Followers

Friday, April 30, 2010

Ang Kuya Kong Crush Ng Bayan [21]

WARNING: This post contains explicit scenes and is not suitable for readers below 18.

By Mikejuha
getmybox@hotmail.com
http://men4men.ning.com (Group "Kwentong Kanto Ni Kuya MIke")

Author's Note:
This chapter is dedicated to the new followers of my blog, "Michael's Shades Of Blue". Thank you for signing up. You just don't know how you guys make me all the more inspired to write, and continue to write... May kuwento ako, dahil nandyan kayo, nagbabasa.

Sana ay patuloy kayong susuporta sa mga kuwento ko.

-mikejuha-

-----------------------------

Tiningnan ko uli ang numero ng gate kung saan si Kuya Rom pumasok, siniguro kung ito nga ang gate na binanggit. At iyon nga.

Nag-aalangan akong lumapit at tinanong ang guard. “May narinig po akong Jason Iglesias na tinawag, ako po iyon…” ang sabi ko.

“Ah! Ikaw pala. May ipinabigay sa iyo, galing daw sa Kuya mo. Ito o…” sabay abot sa akin sa mga bulaklak, na may dalawang dosenang mapupulang rosas, isang box ng chocolate, at ang isa ay maliit na box na hindi ko alam kung ano ang laman.

Hindi ko naman mapigilan ang mga luhang pumatak uli sa mga mata ko habang tinanggap ko ang mga ito. “Salamat po…” ang pagpapasalamat ko sa guard, ang maliit na box ay isiniksik ko sa bulsa.

Dala-dala ang mga ibinigay ni Kuya Romwel sa akin, para akong isang baliw na karga-karga ang mga rosas sa aking mga bisig at ang isang box ng chocolate sa aking kamay. Humanap ako ng mauupuan at tinitingnan-tingnan ang monitor kung boarding na ba ang flight ni Kuya Rom. Tinitext-text ko din siya at sinabi kong natanggap ko na ang ipinabigay niya sa guard, at nagpasalamat ako.

“Uwi ka na tol… OK? Tinawagan ko si Paul Jake para may makausap ka. Pupunta daw siya sa bahay natin, kasama ang iba pa nating mga kaibigan sa team. Huwag ka nang maghintay pa d’yan sa labas. Ok lang ako dito. Mag enjoy kayo sa bahay, ok?” Ang payo niya sa akin sa text.

“Gusto ko sana antayin ang paglipad mo kuya... Gusto kong habang nandyan ka pa sa loob ng airport, nandito pa rin ako.”

“Huwag na... nasasaktan ako. Uwi ka na, OK? Sige na plis...”

Kaya wala na akong magawa kundi ang sundin ang gusto niya. “Opo Kuya… Uwi na ako. Mag-ingat ka lagi kuya, at tawag ka sa akin palagi ah… miss na miss na kita” ang text ko, halos hindi ko na makita ang mga letra sa keypad dahil sa patuloy na pagdaloy ng mga luha ko.

“OK bunso. Tandaan mo lang palagi na mahal na mahal ka ni Kuya.”

“I love you, Kuya!”

“I Love you too!” At noong maalala ko ang dalawang babaeng tumawag sa kanya, sinabi ko iyon sa kanya sa text.

“Huwag mong pansinin ang mga iyon. Mga epal ang mga iyon.” Iyon lang ang sagot niya.

Kaya hindi ko na lang hinitay pa na makalipad ang eroplanong sasakyan nina Kuya Rom. Noong makapasok na ako sa van at nakita nina mama at papa ang dala-dala kong mga bulaklak, nagtinginan silang dalawa. Alam kong alam nilang hindi kami naghiwalay ni Kuya Rom. At alam ko ring kahit labag sa kalooban nila ang relasyon namin, hinayaan na lang nila kami. Alam naman nila kasi na kahit may relasyon kaming ganoong klase, gumawa pa rin ng paraan si Kuya para mapasaya sila, lalo na si papa. At alam kong alam nila kung gaano kasakit ang paghiwalayin kaming dalawa.

