pala ako.
“Prince halika at sumama ka sa akin”-ang sabi ng isang lalaki na hindi ko kilala, halos ka edad ko lang siya.
“bakit saan tayo pupunta?”-ang tanong ko
“basta may pupuntahan tayo”-ang sabi niya
“eh hindi naman kita kilala eh, bakit ako sasama sayo. Saka sino ka ba?”-ang tanong ko
“Makikilala mo rin ako pag dating ng takdang panahon. Basta sumama ka nalang sa akin dahil importante ang ipapakita ko sayo”
Napaisip naman ako, ano kaya ang ipapakita niya sa akin? Bakit makikilala ko pa siya pag dating ng takdang panahon?
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad patungo sa isang gusali. Pumasok kami at naglakad – lakad.
“ano ba ang gagawin natin dito sa Hospital?”- ang naiirita kong tanong sa kanya
“pupunta tayo doon sa Neonatal, Intensive Care Unit(sabi ni Marcky Pabilan sa chat )”
“Ano naman ang gagawin natin doon?”-tanong ko ulit
Nawiwerduhan na ako sa nangyayari. Sana hindi nalang ako sumama sa kanya.
“Nandoon ang Neonatal, Intensive Care Unit”-sabay turo niya. Nasa pinaka dulo ito.
Binilisan ko na ang paglakad ko para makarating sa Neonatal, Intensive Care Unit room at para makauwi na agad dahil natatakot na ako ng mga oras na iyon. Pag lingon ko sa kanya mula sa likuran nawala na siya.
“nasaan na kaya un?”-tanong ko sa sarili ko
Hinayaan ko nalang iyon at tinungo ko ang Neonatal, Intensive Care Unit room. Nang malapit na ako, agad ko naming nakita ang loob dahil sa fiber glass ang kwarto. Maraming mga batang sanggol doon. At ang nakaagaw ng pansin sa akin ay ang tatlong batang magkakalapit lamang medyo nakahiwalay ung isa at ung dalawa naman ay halos magka dikit ang crib nila. Siguro kambal sila.
Bigla naman akong natakot ng nakita ko yung isang baby na medyo nakahiwayan na kulay ube na ito. Patay na yata ang sabi ko sa sarili ko. Tumayo ang aking balahibo sa aking nakita at kumaripas ng takbo at nagsisigaw palabas ng Hospital.
“AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Isang sampal ang lumanding sa aking napakinis na pisngi (Chos! Haha). Napakalakas noon ang sakit kaya.
“bunso napapano ka?”-ang tanong ni kuya na alalang alala
Habol habol ko ang paghinga, kaya naman kumuha ng tubig si kuya sa ref at pinainom ako.
“Binabangungot ka na naman ba bunso?”-ang tanong ni kuya sa akin
Agad naman akong yumakap kay kuya dahil takot na takot pa rin ako. Hindi ko na napigilan at umiyak na ako.
“Iyon na naman ba ang panaginip mo?”
“opo kuya”-umiiyak pa rin ako
“Bakit ba paulit ulit mo nalang iyong napapanginipan?”-tanong ulit ni kuya
“hindi ko po alam, hindi ko po alam”
(itutuloy)
fb: http://facebook.com/oonheru
by: oonheru
"Sino si EJ?"- ang tanong ulit sa akin ni kuya
"Classmate ko daw po siya sa Speech Communication eh"-ang sagot ko sa kanya
"Bakit may daw?"-ang usisa niya sa akin
"Eh hindi ko naman po kasi siya kilala eh"- paliwanag ko
"Huh, bakit hindi mo kilala?"- tanong niya ulit
"Eh kasi po iba ang course ko sa kanila, diba naubusan ako ng slots sa engineering para sa subject na speech communication kasi nga po na late ako ng pag eenrol, kaya no choice po ako, eh sa History lang ang may natitirang slots para dun, saka laging sa likod ako umuupo kaya wala pa akong kakilala sa kanila, tapos after ng class lumalabas agad ako kaya ganun po"- ang mahaba kong paliwanag sa kanya
"Ah ganun ba. buti ako hindi ako naubusan ng slots sa mga subjects ko.. hehehe"
"Di ikaw na nga kuya. hehehe.."- sabi ko naman
"Kuya naaalala mo ba nung magkasama tayo pumunta sa bayan nung sabado?"-tanong ko
"Oo, bakit anong meron?"-tanong din niya
"Naalala mo ba ung lalaking bumati sa akin?"-tanong ko ulit
"Oo"- sagot niya
"Siya pala si EJ"-ang sabi ko
"Ah siya pala ung lalaking matangkad na payatot, pero pwede na din. hahaha"-ang malakas niyang tawa
"Pwede na ding ano?"-ang tanong ko naman
"Pwede na ding pag tyagaan ng mga Chicks. hahaha"
"Grabe ka naman kuya. hehe"
Gaya nga ng nasabi ko si EJ ay history student, 5'6 ang kanyang tangkad, maputi, slim ang katawan pero gwapo din naman.
