By Michael Juha
Email: getmybox@hotmail.com
Fb: getmybox@yahoo.com
WARNING: This post contains
scenes which are not suitable for readers under 18.
Bati
Portion:
Binabati ko po ang mga commenters ng KR6: Paulo, MegaYasutoshi, Bharu, Ernz, Philip Zamora, Jess, Jodeyz Jedoyz, Topher Cruz, Alfred of T.O., Mars, Benny Ramos, Tim Tsui, russ, Dada Abet, kim bords, Michael Tan, 1006, berting banago, Gilrez Laurente, John Kenneth Santos, djhay19, mynameiscj, James Garcia, and last but not least, MJ, ang aking tokayo na 1st commenter sa KR1.
Special mention din kay James
Silver sa kanyang ginawang image.
Maraming salamat din sa mga
MSOB Resident Authors na active na nagpopost: “Loving You...” by Seyren,
“Hopia” by Ponse, “String from the Heart” by Vienne Chase, “”Love, Stranger...”
by White_Pal, “Trombonista...” by bluerose, “Andromeda” by Jam Camposano.
At guys, paki boto na rin ako
sa aking Bloggys nomination. Mejo may kaunting disappointment lang dahil ni
wala man lang isa sa mga readers or commenters na nagsabing “Done” na sila sa
pag-vote. I have to admint, nanumbalik ang aking sigla sa pagsusulat dahil sa
motivation ko sa Bloggys2015. Sa boto ninyo, sana ay maipanalo natin ang kahit
most popular blog man lang, kagaya ng dating contests. Kung kaya natin noon,
sana ay nariyan pa rin kayo para sa MSOB.
Anyway, dito po kayo boboto –
Pakihanap po ang michaelsshadesofblue.blogspot.com
at i-click ang box sa gilid nito.
Need po ang email address
ninyo, yung fb na email.
I would appreciate it very much
kapag naka vote na kayo at sa comment ninyo ay lagyan ninyo ng “DONE VOTING”
Thanks guys for supporting
MSOB!
PS. Hindi ko na proof-read ito
dahil may mga nag-aabang... Kung may inconsistencies at malaking error/s,
please bring them to my attention.
Enjoy reading po!
J
-Michael Juha-
---------------------------------------------------
Natulala ako sa aking narining
na ipapakasal sila kung sakaling magsama sila sa isang bubong. Pati si Kuya
Renan ay hindi rin nakasagot kaagad. Mistulang nasabugan ng isang malakas na
bomba.
“N-nay sandali… pag-usapan
natin ito! Hindi madali ang ganyang dire-diretso ang desisyon. Hindi simpleng
bagay ang pagpapakasal.” ang pakiusap ni Kuya Renan. Tiningnan ko ang reaksyon
ni Cathy. Mistula itong isang banal na tupa na nagyuyukyok at humihikbi.
“Ginawa mo iyan, Renan kaya ano
pa ba ang puwede mong gawin?” ang giit naman ng kanyang inay.
“Ihahatid ko iyan sa kanila…”
ang sambit ni Kuya Renan sabay tubmok sa kinauupuan ni Cathy at hinila ang
braso palabas ng bahay.
“Renan! Hindi ako puwedeng
umuwi! Papatayin ako ng aking itay! Baka madamay ka pa!” ang pagmamakaawa naman
ni Cathy na ayaw tumayo at humawak pa talaga sa upuan.”
Nahinto si Kuya Renan,
tiningnan ang kanyang inay. “Pwes, inay, kung bawal naman pala talagang magsama
sa isang bubong na hindi kasal, ako na ang aalis rito.”
“At saan ka naman pupunta?” ang
tanong ng kanyang inay.
Ibinaling ni Kuya Renan ang
tingin niya sa akin. “Akin na iyong susi mo sa bahay, ‘Tol… doon muna ako
titira sa bahay ninyo.”
Nagulat man sa bilis ng mga
desisyon nila, akmang ibigay ko na sana ang susi nang sumigaw naman si Cathy.
“Noooo!”
“Anong no??? Gusto mo talagang
dito tayo magsama para mapilitan akong pakasalan ka? No way! Hindi pa ako
handa!”
Doon na lalo pang humagulgol si
Cathy. “Sobra ka naman kung makapagsalita, Renan. Pareho nating ginusto ito eh,
tapos ngayon iiwanan mo ako sa ere?’
“Pareho nating ginusto? Di ba
ikaw lang ang may gusto niyan? Ang sabi mo pa sa akin nang hinikayat mo akong
gawin natin na huwag akong matakot dahil hinid ka mabubuntis. Dahil alam mo
kung paano…”
Hindi na nakasagot si Cathy.
Ibinaling niya ang tingin niya sa inay ni Kuya Renan. “Nay… p-puwede naman
sigurong k-kahit dito ako titira, hindi lang muna kami magpakasal ni Renan?”
Wala nang nagawa pa ang inay ni
Kuya Renan kundi ang sumang-ayon. “Ano pa ba ang magagawa ko?” ang sagot niya.
Nang tiningnan ko naman si Kuya
Renan, napailing ito, matulis ang tingin kay Cathy na halatang may matinding pagkadismaya.
Narinig ko pa ang pigil niyang pagmumura. “Tangina!!!” at nakita kong tinumbok
niya ang pintuan atsaka lumabas. Nag walk-out.
“Sige, ipasok mo na ang mga
gamit mo sa kuwarto ni Renan.” ang sambit ng Nanay ni Kuya Renan kay Cathy.
Para naman akong nabigla sa
narinig. Kasi ang cabinet sa kuwarto ni Kuya Renan ay kasya lamang sa aming mga
gamit. Dali-dali akong umakyat, inunahan si Cathy. Agad kong tinumbok ang
cabinet kung saan naroon ang aking mga damit. Tinanggal ko ang mga ito at
inilatag sa sahig. Nang nabakante na ang cabinet ng mga damit ko ay siya namang
pagpasok ni Cathy na agad ding nagbulatlat ng kanyang mga damit at gamit at
inilagay ang mga ito sa nabakante ko nang cabinet, ni hindi man lang ako
kinakausap.
Pumunta naman ako ng kusina upang
kumuha ng plastic. Nang nakabalik na ako ng kuwarto, ang mga damit ko ay nasa
labas na ng kuwarto. Dinampot ko na lang ang mga ito at isinilid sa tatlong
plastic bag na nakuha ko mula sa kusina.
Nakapagdesisyon na ako sa
puntong iyon na bumalik na lang sa bahay namin ng inay. Bitbit ang mga plastic
bags na naglalaman ng aking mga gamit ay siya namang pagpasok ni Kuya Renan.
nagkasalubong kami sa may puntuan. “Saan ka pupunta?” ang tanong niya sa akin.
“U-uuwi na po ako sa amin,
Kuya.”
“At sino ang nagsabi sa iyong
uuwi ka?”
“W-wala naman po.”
“Bakit ka aalis?”
“Eh… g-gusto ko lang umuwi na
kuya.”