Habang umaandar na ang sasakyan, binuklat ko ang isang note na nakaattach sa mga bulaklak. “Tol… dalawang dosenang rosas ito. I-preserve mo, at sa pagbalik ko, hahanapin ko ito, kasama na ang note na ito.”

Para akong baliw na tumango-tango sa pagkabasa ko sa note niya at hinalikan iyon pati na ang mga rosas. Pagkatapos, bunuksan ko ang maliit na box na isinilid ko sa bulsa. At nagulat ako sa nakita. Isang gold bracelet na may nakattak na “Romwel love Jason” sa ilalim.

Dali-dali kong isinuot ito at tinext kaagad si Kuya na nasa holding room na pala at hinihintay na lang ang boarding ng mga pasaheros. “Kuya, ang ganda ng bracelet! Saan ka kumuha ng pambili nito?”

“Hehe! Syempre, Iglesias na ako, di ba? May allowance ako kay papa!”

“Waaahhhh! Di ko alam! Mas malaki yata ang allowance mo kesa sa akin eh? Bakit di ko kayang bumili ng ganoon?” biro ko naman.

“Oo naman. Panganay yata akong anak. Weeeh!” biro naman niya. “Wag ka na malungkot ha, bunso? Dito lang naman si Kuya, di ka iiwanan. Dahil ano man ang mangyayari, diyan pa rin ako uuwi sa iyo, sa pamilya natin…”

Syempre, unti-unti din akong nahimasmasan sa sinabi niya.

Hanggang sa nagpaalam na siya at lilipad na daw ang eroplano kaya naka-off na ang cp niya. Kami naman ay nakarating na ng bahay. Nalungkot na naman ako noong makapasok na sa kwarto at bumalik-balik ang eksenang nagsama kami doon. Napaiyak na naman ako habang isa-isa kong isiniksik ang mga rosas niya sa aklat upang ma preserve ang mga ito, ayon sa bilin niya.

Maya-maya lang, dumating sina Kuya Paul Jake kasama pa ang tatlo naming mga kaibigan sa team. Nag-jamming kami hanggang magdamag. Nalasing kaming lahat at doon na rin nakatulog sa kwarto ko. Pansamantalang nalimutan ko ang sakit na dulot ng paglayo ni Kuya Rom.

Ngunit kinabukasan noong wala na sina Kuya Paul Jake, naisipan kong puntahan ang bukid at doon magmumuni-muni. Wala pa naman kasing klase kaya isang linggo ang paalam ko sa mga magulang kong magbakasyon doon. Pumayag naman sila.

At syempre, kapag sa bukid, hindi mawawala si Julius. Noong dumating ako, tuwang-tuwa siya noong makitang ako ang lumabas sa sasakyan. “Kuyaaaaa!” Ang sigaw niya sabay takbo at yakap sa akin. “Buti at bumalik ka uli! Na-miss na kita. Lagi akong umasa na sana ay darating ka.”

“Talaga? Sabi ko naman sa iyo, babalik ako e…” ang sagot ko.

Sa isang linggo kong pagtira sa bukid, si Julius palagi ang nakakasama ko. At ang paborito naming ginagawa ay ang umikot sa lupain namin, nakasakay sa isang kabayo at yakap-yakap ko siya. Syempre, hindi nawawala ang paghanga ko din sa angking ganda ng hubog ng katawan ni Julius kaya sa ganoong setup namin, hindi maiwasan na hindi mag-iinit ang katawan ko. Ngunit ibayong pagpigil lang sa sarili ang ginawa ko. Mahal na mahal ko yata si Kuya Rom. Kahit na chickboy ang Kuya kong iyon, hindi pa rin sapat iyon upang magtaksil ako sa pagmamahalan namin. Alam ko kasing kapag bumigay ako, maaaring papatulan ako ni Julius. May nangyari na kaya sa amin. Atsaka, kahit na ano ang ipapagawa ko niyan sigurado ako na gagawin niya dahil sa anak ako ng amo niya. Kaya, minabuti kong huwag gumawa ng hakbang na makakapag-complicate sa sitwasyon. Nagkasya na lang ako sa pagyayakap-yakap sa kanya.

