HALIK NG PAG-IBIG 11-15

Facebook: http://facebook.com/daredevilcute.100
E-mail: alvin1665@gmail.com
Blog: allaboutboyslove.blogspot.com

Habang hindi ko pa natatapos ang next update ng True Love, reposting mode muna. Sa mga naghihintay ay pagtiyagaan niyo muna itong basahin.

Ang kwentong ito ay ang pinakauna kong ginawa. Kaya po sa mga magbabasa, kung anuman po ang makita niyong flaws or mali ay pakisabi po agad para agad kong maiayos.

Hopefully pala next month ay mabubuksan ko na ang aking blog for public viewing.

Happy Reading!



[11]
Dumating na ang araw ng pasukan para sa kolehiyo. Dalawang buwan na ang nakalilipas nang iwanan ako ng aking pinakamamahal na bestfriend para ituloy ang pag-aaral sa Amerika. Pero hindi ko naman nararamdaman gaano ang pagkamiss ko sa kanya dahil halos twice a week kami kung mag-usap sa pamamagitan ng internet. Ginagamit ko ang laptop ni Jake sa kanyang kwarto.

Naipasa ko naman ang entrance exam para sa kolehiyo. Sa tulong na rin ng araw-araw na tutorial namin ni Jake. Sa nakikita ko sa kanya, medyo bumabait na siya sa akin pero bumabalik pa rin ang pagkamainitin niya ng ulo kapag hindi ko nakukuha ang mga itinuturo niya. Tinuloy ko talaga  ang naisip kong kurso, ang nursing ganoon din si Jake na medicine. Natural, hindi kami magkaklase pero sabay pa rin kami pumasok at umuwi alinsunod na rin sa utos ng mga magulang niya.

First day of classes, naghiwalay kami ni Jake sa lobby ng school para hanapin ang aming mga classrooms. Ayon sa aking registration card sa Rm. 211, nalaman ko na iyon pala ay sa second floor. Pagkatapos ng halos 5 minutong hanapan, nakita ko na ito. Bago ako pumasok, tinignan ko muna ang magiging kaklase ko. Marami-rami rin pala sila at halos puro lalaki. Pagkatapos, deretso na kong pumasok at umupo sa bandang likuran. Dahil sa wala pa akong kilala, siyempre tahimik lang ako, maya-maya nag ring ang cellphone ko.

"O Dave, kamusta na ang first day" si Erika na tumawag.
"Ito ok lang medyo naiilang ako kasi mukhang matatalino itong mga kaklase ko, ikaw ok ka lang ba?" sabi ko sa kanya.
"Oo naman, at saka alam mo friend, ang dami mga gwapo sa mga kaklase ko." si Erika.
"Ahh ganun ba, dito rin puro lalaki rin pero wala akong interes sa kanila" sabiko ulit.
"Kasi si Jake na naman ang nasa puso mo eh, tanggapin mo na friend na malabo maging kayo" si Erika ulit.
"Alam ko naman iyon, ok na sa akin ang set-up namin saka kung lalayuan ko siya ay malabo ring mangyari dahil nakatira ako sa kanila" ang mahabang sagot ko sa kanya.

"Basta tatandaan mo friend na mag-ingat ka at pag-isipan mo muna ang isang bagay bago mong gawin ha. Nandito lang ako kung kailangan mo ng tulong" si Erika.
"Oo alam ko naman iyon binilin naman sa akin ni Pat na ikaw ang magbabantay sa akin."
"O siya sige nandito na ang prof namin kita-kits na lang" si Erika.
"Ok bye." sabay baba ko ng phone.

Habang naghihintay pa rin sa pagdating ng aming prof para sa first subject, naisipan ko munang dukutin ang earphone ko sa bag at mag soundtrip gamit ang cellphone ko, siyempre para di ko rin marinig ang daldalan ng aking mga kaklase. Maya-maya, isang estudyante ang nakaagaw pansin sa akin na pumasok at saglit kong tinanggal ang earphone sa tenga. Sa nakikita ko, mukhang nagmamadali ito dahil pawis na pawis siya, gayunpaman humahalimuyak ang ginamit niyang pabango. Umupo siya sa katabi kong upuan sa kanan.

"Buti naman at hindi pa dumadating ang prof natin" sabi niya.

Hindi naman ako nagsasalita sa pag-aakalang di ako ang kausap niya kundi ang babae sa harapan niya nang kalabitin niya ako sa balikat.

"Hi!!! bati niyang nakatingin sa akin.

Napatingin naman ako sa mukha niya. Doon ko napansin na may itsura din pala ang taong ito. Maputi ang mukha niya, ang mata na medyo singkit, ang matangos na ilog at mapupulang labi, ang buhok na pang koreano ang style, maganda ang pangangatawan at matangkad.

"Sabi ko hi." sinabi ulit niya.
"Ah eh kwan, hello" sabi ko sa kanya.
"Mukhang natutulala ka yata sa akin, may dumi ba ako sa mukha?" tanong niya sabay punas ng panyo sa mukha.
"Ah wala naman, nabigla lang ako sa iyo akala ko kasi na hindi ako kausap mo e." sabi ko naman.
"Ganun ba, by the way ako nga pala si Mark Joseph." pagpapakilala niya sabay abot ng kamay para makipagshake hands.
"John David pala" sabi ko sabay abot din ng kamay.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko nang magkamay kaming dalawa. Grabe ang lambot ng kamay niya at ang kinis. Agad naman akong bumitaw sa kanya.

"Alam mo sa tingin ko mukhang mabait ka, kasi una palang pagkakita ko sa iyo e parang ang gaan-gaan ng loob ko, natutuwa ako dahil magiging magkaklase tayo ng apat na taon." sabi niya na ikinabigla ko.
"Hi..hindi naman masyado, ikaw naman ngayon mo pa lang ako nakilala e hehehehe" sabi kong medyo nahihiya.
"Basta iyon ang nararamdaman ko sa iyo, kaya sana maging friends tayo simula ngayon kung papayag ka" sabi niya.
"O..oo naman walang problema hehehe" sabi ko sa kanya.

