Envy Me! (3)

by v_i_nce email: v_i_nce@yahoo.com
Author's Note: I'M SO SORRY!
Sobrang isang taon akong di nakapagsulat at hindi inupdate ang story na ito. 
PLEASE FORGIVE ME!
Sana basahin niyo pa rin ang series na ito. I don't want to promise anything pero sisikapin ko na ituluy-tuloy na ang pag update. If truth be told, nagkaroon ako ng personal na problema kaya hindi ko nasundan agad ang 'Envy Me'. 
But I'm here now. And I do hope that I can make it up to you.
Please continue to leave comments.
Thank you~
-v_i_nce
P.S. I apologize in advance for the crappy singing. Sana di mabasag ang eardrums niyo. hehehe
=============================================================

BIYERNES NG HAPON, PAGKATAPOS NG PHILOSOPHY SUBJECT ay di na talaga maiwasan ni Grey ang mag-alala para kay Hal. Matapos niya itong itext noong nakaraang araw para imbitahan sa gimik na magaganap sa Sabado ay hindi ito nagreply. Inisip niya na baka nagkamali ito ng pagbibigay ng cellphone number sa kaniya. Nahihiya naman siyang tawagan ito dahil baka makulitan ito, at ang isiping wala naman itong pakialam at siya lamang ang nagbibigay ng kulay sa pakitungo nito sa kaniya ang mas lalong nagpigil kay Grey na kontakin ito ulit. Subalit kanina sa klase ay hindi rin pumasok ang lalake.

“Balisa ka na naman,” ang puna ng kaibigan niyang si Matt. Kasama niya ito na nakaupo sa isa sa mga benches na nakapalibot sa buong campus. Free period nila ng mga panahong iyon at wala na silang pasok pagkatapos nito subalit tinatamad pa silang umuwi, idagdag pa na kailangan din nilang tapusin ang article review na pangdalawahang assignment nila sa isang subject, at siyempre, sila ang magpartner.

Nakaupo si Matt sa may damuhan habang nakabukas naman ang laptop nito sa ibabaw ng bench. Kanina pa ito tipa ng tipa sa keyboard upang sagutan ang mga katanungan sa kanilang aralin habang si Grey naman ay nakatanaw sa kawalan. Tinatanong na pala siya nito kung ano pa ang idadagdag niya sa review nila subalit wala siyang napansin.

“Sorry tol, lumilipad isip ko,” hinging paumanhin ni Grey sa kaibigan.

“Pansin ko nga. Ano ba kasi talaga ang gumugulo sa isip mo? Ilang araw na kitang nakikitang ganyan.”

“Wala to tol,” sagot niya, subalit binawi din naman agad. “Actually, Matt may tanong ako sayo.”

“Shoot, pare. You asked the right guy. I’m Matt, and I know them all,” ang pabirong tugon nito.

“Loko ka. Huwag na nga lang.”

“Tampo ka naman agad. Sige na. Ano yun?”

Humugot muna ng malalim na hininga si Grey bago nagsalita.  “Langhiya, nahihirapan ako kung pano to sasabihin-”

“TIME-OUT! Huwag mong sabihing nababading ka na sakin,” biglang singit ng kaniyang kaibigan.

Siya nama’y biglang namutla sa sinambit nito. Para pagtakpan ang biglang pagpapanic niya ay sinuntok niya si Matt sa braso.

“Adik ka ba? Malabo mangyari yun. At kung sakali mang maging bading ako, hinding-hindi ako magkakagusto sayo, adik,” bulyaw niya dito.

“Aray ko naman. Sobrang seryoso mo. Alala kong nakakadalawa ka na sakin ha,” angal nito na ang tinutukoy ay ang pambabatok niya dito noong nakaraang araw sa canteen kung saan hindi pa ito nakakaganti.

“Sorry tol.”

“Oo na. Basta may utang ka sa aking suntok at batok. Ano na ulit yung itatanong mo sakin?,” pagbabalik ni Matt sa pinag-uusapan nila kanina.

“Huwag na. Nawala na ako sa moment,” sagot niya, sabay balik sa binabasang article.

“Masyado ka ng matampuhin ha. Kung di pa kita kilala, aakalain kong pusong mamon ka.”

