The John Lloyd Diary - Chapter 2

The John Lloyd Diary

Chapter 2

by: Apple Green

jaceanime@gmail.com

Author’s Note:

Hello po ulit sa lahat! Sabado na, and as promised, eto na ang pangalawang kapitulo ng #TheJLDiary. Well, una sa lahat, talagang planado po ang pagkubli ng ibang detalye ng istoryang ito, para lang magkaroon ng thrill at question marks sa utak ninyo. Pero sa tamang panahon, mare-reveal din ang lahat. Pero for now, salamat po ng marami sa suporta.

Nais ko pong batiin at pasalamatan sina Kuya 44, Aulric Blaine, Gilrex Laurente, Kev, Chris, Uel, Krey, at kay Bunso Steven. Hi po sa inyo! Salamat sa magagandang feedbacks. Hi din po kina Kuya Bryle, Ren Ren at kay Misha Xela na mga kaibigan ko sa FB. Basta! Sa mga di ko nabati, babawi ako next time. Paki-add po ako sa FB, at pa-like na din po ng page ko, The Red Ink. Links are found below. Salamat salamat!

Jace's FB Account and The Red Ink (Updates and Teasers)

Eto na po ang pangalawang yugto ng istoryang ito. Enjoy..

 

- Jace

===================================

Nung gabing iyon, naging abala ako sa pagawa ng presentation para sa report ko kinabukasan sa isa kong klase. Mag-aalas onse na ng gabi ng matapos ko ang presentation na ginagawa ko.

Di pa rin maalis sa isip ko ang nangyari kanina sa may convenience store.

Haay. Siguro assuming lang ako. Inakala ko lang siguro na makikipagbalikan si Jeffrey. Pero kahit naman siguro hindi, para san pa at talagang gusto niya makipag-usap? Tss.

Iniligpit ko nalang ang mga gamit ko na nagkalat sa aking kama, pwera ang laptop ko na nakabukas pa din, para maghanda sa aking pagtulog. Pagod ako sa buong mag-hapon, at dagdagan pa ng mga inaalala ko sa usaping puso at pagmomove-on.

Takte! Gusto ko nalang matulog at nang makapagpahinga din 'tong utak ko. Pero hindi pa ako nakakaramdam ng antok. Buti nalang bukas pa ang laptop ko.

Sasakay nalang muna ako ng spaceship at nang makabisita ako sa Planeta ni Romeo. Tamang pampaantok lang ba, alam mo yun?

Ewan ko talaga kung bakit bumabalik at bumabalik pa rin ako sa birtwal na komunidad na ito. Nag-iinarte ako sa tuwing makakaramdam ako ng rejection mula sa ibang tao sa lugar na ito, pero heto na naman ako't ayaw magpaawat. Tss. Nakaka-relate ka ba sa katigasan ng ulo ko, kagaya nito?

"Baliw ka Levi Hidalgo. Baliw! You're helpless and desperate."

Baliw at desperado agad? Di ba pwedeng hopya lang?

Haaay. Habang dumadaan ang mga araw, nararamdaman kong unti-unti na akong iniiwan ng katinuan sa aking pag-iisip.

Baliw! Hahaha.

Log-In:

username: misteryoso626

password: *******

Siguro napaka-cliche na ng username na Misteryoso, pero gusto ko eh. Bakit ba? Yung tipong dahil rejected palagi, hindi ko na agad-agad nilalantad at pinapakita sa mga nagiging ka-chat ko ang aking itsura. Kaya Misteryoso, ganun!

Tas 626, kasi yun yung numero ni Stitch sa pelikulang Lilo And Stitch. Paborito ko kasi siyang Disney character, si Experiment 626, AKA Stitch.

Yun ang etimolohiya ng aking username.

Messages: 0

Haaay.

"Akala mo naman may nag-aantay sa pagbabalik mo? Napaka-hopya mo talaga."

Ewan ko sayo. Di kita kilala. Wag mo kong kausapin! Who you?

Tinungo ko ang listahan ng mga online na myembro malapit sa aming lugar. Hahanap nalang ako ng mapagtitripan at mapaglilibangan. Kahit pansamantala.

Nung iniisa-isa ko ang mga naka-online na myembro, wala naman akong mapili. Choosy ko no? Lahat kasi ng mga naka-online, mga higad.

Obvious naman sa mga online status at laman ng mga profile nila eh. Sus, ako pa? Marunong kaya akong kumilatis at mag-differentiate ng mga higad sa mga hindi. Hahaha. Hard.

Beep!

Sino na naman tong ugok na nagmessage sa akin? Another indescent proposal, i guess? Makikipag-sex na naman? Haay. Di na sila natuto.

Sabi ko nga sa online status ko, I DON'T DO ONE-NIGHT STANDS! Bakit ba kasi may mga taong hindi makaintindi? Nakapag-aral naman sana. Tss.