Napaisip naman ako sa kanya. Parang ang bilis niya yata. Tapos sa lahat ng mga kaklase ko dito e sa akin pa siya unang makipag-usap. Magkaganun pa man natutuwa na rin ako kahit papaano dahil meron na akong naging friend agad.

Marami pa kaming napag-usapan ni Mark. Nalaman ko na mayaman din pala ang pamilya niya at nag-iisa rin siyang anak tulad ko. Valedictorian din noong high school. Sa pag-uusap namin, medyo nakagaanan ko na siya ng loob dahil masayahin siyang tao at palabiro. Hindi mo aakalaing isang henyo rin ito. Binanggit ko na rin sa kanya ang tungkol sa akin, na may pagkabobo ako, walang sariling tirahan at ang pagkaulila ko sa ina at bestfriend.
Labis kong ikinatuwa ang mga sinabi niya. Siyempre di ko sinabi ang totoo kong pagkatao baka layuan niya ako  agad.

"Tandaan mo Dave na walang taong bobo. Huwag mong ibaba ang sarili mo. Sa tingin mo ba na makakapag college ka ba kung mahina ang utak mo. Isa pa, kahit ganyan ka, huwag mong hayaan na maliitin o insultuhin ka ng ibang tao. Ipakita mo kung ano ang mga kakayahan mo na maaari mong ipagmalaki.Tungkol naman diyan sa pangungulila huwag kang mag-alala tutal e pumayag ka nang maging friend ko kaya sisikapin kong mapunan iyon." mahabang pangaral niya habang nakatingin lang siya sa akin.

Nabilib ako sa mga sinabi niya dahil first time kong makarinig ng mga ganoong pananalita sa ibang tao. Kasi nakasanayan ko na ang mga sinasabi sa akin ni Jake pati ng iba kong ka schoolmates noong high school. Sobrang tuwa ko sa kanya. Dahil doon lalong gumaan ang loob ko sa kanya.

Maya-maya dumating na rin ang mga prof namin. Dahil first day, puro orientation lang sa subject, pakilala sa sarili ang ginawa. Makalipas ng halos 6 na oras, natapos na rin ang klase.

"Dave, saan ka pala nakatira?" tanong ni Mike sa akin.
"Ah diyan lang sa may Mandaluyong sa Greenhills East." sabi ko habang nagliligpit ng mga gamit.
"Talaga, taga San Juan lang ako, pwede tayong magsabay sa pag-uwi." sabi niya.
"Hindi pwede dahil may kasabay na ko pauwi, yung isang kasama ko sa tinitirhan ko" pagtanggi ko sa alok niya.
"Ganun ba sayang naman, sige mauna na ako sa iyo kita kits na lang bukas" paalam niya sa akin.
"Ok bye."

Lumabas na rin ako ng classroom nang maisipan kong hanapin ang classroom ni Jake para makita siya doon. Hindi naman ako nahirapan sa paghahanap dahil nasa fourth floor lang ito ng parehong building. Sinilip ko siya sa loob. Nabigla ako sa aking nakita. Sumikip ang dibdib ko at nakaramdam ng kung anong lungkot. Si Jake may kausap na babae at mukhang masaya silang nag-uusap. Maganda ang babae, kaya naisip ko agad  na bagay sila. Nakatingin lang ako sa kanila nang makita ko siyang lumingon sa akin. Agad kong nilisan ang lugar  na iyon para hindi niya makita ang kung anumang emosyong nararamdaman ko.

Pumunta ako sa isang puno na malayu-layo sa building ng school. Doon ko nilabas ang lahat ng luha ko sa nakita ko kanina. Maya-maya habang nagiiyak ako, may isang taong lumapit sa akin at nag-abot ng panyo.

[12]
Inangat ko ang mukha ko para malaman kung sino ang nag-abot ng panyo. Si Mark pala ito.

"Akala ko ba may kasabay ka sa pag-uwi, bakit nandito ka pa at saka bakit ka umiiyak?" sunud-sunod niyang tanong saka tumabi sa aking pagkakaupo sa lilim ng puno.
"Wala to, hindi ako umiiyak oh" pagtanggi ko sabay punas ng kamay sa mata pero hindi ito pinaniwalaan ni Mark.
"Alam ko may problema ka, huwag mong kimkimin yan, nandito lang ako, pwede mong sabihin sa akin ang saloobin mo." si Mark.
"Mark, salamat ha, kahit ngayon lang tayo nagkakilala, naging mabait ka sa akin" pagpapasalamat ko sa kanya.
"Siyempre naman, nakikita ko naman sa iyo na mabait ka ring tao, wala akong rason para hindi ako maging mabait din sa iyo." si Mark.
"Alam mo Mark, nahihirapan ako sa sitwasyon ko ngayon. Nasasaktan ako sa mga nangyayari sa paligid ko  e. Pero di ko pa masasabi ang problema ko, hindi pa ako handa" humahagulgol ko pa ring sabi sa kanya.
"Naiintindihan kita Dave, basta kung kailangan mo ng karamay  nandito lang ako ha. Ito lang masasabi ko sa iyo ngayon, alam ko na pag-ibig ang dahilan kung bakit ka nasasaktan ngayon. Tandaan mo na kapag nagmamahal ka, hindi pwedeng hindi ka masaktan, pagsubok kasi iyan upang malaman ang kapasidad ng isang tao, darating at darating iyan." mahabang paliwanang niya sa akin.
"Oo naiintindihan ko, alam mo dahil sa iyo, nagkaroon ulit ako ng lakas ng loob para mabuhay. Simula kasi ng magkalayo kami ng bestfriend kom medyo bumigat na ang mga problema ko.
"Kayanin mo iyan, lumaban ka, wag mong ipakita sa taong iniibig mo na nasasaktan ka" sabi ni Mark.

Tama siya, dapat hindi magpakita ng lungkot, sa halip ay mag move-on. Dahil sa pag-uusap naming iyon, medyo gumaan na ang pakiramdam ko. Agad naman akong nagpaalam sa kanya baka hinihintay na ako ni Jake sa kotse.