Walang maisip na sabihin si Grey sa tinuran ng kaibigan kaya minabuti na lamang niyang huwag kumibo. Humaba ang katahimikan sa pagitan nila hanggang sa muli siyang magsalita.

“Tol, mahal mo ba talaga si Carla?”

Kagyat na nagdilim ang mukha ni Matt sa narinig subalit hindi ito napansin ni Grey dahil nakatutok ang paningin niya sa binabasa kahit pa nga ba wala naman siyang maintindihan dito.

“Mahal ko siya tol. Mahal na mahal,” ang mahina ngunit klarong turan nito.

“Talaga tol? Pano mo naman nasisiguro na pagmamahal na talaga ang nararamdaman mo?” parang wala siyang napansin sa pagbabago ng mood ng kaibigan at patuloy pa rin niyang inusisa ito.

“I don’t know, man. Ang alam ko lang ay parati ko siyang naiisip. Kapag nakikita ko siya, nagliliwanag ang paligid ko, but I can’t seem to find the courage to talk to her,” malumanay na paliwanag ni Matt habang nakatingala sa kawalan.

“Tol, parang ganyan na rin ang nararamdaman ko ngayon,” ang wala sa isip na sabi niya.

Bigla na namang tumalim ang tingin ng kaniyang kaibigan subalit pinalitan agad nito ng isang mapagbirong ngiti. “Talaga? Sino namang malas na babae ang napupusuan mo?”

Bigla na namang natahimik si Grey, subalit agad din naman siyang nakabawi. “Huwag mo na munang alamin tol. Naguguluhan pa ako. At saka, ayoko munang isipin. Komplikado.”

“Naks naman. May pakomplika-komplikado ka pa. Para namang di tayo magbespren nito.”

Hindi na nakasagot si Grey sa sinabi ng kaibigan dahil may lumapit na guard sa kanilang dalawa, kasama ang isang lalake na sa tantiya niya ay delivery boy.

“Grey, may naghahanap sayo,” ang sabi ng guwardiya ng eskwelahan nila.

“Salamat po,” tugon naman niya dito bago ito tuluyang tumalikod at bumalik sa pwesto.

“Kayo po ba si Grey?” ang tanong ng delivery boy.

“Oo, ako nga,” ang sagot niya, sabay pakita ng kaniyang school ID.

“Pakipirmahan na lang po dito,” ang sabi ng lalake habang inaabot sa kaniya ng isang pirasong papel.

Saka lamang napansin ni Grey ang bitbit nitong kahon na ipinasa sa kaniya.

“Salamat po,” ang tangi niyang naisambit. Naguguluhan siya kung ano ang laman ng package at kung galing kanino ito.

“Wow, utol. Ano kaya ang laman niyan?” ang biglang singit ni Matt.

Nakaalis na ang delivery boy kaya nagawa nitong agawin mula kay Grey ang box. Pahaba ito na parang sa isang wine subalit mas malapad at malaki. Dali-dali namang nabuksan ito ng kaniyang kaibigan kaya wala na siyang nagawa kundi ang tingnan na lamang ito. Sa loob ay isa pang bilugang latang container ang nakita niya na kulay blue. At nang buksan ito ni Matt ay tumambad ang ulo ng isang teddy bear na kulay asul din. Kay amo ng mukha nito at talaga namang ang cute tingnan. Ipinasa naman agad ni Matt ang package sa kaniya ng mapagtanto nito na isang regalo ang stuffed toy at nakalaan yun kay Grey.

“Ang sweet naman ng nagpadala niyan, utol. Check mo sa loob, baka may card.”

Hindi nga nagkamali ang kaniyang kaibigan. Sa loob ay may puting sobre na nasusulatan ng ‘Greyson’. Kilala niya ang ang sulat-kamay na ito.

Excited na binuksan ito ni Grey at binasa ang nilalaman:

I’m sorry, I was not able to respond to your message. Nagkasakit ako kaya hindi rin ako nakapasok ng dalawang araw. Anyways, I just want to say na aasahan kita sa Sabado. I’ll be there.

By the way, sana magustuhan mo ito. Sa tingin ko, paboritong kulay mo ang blue kaya yan ang napili kong ibigay sa’yo. I hope that I’m not making you uncomfortable. I just wanna do these things for you. 

Masaya na ako kung tatanggapin mo yung mga binibigay ko.

I can’t wait for Saturday.

