Heto na ang chapter 24..
Konting-konti na lang at matatapos na ako sa istoryang ito.. At sa wakas ay uusad na ako sa iba kong story.. hahaha.
bago ko pa malalimutan. Nagpapasalamat ako ng marami kina Kuya Ponse at Sir Mike Juha sa pagkakataon na ito.
Sa aking mga kapwa RA's na kaibigan ko na.. Hahaha..
Maraming pasensya kay Kuya Carlos, sinabi ko na ipapabasa ko sa kanya `yong story kaso hindi ko pa nagawa.. haha..
Kay Kuya Rye Evangelista, na gagawan ako ng cover para sa story na ginagawa ko. Salamat nang marami..
Sa mga reader ng story na ito.. salamat sa paglalaan ng oras para mabasa n'yo ang story na `to.
Enjoy reading po!!
CHAPTER TWENTY-FOUR
MALIBAN
sa
pagiging abala sa trabaho ay abala din si Joen sa pagkontak sa pamilya ni Vin
sa probinsya. Ngayong araw ang napag-usapan nilang pag-uwi nito sa kanila.
Hindi siya pumasok ng trabaho niya ngayon para masundo ang pamilya ni Vin. Isa
itong sorpresa. Noong isang araw na makausap ni Vin si Lola Fe at mama nito ay
sinabi niyang sabihin na uuwi ang mga ito sa katapusan pa ng buwan.
Nang
makita niya ang bus na sinakyan ng pamilya ay napangiti siya nang maluwang.
Excited na siya na makilala ang magulang at kapatid ni Vin. Nang makaparada na
ang bus ay agad siyang nag-abang. Una niyang nakita si Lola Fe. Nagmano siya
dito saka niyakap ito nang mahigpit.
"Kumusta
ka na lola? Parang tumaba po kayo sa probinsya."
"Ayos
lang ako Joen. Baka gusto mong sapakin kita."
Natawa
na lang siya. Nang may lumapit sa kanila na isang babae ay agad siyang umalalay
dito. Nakita niya ang pagkakahawig ng babae kay Lola Fe. Agad niyang naisip na
ito ang nanay ni Vin. Nagmano rin siya dito. Nagtatakang napatingin ito sa
ginawa niya.
"Sino
ka?"
Kimi
siyang ngumiti. "Ako po si Joen."
Sumingit
si Lola Fe. "Siya ang sinasabi ko sa `yong boyfriend ni Vin, Fely."
"Ganoon
ba `ma? Magandang lalaki pala talaga ang boyfriend ni Vin. Hindi na
nakapagtataka kasi may hitsura naman ang anak ko."
"Salamat
po," nahihiya niyang tugon. Kahit na nakausap na niya ito sa cellphone
nang tawagan niya si Lola Fe ay nakakadama pa rin siya ng hiya.
Sunod
na bumaba ang dalawang lalaki na sa tantiya niya ay nasa seventeen ang edad.
Magkamukhang-magkamukha ang dalawang lalaki. Naisip niya na ito ang kambal na
kapatid ni Vin. Ang isa ay may kargang bata na sa tingin niya ay naglalaro sa
tatlo o apat ang edad. May dalawa pang bumaba. Hinintay niya na may bumaba pa
ngunit wala na.
Nagtataka
siyang bumaling kay Lola Fe. "Lola, saan na po `yong papa ni Vin?"
Tinitigan
siya nito saka ang ina ni Vin. Bumaling siya sa huli. "Saan na po?"
"`Wag
nating pag-usapan `yon dito. Nasaan ba ang sakayan dito? Gusto ko ng
umuwi."
"Sa
akin po kayo sasabay. May dala po akong kotse." Magalang niyang kinuha ang
dala nitong bag at sa tabi na maleta. "Dito po," aniya saka sila
nagtungo sa kotse niya na nakaparada sa hindi kalayuan.
