His Husband (03)

Written By: JayceeLMejica

Facebook: https://www.facebook.com/lagloiredeladeesse

E-Mail: jaycee.mejica7@gmail.com

When He Says 3

HIS POV:

“Bro ok lang naman sa’min magka-asawa ng kapwa natin lalaki ayaw mo ‘nun madadagdagan na tayo sa tropa.?” Sabi ni Lawrence ang pinkamatalino at medyo makulit kong kaibigan.

“Oo nga bro basta invited kami sa kasal niyo, for sure bonggang tsibugan nanaman ‘yan.” Sabi ni Alexander ang pinkamatakaw pero pinkatalented sa’ming apat.

“Basta kung anong desisyon mo Bro ‘dun ako.” Sabi ni Bim ang tahimik pero may sense kausap.

“Payag na ‘ko thanks sa inyo, kung sino man ‘yung lalaking yun tatanggapin ko na lang siya pero alam niyo naman na hindi ako friendly kaya baka wala lang din kaming pansinan.”

“Ewan ko sa’yo Bro it’s up to you naman kung gusto mo siyang kausapin eh, basta andito lang kami para suportahan ka.”  Sabi ni Alexander.

“Sige mga Bro salamat at pumunta kayo at dinamayan niyo ko. See you around on school tomorrow.” Sabi ko sabay tayo na sa bleachers ng playground.

Yes playground, actually I don’t know why everytime I go here yung presence nung isang taong mahalaga sa’kin nararamdaman ko. Even though hindi ko siya kilala I know this playground is the witness of all the love and care that I gave to someone.

Actually when my Mom said that earlier I became angry and having that so called ‘tuntrums’ but I’m not a kid anymore I can understand everything. Pero iba talaga nung sinabi nilang sa isang lalaki ako ipapakasal, I felt relieved and happy at the same time. Hindi ko alam kung bakit, siguro kung ibang lalaki ‘yun mandidiri sila pero ako Masaya ako. Hindi ko man kilala yung lalaki o kung bakla man siya. I really don’t care. Pero nararamdaman ko na itatago ko ‘to kasi hindi ko naman siya ganun kakilala tama na siguro pag nagkasama kami sa isang bahay ang simpleng greetings lang.

I arrived already at home. My mom and Dad are currently eating. I smiled already. That smile is a sign of giving-up. Joke !

“Son let’s eat.” Said Mom.

I go to the dining area and start eating. The food was good (as always).

“You made-up your decision na ba anak.?” Said Dad.

“Yes Dad.” I said

“So what’s your decision.?” Said Mom while putting down her spoonful

“I’m accepting it.” I said with full of confidence.

Both of them glance. A spark of smile came to my mom’s lips while my dad just smiled at my mom. They’re ridiculously weird. Hahaha They really are my parents. Tss

“Very good decision anak. I think you must know him. Next week we will go to their house para makilatis ka na rin ng Kuya niya and his Parents.” Sabi ni Mom.

“Ok.” I gave-up again a smile.

KRISTEN SIDE:

“So friend ikakasal kana talaga.” Sabi ni Sheila.

“Ay ulet-ulet ka Shiela Unling Parrot ang peg.?” Sabi ni Paula.

(-__- +) ilang beses ko pa kaya uulitin ‘to.?

“Oo ikakasal na ‘ko kaya kayo keri lang ba na ikasal ako sa gantong edad. Gosshhh I’m just 16 years old!.” Sabi ko sa kanila habang mataas ang voice Regine Velasquez eh. Haahahaha Kornnyy XD

“Hayy nako Kristen Delos Reyes, you’re 16 already old enough to handle a relationship.” –Paula

“And girl swerte ka na noh.? Aba yung iba nga dyan nagpapa-Dyugs para lang hindi lubayan ng jowa tapos ikaw ikakasal ka na lang ayaw mo pa.?” sabi naman ni Sheila.

“Wow girl relate ka sa Dyugs thing.?” Sabi ni Paula.

“Ulol! Madaming naglalaway sa katawan ko bakit ko ibibigay.?” Sabi naman ni Sheila.

Hayyyy mukha talaga silang tanga.

“Ohhhhh papalapit na yung ‘prince charming’ mo sana.” Sabi ni Sheila sabay pangalumbaba.

“Hey Kristen.!”

“Oh JP ngayon na lang kita nakita ulet ah.!” Sabi ko habang naglalakad si JP papunta sa kinoroonan namin.

Inakbayan niya ko ng makapunta sa’min. For almost 2 years ng pagkakaibigan namin sanay na ‘ko sa mga pa-tweetums nitong si JP. Sweet yan eh (ulet-ulet.?)

“So kamusta Kristen.” Tanong niya sabay abot sa’kin ng favourite kong Kitkat.

“Ako Fafa JP alang Kitkat.” Sabi ni Sheila.

Humugot si JP sa bulsa niya at ibinigay kay Sheila ang isang Hanybar.

“Bakit sa’kin Hany lang kay Kristen kitkat.?”