Ang isang gustong-gusto ko rin sa bakasyon kong iyon sa bukid ay ang paliligo sa ilog. May mga magagandang ala-ala din kasi ako sa ilog na iyon. Doon ko kasi itinapon ang singsing ni Kuya Rom kung saan halos magpakamatay na siya sa pagsisisid mahanap lang ang singsing na ipinamana pala ng tatay niya sa kanya at ibinigay sa akin. At sa isang ilog din kung saan kami unang nagsama sa isang athletic meet utang ko ang buhay ko sa kanya noong sinagip niya ako sa tuluyan na sanang pagkalunod.

Ngunit kung sa panahon na iyon ay hindi ako marunong lumangoy, sa bakasyon na iyon, natuto na ako. At si Julius ang nagturo sa akin nito. Bagamat hindi pa naman ganoon ka eksperto ngunit sapat na upang mapalutang ko ang katawan, at kumampay-kampay.

Sa isang linggo kong pagtira sa bukid, lalong tumibay at lumalim ang pagkakaibigan namin ni Julius. At kahit papaano, nakatulong din ito sa unti-unti kong pagtanggap na malayo na si Kuya Rom sa akin. Masasabi kong malaki ang utang at pasaslamat ko kay Julius sa pagtanggap ko sa lahat, at pagturo ko sa sariling ipagpatuloy ang buhay kahit wala sa piling ko si Kuya Rom. Masaya kasing kausap si Julius, at halos pareho sila ni Kuya Rom sa lahat ng bagay. Mas bata nga lang siya kays kay Kuya Rom.

Huling gabi ko na iyon sa bukid noong maisipan naming mag-inuman ni Julius sa kwarto ko. At noong tumalab na ang alak sa mga katrawan namin, napansin kong tila naglalambing na si Julius sa akin. “Kuya, aalis ka na naman bukas, matagal na naman uli tayong magkikita…” ang malungkot niyang sabi sabay tabi at akbay sa akin”

“Palagi naman akong babalik dito Tol, e… at di ba ang sabi ko sa iyo ay punta ka ng siyudad o kay ay magbakasyon at doon ka tutuloy sa bahay namin. Ipapasyal kita doon.”

“Baka magalit si Kuya Rom…” ang nasabi niya.

Natigilan naman ako sa narinig at napatingin na lang sa kanya. “Bakit siya magagalit?”

“Mahal ka niya eh…”

Para akong nabilaukan sa sinabi ni Julius, hindi inaasahang ganoon ang masasabi niya at kung ano ang ibig niyang ipahiwatig sa pagmamahal na sinabi. Alam niya kasing inampon na ng pamilya namin si Kuya Rom ngunit wala akong diretsahang sinabing may romantic na relasyong namagitan sa amin ni Kuya Rom, bagamat nababasa niya marahil ito sa mga pangyayari at kilos namin.

“Mahal mo rin ba siya, Kuya Jason?” tanong uli ni Julius na parang inosenteng batang nagtatanong.

“A… e… magkapatid na kami, di ba? Totoong kuya ko na siya kaya mahal ko talaga siya.”

“Alam mo Kuya, mahal din kita…” ang dugtong niya.

Hindi ko alam kung matawa sa narinig na sinabing iyon ni Julius o matuwa. Hindi ko kasi alam ang ibig niyang sabihing pagmamahal. “Mahal din naman kita eh” ang nasabi ko na lang, inassume na pagmamahal ng isang kapatid ang ibig niyang ipahiwatig.