Pagdating
doon ay agad niyang pinasakay ang mga ito at iniuwi sa bahay na binili ng daddy
niya para sa kanila ni Vin. Isa ang bahay sa sorpresa niya kay Vin sa monthsary
nila. Doon sila titirang dalawa hanggang sa tumanda sila. Kaya rin niya pinaaga
ang pag-uwi nina Lola Fe dahil sorpresa rin niya iyon kay Vin. Isa pa ay gusto
niyang makita ng mga ito ang gagawin niya pagsapit ng araw na mahalaga para sa
kanila ni Vin.
"Maganda
ang bahay na to, Joen. May kalakihan pero tama lang sa inyong dalawa ni
Vin," ani Lola Fe.
"Talagang
sigurado ka na sa anak ko?" tanong ng mama ni Vin.
Agad
siyang tumango. "Talagang sigurado po ako sa anak niyo, tita."
Hindi
ito tumugon saka niyaya ang anak ng mga ito para pumasok. Naiwan naman ang kambal
at si Lola Fe.
"Siyanga
pala Joen, ang mga apo ko pala ang dalawang ito. Sila talaga ang panganay kong
apo kay Fely. Ito si Hyde at `yan naman si Clyde."
"Nice
meeting you two." Nakangiti niyang sabi.
"Sigurado
ka na ba kay Kuya Vin?" tanong sa kanya ni Hyde. Napansin niya mahinhin
ito para sa isang lalaki, samantalang ang kakambal nito ay may pagka-brusko ang
dating.
"Kailangan
pa bang itanong `yan, Hyde? Tingnan mo naman ang bahay na `to. Ang gara at
maganda. Ang swerte nga ni kuya sa kanya eh. Siyempre swerte rin siya kay
kuya."
Isang
masamang tingin ang ibinigay ni Hyde kay Clyde.
Napangiti
siya sa sinabi ni Clyde.
Sa
dalawa, napansin niya na may pagka-suplado si Hyde. Si Clyde naman ay may
pagka-happy go lucky katulad niya.
Nagpaalam
na sa kanila ni Lola Fe ang dalawa ng dumating ang mama ng mga ito.
"Mag-usap
tayo Joen," seryosong sabi ng mama ni Vin.
"Sige
po. Bago po `yon, pwede ko po ba kayong tawagin ng tita?"
Tumango
ito. Pareho silang bumaling kay Lola Fe nang magpaalam na rin ito.
"Hindi
naman ako tutol sa relasyon ng anak ko pero bilang ina ay hindi ko maiwasan ang
mangamba para sa anak ko, Joen. Gwapo ka, totoo kang lalaki. Nangangamba lang
ako na baka pagdating ng panahon ay maiwan na lang ang anak ko na umiiyak dahil
sa `yo. Gaano ka ba kaseryoso sa kanya? Gaano mo ba kamahal ang anak ko? Alam
mo kasi, kahit na hindi ko tunay na anak si Vin ay ako pa rin ang mama niya.
Gusto kong makasigurado na mahal mo siya."
"Mahal
na mahal ko po siya. Mahal ko siya dahil mahal ko siya. Pakiramdam ko nga po,
kapag nawala siya sa tabi ko ay hindi na ako mabubuhay. Alam ko pong OA na
pakinggan pero iyon po ang nararamdaman ko. Hindi ko po sasaktan si Vin, dahil
kung gagawin ko iyon ay para ko na ring sinaktan ang sarili ko."
"Masaya
ako sa mga narinig ko. Sana hindi ka magbago kahit na may malaman ka sa kanya.
Bagay na hindi naman dapat nangyari sa anak ko."
"Kahit
ano pa po `yon ay hindi ako magbabago Mahal ko siya. Kaya ko siyang
panindigan."
Sa
kauna-unahang pagkakataon ay ngumiti ito. Doon lamang siya nakahinga nang
maluwang.
"Iyong
tanong mo pala kanina," anito. "Sasagutin ko na."
"Sige
po."
