Turns

by: Redrockerz

Ako nga pala si RV, 14 yrs old. 3rd year high school sa isang public school dito sa isang probinsya sa gitnang Luzon. Isa lang akong average looking teenager di tulad ng mga nababasa niyong tipong boy next door, maganda din naman ang pangangatawan ko since batak sa trabahong bahay tulad ng pag-iigib at pag sisibak ng kahoy, isa pa kadete ako sa C.A.T. sa school. Bata pa lang ako ay alam ko ng kakaiba ako sa mga batang lalaking kalaro at mga pinsan ko. Nagsimula ito nung akoy mamolestya ng tiyuhin ko nung ako ay grade 2 palang sa elementary nung akoy 7 taon pa lamang.



Si Jeff, 19 yrs old, may tangkad na 5'8, matipuno ang pangangatawan, 3rd year college sa katabing bayan ng aming lugar sa kursong Secondary Education. Nagkakilala kami ni jeff sa text.





UNANG PAGKIKITA



Sa simbahan sa sentro ng aming bayan namin napagkasunduang magkita isang linggo ng umaga para magsimba. Sa unang pagkakita ko pa lang sa kanya ang lakas na ng kabog ng dibdib ko at nagkacrush na agad ako sa kanya. Nakita ko syang nakatayo malapit sa may pintuan ng simbahan, mag-isa. Nalaman kong siya yun base sa diskripsyon nya sakin. Nakasuot sya ng dark green body fit na shirt na tinernuhan ng maong pants at rubber shoes. Astig, hanep sa porma, pangmodelo ang dating, yan ang mga salitang nasabi ko sa sarili ko. Suot ko nama'y ang paborito kong fit na white polo shirt, nakalight brown pants na di na umabot sa sakong at puting sapatos na din, ito din kasi ang madalas kong suot tuwing magsisima. Di man ako kagwapuhan ngunit di rin naman ako pahuhuli pagdating sa pagdadala ng damit. Pagkakitang-pagkakita niya pa lang sakin ay agad na niya kong kinawayan. Lumapit naman ako at nagpakilala sa kanya.



"Good morning dude", ang bati niya sakin. Jeffrey nga pala, pero call me Jeff na lang.



"Good morning din", ganting bati ko sa kanya. Arvie nga pala, sagot ko sabay abot sa nakalahad niyang palad.

Ramdam ko ang init ng kanyang palad habang magkalapat ang aming mga kamay, tila isa itong kuryenteng gumapang sa aking buong katawan at nagpatayo sa aking mga balahibo, agad ko naman binawi ang aking mga kamay. Ngumiti siya sakin. Kiming napangiti naman ako sabay yuko. Nagyaya na syang pumasok sa loob ng simbahan. Habang naglalakad ay nakaakbay naman siya sa akin na animoy matagal na kaming magkakilala, di tuloy maiwasang magtayuan ulit ang balahibo ko sa katawan partikular na saking batok, para kong gininaw na ewan.



Magkatabi kami sa paborito kong pwestong upuan ngunit wala kaming kibuang dalawa. Di rin maiwasang magdikit ang aming mga braso tuwing ako o siya'y gagalaw. Nagumpisa ang misa. Di ko maiwasang mapasulyap sa kanya paminsan-minsan, ganon din naman siya. May mga pagkakataon pa ngang sabay kaming mapapalingon at magtatama ang aming mga mata, nginingitian niya ko ng pagkatamis-tamis. Noon ko lang din napansin ang kanyang biloy sa kanang pisngi niya. Ang sarap pagmasdan ng kanyang mukha tuwing siya'y nakangiti. Lumalabas din ang kanyang pantay pantay at mapupuitng ngipin, at ang kanyang labi, manipis na mamula-mula, halatang hindi naninigarilyo. Ganon ang set up namin hanggang sa matapos ang misa.



Nagyaya siyang kumain muna at mamasyal pagkalabas namin ng simbahan. Di naman ako tumanggi. Nagpunta kami sa malapit na mall. Kumain kami sa isang fastfood. Habang kumakain ay wala pa rin kaming imikan, subalit tuwing magkakatinginan kami ay ngiti lang palagi ang makikita mo sa kanyang mga labi at mga mata. Maya-maya mukhang hindi siya naktiis at nagsalita.



"Ayos ka lang ba? Bakit ang tahimik mo? tanong niya.



Nginitian ko siya ng alanganin. "ok naman ako, di lang ako sanay sa ganito. Di pa din naman kasi tayo masyadong magkakilala eh, medyo nahihiya pa ko saka tahimik lang talaga ko in person" sagot ko.



Napatitig naman siya sakin. Parang napahiya ako sa tingin niyang iyon. Napayuko na lang ako, ngunit ramdam ko parin na di pa rin niya inaalis ang mata sakin. Ilang segundo pa ay narinig ko ang kaniyang pagbuntong hininga. "Pasensya na huh?! ang weird nga eh", sambit niya. "Ganyan talaga, di kita masisisi dahil ako mismo sa sarili ko'y di mapalagay. Di ko rin maintidihan kung bakit ganito ang nararamdaman ko".



Napatingala ako matapos marinig ang kanyang tinuran. Isang maling kilos dahil nagtama nanaman ang aming mga mata. Wala na ang ngiti sa kanyang mga labi at ang mga mata ay nangungusap. Di ako nakasagot. Sa halip ay nagpaalam na ako na uuwi na. Di naman siya tumutol at ihinatid na lang ako ng tingin habang palabas at palayo ng fastfood na iyon.



Pagkatapos ng insidenteng iyon ay naging madalas pa rin ang pagtetext niya sakin. Di ko naman sya sinasagot sa mga mensahe niya bagamat sa kaibuturan ng aking isip ay natutuwa ako. Ayaw ko din kasing umusbong pa ang kakaibang nararamdaman ko sa kanya. Hindi pa kasi ako handa sa ganitong pagbabago sa aking buhay kahit tanggap ko sa aking sarili kung anong pagkatao meron ako. Sa kagustuhan kong huwag pang lumago ang kakaibang damdamin na ito ay nanligaw ako ng babae.



Si Jay-Ar ANG UNANG PAG-IBIG AT PAGKABIGO

(totoo niyang pangalan at totoong babae siya).



Si Jay-Ar ay classmate ko since 1st year high school, simple, maganda, maputi, matalino, mabait at higit sa lahat ay hindi maarte. Masayang kasama si Jay-Ar. Sa klase madalas kami magkatabi kahit na may sitting arrangement. Sa pagkain kami ang magkasabay. Maging sa uwian ay inihahatid ko siya. Kilala na din ako ng kanyang mga kapatid na pawang mga babae lahat, pati na rin ng kayang magulang.



Dalawang linggo bago ang JS PROM ay humingi ako ng pahintulot sa kanyang magulang na maging kapareha niya sa gabing iyon. Pumayag naman sila kaya pumayag na din si Jay-Ar. Ang akala nga ng lahat ay kami na.



---Sa kabilang dako ay patuloy pa rin ang pagpapadala sakin ni kuya Jeff ng mga mensahe na tulad ng dati ay di ko pinapansin---



Sabado ng gabi. Isang linggo bago ang Prom ng makatanggap ako ulit ng mensahe mula kay kuya Jeff.



Kuya Jeff: Magandang gabi po :). Musta ka na po? yayain sana kita magsimba bukas birthday ko kasi saka tagal na din nung nagkita tayo nilayasan mo pa ko bigla. :(



napilitan na din akong magreply



Ako: Gandang gabi din po kuya Jeff. Happy Birthday po pala sayo bukas. Uhm, ayos naman po ako, ikaw po ba?



Kuya Jeff: Ok naman ako, gwapo pa din. hehehehe :). ano pwede ka ba bukas?



Ako: ayt. pasensya na po kuya, hindi po ako pwede bukas eh. may pupuntahan po kasi kami ng GF ko bukas. (palusot ko sa kanya, kahit ang totoo wala naman ako gf at wala naman akong lakad bukas. Naisip ko din kasi na kahit magsimba ako bukas eh sa kabilang bayan naman sya nakatira kaya hindi naman siya siguro pupunta pa sa bayan namin para lang magsimba)



Kuya Jeff: Ah ganon ba? may GF ka na pala?



Ako: Ah. Eh! Opo. meron na po. bago pa lang po kami. wala pa po isang linggo.



Kuya Jeff: Ah okay. sige next time na lang. Goodnight na. MWUAH!!!