“Hindi! Hindi ka puwedeng
umalis.” sabay agaw sa mga bitbit kong plastic at dinala iyon sa loob ng
kanyang kuwarto. Ngunit nang ibalik n asana niya ang mga damit ko sa cabinet,
nagulat siya nang naroon na ang mga damit ni Cathy. “Bakit dito mo inilagay ang
mga gamit mo?” ang tanong niya kay Cathy.
“Eh… tinanggal niya ang mga
damit niya eh. Akala ko ay inutusan mo siyang tanggalin ang mga gamit niya para
magamit ko ang cabinet niya.”
“Hindi ko siya inutusan at ayaw
kong gamitin mo ang cabinet niya.” Tinanggal niya ang mga damit at gamit ni
Cathy at inilatag ang mga ito sa sahig. “Ibalik mo ang mga gamit mo sa bag mo.
Huwag mong baguhin ang set-up ng bahay. Hindi porket nandito ka na ay babaguhin
mo ang mga nakasanayan namin dito. Ikaw dapat ang mag-adjust.”
“Bakit ka ba ganyan ngayon
Renan! Hindi ka naman ganyan dati ah! Bakit sinisigawan mo ako ngayon?” ang
sabi ni Cathy na umiiyak na.
“Hindi kita sinisigawan.
Sinasabihan lang kita.”
“Pinapagalitan mo ako eh. Nang
dahil lang sa mga gamit ni Bugoy ay ginaganyan mo na ako?”
“Lintek na. Hindi nga kita
pinapagalitan, sinabi ko lang sa iyo kung ano ang dapat mong gawin.”
“Pinapagalitan mo nga ako...”
Doon na tumaas ang boses ni
Kuya Renan. “O e di, kung pinapagalitan nga kita, umalis ka na lang dito! Ang
Pinatuloy ka namin dito, ang kulit mo pa. Hindi ka pa ba nakuntento? Anong
gusto mong mangyari? Kami ang sunod-sunuran sa gusto mo?”
Hindi umimik si Cathy bagkus ay
humiga ito sa kama at patuloy na nag-iiyak.
Natulala na lang ako sa narinig
na argumento nila.
“Bugoy, ibalik mo ang mga gamit
mo sa cabinet mo.” ang utos sa akin ni Kuya Renan.
“Eh…” ang sambit ko. “D-dito na
lang ito sa plastic Kuya.”
“Hindi puwede! Magagalit ako sa
iyo!”
Kaya nag-aalangan man,
ibinialik ko na lang ang aking mga damit sa cabinet.
May-maya lang ay tumaway ang
inay ni Kuya Renan para sa aming hapunan. Nang nasa harap na kami ng
hapag-kainan, tila nakakabingi ang katahimikan. Kung hindi lang nagsalita ang
inay ni Kuya Renan ay baka matatapos an gaming kainan nang walang ni isa man ay
umiimik.
“Anong plano ninyo ngayon?” ang
pagbasag niya sa katahimikan.
“Basta inay, ga-graduate po ako
at kapag graduate na ako nitong semester na ito, saka na kami mag-isip ng
kasal.” ang sagot ni Kuya Renan.
“P-paano naman ako. H-hindi ako
makaka-graduate?”
“Patuloy ka lang na pumasok.
Ibibigay rin naman ang diploma kapag na-kumpleto mo ang lahat ng requirements.”
“Hindi ibibigay ang diploma
kung hindi ako kasal.” ang sagot naman ni Cathy.
“Sinong may sabi?”
Hindi nakasagot si Cathy.
yumuko lang ito.
“Ang alam ko ay hindi ka lang
makatungtong ng stage pero ibibigay pa rin ang diploma mo. Kung hindi ni la
ibibigay ang diploma mo ay puwede silang makasuhan niyan.” dagdag pa ni Kuya
Renan.
Hindi na kumibo si Cathy.
Hanggang sa natapos namin ang hapunan at nag-volunteer siya na siya na ang
mag-hugas. Ngunit pinigilan siya ng inay ni Kuya Renan, sinabing si Kuya Renan
na ang maghugas. Assignment dawni Kuya Renan ang maghugas ng kinakainan namin
sa gabing iyon.
Dumiretso ako sa aming kuwarto.
Dahil alam kong doon mahiga si Cathy, ako na ang nag-ayos ng higaan. Pinagpag
koi to, pinalitan ko ang bed sheets at punda ng mga unan. Ipinagtabi ko ang
dalawang unan para sa kanila. Nang nilingon
ko ang aking likuran, naroon pala si Cathy na nakamasid lang sa akin.
Hindi na ako kumibo. Hindi rin naman siya nagsalita kaya ipinagpatuloy ko na
lang ang aking ginawa.
Nang matapos na, kumuha naman ako
ng extra na banig, unan, at kumot at doon naglatag sa gilid ng kama ni Kuya
Renan.
“Bakit d’yan ka naglatag? Hindi
ba puwedeng doon ka sa labas ng kuwarto namin ni Renan matulog?” ang tanong sa
akin ni Cathy.
“Eh… s-sige. D-doon na lang
ako.” ang sagot ko naman. Agad kong tinanggal ang banig at ang unan at kumot at
dinala ko ang mga ito sa sala. Doon naman ako naglatag. Pagkatapos kong
maglatag ay nagdasal ako atsaka humiga na.
Malapit na akong maidlip nang
narinig ko naman ang boses ni Kuya Renan. “Nasaan si Bugoy? Bugoy?”
“Dito lang po ako Kuya…” ang
sagot ko naman.
Iyon… nagalit na siya at
pinabalik ako sa kuwarto. Tinangka ko pang pumalag dahil ayaw kong mag-away uli
sila, ngunit ayaw pumayag ni Kuya Renan. Halos susuko na ako sa puntong iyon pa
lang. Parang ayaw ko na. Dahil sa pangungulit ni Kuya Renan kaya muli kong
binitbit ang aking banig, kumot at unan pabalik sa loob ng kuwarto niya.
“Bakit k aba doon naglatag ng
matutulugan mo sa labas?” ang tanong ni Kuya Renan sa akin.
Napatingin ako kay Cathy na
yumuko naman at tila ayaw akong pansinin. “S-sabi kasi ni Cathy kung hindi ba
raw puwedeng doon ako sa labas matulog.” ang sagot ko.
Ngunit agad ding sumagot si
Cathy ng, “Hindi iyan ang sabi ko ah! May pagkasinungaling pala itong si Bugoy.
Di ba ang sabi ko sa iyo, maglatag ka na lang diyan. Malay ko bang lumabas pala
siya.” ang sambit ni Cathy. At baling kay Kuya Renan, “Abala kasi ako noon sa
pag-ayos nitong higaan natin. Pinalitan ko ng bed sheet at mga punda, tapos
nang nakita ko siya, ang sabi ko ay maglatag na lang sa sahig kasi alangan
namang ako pa rin ang maglatag para sa kanya…”
Mistula akong natulala sa aking
narinig. Hindi ko talaga akalaing ako pa ang babaliktariin niya. Akala ko kasi
noong una ay mabait siya.