"Wala
dito ang papa ni Vin dahil ang totoo niyon ay patay na siya. Kaya umuwi ang
mama ko sa amin dahil doon. Hindi totoo na may patay kaming kamag-anak dahil
ang ama talaga ni Vin ang namatay dahil sa tuberculosis. Hindi naman lingid
siguro sa `yo na matakaw iyon sa bisyo. Bisyo na naging dahilan ng pag--."
"Fely,
hinahanap ka na ng anak mo," sabi ni Lola Fe na nagpatigil sa pagsasalita
ni Tita Fely.
Agad
naman itong tumalima. "Sige, Joen. Maiwan na kita dito."
"Umuwi
ka na rin Joen sa inyo. Alagaan mo si Vin."
"Sige
lola pero bago po tayo umuwi ay may
ipapakausap ako sa inyo."
PAGKATAPOS
ni
Joen magpaalam kay Lola Fe ay dumiretso siya sa loob ng mall para magtungo sa
jewelry shop na nagpa-reserve siya ng bracelet. Ngayon na ang mabisang araw
para bilhin niya iyon. Tama na ang sweldo niya para doon. Bukod pa sa pagbili
ng bracelet ay may ibang accessory rin siya na bibilhin. Ang pera na gagamitin
niya para sa accessory na bibilhin ay galing sa allowance na naipon niya. Alam
niya na matutuwa si Vin kapag nakita nito ang mga sorpresa niya.
Nginitian
niya ang saleslady. Nakita niya ang reaksyon nito na tila kilig na kilig.
"Ano po ang bibilhin n'yo, sir?"
"Miss,
ako `yong nagpa-reserve ng kuwintas dito na may angkla na design. Binilhin ko
na sana `yon ngayon."
"Gnoon
po ba sir. Wait lang po," ang pasintabi ng babae.
Wala
pang dalawang minuto ay bumalik na ang babae. "Heto po ba `yon,"
anito sabay pakita sa kanya ng bracelet.
Tumango
siya. "`Yan nga po. bibilhin ko na `yan."
"Ang
swerte naman ng girlfriend n'yo, Sir. Ang gwapo niyo na tapos galante pa. Wala
nang hahanapin pa." Pamumuri nito.
Napangiti
na lang siya. Kung alam lang nito na hindi girlfriend ang mayroon siya kundi
boyfriend. "Mas maswerte ako sa kanya, Miss," aniya.
"Alam
n'yo po may bumili rin ng katulad nitong disenyo sa inyo. Ipina-reserve
din."
"Talaga."
"Oho.
Cute din `yong lalaki kaso may kasamang dalawang malanding bakla."
Natawa
na lang siya. pagkatapos niyang bayaran ang bracelet ay pumili naman siya ng
isang accessory. Iyong magkapares. Nang makapili ay agad niya iyong binili.
Nagpaalam na rin siya sa saleslady.
Nasa
loob na siya ng kanyang kotse ng tawagan niya si Vin. Nakatanggap kasi siya ng
tawag mula sa daddy niya kanina na hindi ito pumasok.
"Hindi
ka daw pumasok sabi ni dad. May sakit ka ba Vin ko?" Nag-aalalang tanong niya.
"Wala akong sakit. Hindi
lang talaga ako pumasok dahil may importanteng bagay akong ginawa."
"Bakit hindi mo sinabi sa
akin? Sana nasamahan kita na gawin ang importanteng bagay na `yan."
"`Wag na. Maiistorbo pa
kita, saka may trabaho ka. Bawal kang um-absent dahil may bibilhin ka, hindi
ba?"
"Nabili ko na kahapon Vin ko." Pagsisinungaling niya.
"Bakit
hindi mo sa akin sinabi? Sana nasamahan kita." Napangiti siya, kahit na
hindi niya ito nakikita ay parang nakikita niya ang pagkunot ng noo nito.
"Katulad
ng rason mo ay ayaw kitang maistorbo. Saka sikreto `yon. Binili ko kahapon `yong
regalo ko sa `yo."
"Ganoon ba, Joen ko, `wag na muna tayong magkita. Sa
monthsary na lang natin tayo magkita."