Pagdating ko sa lugar kung saan nakaparking ang kotse niya, nakita ko na si Jake, nahihintay sa loob.Binuksan ko na rin ang kabilang pinto at pumasok.

"Napatagal ka yata, kanina pa kong naghihintay dito" si Jake habang nagstart ng makina na kotse.
"Pasensiya ka na may ginawa lang kasi kami kanina"
"Ganun ba, teka nga pala Dave, simula bukas dito ka na sa kotse dederetso, wag mo na akong pupuntahan sa room" utos niya sa akin.

Sa sinabing iyon ni Jake, mas lalo akong nakaramdam ng lungkot. Pakiramdam ko bumalik na siya sa dati nitong pag-uugali. May punto naman siya, di nga naman tama na ang lalaki pimupuntahan o sinusundo ang kapwa lalaki sa room. Baka ikinakahiya niya ako sa bagong babae niya.

"Sige, simula bukas dito na lang ako maghihintay" maluha-luha kong pag-ayon sa kanya.

Wala kaming naging imikan ni Jake habang nagmamaneho siya hanggang sa makarating ng bahay. Kahit nalulungkot ako, pinilit ko pa rin maging masaya sa mga kasama ko sa bahay. Hindi na ako naghapunan dahil sa walang gana, deretso sa kuwarto at doon nagsimula muli akong lumuha.Naalala ko ang sinabi ni Mark na sa akin kanina. Tama hindi dapat ako magselos dahil wala naman kaming relasyon.

Lumipas ang isang buwan, ganoon pa rin ang set-up namin ni Jake. Hindi ko na rin pinupuntahan ang room nila kaya tinutuon ko  ang oras ko sa pag-aaral ko at sa bago kong kaibigan. Si Mark, napakabait niya talaga halos sa akin lang siya nakikipag-usap sa araw-araw na nagkikita kami. Textmates din kami kapag gabi at sabay kung maglunch sa canteen. Minsan kasama rin namin si Erika. Dahil sa kanya, nagiging masaya ang bawat araw ko at hindi ko na naiisip ang mga masasakit kong karanasan kay Jake.

Isang gabi, nag-usap ulit kami ni Pat sa pamamagitan ng internet at nakikita ang isat-isa through webcam.

Pat: "Bestfriend mukhang masaya ka na ngayon ah di tulad ng mga nakaraan nating pag-uusap"
Ako: "Oo, masayang-masaya ako dahil kahit papaano mayroon akong bagong friend sa school"
Pat" "Iyon bang sinasabi mong Mark"
Ako: "Oo, alam mo ang bait talaga niya at napakamasayahing tao kaya di ko maiwasang mangiti at tumawa kapag magkasama kami. Hindi lang iyan, siya na ang tutor ko ngayon sa school."
Pat: "Mabuti naman, kahit papaano nakakadistansya ka na sa kanya, hindi ka na gaano masasaktan."
Ako: "Tama ka best, ikaw naman musta na dyan sa Amerika?"
Pat: "Ok naman, medyo sanay na saka marami na rin akong mga bagong friends dito."
Ako: "Good, at least di ka na nag-iisa dyan."
Pat: "Oo, sige best, next time ulit marami akong ginagawa ngayon e."
Ako: "Sige goodnyt ingat ka"
Pat: "Ikaw rin basta wag mong kalilimutan mag-updates sa akin ha"
Ako:"Oo naman bye."

Pinatay ko na ang laptop at palabas na ng kwarto ng biglang nagsalita si Jake.

"Mukhang masaya ka na ngayon ah, ang laki ng epekto sa iyo ng bago mong FRIEND" si Jake na nakaupo sa kama na pinagdiinan ang salitang friend.
"Oo, naman kaya wala ka nang dapat ipag-alala dahil madidistansya ko na ang sarili ko sa iyo, hindi mo na rin kailangang turuan pa ako." sabi ko sa kanya.
"E di mabuti" tugon niyang walang kaemo-emosyon sa mukha.
"Saka nga pala, baka sa susunod hindi na rin ako makakasabay sa iyo sa pag-uwi dahil magkakaroon na kami ng tutorial malapit na kasi ang exam e." paalam ko sa kanya.

Nagtaka ako sa reaksyon niya, nagulat kasi siyasa narinig niya sa akin. Pero di ko na lang pinansin ito.

"Sige, balik na ako sa kwarto ko, magpapahinga na ako." sabi ko. Nang akmang bubuksan ko na ang pinto bigla siyang nagsalita ulit.

"Hindi pwede" pagtanggi niya.
"Anong hindi pwede, wala naman akong gagawin masama saka hindi naman ako nakakasagasa sa damdamin ng iba sa gagawin ko" matigas ko nang sagot sa pagtanggi niya.
"Sigurado kang wala" sagot niya ngayon ay nakatingin na sa akin.
"Oo wala, kung ang sinasabi mo ay ang pagsuway ko sa utos ng magulang mo, wag kang mag-alala, nagpaalam na ako sa kanila at naiintindihan nila ako" sabi ko sa  kanya.

Nanlaki bigla ang mata ni Jake sa narinig niya. Biglang nagbago ang mukha niya. Medyo nakasimangot ito na malungkot. Nagsalita ulit siya.

"Sige magpahinga ka na" sabi niya sa akin sabay higa sa kama at tumagilid.

Lumabas na ako at pumasok sa kabilang kwarto ko. Humiga na rin ako sa aking kama. Naisip ko si Jake. Parang weird ang pinakita niya sa akin kanina. Pero hindi ko na lang din pinansin iyon. Bakit ko pa ba siya iisipin e kuntento na ako sa buhay ko ngayon.

Kinabukasan, sabay pa rin kami sa pagpasok ni Jake, sa uwian lang hindi. Wala kaming imikan sa loob ng kanyang sasakyan hanggang sa makarating na kami sa school. Naghiwalay rin ulit kami para pumasok sa kaniya-kanyang classroom.