“Totoo ba, Bugoy?” ang tanong
sa akin ni Kuya Renan.
“Ang narinig kop o kuya ay sabi
niya kung hindi ba raw puwedeng sa labas ako matulog. Iyan ang aking narinig.
Atsaka iyong pag-ayos ng higaan ninyo kuya, ako po ang gumawa niyan. Nakatayo
lang siya sa likuran ko at nagmasid” ang sambit ko. Talagang pinanindigan ko
ang aking sinabi.
“Aba… at talagang
napakasinungaling mo Bugoy! Ako pa ngayon ang binaliktad mo!”
“Totoo naman ang sinabi ko eh!”
ang sagot ko rin.
“Tama na! Tama na! Maliit na
bagay ay pinag-awayan ninyo. Basta si Bugoy ay dapat dito sa loob ng kuwarto ko
matutulog. Period.”
Natahimik na lang kaming
dalawa. Kahit masama ang loob ko, humiga na lang ako sa aking inilatag na
banig. Humiga na rin si Cathy. Nakita kong nakatayo lang si Kuya Renan sa gitna
namin. Tiningnan si Cathy sa ibabaw ng kama niya, tapos ako naman na nakatihaya
sa banig. Doon tuloy ako napaisip kung pinagpipilian ba niya kaming tabihan.
Tumagilid akong patalikod sa
kanya. Nalungkot lang kasi ako. Iyon kasi ang pinakaunang gabi ko roon sa bahay
nila na hindi ko siya katabi. Maya-maya ay narinig ko ang ingay ng pagbukas ng
cabinet at pagkatapos ay ang pagbukas naman ng pinto. Sa isip ko ay nagtungo
siya sa banyo upang maligo. Marahil ay wala pag sampung minuto ay may narinig
uli akong ingay ng pag bukas ng pito. Nanatili lang akong nagkunyaring tulog.
Maya-maya lang ay namatay ang ilaw ng fluorescent at narinig ko ang paggalaw ng
kama. Doon ko na-confirm sa sarili na kay Cathy siya tumabi. Tanggap ko na.
Naidlip na ako nang nagising
ako sa mahinang kaluskos sa aking tabi at naramdaman ko pang hinila ang aking
kumot. “Usog doon!” ang narinig kong pigil na boses na nag-uutos.
“Si Kuya Renan!” sa isip ko.
Tumihaya ako at pigil din ang paggalaw. “Bakit ka narito ah!” ang pigil ko ring
boses na sinita siya.
“Ayaw ko roon. Usog na!” ang
pigil na boses pa rin niyang sabi.
“Kuya naman eh!” ang pigil ko
pa ring pagmamaktol. “Maliit lang ang banig!”
“’Yaan mo na. Gusto ko lang
makatabi ang baby bro ko.”
Wala na akong nagawa kundi ang
umusog ng kaunti. Nang nakatihaya na ako, itinaklob niya ang kumot ko sa aming
katawan. Maya-maya ay idinantay niya ang kanyang isang paa sa aking harapan. pagkatapos
ay hinawakan niya ang isa kong kamay at iginiya ito sa kanyang harapan.
Napaigtad ako sa kanyang ginawa.
Nakapa ko ang ulo ng matigas niyang ari na nakausli sa kanyang brief.
“Kuya naman eh…” ang bulong ko.
“nariyan siya, baka Makita niya!”
“Hindi niya makita. Sige na,
miss na kita.” ang bulong uli niya, ang boses ay mistulang atat na atat na.
Wala na akong nagawa kundi ang
hawakan iyon, Dahil nakatihaya lang ako at nakatagilid siya, Pilit na
itinaas-baba ko na lang ang aking kamay habang marahan naman niyang
ikinanyod-kanyod ang kanyang gitnang katawan at ang aking bukol sa harapan ay
kanya ring hinihimas.
Nasa ganoon kaming pagsamsam sa
sarap ng aming pagnanasa nang biglang, bumukas ang ilaw. “Bakit ka nariyan
Renan?” ang sambit ni Cathy. “May malaking kama naman eh!”
Sa pagkagulat ay bigla akong
tumagilid habang si Kuya Renan naman ay nahinto. Naramdaman kong tinanggal niya
ang nakatalukbong na kumot sa aming pang-itaas na katawan. “Ano bang problema
mo kung dito ako sa tabi ni Bugoy hihiga?” ang sambit ni Kuya Renan.
“Diyos ko naman Renan,
mag-asawa na tayo, tapos iyan ang gagawin mo sa akin? Sino ba iyang Bugoy na
iyan sa buhay mo at mas gusto mo pang sipingan iyan?” ang sarkastikong wika ni
Cathy.
“Di ba ang sabi ko sa iyo, ikaw
ang mag-adjust sa amin. Kahit sa labas pa kami ng bahay matulog, wala kang
pakialam. Gusto mong dumito? Wala namang problema. Huwag mo lang kaming
pakialaman. At sa tanong mo kung sino si Bugoy? Bunso ko iyan. Inihabilin ito
ng inay niya sa akin bago siya bawian ng buhay. At kung gusto ko siyang
sipingan?” nahinto siya sandali. “...at least ito, hindi nabubuntis.” sabay tawa.
“Hindi ka nakakatawa, Renan!
Hindi ako matutulog sa kama kapag hindi ka tumabi sa akin.”
“O, e di halika rito. Tabi
tayong tatlo. Pagitnaan natin si Bugoy.”
“Arrrrgghh!” ang pigil naman na
pagsigaw ni Cathy na walang nagawa kundi ang magdabog at bumalik sa higaan
pagkatapos niyang patayin ang ilaw.
Kinikiliti naman ako ni Kuya
Renan nang nakitang nainis si Cathy. Tuwang-tuwa.
Gabi-gabi ay ganoon na ang
ginawa namin ni Kuya Renan. Ingat na rin kami sa aming mga ginagawa subalit
kung wala si Cathy at kaming dalawa lang sa bahay ay hindi maaaring walang
mangyari. Nag-usap na rin kami ni Kuya Renan na huwag na lang pansinin si Cathy
at na huwag nang patulan pa. Pinayuhan din niya ako na huwag mag-isip na umalis
ng bahay nila. “Bahagi ka naman ng pamilyang ito eh. At bunso kita.” ang payo
ni Kuya Renan.
Isang araw, kaming dalawa lang
ni Cathy ang naiwan sa bahay. Nilinis ko ang bahay. Nagbunot ako noon sa sahig
ng sala. Habang ganoong abala ako sa pagbubunot, sunod nang sunod naman siya sa
akin at iniinis ako.
“Ano ba ang pinapakain mo kay
Renan at sa iyo iyan dumidikit? Hindi ka naman nila kaano-ano. Ano ba ang
ipinakain mo sa kanya? Ha? Ang kapal ng mukha mo, hindi mo ba naintindihan na
pabigat ka rito? Dapat ay sa akin naka-focus si Renan dahil may anak na kami,
hindi sa iyo! Ano ka ba niya? Bakla ka siguro ano? May pagnanasa ka sigusor sa
kanya, ano? Kapag nalaman kong may pagnanasa ka sa kanya, matitikman mo,
ipakukulam kita!”