Niyakap niya ako at sinuklian ko rin ang yakap niya. Nagyakapan kami, hinahaplos-haplos ko ang likod niya, pati na rin ang buhok.

“Tol, matulog na ako ha? May biyahe pa ako bukas” ang sabi ko.

“Tabihan na kita Kuya. Last mo nang gabi at hindi pa tayo nagkatabi sa pagtulog.” Hiling niya.

“Sige. Walang problema” ang sabi ko, sabay higa na sa kama.

Tumayo si Julius at kahit groggy ito sa kalasingan, pilit pa rin niyang hinubad ang kanyang t-shirt at pantalon, ang natira ay ang kanyang itim na brief lang. Lumantad naman sa mga mata ko ang magandang hubog ng kanyang katawan. Bagamat 16 pa lang si Julius ay matipuno na ang katawan nito gawa ng mabibigat na trabahong bukid. Hindi ko maitanggi ang matindi ko ring paghanga sa ganda ng porma niya. Sunog ang balat ngunit makinis, matipuno ang dibdib, may mga umbok-umbok ang abs na tila mga pan de sal, at sa ilalim lang ng kanyang pusod pababa ay makikita ang maninipis na hanay ng mga balahibong-pusang patungo sa ilalim ng kanyang brief… At syempre, nakikiliti ako sa naglalarong imahinasyon sa isip kong saan hahantong ang mga balahibong iyon at ang hugis noong malaking bukol na nasa mismong ilalim at nakatago sa kanyang brief. Hindi ko maiwasang maalala at manabik kay Kuya Rom. Pakiramdam ko ay may kakaibang init na gumapang sa aking katawan.

“Huwag ka na kasing maghubad” ang sabi ko na lang.

“E… hindi ako makatulog kapag di ako nakahubad Kuya e.” Sagot naman ni Julius sabay bagsak ng katawan sa higaan sa tabi ko.

Pareho kaming nakatihaya. Patay ang ilaw at bagamat noong una ay may guwang sa pagitan namin, maya-maya lang ay tumagilid siya paharap sa akin, umusog palapit at idinantay ang isa niyang paa sa tiyan ko, ang isang kamay sa ibabaw ng aking dibdib habang ang mukha naman ay halos madikit na sa leeg ko. Ewan kung tulog na siya ngunit ang sigurado ako ay lasing siya at ang ginawa niyang iyon ay dala lang ng kalasingan.

Nagsimula namang kumabog ang aking dibdib. Syempre, hinahanap-hanap na rin ng katawan ko ang init na naranasan sa piling ni Kuya Rom. Naalala ko siya palagi. Hinahanap-hanap ko ang mga yakap at halik niya, ang pagpapaligaya niya sa akin. At ang pananabik ko sa kanya na iyon ay ang siyang naglagay na rin sa akin sa isang bulnerableng kalagayan na sa oras na iyon, sa tabi si Julius.

Tuluyan nang nag-init ang aking katawan at ramdam ko rin ang pagpupumiglas ng aking pagkalalaki. Hindi ko rin alam kung napansin iyon ni Julius ngunit ang sunod kong namalayan ay ang kamay niyang nakapatong sa aking dibdib na marahang inihimas-himas sa aking kanang suso at paminsan-minsang pinisil-pisil ang utong nito.

“Shiiiittttt!” Sigaw ng utak ko. Mistulang lumiliyab na ang aking pakiramdam noong ang sunod na naramdaman ko ay ang paa niyang nakapatong sa aking tiyan. Sinadyang ibinaba niya iyon sa mismong umbok ng aking pumipintig-pintig na pagkalalaki!

Pilit ko mang nilabanan ang sarili ngunit tila wala akong lakas upang hadlangan ang bugso ng init ng aking katawan. At dala ng udyok ng aking utak, tumagilid na rin ako paharap kay Julius.