Nagulat ako dahil may kasama pang kiss. ngunit di ko na lang din ito binigyang kahulugan pa. Tinext ko na lang din si Jay-Ar upang anyayahang magsimba subalit may pupuntahan daw silang buong mag-anak kaya di ko na siya kinulit pa. Sunod ko naman tinext ang bestfriend kong si Robert. Mas matanda sakin si Robert ng isang taon, mas matangkad din siya sa akin, mas maganda ang pangangatawan dahil na rin sa CAT, sa mga gawaing bahay at ang pagtulong sa kanilang bukirin. Mayroon din naman kaming mga lupang sakahan ngunit may mga tagapangalaga naman kami kaya di talaga ko nagpupunta ng bukid. Gwapo si robert, sa katunayan mas nakahihigit pa sakin. Sa madaling salita lamang na lamang sakin si Robert pagdating sa pisikal na katangian ngunit kong ang utak ang pagbabatayan diyan naman ako nakakalamang sa kanya. hehehe. Sa makatuwid hindi din makakasama si Robert sa kadahilanang panahon ng anihan ng tanim na mais at kaylangan niyang tumulong sa kanilang bukid. Di ko na din naman na sya pinilit dahil alam ko din naman ang estado nila sa buhay.



Kinabukasan napilitan akong magsimba magisa. As usual dun ako sa paborito kong pwesto, sya ring inupuan namin ni Kuya Jeff. Natapos ang misa. Nang ako'y malapit na sa dulong upuan malapit sa pinto may nakita akong pamilya na tao. Si bestfriend Robert at si Jay-ar, magkatabi silang dalawa at masayang nag-uusap. Lumapit naman ako sa kanila. Bakas sa kanilang mga mukha ang pagkagulat ngunit agad din naman silang nakabawi at nginitian ako, gumanti din naman ako ng ngiti. Agad namang nagpaliwanag si Robert, nagkasalubong lang daw silang dalawa, nagpunta lang daw siya ng bayan upang mamili ng mga kaylangan nila sa bukid ng mapagpasyahan niyang dumaan ng simbahan at nagkataon nga daw na makasalubong niya si Jay-Ar. Ah ganon ba ang tanging nasabi ko na lang at nagpaakam na din ako sa kanila, sinabio ko na lang na may pupuntahan pa ako kahit ang totoo eh wala naman.



Paglabas ko ng simbahan ay direretso akong nagpunta sa may park sa harap ng simbahan. Umupo ako sa isang bench doon. Para lang akong tanga. Bakit ba ako nagwalk-out? wala namang dahilan para gawin yun. Masakit isispin na niloloko nila kong dalawa, ngunit niloloko nga ba nila ako o ako lang nagiisip non? tanong ko sa aking sarili. Napabuntong hininga na lang ako. Nasa ganon akong sitwasyon na nagmumuni-muni ng biglang may humawak sa balikat ko at nagsalita. "Mukhang ang lalim ng iniisip no ah?". Lumingon ako at nakita ko si Kuya jeff, nakangiti nanaman siya sakin. "Ah! Eh! tinatamad pa kasi ako umuwi eh, kaya naisip ko muna umupo at tumambay dito. Eh ikaw ba't ka andito? nga pala happy birthday ulit kuya", sagot at tanong ko sa kanya. "Nagsimba kasi ako dito, eh nakita kita nung palabas na ko, sa totoo niyan andun lang ako sa bandang likuran mo nakaupo, lalapitan sana kita kaso sabi mo kasama mo gf mo, asan na pala sya?", paliwanag at tanong niya. "Ah umuwi na po kasi may lakad pa sila ng family niya nagsimba lang talaga kami", palusot ko sa kanya. Mukhang tinanggap naman niya yung sagot ko dahil di na sya nagtanong ulit tungkol sa GF ko. Sa halip eh tinanong niya kung bakit iniwan ko yung dalawang kasama ko. "Di ko po sila kasama, nakita ko lang po sila dun, mga classmate ko po sila", matamlay kong tugon. Hindi na sya nagtanong ulit sa halip ay nagyaya na lang kumain at magvideoke treat daw niya dahil birthday niya.



Naging masaya naman ang araw kong iyon dahil kay Kuya Jeff. Nawala na din tuloy sa isip ko ang bestfriend ko at ang babaeng may puwang sa puso ko. Kumain, kumanta at naglaro kami ng arcade sa mall. Sa tingin ko nagenjoy din naman si Kuya Jeff, sa buong maghapon na magkasama kami palagi siyang nakangiti, madalas din sya nakaakbay sakin sa tuwing kami ay naglalakad. Di ko tuloy maiwasang magising muli ang natutulog ko ng damdamin para sa kanya. Alas cinco ng hapon ng mapagpasyahan ko ng magpaalam sa kanya. Nais pa sana niya akong ihatid pauwi ngunit di na ako pumayag. Gusto ko naman talaga para masubukan ko naman umangkas sa motor niya subalit nakahiyaan ko na din dahil alam kong sa kabilang bayan pa angg kanyang uuwian.



Lumipas ang linggo at ganon pa din ang set up namin nin Jay-ar. Di ko rin inalam ang totoong nangyari nung nakaraang linggo sa may simbahan.



Umaga ng araw ng Prom ng kausapin ako ni Jay-ar. May sasabihin daw siya sa aking importateng bagay sa gabi ng Prom pagkatapos ng programa tungkol sa panliligaw ko sa kanya. Sumang-ayon naman ako at hindi na nagtanong pa.



PROM NIGHT



Excited akong nagtungo sa venue ng Prom sa mismong Quadrangle ng eskwelahan. Umaasa din akong sasagutin na ako ni Jay-ar since matagal-tagal na din akong nanliligaw sa kanya. Nagumpisa ang programa. Wala si Jay-Ar. Di yata sya nakapunta ang sabi ko sa sarili ko. Hanggang sa matapos ang programa ay di ko pa rin sya nakikita. Nagkakasayahan na sa pagsasayaw ang mga estudyante ng makatanggap ako ng mensahe mula kay Jay-Ar.



Jay-Ar: Arvie andito ko sa math building, sa likod ng pinakdulong room. Puntahan mo ako dito. Antayin kita.



Ako: Sige. wait for me. be there in a minute.



Iniwan ko na ang mga nagkakasiyahang mga estudyante sa dancefloor at dali-dalng nagpunta sa likod ng math building. Naroon nga si Jay-Ar nagiisa. Agad ko siyang nilapitan. Napakaganda niya sa suot niyang gown. Kahit na medyo may kadiliman ay naaninag ko pa rin ang maamo niyang mukha at ang magandang hubog ng kanyang katawan. Di ko maiwasang kabahan sa maaring mangyari. Nang mismong nasa harapan na niya ako ay nginitian niya ako ngunit mabilis ding naglaho ang ngiting iyon. Nagulat na lang din ako ng biglang sumolpot sa kanyang tabi si Robert ang aking bestfriend at hinawakan ang kanyang kamay. Alam ko na ang ibig sabihin non. Akmang tatalikod na ako upang umalis ng pigilan ako ni Robert. Bigla din nagsalita si Jay-Ar. "SORRY". yan ang tanging salitang namutawi sa kanyang bibig. Nginitian ko sila ng mapait sabay bawi ng aking braso kay Robert at tumalilis ng takbo paalis ng lugar na iyon. Hindi na din ako bumalik pa sa Prom. Dumiretso ako sa bahay ng aking pinsan at nagyaya ng inuman. Lasing na Lasing na ko ng ako'y makauwi ng madaling araw. Salamat na lang at tulog na tulog na ang lahat ng aking kasambahay at walang nakapansin sakin. Mabilis akong nag-ayos ng aking sarili at natulog na sa aking sariling silid.



Matapos ang insidenteng iyon ay hindi ko na pinansin at kinausap sina Robert at Jay-Ar. Kahit si Kuya Robert ay di ko na din pinapansin sa kanyang mga mensahe sakin. Madalas na din akong gumala at uminon. Natuto na din ako manigarilyo at magcutting classes.



Matuling lumipas ang mga araw at nagtapos na ang school year. Sa unang pagkakataon wala akong natanggap na karangalan pagdating sa academics pagdating ng Graduation day. Nung 1st year kasi rank 10 ako sa may honors at nagrank 5 naman ako nung 2nd year. Hindi naman ako inusisa ng mga magulang ko tungkol dun. Kahit papaano ay may magandang pangyayari pa rin naman sa akin bago magtapos ang school year. Nakagraduate na din kasi ako sa CAT at isa na akong ganap na officer, di lang ganap na officer, ako kasi ang nakakuha ng pinakamataas na rank, bilang isang Corp commander sa aming batch (sa katunayan yung libro ng corcom na nagpalipat-lipat sa kamay ng mga ex-corcom ay nasa akin pa din, di ko binalik sa school nung grumadweyt ako ng 4th yr. Nung magbakasyon naman ay umuwi ako sa bahay namin sa Fairview, Q.C. Doon ako namalagi hanggang sumapit ang pasukan.