Tumawa na lang kami habang si Sheila binuksan na ang Hanybar at simulan ng lantakan.

“Ok lang naman ako JP.. hehe ikaw.?”

“Mas ok nung nakita kita.” Sabi nito.

Namula ako agad. !

“AYIEEEEE Anung level na ba ‘yan JP.” Sabi ni Paula.

“Mga sira kayo.! Kaibigan lang kami nito ni JP.” Sabi ko.

“Sabagay Girl hindi kana pala pwede kasi ikaka---.” Sabi ni Sheila mabuti na lang at natakpan ni Paula ang bibig nito.

“Anung ikaka Sheila.?” Tanong ni JP

“Wala ikakaganda ko daw kasi kung manililigaw syempre hindi ‘yun pwede kasi magagalit si Kuya.” Sabi ko kay JP.

Sana kumagat…

Kumagat ka JP….

“Akala ko naman kung ano halika na first class na natin.” Sabi ni JP.

Tumayo na kami at pumunta na sa mga classrooms namin. Mamaya sasabihin ko na kay Mama and Papa ang desisyon ko.

*Sa Bahay*

Kumakain na kami. May tensyong namamagitan saming apat. Si Kuya nakatingin sa’kin pag sumusubo ng pagkain. Si Papa at tyaka si Mama eh tinitignan ako habang sumusubo ng food. Hindi ko pa kasi sinasabi ang desisyon ko.

“Anak ano ng desisyon mo.?” Walang kaabog-abog na tanong ni Mama.

“Payag na ‘ko Mama, Papa.” Sabi ko sa kanila pagkatapos kong uminom ng Coke Happiness

“Tss talagang nakapagdesisyon ka na agad bunso ahh.. Excited ka na  yata mag-asawa eh.” –Kuya

“Ano ka ba Kuya ! Mami-miss kaya kita.” Sabi ko kay Kuya habang pinaglalagay nya ko ng coke sa baso ko.

“Parang hindi naman kita mami-miss bunso, ikaw pa ?” sabi ulit ni Kuya.

Nakita kong napangiti na lang si Mama at Papa. Pero agad din namang nagbawi ng ngiti si Mama.

“Anak pasensya kana samin ng Papa mo dahil sa’min naiipit ka sa mga ganitong sitwasyon.” Sabi ni Mama habang patulo ang luha.

“Mama naiintindihan ko naman po kayo, mas importante po na mabayaran natin yung mga utang naten at tsaka malay mo Mama maging kami talaga nung magiging asawa ko diba.?” Sabi ko habang hinihimas ang likod ni Mama.

“Tss bunso anong kayo.? Mag-asawa lang kayo sa papel tapos.” Sabi ni Kuya, lumabas nanaman ang pagka-protective nito.

“Hayy buti naman at naiintindihan mo kami anak ang swerte talaga namin sa’yo ng Papa mo.!” Sabi ni Mama na tumayo na sa silya at niyakap ako.

“Oyyy kayo lang Pamilya.? Group Hug.!” Sabi ni Kuya.

Kung napapansin niyo ang drama ng pamilya namin hehehe. Normal na sa’min ang ganito hahaha.

“Anak pupunta daw dito yung soon to-be mo kasama yung parents niya para mamanhikan. Hehehe.” Sabi ni Papa.

“Kailan po Pa.?” tanong ko pagkalas naming sa Group Hug.

“Next week daw, kaya i-ready mo na ang sarili mo.”

“Bakit si Kristen ang magre-ready dapat siya noh.!”  Sabi ni Kuya habang nagliligpit ng kinainan namin.

“Hmmm sige po. Aakyat na po ako ah. Gagawa na kong assignments.” Sabi ko sa kanila. Habang papaakyat ako ng hagdan.

Pagkapasok ko sa kwarto kinuha ko na ang mga assignments na dapat ko ng sagutan. Hindi ako makapag-concetrate. Ang daming pumapasok sa isip ko.

Ano kayang pangalan niya..?

Ano kayang itsura niya.,,?

Paminta kaya siya…?  

Teka paminta,, ? hindi naman ‘ata malay ko na iniipit lang din siya ng parents niya.

Ano kayang ugali niya, mabait kaya, suplado o malambing.?

Hayyy. Sa sobrang pagiisip ko binalik ko na lang ang mga assignments ko. Hindi ko na ginawa kung ano lang naman kasi ang pumapasok sa utak ko!

Pinatay ko na ang ilaw at humiga na sa kama..

Goodnight Guys!

His POV Again:

I’m currently reading a book on the playground when suddenly a flash of a scene flash my mind.

“Gusto mo ng candy kuya.?” A cute boy approach me while playing in the playground.

“Sure.” I gave up a sweet smile. I get the candy and start eating it.

“Kuya masarap ba.?” He asked.

  

“Ughhhhhh! Shit my head hurts.!” Napahawak ako sa ulo what was that ?

I and a boy on a playground who is he.?

 I get the book and went to my car. I start the engine I get back  to our house. It’s already midnight and I’m still thinking about the boy.. Who is He, bakit wala akong matandaan.?