Pero siguro pag libog na ang umandar, na siyang normal sa mga tao sa planetang ito, hindi na mahalaga ang utak.

Landi pa more! Paking tape.

"Lebleb.." Ang unang salita na nabasa ko sa message na yun. Kahit hindi ko kilala ang username ng nagpadala sa akin nun, alam kong si Jeffrey iyon. "...kumusta? Bakit di mo ako kinausap o pinansin man lang kanina?"

Wow ha! Nakalimutan na ba niya ang sinabi niya sa akin limang linggo na ang nakakaraan?

"Lebleb. Alam kong ikaw to."

Lebleb. That's how he calls me, affectionately.

Mali. Called. Nakaraan na ang lahat.

"What do you want Jeff? Akala ko ba klaro na sa atin ang lahat? Sige na, baka makita ka pa ng boyfriend mo na may account pa rin sa site na ito." Pagtataboy ko sa kanya. Magkahalong galit at pagtatampo ang nararamdaman ko sa oras na to. Galit dahil naapakan ang pride ko, at pagtatampo kasi siya mismo ang gumawa noon sa akin nung nagkamali akong i-message siya sa FB.

"Nangungumusta lang ang tao eh." Reply niya.

"No need to concern yourself about me Jeffrey. Leave me alone, okay? Salamat. Good night."

"No. Ano ba problema mo Levi?" Waw! Isang malaking wow. Ano problema ko, eh siya tong naunang magmessage sakin dito?

"Ano problema ko? Bullshit! Why can't you just accept the fact that we are, a long time ago, over? Alam mo ba ang salitang move on Jeffrey? Get a life!" Yeah. This message confirms it. I am bitter. At lahat ng iyon ay tinuturo ko pabalik sa kanya. Alam kong ako mismo ang tinatamaan ng mga pinagsasabi ko. But because of this pride, I did it anyway.

"I do have a life. A beautiful one, actually. Ikaw? Anong meron ka ngayon? I think you should heed your words, for yourself. Get a life Levi. Shooo!"

Fuck! I know that I went overboard, and that I had also stepped on his pride, but do I deserve to be treated this way? Eh siya naman tong naunang magmessage sa akin? Fuck! Shit.

Oo. Bugbog na bugbog na ang pride ko sa maaanghang na salitang pinagbibitiwan niya. At ang pinaka hindi ko nagustuhan sa lahat ay ang huling salita. Na para bang isa kang aso na nagmamakaawa sa amo, na sa bandang huli ay itataboy ng ganun-ganun na lang? Bullshit talaga.

Sa kabila ng pag-iinit ng mga tenga at panggagalaiti ng mga bagang ko, sinubukan ko pa ring pakalmahin ang sarili ko. Nagpakawala ng hindi ko mabilang na mga buntong-hininga, at sinubukang wag intindihin ang mga patutsada nito sa akin.

"Ikaw din naman kasi. Siya nga ang unang nagmessage sayo, pero pinatulan mo pa rin. Tss."

Oo na! Ako na ang bitter. Tss.

One. Two. Three. Four. Five. Ewan ko na kung ilang buntong-hininga na ang pinakawalan ko para lang kumalma. Dahil kung hindi ako kakalma, magwawala talaga ako!

Sa wakas, pagkatapos ng ilang segundong pagkukumbinsi sa sarili kong wag ng palakihin ang gulo, nakapagtimpi pa rin ako. Blinock ko nalang ang profile na iyon para di na makapagsend ng message sa akin.

Shit talaga! Shit! Kahit anong pilit kong lunukin ang pride ko sa pagkakataon na yun, kasi aminado naman akong ako ang pumatol, nagdadabog at naiinis pa rin ako dahil sa palitan namin ng mga masasakit na salita ni Jeffrey.

Ano ba kasi ang nangyari sa aming dalawa? Dati rati, nung kami pa, di ko talaga inakalang aabot ang lahat sa ganito. Siguro, parehas lang kaming bitter. Tss.

Beep!

What?! Wag mo sabihing dalawa ang account ni Jeffrey sa site na ito't ayaw talagang tumigil sa pang-iinis sa akin.

Arrrrgh! Nakakaasar!

"Hi. Kumusta? Kumusta project nyo?" Sabi nung mensaheng natanggap ko.

Username: Ikthus

Ikthus?

Napakunot-noo ako sa username na yun. Ngayon ko lang nakita ang username na ito. Nung binisita ko naman ang profile nito, halos blangko naman lahat. Nung sa Message History naming dalawa, wala naman kaming previous conversations.

Weird.

Hindi ako makapag-isip ng tama sa panahong ito kasi nga sumisilay pa rin ang galit at inis ko sa nangyari kanina.

"What?! Anong project? I think you are barking the wrong tree, mister." Iritadong sagot ko sa mensahe ni Ikthus.