FOURTH YEAR



Isang linggo akong nalate sa enrollment at pasukan. Ang akala ng lahat ay lumipat na ako ng paaralan o di kaya'y huminto na ako sa pagaaral.



IKALAWANG LINGGO NG KLASE---Lunes ng umaga, sinadya kong magpalate pa rin para sa first subject, (siyempre agaw eksena ang lola niyo).

Naglelecture na ang aming guro ng ako ay dumating sa class room, gayunpaman di muna ako pumasok. Kumatok muna ko para maagaw ang atensyon ng lahat. Hindi naman ako nabigo dahil lumingon lahat ng nasa loob ng classroom sakin.

"Excuse me ma'am, Good morning and I'm sorry for the interruption. Is this Ms. Flores's class for 4th year section 1?", (hanggang 20 kasi ang section sa school).



"YES it is! I am Ms. Flores an english teacher and this class is 4th year section 1, how may i help you sir?", sagot ng aming guro.



"My name is Arvie ma'am and I belong to the class, I'm sorry I'm late for the class and the subject, I actually just arrived yesterday from Q.C. and just enrolled today", tugon kong paumanhin na may halong pagsisinungaling.



"Alright Arvie! take a sit and before we continue our discussion may you please introduce yourself to the class again", sambit ni ma'am.



Nilapag ko naman ang gamit ko sa isang bakanteng silya at nagtungo sa harapang ng klase upang muling magpakilala. Nagsimula akong mmagsalita. "Again Good Morning classmates and I am really sorry for being late. My name is Arvie, 14 yrs old. Some of you guys are my classmates since 1st year and some are new faces. Feel free to approach me anytime guys if you have questions or need help, dont worry i wont bite. hehe!. Anyways to continue, I am the school's Corp Commander, school volleyball player and one of the writer of our

school organ/newspaper THE REFLECTOR (this is not the real name of the school paper however all information about who I am is true). Pagkatapos kong magsalita ay naupo ako sa napili kong upuan sa bandang likuran para kita ko lahat. Nakiinig naman ako sa lectures ng aming guro. Agad din namang natapos ang lecture. Agad din naman akong nilapitan ng mga dati ko ng kaklase at tinanong kung ano ngyari sakin at bakit ang laki ng aking pinagbago physically. Pumuti kasi ako at kuminis ang aking kutis. Nawala din ang ilang pimples saking mukha. Nadagdagan din ang aking height at mas lalo pa nahubog ang aking katawan dahil na din sa madalas na paglalaro ng volleyball, badminton at paminsan minsang basketball na din.



Marahil ay nagtataka kayo kung bakit bigla na lang nawala sa eksena si Kuya Jeff noh? wag kayo magalala darating din tayo jan sa pinakmahalagang parte ng buhay ko. Anyways, nasira kasi yung simcard ko eh, nagerror tas ayun di na gumana, wala pa naman akong back up na number niya kaya nawalan na kami ng communication sa mahigit 2 buwan na bakasyon. At sina Robert at Jay-ar, la din ako balita kahit na nakikita ko sila sa school di ko naman sila kinakausap.---eto na pala yun ang kwento namin ni kuya Jeff



SI KUYA JEFF



Isang araw ng linggo ng akoy magsisimba (mula nung mag4th year ako tuwing 5pm-6pm na ko nnagsisimba) ng may tumabi sa akin na isang lalaki sa paborito kong upuan sa simbahang iyon (ang parehong upuan na inupuan namin ni kuya Jeff ng una kaming magkita), di ko naman pinansin.

Nagulat na lang ako ng magsalita ito. "Kamusta ka na? mukhang paborito mo pa rin itong pwestong to ah?!



Di ako maaring magkamali, kilalang kilala ko pa rin ang boses nito, lumingon ako sa aking kaliwa sa lalaking nakaupo sa aking tabi. Si Kuya Jeff, nakangiti nanaman siya bagamat di sya nakatingin sa akin.



Hindi na ko nakapagsalita dahil nagumpisa na din ang mass. As usual wala pa rin kaming imikan hanggang sa matapos ang mass.



Palabas na kami ng simbahan. Nakaakbay nanaman siya sakin at ang ngiti ay di napapawi sa kanyang labi. Akmang aalisin ko na ang kanyang braso ng bigla syang magsalita. "kain muna tayo ng dinner treat ko", ang sabi niya. Di na ko nakapalag ng ako'y hilahin niya. Doon kami ulit sa fastfood nung una kaming magkita. At tulad ng dati wala pa ring imikan at ngiti lang ang mababakas mo sa aming mga labi. Ang aming mga mata ay nagtama at animo'y mga sariling bibig na nagusap. Natapos ang dinner at ako ay umuwi di na ko nagpahatid sa kanya datapwat kinuha niya ulit ang bago kong number. Binigay niya din naman sakin ang kanyang number at napagalaman kong ito pa rin pala yung dati niyang numero. Dahil hindi kami pareho ng service provider ay bumili sya ng bagong simcard.



Dahil Sun Cell na nga ang aming provider. madalas na kaming nagkakausap. wala ring araw na hindi ako nagtetext sa kanya, ganon din naman sya sakin. Sa kadahilanang yon tuluyan ng nahulog muli ang aking puso kay Kuya Jeff. Basta isang araw nagising na lang ako na kami na pala.



JEFF AND ARVIE - LOVE AND HATE RELATIONSHIP



Buwan ng September ng naging kami ni Kuya Jeff. Maayos naman ang aming relasyon, madalas din kami magkita sa aming bayan at naging tambayan naman ang tabing ilog malapit sa simbahan.



OCTOBER, 1st Month

-Naging masaya ang selebrasyon namin ni kuya Jeff ng unang buwan ng aming relasyon. Gumala lang kami sa mall. Nanuod ng sine. Kumain. Naglaro sa may Quantum. At nagshopping. Napagdesisyonan ko na sin bumili ng bagong sapatos nung oras na yon. GIRBAUD ang napili kong brand ng sapatos na bilhin, binilhan ko na din sya kahit ayaw niya, sa katigasan ng ulo ko kahit ayaw niya ay binilhan ko parin sya. Binigyan naman niya ko ng PISO. "Para san naman toh?", ang tanong ko sa kanya. "Kapalit ng binigay mo, may pamahiin kasi na pag bingyan ka ng isang bagay dapat bigyan mo ng kapalit para di kayo magaway dahil sa bagay na binigay mo." sagot niya sakin. Tinanggap ko naman ang pisong binigay niya at tinago ito bilang alaala sa unang bagay na binigay ko sa kanya. Tinatakan ko din yung piso para di ko maigasta, nilagyan ko ito ng aming initials "A at J" sa magkabilang side.



NOVEMBER, 2nd Month. PISO

-Napagpasyahan naman naming magpunta ng Baguio sa ikalawang buwan ng aming relasyon. Sa daan pa lang ay excited na ko dahil ito ang unang beses na makakpunta ko sa lugar na iyon. Habang nasa Bus kami at nagbabayad ng pamasahe ay aksidenteng nahulog yung pisong binigay niya sakin noong unang buwan pa lang namin. Pinulot ko ito at ipinakita sa kanya.

"Naaalala mo pa ba tong PISOng ito", tanong ko sa kanya.

"Anong PISO?", sagot niya.

"Eto oh!, pinakita ko sa kanya muli yung piso at tinanong kung wala ba siyang naaalalang piso".

"Wala eh!", ang sagot niya ulit. Ano ba yang PISO na yan? tanong niya nag masalita siya ulit.

"ITO LANG NAMAN UNG PISONG BINIGAY MO SAKIN LAST MONTH NUNG BUMILI TAYO NG SAPATOS", sagot ko sa kanya.

"Ayt. Sorry Dude! sambit niya. (Dude pala ang tawagan namin)

-hindi na lang ako umimik.

Nakarating naman kami ng matiwasay sa Baguio. Mabagal ako lumakad ng oras na yun dahil ninanamnam ko ang mga tanawin since first time ko pa nga lang yun. Nagulat na lang ako ng sigawan niya ko at sabihing magmadali. Unang beses yun na sinigawan niya ko. Tinanong ko siya kung may ayos lang ba sya at kung may problema ba?. Wala naman daw. Nainis na din ako sa kanyang inasal at tinanong kung saan ang terminal ng Bus. Sumagot naman siya. "Andun sa dulo, sabay turo sa gawing kanan". Agad naman akong tunalima at pinuntahan ang lugar na iyon. Sa kasamaang palad nakaalis na daw ang last trip pababa papuntang maynila. Napilitan tuloy akong bumalik na lang. Hinintay pala niya ko. Nang makatapat ako sa kanya hinawakan niya ang kamay ko at hinila. "Nagaalala lang naman ako sayo, madami kasing snatcher dito kaya mas mabuting wag mong ipahalata na isa kang turista at first time mo dito", sambit niyang nakangiti na. Naging maayos naman na ang lahat, bago kami umuwi ay bumili naman sya ng keychain na initials naming dalawa ang design, sa akin yung may letrang "J" at sa kanya naman ang may letrang "A". Hanggang sa kami'y makauwi ng wala ng gusot sa aming relasyon.