"Dave ano, nagpaalam ka na ba sa inyo na sa amin ka muna dederetso mamaya para sa tutorial natin pag uwian?" tanong ni Mark na sumalubong sa pagdating ko sa pintuan.
"Oo, ayos na sa kanila" sagot ko.
"Yan mabuti naman, siya nga pala mamayang break dun tayo sa library, kukuha tayo ng mga references na gagamitin natin sa pag-aaral." sabi niya.
"Sige" pagsang-ayon ko sa kaniya sabay upo.

Sumapit na ang oras ng breaktime, tulad ng napag-usapan, dumeretso kami sa library ni Mark. Umupo kaming magkatabi sa upuan, tapos nagpaalam siya saglit upang maghanap ng libro sa shelves, hinintay ko na lang siya sa upuan. Maya-maya sa hindi inaasahan pumasok ang dalawang tao na naging sanhi ng pagkawasak ng damdamin ko, walang iba kundi si Jake kasama ang babae niyang classmate.

Masaya silang nag-uusap at magkatabing umupo sa may bandang dulo ng library. Naramdaman kong biglang bumalik na naman ang aking kalungkutan sa nakita at di ko maiwasang maluha na naman. Bigla naman akong tinapik sa balikat ni Mark na nasa likod ko na pala.

"Yan, malungkot ka na naman, sabi ko sa iyo dapat masaya lang, tatanda ka agad niyan sige ka" si Mark sabay tabi sa akin at lapag ng mga libro sa mesa.
"Ok lang ako, wag kang mag-alala." sabi ko abay punas ng luha.
"Sila bang dalawa ang tinitignan mo" si Mark sabay turo sa direksyon nina Jake at ng babae gamit ang bibig niya.
"Oo sila nga" sabi ko.
"Yung lalaki pala na iyon ang dahilan ng iyong kalungkutan" si Mark.
"Siya nga" sagot ko.

Mukhang natutunugan na nio Mark ang tinatago kong nararamdaman para kay Jake.

"Alam mo Dave, sana matauhan ka na, lalaki si Jake, natural lang na sa babae niya ilaan ang kanyang atensyon." Paalala ni Mark.
"Tama ka, tara na, magsimula na tayo sa paghahanap." sabi ko.

Sinimulan na namin ang paghahanap ng mga datos na gagamitin namin sa pag-aaral. Habang busy kami sa pagbubuklat ng mga aklat. Napatingin naman ako sa mga taong umupo sa tapat mismo namin ni Mark. Si Jake at ang babae niya.

[13]
Katapat ko si Jake samantalang ang kasama niyang babae ay kay Mark. May dala rin silang libro. Wala kaming imikan, lahat busy sa pagbabasa. Si Jake na rin ang bumasag ng katahimikan.

"Cathy, papakilala ko lang sa iyo si Dave, ang kasama ko sa bahay" biglang pagpapakilala sa akin ni Jake.
"Dave, nice to meet you," si Cathy sabay nakipagkamay sa akin.

Doon ko napuna na may kagandahan pala ang babaeng ito. Mahaba ang buhok, may katangkaran, maputi at pang model ang dating. Hindi kataka-takang magkagusto si Jake sa kanya. Nakaramdam na naman ako ng lungkot. Hindi ito nakaligtas kay Mark.

"Dave, ok ka lang, gusto mo, lumipat tayo ng pwesto?" si Mark na napuna ang pagkabalisa ko.
"Ok lang ako, dito na lang tayo, bilisan na lang natin" pagtanggi ko sa kanya.
"Dave, hindi mo ba ipapakilala ang kasama mo sa amin" si Jake.
"Mark Joseph nga pala" ang pagsingit ni Mark sabay abot din ng kamay sa kanilang dalawa."

Nakakapagtakang si Cathy lang ang nakipagkamay sa kanya. Si Jake, nakatingin lang sa binabasang libro. Alam ko mayroong siyang iniisip sa mga kilos pa lang niya. Hindi ko na lang pinansin iyon. Pinagpatuloy na lang namin ang  paghahanap ng mga impormasyong gagamitin namin ni Mark. Maya-maya biglang nagsalita ang kasama ni Jake na babae.

"Jake, mamaya sabay tayo maglunch, isama natin sila" si Cathy.
"Kung papayag sila bakit hindi" si Jake na nakatngin pa rin sa libro.
"Dave, Mark sama kayo sa amin mag-lunch" yaya ni Cathy sa amin.
"O....o...oo sige hehehehehe" pagpayag ko.

Pagkaraan ng halos 30 minuto, nakatapos na kami sa paghahanap. Sabay-sabay kaming lumabas ng library pauntang canteen para mag-lunch. Nakitang kong inakbayan ni Jake si Cathy na nakapagpalungkot ulit sa akin. Nang makarating, pumila sina Jake at Mark samantalang kami ni Cathy ay naghanap ng aming pupuwestuhan. Doon kami sa may bintana sa dulo umupo.

"Dave, ang gwapo talaga ni Jake ano, maginoo at matalino pa, alam mo una ko pa lang kita sa kanya, nagustuhan ko agad siya. Palagay ko bagay kami." si Cathy.

Nagulat naman ako sa mga sinabi ng babaeng ito. Lalong bumigat ang damdamin ko at halos maiiyak na ako. Tama nga naman siya, bagay sila. Gwapo si Jake at maganda si Cathy. Lalaki si Jake, babae si Cathy. Siyempre ang lalaki ay para sa babae hindi sa kapwa lalaki. Naisip kong kahit saang anggulo mo tignan, talo talaga ang mga katulad ko sa babae pagdating sa pag-ibig.

"Dave, ok ka lang, umiiyak ka ba?" si Cathy na nahalata siguro ang pag-iyak ko.
"Ok lang ako, napuwing lang" ang pagdeny ko sa kanya.
"Ah, akala ko kung ano na" si Cathy. Maya-maya sabay na bumalik ang dalawa dala ang order namin. Tumabi ulit si Jake kay Cathy at si Mark sa akin. Habang kumakain...