"Ano?!" Gulat niyang
reaksyon. KInalma niya ang sarili saka nagsalita. "Ano ba ang ibig mong
sabihin? Para mo naman akong papatayin sa ipapagawa mo sa akin."
"Ang
cheesy mo. Tatlong araw lang naman eh. Sige na, para ma-miss natin ang
isa't-isa. Paghahandaan ko ang araw ng monthsary natin."
"Grabe
ka naman. Sige na nga para `wag ka lang magtampo." ANg sabi niya kahit na
hindi siya sang-ayon sa gusto nitong mangyari.
"Salamat Joen ko. I love you. I miss you."
"I love you din. Miss na din
kita. Humanda ka sa akin sa araw ng monthsary natin."
"Paghahandaan ko `yan. Pero
walang pasok pa rin."
"Aye aye sir." Masaya
niyang sabi. Tinapos na rin niya ang tawag.
PRESENT
TIME
ISANG
maluwang
na ngiti ang nasa labi ni Joen habang naghahanda siya ng damit na susuotin niya
para sa pagkikita nila ni Vin mamaya. Walang kaalam-alam ang kasintahan niya sa
mga sorpresang inihanda niya para dito. Kahit siya ay excited rin sa posibleng
maging reaksyon nito.
Nang
makapili na siya ng damit na kanyang isusuot ay inilapag niya iyon sa kama
niya. Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Lola Fe. Tumawag siya para
kamustahin ito sa preparation nila para sa monthsary nila ni Vin mamaya.
Monthsary na hindi eksakto sa petsa ang celebration dahil na rin sa
pagpapagaling ni Vin. Ang dapat sanang pagtutulungan nilang preparation ay
hindi naman nangyari dahil pinigilan niya si Vin na tulungan siya. Ang rason niya
ay under recovery stage pa ito at bawal pang magkikilos. Mabuti na lang at
pumayag ang lalaking mahal niya at hindi na nagreklamo pa.
Ang
alam ni Vin ay simpleng salu-salo lamang ang mamagitan sa pagitan niya at ng
daddy niya. Kasama rin nila ang Kuya Arkin nito. Speaking of Kuya Arkin,
nagkasundo na sila nito. Humingi ito sa kanya ng tawad para sa mga sinabi nito
na malugod naman niyang tinanggap kahit hindi naman nito iyon dapat gawin.
Naiintindihan niya rin kasi ang pinanggagalingan nito.
Napailing
na lang siya. Sinong mag-aakala na ang katulad niya na takaw-gulo noon at
madaling uminit ang ulo sa mga simpleng bagay ay magiging maunawain at mabait.
Wala siguro dahil kahit siya ay hindi niya alam na magiging ganito siya. Isa
lang naman kasi ang taong dahilan ng pagbabago niya at iyon ay si Vin.
Ngayon
na monthsary nila ay tutuldukan na niya ang relasyon nila. Gusto niya na mas
humigit pa doon ang relasyon nila ni Vin. Siguro, iisipin ng iba na masyadong
mabilis ang isang buwan at mahigit para tumaas na sa ilang lebel ang relasyon
nila ni Vin. Pero wala naman iyon sa oras. Sa buwan, sa linggo o kaya sa taon.
As long as na masaya siya kasama si Vin ay magiging makabuluhan ang araw-araw
niya. Hindi siya magsasawa na kasama ito. At ayaw na niyang malayo pa ito sa
kanya.
Hindi
na siya papayag.
Kinuha
niya ang kanyang cellphone na ipinatong niya sa kama pagkatapos niyang tawagan
si Lola Fe. Tatawagan niya si Vin. Ilang ring at mula sa kabilang linya ay
narinig niya ang boses ng taong mahal niya.
"Natawag
ka?"
"Na-miss
lang kita," nakangiti niyang sabi.
Narinig
niya ang pagtawa ni Vin. Tawa na nagbigay ng kasiyahan sa puso niya.
"Hindi
mo ba ako na-miss? Vin ko?"