DECEMBER. 3rd Month--Wala naman ganong pangyayari sa buwan na ito. Madalas man kaming magkasama dahil bakasyon. Nung Monthsary namin ay namasyal lang kami ulit. Christmas and New year. Nagpalitan lang kami ng regalo.



JANUARY. 4th Month--Balik eskwela. Mas inspired na ko mag-aral ngayon dahil kay Kuya Jeff, sa mga panahong ito hindi kami gaanong nagkikita dahil nagpapractice teaching na din sya, di naman sya nagkukulang sakin. pag may pagkakataon pa bumibisita sya sa eskwelahan at doon niya ko tinuturan ng mga aralin namin. Hindi kami nakapgselebra ng aming monthsary.



FEBRUARY. 5th Month--Birthday ni Kuya Jeff

-Sa aming ikalimang buwan ay natapat sa kaarawan ni Kuya Jeff. Isang linggo bago ang kanyang kaarawan ay nagkaron ng malawakang brownout sa lugar nila. Nagkita kami isang umaga para kunin yung cellphone niya at maicharge sa bahay namin napagkasunduan na lang namin magkita kinahapunan sa madalas naming puntahan, ang ilog sa likod ng simbahan.

Hindi ko ugaling makiaalam ng kanyang phone kahit na madalas kaming magkasama. Ngunit sa pagkakataong ito di ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko para tignan ang mga mensahe sa kanyang phone. 10mensahe galing kay Jenny. Nacurios ako kung sino si Jenny at bakit andami niyang message kay kuya Jeff. nang buksan ko ang isa sa mga mensahe, ito ang nilalaman.

"Goodmorning Babe. Lapit na Birthday mo, nextweek na pala yun. Wag ka magalala uuwi ako para makasama kita sa araw na iyon. I miss you babe. I love you."



Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa tagpong iyon.

Kinahapunan nagkita kami sa ilog. Di ko na din napigilan ang sarili kong magtanong sa kanya. "May GF ka noh?", tanong ko sa kanya



"Wala noh!", sagot naman niya.



"Ok lang naman sa akin eh.", ang tugon ko. Pero sana lang sabihin mo sa akin. sambit ko.



"Ah si Jenny ba ang tinutukoy mo?", patanong na sagot niya. "Wala na kami, matagal na", dugtong pa niya.



--LINGGO. araw ng kaarawan ni kuya Jeff at monthsary namin. Ako lang magisa sa aming tahanan, umuwi kasi mga magulang ko sa fairview. Nagsimba ako ng maaga. Wala naman kaming napagusapan ni Kuya jeff nung araw na iyon kung ano ang balak niyang gawin. Di din kasi ako pwede umalis ng bahay ng matagal dahil walang tao at bantay sa tindahan ni mama. Nang matapos ang misa ay napagdesisyunan kong umuwi na lang, habang naghihintay pa ng pasahero ang tricycle ay nakita ko si kuya Jeff sa may terminal ng bus, tapat lang kasi ng terminal bus ang terminal ng tricycle pauwi sa amin. Akmang lalapitan ko na siya ng may sumulpot na babae at niyakap si Kuya Jeff, sakto namang nakita niya akong nakatayo at nakamasid sa kanila. Nakita ko na lang na naglakad na sila, dumaan pa sila sa harap ko, nakaakbay siya dun sa babae at nakayuko, halatang umiiwas siya ng tingin sa akin.



Nakauwi ako sa bahay. Wala pang alas 3 ng hapon ng mapagpasyahan kong magsara na ng tindahan. nagsarado din ako ng aming bahay at nagkulong sa loob. Dahil sa wala din naman ako magawa ay nakinig na lang ako ng music sa radyo. Makalipas siguro ang isang oras ng may kumatok sa aming pintuan, sumilip ako at nakita ko si Macky, si macky ay kaibigan namin ni kuya Jeff na nakatira malapit lang sa aming lugar. Hindi ko man tuluyang binuksan ang aming pintuan ngunit kinausap ko naman siya ng maayos.

"Nasa bahay si Jeff, usap daw kayo", ang sabi niya.



"Pagod ako kuya macky eh, next time na lang", sagot ko. Di naman ako napilit ni kuya Macky at umalis na ito. Maya-maya ay may kumatok ulit.

Arvie si Jeff to, usap tayo. Tumayo ako at lumapit sa pintuan, di ko man toh binuksan at sumandal na lang ako dito.



"Ok lang ako kuya", ang sagot ko.



Ayos ka lang ba talaga?, ang muling tanong niya.



"Opo, ayos lang ako, pagod lang ako", ang sambit ko sa kanya na pilit pinaglalabanang wag magcrack ang aking boses, unti-unti na rin kasing kusang pumatak ang luha sa aking mga mata.



"Naiintindihan ko ung ano ang nararamdaman mo, patawad kung nasaktan kita", ang kanyang turan.



hindi ako sumagot.



"Sige aalis na ako", muli niyang sabi.



Dun na nagsimulang tumulo ng tuluyan ang aking mga luha, napahagulgol ako. Habang ako'y nakasandal sa pinto ay naramdaman ko na lang na ako'y napaupo, para akong nanghihina. Umiyak lang ako ng umiyak. Narinig ko na lang na tumutugtog ang kantang KUNG MAHAL MO SIYA ni Jay R



Kung Mahal Mo Sya:
di ko kayang mag-isa

dahil kailan man ay laing ikaw
ang siyang iibigin ko sa t'wina
do mo man sabihin ang nasa damdamin
ay nadaramang lumalayo ka na
ngayon sa akin

[chorus]
kung mahal mo siya ay pipilitin kong do mo makita
na di ko kaya
kung mahal mo sya
di mo maririnig sa akin
ang mga hikbi dahil mahal kita
kung di mo makita

so kanya ang nais ay narito ako
maghihintay pa ring lagi ang puso
di ka pipilitin na muling iibigan
tatandaan mo lang
na gano'n pa rin ikaw sa akin

[repeat chorus]
[bridge]
ganyan ang pagibig na alay ko
hinding-hindi magbabago
magunaw at maglaho man itong mundo
ikaw ang pagibig mo





Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay di ko na ulit pinansin si kuya jeff, kahit sa text o tawag ay di ko siya sinasagot. Balik bisyo din ako sa alak at sigarilyo. Napabayaan ko ulit ang aking pagaaral.





MARCH--HIGH SCHOOL GRADUATION

-Natapos ko pa rin naman ang 4th year ko ng maayos at di gaanon naapektuhan ang aking mga grades, kahit papaano i can say na i graduated with flying colors. I ranked 3rd sa buon class so bale 1st honorable mention ako. Nagspeech din ako nung graduation at ako din ang nagrecite ng pledge of loyalty for our alma matter. Eto pala yung speech ko nung graduation.





"Magandang hapon po sa inyong lahat. Lubos po akong nagpapasalamat unang-una kay GOD, sa family ko po kay nanay at tatay at sa mga kapatid ko. Alam ko pong maraming beses ko na kayong nadisappoint sa aking pagpapabaya subalit kahit minsan hindi niyo ipinakita o ipinadama sa aking ako'y nagkulang bagkus palagi kayong anjan para sakin na palging naniniwala at sumusporta. Maraming maraming salamat po. Mahal na mahal ko po kayo. Sa aking mga kaibigan, classmates at mga guro maraming maraming salamat po sa pagtulong niyong hubugin ang aking pagkatao at tulungan akong bumangon ako muli sa tuwing akoy nadarapa. Sa mga taong sinasadya man o hindi na aking nasaktan o nasagasaan, patawad. Sa mga taong yumapak sa aking pagkatao, sa mga kaibigang tumalikod sa akin maraming salamat sa inyo, kayo ang dahilan kung bakit mas malakas na ako ngayon at wag kayo magalala dahil napatawad ko na rin kayo. Sa ating mga graduates, congratulations. Sana ay patuloy tayong mangarap at wag matakot sumubok, masaktan at madapa. Lagi niyong tatandaan na sa lahat ng tao ay minsan sumubok, nagkamali, nasaktan at nadapa ngunit lahat din ay may kakayahang bumangon upang magpatuloy at maging malakas. ---



Tapos na sana akong magspeech ng bigla ko nakita si Kuya Jeff, nakangiti siya sa akin at bakas sa kanyang mukha ang kaligayahan. Hindi ko alam kung gaano katagal kaming nagkatitigan. Nang makabawi ako ay tinuloy ko ang pagsasalita. Hindi na to kasama sa original speech ko, naisip ko lang idagdag nang aking makita si kuya Jeff.