Hindi ko na lang siya sinagot.
Inisip ko na lang na wala akong kasama. Basta naka-focus lang ako sa aking
ginagawa.
“Hoy! Sagutin mo ako! Huwag mo
akong dedmahin!” ang pagtaas na ng kanyang boses.
Ngunit hindi ko pa rin siya
pinansin. Sige pa rin ako sa pagbubunot.
Hanggang sa naalimpungatan ko
na lang na sinugod niya ako at hinablot ng malakas ang aking buhok. “Hayop ka!
Wala kang modo! Iniinis mo talaga ako!!!”
Hinayaan ko na lang ang
pagsambunot niya sa akin. Natumba ako at napatihaya at nang nasa sahig na,
inupuan niya ang aking tiyan. Hindi pa rin niya nilubayan ang pagsambunot sa
aking buhok. Napaiyak na ako. “Huwag naman Cathy, huwag!” ang pagmamakaawa ko.
Nasa ganoon kaming ayos nang
siya namang pagpasok ng inay ni Renan. “Diyos na mahabagin!!!” ang narinig kong
sigaw ng inay ni Kuya.
Agad namang tumayo si Cathy at
nilapitan ang inay ni Kuya Renan, umiiyak. “Inay… si Bugoy. Tinangka niyang
sipain ang aking tiyan upang malaglag daw ang baby namin ni Renan. Nagseselos
daw siya! Nag-bunot lang naman ako sa sahig at naglinis ng bahay, tingnan niyo
po, malinis na ang sala dahil pagbubunot ako. Ngunit imbes na tulungan niya
ako, pinagsasabihan niya ako ng masama! Sampid lang daw ako rito,
dagdag-problema lang daw ako sa inyo… walanghiya raw po ako!” ang pagsusumbong
ni Cathy sabay hagulgol.
Napatingin sa akin ang inay ni
Kuya Renan. “Totoo ba, Bugoy?”
“H-hindi po iyan totoo, Nay.
Binaliktad po niya ako!”
“Kung totoo man iyan, Bugoy,
alam mong masama iyan ha? Hindi ako papaya na may titirang tao sa pamamahay na
ito na may masamang ugali.”
“M-mabait lang po siya Inay
kapag narito po kayo. Ngunit kapag kaming dalawa lang, grabe kung
makapang-lait. Kesyo raw, hindi siya papayag na sa akin tatabi si Renan sa
pagtulog. S-sila po kasi ang nagtatabi Inay eh.”
“Totoo ba Bugoy na kayo ang
nagtatabi sa pagtulog?”
“Eh... s-si Kuya Renan po
kasi...”
“Kung ganoon ay tama si Cathy
sa kanyang mga sinasabi?”
Doon na ako natameme.
Napakasalbahe pala talaga ng babae ni Kuya Renan. Kaya pala, kahit noon pa,
hindi siya namansin sa akin kahit magkasalubong kami sa eskuwelahan. May itinatago
pala siyang pangit na pag-uugali. Wala na akong nagawa kundi ang yumuko atsaka pumasok
na lang sa kuwarto at doon ay magmumukmok.
Maya-maya lang ay may narinig
na akong tawanan nilang dalawa ng inay sa kusina. Sinilip ko sila sa guwng ng
pintuan ng kuwarto. Nakita ko si Cathy na may niluto. Pilit kong pinakinggan
ang kanilang pinag-uusapan.
“Matitikman mo ngayon, ‘Nay
kung gaano ako kasarap magluto ng minatamis na saging!” sabay tawa.
“Sige nga, tingnan ko kung ano
ang pinagkaiba ng minatamis mo sa ibang nagluluto niyan.” Ang sagot naman ng
inay ni Kuya Renan.
“Naku, naku... kapag natikman
niyo po, hahanap-hanapin po ninyo ako. Hinding-hindi niyo po ako malilimutan!”
Ang sagot naman ni Cathy na tumatawa pa. Pagkatapos ay umupo ito at tumabi sa inay
ni Kuya Renan. Doon na niya pinakialam ang buhok ng matanda. “Gusto po ninyong
ayusin ko po ang buhok, ninyo ‘Nay? Tanggalin natin ang mga puting buhok nnyo at
gawan ko po kayo ng tirintas.”
“Naku, ang batang ito. Marumi
iyang buhok ko, hindi pa ako nakapaligo. Atsaka huwag na. Sanay na ako sa
ganitong ayos.”
“Nay naman, ang ganda-ganda
ninyo po! At mas lalong gaganda pa kayo kapag naayos po natin ang buhok ninyo!
Malay po ninyo… may manligaw sa inyo kapag nakita kayong ang bata-bata pa ring
tingnan!”
“Ay naku… hindi na ako
nangangarap pa na magkaroon ng lalaki. Nariyan na si Renan at nariyan pa si
Bugoy. Sila na lang ang mga lalaki ko sa buhay.” ang sagot ng inay ni Kuya
Renan na tumawa na rin.
“Hindi inay, dapat ay ayusin
natin ang buhok mo para magandang tingnan.” ang pangungulit pa rin ni Cathy.
“Sigurado akong magugustuhan po ninyo ang ayos ninyo.” dagdag pa niya.
“O, e siya… kung gusto mo
talaga, maligo muna ako.”
“Tamang-tama po. Habang
hinihintay nating maluto ang minatamis ko…”
Nang nakaalis na ang inay ni
Kuya Renan at si Cathy na lang ang naiwan, napadayo ang tingin niya sa aking
kinaroroonan. Nang nakita niya ako, bigla rin niyang binitiwan ang isang
matulis na tingin habang ang mukha ay galit na galit na parang sa demonyo.
Muli kong isinara ang pinto. “Ang
sama talaga ng babaeng iyon!” sa isip ko lang.
Maya-maya lang ay narinig ko na
ang tawanan ng dalawa.
“Nay! Anong nangyari sa iyo?!”
ang narinig ko. Dumating na pala si Kuya Renan. Nanatili kasi ako sa loob ng
kuwarto.
Muli akong sumilip sa guwang ng
pinto. Nakita ko ang inay na naka-tirintas ang buhok at ang mga kamay ay
naka-anagt at naka-unat ang mga daliri, at ang damit ay iyong bistida na animoy
magtatrabaho ng bar.
“Pati mga daliri ninyo ay may
kulay na rin? At saan k aba kumuha ng damit na iyan?”
“O di ba? Pati si Renan ay
namangha. Damit ko iyang suot ng inay, love, at ako ang nag-ayos sa kanya.”
“Hubarin niyo nga iyan ‘Nay!”
ang sigaw ni Kuya Renan. “Ang sagwa! para kayong hostess ng bar! Ang tanda niyo
nap o para d’yan!”
“Ito kasing si Cathy… ayaw
akong tantanan eh. Sinabi ko nang ayaw ko, pero namimilit.”
