Look Closer 1

Hi guys! This is my first written article. It has always been my dream to share stories na makaka-inspire sa atin. I hope you'll like this one kahit na mejo amateur-ish ang dating.

Chapter 1

Hi! Ako si John Aldrin Rodriguez. I stand 5'7"; vital statistics - 32, 28,32. Haha. I'm just kidding. Yeap! I know from the moment I stepped into high school na hindi ako straight. I've been hiding from my closet ever since.

May bestfriend ako since elementary, si Troy, (half spanish, half japanese). We're very close na kahit sa pagligo ay sabay kami. Dhil siyempre sa napakagandang view na nikikita ko sa banyo, nagiging hesitant saka kabado ako pag nasa shower na kami kasi hindi ko pwedeng sabihin sa kanya ang orientation ko. Natatakot ako na baka pag nalaman niyang hindi ako straight, magbago ang lahat at mawala ng parang bula ang pinagsamahan namin.

Masasabi ko na he's very good looking, muscular, matalino, mapagmahal, humble... Siya na! Siya na talaga. Napapaisip tuloy ako kung paano ko naging kaibigan ang kumag na 'to. Kung tutuusin, napakalaki ng difference namin - sa pananamit, sa pagkain, lalong lalo na kinalakhang kultura.

He's one of those boys na mahilig sa one night stand. Siyempre, like father like son. Hindi buo ang pamilya ni Troy. He now lives with his grandma and grandpa. Ang mom niya, nagtratrabaho sa Cebu kasi nandun ang family business nila; and his dad had another woman. Sabi nga niya naiinggit siya sa akin kasi buo daw ang pamilya ko. Never did he know na pareho kame ng pinagdadaanan.

So our story started this way:

"Aaaaaaaaaaaah! Tama na! Ayoko na!" Sigaw ko.

"Ano ba yan! Pwede tumahimik ka! Napakaingay mo!" Ang pagsita ng papa ko.

"Ayoko na. Uwi na tayo" mangiyak ngiyak na ako noong panahong iyon.

"Ano ka ba naman Fred. Kung bakit kasi dito pa sa libreng tuli mo dinala yang anak mo. Pwede naman sa private clinic o hospital." Panunumbat ng mama ko.

"Beth, pare-pareho lang yang operation tuli at private. Besides, madami siyang makakasabay na mga lalaki dito."

"Sus! Ang sabihin mo, kuripot ka. Lahat na lang tinipid mo."

"Oh come on! Shut up honey. Para matapos na rin tayo. Malapit na tayo sa pila."

Noong panahong nagbabangayan ang dalawa, napansin ko ang batang nasa isang sulok na malapit sa door stile.

"Anong sinisilip mo diyan?" Tanong ko. Pero hindi ako sinagot. Tiningnan lang niya ako mula ulo hanggang paa. Sabay silip ulit sa stile. Sarap sapukin. Pero hindi ko pinansin, may itsura kasi si pogi (pogi? Haha)

"Magpapatuli ka din ba?" Malumanay kong tanong. Siyempre, kunwari hindi ako affected na ini-snob lang niya ako.

"Hmmmmmm..." Alinlangan niyang sagot. "Sa tingin mo? Ay hindi, magpapagupit ako dito." Sunod niyang sagot.

Aba. Marunong sumagot. Nambabara din pala ang lolo mo.

"Sorry naman. Akala ko kasi sinisilipan mo yung mga tinutuli." Sagot ko sabay talikod sa kausap

Pak! "Aray! Sino nanapok sakin! She..." Putol kong sagot nang nakita ko pagtalikod ang lalaking kanina ay hindi ko makausap ng matino.

Lumapit siya sakin at sinabi niyang wala siyang kasama. Mag-isa lang daw niyang pumnta dito at nilakasan na lamang niya ang loob. Wala daw kasing makakasama sa kanya dahil lahat ay may kani-kanilang mga gawain.

Naawa naman ako kaya isinama ko na siya. Pinakilala ko din siya sa mama at papa ko na kanina ay parang aso at pusa kung magsumbatan.

"Next!" Sigaw ng nurse sa desk.

"Oh kayo na mga hijo." Sabi ni mama

Nang makapasok kaming dalawa sa silid, nakita ko ang mga lalaki na nakahiga. Malamig ang mga kamay ko, at nanginginig ang tuhod ko. Sino ba naman ang hindi naka experience nito diba?

"Aaaaaaaaah! Ayoko na! Labas na tayo Aldrin! Hindi ko kaya!" Mangiyak ngiyak na bulalas ni Troy.

Ang ending, "Sir, Mrs., sa ibang schedule na lang po ang mga anak niyo." Sabi ng nurse.

O diba, after 2 hours sa pila, mauuwi lang sa wala. Dramatic!

Napag-alaman kong nasa iisang compound lang kame ng subdivision nakatira. nasa magkabilang block nga lang kaya hindi ko siya nakikita o namumukhaan. Dahil doon, inaya kong mag-lunch si Troy kasama sina papa at mama.

"Saan tayo magtatanghalian pa?"

"Naku anak, alam mo naman na napaka-generous ng papa mo." Sabi ni mama. Nangingiti si papa sa pagbubuhat ni mama sa kanya. Natatawa na din kami pareho ni mama dahil sa sinabi niya.

"... Kaya sa BAHAY tayo magtatanghalian" dugtong ni mama.

Bigla namang namula si papa sa hiya. Angat sabay bawi ang tema. Haha. Lakas mang-alaska ni mama 'no?

At natuloy nga kami sa... Sa bahay... Siyempre no choice. Elementary pa lang po ako, incoming 5th grade kaya wala pang allowance na malaki.

Dahil hindi pa luto ang ulam, inaya ko muna si Troy sa kwarto ko. At may nangyaring hindi inaasahan...

"Aldrin, dahan dahan lang..."

To Be Continued