Mabilis ang sumunod na mga pangyayari. At naalimpungatan ko na lang ang paglapat ng aming mga labi. Naghalikan kami. Sinisipsip-sipsip, at nilalaro-laro ng aming mga dila ang kapwa bibig at ang kaloob-looban nito. Matagal, mapusok, sinasamsam ang bawat pagdadampi ng aming mapupusok na mga labi...

Hanggang sa tuluyan na naming hinubad ang saplot sa aming mga katawan at ang namayani sa buong kwarto ay ang aming mga pigil na ungol at halinghing.

Alas otso ng umaga noong akoy magising. Pareho pa rin kaming hubo’t-hubad, si Julius ay nakayakap pa sa akin. “Gising ka na pala Kuya?” Ang sabi niya noong magising sa bahagya kong paggalaw sabay naman balikwas, kinuskos ang mga kamay sa kanyang mata. “Mag-igib ako ng maipaligo mo Kuya”. At pinulot ang mga nagkalat niyang damit sa sahig, at isa-isang isinuot ang mga ito na tila isan gnormal na paggising lang ang lahat.

“Sa ilog na tayo maligo Tol… Masarap doon.” ang sagot ko, hindi na rin ipinahalatang medyo naiilang ako sa nangyari sa amin sa gabing nagdaan.

“A… sige Kuya! Sabay na tayong maligo” ang sagot naman niya na halatang nasiyahan sa sinabi ko. Ang totoo, masarap naman talaga maligo sa ilog. Una, bago pa lang akong natutong lumangoy kaya excited na lalangoy na naman ako. Pangalawa, gusto ko ang tanawain; ang mga kahoy, mga malalaking bato, ang ragasa ng tubig, ang kabuuan ng paligid. At ang pangatlo at pinakaimportante sa lahat, naaalala ko si Kuya Romwel at ang singsing…

At naligo nga kami ni Julius sa ilog. Kagaya ng dati pa rin, parang wala lang nangyaring sexual sa aming dalawa. At hindi rin namin ito pinag-uusapan. Hindi ko alam kung na-experience na rin ni Julius ang ganoon sa iba kaya paang wala lang sa kanya ang lahat, o talagang hinaaan na lang niyang itago ito.

Harutan, tawanan, habulan sa buhanginang parte ng ilog. Naghalo ang naramdaman ko. Masaya na kasama si siya, ngunit may lungkot namang hatid dahil sa naalaala ko sa mga kilos niya at sa lugar na ring iyon iyon ang pinakamamahal kong si Kuya Rom ko.

Alas 10 ng umaga at handa na ang aking pag-alis. Nasa sasakyan na ang driver at hinitay na lang ang aking pag-akyat sa sasakyan. Nandoon din ang mga magulang ni Julius na sina Mang Nardo at Aling Isabel sa harap mismo ng bahay, inihatid ako sa sasakyan.

Binuksan ko na ang pintuan ng sasakyan sa tabi ng driver’s seat at akmang papasok na sana noong hinawakan ni Julius ang aking kamay. Nabigla, humarap ako sa kanya. “Kuya… ma-miss na naman kita” ang sabi niya sabay yakap sa akin.

Niyakap ko rin siya, sinukian ang mahigpit niyang pagkayakap. “Ma miss din kita tol. Magpunta ka kasi sa siyudad, bisitahin mo ako doon, ha?” sagot ko. Tinapik-tapik ko ang likod niya at kumalas na sa pagkakayakap at dumeretsong umakyat sa sakayan.