---At sa taong aking minahal, alam mong nandirito ka ngayon. (hiyawan ang ilan ang iba ay lumingon sa kanilang mga katabi na animoy nagtatanong kung sino ang aking binabanggit) Maraming salamat sa insipirasyon, sa pagtulong sa akin na abutin ang aking munting pangarap na makapagtapos at higit sa lahat ang pagmamahal na ipinaramdam mo sa akin.(hiyawan ulit at palakpakan) Muli, maraming salamat and congratulations graduates.



Bago ako bumaba ng stage ay nagtama ulit ang aming paningin ni kuya Jeff at nakita ko sa kanyang mata ang namumuong luha at kalungkutan.



Natapos ang graduation. Bago ako umuwi ay nilapitan ako ni kuya Jeff. Nagusap kami at nagkaayos. Sinabi niyang wala na daw talaga sila ni Jenny. Nakipagbalikan naman siya sa akin kahit wala naman kaming formal break-up. Tinanggap ko naman yun ng walang pagdadalawang isip.





JEFF AND ARVIE - LOVE AND HATE RELATIONSHIP PART 2



Nagsimula ang bakasyon. Napagdesisyunan kong magbakasyon muna sa bahay nila kuya Jeff bago umuwi ng Fairview. Dun na din kasi ako magaaral ng kolehiyo. Huling gabi ko sa kanila ng mangyari ang unang karanasan ko sa sex. Umaga pa lang ng araw na yun ng magpunta kami sa isang resort kasama ang bestfriend niyang si kuya Alex (silahis din siya tulad namin) at ang mga pinsan niya (alam nilang lahat ang relasyon namin ni kuya Jeff). Inuman, kantahan, kainan at paliligo ang aming ginawa doon. Doon ko naranasan ang magPDA (public display of affection). Dala na rin siguro ng kalasingan kaya namin nagawa yun ngunit malinaw sa akin ang lahat. Nariyang magyakapan kami, magholding hands at maghalikan. Wala kaming pakialam kahit marami ang nakakakita sa amin, kahit na maraming matang nakamasid, ang ilan pa nga ay kababakasan mo sa kanilang mga mata ang pagakdismaya at pandidiri, meron din naman nangingiti pag nakikita kami. Lasing na Lasing si Kuya Jeff nung makarating kami ng bahay kaya pagkatapos pa lang niyang maligo at magbihis ay nakatulog agad siya. Ganon din naman ako. Hatinggabi ng ako'y gisingin ni kuya Jeff para kumain. Pagkatapos naming kumain ay nagtoothbrush lang ako at dumiretso na ulit ako sa kwarto para matulog. Si kuya Jeff naman ay nagligpit muna ng aming pinagkainan. Nakaidlip na ko ng pumasok si kuya Jeff sa kwarto at tabihan ako sa kama. Nahiga sya na ang kalahati ng katawan ay nakadantay sa akin, ang mukha niya ay lapit na lapit sa aking mukha. Hinalikan niya ko sa pisngi, gumapang ang kanyang halik sa aking mga labi. Iyon ang first kiss ko, masarap sa pakiramdam, may nakakakiliting pakiramdam itong binubuhay sa aking pagkatao, ang lakas ng kabog ng aking dibdib. Pinabayaan ko lang siya, nagkunwari akong tulog. Maya maya'y naramdaman ko namang pilit niyang ipinapasok ang kanyang dila sa loob ng aking bibig. Nagkunwari pa rin akong tulog ngunit ibinuka ko ng konti ang aking bibig, doon nagsimulang galugarin ng kanyang dila ang loob ng aking bibig. Hindi ko na nakayanang pigilan ang aking sarili at lumaban na rin ako ng halikan sa kanya, kahit di marunong ay ginaya ko na lang ang kanyang ginagawa sa akin. Nang maghiwalay ang aming mga labi ay habol habol ko naman ang aking hininga. Hinalikan niya muli ako sa labi at dahan dahang bumaba ang kanyang paghalik pababa sa aking leeg. Di ko napigilang mapaungol sa sensasyong aking nadarama sa sandaling iyon. Tumayo sya at pinaupo ako, hinubad niya ang aking suot na sando at pinahiga ulit sa kama. Nagtanggal na rin sya ng kanyang damit pang itaas. Pumatong sya sa akin at hinalikan ako uli sa labi. Muli dahan dahang bumaba ang kanyang paghalik sa aking leeg, pagtapos sa aking dibdib. Dinalaan niya ang aking utong at kinagat-kagat. Di ko mapigilang mapaungol ng malakas. May kaunting sakit akong nararamdaman sa tuwing kakagat-kagatin niya iyon ngunit mas nadadaig ito ng kiliti at sarap. Nang magsawa siya roon ay bumaba ang kanyang halik sa aking tiyan pababa ng pababa. Unti-unti na rin niyang ibinaba ang suot kong basketball shorts, itinaas ko naman ng kaunti ang aking beywang upang di sya mahirapan. Hinalikan niya ang aking ari habang ito ay nasa loob ng aking brief, diniladilaan niya ito hanggang sa itoy magalit. Nang magsawa siya ay tuluyan na niyang tinanggal ang aking brief. Pinaliguan niya ng halik at laway ang mga balahibo ko doon. Sinisipsip, dinilaan, kinikiliti ng kanyang dila at mga labi, ninamnam ang bango at sarap habang walang tigil ang pagungol ko at pag kakanyod ng aking harapan sa kanyang mukha, hablot-hablot pa ng aking mga kamay ang kanyang buhok. Nagmakaawa na rin ako na isubo na niya ang aking pagkalalaki.



Ngunit tinagalan pa niya ang pagkikiliti sa paligid ng aking ari – sa aking bayag na isinubo-subo niya pa, sinipsip ito sa loob ng kanyan bibig at nilalaro-laro ng kanyang dila. Iniikot niya rin ang kanyang mga labi sa aking singit. Hinimod niya ng halik ang singit ko, pinagsisipsip at dinidilaaan. Sarap na sarap ako sa kanyang ginagawa. At maya-maya, pinadapa niya ako at hinmod ng kanyang bibig ang butas sa aking puwet na lalong nagpapalakas sa aking ungol. “Ahhhhhhh! KUya…. Ansarap! Ansarap kuyal! Ahhhhhh! Ahhhhhhhh! kuya….!!!”



Halos mangisay na ako sa sobrang libog at sarap habang patuloy pa ring ang mahigpit kong paghahablot sa kanyang buhok.



Hanggang sa magmakaawa na ako, kuya… isubo mo na pleaseeeeee. Sarap na sarap na ko kuya…!!!!.



At maya-maya lang, isinubo na niya ang tigas na tigas na kong pagkalalaki sabay naman pakawala ko ng isang napakalakas na ungol, “Ahhhhhhhhhhhhh!!!! Ansarap niyan kua! Shiiittttttttt! Ansarap kuya!! Ahhhhhhhhhhh!!!”



Nasa ganoon kaming ayos ng biglang bumukas ang pinto at sumindi ang ilaw.



(Bitin kayo noh? hehehe. ako nga din nabitin eh. haha. tuloy na lang natin mamaya, alam ko naman galit na junior mo, hehehe. peace)



It was his mom who came up, nakalimutan pala ni kuya Jeff ilock ang pinto, marahil ay nagising si tita nung kami'y kumain at marahil narinig niya ang ungol na nangGagaling sa kwarto ni Kuya Jeff kaya sya naparoon. Di ko alam ang gagawin ko nung oras na yun. Itinakip agad ni kuya Jeff sa aking hubad na katawan ang kanyang kumot. Pakiramdam ko lahat ng dugo ko ay umakyat sa aking mukha. Narinig ko nagsalita si Tita Claire (ang mama ni kuya Jeff, actually lesbian sya). "Alam niyo bang masama yang ginagawa niyo, pareho kayong lalaki. Jeff magusap tayo. At tuluyan ng lumabas si tita. Nakita ko namang hinablot ni Kuya Jeff ang kanyang damit isinuot ito. Bago lumabas ng kwarto humarap siya sa akin at sinabing ayos lang ang lahat. Pagkalapat ng pinto ay agad akong bumangon at nagbihis. Napagpasyahan kong umalis na sa lugar na iyon. Ala una pasado pa lang, Shit!!! pano toh di ko alam kung may masasakyan pa ng gantong oras, ang nasabi ko sa aking sarili. Ngunit buo na talaga ang pasya ko, kaylangan ko ng umalis. Agad kong dinampot ang aking bag at wala sa ayos na isinilid lahat ng aking dalang gamit. Nagsapatos at nagsuklay na din ako at lumabas ng kwarto. Madaraanan ko ang living room kung saan doon naguusap sina Tita Claire at kuya Jeff. Hindi pa ako nakalalapit sa kinaroroonan nila ng marinig ko ang usapan nilang mag-ina.



