Red Paint 3

Red Paint
Rezso
Fiction

Chapter 3

"Ahm." sabi ko lang at napalunok ako ng laway.
"Ang init." sabi pa nya at maya maya pa ay nakaramdam ako ang matigas na bagay na bumubunggo sa ibabang bahagi ng likuran ko. Hindi ako gumalaw para lalo itong damhin. Sa nararamdaman ko ay parang anlaki ng sukat nito. Nang mapansin nyang hindi ako umiiwas ay lalo nya pa itong idiniin. Hinawakan nya na ang magkabilang braso ko para mas lalong magkaroon ng pwersa ang pagdiin nya.
"Gusto mo ba 'to? Masarap 'to gusto mo bang tikman?" At ipinihit nya ang aking katawan paharap sa kanya. Ginabayan nya ako papunta sa pader at sumandal sya doon. Hanggang sa maramdaman ko ang pwersa ng kamay nya na pinipilit akong paluhurin.
"Baka may makakita saten. Baka may magalit." pag-aalala ko.
"Andami mo pang satsat eh. Luhod!" mahina ngunit otoritadong boses nya.
Sinunod ko ang sinabi nya at lumuhod nga ako. Nakahawak lamang ako noon sa matigas nyang binti habang kinakalas nya ang pagkakabuhol ng tali ng kanyang jersey. Maya maya pa ay dinukot nya ang nasa loob kasabay ng pagbaba nya ng kayang shorts. Hawak hawak nya ang batuta nyang galit na galit. Tama ang hinala ko. Malaki nga. Ibinaling nya ang alaga nya sa tapat ng bibig ko at ibinundol nya ito. Halos manginig ang kamay kong unti unting humawak sa alaga nya. Nang mahawakan ko na iyon ay tsaka nya ito binitawan. Dinilaan ko na ang ulo ng burat nya at tsaka ko ito isinubo.
"Uhm.." mahinang ungol nya. Hinawakan nya ang magkabilang gilid ng ulo ko at tsaka ito umindayog. Labas pasok sa bibig ko. Namumuwalan na ako pero tinitiis ko para hindi sya mabitin. Maya maya pa ay nagiging marahas na ang pagkadyot nya sa bibig ko. Pinipilit nya itong ipasok ng buo sa lalamunan ko. Patuloy lang sya sa pagkantot sa bibig ko hanggang sa matamaan ang ngala ngala ko na sya namang ikinaduwal ko. Pero hindi sya tumugil. Patuloy lang sya sa ginagawa nyang pagpapaligaya sa kaniyang sarili. Nauubo na ako at nasusuka na sa ginagawa nya.
"Ano masarap ba burat ko? Laki noh? Ayan sige magpakasawa ka. Yan... Yan... Yan pa..." Bawat bitaw nya ng salitang 'Yan' ay kasabay noon ang matitinding bayo sa lalamunan ko. Nasasanay na sana ako sa ginagawa nya nang bigla nyang hugutin ang burat nya sa lalamunan ko. Pagkatapos ay bigla nya itong ipinasok ng buong buo sa lalamunan ko. Naramdaman ko ang kabuuan nya. Ansakit. Pero hindi ko magawang pumiglas dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak nya sa ulo ko. Pumapasok na sa ilong ko ang ilang hibla ng buhok nya doon. Pinatagal nya iyon ng ilang segundo at bigla nya na namang huhugutin at uulitin ang pagbaon. Makailang beses nya ding ginawa iyon na talaga namang nagpalabas ng napakaraming laway ko.
"Malaki ba? Ha? Sarap noh?" Ang mga sarakastikong tanong nya na ungol na lang ang isinasagot ko dahil hindi nya ako binibigyan ng pagkakataong magsalita. Ilang sandali pa ay bumilis na nang bumilis ang pagbayo nya sa lalamunan ko. "Yan ang magpapasaya sayo diba? Noon pa man sayong sayo nako, pero bakit hindi mo ako ginamit. Edi sana noon pa kita napasaya." sabi pa nito.
"Ayan na!!! Lulunin mo ang tamod ko!!! Pakabusog ka Connor!!!" Umagos ang tamod nya tuloy tuloy sa lalamunan ko. Ilang bayo pa hanggang sa maubos na ang inilalabas nya at tuluyan nang lumambot ang alaga nya.