Noong nasa loob na ako, tiningnan ko uli siya. Bakat sa mukha niya ang matinding kalungkutan. Ewan ko ba ngunit tila malalim ang naramdaman niyang sakit sa pag-alis kong iyon. Pakiramdam ko, kahalintulad ang naramdaman niyang sakit sa naramdaman ko sa airport sa araw ng paglisan ni Kuya Rom. Hindi ko naman maiwasan ang hindi maawa kay Julius. At muli, bumabalik-balik naman sa isipan ang eksena kung saan huli kong nasilayan si Kuya Rom sa airport. Naranasan ko ang sakit na iyon! Napaluha na naman ako. Kumaway na lang ako kay Julius at kumaway din siya habang umarangkada ang sasakyan. Malakas ang kutob ko, umiyak din si Julius sa pag-alis kong iyon.

Pitong buwan ang nakaraan simula noong makaalis si Kuya Rom. Bagamat unti-unti ko nang natutunan ang sariling gawing normal ang lahat, may parte pa rin ng pagkatao ko na mistulang kulang. Oo, palaging nagtitext sa akin si Kuya Rom at minsan ay tumatawag, ngunit ramdam kong tumitindi sa araw-araw ang paghangad kong makita at makapiling na siya. Panay din ang pakiusap ko sa aking mga magulang na pauwiin na lang si Kuya Rom at sa kanya na ipamahala ang ibang negosyo ni papa. Ngunit ayaw daw nilang makialam sa desisyon ni Kuya Rom. Syempre, alam nilang may vested interest ang aking pakiusap kaya walang halaga sa kanila ang pakiusap ko.

Napag-alaman ko namang ok ang kalagayan ni Kuya Rom sa Canada. Sa isang kumpanya nila ni Shane siya nagtatrabaho bilang isang clerk at kahit papaano, nag-aadjust naman daw si Kuya Rom, at hindi masyadong nahirapan. Sinasabi din niya ito sa akin sa text o kapag nag-uusap kami sa telepono. Kaya hindi ako masyadong nag-worry. Ang kunswelo lang para sa akin ay nand’yan pa rin siya at wala naman akong nakikitang pagbabago sa naramdaman niya para sa akin.

Ngunit isang araw, dumating ang isang malaking balita. Pumunta ng bahay si Kris, ang kasintahan ni Kuya Romwel at buntis ito!

Noong makita kong nasa sala na siya at kausap na ng mga magulang ko, dali-dali kaagad akong naki-usyoso. Naupo ako katabi ng mama ko at nakisali sa pinag-uusapan. Nainis man sa nakita, hindi ko ipinahalata ito.

“Alam na ba ni Romwel na buntis ka?” tanong ni mama sa kanya.

“O-opo. Nagtitext naman po siya sa akin.”

“Ah... at ano naman ang plano ninyo ni Romwel?” ang tanong naman ni Papa.

“Magpapakasal daw po kami.”

Mistula namang nabasag ang eardrum ko sa narinig na salitang “pakasal”. Bigla akong napatayo at - “Sinungaling ka!” ang bulyaw ko.

(Itutuloy)

27 comments:

  1. Whaaaaat?? Bt magpapakasal c kuya rom ky kris(EPAL).. Kawawa na naman si bunsoy. Kayo nalang ni julius magkaedad pa kayo.. Author ang galing po magsulat pare. Fan moko.

    ReplyDelete
  2. Pahabol author, sana magsulat kapa ng madaming kwento tol. Nkaka inspire stories mo. Cguro makulay love life ni author. Thanks!

    ReplyDelete
  3. Kris really has the nerve to show up?? Kung ako sa kanya magpakamatay nalang sya... Ahaha... Naku kinakabahan ako at baka pumangit ang ending kagaya nung sa "Idol ko si sir!". Mike, you are killing me... Please, sana dalian mo pa ang pagsulat. Nabibitin ako eh.. Hehe. May FB account ka ba Mike? Or contact info? Parang ako naman ang naiinlab sa'yo! Hihihi...

    ReplyDelete
  4. i love the stories..im falling inlove with it!hahaha.EPAL talaga si kris!Nakaka ADIK mga stories mo tol.hope to read 22nd part soon!.MORE POWER-GOD BLESS!