"Ma, mahal ko po si Arvie at ganon din sya, alam kong nauunawaan niyo kami dahil kung tutuusin pareho tayo ng sexualidad", ang narinig kong sabi ni kuya Jeff.



"Naiintindihan naman kita anak ngunit hindi iyan ang landas na gusto namin na iyong tahakin ng iyong papa", ang tugon naman ni Tita.



"Ma, hindi niyo pwedeng pangunahan ang magiging kinabukasan ko at kung sino man ang piliin kong mahalin. Wala kayong karapatang diktahan ang akong hinaharap, kung hindi niyo kami matatanggap ni Arvie aalis na lang ako sa pamamahay na to! mahal ko siya at hindi niyo ako mapipigilan!", ang pasigaw ng tugon ni Kuya Jeff.



Hindi ko na gusto pang marinig ang sasabihin ni tita kaya nagmamadali akong naglakad papuntang pintuan, bago ko pihitin ang seradura ng pinto ay humarap muna ko sa kanila at nagpaalam, humingi din ako ng paumanhin sa nangyari. Lumabas na ko ng kanilang tahanan at dali-daling nagtungo sa kalsada, narinig ko pang parang may sigawan pang nangyari sa loob ng kanilang bahay. Naglakad lang ako ng naglakad, mahigit 400meters na siguro ang aking nalakad ng makarating ako sa isang waiting shed. Nagantay ako ng kahit na anong klase ng sasakyan na maaring maghatid sa pinakabayan ngunit mukhang wala talagang dumaraan ng ganoong oras. Mahigit 30 minuto na siguro akong naghihintay sa waiting shed na iyon ng biglang tumunog ang aking telepono, si kuya jeff tumatawag ngunit di ko iyon sinagot. Inilagay ko sa silent mode ang aking phone. Tumawag ulit si kuya Jeff, hinayaan ko lang magring ang aking phone tutal nakasilent naman ito. Nakailang tawag na rin siya ngunit patuloy pa rin ako sa pagignora sa kanyang tawag,siguro'y nagsawa siya kaya't nagtext na lang ito. Nakatatlong message ito na sunod sunod. Aksidente kong nabuksan ang isa sa mga mensahe niya kaya't binasa ko na rin ito.



"Nasan ka na? Wala ka ng masasakyan ng gantong oras, bumalik ka na dito please!, nagaalala na din si mama baka kung napano ka na."



Hindi pa rin ako natinag. Naisip kong Maghintay pa rin ng masasakyan sa waiting shed na iyon hanggang sa may dumaan na maari kong masakyan. Masakit pa rin ang ulo ko ng sandaling iyon dahil na rin sa hang over. Di ko namalayan na nakaidlip na pala ako sa aking pagkakasandal sa upuan sa shed na iyon, di ko alam kung gaano katagal na rin iyon ng makramdam ako ng pagbuhat sa akin. Bigla akong natakot at baka kung sino iyon na may balak na masama sa akin, baka holdupper o magnanakaw. Ramdam ko pa rin ang pananakit ng aking ulo ngunit pinilit ko pa ring iminulat ang aking mga mata. Si Kuya Jeff buhat ako. Agad naman akong nagsalita at nagpababa sa kanya na kanya namang ginawa. Kasama niya pala si tita at talagang hinanap nila ako. Narinig kong nagsalita si Tita. "Ok na ang lahat anak umuwi na tayo sa bahay ng makapagpahinga na kayong dalawa ni Jeff", ang sambit ni tita. Napatingin ako sa kanya at nakita kong nakangiti siya sa akin. "Salamat po tita", ang sagot ko. At kami nga'y umuwi na ulit ng kanilang tahana., balik ulit sa kwarto ni Kuya Jeff.





Pagdating ng bahay ay agad na kaming dumiretso ni Kuya Jeff sa kanyang kwarto. Nagpalit na ako ulit ng sando at shorts para matulog.

Nahiga na kami ulit sa kami na magkatabi. Muli niyakap ako ni kuya Jeff at hinalikan. Hindi naman ako tumutol. "Tulog na tayo", ang banggit ko pagkatapos, at ganon nga ang nangyari. Nakatulog ako muli. Wala pang 10 minuto ng ako'y makatulog ay nagising ako muli.





--Ayan ituloy ang naudlot na kasiyahan. hehehe. Pasaway talaga! Wag kayong magalala sinigurado na naming nakalock ang pinto, hehe--





Nagising ako dahil sa kakaibang pakiramdam. May mainit at basang bagay kasi ang nararamdaman kong dumadampi sa aking ari.

Si Kuya Jeff subo na ang aking ari. Naibaba na pala niya ang aking suot na shorts at underwear ng di ko nararamdaman.



---CUT! CUT! CUT! ayoko na palang ikwento. basta, ayoko na!--



Natapos ang isang linggong bakasyon ko kina Kuya Jeff at ako'y umuwi na ng Fairview upang makapagexam sa university na aking papasukan. Masaya naman dahil tanggap kami ng kanyang mama, si Tito ay wala pang alam sa mga pangyayari.



---------------



MAY--1ST MONTH ULIT





Naisipan kong bumili ng singsing para sa aming dalawa ni kuya Jeff ngunit di ko alam kung ano ang size ng kanyang daliri. Mabuti na lang at close kami ng kanyang mga pinsan at nagawan nila ng paraan na kunin ang sukat ng kanyang daliri ng di niya nalalaman ang aking balak. Lumuwas siya ng QC para makasama ako sa aming monthsary, dun ko na din ibinigay ang singsing sa kanya. Sumumpa pa kami na kapag ang singsing ay nawala ninuman samin ay tapos na ang aming relasyon at dapat sa tuwing kami’y magkasama o kahit na hindi ay suot namin iyon, maari lamang iyon alisin kapag maaaring mabasa ng tubig. Naguwian si kuya Jeff non kaya sa kasamaang palad walang nangyari, hehehe. may pasok pa kasi siya sa school, malapit na din kasi ang graduation nila.





JUNE----GRADUATION NI KUYA JEFF--START NG CLASS--2ND MONTH



GRADUATION DAY

Sa lahat ng okasyong nabanggit ay nauna ang graduation ni kuya Jeff. Sinorpresa ko siya ng araw na yon, dumating ako sa kanyang graduation, niregaluhan ko din sya ng isang bracelet na may ukit ng pangalan naming dalawa. Di man sya tumanggap ng parangal ng araw na iyon pero sapat ng nakapagtapos siya sa kanyang kurso. Proud na proud pa din ako para sa kanya. Nagcelebrate kami sa kanilang tahanan ngunit umuwi din ako sa aming bayan nung araw na yun.



COLLEGE LIFE STARTS

Sa PUP COMMONEALTH ako nagenroll sa kursong Information Technology, iyon ang napili kong kurso dahil iyon din ang kurso ng pinsan kong nakatira sa amin, saka may mga libro at mga resources na siya na maari kong magamit sa aking pagaaral. Hindi naman ako gaanong nahirapan dahil may sarili naman kaming desktop sa bahay. Dito ko rin nakilala si Paulo, sya ang naging kaibigan ko sa school. Silahis din si Paulo at tulad ko hindi mo rin sya mababaklasan ng kahit anong kabaklaan. Dahil galing sa private school si Paulo mas marami syang alam tungkol sa computer dahil napagaralan na rin nila iyon, palaging siya ang nangunguna sa klase at dahil kaibigan ko sya sabit na din ako dun. Alam din ni Paulo ang relasyon namin ni kuya Jeff at madalas siya ang hingan ko ng payo sa ganitong klase ng relasyon.



2nd MONTH

Naging busy ako sa pagaaral sa panahong ito, ganon din naman si kuya Jeff dahil nagrereview na sya para sa Licensure exam niya para maging ganap na guro na sya. Hindi kami nagkita ng araw na ito subalit nangako naman kami sa isa't isa na babawi sa susunod.





JULY--3RD MONTH

AUGUST-4TH MONTH

Sa mga panahong ito masyado kami naging abala at madalang na din kami mag-usap at magtext. Di ko naman alintana iyon dahil sa tuwing magkakausap naman kami nararamdaman ko namang mahal niya ko at dahil alam kong pinaglaban niya ako sa kanyang magulang kampante akong mahal niya ako at ganon din ako sa kanya. Subalit mapaglaro talaga ang tadhana sa aming dalawa ng dumating ang September.