Nang matapos kami ay agad naming inayos ang aming mga sarili. Kinuha nya ang t-shirt nyang nakasukbit sa kanyang balikat at ipinunas sa alaga nya pati na rin sa shorts nya na nalagyan ng laway ko. Pagkatapos ay inakbayan nya ako.
"Ayos ba? Solve ka ba pre? Wala ka pa ring pagbabago. Ikaw pa rin ang pinakamagaling para saken. Kaya mahal kita eh." Sabi nya sabay akay saken papunta sa pinagi-inuman namen.
"Ginawa na ba sayo yan ni kuya Connor?" tanong ko sa kanya at bigla syang natigilan.
"Ahm, sorry nagkamali na naman ako. Collin, ikaw pa rin ang pinakamagaling para saken. Ginawa na naten 'to dati eh, nakalimutan mo na ba?" wala nang alinlangan sa pag-uusap tungkol sa nangyare dahil si Jeremy na kainuman namen ay nakarating na yata sa ikapitong langit dahil sa lakas ng paghihilik habang nakanganga. Ngumiti na lang ako sa mga sinabi ni Wilbert kahit na wala akong matandaan. Pero isa lang ang nasisiguro ko. Isa sya sa mga pinakanakakalibog na taong nakilala ko.

Hindi na namen naubos ni Wilbert ang ilan pang natitirang bote ng beer. Tinulungan ko na lamang syang magligpit ng aming mga kinalat at tsaka namen ginising si Jeremy upang pumasok sa loob ng bahay para doon na matulog. Doon na rin ako natulog dahil magu-umaga na rin naman. Sa sala kami natulog na magkakasama. Hindi man ako kumportable sa pwesto ko eh nagtiis na lamang ako. Ayoko namang maistorbo sila sa pagtulog nila pareho. Kaya ginamit ko na lang ang lahat ng oras para makapagpahinga rin kahit papaano. Hihintayin ko na lang sumikat ang araw tsaka ako uuwi. Ipinikit ko ang aking mata nang makaramdam ako ng antok.

"Ang init! Ang init! Napaka-init!!!." sigaw ko na para bang walang nakakarinig saken. Sa sobrang init na nararamdaman ko ay para bang nasusunog ang paligid ko. Bigla na lamang may lumabas na demonyo mula sa kawalan. Tawa ito ng tawa habang pinagmamasdan akong nagsusumigaw sa labis na init. Patuloy lamang ako sa pagsigaw dahil sa init at takot nang bigla na lamang nakita ko ang mga mata ng demonyong bigla na lamang nanlisik. "Hindi ko mapapayagang mabuhay ka. Mamamatay ka!!! Sa mga kamay lang kita maaaring mamatay!" sabi nang demonyo at tsaka ako nag-umalpas mula sa pagkakahiga ko.

Naalimpungatan ako nang bigla na lamang may humahawak ng mahigpit saken. Si mama. Kasama nya si tito Ronald at Winston na nakakapit naman sa binti at braso ko. "Ma! Ma! Ano to?!" pasigaw kong tanong. Nagwawala na ako. Nagpapanic ako sa ginagawa nila saken. Maya maya pa ay bigla na lamang akong nahilo ng husto. Parang bigla na lamang bumagal ang pag-galaw ng paligid ganun din ang tunog ng kanilang mga boses na animo'y alingaw ngaw. Unti unting bumigat ang talukap ng aking mga mata hanggang sa hindi ko na kinaya at tuluyan na nga akong pumikit.