"Dave, gusto mo kuha ka lang?" pag-alok ni Mark ng ulam niya sa akin.
"Sige salamat ok na sa akin to" pagtanggi ko.
"Dave, tutal, sabay naman tayong uuwi mamaya, mag meryenda muna tayo sa Jollibee." si Mark.
"Oo, ba matagal na rin akong di nakakakain doon ng may kasama " pagpayag ko sabay ngiti. Mula kasi ng mawala si Pat, hindi ko na magawang kumain doon.
"Talaga, hayaan mo simula ngayon, ako na ang magiging kasama mo kumain sa labas, ang cute talaga kapag nakangiti ang bestfriend ko" si Mark sabay hawak sa ulo ko at haplos ng buhok.

Biglang naubo si Jake. Napatingin kaming lahat sa kanya.

"Jake, anong nangyari, o eto tubig" agad na saklolo ni Cathy sa kanya.
"Ok lang ako, nasamid lang" sabi niya sabay inom ng tubig.

Kataka-taka talaga ang mga kinikilos ni Jake ngayon, sa mga kakaibang pagtingin pa lang niya sa akin alam ko meron siyang iniisip. Binalewala ko na lang ulit iyon at tinuloy ang pagkain. Nang makatapos, bumalik na kami sa aming mga rooms. Habang naglalakad sa lobby paakyat ng hagdan bigla akong inakbayan ni Mark at nagsalita.

"Dave, alam mo excited na ako mamaya, siyanga pala, agahan natin mamaya, gusto kang makita ng mga parents ko, ipapakilala kita sa kanila" si Mark at ngumiti.
"Hindi ba kakain pa tayo sa Jollibee?" tanong ko.
"Oo naman, bilisan lang natin" si Mark ulit. Nginitian ko lang siya.
"Ca...ca...cathy mauna ka na sa room, p...p...punta lang ako ng CR saglit." si Jake na halatang may dinaramdam sa pananalita.
"Oo, bilisan mo ha." si Cathy.

Agad namang umalis si Jake na nakatungo ang mukha. Lalo tuloy ako nahiwagaan sa kanya. Marahil napuna na rin ni Cathy ang kakaibang pagkilos niya kaya pinakiusapan niya ako.

"Dave, parang may problema si Jake, mayroon bang nangyayaring hindi maganda sa bahay nila?" si Cathy.
"Wala naman, ako rin, kanina ko pang napapansin sa kanya yun eh" sagot ko.
"Siguro mabuting sundan mo muna siya para alamin kung ano yon may 30 minuto pa naman tayo para sa next subject." si Mark na tumingin sa relo niya.
"Tama, tutal, nakatira naman kayo sa isang bahay, baka sabihin niya sa iyo ang problema niya kung meron man" si Cathy.

Tututol dapat ako sa kanila at sasabihing sa bahay ko na lang siya kakausapin pero naisip ko na  pagkakataon ko na ito para malaman ang bumabagabag sa kanya kung meron man.

"Ok, susubukan ko siyang kausapin, sige sundan ko muna siya." paalam ko sa kanila.
"Salamat Dave, sana maging maayos na siya mamaya. Mauna na ako" si Cathy.
"Ako rin, hihintayin na lang kita sa room natin" si Mark.

Agad naman akong naglakad papunta ng CR. Pagdating ko doon, nakita ko siyang nakaharap sa salamin at nakapatong ang dalawang kamay sa lababo. Naaninag niya siguro ako sa salamin kaya tumingin siya sa akin.
Pagharap niya, nagulat ako sa itsura ng mukha niya. Medyo namamasa ang mata niya ng luha na hinilamusan lang ng tubig. Halata ring nagpipigil siya ng galit sa nakikita ko sa kamao niya.

"Bakit mo ako sinundan dito?" pabulyaw niyang tanong sa akin.

[14]
"Jake, tinutulungan ko lang si Cathy. Napapansin na kasi naming may kakaiba sa mga kinikilos mo eh. May problema ka ba? Kahit mahina ang ulo ko, sisikapin kitang intindihin at tulungan." sabi ko.
"Ano problema ko, tsk,tsk,tsk. Nagtatanga-tangahan ka ba o sadyang manhid ka lang" pabulyaw niyang sagot.
"Ano ibig mong sabihin? di kita maintindihan" agarang tanong ko sa kanya.
"Ewan ko sa iyo" si Jake sabay kuha ng bag at nag walk-out.

Bumalik ako sa room namin na nag-iisip. Pilit kong inaalam sa sarili ko ang kakaibang kinikilos ni Jake. Sa unang pagkakataon simula nang makilala ko siya, ngayon ko lang siya nakitang nagalit ng husto at umiyak. Naglalakad ako nang wala sa sarili, hindi na tinitingnan ang mga taong nakakasalubong ko kung mababangga ko na sila. Pagdating sa room ,agad akong tinawag ni Mark.

"Ano na nangyari Dave? Sinabi ba ni Jake ang problema niya" tanong agad ni Mark pagkaupo ko.
"Hindi ko alam Mark, pati sa akin ayaw niyang sabihin e" sagot ko.
"Ganun ba, siguro obserbahan mo muna siya tutal madalas mo naman siyang nakakasama e." si Mark.
"Tama ka Mark, kapag nakita mo pala si Cathy mamaya, sabihin mo na lang sa kanya ang mga sinabi ko"
"Sige Dave."

Bumalik na sa upuan niya si Mark. Ako naman iniisip ko pa rin si Jake. Inamin ko sa sarili na may concern pa rin ako sa kanya kahit malamig ang naging pakikitungo niya sa akin. Pero ano magagawa ng pagkaconcern ko, nililihim niya sa akin ang mga problema niya.

Natapos ang klase namin ng araw na iyon, pinagpaliban ko muna ang pag-iisip kay Jake para mafocus ko ang sarili sa tutorial namin ni Mark para sa midterms. Tulad ng napag-usapan namin, sabay kami umalis ng school.

"Wala ka bang sariling kotse" agad kong tanong kay Mark habang naglalakad kami.
"Siyempre meron, napagdesisyuan ko munang hindi gamitin iyon para makasama kita nang matagal." si Mark.
"Ganon, paglalakarin mo ako" sabi ko.
"Hindi, magcocommute lang muna tayo." si Mark.
"Ok, sanay naman na ako sa ganun hehehehehe" sabi ko sabay ngiti.

Nabigla naman ako nang hinalikan ako ni Mark sa pisngi.

"Ano ba ginagawa ko Mark, nakakahiya nasa labas tayo oh baka may makakita sa atin" sabi ko.
"Wala naman nakakita oh, pasensya ka na, nanggigigil lang kasi ako sa iyo e ang cute mo kaya" si Mark.

Binalewala ko na lang yung ginawa niya. Ewan ko parang di ganun katindi ang impact sa akin ng ginawa niya. Sana kung si Jake pa ang gumawa baka nahimatay na ako sa kilig. "Ano ba yan siya na naman ang naisip ko?" sa isip-isip ko.

Nang makarating sa kanto, sumakay kami ng jeep, tapos MRT tapos jeep ulit papunta sa kanila. Kahit papaano ay nag-enjoy ako sa biyahe. Pagkarating sa bahay niya, doonj ko nalaman na medyo malapit lang pala ito sa tinitirhan ko. Mayaman din sila katulad ni Jake.

Pumasok kami ng gate nila, at dumeretso sa pinto. Kumatok si Mark at pinagbuksan naman siya ng isang babae na ang edad ay nasa 40 pataas, pero nandun pa rin ang angking kagandahan niya. Alam ko siya ang nanay ni Mark. Kaya pala may itsura tong si Mark dahil sa mama niya.

"Mark, siya ba ung kinukuwento mong bagong kaibigan?" salubong na tanong nung Mama niya kay Mark.
"Yes Ma, si Dave nga pala. Dave ito naman ang mama ko si Evelyn." pakilala ni Mark.
"Aba, gwapo rin pala ito, at mukhang mabait, Ah Dave puwde mo na kong tawaging Tita" sabi ng mama niya sabay nakipagkamay sa akin.
"Hindi naman po hehehehe" nahihiya kong sabi.
"Totoo yan Ma, kaya nga gustong-gusto ko siya e" si Mark.

Napatingin naman ako sa kanya dahil sa sinabi nya. Agad niyang dinuktungan ito.

"I mean, I like him to be my bestfriend." dagdag niya. Napatungo na lang ako.
"Tama yan anak, ang galing mong pumili bamuti pang magmeryenda muna kayo" si Tita Evelyn.

Bigla ko namang naalala yung sinabi ni Mark na kakain kami sa Jollibee. Babanggitin ko sana sa kanya ito nang unahan niya ako.

"Yes Ma, nakalimutan din naming kakain pala kami sa Jollibee."
"Sige, Dave upo ka muna, Mark, asikasuhin mo naman yang kasama mo" si Tita ulit.

Nang pumunta na sa kusina si Tita Evelyn, agad nagpaliwanang si Mark sa akin.

"Pasensya ka na Dave, nakalimutan ko talaga, pero di bale, bukas doon tayo maglulunch" si Mark.

Tumungo na lang ako sa kanya. Makaraan ng halos 10 minuto, kumain na kami ng meryenda. Naalala ko tuloy si Tita Edna sa nanay ni Mark. Parehas kasing mabait at palakuwento. Pero si Mark, hindi ko maikumpara kay Jake, dahil opposite sila. Pagkatapos kumain, umakyat na kami sa kwarto niya, umupo sa kama niya. si Mark sabay labas lahat ng mga nakuha naming impormasyon kanina sa library.

Nag-umpisa na siya sa pagtuturo sa akin. Nabilib naman ako sa pagtuturo niya, ang resulta natutunan ko lahat. Masaya naman ako kahit papaano dahil mahinahon siya sa pagpapaliwanag sa akin kahit na nagkakamali ako. Pero pakiramdam ko sa sarili ko may kulang, parang may hinahanap pa ako. Bakit hindi kumpleto ang kasiyahan ko kay Mark. Bigla kong naalala ulit si Jake. Doon ko nabatid na mas totoo ang nararamdaman ko kapag si Jake ang kasama ko. Hindi ko naman ito pinahalata kay Mark na tuloy-tuloy lang sa pagtuturo sa akin. Alas dyes na ng gabi nang matapos kami sa unang araw ng tutorial. 

"Ayos ka naman pala, mukhang papasa ka na niyan sa midterms" si Mark.

Muli, naaalala ko, ganyan din ang mga sinasabi ni Jake sa akin nung high school kami. Lalo na nang makapasa ako, kita ko sa kanya na masaya rin siya sa akin. Napapangiti na lang ako sa pag-iisip.

"Mukhang masaya ka na Dave, alam mo ang cute mo talaga kapag nakangiti sana palagi ka nang ganyan" si Mark sabay pisil ng pisngi ko.

Niyaya na ako ni Tita Evelyn na maghapunan muna bago umuwi. Pumayag naman ako na sabayan ang mag-ina. Pero bago ako magsimula, biglang nagring ang cellphone ko. Si Erika pala ito.

"Hello Erika, bakit bigla kang napatawag?" nagtatakang tanong ko sa kanya.
"Dave, tapos na ba kayo ni Mark?" si Erika.
"Oo, kakatapos lang namin pauwi na sana ako pero niyaya pa nila akong maghapunan dito" sabi ko.
"Dave mabuti pang bilisan mo diyan, sabi kasi ng isa kong kaklase na nakita raw nila si Jake na naglalakad sa kalsada nang mag-isa. Parang lasing nga e kasi iba ang ayos niya."
"Ha, sige pupuntahan ko siya, saan ba nila nakita?" napasigaw ako dahil sa pagkagulat. Napatingin naman sa akin ang mag-ina.
"Doon sa KTV bar malapit sa school natin." si Erika.
"Ok, pupuntahan ko na siya" sabay end call.
"Mark, Tita, alis muna ako may importante kasing nangyari e pasensiya na po salamat na lang po sa hapunan" paalam ko sa mag-ina.
"Dave, ano nangyari, gusto mo ihatid na lang kita, gagamitin ko kotse ko" si Mark.
"Wag na, maabala ka pa, magtataxi na lang ako, kita nalang tayo bukas tandaan mo ang Jollibee ko ha" pagtanggi ko sabay ngiti sa kanya.
"Sige ,ingat ka ha, bukas tutuparin ko na ang promise ko sa iyo " si Mark na nakangiti rin.

Nagmadali akong naglakad papunta sa labas nila. Buti na lang nakasakay agad ako ng taxi. Bumaba ako sa KTV bar na sinasabi ni Erika. Pinagtanong ko sa mga tao dun kung may estudyanteng lalaki silang nakita. Maya-maya isang babae ang lumapit sa akin at inabot ang mga bag ni Jake. Naiwan daw niya ito. Sabi nila umiiyak daw siya habang umiinom. Dahil sa pag-aalala, napagdesisyunan ko na siyang hanapin. Nagsimula na akong maglakad-lakad at ipagtanong sa mga taong nakakasalubong ko sabay pakita ng ID niyang naiwan sa bag.  Sa panganim na taong napagtanungan ko, tinuro niya sa akin na nakita daw niya ito na nakatayo malapit sa gate ng aming school na lasing. Nagtatakbo ako papunta doon. Lalong lumala ang pag-aalala ko sa kanya.

Nang makarating na ako sa school, nakita ko siyang nakaupo sa semento, nakasandal sa gate ng school at may hawak pang isang bote ng beer. Nilapitan ko siya. Doon nahabag ako sa ayos niya. Magulo ang buhok, at nakabukas ang polo shirt. Marahil naramdaman niyang may tao sa harap niya dahil sa anino kaya tumingin siya sa akin. Dahil sa ilaw ng poste, naaninag ko ang mukha niya. Muli, nakita ko na maga ang mata niya sa luha.

[15]
Nahabag ako sa nakikita ko. Kita-kita ang pamumuo ng mga luha sa mata ni Jake. Akmang hahawakan ko siya nang bigla siyang bumulyaw.

"Layuan mo ako, lumayas ka, ginulo mo ang pagkatao ko" si Jake na humahagulgol pa rin.
"Jake, lasing ka lang, alam kong may problema kaya. Maaari mo namang sabihin ito sa akin baka matulungan kita.Tara na, nag-aalala na si Tita." sabi ko sabay hawak sa braso niya para alalayang tumayo.
"Huwag mo akong hawakan, umalis ka. Tutulungan mo ako, e lalo mo lang sinasaktan ang damdamin ko e. Dahil din sa iyo confuse na ako sa sarili ko! napapasigaw na niyang sabi. Napapatingin na ang mga tao sa amin.
"Please tara na, saglit na lang at darating na si Tita." panunuyo ko pa rin sa kanya.
"Hindi muna ako uuwi hanggat nandun ka pa sa bahay, kaya inuulit ko, layuan mo na ako! si Jake.

Biglang bumigat ang dibdib ko sa mga narinig ko sa kanya. Kahit lasing siya, alam niya ang mga sinasabi niya. Naisip ko tuloy na ako ang may kasalanan kung bakit nagkakaganito siya.

"Ano, tutunganga ka pa ba diyan, alis na" si Jake sabay tulak sa akin.

Hindi ko na rin napigilang maluha sa nangyayari. Ang taong mahal ko pinagtatabuyan na ako ngayon. Nasasaktan din ako tulad niya. Napayuko na lang ako habang humahagulgol. Maya-maya isang kotse ang huminto sa harapan namin. Napatingin naman ako sa taong bumaba sa pag-aakalang sina Tita Edna ito. Ngunit lalong bumigat ang dibdib ko parang tinutusok ng napakaraming karayom sa nakita ko. Si Cathy.

"Jake, anong problema, bakit nagkakaganyan ka, halika na ihahatid na kita sa inyo, simula nang magtext ka nag-aalala na ako sa iyo" si Cathy sabay alalay kay Jake na tumayo.
"Salamat Cathy, please wag mo muna akong iuwi sa amin hanggat nandun pa ang taong sanhi ng problema ko, doon mo muna ako sa inyo dalhin." pakiusap ni Jake.

Tuluyan nang umagos ang luha ko. Kumpirmado, ako ang pinakadahilan niya sa kanyang paghihinagpis. Naisakay na ni Cathy si Jake sa kotse. Tuluyan na silang umalis. Ako, dahil sa sobrang hinanakit halos manlambot na ang tuhod ko at di makatayo. Napaupo na ako sa sento sapo ang mukha ng dalawang kamay at humihikbi. Maya-maya isang tao ang humaplos sa likod ko.Unti-unti kong inangat ang mukha ko. Si Itay pala kasama ang mga magulang ni Jake.

"Tay, ang sakit-sakit naman, bakit ganito ang nangyayari sa akin?" sinabi ko kay Itay na humihikbi at napayakap sa kanya.
"Anak, tara na muna sa bahay pag-usapan natin ang problema mo." si Itay.
"Dave, anak ano nangyari, nasaan na si Jake." si Tita Edna na bakas din sa mukha ang pag-aalala sa anak.
"Umalis na po siya,ayaw na niya sa akin, pinagtatabuyan na niya ako" naiiyak ko pa ring sabi.
"Mabuti pa pare, iuwi na natin siya." si Tito Eddie.

Sumunod na lang ako sa kanila. Hanggang sa loob ng kotse naiiyak pa rin ako. Si Itay namanm patuloy na hinahaplos ang ulo ko at pinapatahan ako. Nang makarating sa bahay...

"Anak, kumain ka muna" si Itay.
"Ano ba nangyari, sabihin mo sa amin? si Tita Edna.

Naiiyak ko pa ring kinuwento sa kanila ang lahat ng nangyayari sa amin ni Jake. Kita ko sa mukha ng mga magulang niya ang pagkabigla na animo'y may nalalaman sa problema ng anak nila. Pero di ko na inusisa muna ito dahil sa emosyon ko ngayon.

"Tita, Tito, tay pahinga muna ako sa kwarto" paalam ko sa kanila para makapagpahinga naman ako.
"Sige anak, pahinga ka na muna, pag-usapan na lang ulit natin ito bukas" si Itay.
"Salamat po sige."

Hindi ko pa rin magawang makatulog. Patuloy pa rin akong umiiyak. Naisip kong tuluyan na akong kinasusuklaman ng taong minahal ko nang maraming taon. Binigyan ko pa ng problema ang pamilya nila. Nahihiya na ako sa kanila. Habang nasa kasagsagan ako ng pag-hihimutok, may kumatok sa pinto.Tumayo ako at binuksan. Si Tita pala may dalang gatas.

"Dave inom ka muna ng gatas" si Tita.
"Salamat po Tita pasok po kayo."paanyaya ko siya sa loob. Umupo kami sa kama, kinuha ang gatas at nilapag sa tabi.
"Ano na pakiramdam mo?si Tita.
"Ganun pa rin Tita e" sabi ko sabay tulo muli ng luha.
"Dave, nagpapasalamat kami ng Tito mo sa iyo. Alam mo mula nang tumira kayo sa amin, doon ko lang nakita sa unang pagkakataon ang pagiging masaya ni Jake. Nakakatuwang isipin ano, na ikaw ang nagpabago sa kanya." si Tita.
"Tita, parang kabaliktaran naman po yata yung sinasabi niyo eh" sabi ko pa rin habang nagpapahid ng luha.
"Yun bang nangyayari ngayon sa kanya ang tinutukoy mo, bilang magulang ni Jake, alam ko ang nararamdaman niya" si Tita na humawak sa mga kamay ko.
"Alam mo ba ang dahilan kung bakit ko siya pinilit na maging tutor mo?" sunod na tanong ni Tita.
"Kasi po mahina ang ulo ko  at matalino si Jake." sagot ko.
"Tama ka rin pero hindi iyon ang tunay na dahilan namin ng Tito mo."
"Kung ganoon ano po ang totoo?" tanong ko agad.
"Para maging malapit kayo sa isa't-isa at mabago ang mga baluktot niyang pananaw. Teka para mas lalong maliwanangan ka may ipapakita ako sa iyo kukunin ko lang sa kwarto ko" si Tita ulit.

Bumalik si Tita, may dala-dalang isang photo album.

"Dave, tingnan mo ang mga pictures" sabi niya sabay bigay sa akin.

"Tita, sino po itong batang babae, ang ganda naman niya, may anak po pala kayong babae" tanong ko sabay turo sa mga pictures. Puro kasi batang babae ang mga nakikita ko na naka blouse, gown, bathing suit na may make-up.
"Wala akong anak na babae, si Jake yan" sagot niyang pabulong sa akin.
"Ha! si Jake ito, bakit naka pangbabaeng damit" nagtatakang tanong ko. Natawa naman si Tita.
"Wala lang, dahil di kami nabiyayaan ng anak na babae naisip kong bihisan siya nang ganyan. Akala ko rin babae yung susunod kong anak na namatay hindi rin pala. Tignan mo oh ang ganda niya di ba. Masayahing bata pa siya at palakaibigan noong mga panahong iyan?" si Tita na natatawa pa rin pero bigla na lang nag-iba ang mood nito sa mga sunod niyang sinabi.
"Isa siguro ito sa mga dahilan ng paghihimutok ni Jake ngayon. Dahil sa ginawa kong ito sa kanya tinutukso siyang bakla at minamaliit ng mga kaklase at iba pang bata sa kanya. Naging malungkutin na siya simula noon, nagbago na siya, nag-aral nang mabuti at naging masungit. Kaya salamat sa iyo at binalik mo ang dating Jake." si Tita.

Naisip ko bigla na ito pala siguro kung bakit ang init ang dugo ni Jake sa mga bakla. Kaya pala nilalayo niya ang sarili sa akin at ang talino ay ginagamit niya upang maiangat ang sarili sa iba nang sa gayon hindi na siya maliitin ng mga ito.

"Dave ang iniisip ko pa ngayon, na naguguluhan na siya sa totoo niyang sekswalidad. Marahil ang totoong dahilan ng galit niya sa iyo ay selos." si Tita.

"Ano! si Jake, nagseselos kanino naman?" napasigaw kong tanong dahil sa pagkabigla.
"E di sa iyo. Noon pa namin nakukutuban ng Tito mo na may namumuong pagtingin si Jake sa iyo. Pilit lang niya ito pinipigilan kaya napapansin mo na iba ang pakikitungo niya sa iyo. Ikaw, alam din naming gusto mo siya. Huwang kang mag-alala tanggap namin kayo." si Tita.

"Salamat po sa pagtanggap sa akin. Pero teka, baka nagkakamali po kayo, di pwede magkagusto sa akin si Jake. May girlfriend na po siya e." sabi ko.
"Girlfriend, sino? si Tita.
"Yung isa pong kaklase niya, si Cathy, siya rin yung nagsundo sa kanya kanina" sagot ko.

Kita ko sa mukha ni Tita na hindi siya naniniwala sa mga sinabi ko.

"Dave, ito ang masasabi ko sa iyo na dapat pakatandaan mo. Una, huwag mong sisihin ang sarili mo sa mga nangyayari kay Jake. Pangalawa, yung galit niya sa iyo, mawawala rin yan. Pangatlo, mahal ka niya, hindi lang niya matanggap sa sarili niya na nagkagusto siya sa kapwa. Hayaan mo isang araw babalik rin siya dito. Sige labas na ko pahinga ka na"
"Goodnight po Tita" sabi ko sabay patay ng lampshade. 

Gumaan naman ang loob ko kahit papaano sa mga nalaman kong rebelasyon kay Tita Edna. Ang set-up na plano nila sa amin ang nagpabago kay Jake. Pero nandoon pa rin ang pag-aalinlangan ko tungkol sa sinasabi niyang pagkagusto raw ng nanak nila sa akin, parang impossible kasi. Ang pagkamalungkutin ko kanina ay nadagdagan tuloy ng pagkalito. Hindi ko magawang makatulog ng gabing iyon.

Itutuloy.............