"Yung project nyo. Sinabi mo sakin yun dati diba?" Bwesit ha? Nakukulitan na ako! Naiinis na nga ako, dadagdagan pa ng ugok na to.

"Hey. Kung wala kang magawang matino sa buhay mo, pwede bang wag ako pagtripan mo? Matulog ka nalang!" There. Sinupladuhan ko na. Nakukulitan na ako sa mga pinagsasabi nito.

Pagkatapos ma-i-send ang reply na yun, agad akong nag log-out at pinatay na ang laptop ko.

Sa dami ng nangyari sa araw na to, I deserve some rest. Sana pala natulog nalang ako kanina nung natapos kong gawin ang presentation. Di na sana ako nainis ngayon.

Haay. Putek! Nakakaasar!

Makatulog na nga lang.

Kinabukasan ng hapon, pagkauwi ko sa apartment na tinutuluyan ko, agad akong bumalik sa site.

I know that I owe someone an apology for being so rude last night.

Si Ikthus, na siyang napagbalingan ko ng inis at galit sa Ex ko.

"Haay. Ayan ka kasi Levi. Kapag galit ka, binubuntong mo sa iba yang nararamdaman mo. Napaka-immature."

Kaya nga ako magso-sorry kay Ikthus diba?

Wait. Asan na ba ang message niya?

Nung pagkatapos kong i-click ang message nya sa Message History ko, para sana magreply at humingi ng paumanhin sa ginawa ko kagabi, natigilan ako.

"The account, with the username Ikthus, was deactivated. You cannot reply to this message." Ang nabasa kong notification na naka display sa laptop ko.

"Hala! Baka dinamdam ni Ikthus masyado ang kasungitan mo kagabi. Patay! Immature na nga, insensitive pa."

Haaay. Kasalanan din nya naman kasi. Kung anu-ano pinagsasabi niya kagabi na hindi ko naman maintindihan. Asar na nga ako, dadagdagan pa ng kung sinong estranghero. Tss. Bahala siya!

With that being said, just to defend myself, I've shrug off things just to give myself some peace of mind. Alam kong hindi tama ang ginawa ko kay Ikthus, pero ano pa magagawa ko? Hindi ko alam kung saan siya hahagilapin para mag-sorry.

Bahala na si Batman.

=============================

Finally. Tapos na ang unang semester.

Ngayong araw na to ang huling araw ng Final exams. Laking pasasalamat ko't nairaos namin ng matiwasay ang pangalawa sa huling semester ko bilang isang college student.

At ang pinaka-highlight ng araw na ito? Gagala lang naman kami mamayang gabi.

Friday night. A perfect time to celebrate the closing of another semester.

At eto pa. Sa sobrang kakirihan ko, napapayag ko si Jane, isa sa mga kaibigan ko, na isama ang pinsan niyang si Gino.

Ehrmergherd. Si Gino. Ang crush ko.

Dahil nga magkasama kami ni Jane sa Thesis, nakikita ko na din si Gino simula pa noong unang week ng First Sem. Isa siyang Information Technology student na pumapasok din sa eskwelahan namin. Sanggang-dikit kasi sila nitong si Jane. Kaya kapag may meeting ang grupo namin sa Thesis, kadalasan, nakabuntot itong si Gino kay Jane.

"Hoy! Nakakakilabot yang ngisi mo ha? Kalma lang Beast. Masyado kang excited." Untag sa akin ni Maia, ang bestfriend ko. Kasama din kasi siya sa inuman mamaya. Isa si Maia sa mga nakakaalam ng pagiging Bisexual ko. At alam niya rin na crush ko si Gino.

"H-ha? Halata ba beast? Hahaha." Tawa ko dito. Tawagan namin ang beast. Beast as in hayop. Hayop sa ganda at sa kagwapuhan. Yan ang lokohan namin sa isa't isa.

"Oo kaya. Haay. Sabagay. Ako nga na bestfriend mo, excited para sayo eh. Ano ka pa kaya?" Naglalakad na kami pauwi sa apartment ko. Sumama na rin siya sa akin nung hapon na yun, para sabay kami pumunta sa napag-usapang lugar mamaya. "Unahan mo kaya si Gino beast?"

"Tss." Napabuntong-hininga ako. "Hindi ko nga sigurado kung kagaya ko rin ba si Gino eh. Pero bahala na beast. Masaya naman ako sa crush crush na to eh. Yaan na natin." At nagkatawanan pa kaming pareho.

Alam ni Maia ang halos lahat sa akin. Sa naging buhay ko noon at ngayon. Ganun kami ka-close. Halos lahat ng bagay na nangyayari sa amin, pinag-uusapan namin. Kahit relihiyosa itong si Maia, hindi siya kagaya ng iba na masyadong makitid ang pang-unawa. Nagpapasalamat ako't isa siya sa mga pinagkakatiwalaan ng sekreto ko. Hehehehe.

"Ay basta. Umayos ka mamaya ah? Magpa-pogi ka ng husto. Makuha si Gino sa tingin." At humalakhak pa ito sa sinabi.

"Lol. Ayan tayo eh! Ang supportive natin. Nyahahaha."

Pagkarating namin sa bahay, nagpahinga lang kami, tas maya-maya ay sabay na naghapunan. Pagkatapos pa ng isang oras, nagtext na si Jane.

Di daw makakarating ang iba naming kabarkada.

Ganun naman sila eh. Pag ako ang nag-aya, ayaw nila. Tss.

Pero, ang maganda ngayon, kami lang apat ni Maia, si Jane at Gino. Makakagalaw ako ng mas komportable. Mas makakapagpa-cute sa crush ko. Lol.

Agad na kaming naghanda ni Maia para lumabas na ng bahay at pumunta na sa napag-usapan naming lugar na paggaganapan ng tomahan.

Dahil upgraded na ang phone ko ngayon, salamat ng marami kay Mama sa pag-sponsor, may mobile app na ako ng Planeta ni Romeo kahit saan man ako pumunta, kahit wala ang laptop ko. Nyahahaha.

Anyway, we had arrived earlier sa bar. Wala pa sina Jane at Gino nung dumating kami. Maya-maya ay nagpaalam muna si Maia na magsi-CR habang hinihintay pa namin ang dalawa naming kasama.

Ako naman, naglog-in muna sa Planeta habang mag-isa na naghihintay sa pang-apat na mesa ng bar. Ayokong ma-bored kakahintay kay crush. Makapaglibang nga muna.

Sana naman, wag ng sumulpot uli ang Ex ko para manira lang ng gabi. Tulad noong nangyari tatlong linggo na ang nakakaraan. Haaay. Napabuntong-hininga pa ako ng maalala ang komprontasyon naming iyon.

"Get a life Levi!" Parang nababasa ko ulit sa screen ng phone ko ang message na iyon ni Jeffrey. Naiiling nalang akong winaksi ang isiping iyon. Ayokong sirain ang gabi na ito. Masyadong masaya ako para gawin yun. Tss.

Log-In

Username: misteryoso626

Password: *******

Haay. Asan na si Maia? Bakit di pa siya nakakabalik? Siguro nagpapaganda. Lol. Ibinalik ko naman ang atensyon ko sa phone ko. Sa mobile app ng Planeta, actually.

Welcome back, misteryoso626.

Messages: 0

Wala pa rin. Sabagay, sino ba naman ang magme-message sa isang profile na isang sexy Kakashi ang profile picture, at puro rants ang mababasa sa About Me section. Hahaha!

Profile Visitors: 7

Nung clinick ko yun, nakita ko ang listahan ng mga bumisita sa akin sa nakaraan na mga araw. Pito ang naka-display sa screen ng phone ko. At lahat sila, kilala ko na na dati ng myembro ng site, pwera sa isa.

Si... KeyRamKan?

Nung inusisa ko pa ang username na yun, napag-alaman kong binisita niya ang profile ko tatlong beses na sa nakalipas na dalawang araw.

Nagtagpo naman ang aking malalago na mga kilay. Bakit kaya?

Who the hell is KeyRamKan?

I dug deeper. Viniew ko ang profile niya. Blangko naman. Except for the information that tells me that he's from Cebu City.

Huh? Pano naman nya na-search ang profile ko? Eh ang layo-layo ng kinaroroonan kong lugar sa Cebu. Kahit sa pamamagitan ng Search Users By Area na option ng site, di pa rin niya ako matatagpuan. Not unless talagang kilala niya ako, o isang malaking co-incidence lang ang lahat? Weird.

Ime-message ko na sana siya, si KeyRamKan nang bigla kong maramdaman ang pagkalabit ng isang daliri sa aking tagiliran.

Napatingala ako sa taong nasa harapan ko ngayon, na syang kumalabit sa akin.

Ehrmergherd! Si Gino. Shit.

Ang gwapo nya ngayon. Nalaglag ang panloob kong suot. Hahaha. Aba malande!

"Bakit anlalim ata ng iniisip mo? Kanina pa ba kayo? Asan si Maia?" Sunud-sunod na tanong sa akin ni Gino. Nasa likuran nya naman si Jane na kumakaway lang sa akin.

"H-ha? A-ah. D-di pa naman masyado. Si M-Maia? Nasa Powder Room pa ata." Anak ng kwek-kwek naman, oo. Nabubulol ako. Ayokong magpahalata, pero ayan ako ngayon. Paking tape.

"Sunduin ko lang si Maia ha? Magre-retouch din ako. Baka may gwapo dito, magka-boyfriend pa ako. Hahaha." Singit na paalam sa amin ni Jane. Kahit kelan talaga tong babaeng to. Andaldal. Ang ingay. Hahaha.