Nang magising ako ay agad kong inikot ang aking mga mata. Napabaling ako sa bintana at doon ko nalamang gabi na pala.
"Kain ka na. Ang sarap ng tulog mo ah." sabi ng boses sa gilid ko. Lumingon ako sa kung saan nanggagaling ang boses. Nakita ko si kuya na nasa tapat ng pinto at nakamasid lang saken.
"Kuya! Ang sama ng panaginip ko." sabi ko sa kanya.
"Panaginip lang yun bunso. Baka kagagawan lang yun ng demonyo na nasa bahay. Hayaan mo kasama mo naman ako eh. Itataboy ko yung demonyo mamaya kapag matutulog ka na. Hindi ka nya gagambalain ngayong gabi." Sabi nya tsaka sya tumabi saken sa kama at hinaplos ang buhok ko.
"Kuya natatakot ako." at yumakap ako sa kanya.
"Nandito ako. Hindi kita pababayaan." at niyakap nya akong mahigpit. "Kumain ka na muna. Alam kong gutom ka na."
Bumaba ako at pumunta ng kusina. Nakita ko sina mama at tito na nasa sala. Dahan dahan akong kumilos papunta ng kusina habang nakatitig sa kanila. Agad naman akong nakita ni mama.
"Anak, gising ka na pala. Kumusta ang pakiramdam mo? Masakit ba ang ulo mo? Sandali ipaghahanda kita ng makakain." sabi nya.
"Anong ginawa nyo saken kanina?!" tanong ko na medyo mabigat ang boses.
"Binigyan lang kita ng gamot para makatulog ka. Binabangungot ka na naman kasi eh. Pinuntahan kami ni Wlbert dito para sabihin ang nangyayari sayo. Sabi ko kasi sayo isang bote lang ang kaya mo eh. Mukhang ikaw yata ang umubos ng ininom nyo. Pinayagan kitang makisali sa kanila pero anak, masama ang epekto ng alak sayo. Pasensya ka na kung kailangang ganunin ka namen. Anak sana hindi na mauulit yun ah. Hindi ka naman umiinom dati eh." paliwanag ni mama.
"Kaya pala. Pasensya na rin po ma." sabi ko at sumulyap rin ako kay tito para iparating ang paghingi ko ng pasensya.
"Oh sya, kumain ka na at buong araw kang tulog. Wala pang laman yang sikmura mo."
Sabay na kaming pumunta ni mama sa kusina at agad naman akong umupo sa mesa para hintayin ang ihahanda nyang pagkain.
- - - - -
Nasa silid ako kung saan ako nagpipinta. Itinutuloy ko yung ginagawa kong painting. Halos wala pa ako sa kalahati, samantalang matagal ko na itong naumpisahan. Medyo kinakapos kasi akong ng pintura eh. Hindi ko naman matancha kung gaano karami pa ang kakailanganin ko. Ngayon lang naman kasi ako gumawa ng ganito kalaking painting.

Patuloy ako sa pagpipinta ng mapansin kong lumagitik ang pinto. At nang tumingala ako para alamin kung sino ang pumasok ay nakita ko si Winston na nakalabas ang ulo sa hindi masyadong bukas na pinto. Nginitian ko sya at ngumiti rin sya saken.
"Halika, pasok ka." paga-aya ko sa kanya. Hindi naman na sya nahiya pa at tumuloy na sya sa pagpasok. Tumayo lamang sya at patuloy na tinignan ang ginagawa ko. Inabot din nang ilang sandali bago sya nagsalita.
"Nakakatuwa ka palang panoorin habang nagpipinta." sabi nya sabay yukod para tignan ng malapitan ang ginagawa ko.
"Medyo nakakangalay nga eh. Laki kasi nito eh." sabi ko.
"Marami na akong nakitang gawa mo pero, parang iba 'tong isang 'to. Maliwanag yung mga kulay ng mga painting mo na nasa sala. Bakit ito parang andilim." usisa nya.
"Ah. Wala lang, gusto ko lang maging strong yung image nito sa paningin ko. Napaka strong kasi ng personality nitong pinipinta ko eh." sagot ko.
"Sino sya?" muli nyang tanong. Tumingin ako sa kanya at ngumiti lang. Ayaw kong mapag-usapan namen ang tungkol sa kung sino yung pinipinta ko. Mukha namang nakuha nya ang gusto ko ipahiwatig kaya hindi na sya nangulit pa.