“Cathy, huwag mong daanin si
Nanay sa ganyan! Nakakahiya!”
“Nakakahiya? Ang ganda nga
niya?” at baling sa matanda, “Di ba po ‘Nay?”
“Naiilang lang ako.”
“Masasanay ka rin po. Ganyan
talaga kapag hindi ka pa sanay sa mga ganyan. mamaya naman po ay ipi-pedicure
kita para makasuot ka ng high heels at magandang tingnan iyang paa po ninyo.”
“Nay… kapag ganyan po ang ayos
ninyo, mawawalan po kayo ng anak. Nakakahiya!” ang sambit ni Kuya Renan at
umakyat na ito sa kuwarto. Dali-dali naman akong bumalik sa loob. Patay-malisya
lang.
Iyon ang naging situwasyon
namin s bahay na iyon simula nang dumating si Cathy. Kinukuha niya ang loob ng
inay ni Kuya Renan at pilit na inimpluwensyahan ito. Kapag ganyang kumpleto
kami sa bahay, behave na behave si Cathy. Siya ang nagluluto, siya ang
naghuhugas ng kainan, naglilinis ng bahay, ngunit kapag wala sila at kami lang
dalawa ang naiiwan sa bahay, sa akin ipapagawa at ipapatapos ang lahat nang
Gawain, my bonus pang pagmumura, kung hindi man sambunot, kurot, o sampal.
“Bugoy! ako na riyan! doon ka
na sa kuwarto ha? hayaan mong si Ate Cathy mo ang maghugas ng mga pinagkainan
natin ha?” ang sambit niya, nilakasan pa talaga ang boses para marinig ng
lahat. Isang beses iyon matapos kaming kumain at dumiretso na ako sa lababo
upang maghugas ng pinggan. Ako naman talaga ang naka assign palagi s
apaghuhugas eh.
“Ako na. Ako naman talaga ang
naka-assign dito eh.”
“Ako na. Doon ka na sa kuwarto
at mag-aral ka na. Ako dapat ang gumawa nito.” ang paggiit pa niya.
Tumalima na lang ako. Sanay na
kasi ako sa ganoong eksena. Alam ko naman na ako rin ang gagawa noon kapag
walang nakatingin sa kanya.
Tiniis ko ang lahat. Ang payo
kasi ni Kuya Renan ay huwag ko siyang patulan. Hindi na lang din ako nagsumbong
upang huwag nang lumala pa ang problema sa pamilya nina Kuya Renan. Ayokong ako
ang magiging sanhi ng kanilang pag-aaway, lalo na’t napansin kong tila
nagtiwala na ang inay ni Kuya Renan sa kanya. Palagi na silang nagkukuwentuhan,
palagi nang isinasama ng inay ni Kuya Renan si Cathy kapag ganyang
namamalengke, magsimba, may pupuntahang kung anu-ano. Nag-iba na rin ang ayos
ng kanyang ina. Minimake-upan siya ni Cathy palagi, kahit nasa loob lang ng
bahay, naka kulay na rkin ang mga kuku sa kamay at paa.
Isang araw, maaga akong umuwi
ng bahay at hindi pa dumating si Kuya Renan. Nagulat na lang ako nang sa
pagpasok ko ng kuwarto ay biglang lumabas si Cathy na nag-iiyak, dinaanan pa
ako sa may pintuan na parang hindi nakakakita ng tao. Nagsisigaw siya. “Inay!
Inayyyy!”
Sinundan ko siya ng tingin.
Tinumbok niya ang kuwarto ng inay ni Kuya Renan.
“Ano ang nangyari??” ang sagot
naman ng inay ni Kuya Renan. Nakita ko siyang nagmamadaling lumabas ng kanyang
kuwarto at sinalubong si Cathy.
“Nawala po ang aking kuwintas
at pendant po! Heirloom poi yon ng aming pamilya, ibinigay sa akin ng aking
inay. Mahal poi yon! May locket poi yon at ang nasa loob noon ay litrato ng
aking lola!!” ang sabi niya. At patuloy pa rin ang pag-iiyak.
“Saan mo ba kasi inilagay!” ang
sagot naman ng inay ni Kuya Renan na sinabayan si Cathy pabalik ng kuwarto.
“Sa lagayan po ng aking mga
damit.” ang sagot ni Cathy. Ang lagayan kasi ng kanyang damit ay iyong
de-zipper lang na plastic, binili ni Kuya Renan para sa kanya dahil ayaw nga ni
Kuya na sa cabinet ko ilagay ang mga damit at gamit niya.
Nilampasan lang nila ako na
nasa bungad lang ng pinto. Tila hindi nila ako nakita. “Halungkatin mo uli,
baka nariyan lang iyan.” ang sambit ng inay ni Kuya Renan.
Naghalungkat uli si Cathy. Wala
siyang nakita.
“Hindi mo kaya na-misplaced
lang iyon? Wala bas a banyo?”
“Sigurado po akong diyan ko po
inilagay kasi kagabi po ay tiningnan ko pa siya, na-alala ko kasi ang lola ko
kaya tiningnan ko siya.”
“Sino naman ang puwedeng
magnakaw noon?” ang tanong ng inay ni Kuya Renan.
“Halughugin na lang po natin
ang mga cabinet po. baka mayroong nagtago.” ang sagot ni Cathy.
Hindi pa man nakasagot ang inay
ni Kuya Renan ay agad nang hinalungkat ni Cathy ang aking cabinet. Iyong drawer
na walang lock lagayan ng aking mga damit at underwear.
balewala lang naman sa akin ang
eksenang iyon dahil wala naman akong kaalam-alam sa pendnt niya. Ni hindi ko
nga nakita pa iyon. Ngunit doon na ako kinabahan nang, “Inay! narito lang po sa
mga gamit ni Bugoy!!!”
Sa sinabi niyang iyon ay
napatingin sa akin ang inay ni Kuya Renan. “Bugoy… itinago mo ang kwintas ng
Ate Cathy mo?”
Pakiramdam ko ay simputi ng
papel ang aking mukha. Ramdam ko pa ang pagkabog ng aking dibdib sasobrang
kalituhan kung bakit napunta ang kwintas niya sa aking cabinet at kung paano ko
iyon ipaliwanag. “H-hindi kop o alam, ‘Nay… ngayon ko nga lang iyan nakita eh.”
“Bugoy… hindi basta-basta
pupunta ang isang bagay sa isang lugar kung walang naglagay nito doon. At sa
cabinet mo pa.”
“H-hindi ko nga po alam, ‘Nay…
Maniwala po kayo, hindi ko po alam talaga.” ang sambit kong nanginginig sa
takot at nangingilid na ang mga luha.
“Mahirap paniwalaan na hindi mo
alam, Bugoy. Nasa cabinet mo ito. Aminin mo na…”
Doon na ako umiyak. “Nay… kahit
po ako ganito, hindi po ako marunogn magnakaw. Hindi po ako tinuruan ng aking
namayapang inay na mang-angkin ng gamit ng iba. Kung nakita po ninyo, naglalako
po ako ng isda sa madaling araw upang magkaroon ng sariling kita, ng sariling
ipon. Alam ko pong masama ang magnakaw. Hindi po ako ganoon. Kung naalala po
ninyo iyong kaibigan ninyong abroad na bumisita sa rito, naiwanan niya ang
kanyang wallet na may lamang pera at dolyar at mamahaling cell phone. Hindi ko
po iyon itinago. Ibinigay ko po iyon sa inyo upang kayo ang magsauli sa kanya.
Ang sabi mo nga sa akin noon ay proud ka sa akin. Hindi ko po kailangang
magnakaw, Nay. Marunong po akong maghanap-buhay.”
Hindi na nakaimik pa ang inay
ni Kuya Renan.
“Hayaan mo na siya, inay… Baka
hindi naman talaga siya ang naglagay nito sa cabinet nniya.”
“O sige, Bugoy. Sa ngayon ay
pagbigyan kita. Ngunit kapag nauulit pa ito, ang ibig sabihin niyan ay walang
ibang taong gumawa niyan kundi ikaw lang.”
Nang dumating si Kuya Renan,
tinanong kaagad siya ng inay niya kung may kinalaman siya sa pagkawala ng
kwintas ni Cathy. Nasa hapag-kainan kami noon.
“Wala ah! Bakit ko
pag-interesan iyon? Anong mapapala ko sa kwintas niya?” ang pabalang naman na
sagot ni Kuya Renan.
Hindi na ako kumibo. Yumuko na
lang ako habang tahimik na kumakain.
Pagkatapos naming kumain,
niyaya ko si Kuya Renan na mamasyal. Gusto ko kasing sabihin sa kanya ang
nangyari, na inakusahan nila ako na siyang nagnakaw sa kwintas ni Cathy.
Pinaunlakan naman ako ni Kuya Renan. Doon pa rin kami nagpunta sa paborito
naming restaurant. Nag-rder siya ng dalawang beer, Tig-iisa kami.
“Ano???” ang birit kaagad ni
Kuya Renan. “Walang duda na pakana ang lahat nang ito ni Cathy.” ang sambit
niya.
“G-gusto ko nang umalis ng
bahay ninyo Kuya eh.”
“Huwag muna Bugoy. Tiisin mo
lang muna, Bugoy. Basta palagi mong tandaan, sa iyo lang ako naniniwala. Iyan
ang importante.”
“Paano kung hindi ko na kaya?”
“Basta kakayanin mo. Para sa akin, ha?
Nabu-buwesit na rin ako d’yan sa inay eh. Kapag hindi ko na rin kaya lalayasan
ko na iyan.”
“S-saan ka naman pupunta?
Iiwanan mo rin ako?” ang sambit kong halos maiyak na rin sa kanyang sinabi.
“Iiwanan natin sila. Doon tayo
sa bahay ninyo. Kung love ng inay ang Cathy na iyan, sila ang magsama.
Girl-girl sila.” nahinto ng sandal atsaka binitiwan ang isan gpilyong ngiti.
“…Boy-boy naman tayo.” ang dugtong niya.
Napangiti ako sa kanyang
sinabi. Kinilig na hindi ko mawari. “Niloloko mo ako eh!” ang sambit ko na
lang.
“Iyan…yan ang gusto ko,
ngumingiti. Ang cute kaya ng ngiti ng baby bro ko. Kung wala lang sanang tao
rito ay nilamutak ko na iyang mga labi na iyan eh. Nakakagigil. Ang sarap
paglaruan.”
“Baliw!” ang sagot ko na lang.
Pagkatapos namin sa restaurant
ay dumaan muna kami sa plaza. Doon kami sa likod ng public stage kung saan ay
may harang at walang tao. Dahil gabi na, kaming dalawa lang ang naroon. Doon
kami sumaglit sa panandaliang pagnanasa naming sa isa’t-isa.
Sa gabing iyon ay nagkasundo
kami na tiisin na lang muna ang lahat. Kahit may takot pa rin ako na baka
mangyari uli ang frame up na ginawa ni Cathy sa akin, tila nabigyan uli ako ng
lakas ng loob na magpatuloy pa rin kina Kuya Renan.
Ngunit sa araw-araw kong
pagpasok sa school ay hindi ko maiwasang hindi mag-alala. At napansin ito ni
Mico nang nagpatutor siya sa akin. “Bakit ka parang malungkot nitong nagdaang
mga araw? Parang minsan ay napapansin kitang natulala ah!” ang sambit niya.
“Wala ito…”
“Oww… dahil ba ‘yan kay Cathy?”
Mistula akong nagulat na natumbok
niya ang aking problema. Hindi na ako nakakibo pa.
“Bakit ano ba ang ginawa ng
Cathy na iyan sa iyo?”
“Wala nga… ang kulit mo.” ang
sago tko na lang.
“Try me! Kilala ko ang Cathy na
iyan. Baka naman makatulogn ako sa iyo.”
“Kilala mo talaga siya?”
“Oo. Pero ayaw ko nang
palakihin ang issue. Pero kung sasabihin mo, baka may maitutulong ako kahit
papaano.”
Doon ko sinabi sa kanya ang
lahat.
“Hayop pa rin talaga ang
babaeng iyan. Hindi na natuto.” ang sambit lang ni Mico.
“Bakit ano ba ang ginawa niya
sa inyo?”
“Wala naman…” ang pagbawi rin
niya, sabay bitiw ng isang ngiting hilaw.
“Okay…” ang sagot ko na lang na
tila nadismaya sa hinid niya pagsabi kung ano ang kuwento.
“Woi… huwag kang magtampo. Ang
cute pa naman nito” sabay pisil sa aking pisngi. “Matutulungan kita. Heto ang
gagawin mo.”
Iyon, sinabi ni Mico kung paano
ko labanan ang kasamaan ni Cathy. Binigyan din niya ako ng tip ng mga tamang
gawin at kung paano i-approach ang sitwasyon.
“Basta kapag sinaktan ka niya,
o may sinasabi, huwag mong patulan. Pumunta ka lang sa kuwarto ninyo at hayaan
mo siyang magtalak. Kung susundan ka niya, mas okay…”
Napangiti naman ako sa kanyang
sinabi.
“O wala man lang kiss d’yan?”
“S-salamat Mico. Maaasahan ka
talaga.”
“Syempre, love yata kita eh.”
Hinalikan ko siya. Sinuklian
din niya ang aking halik…
Sinunod ko nga ang payo ni
Mico. Ginawa ko ang mga payo niya na dapat kong gawin. Dahil dito, hindi na ako
natakot na umuwi ng bahay kahit kami lang dalawa ni Cathy ang naroon. Parang
excited pa nga ako, palaban.
Nang dumating ang pagkakataon
na iyon na kaming dalawa lang ang nasa bahay, sinunod ko ang sinabi ni
Mico.
“Hoy, palamunin! Labhan mo ang
mga labahin ko!” ang sambit ni Cathy.
Linisin ko muna ang kuwarto.” Ang
sagot ko sabay takbo patungo sa kuwarto namin.
“Aba’t tinalikuran ako ah!” ang
sigaw niya habang tumakbo ring sinundan ako.
Agad kong kinuha ang walis at
bunot upang magsimula nang maglinis. Ngunit naabutan niya ako at agad akong
sinambunutan. “Ang sabi ko sa iyo ay maglaba ka muna! Labhan mo muna ang mga
damit ko! Bingi ka ba?!!!” ang sigaw niyang ang mga mata ay mistulang
nanlilisik sa galit.
“Sandali lang naman itong
linisin eh. Isunod ko na lang iyon.”
“Isunod mo? Tapos kapag
dumating na sina Renan at ang inay niya, makikita nilang ikaw ang naglalaba ng
mga damit ko? Tapos ako naman itong magmukhan gkontrabida? Ganoon? Iyan ang
plano mo?”
“Wala po akong planong ganoon.”
“Puwes sunsdin mo ako!” Sabay
hablot sa walis na hawak ko at pinalo ako sa ulo at sa tiyan.
“Isusumbong kita kay Inay!” ang
sabi ko. “...para malaman niyang salbahe ka.”
Natawa siya. “Isusumbong mo ako
sa utrong uto-utong iyon? At akala mo ay kakampihan ka niya? No way! Dahil ang
matandang iyon ay malandi! Gustong-gusto sa mga pinaggagawa ko sa kanya kahit
nagmukha siyang pokpok! Isusumbong mo ako? Baka kayong dalawa ang ipasalvage
ko. Ipapa-rape ko pa ang talipandas na matandang haliparot na iyon! Kapag hindi
niya kayang puwersahin si Renan na makasal ako sa kanya, kayong dalawa ang
ipapakidnap ko at ipapasalvage! Tandaan mo iyan! P***ng ina ninyo! Nagtiis lang
ako, nagtiis lang ako! Ngunit kapag hindi ko na kaya, todas kayong lahat!”
Nagulat talaga ako sa kanyang
mga sinabi. Parang nag level up ang kanyang kasamaan. Hindi ko lang alam kung
totoo ang kanyang banta o tinakot lang niya ako. Ngunit wala na akong nagawa
kundi sundin ang kanyang utos. Kinuha ko ang kanyang mga labahin at tumungo sa
banyo.
“Dalian mooooooo!!! Baka
madatnan ka pa ng bakulaw na ina ni Renan!!!” ang sigaw niya.
Hindi ko na siya pinansin. Binilisan
ko na lang talaga ang paglalaba. Sa isip ko ay ang sinabi sa akin ni Mico na
gagawin ko. “Sana ay tama ang ginawa ko...” ang bulong ko sa aking sarili.
Pagkatapos kong maglaba ay tinapos
kong linisin ang kuwarto. Lilinisin ko pa sana ang sala ngunit inutusan na niya
akong magluto. “Darating na sila, magluto ka na! Iwanan mo lang at ako na ang
bahala!”
Nang dumating na sina Kuya
Renan at ang kanyang inay, nasa kusina na si Cathy. Parang wala lang nangyari
at syempre, dahil nakita nila na naroon siya sa kusina, ang nasa isip nila ay
siya talaga ang naghanda ng pagkain.
“Mukhang masarap iyang niluto
mo, ah!” ang sambit ng inay ni Kuya Renan kay Cathy.
“Sana nga, inay. Pasensya na,
minamadali ko lang ito dahil naglalaba pa ako ng mga damit ko, tapos nilinis ko
pa ang kuwarto namin. Gusto ko pa nga sanang linisin ang kuwarto po ninyo kaso alam
kong darating na po kayo eh.” Ang paliwanag ni Cathy.
“Ito namang batang ito. Huwag
mo nang linisin ang kuwarto ko. Nililinis ko naman iyon eh.”
“Basta ‘Nay, aayusin ko ho ang
kuwarto ninyo. Pagagandahin ko pa po iyon.
Iiling-iling na lang ako. Pati
si Kuya Renan at napatingin na rin sa akin. Iyong tingin na na-OA-han sa
kanilang dalawa.
Isang araw, kaming dalawa naman
ni Kuya Renan ang nasa bahay. Ang inay ni Kuya Renan ay nagpunta sa kabilang
isla dahil binyag ng apo ng kanyang best friend daw. At dahil malayo ay hindi
ito makakauwi sa gabing iyon. Si Cathy naman ay may lakad, hindi naming alam
kung saan nagpunta.
“Bugoy... tayogn dalawa lang
ang narito.” Ang sambit ni Kuya Renan.
“Ano ngayon kung tayong dalawa
lang?” ang biro ko.
“Wala ka bang na-miss?”
“Wala naman” ang
pagmaang-maangan ko pa rin.
“Ah wala kang na-miss. Puwes,
ako ay may na-miss, at miss na miss na!” sabay karga sa akin at nagtatakbong
dinala ako sa kuwarto at ibinagsak sa kama. “Alam mo na kung ano ang na-miss
ko?” at dali-daling naghubad ng kanyang t-shirt.
“Manyak!” ang biro ko.
Ngunit hanggang biro lang naman
ako. Dahil nang niyakap at hinalikan na ako ni Kuya Renan, hindi na ako
nakapalag. Sinuklian ko na rin ang kanyang pagyakap at paghalik.
Humantong ang lahat sa paghubad
namin ng aming mga damit. Nakatayo kaming pareho noon, naghahalikan. Nakaharap
ako sa binatanang jalousie at siya naman ay nakaharap sa pintuan.
Mapusok ang aming paghahalikan.
Hanggang sa itinulak ni Kuya Renan ang aking ulo pababa. Alam ko na ang ibign
niyang mangyari. Lumuhod ako at isinubo ang kanyang naghuhumindig na
pagkalalaki sa aking bibig.
Nasa ganoong ayos kami nang biglang
hinugot ni Kuya Renan ang kanyang ari mula sa aking bibig sabay sa pagtakip
nito ng kanyang kamay.
Sa aking pagkagulat, tiningnan
ko ang mukha ni Kuya Renan na mistulang nakakita ng multo. Nilingon ko ang pintuan.
At biglang kumalampag ang aking dibdib nang nakita ko roon si Cathy!
“Oh my God!!! Kaya pala! Kaya
palaaaaaaaa!!!! Mga hayop! Mga hayop! Nakakadiriiiiiiiii!!!” ang sigaw niya
habang nagtatakbo palabas ng bahay.
waaaaah nakita talaga ni cathy..., kinakabahan ako bugoy....! kinakabahan tuloy ako kay bugoy.....
ReplyDeletedone voting..., sir isang bese lang poba boboto?
ReplyDeleteThank sooooooo much Achilis! Isa kang tunay na follower. :-)
Deletesalamas sir eh love kopo talaga mag basa, nakakatuwa pong isipin na may mga bromance stories na available hehe salamat talaga sa pag shashare....,
DeleteAno ang itinuro ni Mico sa kanya para magamit nya laban kay Cathy? Bakit hindi nya gamitin ung gadget na binigay sa kanya ni Mico para magamit nya sa pag-record sa mga inaasal o pinagsasasabi ni Cathy p ag sila lng dalawa?
ReplyDeleteHmmmm, mukhang pareho tayo ng iniisip frend! He he hee, kaso mejo malala na situation now. Hmmmmm, what do you think? Next chapter is more exciting ah!
DeleteCaught in flagrante, hehe..exciting!
ReplyDeleteOMG KUYA MIKEEEE! DI KO KINAKAYA DI KO MA-TAKE! PAANO NA DIS? OMG! Kontrabida pa lang Cathy na yan. Haliparot, mapag-imbot, MAPAGPANGGAP! ARGH! Patayin na yang character na yan!
ReplyDeleteAno na lang gagawin kila Renan at Bugoy nyan? Baka palayasin si Bugoy halaaaaa!
Kuya Mike salamat sa update! At sana masundan agad to kahit na alam kong super busy ka. Salamat dahil you still find time to write. Thank you!
- Tim Tsui
Hahaha. Nahuli sila. Yan ang gagamitin ni Cathy na panlaban kay Renan para sumunod eto sa lahat ng gusto niya. Paano na si Bugoy, sanay umalis na sya ng bahay at sana matulungan siya ni Mico laban kay Cathy. Masyado nang kaawa awa si Bugoy. Mas nanaisin ko pang sa iba na lang mapunta si Bugoy kung lagi siyang nagiging kaawa awa. Salamat sa update mr. Author.
ReplyDeleteWow! Naman talaga.... As in ganun tagpo Hindi pede naghahalikan lang!
ReplyDeleteMay pang blackmail na so cathy Kay renan...
Poor bugoy!....
Red 08
Done na po kuya
ReplyDeleteThank you... "unknown". I really appreciate it. :-)
DeleteHaha sana naman may record sa boses c baby bro.... sa ,ga sinasabi nix cathy.. tnx kuya
ReplyDeleteNako.. Kawawa si Bugoy nito.. :( letse tlga si Cathy.kontrabida. haha. 😒😜🙅
ReplyDeleteDone voting na kuya. :)
ReplyDeleteHahaha lagot ka bugoy hehehhe
ReplyDeleteSana Bugoy hindi ka ilaglag ni Renan just to save his ass. Kawawa ka naman. Pero nandyan naman si Mico at may bahay ka pa pero ang sakit lang kung mangyari yun sa edad mong yan na ginamit ka lang.
ReplyDeleteDone voting kuya.. :) thumbs up and super salute talaga ako sau at sa mga stories mo.. You never failed my satisfaction.. Napapatawa, napapaiyak (na ayaw ko sana kaso di ko kayang pigilan), naiinis (sa mga kontrabida), at napifeel ko na parang nanjan din ako sa story, yung tipong katabi ko ang bida habang nag aaway sila ng love team nya.. Hahaha
ReplyDeleteThank you soooooo much Stephen! Love you! Mwah!
Deletee record lahat ng mga sinabi nya gamitin pang black mail un ang tinuro nya..hehe
ReplyDeleteNaku po.....tsk! Tsk
ReplyDelete
ReplyDeleteTanglandi kc n Kuya renan yan tuloy kawawa nyan c bugoy ang lilibog kc d mgsara ng pinto.. D p nga Nya na bottom c bugoy mgkkhwalay n cla. Go mico save bugoy!, update na po Agad thnx.
Oh well waitin for update again
ReplyDeletenalintikan na ang talipandas na si cathy na makati nahuli pa ang dalawa...kawawang bugoy mas lalo xang pag iintan nito. pero mukhang alam ko ang tinuro ni mico kay bugoy nirecord nya sa tablet ung mga pinagsasabi nito tungkol sa ina ni kuya renan.
ReplyDeleteALVIN OSEA
Hehehe Kala ko khit ilang beses, sayang if only i can vote a million times gagawin ko manalo kalang Kuya Mike! :). "Done"-Paolo
ReplyDeleteThanks a lot Paolo! I so much appreciate it. I think one time lang. But try mo next week baka pede na uli. :-)
Deletesana magupdate na po .....
ReplyDeletekudos sa author makatotohanan ang story ......
Ang borikat na c cathy for sure hindi c renan ang ama nang dinadala nya,,, sana ma buko na sha ,, bugoy patulan muna please
ReplyDeletehaha! napapamura ako sa hayop na bubae na yan!
ReplyDeletelol
Grabe naman ung Nanay ni Renan.. Mas matagal na niyang kilala at kasama si bugoy pero si Cathy ang mas pinaniwalaan niya? Asan ang hustisya? xD Sana maexplain sa next chap kung bakit ganun na lang kung magtiwala ung nanay ni renan sa bruhang Cathy na yan haha :) Waiting for next chap ! :)
ReplyDeleteDone voting ! :)
ERNZ
WtF, ano nang mangyayari sa kanila ngayon.. bat ba kasi may asungot pa. Haha. Next chapter pls.. agad agad haha, thanks sir Mike sa update.
ReplyDeletekung pwede lang sumingit sa kwento at sabunutan si Cathy ay ginawa ko na.....
ReplyDeleteWowwww! Im so excited for the next chapter Sir Mike...
ReplyDelete--Pabs
This is a good story.
ReplyDeletediko yata naclik ang comment ko kahapon. baka yung pagboto ko ang nauna haha.
ReplyDelete(done voting na po kahapon)
bharu
done voting na po
ReplyDeleteDone Voting :)
ReplyDeleteISA PO AKONG TAHIMIK AT MASUGID NA MAMBABASA SA BLOG NA TO MATAGAL NA NGAYON KO LANG PO NAGAWANG MAG COMMENT. :) SANA WELCOME AKO DITO.
ReplyDelete:)
. KAKATAPOS KO LANG BASAHIN TONG STORY... ANG GANDA TALAGA. :) KELAN PO ANG UPDATE?
THUMBS UP.
-JHIE-
I love the story.... KUYA RENAN reminds me of ERWIN of SI UTOL AT ANG CHATMATE KO....
ReplyDeleteOnce again, I feel in love with this...
Thanks idol mike...
#LSDee
OH MY G! OH MY G! OH MY G! Ano ng nangyare grabe hahaha nakita bi cathy ang nangyayare sa kanila oh my oh my wala akong masabi ang galing talaga love love kobtalaga to hihi
ReplyDeleteOH MY G! OH MY G! OH MY G! Ano ng nangyare grabe hahaha nakita bi cathy ang nangyayare sa kanila oh my oh my wala akong masabi ang galing talaga love love kobtalaga to hihi
ReplyDeletep***** i** mo cathy! istorbo ka hahaha! lech*
ReplyDeleteIsasako q yang c cathy eh.
ReplyDeleteWhooo can't wait for the next chapter.. Thank you po Mr. Author for the update..
ReplyDeleteAz
ohhh my god natatakot na ako huhuhuhu :(
ReplyDelete"DONE VOTING"