    ReplyDelete
  5. weeehhh... epal si KRIS! totoo ba na ngtetext sila ni ROm?!!

    galing mo author! nadadala ako sa kwento mo.. hahaha

    ReplyDelete
  6. Thanks kuya mike! Kakacomment ko lang kagabi sa part 20, pinagbigyan mo ko kaagad, hehe

    Kainis tong si Jason, tigilan ang paglandi habang wala pa si kuya Rom, baka madatnan na nman kau niyan. Wag mo na pansin si Kris, naghahabol lang yan ng kayamanan. Sana maging maganda ung ending, sa sobrang dami ba nman ng pinagdaanan nila, hindi sana un masayang lahat. Haba pa naman ng kuwento na to.

    Gusto ko na mabasa ung part 22, sana meron double episode na post hehe, kabitin kasi ung isang episode lang. More Power sau kuya Mike. Super thanks you ulit!

    ReplyDelete
  7. ang ganda na talga ng story kuya mike!!!!!!!!!!

    ang galing galing niyo po..hehehe

    ReplyDelete
  8. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  9. im excited kung ano ang next chapter nito. i want to confirm kung planado ba ang pagbuntis ni kris or what. hays. nice work mike.

    ReplyDelete
  10. Ampopopopooottt....bitin na naman...hoy kris,bakla ka ng taon...gusto mo patayin na kita weh..badtrip ka...mike bilisan mo na ung kasunod....atat na ako..ok lang kahit pinapagalitan na ako ng supervisor ko sa kakabasa ne2..go go go mike...pakibilisan please

    ReplyDelete
  11. what the, nakakepal yung kris ah. tsk.

    ipost na ang next ep. ipost! ipost! haha

    nakakbitin.

    everytime i read this, nahihirapan akong huminga. lol

    ako kuya, when'll i meet my kuya? haha


    avid fan- lanz diaz

    ReplyDelete
  12. hindi ko akalain may mga ganito palang kwento.. kung saan saan ako napadpad, pero sa totoo, maganda naman ang istorya.. ^_^

    ReplyDelete
  13. Yeheeeeeyyyyyy! May 22 na akong followers, lol!

    Binibilang ko talaga ang mga followers ko ah, hehe. Para akong bata. Ngayon lang kasi ako naging seryoso sa pagtitingin sa blogspot ko eh. Hindi ko na inapdate kasi wala namang nagbabasa, hehe.

    Pero ngayon, may 22 na akong followers, yeheeeyyyyyyyyyyy!

    Cheeseburger! Cheeseburger! Cheeseburger! Lol!

    salamat sa mga comments at yung di pa nagpa follower sa blogspot ko, mag join na!!!!!

    Sige kayo, baka di ko na naman to i update, hehe. Joke lang pow!!

    Sige na plis,... mangrecruit kayo para gaganahan akong mag update ng mabilis, kahit sesantehin pa ako ng amo ko dahil sa kakagawa ng kwento sa panahon ng trabaho, OK lang, lol!

    May book launching ang "Idol Ko Si Sir" suportahan niyo naman plis...

    Hindi po for profit ito. Ang proceeds ay mapupunta sa isang gay and bisexual community (isang ning.com group). Natuwa kasi ako sa offer nilang mag-launch ng book ko kaya inoffer ko na rin ang profit. Gastos ko po lahat ito at ang maibalik lang sa akin ay ang gastos ko, kung sakaling may bibli. Kung wala, lugi ako. Huwwaaaaaaa!!!!

    Balik tayo kay Kuya Rom... ano kaya ang mangyayari ngayong nagpropose na si Kris na magpakasal sila ni Rom? Hehe.

    @lola bashang! Oo may ganitong kwento dito. Kaya mangrecruit ka ng iba pang sasanib sa michaelsshadesofblue!!!

    lol!

    TC sa lahat!

    Malaking MWAH!

    Galing kay Kuya Rom yan.