Nag-uumpisa na kaming makapagpalagayan ng loob ni Winston. Sa mga nakalipas na linggo kasing magkasama kami ay hindi ko naman sya nakitaan ng masamang ugali. Ayos rin talaga sya, isa pa. Masarap syang kasama kasi hindi rin sya masyadong masalita. Ayoko kasi ng madaldal. Kung meron mang dadaldal eh, gusto kong ako yun. May ilan na rin kaming napagkwentuhan. Masasaya pero may isa syang kwento na ikinalungkot ko. Nalaman ko na hindi na pala nya nakita ang nanay nya dahil namatay ito noong ipanganak sya. Ang tatay nya na ang nagpalaki sa kanya. May dalawa pa daw na kinasama yung tatay nya bukod kay mama. Yung una daw hiniwalayan ng papa nya kasi nalaman nito na sinasaktan nung babae si Winston. Yung pangalawa naman eh, lalakero at mahilig sa sugal. Si mama lang daw ang naging perpektong nakasama ng papa nya. Kaya naman daw napamahal na rin kami sa kanya.

Nangalay ako sa ginagawa kong pagpipinta. Nakatingin pa rin sa ginagawa ko si Winston. Natuwa ako kasi parang hindi sya nagsasawang panoorin ako habang nagpipinta. Nag-uumpisa nang sumakit ang likuran ko kaya naman agad kong inihinto ang ginagawa ko. Inaya ko si Winston sa labas para makapananghalian na. Paglabas namen ay napansin kong wala sila mama kaya naman agad akong nagtanong sa kanya.
"Nasaan sila mama at tito?" tanong ko.
"Ah may inasikaso lang tungkol sa kasal nila. Baka raw mapostpone kasi nagkaproblema doon sa schedule na napili nila." sagot nito.
"Ah ganun ba. Pano ba yan, magiging magkapatid na tayo hehehe." sabi ko
"Okey lang ba sayo yun?" tanong nya ulit.
"Oo naman, walang problema yun saken." sagot ko sabay ngumiti lang sya tsaka kami pumunta ng kusina. Hindi na ako nag-abala pang hanapin si kuya dahil sabi nya saken ay pupunta sya sa aplaya. Inaya nya ako kanina pero hindi ako sumama dahil gusto ko na nga tapusin yung painting ko.

Hindi na kami masyado pang nag-usap ni Winston habang kumakain kami. Wala rin naman kasi akong maisip na sabihin at ikwento eh at sa tingin ko ganun din sya. Pagkatapos naming kumain ay agad akong naligo. Kagaya ng nakagawian ko nang gawin ay umiiwas ako sa anumang bagay na may repleksyong makikita. Ayoko na maulit yung pang-gagambalang ginawa saken nung demonyo. Nakakatakot. Nakakapagod. Pagkalabas ko ng banyo ay sumunod naman si Winston. Ako naman ay umakayat sa kwarto ko at tumambay doon. Dumungaw ako sa labas ng bintana para makita ang magandang tanawin. Parang ang sarap ipinta nung kubong malapit sa bangin at mula roon at sa likuran noon ay makikita ang malawak na karagatan. Matagal ko nang gusto ipinta yun pero hindi ko magawa dahil hindi ako matapos tapos sa ginagawa ko. Sa susunod na lang siguro. Nakaramdam ako ng antok kaya nahiga ako sandali. Hindi ko namalayan ang pagkakapikit ko. Nakaidlip ako. Ang akala ko naman ay matagal na akong natutulog kaya naman agad akong lumabas. Nagbabakasakaling andyan na sila mama. Pagbaba ko ay nakita ko si Winston na nasa harap ng TV.
"Andyan na ba sila mama?" tanong ko
"Wala pa. Baka gabihin yung mga yun." sagot naman nito.
Tumuloy ako sa pagbaba at pumunta ng kusina para uminom ng tubig. Nang biglang may tumapik sa balikat ko. Si kuya.
"Asan si mama?" tanong nito
"Wala umalis sila may inaasikaso daw para sa kasal." sabi ko na agad namang nyang ikinasimangot.
"Kuya, wag ka na mag-isip ng masama sa kanila. Mababait naman silang mga tao." sabi ko.
"Ah basta. Yan si Winston okey lang yan saken. Pero yung tatay nya, hindi talaga maganda ang pakiramdam ko dun. Sige dyan ka na. Matutulog ako, napagod ako sa pamamangka eh." sabi nya sabay alis.

Pumunta ako ng sala. Sasamahan ko sana si Winston, ang kaso lang ay umakyat ito at mukhang papunta sa kwarto nya. Ewan. Hindi ko alam kung namamalik mata ba ako. Kasi nung sinundan ko sya ng tingin ay tumingin din sya saken pero parang may kasamang lagkit yung titig nya. Nakaramdam ako ng libog sa mga titig nyang iyon kaya naman ang makaakyat na sya ay hindi ako mapakali. Hindi ko malaman kung susundan ko ba sya o pababayaan na lang. Baka kasi nagkakamali lang ako eh.

Patuloy lang akong nanood. Pero hindi doon nakatuon ang isip ko. Iniisip ko kasi yung ginawang pagtitig saken ni Winston eh. Ikinalibog ko iyon kaya naman hindi mabura sa isip ko. Umiisip ako ng maidadahilan ko kung sakaling pupuntahan ko sya sa kwarto nya. "Ah basta kahit ano na lang." sabi ko nang hindi na ako makatiis. Ang hirap talaga kalabanin ng libog eh. Lalo pa't ang gwapong nerd na si Winston ang nakikita mo. Yung manipis nyang salamin. Matangos na ilong. Maputing balat. Mapulang labi. Halos magkasing taas lang kami. Sakto lang ang katawan nya. Hindi sya matcho pero hindi sya lampayatot. Pero ang nakakalibog na parte ng katawan nya eh yung pwet nya. Bakat na bakat iyon sa suot nyang boxer shorts. Hindi ko masyadong natitigan ang bukol nya sa harap kaya hindi ko masabi kung malaki ba o maliit. Pero para saken hindi na importante yun. Libog na ako eh.

Umakyat na ako sa taas at agad na tumungo sa silid ni Winston. Kakatok pa sana ako pero hindi ko na ginawa nang makita kong nakaawang ang pinto. Agad ko itong binuksan at nakita ko si Winston na nakahiga. Natutulog ata. Nakahubad ang puting t-shirt na kanina lang ay suot nya. Kitang kita ko ang maganda nyang katawan. Wala syang abs pero pero flat ang tyan nya. Hindi sya ganoong mabalahibo kaya hindi ko halos makita ang buhok nya sa pusod. Hindi kagaya ng kay Wilbert na kitang kita kaya lalong nakakalibog. Pero may napansin ako kay Winston. Yung umbok nya sa boxer shorts mukhang may ipagayayabang din. Isa pa. Mas gwapo syang tignan kapag hindi nya suot ang salamin nya. Yung inosenteng mukha nya ay nagkakaroon ng angas. Kadalasan ay nakikita ko syang one sided ang straight nyang buhok. Pero ngayon ay magulo ito. Siguro hindi na sya nagsuklay pagkatapos nyang maligo.

Lumapit ako sa natutulog na si Winston. Pinagmasdan ko sya mula ulo hanggang paa. Maputi talaga sya at pantay ang kulay. Ansarap tignan yung hita nya na may kalakihan. Ansarap dilaan. Napakalinis nya at mukhang mabango. Napadako ako sa bukol nya. Halatang patay ito dahil hind gaanong bakat. Ansarap patigasin at isubo. Gusto kong makita kung anong reaksyon meron ang maamo nyang mukha kapag nilabasan na. Sa sobrang libog na nararamdaman ko ay hindi ko na matiis na humawak sa alaga ko. Gusto ko nang magjakol kaso sayang naman kung lalabasan ako ng walang nangyayare samen. Tumingin ako sa medyo mapula nyang utong, may kaliitan yun pero ayos lang. Mukha pa rin naman masarap sipsipin.

Ewan. Hindi ko na talaga matiis ang libog ko kaya naman lumapit na ako sa higaan nya para mas makita ko ng malapitan. Inilapit ko ang ilong ko sa kilikili nya at sininghap ang amoy nito. Ambango, talagang amoy bagong paligo. Unti unti kong inilapit ang aking mga kamay sa katawan nya. Pero hindi ko sya mahipo. Natatakot ako baka magising sya pag hinipo ko sya. Pero nang mapadako na ako sa bukol nya ay hindi ko na nagawa pang magtiis. Gusto ko talagang makita ang itsura nya kapag nilabasan kaya naman marahan kong hinipo iyon at sinubukang patigasin. Hinawakan ko ang malambot nya pang pagkalalake. Pinisil pisil ko ito para mabuhay. Wala na akong pakealam kung magising man sya. Bahala na. Sa ilang ulit na pagpisil ko sa alaga nya ay naramdaman ko ang unti unti nitong pagkabuhay. Lalo ko pang pina-igting ang pagpisil ko dito. Sinubukan kong ibaba ang boxers nya para makita ko na ang itsura ng alaga nya. Sabik na sabi na talaga ako. Parang ang sarap sarap.
"Siguraduhin mo lang na kakayanin mo yan ah." halos huminto ang pagtibok ng puso ko nang marinig ko ang boses ni Winston. Tumingin ako sa mukha nya at nakita kong salubong ang kilay nito at nakabaling ng tingin saken. Ang boxers shorts nya na balak kong ibaba ay sya na mismo ang gumawa at bumulaga saken ang itinatago nyang kaselanan. Maputi iyon at medyo maugat. Ngayon ay sobrang tigas na nito at pumipintig pintig pa. Muli akong tumingin sa kanya. Salubong pa rin ang kilay at hindi ko inaasahan ang sumunod nyang ginawa. Hinawakan nyang mahigpit ang katawan ng batuta nyasabay hinablot ng kanan nyang kamay ang buhok ko. Marahas at pinipilit nyang ipasok sa bibig ko ang hawak hawak nyang burat.
"Kainin mo na, wag ka na mahiya. Akala ko pa naman ayos lang sayo na magkapatid tayo. Hindi mo pala ako gustong maging kapatid eh. Gusto mo lang ako manatili dito dahil gusto mong kainin 'tong burat ko. Oh ayan! Kainin mo na. Yan ang gusto mo diba? Dahil dito na ako titira. Araw araw kong ibibigay ang gusto mo. Araw araw kitang papalunukin ng tamod ko. Bakla ka! Mahilig ka sa burat diba?! Ayan na, kainin mo na!" Pinipigil kong ibuka ang bibig ko dahil sa bigla akong nahiya sa kanya at dahil ayokong isubo iyon ay isinampal nya sa mukha ko ang kahabaan nya.
"Ibuka mo na yang bibig mo!!!" utos nya at patuloy nyang sinampal ang mukha ko gamit ang alaga nya. Maya maya pa ay bumangon sya at umupo sa gilid ng kama, sa harap ko. Hawak nya apa rin ang buhok ko patuloy na ipinipilit ang kargada nya sa bibig ko.
"NGA NGA!!!" sigaw nya saken. Natakot ako sa kanya kaya ibinuka ko na ang bibig ko. Naalala ko si kuya na natutulog sa kabilang kwarto. Baka magising sya at maabutan kami na nasa ganitong posisyon. Sinunod ko na lamang ang mga sinabi nya para hindi na sya gumawa pa ng ingay. Dinilaan ko ang alaga nya hanggang pinilit ko nang isubo ang kabuuan nito.
"Ahhh! Ahhhh! Sige pa! Anggaling mo! Collin!" sabi ni Winston.

"Collin!"

"Collin!"

"Collin!!! Wui!" At bigla na lamang akong nagising sa pantasya ko nang maramdaman kong may tumatapik saken na medyo malakas. Nakita ko na lamang ang sarili ko na nasa sofa pa rin. Dahil sa pagkabigla ay naging atentibo ako at agad na tumayo para alamin kung bakit ako tinatapik ni Winston.
"Oh, Winston! Bakit?" tanong ko sa kanya. Nagtaka naman ako sa inasal nya dahil parang hindi ito makatingin saken. Nakatagilid ang katawan nito saken at ang ulo nya ay nakabaling sa gawing kaliwa. May hawak itong tuwalya at iniaabot saken ng kanang kamay nya.
"Para saan 'to?" Tanong ko at bigla na lamang umihip ang malamig na hangin. Anlamig ng hangin na para bang sumusuot hanggang sa loob ng underwear ko.
"Yung ano mo kasi, nakikita. Bilisan mo baka dumating na sila papa. Baka mamaya kung ano pang isipin ng mga yun na ginagawa mo." Sabi ni Winston at napatungo ako. 'Putek!!! Asan yung salawal ko!!!' sigaw ko sa isip ko. Agad kong hinablot yung tuwalyang iniaabot saken ni Winston at itinapis ko sa aking nagmumurang kaselanan.
"Teka! Kanina mo pa ba ako nakikitang ganito?" tanong ko na may halong pagkapahiya.
"Pagbaba ko kasi nakaganyan ka na eh. Pero hindi ko naman masyadong tinignan. Ano lang... Nakita ko lang sandali tapos itinakip ko 'tong tuwalya bago kita gisingin. Ganun lang." Hindi pa rin makatingin saken si Winston. At nang malaman nya nang nakatapis nako ay agad naman itong tumakbo sa itaas.
"Winston! Salamat ah." sabi ko bago pa sya tuluyang makapasok sa kanyang silid. Lumingon naman ito at tumango. Napakamot na lamang ako sa ulo ko dahil sa sobrang hiya. 'Tss! Anlibog ko kasi eh.'

Sumapit na ang gabi at nakauwi na sila mama. Malungkot nilang ibinalita samen na hindi pa rin matutuloy ang kasal. Napostpone ito at sa susunod na buwan na naman ang tuloy. Nadoble daw kasi ang reservation. Ililibre na daw sa kanila ang cake bilang pambawi sa aberyang nangyari sa kasal nila at siniguro naman daw ng coordinator na matutuloy na ang kasal nila sa susunod na buwan.
"Ayos lang yun honey, hindi naman tayo nagmamadali eh diba. Ayaw mo na ba akong maging boyfriend?" paglalambing ni tito.
"Sira ka talaga. Nadidiri na yung mga bata saten." sagot naman ni mama sabay nagtawanan kami.

Simula nung mangyari yung hapon na 'yon samen ni Winston ay medyo nagkakailangan na kami sa bahay. Hindi sya makatitig ng diretso saken at ganun din ako sa kanya. Pakiramdam ko kasi ay may malaki akong kasalanan sa kanya na hindi ko mawari. Hiyang hiya pa rin ako sa nangyari at isinumpa ko nang titigilan ko na ang kalibugan ko lalong lalo na kay Winston na malapit ko nang maging kapatid.