Umupo na si Gino sa silya na kaharap nung sa inuupuan ko. Di naman ako makatingin ng direcho sa kanya. Nahihiya nga ako kasi crush ko siya. Wag kayong ano! Hehehe.

"Tapos na din ang first semester no? Sa wakas, isang semester nalang at gagraduate na tayo." Pagbasag ng nakakabinging katahimikan ni Gino. Nalipat ulit ang mga tingin ko sa nakangiti niyang mukha. Shit. Ang gwapo at cute talaga niya.

"Oo nga eh. A-ano balak niyo ni Jane after graduation? Dito lang ba kayo maghahanap ng trabaho, o pupunta kayo sa ibang l-lugar?" Kahit nabubulol pa rin ako, salamat naman at medyo di na masyado.

"Ewan ko. Siguro dito nalang. Ayoko sa malayo eh. Panibagong adjustment na naman yun para sa akin. Hassle." Napatango lang ako bilang tugon.

Sumenyas si Gino sa waiter ng bar at nag-order na ng maiinum namin. Maya-maya pa ay dumating na ang dalawang babae mula sa powder room.

"Hi Maia." Masiglang bati ni Gino sa bestfriend ko. "Kumusta? Ang ganda natin ngayon ah?"

"Ahem!" Singit naman ni Jane na tumabi ng upo kay Gino. Nakita kong siniko ito ng mahina ni Gino. "Erey!" Mahinang sambit nito.

"H-hi Gino! Mambobola ka pa rin no? Di ka naman naglalaro ng basketball." At tumawa kaming lahat, pwera si Gino. "Okay naman ako. Kayo?"

"Okay naman ako Mai. Maganda pa rin din. Magbarkada kasi tayo diba? At sabi nung kasabihan, Birds with the same feathers, make a good feather duster." At sumabog ang halakhakan naming apat sa naging sagot ni Jane. "Unlike nung iba jan, hopeless romantic." Sabay nguso kay Gino.

"Hep hep hep. Anong helpless romantic ang sinasabi mo Jane?" Kontra ni Gino sa pinsan.

"Helpless romantic. Sa ibang salita, torpe." Sagot ni Jane. At nagkatawanan na naman kami. Ang cute lang ni Gino habang palihim ko siyang sinisipat na tumatawa.

Sa kalagitnaan ng magulo pero masayang usapan na iyon, nag-vibrate ang phone ko. Ewan ko kung bakit. Kinuha ko ito mula sa aking bulsa.

Nung nakita ko ang screen nito, may notification pala ako mula sa Planeta. Naka-online pa din pala ako. Nakalimutan kong maglog-out kanina, kasi biglang dumating sina Gino.

Yung notification?

New message. Sa Planeta, of course.

Sino na naman kaya ito? Basa.

"Finally! Nag-online ka din. Kumusta?" Sabi nung message. Nung hinanap ko sa message na yun ang username ng nagpadala, nagtagpong muli ang aking mga kilay.

Si KeyRamKan. Yung nakita ko kanina sa Profile Visitors ko?

Naguguluhan talaga ako. Kilala ko ba sya? Hindi ko kasi matandaan ang username niya. At bakit niya ako hinihintay na mag-online ulit? May kung anong kyuryusidad na namang gumapang sa buo kong katawan.

This person is very weird. Well, not that I just encounter persons like him on this site. Pero basta.

May kung ano sa kanya na dapat kong malaman.

"Hi. Good evening. I'm doing good. Ikaw? Sorry ha, pero, do I know you?" Reply ko sa kanya. Di naman ako lalabas na bastos sa tatlo, kasi mukhang nagkakatuwaan naman silang nag-uusap. Hehehe. I need to know this stranger first.

"Huh? I don't think so. Hehehe. Anyway, kumusta na ang thesis nyo?" Mas lalo pang kumunot ang noo ko.

Bakit alam nya ang tungkol sa Thesis namin? Samantalang, wala akong matandaan na pinagsabihan sa site na iyon ng tungkol doon. Teka, wala nga ba?

A moment of silence.

Sa kabila ng ingay ng paligid, pinilit kong halungkatin ang nakakaawa kong memorya.

Then it hit me. Suddenly, memories came rushing into my brain.

Oo nga pala! Si Emrys. Yung hinayupak na yun na bigla-bigla nalang nawawala. Yun pala! Pero bakit parang may dapat pa akong maalala, aside kay Emrys?

Wait. Something is definitely missing.

Then I dove deeper into my memories.

Bigla kong naalala si Ikthus. Yung nagtanong sa akin dati nung tungkol sa project namin.

"Shit." Wala sa sariling na-i-reply ko kay KeyRamKan.

Oh fuck me! Bakit ngayon ko lang na-realize ang mga ito? Ambobo mo, Levi. Bobo!

"Why?" Si KeyRamKan.

"Ikaw si Emrys at Ikthus, diba?"

"Hehehehe." Pagkompirma nito sa aking hinala.

"Shit. I knew it!" Haaay. A feeling of relief and happiness crept into my heart. Ewan ko kung bakit. Pero para akong bata na nasiyahan kasi naka-solve ako ng isang malaking puzzle. I'm so proud of myself. Lol.

"Great thinking and deductions, Levi. Ang talino mo talaga! Kumusta ka na?" Crap. Kill me now! He remembered my name!

Oh goodness. Sa ilang buwang inilagi ng username na misteryoso626, ngayon lang may gumawa ng ganito at nakaalala sa totoo kong pangalan.

Siguro assuming lang ako, pero magaan ang loob ko sa taong ito. Hindi ko alam kung bakit. Yun ang dahilan kung bakit sinabi ko sa kanya, noong si Emrys pa sya, ang totoo kong pangalan, na hindi ko naman madalas na ginagawa talaga sa mga nakikilala ko sa site na yun.

"Okay naman ako! Ikaw kumusta ka? Andami nating account dito ah? Hehehe." Palihim kong pang-uusisa sa kanya.

"I'm doing fine, Lev. Thanks. Hindi ah, dineactivate ko na si Emrys at Ikthus. Si KeyRamKan na ako ngayon. Hehehe."

"It's good to hear that, Kayne. Bakit ka agad-agad nawawala nang walang pasabi? Nakakatampo ka. :(" Sa wakas, naalala ko rin ang pangalan niya. Si Kayne. Hehehe.

"Wow. At talagang naalala mo talaga ang pangalan ko ha? Salamat naman. Hahaha. About that, well, it's a secret for now. I'll tell you about it next time."

"Grabe, na miss kita!" Wala sa isip, ngunit totoo naman, na reply ko sa kanya.

"What?" Putek! Bigla akong.kinabahan sa mensahe nyang iyon.

Noon ko naramdaman ang siko ni Maia na tumatama sa aking tagiliran. Kanina pa kami nagsimulang mag-inuman, pero dahil na rin sa kachat ko ngayon, natuon ang buo kong atensyon sa phone ko. Hehehe.

"Hoy! Tigilan mo nga yang phone mo. Andito si Gino o. Kausapin mo naman." Bulong sa akin ni Maia. Ay oo nga pala! Sorry naman. Di ko na naalalang magkasama pala kaming apat. Hahaha.

"Teka lang! I've just had a change of heart beast. Mas nag-eenjoy ako sa ka-chat ko ngayon. Let's talk about it later." Sagot ko dito. Nginitian ko naman si Gino at si Jane na noon ay nag-uusap din. Mukhang di naman nila napapansin ang pagkahati ng atensyon ko, so go lang ng go.

Sina Emrys, Ikthus, at KeyRamKan. Si Kayne lang pala ang nasa likod ng mga username na yun. Hehehe. Kinikilig tuloy ako sa di maipaliwanag na kadahilanan.

"Ha? I mean, na-miss kitang kausap. Alam mo naman ang site na ito. Iilan nalang ang mga kagaya mong matalino, matino, at may sense kausap. Hehehe." Paliwanag ko.

"Well, though I can say the same to you, but hindi po ako matalino. Hahaha. Mambobola ka din eh."

"Wushu. Humble ka rin. Halata naman eh. Lalo nung si Emrys ka pa. Andami kong natutunan sayo. Di ka naman makaka-graduate ng MedTech kung hindi ka matalino eh."

"Naks naman. Naalala mo pa pati ang kurso ko ah? Hmmmn. Hindi ako matalino Lev. Masipag lang siguro mag-aral." Napangiti ako sa naging reply niya. This is what I really like about him. Kahit nung Emrys days pa niya, mahahalata mo talaga ang magagandang katangian niya.

God-fearing. Matalino. Mabait. Humble. Compassionate. And a good conversationalist. Wala na akong masabi pa sa taong ito. "O, sige. Ikaw na masipag mag-aral. Hehehe."

Madami pa kaming napag-usapan tungkol sa buhay-buhay, pero yung mga hindi pa masyadong personal na mga bagay.

As the night drifted away, I've got to know him better. And as our talk became deeper and deeper, I've proven one thing about me and him.

I like him. Oo, masyadong madali para sabihin iyon, pero nasa ganoon pa din namang estado yun diba? Nothing deep. Admiration, maybe.

Medyo tinatamaan na din kasi ako ng alcohol sa katawan kaya pakapal ng pakapal na din ang mukha kong magtanong kay Kayne tungkol sa kanya. And he knows that I am in a bar with my friends, and with my crush. Kahit sabihin nyang bukas nalang kami magchat ulit para di ko mabastos ang mga kasama ko, ayokong bitiwan ang sandaling iyon.

"Eh baka naman kasi pag naglog-out ako ngayon, deactivated na naman yang profile mo kinabukasan pagbalik ko. Hindi ko na naman alam kung san ka hahagilapin. Ayoko. Okay lang naman eh. I can manage. :)" Paliwanag ko sa kanya.

"Hehehe. Sigurado ka ha? Salamat Levi. Sa totoo lang, natutuwa ako sayo. Ikaw pa lang ang nakikilala kong pinakaiba mula sa lahat." Bumilis ang takbo ng puso ko. Right then, I knew that I need to make my advances to him. Salamat sa alcohol, at nawala ang inhibisyon ko sa katawan.

"Hey listen. Sorry but I forgot how you look like, honestly. Di ko na kasi naretrieve yung picture mo dati, kasi dineactivate mo na si Emrys, kasama nun ang picture mo. All I remember is that you have those beautiful eyes. Eyes that told me something." Lakas-loob na pagsisimula ko.

"What did it tell you?"

"That physically, I am attracted to you. At dahil sa usapan natin ngayon, I can now say that, not just physically but as a whole, I like you. Kaso nahihiya akong mag-advance sayo. Alam mo naman ang dilemma ko sa site na ito diba? So yun. I just need to tell you honestly. I really like you. :)"

Nag-antay ako ng ilang segundo para sa sagot ni Kayne. Ngunit sa kagustuhan kong maintindihan niya ang pinagmumulan ko, nagsend pa ulit ako ng isa pang message.

"Uhmm, I don't know how to put it correctly. Even I don't know why I'm saying things like this in such a short period of time. But all I know is that I am really happy chatting with you like this. For the longest time, I've never felt anything like this before with anyone else I knew from this site. Sana naman, kahit di mo ako tanggapin bilang isang taong nagkakagusto sayo, atleast, wag naman sanang pati tong namumuong pagkakaibigan natin ang maging kapalit nitong kakapalan ko ng mukha. Hehehe. Love is too early for now, but like i said, I like you. There! Ang haba no? I guess I deserve some standing ovation after that long speech. Lol"

I'm just too tired of being rejected, you know. I'm tired of going back to point zero everytime I find myself crashing to the ground because some dude on this site, even without any intimacy between us, suddenly dumped and treated me like a garbage.

Si Kayne, alam kong mabuti siyang tao. Yung tipong hindi nanghuhusga kahit sa panlabas na kaanyuan ng isang tao. Halata naman. Sa naging usapan namin, nung siya pa si Emrys at ngayong siya na si KeyRamKan, malalaman mo agad-agad na hindi siya ang pangkaraniwang tao na myembro ng site na ito.

Siguro malandi lang siguro ako't gusto ko lang talaga ng makakasama sa buhay, dahil na rin nakasanayan ko na ang ganoong sitwasyon, nung kami pa ni Jeffrey. Pero ewan. Basta.

Kung i-reject man ako ngayon ni Kayne, okay lang. Matatanggap ko din eventually. Sanay na ako. Manhid na ang buong puso ko.

"Levi, we have to learn to love each other. But right now, I want say thank you, baby ko. You are special to me, as well. And I really appreciate you for liking me as I am." Mahinang tili. Pangingisay ng buong katawan. At pamumuo ng mga butil ng pawis sa aking noo. I wasn't expecting this!

Wooh, grabe! At talagang tinawag niya akong Baby. Oh goodness. You can kill me now. I can die right now. Right at this very moment.

"Hoy!" Untag sa akin ni Maia. "Okay ka lang? Nababaliw ka na ba beast? Ambastos mo, alam mo yun. Di mo na nga kami kinikibo masyado dito, ganyan ka pa." Ngiting-aso lang ang naibigay ko sa tatlong kasama ko. Buti nalang, medyo tipsy na rin ang mga babae't plangak na ang itsura ni Gino. Wala na akong pakialam kay Gino! May Kayne na ako.

"Hehehe. Salamat naman. Siguro for now, kilalanin muna natin ang isa't isa, diba? Pero sana naman, wag ka na ulit mawawala." Pagsusumamo ko kay Kayne nung itinuon ko na ulit ang atensyon ko sa kachat ko sa phone.

"As a promise na hindi na ako mawawala, here's my digits. 0917*******. Ayan! Text mo ko bukas."

"Sige! Alam mo, noon ko pa yan gustong hingin eh. Kaso nahiya ako. :3"

"Bakit naman?"

"Kasi, nung nakita ko ang picture mo, na-realize ko talaga na imposibleng magka-gusto ka din sa akin. Lol." Drama-mode.

"Yun nga ang ikinatampo ko sayo nun eh. Di ka man lang nagbigay ng number, o kaya'y nagbigay man lang ng picture mo sakin kapalit nung binigay ko sayo. I thought you didn't like me. :(" Ayun! Misunderstanding pala ang nangyari kaya siya nawala na parang bula. Tss.

"Hehehe. Sorry ha? Parehas din kasi tayo ng iniisip eh. Pero gusto mo ba talaga makita ang picture ko? Baka kasi magsisi ka." Babala ko sa kanya. Matatanggap kaya niya ako?

"Shunga ka? Ganun na ba ako ka judgemental sayo?"

"Hindi. Hindi naman sa ganun.. Wag mong isipin yan. Nahihiya lang kasi ako. Anyway, eto na picture ko. Sorry. Panget talaga ako. But, here. Bask in the light of my hideousness. Lol." Sabay attach ng picture ko sa message na yun. Kinakabahan ako. Alam ko namang di sya ganung klaseng tao, pero di ko maiwasan eh.

"Ang cute mo naman pala eh. :3"

"Mambobola. Wag ka nga. Oo na, ikaw na pogi. Ako na baluga. Lol."

"Hoy Lev, grabe ka. God created you. And everything and everyone God created are beautiful inside and out. Standards lang naman kasi ng mga imperpektong tao ang nagbibigay depinisyon sa salitang panget eh. Sa mata ng Diyos, pantay-pantay tayo lahat." O diba? Sino ba ang hindi mahuhulog sa ganyang klase ng tao? Haay. Nasayo na ang lahat!

"Oo na sige na. Di na ako pangit. Sorry Kayne. Sorry Lord." Pagsuko ko sa argumentona inilatag niya.

"Levi, you are special. Not just in mine and in God's eyes, but also to the people who trully knows and values your worth. Wag kang panghinaan ng loob dahil lang nireject ka ng mga tao sa paligid mo. Have faith in yourself. Kasi kung di ka maniniwala sa sarili mo, sino pa ang gagawa niyan, diba?"

Nganga. Head shot. Sapul.

The negative feelings I've had inside of me had finally met its match, the positive compassion of Kayne's. This clearly states that what we both have, are entirely the opposite. And yet, destiny smiled at me, and intertwined my path to his.

Sabi nila, opposites do attract.

Di ko masyadong pinagtutuunan ng pansin ang kasabihan na yan dati. Kasi para sa akin, sapat na ang pagiging komportable ng dalawang tao sa isa't isa para patakbuhin ang isang relasyon.

Napagtanto kong dumating ako sa punto ng buhay ko noon na inakala kong mas mabuti siguro kung maraming pagkakahawig ang dalawang taong nagmamahalan. Kasi mas madali yun para maikonekta ng isa ang sarili sa isa.

Pero ngayon, di pa rin ako makapagdesisyon.

Sa tingin ko kasi, magkabaliktaran ang katangian namin ni Kayne.

I am the negative dude, he's the positive one

I am pessimistic, while he's the optimistic one.

I am the happy-go-lucky type, he's the serious one.

Haay. Kung sakaling magiging kami, can we work our differences out? Sana naman di maulit yung nangyari sa amin dati ni Jeffrey. Haaay.

Pero, malalaman sa susunod na kabanata. Masyado pang maaga para mag-assume, pero malay natin. Baka naman.

I can't do anything for the moment, but to to hope, that opposites do attract.

Ang alam ko lang, gusto ko siya.

Bahala na si Batman. This is it!

"Ui, okay lang ba kung mauuna na akong matulog? Medyo late na kasi at inaantok na ako. Okay lang ba, John Lloyd?" Kapagkuwan ay sabi niya sa chat.

"Huh?" Nagtagpo naman ang mga kilay ko. "Wrong send ka ata. Sino si John Lloyd?" Di ko mapigilan, ngunit nagseselos ako sa isiping may iba din siyang kalantari sa site na to. Tss.

"Hahaha! Ikaw. Si John Lloyd. Napakadrama kasi ng mga linya mo. Alam mo yung mga linya ni John Lloyd Cruz sa mga naging pelikula nya? Hahaha. Hugot na hugot kasi mga message mo, most of the times eh. Hahaha. Peace! Good night John Lloyd."

Wala na akong nagawa kundi ang tumawa ng tumawa sa huling message nito. Tinitingnan lang ako ng mga kasama ko habang nagkakanda-matay sa kakatawa.

"Loko ka Kayne. Kung ako si John Lloyd, sino ka? Hahahaha. Good night then, Miss Bea Alonzo. Lol." Ang huli kong chat sa kanya bago bumalik ang focus ko sa apat kong kasamahan.

John Lloyd.

Sabagay. Tama din naman siya.

“Grabe. Ang landi mo brad! Ikaw na. Akalain mong magsu-SUMMA CUMLAUDE ka jan sa mga the moves mo? Imba ka!”

-- to be continued - -