Kunyari ay nagtatampo niyang sabi.
"Siyempre
na-miss din pero masyado naman `atang maaga na ma-miss mo ako. Magkasama pa
lang tayo kahapon."
"Ganoon
ako eh. Ganoon kita na-miss."
"Ewan
ko sa `yo Joen ko. Iniistorbo mo ako
sa pag-aayos ko."
"Bakit?
Nag-me-make up ka ba?"
Muli,
tumawa ito. "Hindi ako mag-me-make up. Umayos ka nga. Ibig sabihin ko d'un
ay naghahanda ako ng damit na susuotin ko. Ayoko namang magmukhang hindi
nag-effort mamaya na magkikita tayo. Unang monthsary natin. Dapat magpasikat
din ako sa `yo."
"Hindi
na `yon kailangan kasi sikat ka na sa puso ko."
"Ang
cheesy mo. Lalaki ka ba talaga?"
Natawa
siya. "Parang hindi na nga eh. Parang alanganin na rin ako dahil sa
`yo."
"Okay
lang. Mahal naman kita. Kahit ano ka pa ay mahal kita."
"Ang
sarap namang pakinggan niyon. `Wag kang magsawa na sabihin sa `kin kung gaano
mo ako kamahal, ah."
"Hinding-hindi.
Sige, ba-bye na Joen ko. Magkita na
lang tayo mamaya. Mag-iingat ka. I love you ulit."
"I
love you rin. Para sa `yo mag-iingat ako. Sige, Vin ko, kita na lang tayo mamaya."
Nang
ma-end call na ni Vin ang tawag niya ay ilang saglit pa siyang napatitig sa
cellphone niya.
Sana
ay mapasaya niya si Vin sa sorpresa niya dito mamaya.
HINDI
mawala-wala
ang ngiti sa labi ni Vin kahit na kanina pa tapos ang tawag sa kanya ni Joen.
Sobra siyang masaya. Excited rin sa pwedeng mangyari mamaya sa celebration nila
ng monthsary nila. Monthasary na hindi naman eksakto sa petsa ng araw ng
monthsary nila dahil nga sa nagpagaling muna siya. So far ay hindi na pansin
ang mga pasa niya. Mahigit isang linggo na rin ang nakakalipas mula ng mangyari
sa kanya ang pambubugbog ni Marco.
Excited
na siya para sa araw na ito. Sobra. Kung may pakulo rin si Joen, siyempre ay
hindi siya pahuhuli dito. Excited na rin siyang makita ang magiging reaksyon
nito kapag nakita nito ang regalo niya na sadyang pinag-ipunan at pinaglaanan
niya ng oras para mabili lang para kay Joen.
Ilang
oras na lang at i-se-celebrate na nila ni Joen ang unang monthsary nila. Wala
siyang ideya kung saan siya dadalhin ng boyfriend niya. Ang plano nilang
magtutulungan silang dalawa sa paghahanda ay hindi natuloy dahil inako lahat ni
Joen ang mga gagawin. Hindi na rin siya nagreklamo dahil lahat ng sinabi nito
sa kanya ay may punto.
Nasa
recovery stage pa rin siya kasi ng mga panahon na iyon. Hindi pa masyadong
magaling ang mga natamo niyang pasa mula sa pambubugbog sa kanya ni Marco kaya
hindi na siya pinatulong ng mahal niya. Sobrang pag-iingat ang ginagawa nito sa
kanya. Hindi na nga siya nagreklamo pa at pumayag na lang. Nagsampa siya ng
kaso laban sa lalaki. Ayaw na sana niyang gawin iyon pero mapilit si Joen.
Masaya
siya dahil magkasundo na rin si Joen at ang Kuya Arkin niya. Wala na siyang
magiging problema sa dalawa.