Naalala ko pa nung unang pumasok ako sa klase namin sa speech communication, dahil sa late ako nag enroll, second week na ako nakapasok. Naka free style ako noon dahil pag second week ng pasukan ang mga engineering ay mga naka free style kasi aabutin ka ng isang linggo pag eenroll sa sobrang dami ng population namin.
Pumasok ako sa room at ako lang ang naiiba ang ang suot dahil lahat sila ay naka uniform. Damang dama ko ang sobrang kaba dahil wala akong kakilala sa mga bago kong classmate. Lahat sila nakatingin sa akin pagpasok ko. Sa unahan ako umupo dahil iyon lang ang bakante. Ilang sandali pa dumating na ang aming professor.
“Good Morning Sir”- ang bati ng mga classmate ko
“Good Morning din”-ang bati ni sir
Agad naman akong napansin ni sir dahil ako lang ang bukod tanging naka free style sa klase.
“New Comers?” –tanong niya
“Yes Sir”- ang sagot ko naman sabay abot ko ng registration form at classcard ko.
“Mr. Prince Marky Rodriguez. Bachelor of Science in Computer Engineering 3rd year”- ang sabi ni sir
Para naman akong napahiya sa sinabi ni sir. Binanggit pa talaga ang buong pangalan at course ko. NKKLK
“Okay, Introduce yourself”- ang sabi ulit ni sir
“huh binasa na nga nya ang buong pangalan ko tapos magpapakilala pa ako?”- sa isip isip ko.
Wala naman akong nagawa kundi ang tumayo at mag-pakilala.
“uhmmm ahmm. My name is Prince Marky Rodriguez taking up Bachelor of Science in Computer Engineering, 3rd year, 19 year old.”- sabay upo ko
“Thank you Mr. Rodriguez! What is your status? Pinapatanong ng mga Classmates mo”- ang sabi ni sir
May gad kelangan pa ba un?
“Single po”-ang sabi ko naman
“Oh Single daw siya. Pwedeng pwede”-sabi naman ni sir
Nagtawanan naman ang buong klase. Jusko parang ayaw ko ng pumasok dito. Hahaha. Nag blush na yata ako sa sobrang hiya, dahil hindi naman ako sanay na pag usapan ang Lovelife lalo na sa ora ng klase. Chos!
“bakit ka nga pala naka free style? Monday ngayon dapat naka uniform ka.”- tanong ulit ni sir
“kasi po kakatapos ko lang mag enrol eh”-paliwanag ko
“ah ganun ba. Hmmm I like your pants”-sabi ni sir
Napatingin naman ako sa pantalon ko. Kasi ang pantalon ko ay kumukintab. Ewan ko ba hahaha eksaherada si sir LOL. Ngumiti nalang ako kay sir.
In fairness ang gwapo ni sir Jeff (un ang pangalan niya) Rosy chick ang kanyang kutis, mga 5’7 ang kanyang height at matipuno ang katawan. After noon nag simula na angklase naming. Nakinig naman ako kay sir pero hindi ako nag paparticipate kasi nahihiya pa ako sa mga classmate ko. Kelangan ko muna mag adjust.
“Bunso ang lamig no?”-ang pumukaw sa aking pagbabalik sa nakaraan.
“oo ng kuya kahit naka jacket na ako ramdam ko pa rin ang lamig.