I’m trying, Greyson, but I can’t seem to get you out of my system.

See you soon,

-Halex

Hindi mapigilan ni Grey ang mapangiti ng malapad habang binabasa ang mensahe ni Hal. Parang kinukuryente ang buo niyang katawan sa tuwing nakikita niya ang teddy bear na pinadala nito, hangang sa hindi niya na matiis at niyakap ang stuffed toy ng pagkahigpit higpit.

“Tol, namumula ka. Ngayon lang kita nakitang namumula,” ang sinabi ni Matt ang nagpabalik sa kaniya sa katinuan. Nakita niya itong nakatingin sa kaniya na nakasalubong ang kilay subalit dagli din nitong pinalitan ang mukha ng ngiti na may halong panunudyo.

“Sino ang nagpadala? Siya ba yung napupusuan mo, utol?” dagdag pang tanong nito.

Hindi alam ni Grey kung ano ang isasagot. Buti na lamang at nang mga panahong iyon ay lumapit sa kanila si Sheila kasama ang iba nilang kaklase.

“Grey, text-text na lang bukas ha,” ang sambit ng babae sabay kindat pa.

Mag-uusisa pa sana si Matt ng biglang may tumili sa isa sa kanilang kaklase.

“Wow! Ang cute. Kaninong teddy bear yan? Pwede bang pahawak?” at iyon na ang pinagtuonan ng atensyon ng mga bagong dating kaya naman nagkaroon si Grey ng pagkakataong itago sa kaniyang bag ang sulat ni Hal.

“Siya nga pala, Matt, labas tayo bukas ha, kasama sina Sheila. Nakalimutan kong sabihin sayo,” ang pag iiba niya ng usapan para mawala sa isip ng kaibigan ang identity ng nagpadala ng regalo.

“Ah, ok. Sige, text mo na lang ako,” ayun na lang ang naging tugon ni Matt. Sa di kalayuan ay nakita nito si Carla na nakatanaw sa kanila, kasama ang mga kaibigan nito. Subalit ng mapansin ng babae na nakita siya ni Matt ay pinamulahan ito ng mukha at nag-aya na sa mga kaibigan na umalis na.

“Tol, ayos na siguro tong assignment natin. Mauuna na akong umuwi sayo,” ang biglang sabi ni Matt kay Grey, ang boses ay kababakasan ng kaunting pagkairita.

“Tol, sandali. Sabay na tayo. Huy mga loko kayo, akin na yan. Kay bago-bago pa pero dinumihan niyo na,” ang biro niya sa mga kaklase sabay tawa habang hinahablot ang teddy bear.

“Mauuna na kami,” baling naman ni Matt sa mga kaibigan at sabay na silang naglakad ni Grey palabas ng campus.

“MAUNA NA KAYONG PUMASOK. HIHINTAYIN KO LANG SI MATT,” ang sabi ni Grey sa kaniyang mga kasama. Nasa labas sila ng isang restobar kung saan maririnig na ang masayang tugtugin ng live band sa loob. Madalas silang maghang-out dito dahil bukod sa masarap ang mga pagkaing paninda ay pwede pa silang mag-inuman at magsayawan habang may tumutugtog na banda.

Asan na kaya ang mokong na yun, ang naisip ni Grey habang palakad lakad siya sa labas ng naturang establishment. Ugali na ni Matt ang maging late sa mga lakad nila kaya naman di na siya nagtataka na late din ang kaibigan sa gabing yun. Subalit ang totoong pinag-aalala niya ay kung nasaan na si Hal. Tinext niya ito kaninang umaga para magpasalamat sa regalo na natanggap niya at para sabihan na rin ito kung saan sila magkikita. This time, nagreply na ang lalake at sinabing huwag siyang mag alala dahil pupunta talaga ito. Kaya naman todo ang excitement niya para sa gabing iyon.

Hindi siya mapakali kanina sa pagpili kung ano ang isusuot. Sa bandang huli, napagdesisyunan niyang mag puting t-shirt na lang na bakat sa kaniyang slim na pangangatawan at maong na pantalon na may pilas sa bandang tuhod. Simple ngunit nakakaakit siyang tingnan sa kaniyang get-up. Patunay dito ang pagtitig sa kaniya ng mga kababaihan at kabaklaan na pumapasok sa resto. Ngunit wala sa kanila ang pansin ni Grey. Hindi siya mapakali na parang ninenerbyos na lalabas sa kauna unahang date ng buhay niya.