SEPTEMBER--5TH MONTH

Sa makatuwid kung hindi kami nagkaroon ng di pagkakaunawaan ay isang taon na sana ang aming relasyon. Nais ko syang sorpresahin kaya lumuwas ako, bumili ako ng cake upang iregalo sa kanya. Hindi ako dumiretso sa kanila bagkus ay nagpunta ako sa bahay ng isa niyang pinsan, si ate Jean. May asawa na si ate Jean, si ate Jean din ang gumawa ng paraan kaya nakuha ko ang sukat ng daliri ni ni kuya Jeff noon para sa singsing na aking bibilhin. Nang makarating ako kila ate Jean ay agad kong tinext si kuya Jeff at sinabing umuwi ako para makasama siya, inutusan din ni ate Jean ang kapatid niya upang puntahan si kuya jeff at sabihing andun ako. Subalit imbes na matuwa ay mukhang nagalit pa ito.



"Diba sabi ko wag ka na pumunta dahil marami akong ginagawa at hindi kita maaasikaso", ang text niya sa akin.Hindi ko naman na sya nireplyan. Nagdamdam ako kaya napagpasyahan kong umuwi na.



Bumalik din ang kapatid ni ate Jean at sinabing busy si kuya jeff na naglilinis ng kanilang tahanan.Nagpaalam na ako kay ate Jean na uuwi na din nagdahilan na lang ako na may pasok pa ko kinahapunan kahit ang totoo wala akong pasok ng araw na iyon. Iniwan ko na lang yung cake kay ate Jean at nagpaalam na. Hindi ako pinayagan ni ate Jean umalis bagkus ay isinama niya ako sa may praktis nila. Nagtext naman daw si Kuya jeff sa kanya at sinabing magbibihis lang ang pupuntahan niya kami sa bahay nila ate Jean. Sinabihan na lang ni ate jean na nasa bayan kami at doon na lang siya sumunod. Humiogi naman si ate Jean sa akin ng pangunawa sa inasal ni kuya Jeff. Sa kagustuhan kong makaalis na nagpaalam ako kay ate Jean na bibili lang ng bottled water dahil nauuhaw na ako, pinayagan naman ako ni ate Jean kaya umalis na ako para umuwi hindi para bumili ng tubig, nahihiya kasi ako kay ate Jean na magpaalam na.



Inioff ko na din ang phone ko at sumakay na ng Van pabalik ng maynila. Habang nasa biyahe di ko napigilang maiyak. Iyak lang ako ng iyak. Walang imikan ang mga sakay ng van, dahil na rin siguro hindi sila magkakakilala at mabuti na lang at tulog ang mga sakay ng van kaya walang nakapansin sa aking pagluha. Pagdating ng bahay ay nagkulong lang ako ng kwarto, hindi ko na din ini-On ang phone ko hanggang sa nakatulugan ko na ang pagiyak. Bandang alas 5 na ng hapon ng ako'y magising. Ini-on ko na ang phone ko, sabay sabay naman nagpasukan ang mga mensahe galing kay ate jean at kuya jeff. Kung isusuma lahat ng kanilang mensahe ganito ang kalalabasan.



"Lumuwas si kuya jeff upang makipagkita sa akin, pinahiram lang pala siya ni ate Jean ng pamasahe dahil wala pala itong pera. Hindi din alam ni kuya Jeff ang aming tirahan kaya di niya alam kung saan ako pupuntahan."



Dahil sa aking nalaman napagpasyahan kong agad tawagan si Kuya Jeff.



"Nasaan ka na?", ang agad kong tanong sa kanya.



"nakasakay na ng van pauwi", ang kanyang tugon.



"bumaba ka jan, antayin mo ko pupuntahan kita", ang sabi ko sa kanya.



"eh umaandar na ang van eh, di na ko pwede bumaba saka wala akong pera sakto lang pamasahe", ang kanyang tugon.



"akong bahala sayo, basta pumara ka na at pupuntahan kita", ang sabi ko.



"hindi na pwede, andito na kami sa may expressway hindi na ako makababa", ang sagot niya.



Wala na rin ako magawa kundi palalahanan siyang mag-ingat. Napabuntong hininga na lang ako. Kasalanan ko ang lahat kung bakit ito nangyari. Masakit isiping nasayang pareho ang effort naming dalawa. Hindi ko alam kung anong nangyari ngunit nanlamig ulit ang relasyon naming dalawa.





OCTOBER. 6TH MONTH--ang pagtatapos ng jeff-arvie story

Naging madalang na ang paguusap at pagtetext namin ni kuya jeff, ni hindi na nga sya nagsasabi ng I Love you sa akin tuwing magkakausap at magkakatext kami pero andun pa rin naman yung tawagan namin ng dude. Isang araw napagpasyahan kong tawagan si kuya Jeff. Nacontact ko naman niya subalit ibang tao ang nakasagot ng tawag.



"Hello dude, musta?", agad kong sabi pagkasagot ng nasa kabilang linya.



"Sino toh?", ang sagot ng taong sumagot ng aking tawag.



"Sino toh? at si kuya Jeff nasaan?", ang ganting tanong ko.



"Ako si Jay, boyfriend ni Jeff. May klase pa si Jeff kaya nasa akin ang phone niya, sino ba ito?", ang sagot at muling tanong niya sa akin



"Arvie po, kaibigan ni kuya Jeff. Sige po pakisabi na lang tumawag ko. Salamat po. Bye", at agad ko nang pinutol ang aming usapan.



Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang aking luha sa sandaling iyon. Masakit, sobrang sakit ng aking nadarama ng panahong iyon. Gusto kong magwala. Para kong mamamatay sa panahoing iyon. Nagkulong ako ulit sa kwarto at umiyak. Ganon lang ang ginawa ko sa buong maghapon. Tumatawag at nagtetext si Kuya Jeff sa akin ngunit di ko ito pinapansin.



Tatlong araw na ang nakaraan pagkatapos ng insidenteng iyon at di na ulit tumawag si kuya Jeff though may mga text message siya sa akin na humihingi sya ng tawad sa nangyari at sinabing hindi daw totoo ang lahat. Subalit bulag at bingi na ako sa kanyang paliwanag. Tulad nung highschool pa ko, bumalik ako sa aking gawi. Madalas nanaman akong lasing at lumiliban sa klase. Ngunit kahit ganon madalas pa rin lkami magkasama ni Paulo. Siya ang aking iyakan tuwing maalala ko ang kataksilan ni kuya Jeff. Nung araw na iyon palabas na kami ng campus ni Paulo ng makita ko si kuya Jeff sa harap ng aming school. Hindi ko alam kung paano sya nakapunta dun at wala rin akong balak alamin. Hinila ko si Paulo at nagmamadali kaming naglakad palabas ng school. Nakita kami ni kuya Jeff at agad kaming sinundan. Tinawag niya ang pangalan ko. "ARVIE, pwede ba tayong magusap, tayong dalawa lang.", lumayo naman sa aming dalawa si Paulo.



Hinawakan ni kuya jeff ang aking kamay ngunit binawi ko ito. Maraming taong nakakakita sa atin, ang sabi ko. Hindi naman na niya ito kinuha ulit sa halip ay inakbayan niya ako. Napatingala naman ako at tinignan siya sa kanyang mukha. Tumingin din sya sa akin at ngumiti, bakas sa mukha niya ng lungkot kahit siya'y nakangiti. Umupo kami sa isang bench. "SORRY", panimula niya. Hindi ko alam na ganon ang sinabi sayo ni Jay. Boyfriend si Jay ng kaibigan kong babae pero nililigawan niya ako nasa kanya yung phone ko nung oras na yun dahil nakigamit siya, wala talaga kaming relasyon, sumpa man", sabay taas ng kanan kamay. Hindi ako umimik. Galit ka ba sa akin? ang tanong niya. Tahimik pa rin ako at yumuko. Mahal na mahal kita, ikaw pa lang ang taong ipinaglaban ko sa king mga magulang kahit alam kong mali. Di ko na napigilang tumulo ang aking luha pagkarinig niyon, di ko naman ipinahalata sa kanya na umiiyak na ako, tahimik lang na pumatak ang luha ko, pinabayaan ko lang tong tahimik na tumulo, di ko ito pinunasan para di niya mahalata. Di pa rin ako umimik. Sa huling pagkakataon tinanong niya ako. "mahal po ba ako?". Mahal ko pa rin siya, mahal na mahal, subalit hindi ko iyon nagawang isatinig. Tumayo siya at humarap sa akin. Tinanggal niya ang singsing sa kanyang daliri, kinuha niya ang aking kanang palad at inligay niya ito roon,nakita kong tumulo ang kanyang mga luha. Doon na tuluyang bumugso ang aking luha, umiyak na talaga ako ng may kasamang paghikbi. Itinakip ko sa aking mukha ang aking palad. Nalaglag ang singsing. Naramdaman ko na lang ang mga yabag papalayo. Umalis na si kuya Jeff, iniwan na niya ako. Nalaman kong kasama niya pala si kuya Alex, dahil nakita ko silang sumakay sa isang tricycle. Nilapitan ako ni Paulo at inalo, ngunit hindi pa rin ako tumahan. Pinulot ni Paul ang singsing at ibinigay sa akin. Ibinulsa ko iyon. Nagpahatid ako kay Paul pauwi sa amin. Muli nagkulong lang ako sa aking kwarto. Napagpasyahan kong tawagan si kuya Jeff para ayusin ang lahat, pagkaopen ko ng phone ko may isang mensahe galing kay kuya Jeff.