Wala
na rin siyang sekreto na tinatago kay Joen. Lahat ng mga sekretong itinatago
niya ay nalaman na nitong lahat. Sa iba't-ibang pagkakataon nga lang nito
nalaman. Salamat at natanggap nito ang madilim na sikreto niya na muntikan
niyang ikapahamak noon. Ngayong alam na nito ang lahat sa kanya ay handa na
siyang ibigay dito ang lahat. Sasandalan at kakapit siya sa mga pangako nito na
sinabi sa kanya. Panghahawakan niya iyon.
Inihanda
niya ang sarili.
Naligo
na siya. Pagkatapos ay nagbihis at sinigurado na magiging presentable siya sa
harap ng taong mahal niya. Eksaktong katatapos pa lang niyang maglagay ng
pabango ay narinig niya ang busina ng sasakyan ni Joen. Kasunod niyon ay ang
katok sa gate nila.
Napangiti
na lang siya. Kumakatok si Joen pero papasok rin naman ito. Hindi nga siya
nagkamali dahil narinig niya ang pagkatok ni Joen sa pintuan ng kwarto niya.
Kasunod ang boses nito.
"Ready
ka na ba, Vin ko."
"Ready
na po," aniya sabay bukas sa pintuan.
Tumambad
sa kanya ang gwapong-gwapo na si Joen. Naka-brush up ang may kahabaan na nitong
buhok. Casual lamang ang suot nito ngunit bumagay iyon dito. Marunong talaga
itong magdala ng damit. Katulad rin niya ang porma ng suot nito.
"Ang
gwapo mo," sabi niya, sabay lapit dito at hinalikan ito sa labi. Mabilis
lamang iyon.
"Salamat.
Matagal ko nang alam na gwapo ako kaya ka nga nagkagusto sa `kin."
Hindi
na siya kumontra. Tama naman ito.
"Gwapo
ka rin sa suot mo, rather maganda."
"Baliw.
Okay na sa `kin ang gwapo," nakangisi niyang sabi.
"Alis
na tayo."
"Okay."
Pagkalabas
niya ng kwarto niya ay inilahad nito ang kamay. Inabot niya iyon. Magkahawak na
sila ng kamay habang naglalakad palabas ng bahay nila.
Wala
na talaga siyang mahihiling pa. Kontento na siya na kapiling si Joen.
mr. author,
ReplyDeleteang galing po, pero wag sana tapusin agad, pwedi po habaan ang story gusto ko sana masasaktan c vin, i mean dadaan ang relastion nila s matinding daguk, like c joen ma tempt s other girl gusto ko po makitang luhaan c vin, until malalayo ang loob ni vin ky joen, and ma realize ni joen na mali ang nagawa nya and to win d heart of vin he undergo s mga circumstances,
gusto ko po kasi pag nagbabasa ako i cnt take my tears fell,..
un lang po.
tanx.
kuya, pasensya na po at patapos na talaga to..
Deleteayoko ng madrama na story kasi madadala ako kapag ganoon..
thank you po sa pagbabasa!!
Naka inlove tlgaa ung story next chapter agad author......galing mo tlga
ReplyDeletejay_05 😄
medyo wala pa ang ending.. nawawaley-an pa ako eh.. hintay-hintay lang po..
Deletesalamat sa pagbabasa!!
Hmmm mukhang patapos na talaga hay mamimiss ko talaga tong story na to.
ReplyDeletepatapos na nga po siya talaga..
Deletesunod na ba agad ang next chapter??
wag na muna.. hahaha..
salamat sa pagbabasa, Angel!!
ahhh. how sweet :)
ReplyDeleteAz
thanks for reading Az..
Deletetnx s upd8 sir, first time q mgcomment.. Isa s pnkmagandang story d2 s msob, hndi oa kya inaabangan q tlga ito..more power!
ReplyDeletesalamat po..
Deletesalamat sa pagbibigay ng komento!!
Waaaaaaaaah! Bitin! May layout na ako nung BOMH! Wala pang background e. :)
ReplyDeletekuya salamat!! aasahan ko iyon nang bongga!!
DeleteBitin. Kainggit lang ang lovelife ni vin.
ReplyDelete-hardname-