“Tol, sorry natraffic ako. Asan na sila?” ang biglang pagsulpot ni Matt sa tagiliran niya. Hindi man lamang niya napansin ang paglapit nito.

“Huwag ka ng magdahilan. Para namang di pa ako sanay sayo,” ang sagot naman niya dito. “Nasa loob na sila. Pinauna ko na. Baka tubuan pa ng ugat kakahintay sayo.”

“Sobra naman ito. Sorry na nga. Tara, pasok na tayo,” ang paghingi ulit ng paumanhin ni Matt.

Subalit nagdalawang isip siya na ihakbang ang kaniyang mga paa papasok sa gusali.

“May hinihintay pa ba tayo?” ang biglang tanong ng kaibigan na napansin pala ang pag aatubili niya sa pagpasok.

“Ah, wala. Wala na. Sige, pasok na tayo,” yun lang at nagtuluy-tuloy na sila sa mesa na inihanda nina Sheila para sa grupo nila.

“Ayan na pala ang mag-asawa,” ang pambungad ng isa nilang kaklase. “Simulan na natin ang kasiyahan.”

“Matt, ang pogi mo talaga. Tabihan mo naman ako,” ang hirit naman ng isa pa nilang kasamang babae.

Talaga naman kasing nakakaakit ang porma ni Matt sa suot nitong polo shirt na bakat din sa katawan at maong pants. Umaapaw ang sex appeal ng kaibigan niya lalo pa’t dinagdagan nito ang look ng salamin na bagamat walang grado ay nakapagbigay naman dito ng imahe na maginoo, pero dahil skin head ay mas lalong naging kaakit akit sa mata ng mga kababaihan at kabadingan. Nagmukha itong disente na may itinatagong kalokohan.

Pagkaupo pa lang ay inabutan na silang dalawa ng tig iisang bote ng alak at kaniya kaniyang menu para maka order ng makakain.

“Dalawang order ng sisig, apat na chicken gizzard barbecue at tatlong order ng kanin,” ang tugon ni Matt sa dumating na waiter.

“Para sayo lahat yun?” ang nabiglang tanong ni Sheila dahil sa dami ng inorder nito.

“Hindi ah. Grey, ayos na ba yun?” ang baling nito sa kaniya.

“Oo tol, salamat,” tumitingin si Grey sa menu pero nahalata ni Matt na parang wala naman sa binabasa ang kaniyang atensyon. Kaya naman nakapagpasya na lang ito na umorder para sa kanilang dalawa. Ang totoo nito ay nasa lalaking hindi pa dumadating ang isip niya at gumagapang na ang disappointment sa damdamin niya ng mga sandaling iyon dahil parang hindi sisipot si Hal.

“Alam na alam ni Matt ang gusto ng asawa niya ah,” ang pabirong sambit ni Martin, isa sa kanilang mga kasama.

“Oo naman. Pareho kaya kami ng paborito ng loves ko. Diba mahal?” sinakyan naman ni Matt ang sinabi nito sabay abot sa kamay ni Grey.

“Oo love. Kaya naman love kita eh,” ang pabiro niya na ring tugon at inabot ang nakalahad na palad ng kaibigan. Marahan niya itong pinisil at binigyan ng nang aakit na ngiti. Subalit pansin ni Matt na hindi umabot sa kaniyang mga mata ang ngiting iyon.

“What’s wrong?” ang pag aalala nito sa kaniya. Subalit hindi na nakuhang sumagot ni Grey dahil umeksena na si Sheila.

“Matt, huwag ka na nga. Alam kong biruan niyo lang yan pero sa gabing ito, kahit biro, bawal! Akin si Grey ngayon,” ang malanding tugon nito sabay hilig sa kaniyang braso.

Tawanan ang lahat ng nasa mesa nila. Nagkatinginan na lang sina Matt at Grey at sabay pa na napailing.

Nang dumating na ang kanilang inorder na pagkain ay nilantakan agad ito nina Grey at Matt. Tig iisa at kalahati sila ng rice, tig isang order ng sisig, at tig dadalawang chicken gizzard. Sanay na sila sa isa’t isa kaya naman kung kumilos kahit sa pagkain ay animo’y synchronized sila. Nariyang hindi pa sasabihin ni Matt ay iaabot na ni Grey ang toyo dito habang ito naman ay naglalagay ng kalamansi at pumipiga ng sili sa sawsawan nila. Ito na rin ang naglagay ng kalamansi sa kanilang sisig at siya naman ang  nagbudbod ng toyo. Alam na nila kung ano ang gusto ng isa’t isa kaya kung titingnan ay para talaga silang may relasyon.

“Ang sweet niyong dalawa. Magtigil nga kayo. Nakakairita!” bulyaw na naman ni Sheila sa kanila, sabay tawanan ng grupo.

MAGHAHATING GABI NA AT NAPAPARAMI NA RIN ANG NAIINOM NI GREY AT NG KANIYANG MGA KASAMA. Tuloy pa rin ang tawanan, kulitan at kwentuhan nila. Sa pagdaan ng mga oras, napagtanto na niya na di na talaga dadating ang lalake kaya naman minabuti na lamang niyang ienjoy ang gabing iyon. Sumasabay siya sa mga biruan ng grupo at kung tumutugtog ang banda ng pangsayaw na awitin ay tumatayo din sila ng mga kaibigan papunta sa dance floor. Nararamdaman na nilang lahat ang tama ng alak, kaya naman ang mga babaeng kasama nila ay dikit na ng dikit sa kanilang dalawa ni Matt. Kapag nagsasayaw ay gumigiling ang mga ito sabay hawak sa kanilang mga batok, inaakit sila gamit ang malalambot na mga katawan at mga titig na parang nag aapoy.

Nang magpatugtog ang banda ng isang mabagal at malamyos na tugtugin ay hinablot siya ni Sheila para maging partner nito. Subalit hindi na niya makayanan at ihing ihi na siya ng mga panahong iyon kaya nagpaumanhin siya dito na pupunta muna sa CR. Dinig pa rin niya ang awitin ng banda sa loob ng cubicle dahil sa likod lang ng mini-stage matatagpuan ang palikuran. Nang papunta na siya sa lababo para maghugas ng kamay ay sabay na natapos din ang awitin. Maya maya ay narinig niyang nagsalita ang singer ng banda.

“Thank you sa lahat ng nakikisaya sa amin dito ngayong gabi. This time, may isa na naman po tayong panauhin from one of our customers.”

Pang lima na itong taong ito sa mga nagrequest na maki-jam sa bandang nakasalang ngayong gabi. Mas lalong nag eenjoy ang mga parokyanong pumupunta sa lugar na iyon dahil pwede silang magrequest ng mga awitin na ipapatugtog sa banda, at kung malakas ang loob nila ay maaari din silang kumanta sa harap.

“This is for you,” ang tugon ng lalakeng bagong salang sa entablado bago pumailanlang ang isang mellow na tugtugin.

Biglang kinabahan si Grey ng marinig niya ang tinig na iyon. Wala sa sarili na naglakad siya palabas ng CR. Kumakanta na ang lalake. Ramdam niya ang bawat salita na inaawit nito. Tagos sa kaniyang puso ang mensahe na pinaparating ng kanta. Ang tinig nito ay parang maiiyak, isang tao na matagal nang nangungulila. Hindi niya maintindihan subalit naaapektuhan siya ng pagkanta nito. Pakiwari niya ay para sa kaniya ang awit na iyon.

Nakarating na siya sa gilid ng stage. Nakita niya si Hal sa gitna, hawak hawak ang stand ng mikropono. Nakapikit ito, ninanamnam ang bawat salita ng kanta. Subalit sadya yatang may koneksyon silang dalawa. Nang maramdaman nito ang presensya niya ay dahan dahang dumilat ang mga mata ni Hal sabay lingon sa kaniyang direksyon. Titig na titig ito sa kaniyang mga mata habang umaawit. 

Pakiramdam niya ay silang dalawa lang ang tao sa lugar na iyon at para sa tenga lamang niya ang kanta nito. Wari niya ay nagdilim ang kaniyang paligid at ang nag iisang spotlight ay nakatutok lamang sa lalakeng nakatayo sa kaniyang harapan, hinaharana siya.