"maraming bagay ang nasasayang dahil sa mga BiGLAANG desisyon..
marami ding tao ang nagsisisi sa MALiNG AKSY0N..
at mas maraming nanghihinayang dahil samga desisyong dala lng ng EMOSY0N sa mga panahong mas nangingibabaw ang LUNGKOT at maling iNTERPRETASY0N.."



-mahal na mahal kita sana pakinggan mo naman ang aking mga paliwanag. Andito ko sa harap ng school mo, hihintayin kita.



Masyado lang akong nasaktan kaya hindi ako sumasagot sa kanya kanina. Ayoko kasing makita niya na mahina ako at nasasaktan kaya pinili ko na lang na huwag sumagot, na balewala sa akin ang mga nangyari. 1, 2,3 hindi ko na alam kung ilang ulit ko tinawagan ang phone ni kuya Jeff subalit patuloy lang ito sa pagring at di niya sinasagot. Tinext ko din sya at sinabing sagutin na niya ang tawag ko, subalit wala pa rin. Muli nahiga ako sa kama. Maya-maya may narinig akong kumalansing sa sahig. Ang singsing ni kuya Jeff, nalaglag at gumulong sa sahig. Pinulot ko ito, itinikom ang aking palad, itinapat sa aking labi pagkatapos ay sa aking dibdib sa tapat ng aking puso,. Muli'y parang bukal na umapaw ulit ang luha sa aking mga mata. Binalikan ko ang masasaya at malulungkot na alaala namin ni kuya Jeff. Ang mga pangyayari sa buhay at relasyon na di ko sukat akalaing maari palang maganap sa totoong buhay. Nasa ganoon akong pagmumuni muni ng biglang nagring ang aking phone. Agad ko naman sinagot iyon at di na pinagkaabalahang tignan kung sino ba ang caller na iyon. "Kuya Jeff, salamat at tumawag ka rin mahal na mahal pa rin kita, ayusin natin toh di ko kayang mawala ka", iyan ang mga salitang namutawi agad sa aking bibig. Walang sumagot sa kabilang linya. Tinignan ko kung sino ba ang aking caller. Hindi nakasave ang number. Muli akong nagsalita.



"Patawad, sino pala toh?", ang tanong ko. Narinig kong sumagot ang nasa kabilang linya.



"ah Arvie si kuya Alex toh, may sasabihin sana ko sayo kaso wag kang mabibigla at please ipangako mong wala kang gagawing bagay na ikasasama mo".



"sige po kuya, pangako. ano po ba yon kuya alex?", ang tugon ko.



"Naaksidente ang sinasakyan naming van ni Jeff, malubha ang lagay niya ngayon andito kami sa ospital", ang sagot ni kuya alex



Nagulat ako at di nakaimik, naramdaman kong naguunahang dumaloy muli ang luha sa aking pisngi. Napahagulgol ako. Patuloy pa rin sa pagsasalita si kuya alex ngunit wala na akong naintindihan. Agad kong kinuha ang pangalan ng ospital para puntahan, ibinigay naman iyon ni kuya Alex. Tinawagan ko si Paulo at nagpasama ako sa kanya.



Pagkarating namin ng ospital ay nadatnan ko si Tita na umiiyak, andun din si kuya Alex na lumuluha rin, bagamat nakawheelchair siya ay inaalo niya pa rin si Tita Claire. Nilapitan ko sila, pagkakita sa akin ni Tita ay agad niya akong niyakap, napaluha na din ako. Sa pagitan ng paghikbi nalaman ko na lang na wala na pala si kuya Jeff, tuluyan na niya akaming iniwan. Napagalaman ko ring sa passenger seat pala nakaupo si kuya Jeff sa tabi ng driver kaya ng sumalpok ang sinasakyan nilang van sa isang 16 wheeler truck ay silang dalawa ng driver ang napuruhan, himalang nakaligtas naman si kuya Alex at ilang pinsala at pilay lang ang tinamo kasama pa ang dalawang nakaligtas sa sasakyang iyon. Dead on arrival ang driver at ang tatlo pang ibang pasahero, si kuya jeff lang ang nakarating doon ng buhay ngunit di rin nagtagal ay bumigay na rin ang katawan dahil sa dami ng nawalang dugo.



Basta iyak lang ako ng iyak noon. Si Paulo ay nagpaalam ng umuwi. Ako naman ay sumama na kila tita pauwi. Andon ako sa burol ni kuya Jeff hindi ako umaalis at palaging nakabantay sa kanya. Doon na muna ko tumuloy sa bahay nila kuya jeff, sa kanyang kwarto. Wala akong ginawa kundi umiyak. Sa tuwing makikita ko ang litrato niya o anumang bagay na pwedeng makapagpaalala sa kanya ay di ko mapigilang umiyak. Hanggang sumapit ang araw ng libing ni kuya Jeff. Hindi na ako napilit ni tita na magsalita sa Eulogy, hindi ko kasi kaya. Naiisip ko pa lang ang alaala ni kuya Jeff sa akin ay di ko na mapigilang umiyak. Si ate Jean ang umalalay sa akin hanggang sa marating namin ang huling hantungan ni Kuya jeff. Bago ibaba sa hukay si kuya jeff ay hiniling kong buksan muli ang kanyang kabaong, pumayag naman si tito at tita. Isinuot ko ulit kay kuya Jeff ang kanyang singsing. Hinalikan ko siya sa kanyang noo at sa kamay sa may tapat ng singsing. Muli umagos ang aking mga luha. Niyakap ako ni Ate Jean. Isinara na nila ulit ang kanyang kabaong at sinimulan nang ibaba sa hukay. Hanggang matapos tabunan ng lupa ang puntod ay di pa rin ako umalis doon, sinamahan naman ako ni ate Jean. Iyak pa din ako ng iyak, ewan ko ba pero ayaw talaga maubos ng luha ko sa panahon iyon. Nang matapos ilagay ang lapida ay nilapitan ko iyon. Hinaplos haplos ng aking kamay ang kanyang lapida at taimtim na nagdasal at ibinigay ang huling paalam ko sa kanya.





"I will always love you. YOU may not love me today, tomorrow or ever but i will love you until it kills me,and even then, you still be in my heart"



-iyan ang huling salitang iniwan ko sa kanya bago kami tuluyang umalis sa lugar na iyon. Sa sobrang pangungulila ay di ko na nagawang pumasok pa muli, tuluyan na akong huminto. Halos araw-araw ay umiiyak ako sa tuwing maaalala ko siya. Sa mga panahong iyon ay naisipan nila mama at tito Mel (kapatid ni mama) na ipasok ako sa kompanya nila tito para malibang naman ako. Tumagal din ako ng isang taon doon hanggang sa ako'y magsawa. Umabot din ng dalawang taon bago ko tuluyang natanggap ang pagkawala ni kuya Jeff. Napagisip ko din na bumalik ng pagaaral. Inayos ko ang aking mga papel sa PUP. Sa UST ko napagpasyahang ituloy ang aking pagaaral. Dahil na rin sa karanasan ko sa kompanya nila tito Mel kaya ang kursong kinuha ko ay business administration. Itinuloy ko ang buhay, tulad ng aking speech nung high school, daraan ang pagsubok. Masasaktan, magkakamali at madadapa tayo subalit hindi tayo dapat huminto bagkus may kakayahan tayong tumayo at maging malakas. At iyon nga ang ginawa ko, magpapatuloy ako hanggang kaya kong tumayong muli at harapin ang laban ng buhay, wala man sa tabi ko si kuya Jeff alam kong palagi siyang nakabantay sa akin at patuloy na nagmamahal.







--WAKAS--