“halika nga dito at yayakapin kita para hindi ka na masyadong lamigin.”-ang sabi ng kuya ko
Ang swerte ko talaga sa kuya ko bukod sa Gwapo, mabait, matalino, masipag, maalalahanin, mapagmahal sa kapatid at higit sa lahat naka sweet. Ako na yata ang pinaka maswerte sa buong mundo kasi siya ang naging kuya ko.
“Tingnan mo kuya oh ang daming stars oh.”- sabay turo ko sa kalawakan
“oo nga at ang ganda ng buwan”-dugtong pa niya
“sandali lang bunso may kukunin lang ako ha?”-si kuya
“ano naman po ang kukunin mo?”-ang tanong ko sa kanya
“kukuha ako ng karton para may sapin tayo ditto, malamig ang semento eh, baka mag kasakit ka pag humiga tayo dyan”
“okay sige po kuya”
Maya maya pa may dala na si kuyang karton at inilatag ito sa semento. Agad naman kaming humiga para pagmasdan ang mga bituin sa kalangitan. Humiga naman ako sa mga bisig ni kuya at siya naman ay haplos haplos ang mga buhok ko habang nagkokwento. Hindi ko namalayan Nakatulog na pala ako.
“Prince halika at sumama ka sa akin”-ang sabi ng isang lalaki na hindi ko kilala, halos ka edad ko lang siya.
“bakit saan tayo pupunta?”-ang tanong ko
“basta may pupuntahan tayo”-ang sabi niya
“eh hindi naman kita kilala eh, bakit ako sasama sayo. Saka sino ka ba?”-ang tanong ko
“Makikilala mo rin ako pag dating ng takdang panahon. Basta sumama ka nalang sa akin dahil importante ang ipapakita ko sayo”
Napaisip naman ako, ano kaya ang ipapakita niya sa akin? Bakit makikilala ko pa siya pag dating ng takdang panahon?
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad patungo sa isang gusali. Pumasok kami at naglakad – lakad.
“ano ba ang gagawin natin dito sa Hospital?”- ang naiirita kong tanong sa kanya
“pupunta tayo doon sa Neonatal, Intensive Care Unit(sabi ni Marcky Pabilan sa chat )”
“Ano naman ang gagawin natin doon?”-tanong ko ulit
Nawiwerduhan na ako sa nangyayari. Sana hindi nalang ako sumama sa kanya.
“Nandoon ang Neonatal, Intensive Care Unit”-sabay turo niya. Nasa pinaka dulo ito.
Binilisan ko na ang paglakad ko para makarating sa Neonatal, Intensive Care Unit room at para makauwi na agad dahil natatakot na ako ng mga oras na iyon. Pag lingon ko sa kanya mula sa likuran nawala na siya.
“nasaan na kaya un?”-tanong ko sa sarili ko
Hinayaan ko nalang iyon at tinungo ko ang Neonatal, Intensive Care Unit room. Nang malapit na ako, agad ko naming nakita ang loob dahil sa fiber glass ang kwarto. Maraming mga batang sanggol doon. At ang nakaagaw ng pansin sa akin ay ang tatlong batang magkakalapit lamang medyo nakahiwalay ung isa at ung dalawa naman ay halos magka dikit ang crib nila. Siguro kambal sila.
Bigla naman akong natakot ng nakita ko yung isang baby na medyo nakahiwayan na kulay ube na ito. Patay na yata ang sabi ko sa sarili ko. Tumayo ang aking balahibo sa aking nakita at kumaripas ng takbo at nagsisigaw palabas ng Hospital.
“AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Isang sampal ang lumanding sa aking napakinis na pisngi (Chos! Haha). Napakalakas noon ang sakit kaya.
“bunso napapano ka?”-ang tanong ni kuya na alalang alala
Habol habol ko ang paghinga, kaya naman kumuha ng tubig si kuya sa ref at pinainom ako.
“Binabangungot ka na naman ba bunso?”-ang tanong ni kuya sa akin
Agad naman akong yumakap kay kuya dahil takot na takot pa rin ako. Hindi ko na napigilan at umiyak na ako.
“Iyon na naman ba ang panaginip mo?”
“opo kuya”-umiiyak pa rin ako
“Bakit ba paulit ulit mo nalang iyong napapanginipan?”-tanong ulit ni kuya
“hindi ko po alam, hindi ko po alam”
(itutuloy)
No comments:
Post a Comment