Sa di maintidihang kadahilanan ay namasa ang kaniyang mga mata habang nakikinig dito at pansin din niyang ganun din ang nangyayari kay Hal.

Ibinalik siya sa tamang huwisyo ng malakas na palakpakan ng mga tao sa paligid. Bago pa man tumulo ang kaniyang luha ay pasimple niya itong pinahid gamit ang likod ng kaniyang palad. Pag angat niya ng mukha ay nakita niya si Hal na naglalakad pababa ng entablado, palapit sa kaniya.

Journal Entry

@my bedroom

Note: Ang sakit ng katawan ko at nilalamig ako. Dyaheng trangkaso naman ito.

He invited me! Wow. Ang sarap sa pakiramdam.

I didn’t know what to expect after I left a message and a picture on his desk. 

Scratch that... 

Actually, inakala ko na magagalit siya sa akin at iisipin niyang inappropriate yung ginawa ko.

Pero hindi…

At ininvite pa niya akong gumimik. Wow.

Sa sobrang excitement ko ay hindi ako nakatulog. Buong magdamag kong inisip kung ano ang mangyayari sa Sabado. I want to spend time with him alone. Kahit paminsan minsan lang ay makasama ko siya, sobrang saya ko na. Hindi ko alam kung anong gagawin namin pero basta anjan siya, wala akong pakialam kahit umupo lang kami sa isang tabi at mag-usap buong gabi.

Haiz!

Sana mawala na tong sama ng pakiramdam ko. Kakausapin ko na lang siya bukas para malaman ko kung saan at anong oras kami magkikita.

-Halex

Journal Entry

@my bedroom

Note: ASAR!!!

Friday ngayon. Makikita ko sana siya sa Philo class namin pero ang sama pa rin ng pakiramdam ko. Di ko pa kayang pumasok. Dang it!

Ano na kaya ginagawa niya ngayon? Hindi na siya nagtext ulit. Galit kaya talaga siya sakin?

Naguguluhan na ako. Hindi ko alam kung tuloy pa kami sa Sabado. Sana naman di siya nagcancel. I really want to be with him.

Mamayang tanghali kung mejo ok na ang pakiramdam ko, pupunta na lang ako sa mall sa labas. I want him to know that I am looking forward sa sabado. And at the same time, gusto ko siyang bigyan ng regalo.

Naaalala ko pa na gusto niya ang bear hugs kaso lang hindi siya makabili dahil sa takot na baka magtanong ang parents niya kung bakit may mga stuffed toys siya sa kwarto niya. Siguro naman ngayon na malaki na siya, hindi na makikialam masyado ang mama at papa niya. I hope that he’ll like it.

Breakfast na muna ako. Hindi pwede ito. Kailangan kong magpagaling para bukas.

-Halex

Journal Entry

@restobar

Note: I wanna get wasted!

I saw him… with his friends… and boyfriend.

Kanina pa ako andito. Akala ko kami lang dalawa ang lalabas. I was wrong. Nakita ko ang grupo nilang pumasok.

Ang sweet nilang dalawa ng nobyo niya. Kulang na lang magsubuan sila.

I hate this feeling. I hate being jealous. But I can’t help it. Sobrang sakit.

Hindi ko alam kung kakayanin ko pang magstay dito. Ayokong nakikita siya sa piling ng iba, pero di ko rin naman kayang umalis. I haven’t seen him in almost three days, and I missed him so much. I wanna drink the sight of him, kahit na sa malayo lang ako. At saka parang may problema siya. I can see it in his eyes.

Dito na lang muna ako. Pero ayoko muna na magpakita sa kaniya o malaman niya na andito ako. At the very least, not now na wala pa akong lakas ng loob. Siguro mamaya pag natamaan na ako ng alak. And who knows? Baka kumapal ang mukha ko at kantahan ko pa siya sa harap ng stage.

What am I thinking! Baliw na yata talaga ako.

Yes! Baliw talaga ako. I’m crazy for you, Greyson. I’m still deeply and madly inlove with you.

Please be with me one more time. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. I hope I have the courage to say this to your face and just be done with it. Pero takot ako. Sobrang takot ako na baka ipagtabuyan mo lang ako at magalit ka sakin ng tuluyan lalo na kapag bumalik na ang alaala mo. That’s what I fear the most. I don’t know what to do kapag nangyari yun.

-Halex

ITUTULOY