    :-)

    ReplyDelete
  14. oh my god this is the 5th time na binsa ko tung 21st chapter.nyahahaha..when can we have the next part kuya?hope to see it soon in ur blog.mwua.

    ReplyDelete
  15. oh my god this is the 5th time na binsa ko tung 21st chapter.nyahahaha..when can we have the next part kuya?hope to see it soon in ur blog.mwua.

    ReplyDelete
  16. weeh asan na chapter 22?? opo bibili ako book mo promise.. naadik ako sa mga kwento mo mike.. pati work ko affected..hehe

    ReplyDelete
  17. go kuy mike... ikaw talaga ang the best na story writer hehehe... more power po!

    ReplyDelete
  18. hayyyyyyyyy naku ang sarap tlga mgbasa ng mga kwanto nkakakinlove so sweet........ bkt gnon nkakabitin at 22o b n buntis c kris sna d 22o........ at sana ako n lng c jason pra kapasakin ang crush ng bayan prang ang srp ng piling pg ang taong crush ng bayan ay nsau na prang wala k ng hahanapin p macho gwpo matalino ang higit sa lht atlethic

    ReplyDelete
  19. go kuya mike!!!!!!!

    palagi akong nagbABASA ng mga stories mo halos lahat ata nabasa ko na..ang galing galing x 1000000000 niyo po!!!!!!!

    IDOL po kita!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    more power and god bless..

    nabasa ko po pala profile niyo..medyo pareho po pala tayo may "sarling mundo"..kaya nakakrelate ako saiyo..feeling ko tuloy

    hindi ako nag-iisa sa pagiging ako kasi nandyan kayo..hihihi



    ingat po..hehehe

    ReplyDelete
  20. mahiyain ho kasi ako at medyo di mahili makihalubilo..may FB po ba kayo?

    ReplyDelete
  21. kuya mike!..PLS UPLOAD THE 22ND PART NAMAN PO OH!.PLSSSSSSSSSSSSSSSSS.

    ReplyDelete
  22. hi mike follower muna rin ako... first time kong magbasa ng mga story mo at ito ang naumpisahan kong basahin pero nag enjoy at ganda ng pgkkagawa mo... kya isa n ako sa mga sumusubaybay ng ang kuya kong crush ng bayan... tnx bro... tc enjoy k lang jan s bakasyon mo...godbless always

    ReplyDelete
  23. This story is brilliant!! May i ask if the author got facebook?

    ReplyDelete
  24. T_T im reading it about 2 days now. Napakaganda ng story. nakakaiyak nakakatuwa, nakaka baliw ang story na to sa sobrang ganda. Sana one day makilala ko ng personal gumawa nito ang ma ththanks ako. im 19 bisexual super discreet, madami aral to story that will help me continue my life kahit alam kong papatayin ako ng parents ko pag nalaman nila ganito ako. message me at terminatorzone@yahoo.com

    ReplyDelete
  25. ronnie bokie

    very inspiring pinagtitiyagaan q tlga ito basahin kahit may pasok aq araw2...ok lng khit mapuyat aq..very sulit nmn..thank you kuya michael..astig ang pkagawa mo..thumbs up..galing mong author

    :)

    ReplyDelete
  26. fan moko mike. parang something was telling me, sila pa rin magkatuluyan, magaling mag strategize si romwel, magkakaroon pa rin ng supling ang mga iglesias, kahit silang dalawa ni Jason ang magkakatuluyan.

    mokoto

    ReplyDelete

FOLLOW US

Follow us in
- Friendster: www.friendster.com/msob
- Twitter: twitter.com/msoblue
- Facebook

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

Disclaimer

All images and videos in this site are copyrights of their respective owners and "MSOB" claims no credit unless otherwise acknowledged. If you own the rights to any of the images or videos and do not wish them to appear on this site please, contact us at getmybox@hotmail.com and the items in question will be promptly removed.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails