Happy Reading!
--
Chapter 5: Turning point
Pagpasok
ko sa kwarto niya ay hindi ko inaasahang gising pa si Caleb. Nang sipatin ko
ang relo sa dingiding ng kwarto niya ay nakita kong lagpas na ng ala-una ng
madaling araw. Mukhang napasarap pala ang kwentuhan namin ni Selah. Pinagmasdan
ko siyang mabuti. Nakikinig lamang siya ng music mula sa kanyang iPod at
nakatingala sa kisame. Hindi man lang niya binigyang-pansin ang pagpasok ko sa
kwarto niya, na parang hindi ba ako nage-exist. Kung kanina ito nangyari ay
lubusan akong maiinis sa kanya, ngunit ngayong alam ko na ang rason kung bakit
siya nagkaka-ganito ay sinabi ko sa sarili kong intindihin na lamang ang step
brother ko.
Nang
matapos akong maghilamos at magsipilyo ay dumiretso na ako sa aking comforter
at humiga. Napansin kong bukas pa ang ilaw, at dahil hindi ako ang tipo ng
taong nakakatulog kapag bukas ang ilaw, ay nagpunta ako sa may switch. “Caleb,
papatayin ko na, ha.” pagpapaalam ko. Ngunit wala siyang naging sagot. I’m pretty
sure na napansin niyang nagtanong ako, kaya in-assume ko na okay lamang sa
kanya at pinatay ito.
“Ano
ba! Bakit mo pinatay?!” iritang basag ni Caleb sa katahimikan. Nagitla naman
ako sa naging reaksyon niya, at hindi nakasagot ng maayos. Dali-dali kong
binuksan muli ang ilaw. “Uhm, ano kasi... matutulog na ako, and hindi ka naman
nagbabasa—“ pagra-rason ko, ngunit pinutol niya ako. “Whatever, next time huwag
kang makikialam. This room is not yours!.” galit niyang baling sa akin bago
magtalukbong ng kumot.
Napabuntong-hininga
ako at pinatay muli ang ilaw bago ako humiga sa comforter ko. Oo, aaminin kong
nasasaktan ako sa pakikitungo niya ngayon sa akin. Nang makita ko ang maamo
niyang mukha na galit na galit sa akin ay parang dinurog nito ang puso ko. Wala
naman akong ginagawa sa kanya para magalit siya ng ganito. Hindi ko naman
ginusto na maging anak sa labas ni papa. Mabuti pa ang kapatid niya ay
sinusubukang intindihin ang sitwasyon ko.
Buksan mo ang puso mo, Gab.
Intindihin mo na lang, sabi ko sa sarili ko, inaalala ang sinabi ni Josh.
“Good
night, Caleb.” pahayag ko bago ko pa mapigilan ang sarili ko.
Natigilan
ako ng ilang segundo, hinihintay at umaasa na makakakuha man lang ng reaksyon
sa kanya. Ngunit gaya ng inaasahan, wala ni isang senyales na tinugon niya ang
pahayag ako. Ito ang inaalala ko hanggang sa lamunin ako ng antok. Isa lamang
ang bagay na sigurado ako—alam kong narinig niya iyon.
--
Lumipas
pa ang isang linggo. Maraming nagbago, since nagsimula na ang pasukan namin
noong isang araw para sa second semester, ay hindi na ako gaanong nakakalagi sa
bahay. Malaking pagbabago rin ito para sa akin. Nagulat na lamang ako nang
biglang sinabihan ako ni Selah na may maghahatid sa aking driver papuntang
school at sabihan ko na lamang daw dito kung anong oras ko gustong magpasundo.
Sanay kasi akong magcommute, given na ginusto kong maging independent kahit pa
pinapagamit sa akin ni mama ang kotse namin. At ang isa pang ikinagulat ko ay
ang malaking allowance na binigay sa akin ni daddy, at ang una kong naisip ay
kung saan ko gagastusin ang ganitong kalaking halaga para sa isang araw, dahil
hindi naman ganito kalaki ang baon ko dati at nasanay akong magtabi lagi ng
pera. Ngunit naisip ko na rin na magandang paraan ito para makaipon ako.
Tinext
ako ni Trisha na magkita kami sa coffee shop sa may Katipunan, dahil hindi pa
daw ito kumakain. Tiningnan ko ang relo ko at nakita kong 8:00 pa lamang ng
umaga kaya naman pumayag ako dahil matagal pa bago ang una naming klase ni
Trisha. Sinabihan ko si Manong Elmer, ang driver ni daddy, na ibaba na lamang
ako doon. Nagpasalamat naman ako bago ako bumaba nang makarating kami sa
destinasyon ko.
Pagpasok
ko ay agad akong nakaramdam ng gutom dahil sa naamoy kong pinaghalong aroma ng
kape at tinapay. Nasipat ko si Trisha na kasalukuyang umiinom ng kape.
Sinenyasan ko na lamang siya na oorder muna ako bago siya puntahan.
“How
was your first week? Hindi mo man lang ako binalitaan.” nagtatampong bungad
niya sa akin. “Sorry, busy lang. Masyado silang maasikaso lalo na si Selah,
‘yung step sister ko. She took me out all week last week kaya hindi na ako
nakapagtext. Isa pa, hindi ka rin naman nagte-text, no.” balik ko sa kanya na
siyang ikinatawa niya. “May boyfriend ka, no?” tukso ko sa kanya. Ganito kasi
siya tuwing hindi ko mahagilap. Usually kasi ay siya ang unang magte-text sa
akin sa mga ganitong pagkakataon. Napansin ko namang namula ang kanyang mga
pisngi at doon ay alam ko ng tama ang hinala ko.
“Che!
Don’t make this about me. Seriously, how’s the new house?” tanong niya. “More
than okay. Better, actually. They’re very nice, well almost all of them.”
makahulugan kong pahayag. “Oh my God. Sino sa kanila? Wife ng dad mo?”
interesado niyang pahayag. “No. Step brother ko. He’s been treating me like I
don’t exist. I mean, c’mon, I’m making an effort, pero tuwing kakausapin ko
siya para siyang ulol na aso. I don’t know.” pag-amin ko sa kanya. “Ano ulit
pangalan niya?” tanong ni Trisha. “Caleb.” sagot ko bago uminom ng kape at
kumagat mula sa tinapay na inorder ko. “Caleb Tan?” pagsisiguro niya. “Caleb
Augustus Tan” pagbubuo ko.
Nilabas
naman niya mula sa bag niya ang tablet niya at nagsimulang laruin ito. Nagulat
na lamang ako dahil bigla siyang nagreact. “Oh my God. Gab, bakit hindi mo
sinabing may hot ka palang step brother?!” reaksyon niya. Inismiran ko na
lamang siya dahil heto na naman siya tuwing nakakakita ng gwapong lalaki. “Oh
shit kamukha niya ‘yung anak na lalaki ni Ser Chief sa Be Careful with my heart! Crush ko ‘yun!” dagdag niya na siyang
ikinatawa ko. May pagkasosyal man siya, may jologs side din naman siya at hindi
siya nahihiyang magpakatotoo kaya siguro nagustuhan ko siya bilang kaibigan.
Nalaman kong sinearch pala ng babaeng ito ang pangalan ni Caleb sa facebook
kaya niya nakita ang itsura nito.
“So
anong nangyayari? What’s he doing to you?” curious na tanong niya. Kaya naman
kinwento ko na sa kanya ang mga nangyari mula sa una naming pagkikita, hanggang
sa pag-iignore niya sa akin hanggang ngayon. At sa bawat pangyayaring
kinukwento ko kay Trisha ay natatawa ako sa mga nagiging reaksyon nito, mula sa
kanya mga pagsinghap hanggang sa kanyang mga witty remarks, na siyang
nakapagpabawas ng pagkainis ko sa sitwasyon ko ngayon.
“Kill
him with kindness, dear. Because of his nature, I guess what you need to do is
to attack his conscience. Show him na hindi mo deserve ‘yung ginagawa niyang
treatment sa’yo. Maging mabait ka sa kanya.” suhestyon niya. “Eh ano ba ‘tong
ginagawa ko, Trish? Isn’t that what I’m doing?” balik ko sa kanya, because
nagiging mabait at pasensyoso naman ako kay Caleb nitong mga nakaraang araw,
and yet parang wala lamang iyong epekto sa kanya.
“Dear,
what I’m saying is that you need to boost it up. Hmmm, call your step siter.” utos
niya sa akin. Magtatanong na sana ako kung bakit nang pandilatan niya ako kaya
sumunod na ako agad sa pinapagawa niya. Inilabas ko ang aking cellphone at
hinanap ang number ni Selah sa contacts ko. Nang makita ko ito, ay agad kong
denial ang number niya. Naka-tatlong ring ito bago niya sinagot ang phone.
“Kuya,
what’s up?” pagpick-up ni Selah sa tawag ko. Tiningnan ko si Trisha para
malaman kung ano ang gagawin ko. “Ask her kung ano favourite food ni Caleb.”
sabi niya. “What for?” bulong ko. “Just do it!” pagpilit niya. “Uhm... hi, Selah.
By chance, alam mo ba favourite food ni Caleb?” tanong ko. “Hmmm, why kuya?”
curious niyang tanong. “Bakit daw?” balik kong bulong kay Trisha, ngunit nakita
ko na lamang siyang umalis ng table para magbanyo. “Ahh... eh, bibilhan ko
siya.” and I muttered the first thing that came into my mind, kahit pa ayaw ko
ang naging sagot ko sa kanya.
“Uyyy,
he wants to tame the lion!” pang-aasar niya. Napailing na lamang ako sa narinig
ko mula sa kapatid ko. “Okay, uhm... he really likes spaghetti and meatballs.
Iyon, he goes crazy whenever mom makes some.” magiliw niyang pahayag. “Okay,
thanks.” pagpapasalamat ko. “Good luck. Hope your effort pays off. Sorry, kuya
I have to go to class. Bye! Love you!” si Selah. “Ingat ka, Selah. See you
later. Love you too.” sabi ko bago ko ibaba ang telepono.
“So
ano favourite niya?” tanong ni Trisha pagkagaling niya ng banyo. “Spag with
meatballs daw.” sagot ko. “Ok, bilhan mo siya mamaya. Sabi nga nila, the best way to a man’s heart is through his
stomach.” proud niyang sabi. Napailing na lang ako bilang reaksyon.
--
Napabuntong-hininga
ako, hawak-hawak ang plato ng spaghetti with meatballs na binili ko sa Yellow
Cab matapos ang klase. Katabi ko ngayon si Selah, hinihintay ang pagbaba ni
Caleb mula sa kwarto namin. “7:00 pm na, hindi pa siya bumababa. Gusto ko ng
matapos ‘to.” sabi ko sa sarili ko. “Kainin na lang natin ‘to.” suhestyon ko
kay Selah. Umiling naman siya. “Don’t be silly. I’m going to call him na lang.”
at akmang ilalabas na niya ang cellphone niya. Sinubukan ko siyang pigilan,
ngunit sadyang mabilis niyang naiwas ang sarili niya at naikulong sa banyo.
Nanlumo akong naiwan sa labas habang hinihintay siyang lumabas.
And
as if on cue, narinig ko ang pagbukas ng isang pintuan mula sa taas. Alam kong
pinto ng kwarto niya iyon dahil nanggagaling ang tunog mula sa kaliwang
hallway. At doon ay nakita ko siyang bumababa ng hagdanan. Lumabas naman si Selah
mula sa banyo at magiliw na nilapitan ang kuya niya. “Kuya! Gab bought you your
favourite, oh.” excited na sabi niya kay Caleb. Nakita ko namang kumunot ang
noo ni Caleb at ibinaling ang atensyon niya sa akin. Nanatili akong tuod ng
ilang segundo bago tuluyang nakapagsalita. “Ah... eh, favourite mo daw ‘yan.
Heto oh spag and meatballs.” nahihiya kong pag-abot sa kanya. Ngunit sa
kamalas-malasan ko ba naman ay parang napalakas ang pag-abot ko sa kanya ng
lalagyan para mabitawan ko ito at mamantsahan ang t-shirt niya.
Nanlaki
ang mata ko sa nasaksihan ko. It only took one second para sumabog siya.
“Sorr—“
pagsisimula ko. “Fuck you! Look at what you’ve done! Wala ka ng ginawang
mabuti!” nanggagalaiti niyang sabi sa akin. Naramdaman ko na tila lumulubog ako
sa kinatatayuan ko, dahil sa pagkapahiya. “Hindi ko naman sinasad—“ babawi sana
ako, ngunit gaya ng inaasahan ay pinutol niyang muli ang sasabihin ko. “Alam mo
ba, matagal na akong nagtitimpi sa’yo, eh! Eversince dumating ka dito, ginulo
mo na ang tahimik na buhay ng family namin. And I admire your courage to still
stick your ass here in this house when you’re clearly not needed.” pagsisimula niya
habang dinuduro-duro ako.
Naramdaman
ko ang sakit mula sa sinabi niya. Dahil doon ay lalo kong naramdaman ang
realidad—ang pagiging anak sa labas ko ni papa.
“Kuya!
Stop it!” hindi makapaniwalang bulalas ni Selah. At doon ay napansin kong
nagsimula na kaming paligiran ng mga kasambahay namin, nagiging interesado sa
pangyayaring nagaganap. Mabuti na lamang at wala si daddy at si tita Audrey
ngayon. “No, Selah! Isa ka pa, eh! I can’t believe na natitiis mong samahan
‘yang... anak sa labas ni daddy! He’s the evidence of dad’s betrayal to our
mom!” baling niya sa kapatid niya na takot na takot na ngayon sa inaasal ni
Caleb. Muli siyang humarap sa akin. “YOU should know your place in this house.
I can’t believe that dad accepted you to be a part of this family. More
importantly, why my MOM even allowed this! WE DON’T NEED YOU HERE, GABRIEL.
That’s the a fact, and it seems like you’re too dumb to realize that! At isa
pa, I hate people like you! Tóngxìngliàn
zhě!!” galit na galit na sabi sa akin.
At
doon ay nasimulan ko ng maramdaman ang galit, ang pagkawala ng pasensya sa
sistema ko. Nararamdaman ko ang unti-unting pagbabalik ng dati kong sarili, ng
matapang kong pagkatao. It’s too much na ibaba niya ang pagkatao ko, dahil anak
ako sa labas ni daddy, ngunit ang gamitin niya ang pagkatao ko para kutyain
ako... parang wala na siyang pinagkaiba kay mommy. At dahil doon ay naisipan ko
ng lumaban. Bakit ko nga ba titiisin ang ganitong sitwasyon?
“Zhùkǒu! For your information, I
understand Chinese! I’m not a fool!” pagsabog ko. Ang buong akala ko ay
magugulat siya, ngunit nang mamasdan ko ang mukha niya ay walang kahit isang
bakas ng pagkagulat mula sa kanya, parang natuwa pa siya sa aking natuklasan.
“Of course, Gabriel! Alam ko iyon, hindi ako tanga tulad mo. Finally, you got
one thing right!” patuloy niyang pangungutya sa akin.
“So
tell me, Gabriel. Ano ba talagang pakay mo dito? Oh, I have a guess! Tell me.
Is this one of your ploys para mahuthutan ng pera si daddy? Hindi pa ba sapat
ang sustentong binibigay niya sa inyo? Since your mom is a whore and a gold
digger it’s—“ naputol ang kanyang sinasabi dahil sa kamao kong tumama sa mukha
niya. Narinig ko ang pagsinghap ng lahat ng mga taong nakapaligid sa amin,
clearly amused sa aming munting palabas. Something inside me snapped.
That’s it!
“You
do not drag my mother into this. I don’t know with you kung bakit ganito ka sa
akin kasi wala naman akong ginagawa sa iyo. But to be fair and honest with you,
matagal na rin akong nagtitimpi sa’yong tangina ka. No wonder your father wants
to find me kasi sa tingin ko, hindi siya masaya sa anak niya. No wonder you’re
miserable. At sa tingin mo, sino ang mas kawawa sa atin, huh Caleb? Ako na anak
sa labas, o ikaw na tunay na anak pero galit sa mundo? Sa ugali mong iyan,
walang magmamahal sa iyo, Caleb. Tandaan mo ‘yan.” mariin kong sabi sa kanya.
Maging ako ay nagulat sa anghang ng mga salitang binitawan ko sa kanya.
Napansin
kong nawala siya sa huwisyo ng panandalian at natigilan. Namasdan ko ang
kalungkutan sa mga mata niya at doon ay narealize kong masyadong mabigat ang
mga nasabi ko sa kanya. “Caleb, I’m sorr—“ paghingi ko ng tawad, ngunit pinutol
niya iyon. “Get out!” sigaw niyang
pagpapalayas sa akin sa bahay nila.
--
Naglalakad
ako sa labas ng subdivision namin, walang direksyon na balak patunguhan.
Iniisip ko pa rin ang mga nagtulak sa akin para masabi ko ang mga bagay na iyon
sa kapatid ko. Hindi ko alam kung anong masamang espiritu ang pumasok sa katauhan
ko ng mga oras na iyon. Nahihirapan akong husgahan ang sitwasyon ko kung dapat
ba akong magsorry, o hayaan siya ang mauna, dahil hindi naman mangyayari ang
lahat ng ito kung sa simula pa lamang ay tinrato na niya ako ng maayos.
Habang
naglalakad ay napansin ko na malapit na pala ako sa clubhouse ng village namin.
Nakita kong bukas ang ilang ilaw doon at walang mga tao kaya naman nagdesisyon
akong puntahan iyon. Nang marating ko ang loob ng clubhouse ay naupo ako sa isa
sa mga upuan doon. Tiningnan ko ang paligid ko. Tahimik. Ang ilaw na
nanggagaling mula sa clubhouse ay iniilawan ang swimming pool, na siyang parang
mga diyamanteng nagkikislapan sa dilim.
Naputol
ang pagmumuni-muni ko nang magring ang cellphone ko. Bumilis ang tibok ng puso
ko nang makita ko kung sino ang tumatawag sa akin.
“Kamusta
ka na, bes? Is this a bad time to call?” masuyong bungad sa akin ni Josh. “No. I
really need someone to talk to. I don’t know, Josh. Everything’s fucked up.”
nanghihina kong pagtatapat sa kanya. “Ano bang nangyari? Hindi ka ba nila
tinatrato ng mabuti diyan?” nag-aalala niyang tanong. Napabuntong-hininga ako.
“They’re great people, Josh. Si dad, nalaman ko na ang lahat, nalaman ko na
kung gaano siyang kabait. Si Tita Audrey, kahit hindi niya ako tunay na anak,
hindi ko nararamdaman iyon sa kanya, kasi tinatrato niya ako equally as if I’m
her own. Si Selah, my stepsister, has been more than great. Siya ang umaalalay
sa akin mag-adjust.” sagot ko. “Oh iyon naman pala, eh. What seems to be the
problem?” si Josh. “My stepbrother...” ako.
“He
treats me like shit. And then kanina nagkaroon kami ng confrontation. Sabi niya
anak lang daw ako sa labas ni daddy, na hindi ako kailangan sa pamilya nila, na
panira lang ako ng ‘perfect’ family nila. At saka he used my sexuality against
me. Josh, hindi ko na kaya. Every time ginaganoon niya ako lalong bumababa
tingin ko sa sarili ko.” paglalabas ko ng sama ng loob. Narinig ko ang
buntong-hininga niya sa kabilang linya. “Anong ginawa mo?” tanong niya, bakas
pa rin ang pag-aalala sa tono ng boses niya.
“When
he said that pakana namin ito ni mommy para huthutan lang ng pera si daddy, at
saka nang sabihin niyang whore ang nanay ko... sinapak ko siya, and I said
mean, nasty things that I didn’t know I’m capable of. Bes, now I feel guilty. I
feel like I’m the bad guy. I saw kung paano siya nabigla, nakita ko ‘yung
lungkot sa mga mata niya after kong magsalita... I guess mali itong desisyon
kong sumama kay daddy.” at sa puntong iyon ay hindi ko na kinaya at bumigay na
ako.
Katahimikan.
“You know I really want to be there, to comfort
you... sorry wala ako diyan ngayon.” malungkot niyang sabi sa akin. “No, Josh.
Really, thank you... for everything. I may have lost my mind kung hindi ka
dumating sa buhay ko. Tama ngang minahal kita—“ at natigilan ako sa mga
sinasabi ko nang mapagtanto ko kung ano ang mga iyon. “Gab...” pagsisimula
niya. “I know! Sorry I brought that up again. It’s just that... I really need a
friend right now. I feel so alone. Alam mo namang ikaw lang ang maaasahan ko sa
mga ganito.” pahayag ko.
“You know what? Naniniwala ako sa mantra na when you
want something, and you wish enough for it, makukuha mo iyon. Just stay strong,
bes. You know I’m always here for you. Kahit physically wala ako, just know
that inaalala kita palagi, ha? Alagaan mo ang sarili mo. Huwag kang susuko
agad.” paalala niya sa akin. Napangiti ako sa loob-loob ko, dahil alam talaga
niya kung paano pagagaanin ang loob ko kahit hindi ko siya kasama ngayon.
“Yes, boss!” tugon ko. “Good. Sige, kailangan ko ng
matulog. Good night, bes.” pamamaalam niya. “Say hi to Matt for me. Good
night!” balik ko sa kanya bago ko tuluyang ibaba ang telepono.
Lumakad ako papunta sa pool area. Umupo sa sahig, at
inilubog ang mga paa ko sa tubig. Tumingala ako at nakita ko ang gabing
punung-puno ng mga bituin. Maliwanag ang buwan, at mukhang payapang-payapa ang
langit. Sa ganitong katahimikan ako nakapag-iisip ng mabuti, dahil nakakatagpo
ako dito ng kapayapaan. Sa mga gulong pinagdaanan ko nitong mga nakaraang araw
ay para na rin itong respite na nagbibigay sa akin ng break, ng panandaliang
katahimikan, mula sa mapait na realidad ng buhay.
“Mukhang malalim ang iniisip mo, ah.” sabi ng isang
malalim na boses galing sa likod ko. Agad naman akong napabalikwas mula sa
kinauupan ko. Nasilayan ko ang isang binatang matangkad, masuyo akong
tinitingnan. Kung tatantsahin ay ka-edad ko ito. Nakasuot ito ng sando at
shorts, at mukhang galing mula sa paglalaro ng basketball dahil sa pawisang
ayos nito. May makakapal siyang kilay, matangos na ilong, morenong kutis, at
mapupungay na mga mata. Nagulat na lamang ako nang bigla itong tumabi sa akin.
“Hi. Ikaw ba ‘yung bagong nakatira sa bahay nila Mr. Tan?” nakangiting bati niya sa akin. Natigilan naman ako, dahil hindi ko maiwasang mamangha sa itsura ng taong nasa harapan ko. Lihim kong tinampal ang sarili ko, dahil sa mga naiisip ko. “Oo. Ako nga.” simpleng sagot ko. Napatango naman ito, tila naiintindihan ang sinabi ko. “Kaanu-ano ka nga pala niya?” tanong niya. “Anak niya.” diretsong sagot ko.
Tila lumiwanag naman ang mukha ng lalaki. “Hindi ko
alam na may iba pa palang anak sila ni Tita Audrey.” hindi niya makapaniwalang
tugon. “Ha-ha. Malamang hindi si Tita Audrey ang nanay ko.” sarkastiko kong
tugon sa kanya. Sandali siyang natigilan, parang ina-absorb ang sinabi ko. Agad
naman niyang pinabulaanan ang sinabi niya. “Uy, sorry. No offense. Uhm, Justin
nga pala. Kapitbahay niyo ako.” pagpapakilala niya habang may nakaplaster na
matamis na ngiti sa labi niya. Tila naibsan naman noon ang inis na nararamdaman
ko sa ‘di maipaliwanag na dahilan.
Charming, agad-agad pumasok sa isip ko. Napailing naman ako, pilit
iwinawaksi ang mga bagay na naiisip ko.
“Gab. Nice to meet you.” sagot ko sa kanya. “Saan ka
nag-aaral?” tanong niya. “Ah, sa UP Diliman.” sagot ko. “No way! Bakit hindi pa
kita nakikita? UPD din ako!” masaya niyang pahayag. “Weh? Di nga?” pabalik ko
sa kanya. Sa di maipaliwanag na dahilan, ang pakikipag-usap sa akin ni Josh
kanina, at ang pakikipag-usap ko ngayon kay Justin ay parang nakapagpagaan ng
pakiramdam ko. “Oo! Ano ba course mo? Anong year ka na?” aligaga pa rin niyang
tanong.
“Polsci ako. 2nd year. Ikaw?”
“IE, 2nd year din.” sagot niya.
“Ahhh.” ang nasambit ko na lamang.
“It makes sense naman. Malaki naman kasi ang campus natin, pero I’m sure I might’ve bumped into you one time.” sabi niya.
At nagpatuloy pa ang usapan namin ng matagal. Natutuwa ako, dahil nakatagpo ako ng isang bagong kaibigan sa oras ng aking kalungkutan. Natutunan kong palabiro pala si Justin, at tila permanenteng nakaplaster na sa labi niya ang kanyang ngiti. Punung-puno ito ng magagandang pananaw sa buhay, at maraming kwento. Hindi ko ikakailang pinasaya niya ang aking gabi.
Naglakad kami pabalik sa bahay namin, nagtatawanan at
nag-aasaran. Panandalian kong nakalimutan ang mga problema ko dahil sa kanya.
Nang makarating na kami sa tapat ng bahay namin tinanong niya ako, “Anong oras
ba first class mo bukas?” “8:30.” sagot ko. “Nice! Gusto mo isabay na kita? May
dala naman akong kotse, eh.” suhestyon niya. Lihim akong napangiti, ngunit
naisip kong ayoko na siyang abalahin pa. “Hindi na. May naghahatid naman sa
akin.” sagot ko. Nakita ko namang lumungkot ang mukha niya—hindi ko alam kung
totoong malungkot siya o nang-aasar lamang ito.
“Sige na. Please, please, please. Ang lungkot kasi ng
walang kasama sa biyahe.” pagpupumilit niya habang magkapatong ang kamay niya
na tila nagdarasal na siyang ikinatawa ko. “Mukha kang timang. Sige na.
Hintayin na lang kita dito bukas.” napapailing kong sagot sa kanya. “Yes! Sige
I’ll see you tomorrow. Ingat ka palagi.” masayang tugon niya bago kami pumasok
sa kanya-kanya naming mga bahay.
--
Kilig! Update pa po pls! :))))
ReplyDeleteThanks kuya author. Curious lang ako kung talagang half bro. itong si Gab at Caleb?hehe. Keep it up!
ReplyDelete--->Just
Yup! Kaya alisin niyo na sa isip niyo yung thought na baka magkaroon ng big revelation na di pala sila magkapatid. :))
Deleteaba, may ibinunga naman pala yung away nilang magkapatid. kung dipa sya inaway, di sya lalabas ng bahay. ayun nagkatagpo ang kanilang puso haha. kung may lungkot, may kapalit din nmn palang saya at higit pa. hehe.
ReplyDeletethanks sa update.
0309
Brava!
ReplyDeleteAyyy omg eto naaaaaa!
ReplyDeletePero parang gusto ko ng kaunting CalebGab fan service! Pleaseeeeeeeeeee kahit hindi sila yung magkatuluyan
ReplyDeleteDi ba magkapatid sa ama si caleb at gab so hindi cla mag step brother kundi mag half brother
ReplyDeleteYup, pero step brother pa rin siya, kasi magkaiba sila ng mommy. Si Caleb stepbrother niya si Gab kasi anak siya sa ibang babae tapos nakikitira na siya sa same house. :) Mas maganda rin kasi yung stepbrother pakinggan kaysa sa half brother haha.
DeleteKailan po ulit update? great work!
ReplyDeleteThis is really unpredictable...promise! Pero ang ganda. Talagang inaabangan ko siya every week...I will continue to read this till the end...sana di ka magsasawang mag update...thank you
ReplyDeleteSabi na ngaba! Either ateneo or up ka lang hahahaha. Go IE Club hehe
ReplyDelete